Ne perconteris, fvndvs mevs. Id est: ne forte percon- 1.16.pr.1
teris, uel προ[σ]τα[κ]τικῶς pronuntiatur, ut sit: ne perconteris,
scribetur tibi f<or>ma loquaciter et situs agri.
  Scribit autem Quintio de aequanimitate ac temperantia
sua, qua <s>e paruo contentum esse demonstrat arguens alios 5
dissimulatis uitiis magis bonos uideri uelle quam fieri.
  Amicta: uestita, maritata. 3.1
  Loqvaciter. Bene loquaciter quasi curiose audi- 4.1
tur<o> et scire cupienti.
  Continvi montes si dissocientvr. Deest 'quidem' et 'sed 5.1
ita', ut si<t>: continui <qu>idem, <sed ita, ut> dissocientur
opaca ual<l>e, unde intellegitur agrum suum uallemque inter
continuos montes iacere.
  Dextrvm latvs uallis scil. 6.1
  Dextrum dicit latus orienti[s] soli obiectum, sinistrum
occidenti.
  Temperiem lavdes. Hoc sic ait, quasi diceret, laude 8.1
dignam esse temperiem regioni[oni]s illius.
  Dicas addvctvm propivs. 11.1
  Et hoc facete. Et nota Horatium in Italia nihil magis
laudare quam Tibur et Tarentum.
  Fons etiam rivo dare. Fons Blandusiae riuo, qui Di- 12.1
gentia dicitur. Ergo magnus fons, siquidem ab illo <o>r<t>u<s>
riu<us> non sine nomine est.
  Septembribvs horis, quo tempore in urbe facile morbo 16.1
corpora temptantur, e<x> autumni aestu noxio.
  Tv recte vivis, si cvras esse qvod avdis. Hoc est: <s>i 17.1
tali[ci]s es, qualem te fama testatur, ac per hoc 'bonus'.
  Iactamvs iam pridem omnes te. Hic aperte ostendit, 18.1
qui[d] supra dixerit:
    Si curas esse quod audis.
  Et est sensus: Iam pridem omnes te iactamus beatum.
Quid est omnis Roma? [Quid est] omnes Roman<i>. Et est 5
figura per metonymiam.
  Sed vereor, necvi de te. Hoc Persius aliter: 19.1
    Nec te quaesiueris extra.
  Neve pvtes alivm <s. b. b. In> ha[e]c sententia, qua 20.1
ostendit neminem beatum nisi solum sapientem [neue
putes alium sapientem], deest 'excepto', ut sit: [me]
neue putes alium beatum excepto sapiente bonoque.
  Nev si te popvlvs sanvm. <Tam> stultum est, inquit, 21.1
alteri credere beatum [excepto sapiente] te dicenti qu[i]a<m>
populo fidem habere sanum te adseuera<n>ti, cum aegrum scias
et tibi debeas temperare ab inportunis cibis.
  Siqvis bella tibi terra pvgnata. <Si>quis pro tuis lau- 25.1
dibus tibi dicat Caesaris laudes et addat hos uersus:
    Tene magis saluum populus uelit, an popu-
      lum tu,
    Seruet in ambiguo, qui consulit et tibi et 5
      urbi,
    Iuppiter,
qui sunt notissimo ex panegyrico Augusti, tu, cum possis
adgnoscere et dicere 'istae Caesaris laudes sunt, non meae',
patierisne te emendatum uocari sapientemque, quod ille est? 10
et hoc ait:
  Tene magis salvvm: utrum magis populus uelit te 27.1
saluum [seruet Iuppiter qui consulit et tibi et urbi] an magis
tu populum uelis saluum, seruet Iuppiter.
  Q. c. e. t. <e. v.>, in ambiguo. <Quo> sensu <o>sten- 28.1
ditur tantum amorem Caesaris esse erga populum, et contra
populi[s] erga Caesarem, ut [in] incertum sit, uter alterum
magis diligat.
  Avgvsti lavdes < . . . > cvm. Ordo et sensus: cum possis 29.1
agnoscere. Et est figura ἀναστροφή.
  Respondesne. Ordo et sensus: respondesne tu, dic 31.1
sodes: nempe uir bonus et sapiens nomine dici ita delector
ego ac tu: hoc est 'nempe tu, qui me reprehendis, in eodem
uitio repperieris quo ego', quod non negat Horatius, sed
ostendit hoc ipsum non minus in se quam in altero stultum 5
esse.
  Nomine < . . . > dici. ’Αρχαϊσμὸς figura. Vergil(ius):
    Et te crudelem nomine dicit.
  Ego ac tv. Atque tu, hoc est: et tu non minus, quam 32.1
ego.
  Qvi dedit hoc hodie, cras, si v., a. 33.1
  Si ideo <s>um sapiens, quia me dicit populus sapientem,
sequitur, ut, cum non dixeri<nt>, non sim.
  Mendosvm: uitiosum. 40.1
  Medicandvm hoc est: non sanum.
  Vir bonvs est <qvis>? Qvi consvlta patrvm. 40-41.1
  Responsio est. Totum per hironian. Ostendit enim hoc
ipsum non esse, sed uideri bonum.
  Sed videt hvnc omnis domvs, quam non est fallere. Et 44.1
de<est>: sua.
  Nec fvrtvm feci. Hoc contra eos, qui se putant dignos, 46.1
quia non commiserint, cur damnarentur.
  Sabellvs. 49.1
  Hoc est: ego Horat(ius). Sed in hoc nomine est quae-
dam facies integritatis. Vergil(ius):
    Curibusque seueris.
  Cavtvs enim m. f. 50.1
  Nimirum, inquit, si idem cauent etiam nequam bestiae.
  Odervnt peccare. 52.1
  Signate locutus est; primum non 'timent peccare', sed
'oderunt', deinde non 'metu poenarum', <sed> 'amore uir-
tutis'.
  Formidine poenae. Deest 'sed', ut sit: nihil quidem 53.1
in te admittes, sed formidine poenae.
  Damnvm est, non. Minus <si>quid perdidit, cui furatus 56.1
es, non minus fur es, quam si totum abstulisses.
  Et hoc secundum Stoicos, qui dicunt paria esse peccata.
  Vir bonvs, omne. Hironia. 57.1
  Laverna. Laruearum dea, quae furibus praeest. 60.1
  Qvi[n] melior servo. Ordo: <qui> melior seruo sit aua- 63.1
rus, non uideo.
  Vendere cvm possis cap. Hac comparatione uult osten- 69.1
dere ita nos per stultitiam seruire fortunae, ut captiui ser-
uiunt dominis uictoribus, seruati[s] scilicet non ex suo com-
modo, sed ex eorum [h]u<t>ilitate, qui parcunt hominibus ser-
uituri<s> sibi. 5
  Serviet vtiliter. 70.1
  Hoc est: ad omnia tibi dicto audiens erit, ut stultus
cupiditatibus et fortunae obsequens facit et patitur uniuersa,
quae dicit inferius.
  Vir bonvs et sapiens avdebit dicere[re]: Pent[e]hev. H<o>c 73.1
παράδιγμα de tragoedia est Bacchis, in qua inducitur Liber
a rege Pentheo ligari iussus ipse <se> soluere; quod simile
sapienti est, quem car[c]ere[s] facultati<bu>s et mori non
metuentem, nulla uis potest in seruitute retinere. 5
  Linea. Finis uel pars. Terent(ius): 79.1
    Extrema linea [est]
    Amare haud nihil est.