Vna vocalis iugata consonanti aut pluribus
|
1314
|
syllabam reddat necesse est. syllabam Graeci vocant,
|
1315
|
ore quod simul profectae copulant unum sonum:
|
|
vinculum nam signat ista congregale dictio.
|
|
et tamen vocalis una quando pars sermonis est,
|
|
syllabam dici necesse est, cum sit una littera.
|
|
Cum brevis duas habebit adiacentes consonas,
|
1320
|
sive secum vel sequenti copulatas syllabae,
|
|
singulae vel dividentur, longa fiet e brevi,
|
|
non secus producta quam si temporis dupli foret.
|
|
nec minus longam probamus. una cum duplex erit,
|
|
quia duarum consonantum vim suo praebet sono.
|
1325
|
vel gemellis cum iugamus syllabam vocalibus,
|
|
misceant sonum necesse est, iure distent temporum.
|
|
a et e simul iugatae sive cum illa singulae,
|
|
quinta quae vocalis est, longam creabunt syllabam.
|
|
i et u non hoc valebunt, sive praesint alteri,
|
1330
|
vel sibi cum copulantur; quia prior fit consonans,
|
|
illa quae remansit inde tempus unius tenet
|
|
sive duplum, quale et omnis, quando producta est, habet.
|
|
o cum e tantum iugatae longa semper syllaba est.
|
|