Quaesturam magnificentissimam gessit. aedilitatis
|
3.5.1
|
suae tempore duodecim popul<o> Roman<o> munera, id est
|
|
per singulos menses singula de suo exhibuit, ita ut
|
|
gladiatorum nonnumquam quingena paria exhiberet,
|
|
numquam minus centenis quinquagenis. feras Lib<y>cas
|
6.1
|
una die centum exhibuit, ursos una die mille. extat
|
|
silva eius memorabilis, quae picta est in domo ro-
|
|
strata Cn. Pompei, quae ipsius et patris eius et proavi
|
|
fuit, quam Philippi temporibus vester fiscus invasit. in
|
7.1
|
qua pictura etiam nunc continentur cervi palmati du-
|
|
centi[s] mixtis Brittanni<s>, equi feri triginta, oves ferae
|
|
centum, alces decem, <t>auri Cypriaci centum, stru-
|
|
tiones Mauri miniati trecenti, onagri triginta, a<p>ri
|
5
|
centum quinquaginta, ibices ducenti, dammae ducenti.
|
|
haec autem omnia populo rapienda concessit die mu-
|
8.1
|
neris, quod sextum edebat. praeturam nobilem ges-
|
4.1.1
|
sit. post iuris dictionem consulatum primum iniit cum
|
|
Antonino Caracallo, secundum cum Alexandro. filios
|
2.1
|
duos habuit, illum consularem, qui cum ipso Augustus
|
|
appellatus est, qui iuxta Carthaginem in Africa bello
|
|
absumptus est, et filiam Mae<c>iam Faustinam, quae
|
|
nupta est Iunio Balbo, consulari viro. in consulatibus
|
3.1
|
clarior fuit sui temporis consulibus, ita ut ei Antoni-
|
|
nus invideret, modo praetextas eius, modo latum cla-
|
|
vum, modo circenses ultra imperatorium mirans mo-
|
|
dum. palmatam tunicam et togam pictam primus Ro-
|
4.1
|
manorum privatus suam propriam habuit, cum ante
|
|
imperatores etiam vel de Capitolio acciperent vel de
|
|
Palatio. equos Siculos centum, Cappadoces centum
|
5.1
|
permittentibus imperatoribus factionibus divisit, et per
|
|
haec populo satis carus, qui semper talibus commo-
|
|
vetur. Cordus dicit in omnibus civitatibus Cam-
|
6.1
|
paniae, Etruria<e> et Umbriae, Flamin<ia>e, Piceni de
|
|
proprio illum per quadriduum ludos scaenicos et iu-
|
|
venalia edidisse. scripsit et laudes soluta oratione om-
|
7.1
|
nium Antoninorum, qui ante eum fuerunt. tantum au-
|
|
tem Antoninos dilexit, ut sibi quoque, ut multi dicunt,
|
|
Antonini, ut plerique autem adserunt, Antonii nomen
|
|
adscripserit. iam illud satis constat, quod filium, Gor-
|
8.1
|
dianum nomine, Antonini signo inlustraverit, cum apud
|
|
praefectum aerarii more Romano professus filium pu-
|
|
blicis actis eius nomen insereret. post consulatum pro-
|
5.1.1
|
consul Afric<a>e factus est adnitentibus cunctis, qui
|
|
Alexandri imper[ator]ium etiam in Africa clarum per
|
|
proconsulis dignitatem haberi atque esse voluerunt.
|
|
extat epistola ipsius Alexandri, qua senatui gratias
|
2.1
|
agit, quod Gordianum ad Africam proconsulem desti-
|
|
naverit. cuius hoc exemplum est: 'neque gratius mihi
|
3.1
|
quicquam, p. c., neque dulcius potuistis efficere, quam
|
|
ut Antoninum Gordianum proconsulem ad Africam
|
|
mitteretis, virum nobilem, magnanimum, disertum,
|
|
iustum, continentem, bonum' et reliqua. ex quo appa-
|
4.1
|
ret, quantus vir eo tempore Gordianus fuerit. amatus
|
5.1
|
est ab Afris ita, ut nemo antea proconsulum, ita ut
|
|
<e>um alii[s] Scipionem, Catonem alii, multi Mucium ac
|
|
Rutilium aut Laelium dicerent. extat eorum adclama-
|
6.1
|
tio, quae a Iunio in litter<a>s relata est. nam cum qua-
|
7.1
|
dam die factum imperatorium legeret atque a procon-
|
|
sulibus Scipionibus coepisset, adclamatum est: 'novo
|
|
Scipioni, vero S<c>i<p>ion<i>, Gordiano proconsuli.' haec et
|
|
alia frequenter audivit.
|
5
|