Et de Macrino quidem in senatu multi<s>, quando
|
4.1.1
|
nuntiatum est Varium Heliogabalum <factum> impera-
|
|
torem, cum iam Caesarem Alexandrum senatus dixis-
|
|
set, ea dicta sunt, <unde> appareat <ig>nobilem, sordi-
|
|
dum, spurcum fuisse. verba denique Aure[i]lii Victo-
|
2.1
|
ris, cui Pinio cognomen erat, haec fuerunt: 'Macrinum
|
|
libertinum, hominem prostib<i>lem, servilibus officiis oc-
|
3.1
|
cupatum in domo imperatoria, venali fide, vita sordida
|
|
sub Commodo, a Severo remotum etiam a miserrimis
|
|
officiis rel<e>gatumque in Africam, ubi, ut infamiam
|
|
damnationis tegeret, lectioni operam dedisse, egisse
|
5
|
c[l]ausulas, declamasse, in <ludo> postremo dixisse.
|
|
donatum autem anulis aureis, patrocinante sibi <c>on-
|
4.1
|
liberto suo Festo, advocatum fisci factum sub Vero
|
|
Antonino.' sed et haec dubia ponuntur, et alia dicun-
|
5.1
|
tur ab aliis, quae ipsa quoque non tacebimus. nam
|
|
plerique gladiatoriam pugnam eum exhibuisse dixerunt
|
|
et accepta rudi ad Africam isse; venatorem primo,
|
6.1
|
post etiam tabellionem fuisse, deinceps advocatum
|
|
fuisse fisci. ex quo officio ad amplissima quaeque per-
|
|
venit. dein cum esset praefectus praetorii collega able-
|
7.1
|
gato, Antoninum Caracallum imperatorem suum inter-
|
|
emit tanta factione, ut ab eo non videretur occisus.
|
|
nam stratore eius redempto et spe ingenti proposita
|
8.1
|
id egit, ut quasi militaribus insidiis, quod vel ob par-
|
|
ricidium vel [ne] incestum displiceret, interemptu<s> di-
|
|
ceretur.
|
|