Sed boni mores nihil ei profuerunt. ha[e]c enim 7.1.1
vita[e] venerabilis, cum Platone semper, cum Aristo-
tele, cum Tullio, cum Vergilio ceterisque veteribus
agens alium quam merebatur exitum passus est. nam 2.1
cum temporibus Maximini, hominis saevi atque trucu-
lenti, pro consule Africam regeret, iam ex consulibus
filio sibimet legato a senatu dato, cumque quidam
rationalis acrius contra plurimos Afrorum saeviret 5
quam Maximinus ipse pateretur, proscribens plurimos,
interficiens multos et sibi ultra procuratorem omnia
vindicans, <r>etunsus deinde a proconsule atque legato
nobilibus et consularibus viris ipsis minaretur e<xci>-
dium, Afri tam insolentes iniurias ferre nequiverunt et 10
primum ipsum rationalem adiunctis sibi plerisque mi-
litibus occiderunt. occiso deinde eo, cum iam orbis ter- 3.1
rarum odio contra Maximinum arderet, coeperunt co-
gitare, quemadmodum seditio inter Maximinianos et
rusticos vel Afros orta placaretur. tunc quidam Mau- 4.1
ri<c>ius nomine, potens apud Afros decurio, iu<x>ta Tys-
drum nobilissim<a> posthac oratione apud plebem vel
urbanam vel rusticanam in agro suo velut conti<o>na-
bundus est locutus: 'gratias diis inmortalibus, cives, 8.1.1
quod occa[n]sionem dederunt, et quidem necessariam,
providendi nobis contra hominem furiosissimum Maxi-
minum. nos enim, qui procuratorem eius moribus et 2.1
vitae consimilem occidimus, nisi facto imperatore
salvi esse non possumus. quocirca, si placet, quoniam 3.1
non longe est nobilissimus vir pro consule cum filio,
consulari legato, quorum utrique mortem pestis illa
est minata, sublata de vexillis purpura imperatores
eos dicemus adhibitisque insignibus Romano iure fir- 5
ma<bi>mus.' tunc adclamatum est: '<a>equum est, 4.1
iustum est. Gordiane Auguste, di te servent. feliciter
imperator es, cum filio imperes.'