|
Et quoniam superius epistolam posui, qua sumptus
|
15.3.1
|
|
Aureliano ad consulatum delatus est, quare posuerim
|
|
|
rem quasi fri<v>olam, eloquend<u>m putavi: vidimus pro-
|
4.1
|
|
xime consulatum Furii Placidi tanto ambitu in circo
|
|
|
editum, ut non praemia dari aurigis sed patrimonia
|
|
|
viderentur, cum darentur tunicae subsericae, lineae pa-
|
|
|
ragaud<a>e, darentur etiam equi, ingemescentibus
|
5
|
|
frugi hominibus. factum est enim, ut iam divitiarum
|
5.1
|
|
sit, non hominum consulatus, quia utique, si virtutibus
|
|
|
defertur, editorem spoliare non debe[n]t. perierunt
|
6.1
|
|
casta illa tempora et magis ambitione populari peri-
|
|
|
tura sunt. sed nos, ut solemus, hanc quoque rem in
|
|
|
medio relinquimus.
|
|
