De eo quod scriptum est:
|
|
cum tradiderit regnum deo et patri
|
|
Scriptura diuina cum de dei loquitur filio, non sibi
|
2.5.1.1
|
repugnat, sed inter deum hominemque, quem sumpsit, neces-
|
|
saria moderatione distinguit. Si enim deum purum iugiter
|
|
praedicaret, passionis resurrectionisque uacaret locus et nihil
|
|
Christus mundo praestiterat; si hominem solum, sicut qui-
|
5
|
dam putant ab utero uirginis eum sumpsisse principium,
|
|
quae spes futurae beatitudinis credenti, cum scriptum sit:
|
|
Maledictus homo, qui spem habet in homine?
|
|
Ergo ubi purum
|
2.1
|
deum significat, sic dicit in Genesi: Et fecit deus hominem ad
|
|
imaginem et similitudinem dei, et in Psalmis: Deus autem rex
|
|
noster ante saecula operatus est salutem in medio terrae, et alio
|
|
loco: Parata sedes tua, deus ex tunc et a saeculis tu es. Vbi
|
5
|
hominem mixtum, sic prosequitur: Dicite filiae Sion: Ecce rex
|
|
tuus uenit tibi iustus et saluans, mitis, sedens super asinum
|
|
nouellum, et iterum: Tollite portas principis uestri et eleuamini,
|
|
portae aeternales, et introibit rex gloriae, et iterum magi: Vbi
|
|
est, inquiunt, qui natus est rex Iudaeorum?.
|
10
|
Hic est, fratres, qui uenturus denuntiatus est per
|
3.1
|
prophetas, qui secundum carnem natus in tempore est, qui
|
|
est excelsus in excelsis, humilis in terris, saeculorum genitor,
|
|
filius uirginis, immortalis sibi, homini moriturus; mortem
|
|
gustat, ut mortem deuincat; inferos penetrat, ut mortuos
|
5
|
uiuos inde reducat; unigenitus prodeundo de patre ante ori-
|
|
ginem rerum, primogenitus a mortuis, ut ait apostolus, post
|
|
multorum obitus populorum.
|
|
Hic est, cui data est potestas
|
4.1
|
in caelo et in terra, nomini eius noua a deo suo, ipso dicente:
|
|
Ego te clarificaui in terra; opus perfeci, quod dedisti mihi, ut
|
|
facerem. Et nunc tu clarifica me apud te ipsum claritate, quam
|
|
habui apud te, priusquam mundus fieret. Qui resurgens ait:
|
5
|
Omnia mihi tradita sunt a patre meo. Hic, qui purus de caelo
|
|
descendit, carnatus ascendit in caelum. Hic, inquam, de quo
|
|
Paulus ait: Qui accipit regnum, regnat et tradet deo et patri, et
|
|
cetera.
|
|
Quid hinc scandalum pateris, Christiane, ex tuaque
|
5.1
|
natura opinaris prouisionis piae diuina mysteria? Si minus
|
|
sentis de filio, quia regnum traditur patri, maior patris iniuria
|
|
est, si est aliquando sine regno. Accedit, quod oramus cotidie,
|
|
ut adueniat regnum patris, speramus et filii. Vacat ergo prae-
|
5
|
sentis temporis regimen utroque cessante actumque est de
|
|
mundo mundique tota substantia, si uel uno momento diuini-
|
|
tatis cessat imperium.
|
|
At si, ut ratio ipsa proclamat, cessare
|
6.1
|
nullo pacto potest uarietas ista regni, a legis conditore homini
|
|
a deo assumpto iustisque eius est deputata rebus dispositis,
|
|
non deo, non sempiterno rectori, maxime cum in euangelio sic
|
|
dicatur: Dabit illi dominus deus thronum Dauid patris sui et
|
5
|
regnabit super domum Iacob in saecula et regni eius non erit
|
|
finis. Salomon in Sapientia similiter dicit, cum de eius loquitur
|
|
seruis: Et si coram hominibus tormenta passi fuerint, spes eorum
|
|
immortalitatis plena est; et in paucis uexati in multis bene
|
|
disponentur, quoniam deus temptauit illos et inuenit illos dignos
|
10
|
se. Tamquam aurum in fornace probauit illos et quasi holo-
|
|
caustomata accepit illos et in tempore erit respectus illorum.
|
|
Iudicabunt nationes et dominabuntur populis et regnabit dominus
|
|
illorum in perpetuum.
|
|
Quid hoc est? Si in perpetuum regnat,
|
7.1
|
Paulus errauit; si traditurus est regnum, isti mentiuntur.
|
|
Absit! Nullus hic error, diuersitas nulla est. Paulus enim de
|
|
hominis adsumpti temporali locutus est regno, in quo uenturus
|
|
et iudicaturus est uiuos et mortuos, sicut lectio uniuersa testa-
|
5
|
tur, qua praedicat Christum oportere regnare cum sanctis
|
|
suis, donec uacuatis omni principatu et potestate et uirtute et
|
|
dominatione ponantur omnes inimici eius sub pedibus eius
|
|
inimicaque destruatur mors.
|
|
Hi autem ad principalem uim
|
8.1
|
retulerunt, in cuius perpetuitate commanens in aeternum
|
|
a patre filius regnum nec accepit aliquando nec posuit; semper
|
|
enim cum ipso regnauit, cata Iohannem ipso dicente: Regnum
|
|
meum non est de hoc mundo. Apertius autem hoc Paulus ex-
|
5
|
pressit dicens: Hoc enim scire debetis, quoniam omnis fornica-
|
|
rius aut impudicus aut fraudator, quod est idolorum seruitus,
|
|
non habent hereditatem in regno dei et Christi, ostendens unum
|
|
esse regnum patris et filii.
|
|
Recte igitur patri tradet regnum qui dixit in monitis
|
9.1
|
regnum non stare diuisum. Vnde non sic sentiendum est, fra-
|
|
tres, ut pater accepturus sit quod non habuerit aut filius tra-
|
|
dendo quod habeat perditurus, cum et pater quod accepturus
|
|
est habeat et filius non careat quod daturus. Totum pater,
|
5
|
totum possidet filius; unius est quod amborum est; quod
|
|
unus possidet, singulorum, domino ipso dicente: Omnia quae-
|
|
cumque habet pater, mea sunt, et iterum: Pater, omnia mea tua
|
|
sunt et tua omnia mea, quia pater in filio et filius manet in
|
|
patre; cui affectu, non condicione, caritate, non necessitate,
|
10
|
decore, <non diminutione> subicitur, per quem pater semper
|
|
honoratur.
|
|
Denique inquit: Ego et pater unum sumus.
|
10.1
|
Vnde non diminutiua, sed religiosa, ut dixi, subiectione est
|
|
filius patri subiectus, cum quo originalis perpetuique regni
|
|
una possessio, coaeternitatis omnipotentiaeque una sub-
|
|
stantia, una aequalitas, una uirtus maiestatis augustae, unito
|
5
|
in lumine una dignitas retinetur. Si quid enim filio detraxe-
|
|
ris, ad patris, cuius habet totum, iniuriam pertinebit nec est
|
|
in illo aliquid, quod sit inferius, quia sicut pater nec plus
|
|
potest habere nec minus; alter enim in alterius plenitudine
|
|
infusus est, ut sit omnia in omnibus deus benedictus, pater in
|
10
|
filio, filius in patre, cum spiritu sancto.
|
|