| DE PRAEPOSITIONE | |
| Praepositio est pars orationis dicta, quod in loquendo praeponitur. | 441.35 |
| et haec est eius natura, puta 'ante templum': nemo enim dicit 'tem- | |
| plum ante'. sed tamen est una praepositio quae pro arbitrio nostro po- | 442.1 |
| nitur, ut tenus: dicimus enim et 'pube tenus' et 'tenus pube'. item cum | |
| plerumque sic postposita invenitur, ut praeponi omnino non possit; quod | |
| utique contra artem videmus, ut cum dicimus mecum tecum nobiscum | |
| vobiscum. praepositio autem aut cohaeret * * * aut utrumque efficit, con di dis. | 5 |
| ita enim loquimur, 'conduco tibi', 'distraho tibi', non aut 'con tibi duco' | |
| aut 'dis tibi traho'. separantur apud et penes. etenim cum dicimus | |
| 'apud amicum', duae partes orationis sunt; 'penes arbitros' similiter | |
| duae. aliae vero et cohaerere et secerni possunt, ut prae. nam cum | |
| dico praetulit, utique cohaerens invenitur; cum autem 'prae metu', se- | 10 |
| gregata est. in accusativis praepositionibus, quae triginta tantum sunt, | |
| illae duae possunt in quaestionem vocari, apud et ad, eo quod <apud> sem- | |
| per in loco est, ut 'apud amicum sum'; ad vero secundum artem semper | |
| ad locum, ut 'ad amicum vado'. quamquam et secundum auctoritatem | |
| invenitur in loco, ut 'ad Marcum Laecam te habitare'. usque non | 15 |
| videtur plurimis praepositio, quoniam sic alia praepositio non potest poni. | |
| etenim dicimus 'usque ad forum vado', ut Vergilius 'ad usque co- | |
| lumnas exulat'. nam si habet alteram praepositionem, ipsa praepositio | |
| esse non potest: numquam enim praepositio alteri praepositioni cohaeret. | |
| idcirco debemus dicere usque adverbium esse, quod iterum ratio refutat: | 20 |
| etenim adverbio praepositio separatim numquam cohaeret. si autem vo- | |
| lueris, ut coniunctim cohaereat, non iam adverbium erit, sed potius reci- | |
| pit naturam suam: nam et praepositionem praepositioni sic cohaerentem, | |
| ut pro una parte orationis habeantur, invenimus saepius apud Catonem, | |
| ut circumcirca, id est circa. in ablativis praepositionibus e et ex hanc | 25 |
| habent observationem, ut, si vocalis sequatur, ex praeponamus, ut 'ex | |
| amico audivi'; si autem consonans, e praeponatur, ut 'e foro venio'. | |
| illud vehementissime observare debemus, ut con et in, quotienscumque | |
| post se habent s vel f litteram, videamus quem ad modum pronuntientur. | |
| plerumque enim non observantes <in> barbarismos incurrimus. nam cum | 30 |
| ipsarum natura brevis sit, tamen, si sequantur supra dictae litterae, ple- | |
| rumque in longitudinem transit, ut cum dicimus confit confessio, item | |
| consilium consuluit. his enim locis pronuntiandae sunt ut longae; simili- | |
| ter insula infula. quod magis aurium iudicio quam artis ratione colli- | |
| gimus. praepositiones aut ipsa verba corrumpunt, ut conficio; nam erat | 35 |
| integrum facio: aut ipsae corrumpuntur ab integris verbis, ut affero; nam | |
| erat integrum fero: aut utrumque, et corrumpunt et corrumpuntur, ut | 443.1 |
| afficio. nam affero, quod scribebatur per a et per d, incipit scribi per | |
| a et f; et item quod erat facio, fit ficio. | |
| Praepositio et quando praeponitur et quando postponitur, si casum | |
| suum retineat, praepositio est, ut 'per transtra', 'transtra per'; si autem | 5 |
| casum mutaverit, fit adverbium, ut 'longo post tempore venit'. | |
| ambiguae praepositiones quattuor fuerunt, in sub super et subter, quibus | |
| maiores indifferenter utebantur; sed hodie iam duae sunt, in et sub: nam | |
| super et subter accusativae habentur. in autem et sub qua ratione ser- | |
| ventur, in superiore arte tractatum est. plerumque eadem est praepositio, | 10 |
| quod est et adverbium, ut ante et propter. sed quid magis dicendum sit, | |
| hac ratione colligimus. etenim si pars orationis sequatur, quae casibus | |
| servit, praepositiones erunt, ut 'ante templum', 'propter aquam': templum | |
| enim et aquam casuales partes orationis sunt. quando autem dicimus | |
| 'ante fecit', 'post dixit', adverbia sunt: sequuntur enim verba, et novimus | 15 |
| utique adverbia semper verbis egere. |