DE IN DIEM ADDI<C>TIONE
  Paulus libro quinto ad Sabinum. In diem addictio ita fit: 'ille fundus centum 18.2.1.pr.1
esto tibi emptus, nisi si quis intra kalendas Ianuarias proximas meliorem condicionem fe-
cerit, quo res a domino abeat'.
  Ulpianus libro uicensimo octauo ad Sabinum. Quotiens fundus in diem ad- 2.pr.1
dicitur, utrum pura emptio est, sed sub condicione resoluitur, an uero condicionalis sit
magis emptio, quaestionis est. et mihi uidetur uerius interesse, quid actum sit: nam si
quidem hoc actum est, ut meliore allata condicione discedatur, erit pura emptio, quae sub
condicione resoluitur: sin autem hoc actum est, ut perficiatur emptio, n<i>si melior condicio 5
offeratur, erit emptio condicionalis. Ubi igitur secundum quod distinximus pura uenditio 1.1
est, Iulianus scribit hunc, cui res in diem addicta est, et usucapere posse et fructus et ac-
cessiones lucrari et periculum ad eum pertinere, si res interierit,
  Paulus libro quinto ad Sabinum. quoniam post interitum rei iam nec adferri possit 3.pr.1
melior condicio.
  Ulpianus libro uicensimo octauo ad Sabinum. Ubi autem condicionalis uen- 4.pr.1
ditio est, negat Pomponius usucapere eum posse nec fructus ad eum pertinere. Idem Iu- 1.1
lianus libro quinto decimo quaerit, si res in diem addicta interciderit uel ancilla decesserit,
an partus uel fructus eius nomine adiectio admitti possit. et negat admittendam adiectio-
nem, quia alterius rei quam eius quae distracta est non solet adiectio admitti. Idem Iu- 2.1
lianus eodem libro scribit, si ex duobus seruis uiginti uenditis et in diem addictis alter
decesserit, deinde unius nomine qui superest emptor extiterit, qui supra uiginti promitteret,
an discedatur a priore contractu? et ait dissimilem esse hanc speciem partus specie et
ideo hic discedi a priore emptione et ad secunda<m> peruenir<i>. Sed et Marcellus libro quinto 3.1
digestorum scribit pure uendito et in diem addicto fundo si melior condicio allata sit, rem
pignori esse desinere, si emptor eum fundum pignori dedisset: ex quo colligitur, quod
emptor medio tempore dominus e<s>t: alioquin nec pignus teneret. Idem Iulianus libro octa- 4.1
gensimo octauo digestorum scripsit eum, qui emit fundum in diem, interdicto quod ui aut
clam uti posse: nam hoc interdictum ei competit, cuius interest opus non esse factum.
fundo autem, inquit, in diem addicto et commodum et incommodum omne ad emptorem
pertinet, antequam uenditio transferatur, et ideo, si quid tunc ui aut clam factum est, 5
quamuis melior condicio allata fuerit, ipse utile interdictum habebit: sed eam actionem
sicut fructus, inquit, quos percepit uenditi iudicio praestaturum. Cum igitur tunc recedatur 5.1
ab emptione (ubi pure contrahitur) uel tunc non impleatur (ubi sub condicione fit) cum
melior condicio sit allata: si falsus emptor subiectus sit, eleganter scribit Sabinus priori
rem esse emptam, quia non uidetur melior condicio allata esse non existente euro emptore.
sed et si existat alius emptor, meliorem tamen condicionem non adferat, aeque dicendum 5
erit perinde haberi, ac si non existeret. Melior autem condicio adferri uidetur, si pretio 6.1
sit additum. sed et si nihil pretio addatur, solutio tamen offeratur facilior pretii uel
maturior, melior condicio adferri uidetur. praeterea si locus oportunior soluendo pretio
dicatur, aeque melior condicio allata uidetur: et ita Pomponius libro nono ex Sabino
scribit. idem ait, et si persona idoneor accedat ad emptionem, aeque uideri meliorem con- 5
dicionem allatam. proinde si quis accedat eiusdem pretii emptor, sed qui leuioribus emat
condicionibus uel qui satisdationem nullam exigat, melior condicio allata uidebitur. ergo
idem erit probandum et si uilior<e> pretio emere sit paratus, ea tamen remittat, quae uen-
ditori grauia erant in priore emptione.
  Pomponius libro nono ad Sabinum. Quidquid enim ad utilitatem uenditoris 5.pr.1
pertinet, pro meliore condicione haberi debet.
  Ulpianus libro uicensimo octauo ad Sabinum. Item quod dictum est fructus 6.pr.1
interea captos emptorem priorem sequi, totiens uerum est, quotiens nullus emptor existit,
qui meliorem condicionem adferat, uel falsus exsistit: si<n> uero exstitit emptor posterior,
fructus refundere priorem debere constat, sed uenditori. et ita Iulianus libro quadragen-
simo octauo digestorum scripsit. Si quis extiterit, qui meliorem condicionem adferat, 1.1
deinde prior emptor aduersus eum licitatus sit et penes eum empt<um> remanserit, dubitari
poterit, utrum fructus ipse habeat, quasi nulla meliore condicione allata, an uero uenditoris
sint, licet eadem sit persona, quae meliorem condicionem attulit. quod ratio facere uidetur:
intererit tamen quid acti sit: et ita Pomponius scribit. 5
  Paulus libro quinto ad Sabinum. Licet autem uenditori meliore allata con- 7.pr.1
dicione addicere posteriori, nisi prior paratus sit plus adicere.
  Idem libro trigensimo tertio ad edictum. Necesse autem habebit uenditor 8.pr.1
meliore condicione allata priorem emptorem certiorem facere, ut, si quid alius adicit, ipse
quoque adicere possit.
  Ulpianus libro uicensimo octauo ad Sabinum. Sabinus scribit licere uen- 9.pr.1
ditori meliorem condicionem oblatam abicere sequique primam quasi meliorem, et ita utimur.
quid tamen, si hoc erat nominatim actum, ut liceret resilire emptori meliore condicione
allata? dicendum erit dissolutam priorem emptionem, etiamsi uenditor sequentem non
admittat. 5
  Iulianus libro tertio decimo digestorum. Sed si proponatur a creditore 10.pr.1
pignus in diem addictum, non potest uideri bona fide negotium agi, nisi adiectio recipiatur.
quid ergo est, si inops emptor et impediendae tantummodo uenditionis causa interuenit?
potest creditor sine periculo priori emptori addicere.
  Ulpianus libro uicensimo octauo ad Sabinum. Quod autem Sabinus scribit 11.pr.1
fundum in diem addici non posse rursus, qui semel fuerat in diem addictus, ratione eius-
modi defendit, quia prioris, inquit, emptoris statim fit, scilicet quasi non uideatur melior
condicio allata, si non secure secundo emptori fundus addicitur, sed alia licitatio prospicitur.
sed Iulianus libro quinto decimo digestorum scribsit interesse multum, quid inter contra- 5
hentes actum sit, nec impedire quicquam uel hoc agi, ut saepius fundus collocetur, dum
uel prima uel secunda uel tertia adiectione res a uenditore discedat. Item quod Sabinus 1.1
ait, si tribus uendentibus duo posteriori addixerint, unus non admiserit adiectionem, huius
partem priori, duorum posteriori emptam, ita demum uerum est, si uariis pretiis partes
suas distraxerunt,
  Pomponius libro non ad Sabinum. etsi dispares partes uendentium fuerint. 12.pr.1
  Ulpianus libro uicensimo octauo ad Sabinum. Quod si uno pretio uendiderint, di- 13.1.1
cendum est totam priori emptam manere, quemadmodum si quis mihi totum fundum ad
diem addixisset, postea uero pretio adiecto dimidium alii addixerit. Celsus quoque libro
octauo digestorum refert Mucium Brutum Labeonem quod Sabinum existimar<e>: ipse quoque
Celsus idem probat et adicit mirari se a nemine animaduersum, quod si prior emptor ita 5
contraxit, ut nisi totum, fundum emptum nollet habere, non habere eum eam partem
emptam, quam unus ex sociis posteriori emptori addicere noluit. Uerum est autem uel 1
unum ex uenditoribus posse meliorem adferre condicionem: emere enim cum tota re etiam
nostram partem possumus.
  Paulus libro quinto ad Sabinum. Si uenditor simulauerit meliorem allatam 14.pr.1
condicionem, cum minoris uel etiam tantidem alii uenderet, utrique emptori in solidum erit
obligatus. Sed si emptor alium non idoneum subiecit eique fundus addictus est, non uideo, 1.1
inquit, quemadmodum priori sit emptus, cum alia uenditio et uera postea subsecuta sit.
sed uerum est uenditorem deceptum ex uendito actionem habere cum priore emptore, quanti
sua intersit id non esse factum, per quam actionem et fructus, quos prior emptor perce-
perit et quo deterior res culpa uel dolo malo eius facta sit, recipiet uenditor. et ita La- 5
beoni et Neruae placet. Sed si neuter subiecit emptorem, maiore autem pretio ad- 2.1
dictum est praedium ei qui soluendo non est, abitum est a priore emptione, quia ea melior
intellegitur quam uenditor comprobauit, cui licuit non addicere. Sed et si pupillus postea 3.1
sine tutoris auctoritate pluris emerit, consentiente uenditore abibitur a priore emptione.
idem et de seruo alieno: aliter atque si seruo suo uel filio, quem in potestate habet, uel
domino rei per errorem id addixerit, quia non est emptio his casibus. quod si alieno
seruo, quem putauerit liberum esse, addixerit, contra se habebit et erit hic similis egenti. 5
Emptorem, qui meliorem condicionem attulerit, praeter corpus nihil sequitur 4.1
quod uenierit. Non tamen ideo, si tantundem pretium alius det, hoc ipso, quod fructus 5.1
eum non sequantur, qui secuturi essent priorem emptorem, melior condicio uidetur allata,
quia non id agitur inter emptorem et uenditorem.
  Pomponius libro nono ad Sabinum. Si praedio in diem addicto ante diem 15.pr.1
uenditor mortuus sit, siue post diem heres ei exsistat siue omnino non exsistat, priori prae-
dium emptum est, quia melior condicio allata, quae domino placeat, intellegi non potest,
cum is qui uendat non exsistat: quod si intra diem adiectionis heres existat, melior con-
dicio ei adferri potest. Si fundus in diem addictus fuerit pluris, ut quaedam ei accedant, 1.1
quae non accesserint priori emptori, si non minoris sint hae res, quam quo pluris postea
fundus uenierit, prior uenditio ualet, quasi melior condicio allata non sit: si minoris sint.
idemque aestimandum est, si dies longior pretii soluendi data fuerit, ut quaeratur, quantum
ex usura eius temporis capi potuerit. 5
  Ulpianus libro trigensimo secundo ad edictum. Imperator Seuerus rescripsit: 16.pr.1
'Sicut fructus in diem addictae domus, cum melior condicio fuerit allata, uenditori restitui
necesse est, ita rursus quae prior emptor medio tempore necessario probauerit erogata,
de reditu retineri uel, si non sufficiat, solui aequum est'. et credo sensisse principem de
empti uenditi actione. 5
  Iulianus libro quinto decimo digestorum. Cum duo serui duobus separatim 17.pr.1
denis in diem addicti sint et exstiterit qui pro utroque triginta det, refert, unius pretio
decem an singulorum quina adiciat: secundum superiorem adiectionem is seruus <i>nemptus
erit, cuius pretio adiectio facta fuerit, secundum posteriorem adiectionem uterque ad poste-
riorem emptorem pertinebit: quod si incertum sit, ad utrius pretium addiderit, a priore 5
emptione non uidetur esse discessum.
  Africanus libro tertio quaestionum. Cum in diem duobus sociis fundus 18.pr.1
sit addictus, uno ex his pretium adiciente etiam pro ipsius parte a priore uenditione discedi
rectius existimatur.
  Iauolenus libro secundo ex Plautio. Fundo in diem addicto si postea pre- 19.pr.1
tium adiectum est et uenditor alio fundo applicito eum ipsum fundi posteriori emptori
addixit et id sine dolo malo fecit, priori emptori obligatus non erit: nam quamuis non id
tantum, quod in diem addictum erat, sed aliud quoque cum eo uenierit, tamen, si uenditor
dolo caret, prioris emptoris causa absoluta est: id enim solum intuendum est, an priori 5
uenditori bona fide facta sit adiectio.
  Papinianus libro tertio responsorum. Prior emptor post meliorem condicio- 20.pr.1
nem oblatam ob pecuniam in exordio uenditori de pretio solutam contra secundum emptorem
citra delegationem iure stipulationis interpositam agere non potest.