| Frvctibvs Agrippae Sicvlis. Ad Iccium, quem etiam ly- | 1.12.pr.1 |
| rico carmine inconstantiae reprehendit, qu<oni>am per aua- | |
| ritiam philosophiae studium militia[e] mutauit. Hic autem | |
| nunc Iccius procurator Agrippae est constitutus[, cui agrum | |
| eum commendauit]. | 5 |
| Si ventri bene. Si praesto cibus et potio. | 5.1 |
| Later<i>. Si non desunt stramina dormienti[s]. | |
| <Pedibvsqve.> Si habet equum, quo uehatur. Et est ex- | |
| planatio superioris sententiae, qua dixit: | |
| Pauper enim non est, cui rerum suppetit | 5 |
| usus, | |
| hoc est: cui nihil ad uitam deest. | |
| Abstemivs. Qui abstinet; an, ut quidam putant, abs[te] | 7.1 |
| temeto, id est: siccus ac sine uino et sobrius? | |
| Sic vives p., vt te [vt] c. l<iq>v<id>vs. | 8-9.1 |
| Sicut uiues, tantum fru<e>ris diuitiis, quantum Mida. | |
| Vel qvia natvram m. p. n. Hoc est: quia nihilominus | 10.1 |
| auarus est diues, quam pauper fuit is, qui auarus natus est. | |
| Vel qvia c. p. | 11.1 |
| Epitherapeusis, qua dicit illum philosophandi studio | |
| sordide uiuere. | |
| Miramvr, si D. p. e. a. | 12.1 |
| Hoc <s>ensu dicit: mirum sublimio<rum> rem peiorem | |
| esse factam, dum illi philosophiae student, quando Iccius | |
| et pecuniae simul seruiat et sapientiae, qua ἰρωνία ostendit | |
| non posse utrumque fieri. Constat autem Democritum apud | 5 |
| Abderitas ciues suos causam dixisse amissi patrimonii sui, | |
| et absolutum prolatis libris, quos de physica scripsit. | |
| Democriti pecvs edit agellos. | |
| Hoc est: pascuus et desertus ager Democriti factus est. | |
| Qvae mare conpesc. c. | 16.1 |
| Hae quaestiones sunt pertinentes ad fysicam philoso- | |
| phiae partem. | |
| Rervm concordia discors. Cacozelon dicitur. | 19.1 |
| Tangit autem par[t]em conpagem rerum ex elementis | |
| IIII diuersis aptam atque conexam. | |
| Stertinivm acvmen. Perifrasis tropus, hoc est: Stertinius. | 20.1 |
| Hunc et alibi tangit ut Stoicum, qui de paradoxis loquitur. | |
| Trvcidas. Exprimis, elidis, et proteris. Conuenit autem | 21.1 |
| hoc uerbum huius <mo>di p<ul>mentis. | |
| Siqvid petet. Petet nunc uolet. | 22.1 |
| Vergil.: | |
| <N>e <p>e<te> con[c]ubi[n]is na<ta>m. | |
| Quomodo ultro? Vltro aut 'ultra', id est 'plus quam | |
| uolet', aut 'a<nt>e quam dicat'. | 5 |
| Vilis amicorvm est annona, bon<is>. <Nil,> inquit, tam | 24.1 |
| uile pro amicitia dari potest, quam quod deest uiro bono | |
| obsecutur<o>[s] scilicet, si in tempore acceperit. Nihil autem | |
| sapiens desiderabit, quam<quam> magni pr[a]e<t>ii sit. | |
| Ivs imperivmqve P. | 27.1 |
| D<e hoc> et in lyricis: | |
| Redditum Cyri solio Prahaten | |
| <Dissid>ens pl<eb>i n<u>m<ero> bea<torum> | |
| Ex<imit uirt>us. | 5 |
| Caesaris genibvs minor. Subtiliter dixit ad genua de- | 28.1 |
| uolutum. |