|
Ex his litteris intellegitur Cassio Faustinam consciam
|
11.1.1
|
|
non fuisse, quin etiam supplicium eius graviter exe-
|
|
|
gisse, si quidem Antoninum quiescentem et clemen-
|
|
|
tiora cogitantem ad vindictae necessitatem impulit.
|
|
|
cu<i> Antoninus quid rescripserit, subdita epistula per-
|
2.1
|
|
docebit: 'tu quidem, mea Faustina, religiose pro ma-
|
3.1
|
|
rito et pro nostris liberis agis. nam relegi epistulam
|
|
|
tuam in Formiano, qua me hortaris, ut in Avidii con-
|
|
|
scios vindicem. ego vero et eius liberis parcam et
|
4.1
|
|
genero et uxori et ad senatum scribam, ne aut pro-
|
|
|
scriptio gravior sit aut poena crudelior. non enim
|
5.1
|
|
quicquam est, quod imperatorem Romanum melius
|
|
|
commendet gentibus quam clementia. haec Caesarem
|
6.1
|
|
deum fecit, haec Augustum consecravit, haec patrem
|
|
|
tuum specialiter Pii nomine ornavit. denique si ex
|
7.1
|
|
mea sententia de bello iudicatum esset, nec Avidius
|
|
|
esset occisus. esto igitur secura:
|
8.1
|
|
"di[i] me tuentur, dis pietas mea
|
|
|
cordi es<t>."
|
|
|
Pompeianum nostrum in annum sequentem consulem
|
|
|
dixi.' haec Antoninus ad coniugem.
|
5
|
