au et eu, quas sic habemus cum Grais communiter, 467
corripi plerumque possunt temporum salvo modo,
sive graecis seu latinis inserantur versibus.
'aut age' inquit ille vates, saepe dixit 'aut ubi,' 470
dixit 'Aurunci', quod aeque barbarum est producere:
pes ubique lege constat, prima cum correpta sit,
consonans et una plenum non queat tempus dare.
et 'lupi ceu' dixit idem: finis est versus quidem,
pes tamen non est trochaeus, quia diphthongos extima est: 475
dactylus nam pes et ille est, nube nati ceu duo.
αὐέρυσαν inquit poeta, sic et αὐτάρ corripit:
Εὔπολιν πεύκην et εὔνουν aut poetam Εὐριπίδην
syllabas primas necesse est ore raptim promere;
tempus at duplum manebit, nihil obest correptio. 480
au tamen capere videtur saepe productum sonum,
auspices cum dico et aurum, sive Graecus αὔριον.
mira nec putanda nobis talis alternatio est,
dichronon quod ἄλφα notum est, sicut a nostratibus;
inde communem ministrat sola diphthongus sonum. 485
eu manet correpta, semper est quod ε graecum breve:
litteris <et> e latinis saepe cum sit dichronos,
facta diphthongos nequibit esse producti soni,
nec pedes idcirco fraudat temporum iusto modo.
hanc enim si protrahamus, a sonabit, e et u, 490
syllabam nec invenimus ex tribus vocalibus.
sic Aristaeum notamus quattuor per syllabas,
quod sibi diphthongos ae iam tertiam non iungit u.