DE LEGE RODIA DE IACTU
  Paulus libro secundo sententiarum. Lege Rodia cauetur, ut, si 14.2.1.pr.1
leuandae nauis gratia iactus mercium factus est, omnium contributione sarciatur quod pro
omnibus datum est.
  Idem libro trigensimo quarto ad edictum. Si laborante naue iactus factus est, amis- 2.pr.1
sarum mercium domini, si merces uehendas locauerant, ex locato <c>um magistro nauis agere
debent: is deinde cum reliquis, quorum merces saluae sunt, ex conducto, ut detrimentum
pro portione communicetur, agere potest. Seruius quidem respondit ex locato agere cum
magistro nauis debere, ut ceterorum uectorum merces retineat, donec portionem damni 5
praestent. immo etsi retineat merces magister, ultro ex locato habiturus est actionem
cum uectoribus: quid enim si uectores sint, qui nullas sarcinas habeant? plane commodius
est, si sint, retinere eas. at si non totam nauem conduxerit, ex conducto aget,
sicut uectores, qui loca in nauem conduxerunt: aequissimum enim est commune detrimen-
tum fieri eorum, qui propter amissas res aliorum consecuti sunt, ut merces suas saluas 10
haberent. Si conseruatis mercibus deterior facta sit nauis aut si quid exarmauerit, nulla 1.1
facienda est collatio, quia dissimilis earum rerum causa sit, quae nauis gratia parentur
et earum, pro quibus mercedem aliquis acceperit: nam et si faber incudem aut malleum
fregerit, non imputaretur ei qui locauerit opus. sed si uoluntate uectorum uel propter
aliquem metum id detrimentum factum sit, hoc ipsum sarciri oportet. Cum in 2.1
eadem naue uaria mercium genera complures mercatores coegissent praetereaque multi
uectores serui liberique in ea nauigarent, tempestate graui orta necessario iactura facta
erat: quaesita deinde sunt haec: an omnes iacturam praestare oporteat et si qui tales mer-
ces imposuissent, quibus nauis non oneraretur, uelut gemmas margaritas? et quae portio 5
praestanda est? et an etiam pro liberis capitibus dari oporteat? et qua actione ea res ex-
pediri possit? placuit omnes, quorum interfuisset iacturam fieri, conferre oportere, quia
id tributum obseruatae res deberent: itaque dominum etiam nauis pro portione obliga-
tum esse. iacturae summam pro rerum pretio distribui oportet. corporum liberorum aesti-
mationem nullam fieri posse. ex conducto dominos rerum amissarum cum nauta, id est 10
cum magistro acturos. itidem agitatum est, an etiam uestimentorum cuiusque et anulorum
aestimationem fieri oporteat: et omnium uisum est, nisi si qua consumendi causa imposita
forent, quo in numero essent cibaria: eo magis quod, si quando ea defecerint in nauiga-
tionem, quod quisque haberet in commune conferret. Si nauis a piratis redempta 3.1
sit, Seruius Ofilius Labeo omnes conferre debere aiunt: quod uero praedones abstulerint,
eum perdere cuius fuerint, nec conferendum ei, qui suas merces redemerit. Portio 4.1
autem pro aestimatione rerum quae saluae sunt et earum quae amissae sunt praestari
solet, nec ad rem pertinet, si hae quae amissae sunt pluris ueniri poterunt, quoniam de-
trimenti, non lucri fit praestatio. sed in his rebus, quarum nomine conferendum est, aesti-
matio debet haberi non quanti emptae sint, sed quanti uenire possunt. Seruorum quoque 5.1
qui in mare perierunt non magis aestimatio facienda est, quam si qui aegri in naue de-
cesserint aut aliqui sese praecipitauerint. Si quis ex uectoribus soluendo non sit, hoc 6.1
detrimentum magistri nauis non erit: nec enim fortunas cuiusque nauta excutere debet.
Si res quae iactae sunt apparuerint, exoneratur collatio: quod si iam contributio facta sit, 7.1
tunc hi qui soluerint agent ex locato cum magistro, ut is ex conducto experiatur et quod
exegerit reddat. Res autem iacta domini manet nec fit adprehendentis, quia pro derelicto 8.1
non habetur.
  Papinianus libro nono decimo responsorum. Cum arbor aut aliud nauis instrumentum 3.pr.1
remouendi communis periculi causa deiectum est, contributio debetur.
  Callistratus libro secundo quaestionum. Nauis onustae leuandae causa, quia intrare 4.pr.1
flumen uel portum non potuerat cum onere, si quaedam merces in scapham traiectae sunt,
ne aut extra flumen periclitetur aut in ipso ostio uel portu, eaque scapha summersa est,
ratio haberi debet inter eos, qui in naue merces s<a>luas habent, cum his qui in scapha per-
diderunt, proinde tamquam si iactura facta esset: idque Sabinus quoque libro secundo 5
responsorum probat. contra si scapha cum parte mercium salua est, nauis periit, ratio
haberi non debet eorum, qui in naue perdiderunt, quia iactus in tributum naue salua uenit.
Sed si nauis, quae in tempestate iactu mercium unius mercatoris leuata est, in alio loco 1.1
summersa est et aliquorum mercatorum merces per urinatores extractae sunt data mercede,
rationem haberi debere eius, cuius merces in nauigatione leuandae nauis causa iactae sunt,
ab his, qui postea sua per urinatores seruauerunt, Sabinus aeque respondit. eorum uero,
qui ita seruauerunt, inuicem rationem haberi non debere ab eo, qui in nauigatione iactum 5
fecit, si quaedam ex his mercibus per urinatores extractae sunt: eorum enim merces non
possunt uideri seruandae nauis causa iactae esse, quae perit. Cum autem iactus de naue 2.1
factus est et alicuius res, quae in naui remanserunt, deteriores factae sunt, uidendum, an
conferre cogendus sit, quia non debet duplici damno onerari et collationis et quod res
deteriores factae sunt. sed defendendum est hunc conferre debere pretio praesente rerum:
itaque uerb<i> gratia si uicenum merces duorum fuerunt et alterius aspargine decem esse 5
coeperunt, ille cuius res integrae sunt pro uiginti conferat, hic pro decem. potest tamen
dici etiam illa sententia distinguentibus nobis, deteriores ex qua causa factae sunt, id
est utrum propter iacta nudatis rebus damnum secutum est an uero alia ex causa, ueluti
quod alicubi iacebant merces in angulo aliquo et unda penetrauit. tunc enim conferre de-
bebit: an ex priore causa collationis onus pati non debet, quia iactus etiam hunc laesit? 10
adhuc numquid et si aspargine propter iactum res deteriores factae sunt? sed distinctio
suptilior adhibenda est, quid plus sit, in damno an in collatione: si uerbi gratia hae res
uiginti fuerunt et collatio quidem facti decem, damnum autem duo, deducto hoc, quod
damnum passus est, reliquum conferre debeat. quid ergo, si plus in damno erit quam in
collatione? ut puta decem aureis res deteriores factae sunt, duo autem collationis sunt. 15
indubitate utrumque onus pati non debet: sed hic uideamus, num et ipsi conferre opor-
teat. quid enim interest iactatas res meas amiserim an nudatas deteriores habere coeperim:
nam sicut ei qui perdiderit subuenitur, ita et ei subueniri oportet, qui deteriores propter
iactum res habere coeperit. haec ita Papirius Fronto respondit.
  Hermogenianus libro secundo iuris epitomarum. Amissae nauis damnum 5.pr.1
collationis consortio non sarcitur per eos, qui merces suas naufragio liberauerunt: nam
huius aequitatem tunc admitti placuit, cum iactus remedio ceteris in communi periculo
salua naui consultum est. Arbore caesa, ut nauis cum mercibus liberari possit, aequitas 1.1
contributionis habebit locum.
  Iulianus libro octogensimo sexto digestorum. Nauis aduersa tempestate 6.pr.1
depressa ictu fulminis deustis armamentis et arbore et antemna Hipponem delata est
ibique tumultuariis armamentis ad praesens comparatis Ostiam nauigauit et onus integrum
pertulit: quaesitum est, an hi, quorum onus fuit, nautae pro damno conferre debeant.
respondit non debere: hic enim sumptus instruendae magis nauis, quam conseruandarum 5
mercium gratia factus est.
  Paulus libro tertio epitomarum Alfeni digestorum. Cum depressa nauis 7.pr.1
aut deiecta esset, quod quisque ex ea suum seruasset, sibi seruare respondit, tamquam
ex incendio.
  Iulianus libro secundo ex Minicio. Qui leuanda<e> nauis gratia res aliquas proiciunt, 8.pr.1
non hanc mentem habent, ut eas pro derelicto habeant, quippe si inuenerint eas, ablaturos
et, si suspicati fuerint, in quem locum eiectae sunt, requisituros: ut perinde sint, ac si
quis onere pressus in uiam rem abiecerit mox cum aliis reuersurus, ut eandem auferret.
  Uolusius Maecianus ex lege Rodia. Ἀξίωϲιϲ Εὐδαίμονοϲ Νικομηδέωϲ πρὸϲ Ἀντωνῖνον 9.pr.1
βαϲιλέα· Κύριε βαϲιλεῦ Ἀντωνῖνε, ναυφράγιον ποιήϲαντεϲ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ διηρπάγημεν ὑπὸ τῶν
δημοϲίων τῶν τὰϲ Κυκλάδαϲ νήϲουϲ οἰκούντων. Ἀντωνῖνοϲ εἶπεν Εὐδαίμονι· ἐγὼ μὲν τοῦ κόϲμου
κύριοϲ, ὁ δὲ νόμοϲ τῆϲ θαλάϲϲηϲ. τῷ νόμῳ τῶν Ῥοδίων κρινέϲθω τῷ ναυτικῷ, ἐν οἷϲ μήτιϲ
τῶν ἡμετέρων αὐτῷ νόμοϲ ἐναντιοῦται. τοῦτο δὲ αὐτὸ καὶ ὁ θειότατοϲ Αὔγουϲτοϲ ἔκρινεν. 5
  Labeo libro primo pithanon a Paul<o> epitomatorum. Si uehenda mancipia conduxisti, 10.pr.1
pro eo mancipio, quod in naue mortuum est, uectura tibi non debetur. Paulus: immo
quaeritur, quid actum est, utrum ut pro his qui impositi an pro his qui deportati essent,
merces daretur: quod si hoc apparere non poterit, satis erit pro nauta, si probauerit im-
positum esse mancipium. Si ea condicione nauem conduxisti, ut ea merces tuae porta- 1.1
rentur easque merces nulla nauta necessitate coactus in nauem deteriorem, cum id sciret
te fieri nolle, transtulit et merces tuae cum ea naue perierunt, in qua nouissime uectae
sunt, habes ex conducto locato cum priore nauta actionem. Paulus: immo contra, si modo
ea nauigatione utraque nauis periit, cum id sine dolo et culpa nautarum factum esset. 5
idem iuris erit, si prior nauta publice retentus nauigare cum tuis mercibus prohibitus
fuerit. idem iuris erit, cum ea condicione a te conduxisset, ut certam poenam tibi prae-
staret, nisi ante constitutum diem merces tuas eo loci exposuisset, in quem deuehendas
eas merces locasset, nec per eum staret, quo minus remissa sibi ea poena spectaret.
idem iuris in eodem genere cogitationis obseruabimus, si probatum fuerit nautam morbo 10
impeditum nauigare non potuisse. idem dicemus, si nauis eius uitium fecerit sine dolo
malo et culpa eius. Si conduxisti nauem amphorarum duo milium et ibi amphoras por- 2.1
tasti, pro duobus milibus amphorarum pretium debes. Paulus: immo si auersione nauis
conducta est, pro duobus milibus debetur merces: si pro numero impositarum amphorarum
merces constituta est, contra se habet: nam pro tot amphoris pretium debes, quot portasti.