DEPOSITI UEL CONTRA
  Ulpianus libro trigensimo ad edictum. Depositum est, quod 16.3.1.pr.1
custodiendum alicui datum est, dictum ex eo quod ponitur: praepositio enim de auget de-
positum, ut ostendat totum fidei eius commissum, quod ad custodiam rei pertinet. Praetor 1.1
ait: 'Quod neque tumultus neque incendii neque ruinae neque naufragii causa depositum
sit, in simplum, earum autem rerum, quae supra comprehensae sunt, in ipsum in duplum,
in heredem eius, quod dolo malo eius factum esse dicetur qui mortuus sit, in simplum,
quod ipsius, in duplum iudicium dabo.' Merito has causas deponendi separauit prae- 2.1
tor, quae continent fortuitam causam depositionis ex necessitate descendentem, non ex
uoluntate proficiscentem. Eum tamen deponere tumultus uel incendii uel ceterarum causa- 3.1
rum gratia intellegendum est, qui nullam aliam causam deponendi habet quam imminens
ex causis supra scriptis periculum. Haec autem separatio causarum iustam rationem habet: 4.1
quippe cum quis fidem elegit nec depositum redditur, contentus esse debet simplo, cum
uero extante necessitate deponat, crescit perfidiae crimen et publica utilitas coercenda est
uindicandae rei publicae causa: est enim inutile in causis huiusmodi fidem frangere. Quae 5.1
depositis rebus accedunt, non sunt deposita, ut puta si homo uestitus deponatur, uestis
enim non est deposita: nec si equus cum capistro, nam solus equus depositus est. Si con- 6.1
uenit, ut in deposito et culpa praestetur, rata est conuentio: contractus enim legem ex
conuentione accipiunt. Illud non probabis, dolum non esse praestandum si conuenerit: nam 7.1
haec conuentio contra bonam fidem contraque bonos mores est et ideo nec sequenda est.
Si uestimenta seruanda balneatori data perierunt, si quidem nullam mercedem seruandorum 8.1
uestimentorum accepit, depositi eum teneri et dolum dumtaxat praestare debere puto: quod
si accepit, ex conducto. Si quis seruum custodiendum coniecerit forte in pistrinum, si 9.1
quidem merces interuenit custodiae, puto esse actionem aduersus pistrinarium ex conducto:
si uero mercedem accipiebam ego pro hoc seruo, quem in pistrinum accipiebat, ex locato
me agere posse: quod si operae eius serui cum custodia pensabantur, quasi genus locati
et conducti interuenit, sed quia pecunia non datur, praescriptis uerbis datur actio: si uero 5
nihil aliud quam cibaria praestabat nec de operis quicquam conuenit, depositi actio est.
In conducto et locato et in negotio, ex quo diximus praescriptis uerbis dandam actionem, 10.1
et dolum et culpam praestabunt qui seruum receperunt: at si cibaria tantum, dolum dum-
taxat. sequemur tamen, ut Pomponius ait, et quid habuerunt proscriptum aut quid con-
uenerit, dummodo sciamus et si quid fuit proscriptum, dolum tamen eos praestaturos qui
receperunt, qui solus in depositum uenit. Si te rogauero, ut rem meam perferas ad Ti- 11.1
tium, ut is eam seruet, qua actione tecum experiri possum, apud Pomponium quaeritur.
et putat tecum mandati, cum eo uero, qui eas res receperit, depositi: si uero tuo nomine
receperit, tu quidem mihi mandati teneris, ille tibi depositi, quam actionem mihi praestabis
mandati iudicio conuentus. Quod si rem tibi dedi, ut, si Titius rem non recepisset, tu 12.1
custodires, nec eam recepit, uidendum est, utrum depositi tantum an et mandati actio sit.
et Pomponius dubitat: puto tamen mandati esse actionem, quia plenius fuit mandatum ha-
bens et custodiae legem. Idem Pomponius quaerit, si tibi mandauero, ut rem ab aliquo 13.1
meo nomine receptam custodias, idque feceris, mandati an depositi tenearis. et magis pro-
bat mandati esse actionem, quia hic est primus contractus. Idem Pomponius quaerit, si 14.1
apud te uolentem me deponere iusseris apud libertum tuum deponere, an possim tecum
depositi experiri. et ait, si tuo nomine, hoc est quasi te custodituro, deposuissem, mihi
tecum depositi esse actionem: si uero suaseris mihi, ut magis apud eum deponam, tecum
nullam esse actionem, cum illo depositi actio est: nec mandati teneris, quia rem meam 5
gessi. sed si mandasti mihi, ut periculo tuo apud eum deponam, cur non sit mandati actio,
non uideo. plane si fideiussisti pro eo, Labeo omnimodo fideiussorem teneri ait,
non tantum si dolo fecit is qui depositum suscepit, sed et si non fecit, est tamen res apud
eum. quid enim si fureret is, apud quem depositum sit, uel pupillus sit, uel neque
heres neque bonorum possessor neque successor eius exstaret? tenebitur ergo, ut id prae- 10
stet, quod depositi actione praestari solet. An in pupillum, apud quem sine tutoris aucto- 15.1
ritate depositum est, depositi actio detur, quaeritur. sed probari oportet, si apud doli mali
iam capacem deposueris, agi posse, si dolum commisit: nam et in quantum locupletior
factus est, datur actio in eum et si dolus non interuenit. Si res deposita deterior reddatur, 16.1
quasi non reddita agi depositi potest: cum enim deterior redditur, potest dici dolo malo
redditam non esse.
Si seruus meus deposuerit, nihilo minus depositi habebo actionem. 17.1
Si 18.1
apud seruum deposuero et cum manumisso agam, Marcellus ait nec tenere actionem, quam-
uis solemus dicere doli etiam in seruitute commissi teneri quem debere, quia et delicta et
noxae caput sequuntur: erit igitur ad alias actiones competentes decurrendum. Haec actio 19.1
bonorum possessoribus ceterisque successoribus et ei, cui ex Trebelliano senatus consulto
restituta est hereditas, competit. Non tantum praeteritus dolus in depositi actione ueniet, 20.1
sed etiam futurus, id est post litem contestatam. Inde scribit Neratius, si res deposita sine 21.1
dolo malo amissa sit et post iudicium acceptum reciperaretur, nihilo minus recte ad resti-
tutionem reum compelli nec debere absolui, nisi restituat. idem Neratius ait, quamuis tunc
tecum depositi actum sit, cum restituendi facultatem non habeas horreis forte clusis, ta-
men si ante condemnationem restituendi facultatem habeas, condemnandum te nisi restituas, 5
quia res apud te est: tunc enim quaerendum, an dolo malo feceris, cum rem non habes.
Est autem et apud Iulianum libro tertio decimo digestorum scriptum eum qui 22.1
rem deposuit statim posse depositi actione agere: hoc enim ipso dolo facere eum qui
suscepit, quod reposcenti rem non reddat. Marcellus autem ait non semper uideri posse
dolo facere eum, qui reposcenti non reddat: quid enim si in prouincia res sit uel in hor-
reis, quorum aperiendorum condemnationis tempore non sit facultas? uel condicio deposi- 5
tionis non exstitit?
Hanc actionem bonae fidei esse dubitari non oportet. 23.1
Et ideo et 24.1
fructus in hanc actionem uenire et omnem causam et partum, dicendum est, ne nuda res
ueniat. Si rem depositam uendidisti eamque postea redemisti in causam depositi, etiamsi 25.1
sine dolo malo postea perierit, teneri te depositi, quia semel dolo fecisti, cum uenderes.
In depositi quoque actione in litem iuratur. 26.1
Non solum si seruus meus, sed et 27.1
si is qui bona fide mihi seruiat rem deposuerit, aequissimum erit dari mihi actionem, si
rem ad me pertinentem deposuit. Simili modo et si usum fructum in seruo habeam, 28.1
si id quod deposuit ex eo peculio fuit quod ad me pertinebat uel res mea fuit, eadem
actione agere potero. Item si seruus hereditarius deposuerit, heredi postea adeunti com- 29.1
petit actio. Si seruus deposuit, siue uiuat siue decesserit, utiliter dominus hac 30.1
actione experietur. ipse autem seruus manumissus non poterit agere: sed et si fuerit alie-
natus, adhuc ei competit actio cuius fuit seruus cum deponeret: initium enim contractus
spectandum est. Si duorum seruus sit qui deposuit, unicuique dominorum in partem 31.1
competit depositi. Si rem a seruo depositam Titio, quem dominum eius putasti cum non 32.1
esset, restituisses, depositi actione te non teneri Celsus ait, quia nullus dolus intercessit:
cum Titio autem, cui res restituta est, dominus serui aget: sed si exhibuerit, uindicabitur,
si uero, cum sciret esse alienum, consumpserit, condemnabitur, quia dolo fecit quo minus
possideret. Eleganter apud Iulianum quaeritur, si pecuniam seruus apud me de- 33.1
posuit ita, ut domino pro libertate eius dem, egoque dedero, an tenear depositi. et libro
tertio decimo digestorum scribit, si quidem sic dedero quasi ad hoc penes me depositam
teque certiorauero, non competere tibi depositi actionem, quia sciens recepisti, careo igitur
dolo: si uero quasi meam pro libertate eius numerauero, tenebor. quae sent<ent>ia 5
uera mihi uidetur: hic enim non tantum sine dolo malo non reddidit, sed nec reddidit:
aliud est enim reddere, aliud quasi de suo dare. Si pecunia apud te ab initio hac lege 34.1
deposita sit, ut si uoluisses utereris, prius quam utaris depositi teneberis. Saepe euenit, ut 35.1
res deposita uel nummi periculo sint eius, apud quem deponuntur: ut puta si hoc nomi-
natim conuenit. sed et si se quis deposito obtulit, idem Iulianus scribit periculo se depositi
illigasse, ita tamen, ut non solum dolum, sed etiam culpam et custodiam praestet, non
tamen casus fortuitos. Si pecunia in sacculo signato deposita sit et unus ex heredibus eius 36.1
qui deposuit ueniat repetens, quemadmodum ei satisfiat, uidendum est. promenda pecunia
est uel coram praetore uel interuenientibus honestis personis et exsoluenda pro parte he-
reditaria: sed et si resignetur, non contra legem depositi fiet, cum uel praetore auctore
uel honestis personis interuenientibus hoc eueniet: residuo uel apud eum remanente, si hoc 5
uoluerit (sigillis uidelicet prius ei impressis uel a praetore uel ab his, quibus coram signa-
cula remota sunt) uel, si hoc recusauerit, in aede deponendo. sed si res sunt, quae diuidi
non possunt, omnes debebit tradere satisdatione idonea a petitore ei praestanda in hoc,
quod supra eius partem est: satisdatione autem non interueniente rem in aedem deponi et
omni actione depositarium liberari. Apud Iulianum libro tertio decimo digestorum talis 37.1
species relata est: ait enim, si depositor decesserit et duo existant, qui inter se contendant
unusquisque solum se heredem dicens, si tradendam rem, qui paratus est aduersus alterum
reum defendere, hoc est eum qui depositum suscepit: quod si neuter hoc onus suscipiat,
commodissime dici ait non esse cogendum a praetore iudicium suscipere: oportere igitur 5
rem deponi in aede aliqua, donec de hereditate iudicetur. Si quis tabulas testamenti apud 38.1
se depositas pluribus praesentibus legit, ait Labeo depositi actione recte de tabulis agi posse.
ego arbitror et iniuriarum agi posse, si hoc animo recitatum testamentum est quibusdam
praesentibus, ut iudicia secreta eius qui testatus est diuulgarentur. Si praedo uel 39.1
fur deposuerint, et hos Marcellus libro sexto digestorum putat recte depositi acturos:
nam interest eorum eo, quod teneantur. Si quis argentum uel aurum depositum petat, 40.1
utrum speciem an et pondus complecti debeat? et magis est, ut utrumque complectatur,
scyphum forte uel lancem uel pateram dicendo et materiam et pondus addendo. sed et si
purpura sit infecta uel lana, pondus similiter adiciendum saluo eo, ut, si de quantitate pon-
deris incertum est, iuranti succurratur. Si cista signata deposita sit, utrum cista tantum 41.1
petatur an et species comprehendendae sint? et ait Trebatius cistam repetendam, non
singularum rerum depositi agendum: quod et si res ostensae sunt et sic depositae, adi-
ciendae sunt et species uestis. Labeo autem ait eum qui cistam deponit singulas quoque
res uideri deponere: ergo et de rebus agere eum oportet. quid ergo si ignorauerit is, qui 5
depositum suscipiebat, res ibi esse? non multum facere, cum suscepit depositum. ergo et
rerum depositi agi posse existimo, quamuis signata cista deposita sit. Filium familias te- 42.1
neri depositi constat, quia et ceteris actionibus tenetur: sed et cum patre eius agi potest
dumtaxat de peculio. idem et in seruo: nam cum domino agetur. plane et Iulianus scripsit
et nobis uidetur, si eorum nomine qui sunt in potestate agatur, ueniat in iudicium et si
quid per eum in cuius iure sunt captus fraudatusue est, ut et dolus eorum ueniat, non 5
tantum ipsorum cum quibus contractum est. Si apud duos sit deposita res, aduersus unum- 43.1
quemque eorum agi poterit nec liberabitur alter, si cum altero agatur: non enim electione,
sed solutione liberantur. proinde si ambo dolo fecerunt et alter quod interest praestiterit,
alter non conuenietur exemplo duorum tutorum: quod si alter uel nihil uel minus facere
possit, ad alium peruenietur: idemque et si alter dolo non fecerit et idcirco sit absolutus, 5
nam ad alium peruenietur. Sed si duo deposuerint et ambo agant, si quidem sic depo- 44.1
suerunt, ut uel unus tollat totum, poterit in solidum agere: sin uero pro parte, pro qua
eorum interest, tunc dicendum est in partem condemnationem faciendam. Si deposuero 45.1
apud te, ut post mortem tuam reddas, et tecum et cum herede tuo possum depositi agere:
possum enim mutare uoluntatem et ante mortem tuam depositum repetere. Proinde et si 46.1
sic deposuero, ut post mortem meam reddatur, potero et ego et heres meus agere depo-
siti, ego mutata uoluntate. Quia autem dolus dumtaxat in hanc actionem uenit, quaesitum 47.1
est, si heres rem apud testatorem depositam uel commodatam distraxit ignarus depositam
uel commodatam, an teneatur. et quia dolo non fecit, non tenebitur de re: an tamen uel
de pretio teneatur, quod ad eum peruenit? et uerius est teneri eum: hoc enim ipso dolo
facit, quod id quod ad se peruenit non reddit. 5
  Paulus libro trigensimo primo ad edictum. Quid ergo, si pretium nondum 2.pr.1
exegit aut minoris quam debuit uendidit? actiones suas tantummodo praestabit.
  Ulpianus libro trigensimo primo ad edictum. Plane si possit rem redimere 3.pr.1
et praestare nec uelit, non caret culpa, quemadmodum si redemptam uel alia ratione suam
factam noluit praestare causatus, quod semel ignarus uendiderit.
  Paulus libro quinto ad Plautium. Sed et si non sit heres, sed putauit se he- 4.pr.1
redem et uendidit, simili modo lucrum ei extorquebitur.
  Ulpianus libro trigensimo ad edictum. Ei, apud quem depositum esse dice- 5.pr.1
tur, contrarium iudicium depositi datur, in quo iudicio merito in litem non iuratur: non
enim de fide rupta agitur, sed de indemnitate eius qui depositum suscepit. In sequestrem 1.1
depositi actio competit. si tamen cum sequestre conuenit, ut certo loco rem depositam
exhiberet, nec ibi exhibeat, teneri eum palam est: quod si de pluribus locis conuenit, in
arbitrio eius est, quo loci exhibeat: sed si nihil conuenit, denuntiandum est ei, ut apud
praetorem exhibeat. Si uelit sequester officium deponere, quid ei faciendum sit? et ait 2.1
Pomponius adire eum praetorem oportere et ex eius auctoritate denuntiatione facta his
qui eum elegerant, ei rem restituendam qui praesens fuerit. sed hoc non semper uerum
puto: nam plerumque non est permittendum officium, quod semel suscepit, contra legem
depositionis deponere, nisi iustissima causa interueniente: et cum permittitur, raro ei res 5
restituenda est qui uenit, sed oportet eam arbitratu iudicis apud aedem aliquam deponi.
  Paulus libro secundo ad edictum. Proprie autem in sequestre est depositum, 6.pr.1
quod a pluribus in solidum certa condicione custodiendum reddendumque traditur.
  Ulpianus libro trigensimo ad edictum. Si hominem apud <s>e depositum, ut 7.pr.1
quaestio de eo haberetur, ac propterea uinctum uel ad malam mansionem extensum se-
quester soluerit misericordia ductus, dolo proximum esse quod factum est arbitror, quia
cum sciret, cui rei pararetur, intempestiue misericordiam exercuit, cum posset non susci-
pere talem causam quam decipere. Datur actio depositi in heredem ex dolo defuncti in 1.1
solidum: quamquam enim alias ex dolo defuncti non solemus teneri nisi pro ea parte quae
ad nos peruenit, tamen hic dolus ex contractu reique persecutione descendit ideoque in
solidum unus heres tenetur, plures uero pro ea parte qua quisque heres est. Quotiens foro 2.1
cedunt nummularii, solet primo loco ratio haberi depositariorum, hoc est eorum qui de-
positas pecunias habuerunt, non quas faenore apud nummularios uel cum nummulariis uel
per ipsos exercebant. et ante priuilegia igitur, si bona uenierint, depositariorum ratio ha-
betur, dummodo eorum qui uel postea usuras acceperunt ratio non habeatur, quasi re- 5
nuntiauerint deposito. Item quaeritur, utrum ordo spectetur eorum qui deposuerunt an 3.1
uero simul omnium depositariorum ratio habeatur. et constat simul admittendos: hoc enim
rescripto principali significatur.
  Papinianus libro nono quaestionum. Quod priuilegium exercetur non in ea 8.pr.1
tantum quantitate, quae in bonis argentarii ex pecunia deposita reperta est, sed in omnibus
fraudatoris facultatibus: idque propter necessarium usum argentariorum ex utilitate publica
receptum est. plane sumptus causa, qui necessarie factus est, semper praecedit: nam de-
ducto eo bonorum calculus subduci solet. 5
  Paulus libro septimo decimo ad edictum. In depositi actione si ex facto de- 9.pr.1
functi agatur aduersus unum ex pluribus heredibus, pro parte hereditaria agere debeo: si
uero ex suo delicto, pro parte non ago: merito, quia aestimatio refertur ad dolum, quem
in solidum ipse heres admisit.
  Iulianus libro secundo ex Minicio. Nec aduersus coheredes eius, qui dolo 10.pr.1
carent, depositi actio competit.
  Ulpianus libro quadragensimo primo ad Sabinum. Quod seruus deposuit, is 11.pr.1
apud quem depositum est seruo rectissime reddet ex bona fide: nec enim conuenit bonae
fidei abnegare id quod quis accepit, sed debebit reddere ei a quo accepit, sic tamen, si
sine dolo omni reddat, hoc est, ut nec culpae quidem suspicio sit. denique Sabinus hoc
explicuit addendo: 'nec ulla causa interuenit, quare putare possit dominum reddi nolle'. hoc 5
ita est, si potuit suspicari, iusta scilicet ratione motus: ceterum sufficit bonam fidem ad-
esse. sed et si ante eius rei furtum fecerat seruus, si tamen ignorauit is apud quem de-
posuit uel credidit dominum non inuitum fore huius solutionis, liberari potest: bona enim
fides exigitur. non tantum autem si remanenti in seruitute fuerit solutum, sed etiam si
manumisso uel alienato, ex iustis causis liberatio contingit, scilicet si quis ignorans manu- 10
missum uel alienatum soluit. idemque et in omnibus debitoribus seruandum Pomponius
scribit.
  Pomponius libro uicensimo secundo ad Sabinum. Si in Asia depositum fuerit, 12.pr.1
ut Romae reddatur, uidetur id actum, ut non inpensa eius id fiat apud quem depositum
sit, sed eius qui deposuit. Depositum eo loco restitui debet, in quo sine dolo malo eius 1.1
est, apud quem depositum est: ubi uero depositum est, nihil interest. eadem dicenda sunt
communiter et in omnibus bonae fidei iudiciis. sed dicendum est, si uelit actor suis in-
pensis suoque periculo perferri rem Romam, ut audiendus sit, quoniam et in ad exhiben-
dum actione i<d> seruatur. Cum sequestre recte agetur depositi sequestraria actione, quam 2.1
et in heredem eius reddi oportet. Quemadmodum quod ex stipulatu uel ex testamento dari 3.1
oporteat, post iudicium acceptum cum detrimento rei periret, sic depositum quoque eo
die, quo depositi actum sit, periculo eius apud quem depositum fuerit est, si iudicii acci-
piendi tempore potuit id reddere reus nec reddidit.
  Paulus libro trigensimo primo ad edictum. Si quis infitiatus sit non ad- 13.pr.1
uersus dominum, sed quod eum qui rem depositam petebat uerum procuratorem non pu-
taret aut eius qui deposuisset heredem, nihil dolo malo fecit: postea autem si cognouerit,
cum eo agi poterit, quoniam nunc incipit dolo malo facere, si reddere eam non uult.
Competit etiam condictio depositae rei nomine, sed non antequam id dolo admissum sit: 1.1
non enim quemquam hoc ipso, quod depositum accipiat, condictione obligari, uerum quod
dolum malum admiserit.
  Gaius libro nono ad edictum prouinciale. Si plures heredes exstiterint ei 14.pr.1
qui deposuerit, dicitur, si maior pars adierit, restituendam rem praesentibus: maiorem
autem partem non ex numero utique personarum, sed ex magnitudine portionum heredita-
riarum intellegendam: cautela idonea reddenda. Siue autem cum ipso apud 1.1
quem deposita est actum fuerit siue cum herede eius et sua natura res ante rem iudicatam
interciderit, ueluti si homo mortuus fuerit, Sabinus et Cassius absolui debere eum cum quo
actum est dixerunt, quia aequum esset naturalem interitum ad actorem pertinere, utique
cum interitura esset ea res et si restituta esset actori. 5
  Iulianus libro tertio decimo digestorum. Qui rem suam deponi apud se pa- 15.pr.1
titur uel utendam rogat, nec depositi nec commodati actione tenetur: sicuti qui rem suam
conducit aut precario rogat, nec precario tenetur nec ex locato.
  Africanus libro septimo quaestionum. Si is, apud quem rem deposueris, 16.pr.1
apud alium eam deponat et ille dolo quid admiserit, ob dolum eius, apud quem postea
sit depositum, eatenus eum teneri apud quem tu deposueris, ut actiones suas tibi praestet.
  Florentinus libro septimo institutionum. Licet deponere tam plures quam 17.pr.1
unus possunt, attamen apud sequestrem non nisi plures deponere possunt: nam tum id fit,
cum aliqua res in controuersiam deducitur. itaque hoc casu in solidum unusquisque ui-
detur deposuisse: quod aliter est, cum rem communem plures deponunt. Rei depositae 1.1
proprietas apud deponentem manet: sed et possessio, nisi apud sequestrem deposita est:
nam tum demum sequester possidet: id enim agitur ea depositione, ut neutrius possessioni
id tempus procedat.
  Neratius libro secundo membranarum. De eo, quod tumultus 18.pr.1
incendii ruinae naufragii causa depositum est, in heredem de dolo mortui actio est pro
hereditaria portione et in simplum et intra annum quoque: in ipsum et in solidum et in
duplum et in perpetuum datur.
  Ulpianus libro septimo decimo ad edictum. Iulianus et Marcellus putant 19.pr.1
filium familias depositi recte agere posse.
  Paulus libro octauo decimo ad edictum. Si sine dolo malo rem depositam 20.pr.1
tibi amiseris, nec depositi teneris nec cauere debes, si deprehenderis eam reddi: si tamen
ad te iterum peruenerit, depositi teneris.
  Idem libro sexagensimo ad edictum. Si apud filium familias res deposita 21.pr.1
sit et emancipatus rem teneat, pater nec intra annum de peculio debet conueniri, sed ipse
filius. Plus Trebatius existimat, etiamsi apud seruum depositum sit et manumissus rem 1.1
teneat, in ipsum dandam actionem, non in dominum, licet ex ceteris causis in manumissum
actio non datur.
  Marcellus libro quinto digestorum. Si duo heredes rem apud defunctum 22.pr.1
depositam dolo interuerterint, quodam utique casu in partes tenebuntur: nam si diuiserint
decem milia, quae apud defunctum deposita fuerant, et quina milia abstulerint et uterque
soluendo est, in partes obstricti erunt: nec enim amplius actoris interest. quod si lancem
conflauerint aut conflari ab aliquo passi fuerint aliaue quae species dolo eorum interuersa 5
fuerit, in solidum conueniri poterunt, ac si ipsi seruandam suscepissent: nam certe uerum
est in solidum quemque dolo fecisse et nisi pro solido res non potest restitui. nec tamen
absurde sentiet, qui hoc putauerit plane nisi integrae rei restitutione eum, cum quo actum
fuerit, liberari non posse, condemnandum tamen, si res non restituetur, pro qua parte he-
res exstitit. 10
  Modestinus libro secundo differentiarum. Actione depositi con- 23.pr.1
uentus seruo constituto cibariorum nomine apud eundem iudicem utiliter experitur.
  Papinianus libro nono quaestionum. 'Lucius Titius Sempronio salutem. 24.pr.1
Centum nummos, quos hac die commendasti mihi adnumerante seruo Sticho actore,
esse apud me ut notum haberes, hac epistula manu mea scripta tibi notum facio: quae
quando uoles et ubi uoles confestim tibi numerabo.' quaeritur propter usurarum incre-
mentum. respondi depositi actionem locum habere: quid est enim aliud commendare quam 5
deponere? quod ita uerum est, si id actum est, ut corpora nummorum eadem redderentur:
nam si ut tantundem solueretur conuenit, egreditur ea res depositi notissimos terminos. in
qua quaestione si depositi actio non teneat, cum conuenit tantundem, non idem reddi, ra-
tionem usurarum haberi non facile dicendum est. et est quidem constitutum in bonae fidei
iudiciis, quod ad usuras attinet ut tantundem possit officium arbitri quantum stipulatio: 10
sed contra bonam fidem et depositi naturam est usuras ab eo desiderare tem-
poris ante moram, qui beneficium in suscipienda pecunia dedit. si tamen ab initio de usuris
praestandis conuenit, lex contractus seruabitur.
  Idem libro tertio responsorum. Die sponsaliorum aut postea res oblatas puel- 25.pr.1
lae, quae sui iuris fuit, pater suscepit: heres eius ut exhibeat recte conuenietur etiam
actione depositi. Qui pecuniam apud se non obsignatam, ut tantundem redderet, deposi- 1.1
tam ad usus proprios conuertit, post moram in usuras quoque iudicio depositi condem-
nandus est.
  Paulus libro quarto responsorum. Publia Maeuia cum proficisceretur ad ma- 26.pr.1
ritum suum, arcam clusam cum ueste et instrumentis commendauit Gaiae Seiae et dixit
ei: 'cum sana saluaue uen<e>ro, restitues mihi: certe, si aliquid mihi humanum contigerit,
filio meo, quem ex alio marito suscepi.' defuncta ea intestata desidero res commendatae
cui restitui debeant, filio an marito. Paulus respondit filio. Lucius Titius ita cauit: 'Ἔλαβον 1.1
καὶ ἔχω εἰϲ λόγον παρακαταθήκηϲ τὰ προγεγραμμένα τοῦ ἀργυρίου δηνάρια μύρια, καὶ πάντα
ποιήϲω καὶ ϲυμφωνῶ καὶ ὡμολόγηϲα, ὡϲ προγέγραπται· καὶ ϲυνεθέμην χορηγῆϲαί ϲοι τόκον
ἑκάϲτηϲ μνᾶϲ ἑκάϲτου μηνὸϲ ὀβόλουϲ τέϲϲαραϲ μέχρι τῆϲ ἀποδόϲεωϲ παντὸϲ τοῦ ἀργυρίου.' quaero,
an usurae peti possunt. Paulus respondit eum contractum de quo quaeritur depositae pe- 5
cuniae modum excedere, et ideo secundum conuentionem usurae quoque actione depositi
peti possunt. 'Titius Semproniis salutem. Habere me a uobis auri pondo plus minus decem 2.1
et discos duos, saccum signatum: ex quibus debetis mihi decem, quos apud Titium depo-
suistis: item quos Trophimati decem: item ex ratione patris uestri decem et quod excurrit.'
quaero, an ex huiusmodi scriptura aliqua obligatio nata sit, scilicet quod ad solam pecuniae
causam attinet. respondit ex epistula, de qua quaeritur, obligationem quidem nullam natam 5
uideri, sed probationem depositarum rerum impleri posse: an autem is quoque, qui deberi
sibi cauit in eadem epistula decem, probare possit hoc quod scripsit, iudicem aestimaturum.
  Idem libro septimo responsorum. Lucius Titius cum haberet filiam in po- 27.pr.1
testate Seiam, Pamphilo seruo alieno in matrimonium collocauit, cui etiam dotem dedit,
quam sub titulo depositi in cautionem contulit, et postea nulla denuntiatione a domino
facta pater decessit, mox et Pamphilus seruus: quaero, qua actione Seia pecuniam petere
possit, cum ipsa patri heres extiterit. Paulus respondit, quoniam dos constitui non potuit, 5
ex causa depositi actione de peculio pecuniam repetendam.
  Scaeuola libro primo responsorum. Quintus Caecilius Candidus ad Pac- 28.pr.1
cium Rogatianum epistulam scripsit in uerba infra scripta: 'Caecilius Candidus Paccio Ro-
gatiano suo salutem. Uiginti quinque nummorum quos apud me esse uoluisti, notum tibi
<i>sta hac epistula facio ad ratiunculam meam ea peruenisse: quibus ut primum prospiciam,
ne uacua tibi sint: id est ut usuras eorum accipias, curae habebo'. quaesitum est, an ex 5
ea epistula etiam usurae peti possint. respondi deberi ex bonae fidei iudicio usuras, siue
percepit siue pecunia in re sua usus est.
  Paulus libro secundo sententiarum. Si sacculum uel argentum signatum 29.pr.1
deposuero et is penes quem depositum fuit me inuito contrectauerit, et depositi et furti
actio mihi in eum competit. Si ex permissu meo deposita pecunia is penes quem deposita 1.1
est utatur, ut in ceteris bonae fidei iudiciis usuras eius nomine praestare mihi cogitur.
  Neratius libro primo responsorum. Si fideiussor pro te apud quem depo- 30.pr.1
situm est litis aestimatione damnatus sit, rem tuam fieri.
  Tryphoninus libro nono disputationum. Bona fides quae in contractibus 31.pr.1
exigitur aequitatem summam desiderat: sed eam utrum aestimamus ad merum ius gen-
tium an uero cum praeceptis ciuilibus et praetoriis? ueluti reus capitalis iudicii deposuit
apud te centum: is deportatus est, bona eius publicata sunt: utrumne ipsi haec reddenda
an in publicum deferenda sint? si tantum naturale et gentium ius intuemur, ei qui dedit 5
restituenda sunt: si ciuile ius et legum ordinem, magis in publicum deferenda sunt: nam
male meritus publice, ut exemplo aliis ad deterrenda maleficia sit, etiam egestate laborare
debet. Incurrit hic et alia inspectio. bonam fidem inter eos tantum, quos contractum 1.1
est, nullo extrinsecus adsumpto aestimare debemus an respectu etiam aliarum personarum,
ad quas id quod geritur pertinet? exempli loco latro spolia quae mihi abstulit posuit apud
Seium inscium de malitia deponentis: utrum latroni an mihi restituere Seius debeat? si
per se dantem accipientemque intuemur, haec est bona fides, ut commissam rem recipiat 5
is qui dedit: si totius rei aequitatem, quae ex omnibus personis quae negotio isto contin-
guntur impletur, mihi reddenda sunt, quo facto scelestissimo adempta sunt. et probo
hanc esse iustitiam, quae suum cuique ita tribuit, ut non distrahatur ab ullius personae
iustiore repetitione. quod si ego ad petenda ea non ueniam, nihilo minus ei restituenda
sunt qui deposuit, quamuis male quaesita deposuit. quod et Marcellus in praedone et fure 10
scribit. si tamen ignorans latro cuius filio uel seruo rem abstulisset apud patrem domi-
numue eius deposuit ignorantem, nec ex iure gentium consistet depositum, cuius haec
est potestas, ut alii, non domino sua ipsius res quasi aliena, seruanda detur. et si rem
meam fur, quam me ignorante subripuit, apud me etiamnunc delictum eius ignorantem
deposuerit, recte dicetur non contrahi depositum, quia non est ex fide bona rem suam 15
dominum praedoni restituere compelli. sed et si etiamnunc ab ignorante domino tradita
sit quasi ex causa depositi, tamen indebiti dati condictio competet.
  Celsus libro undecimo digestorum. Quod Nerua diceret latiorem culpam 32.pr.1
dolum esse, Proculo displicebat, mihi uerissimum uidetur. nam et si quis non ad eum
modum quem hominum natura desiderat diligens est, nisi tamen ad suum modum curam
in deposito praestat, fraude non caret: nec enim salua fide minorem is quam suis rebus
diligentiam praestabit. 5
  Labeo libro sexto posteriorum a Iauoleno epitomatorum. Seruus tuus pe- 33.pr.1
cuniam cum Attio in sequestre deposuit apud Maeuium ea condicione, ut ea tibi redde
retur, si tuam esse probasses, si minus, ut Attio redderetur. posse dixi cum eo, apud
quem deposita esset, incerti agere, id est ad exhibendum, et exhibitam uindicare, quia
seruus in deponendo tuum ius deterius facere non potuisset. 5
  Idem libro secundo pithanon. Potes agere depositi cum eo, qui tibi non 34.pr.1
aliter quam nummis a te acceptis depositum reddere uoluerit, quamuis sine mora et in-
corruptum reddiderit.