| AEM<I>LIANUS | |
| E<s>t hoc familiare populi Aegyptiorum, ut vel- | 22.1.1 |
| <ut> furiosi ac dementes de levi<ssi>m<i>s quibus usque | |
| ad summ<a> rei p. pericula perducantur: saepe illi ob | 2.1 |
| neglectas salutationes, locum in balneis non conces- | |
| sum, carnem et olera sequestrata, calciamenta servilia | |
| et cetera talia usque ad summum rei p. periculum <in> | |
| seditiones, ita ut armarentur contra eos exercitus, per- | 5 |
| venerunt. familiari ergo sibi furore, cum quadam die | 3.1 |
| cuiusdam servus curator<i>s, qui Alexandriam tunc re- | |
| gebat, militar<i> ob hoc caesus esset, quod crepidas | |
| suas meliores esse quam militis diceret, collecta mul- | |
| titudo ad domum Aemiliani <d>ucis venit atque eum | 5 |
| omni seditionum instrumento et furore persecuta est: | |
| ictus est lapidibus, pe<t>itus est ferro, nec de<fuit> ul- | |
| lum seditionis telum. qua re coa<c>tus Aemilianus | 4.1 |
| sumpsit imperium, cum sciret sibi undecumque pereun- | |
| dum. consenserunt ei Aegyptiacus exercitus, maxime | 5.1 |
| in Gallieni odium. nec eius ad regendam rem p. vigor | 6.1 |
| defuit, nam Thebaidem totamque Aegyptum peragra- | |
| vit et, quatenus potuit, barbarorum gentes forti aucto- | |
| ritate summovit. Alexander denique vel Alexandrinus | 7.1 |
| —nam incertum id quoque habetur—virtutum me- | |
| rito vocatus est. et cum contra Indos pararet expe- | 8.1 |
| ditionem, misso Theodoto duce Gallieno iubente dedit | |
| poenas, [s]e<t> quidem strangulatus in carcere captivo- | |
| rum veterum more perhibetur. |