| Adoptatus autem <A>elius Verus ab Hadriano eo tem- | 3.1.1 |
| pore, quo iam, ut superius diximus, parum vigebat et | |
| de successore necessario cogitabat, statimque praetor | 2.1 |
| factus et Pannonis dux ac rector inpositus, mox con- | |
| sul creatus et, quia erat deputa<tu>s imperio, iterum | |
| consul designatus est. datum etiam populo congia- | 3.1 |
| rium causa eius adoptionis conlatumque militibus | |
| sestertium ter milies, circenses editi, neque quicquam | |
| praetermissum, quod posset laetitiam publicam fre- | |
| quentare. tantumque apud Hadrianum principem va- | 4.1 |
| luit, ut praeter adoptionis adfectum, quo ei videbatur | |
| adiunctus, solus omnia, quae cuperet, etiam per lit- | |
| teras impetraret. nec provinciae quidem, cui praepo- | 5.1 |
| situs erat, defuit. nam bene gestis rebus vel potius feli- | 6.1 |
| citer etiamsi non summi, medii tamen optinuit ducis | |
| famam. hic tamen valetudinis adeo miserae fuit, ut | 7.1 |
| Hadrianum statim adoptionis paenituerit potueritque | |
| eum amovere a familia imperatoria, cum saepe de aliis | |
| cogitaret, si forte vixisset. fertur denique ab his, qui | 8.1 |
| Hadriani vitam diligentius in litteras ret<t>ulerunt, Ha- | |
| drianum Veri scisse genituram et eum, quem non mul- | |
| t<um> ad rem publicam regendam probarat, ob hoc | |
| tantum adoptasse, ut suae satisfaceret voluptati et, | 5 |
| ut quidam dicunt, iuri iurando, quod intercessisse inter | |
| ipsum ac Verum secretis conditionibus ferebatur. fuisse | 9.1 |
| enim Hadrianum peritum matheseos Marius Maximus | |
| usque adeo demonstrat, ut eum dicat cuncta de se | |
| scisse, sic ut omnium dierum usque ad <h>oram mortis | |
| futuros actus ante perscripserit. satis praeterea con- | 4.1.1 |
| stat eum de Vero saepe dixisse: | |
| ostendent terris hunc tantum fata neque ultra | |
| esse sinent. | |
| quos versus cum aliquando in hortulo spatians can- | 2.1 |
| titaret, atque adesset unus ex litteratis, quorum Ha- | |
| drianus speciosa societate gaudebat, velletque addere | |
| nimium vobis Romana propago | |
| visa potens, superi[ori], propria haec si dona fuissent, | 5 |
| Hadrianus dixisse fertur 'hos versus vita non capit | 3.1 |
| Veri', illud addens: | |
| manibus date lilia plenis; | |
| purpureos spargam flores animamque nepotis | |
| his saltim accumulem donis et fungar inani | 5 |
| munere. | |
| cum quidem etiam illud dicitur cum risione dixisse: | 4.1 |
| 'ego mihi divum adoptavi, non filium.' nunc tamen | 5.1 |
| cum eum consolaretur unus de litteratis, qu<i a>derat, | |
| ac diceret: 'quid? si non recte co<n>stellatio eius collecta | |
| est, quem credimus esse victurum?', Hadrianus dixisse | |
| fertur: 'facile ista dicis tu, qui patrimonii tui, non rei | 5 |
| p. quaeris heredem.' unde apparet eum habuisse in | 6.1 |
| animo alium deligere atque <h>unc ultimo vitae suae | |
| tempore a re publica summovere. sed eius consiliis | 7.1 |
| iuvit eventus. nam cum de provincia <A>elius redisset | |
| atque orationem pulcherrimam, quae hodieque legitur, | |
| sive per se seu per scriniorum aut dicendi magistros | |
| parasset, qua kalendis Ianuariis Hadriano patri gratias | 5 |
| ageret, accepta potione, qua se <a>estimaret iu<v>ari, | |
| kalendis ipsis Ianuariis perit. iussusque ab Hadriano, | 8.1 |
| quia Vota intervenieba<n>t, non lugeri. |