Et Maximo quidem ad bellum profecto Romae prae-
|
9.1.1
|
toriani remanserunt. inter quos e<t> popul<um> tanta se-
|
2.1
|
ditio fuit, ut ad bellum intestinum veniretur, urbis Ro-
|
|
mae pars maxima incenderetur, templa foedarentur,
|
|
omnes plateae cruore polluerentur, cum <B>albinus,
|
|
homo lenior, seditionem sedare non posset. nam et in
|
3.1
|
publicum processit, manus singulis quibusque <te>ten-
|
|
<d>it et paene ictum lapidis passus est, <ut> alii dicunt,
|
|
etiam fuste percussus est. neque sedasset tumultum,
|
4.1
|
nisi infantem Gordianum purpuratum ad populum
|
|
longissimi hominis collo superpositum produxisset.
|
|
quo viso populus et milites usque adeo placati sunt,
|
|
ut amore illius in concordiam redirent. neque umquam
|
5.1
|
quisquam in illa aetate sic amatus est merito avi et
|
|
avunculi, qui pro p. R. contra Maximinum in Africa
|
|
vitam finiverant; tantum apud Romanos memoria bo-
|
|
narum rerum valet. Maximo igitur ad bellum pro-
|
10.1.1
|
fecto senatus per omnes regiones consulares, prae-
|
|
torios, quae<s>torios, aedilicios, tribunicios etiam vi-
|
|
ros misit, ita ut unaquaeque civitas frumentum arma
|
|
et propugnacula et muros pararet, ut per singulas ur-
|
5
|
bes Maximinus fatigaretur. iussum tunc tamen, ut
|
2.1
|
omnia ex agris in civitates colligerentur, ne quid hostis
|
|
publicus inveniret. scriptum est praeterea ad omnes
|
3.1
|
provincias missis frumentariis iussumque, ut, quicum-
|
|
que Maximinum iuvisset, in hostium numero ducere-
|
|
tur. inter haec Romae iterum seditiones inter populum
|
4.1
|
et milites ortae sunt. et cum mille edicta <B>albinus
|
5.1
|
proponeret nec audiretur, veterani s<e> in castra prae-
|
|
toria contulerunt cum ipsis praetorianis, quos coepit
|
|
populus obsidere. nec umquam ad amicitiam essent
|
6.1
|
redacti, nisi fistul<a>s aquarias populus incidisset. in
|
7.1
|
urbe autem, priusquam dictum esset milites pacatos
|
|
venire, et tegulae de tectis iactae sunt et omnia, quae
|
|
in domibus erant, vasa proiecta. atque ideo maior pars
|
8.1
|
civitatis perit et multorum divitiae. nam latrones se
|
|
militibus miscuerunt ad vastanda ea, quae norant ubi
|
|
repperirent.
|
|