Ubi ergo Augustum agere coepit, primum removit
|
15.1.1
|
omnes iudices a re[i] p. et a ministeriis atque mune-
|
|
ribus, quos inpurus ille ex genere hominum turpissimo
|
|
provexerat; deinde senatum et equestrem ordinem pur-
|
|
gavit. ipsas deinde tribus et eos, qui militaribus nitun-
|
2.1
|
tur pr<ae>rogativis, purgavit et Palatium suum comi-
|
|
tatumque omnem abiectis ex aulico ministerio cunctis
|
|
obscenis et infamibus nec quemquam passus est esse
|
|
in Palatinis non necessarium hominem. iure <iu>-
|
3.1
|
rando deinde se con<s>trinxit, ne quem adscriptum,
|
|
id est va<c>antivum, haberet, ne annonis rem p. gravaret,
|
|
dicens malum pu<blic>um esse imperatorem, qui ex vi-
|
|
sceribus provincialium homines non necessarios nec
|
5
|
rei p. utiles pa<s>ceret. fures iudic<i>a<l>e<s> iussit in
|
4.1
|
civitatibus ullis numquam videri et, si essent visi,
|
|
deportari per rectores provinciarum. annonam mili-
|
5.1
|
tum diligenter inspexit. tribunos, qui <per> stellaturas
|
|
militibus aliquid tulissent, capitali poena adfecit. ne-
|
6.1
|
gotia et causas prius a scriniorum principibus et doctis-
|
|
simis iuris peritis et sibi fidelibus, quorum primus tunc
|
|
Ulpianus fuit, tractari ordinarique atque ita referri ad
|
|
se praecepit. leg<e>s de iure populi et fisci moderatas
|
16.1.1
|
et infinitas sanxit neque ullam constitutionem sacravit
|
|
sine viginti iuris peritis et doctissimis ac <sa>pientibus
|
|
viris isdemque disertissimis non minus quinquaginta,
|
|
ut non minus in consilio essent sententiae, quam sena-
|
5
|
tus consultum conficere<n>t, et id quidem ita ut ire-
|
2.1
|
tur per sententias singulorum ac scriberetur, quid
|
|
quisque dixisset, dato tamen spatio ad disquirendum
|
|
cogitandum<que>, priusquam dicerent, ne incogitati
|
|
dicere cogerentur de rebus ingentibus. fuit praeterea
|
3.1
|
illi consuetudo, ut, si de iure aut de negotiis tractaret,
|
|
solos doctos et disertos adhiberet, si vero de re mili-
|
|
tari, militares veteres et senes bene meritos et locorum
|
|
peritos ac bellorum et castrorum et omnes litteratos
|
5
|
et maxime eos, qui historiam norant, requirens, qui<d>
|
|
in talibus causis, quales in disceptatione versabantur,
|
|
veteres imperatores vel Romani vel exterarum gentium
|
|
fecissent.
|
|