Curiosum non puto neque satis vulgare fabellam
|
14.1.1
|
de Diocletiano Augusto ponere hoc convenientem loco,
|
|
quae ill<i> data est ad omen imperii.—avus meus mihi
|
|
ret<t>ulit ab ipso Diocletiano compertum—. 'cum',
|
2.1
|
inquit, 'Diocletianus apud Tungros in Gallia in qua-
|
|
dam caupona moraretur in minoribus adhuc locis mi-
|
|
litans et cum Dryade quadam muliere [cu]rationem
|
|
convictus sui cotidiani faceret atque illa diceret: "Dio-
|
5
|
cletiane, nimium avarus, nimium parcus es", ioco non
|
|
serio Diocletianus respondisse fertur: "tunc ero largus,
|
|
cum fuero imperator." post quod verbum Dryas dixisse
|
3.1
|
fertur: "Diocletian[a]e, iocari noli, nam eris imperator,
|
|
cum Aprum occideri<s>."' semper in animo Diocletianus
|
15.1.1
|
habuit imperii cupiditatem, idque Maximiano conscio
|
|
atque avo meo, cui hoc dictum a Dryad[a]e ipse ret-
|
|
<t>ulerat. denique, ut erat altus, ri<s>it et tacuit. apros
|
2.1
|
tamen in venatibus, ubi fuit facultas, manu sua sem-
|
|
per occidit. denique cum Aurelianus imperium accepis-
|
3.1
|
set, cum Probus, cum Tacitus, cum ipse Carus, Diocle-
|
|
tianus dixit: 'ego semper apros occido, sed alter utitur
|
|
pulpamento.' iam illud notum est atque vulgatum,
|
4.1
|
quod, cum occidisset Aprum praefectu<m> praet., di-
|
|
xisse fertur: 'tandem occidi Aprum fatalem.' ipsum
|
5.1
|
Diocletianum idem avus meus dixisse dicebat nullam
|
|
aliam sibi causam occidendi manu sua fuisse, nisi ut
|
|
impleret Dryadis dictum et suum firmaret imperium.
|
|
non enim tam crudelem se innotescere cuperet, pri-
|
6.1
|
mis maxime diebus imperii, nisi illum necessitas ad
|
|
hanc atrocitatem occisionis adtraheret.
|
|