EGLOGA VIIII
  Olim trvncvs eram ficvlnvs. 1.8.pr.1
  Priapum positum in hortis, qui erant extra portam Ex-
quili<n>am, antequam aedificiis quoque locus occuparetur,
inducit referentem non tam magnum negotium sibi esse
custodiendis hortis a furibus atque auibus quae semina con- 5
sumunt, quam a ueneficis qu<ae> se in [h]isdem locis inquietent.
  Invtile lignvm. 1.1
  Merito. Nam haec materia nullis fabricis idonea est.
  Attende nomen a fico deriuatum 'ficulnus', non ut uulgo
'ficu<lneu>s'.
  Vetatqve novis insidere in hortis. 7.1
  <Nouis hortis> ideo dixit, quod, cum Esquilina regio
prius sepulchris et bustis uacaret, primus Maecenas salubri-
tatem aeris ibi e<x>p<ert>us hortos constituit.
Potest <et> nouis hortis accipi pro 'recens satis'. 5
Maxime enim aues tum prohibendae ex hortis sunt, ne semina
in terra missa colligant.
  Pantolabo scvrrae Nomentanoqve nepoti. Mille pedes 11-12.1
in fronte, et reliqua.
  <Commune sepulchrum> urbanissime dicitur haec regio,
namque publicas ustrinas habebat. Quare eleganter Panto-
labo et Nomentano, qui bona sua comederant, lata moni- 5
menta praestare n<u>n<c> dicitur, scilicet quia priuata habere
non poterant. Solet autem priuatis monimentis inscribi, quod
pedes in fronte, quod in agris habeant; item singularibus
plerumque litteris notari solet Hoc monimentum here-
des non seque[n]tur, uidelicet nequi ius habeat inferendis 10
ibi reliquiis aliorum mortuorum.
  Fuit autem Mallius Verna trans Tiberim ingenuis pa-
rentibus natus, qui quia a multis pecuniam mutuam erogabat,
Pantolabos est cognominatus, sed quamuis aliquot uitiis
teneretur, tamen propter scurrulitatem c<o>mpluribus erat 15
domestic<e> notus. Cassi autem Nomentani huius, que<m>
nepotem propter prodigam uitam appellauit, saepe meminit.
  Nvnc licet Esqviliis habitare[s] salvbribvs. Scilicet, quia 14.1
promotae longius ustrinae, salubres factae sunt Esquiliae.
  Albis informem spectabant ossibvs agrvm. Manifestis- 16.1
sima ἔνλ<ε>ιψ[ε]ις. 'Spectabant' enim non utique alii quam
'homines' intellegendum.
  Simvl ac va<g>a lvna decorvm protvlit os, qvin ossa. 21-22.1
Bene 'uaga', sicut Vergilius:
    Errantemque lunam.
  Vidi egomet nigra svccinctam vadere palla Canidiam. 23-24.1
  Et alibi dictum est Gratidiam nomine fuisse Neapolita-
nam unguentariam, quam Canidiam hic appellat, et ut uene-
ficam carpit, ut maxime in epodo carmine.
  Cvm Sagana maiore vlvlantem. 25.1
  Memini me legere apud Helen<i>um <A>cronem
Saganam nomine fuisse Horati temporibus Pompei saga<m>
senatoris, qui a triumuiris pr<o>scriptus est. Sed cum dicat
maiorem, apparet aut sororem hanc habuisse minorem se, 5
aut <f>uisse et aliam Saganam illis temporibus minorem ha[n]c
uel aetate uel natalibus uel censu.
  Et pvllam divellere mordicvs agnam coepervnt. Haec 27-28.1
uidelicet iam ad maleficia uenefic[i]arum [haec] pertinent.
Pullam autem nigram accipere debemus, ut et Vergilius
ait:
    Ne maculis infuscet uellera pullis 5
    Nascentum.
  Vt inde man<e>s elicerent animas responsa datvras. 28-29.1
Mire dictum est 'man<e>s animas', hoc est: quae animae manes
sunt, ut si diceret: manes mortuorum.
  Lanea et effigies erat altera cerea. Ordo est: lanea 30.1
effigies erat <et> altera cerea.
  Maior lanea, qvae poenis conpesceret inferiorem. Sic 30-31.1
figurata<s> dicit fuisse has duas effigies, ut lanea supplicium
de cerea sumere uideretur.
  Serpentes atqve videres infernas errare canes. Sic 34-35.1
fere instruit Horatius, ut coniunctiones non suo loco ponat.
Et est ordo: serpentes uideres errare atque infernas canes.
Sic et paulo supra dictum est:
    Lanea et effigies erat altera cerea. 5
  Ivlivs et fragilis Pediatia, fvrqve Voranvs. Pediatius 39.1
eques Romanus honesto patrimonio consumpto etiam casti-
tatem oris amiserat, et indulgentia parentum mollis eua-
serat, ut omnem libidinem cum uoluptate pateretur.
  Propter quod eum Horatius feminino nomine 'Pedia- 5
tiam', non 'Pediatium' appellauit; ob eandem causam et fra-
gilem dixit, id est, mollem. Voranus autem Quinti Lutati
Catuli libertus omni loco, omni tempore furacissimus fuisse
dicitur. De quo etiam illud traditur: cum deprehensus a num-
mulario esset, cuius de mensa nummos subtractos in calceos 10
sibi infarciuerat, quidam iocans in eum 'belle' inquit 'si<c>
te nummularius ille exchalciauerat' cum adspiratione secun-
dae syllabae, ut simul et chalcon, id est aes, ei ablatum
excalciato obiceret.
  Et imagine cerea largior arserit. 43-44.1
  Ὑπέρμετρος uersus, ut est ille Homericus:
    Κύκλωψ τῆι πίε οἶνον, ἐπεὶ φάγες ἀνδρόμεα
    κρέα.
  et Vergilius: 5
    Hic finis fandi. Solio tum Iuppiter aureo
  et alibi:
    Iamque iter emensi turres ac tecta Latino-
      rum.
  Canidiae dentes, altvm Saganae cal<i>andrvm excidere. 48-49.1
  Iocatur in has, quasi altera dentibus adpositis uti solita
sit, altera quod g<l>ab<r>a fuerit caliandrum, id est galeri-
cum habere consuesset. Caliandri meminit et Varro in eo
libro, qui inscribitur Virgula diuina, dicens: 5
    Ego nunc postulem, Agamemno[na], meum?
    Tantis coturnis accipit critonia caliandrum.
  Atqve incantata lacertis vincvla cvm magno risvqve io- 49.1
coqve videres.
  'Videres' uerb<um> reuocandum ad id, quod dixerat ex-
cidere. Sic enim coniungendum: excidere uideres.