Sed boni mores nihil ei profuerunt. ha[e]c enim
|
7.1.1
|
vita[e] venerabilis, cum Platone semper, cum Aristo-
|
|
tele, cum Tullio, cum Vergilio ceterisque veteribus
|
|
agens alium quam merebatur exitum passus est. nam
|
2.1
|
cum temporibus Maximini, hominis saevi atque trucu-
|
|
lenti, pro consule Africam regeret, iam ex consulibus
|
|
filio sibimet legato a senatu dato, cumque quidam
|
|
rationalis acrius contra plurimos Afrorum saeviret
|
5
|
quam Maximinus ipse pateretur, proscribens plurimos,
|
|
interficiens multos et sibi ultra procuratorem omnia
|
|
vindicans, <r>etunsus deinde a proconsule atque legato
|
|
nobilibus et consularibus viris ipsis minaretur e<xci>-
|
|
dium, Afri tam insolentes iniurias ferre nequiverunt et
|
10
|
primum ipsum rationalem adiunctis sibi plerisque mi-
|
|
litibus occiderunt. occiso deinde eo, cum iam orbis ter-
|
3.1
|
rarum odio contra Maximinum arderet, coeperunt co-
|
|
gitare, quemadmodum seditio inter Maximinianos et
|
|
rusticos vel Afros orta placaretur. tunc quidam Mau-
|
4.1
|
ri<c>ius nomine, potens apud Afros decurio, iu<x>ta Tys-
|
|
drum nobilissim<a> posthac oratione apud plebem vel
|
|
urbanam vel rusticanam in agro suo velut conti<o>na-
|
|
bundus est locutus: 'gratias diis inmortalibus, cives,
|
8.1.1
|
quod occa[n]sionem dederunt, et quidem necessariam,
|
|
providendi nobis contra hominem furiosissimum Maxi-
|
|
minum. nos enim, qui procuratorem eius moribus et
|
2.1
|
vitae consimilem occidimus, nisi facto imperatore
|
|
salvi esse non possumus. quocirca, si placet, quoniam
|
3.1
|
non longe est nobilissimus vir pro consule cum filio,
|
|
consulari legato, quorum utrique mortem pestis illa
|
|
est minata, sublata de vexillis purpura imperatores
|
|
eos dicemus adhibitisque insignibus Romano iure fir-
|
5
|
ma<bi>mus.' tunc adclamatum est: '<a>equum est,
|
4.1
|
iustum est. Gordiane Auguste, di te servent. feliciter
|
|
imperator es, cum filio imperes.'
|
|