au et eu, quas sic habemus cum Grais communiter,
|
467
|
corripi plerumque possunt temporum salvo modo,
|
|
sive graecis seu latinis inserantur versibus.
|
|
'aut age' inquit ille vates, saepe dixit 'aut ubi,'
|
470
|
dixit 'Aurunci', quod aeque barbarum est producere:
|
|
pes ubique lege constat, prima cum correpta sit,
|
|
consonans et una plenum non queat tempus dare.
|
|
et 'lupi ceu' dixit idem: finis est versus quidem,
|
|
pes tamen non est trochaeus, quia diphthongos extima est:
|
475
|
dactylus nam pes et ille est, nube nati ceu duo.
|
|
αὐέρυσαν inquit poeta, sic et αὐτάρ corripit:
|
|
Εὔπολιν πεύκην et εὔνουν aut poetam Εὐριπίδην
|
|
syllabas primas necesse est ore raptim promere;
|
|
tempus at duplum manebit, nihil obest correptio.
|
480
|
au tamen capere videtur saepe productum sonum,
|
|
auspices cum dico et aurum, sive Graecus αὔριον.
|
|
mira nec putanda nobis talis alternatio est,
|
|
dichronon quod ἄλφα notum est, sicut a nostratibus;
|
|
inde communem ministrat sola diphthongus sonum.
|
485
|
eu manet correpta, semper est quod ε graecum breve:
|
|
litteris <et> e latinis saepe cum sit dichronos,
|
|
facta diphthongos nequibit esse producti soni,
|
|
nec pedes idcirco fraudat temporum iusto modo.
|
|
hanc enim si protrahamus, a sonabit, e et u,
|
490
|
syllabam nec invenimus ex tribus vocalibus.
|
|
sic Aristaeum notamus quattuor per syllabas,
|
|
quod sibi diphthongos ae iam tertiam non iungit u.
|
|