QUI POTIORES IN PIGNORE UEL HYPOTHECA HABEAN-
TUR ET DE HIS QUI IN PRIORUM CREDITORUM LOCUM
SUCCEDUNT
  Papinianus libro octauo quaestionum. Qui dotem pro muliere promisit, pignus 20.4.1.pr.1
siue hypothecam de restituenda sibi dote accepit: subsecuta deinde pro parte numeratione
maritus eandem rem pignori alii dedit: mox residuae quantitatis numeratio impleta est:
quaerebatur de pignore. cum ex causa promissionis ad uniuersae quantitatis exsolutionem
qui dotem promisit compellitur, non utique solutionum obseruanda sunt tempora, sed dies 5
contractae obligationis. nec probe dici in potestate eius esse, ne pecuniam residuam red-
deret, ut minus dotata mulier esse uideatur. Alia causa est eius, qui pignus accepit ad 1.1
eam summam, quam intra diem certum numerasset, ac forte prius, quam numeraret, alii res
pignori data est.
  Idem libro tertio responsorum. Qui generaliter bona debitoris pignori accepit 2.pr.1
eo potior est, cui postea praedium ex his bonis datur, quamuis ex ceteris pecuniam suam
redigere possit. quod si ea conuentio prioris fuit, ut ita demum cetera bona pignori habe-
rentur, si pecunia de his, quae generaliter accepit, seruari non potuisset, deficiente se-
cunda conuentione secundus creditor in pignore postea dato non tam potior quam solus 5
inuenietur.
  Idem libro undecimo responsorum. Creditor acceptis pigno- 3.pr.1
ribus (quae secunda conuentione secundus creditor accepit) nouatione postea facta pignora
prioribus addidit. superioris temporis ordinem manere primo creditori placuit tamquam
in suum locum succedenti. Cum ex causa mandati praedium Titio, cui negotium 1.1
fuerat gestum, deberetur, priusquam ei possessio traderetur, id pignori dedit: post traditam
possessionem idem praedium alii denuo pignori dedit. prioris causam esse potiorem appa-
ruit, si non creditor secundus pretium ei qui negotium gesserat soluisset: uerum in ea
quantitate, quam soluisset eiusque usuris potiorem fore constaret, nisi forte prior ei pe- 5
cuniam offerat: quod si debitor aliunde pecuniam soluisset, priorem praeferendum. Post 2.1
diuisionem regionibus factam inter fratres conuenit, ut, si frater agri portionem pro in-
diuiso pignori datam a creditore suo non liberasset, ex diuisione quaesitae partis partem
dimidiam alter distraheret. pignus intellegi contractum existimaui, sed priorem secundo
non esse potiorem, quoniam secundum pignus ad eam partem directum uidebatur, quam 5
ultra partem suam frater non consentiente socio non potuit obligar<e>.
  Pomponius libro trigesimo quinto ad Sabinum. Si debitor, antequam 4.pr.1
a priore creditore pignus liberaret, idem illud ob pecuniam creditam alii pignori dedisset
et, antequam utrique creditori solueret debitum, rem aliam priori creditori uendiderat cre-
ditumque pensauerit cum pretio rei uenditae, dicendum est perinde haberi debere, ac si
priori creditori pecunia soluta esset: nec enim interesse, soluerit an pensauerit: et ideo 5
posterioris creditoris causa est potior.
  Ulpianus libro tertio disputationum. Interdum posterior potior 5.pr.1
est priori, ut puta si in rem istam conseruandam impensum est quod sequens credidit:
ueluti si nauis fuit obligata et ad armandam eam uel reficiendam ego credidero:
  Idem libro septuagesimo tertio ad edictum. huius enim pecunia saluam 6.pr.1
fecit totius pignoris causam. quod poterit quis admittere et si in cibaria nautarum fuerit
creditum, sine quibus nauis salua peruenire non poterat. Item si quis in merces sibi obli- 1.1
gatas crediderit, uel ut saluae fiant uel ut naulum exsoluatur, potentior erit, licet poste-
rior sit: nam et ipsum naulum potentius est. Tantundem dicetur, et si merces horreorum 2.1
uel areae uel uecturae iumentorum debetur: nam et hic potentior erit.
  Idem libro tertio disputationum. Idemque est, si ex nummis pupilli fuerit 7.pr.1
res comparata. quare si duorum pupillorum nummis fuerit res comparata, ambo in pignus
concurrent pro his portionibus, quae in pretium rei fuerint expensae. quod si re<s> non in
totum ex nummis cuiusdam comparata est, erit concursus utriusque creditoris, id est et
antiquioris et eius cuius nummis comparata est. Si tibi quae habiturus sum obligauerim 1.1
et Titio specialiter fundum, si in dominium meum peruenerit, mox dominium eius adqui-
siero, putat Marcellus concurrere utrumque creditorem et in pignore: non enim multum
facit, quod de suo nummos debitor dederit, quippe cum res ex nummis pigneratis empta
non sit pignerata ob hoc solum, quod pecunia pignerata erat. 5
  Idem libro septimo disputationum. Si pignus specialiter res publica acceperit, 8.pr.1
dicendum est praeferri eam fisco debere, si postea fisco debitor obligatus est, quia et pri-
uati praeferuntur.
  Africanus libro octauo quaestionum. Qui balneum ex calendis proximis 9.pr.1
conduxerat, pactus erat, ut homo Eros pignori locatori esset, donec mercedes soluerentur:
idem ante calendas Iulias eundem Erotem alii ob pecuniam creditam pignori dedit. con-
sultus, an aduersus hunc creditorem petentem Erotem locatorem praetor tueri deberet, re-
spondit debere: licet enim eo tempore homo pignori datus esset, quo nondum quicquam 5
pro conductione deberetur, quoniam tamen iam tunc in ea causa Eros esse coepisset, ut
inuito locatore ius pignoris in eo solui non posset, potiorem eius causam habendam. Am- 1.1
plius etiam sub condicione creditorem tuendum putabat aduersus eum, cui postea quicquam
deberi coeperit, si modo non ea condicio sit, quae inuito debitore impleri non possit. Sed 2.1
et si heres ob ea legata, quae sub condicione data erant, de pignore rei suae conuenisset
et postea eadem ipsa pignora ob pecuniam creditam pignori dedit ac post condicio lega-
torum exstitit, hic quoque tuendum eum, cui prius pignus datum esset, existimauit. Titia 3.1
praedium alienum Titio pignori dedit, post Maeuio: deinde domina eius pignoris facta ma-
rito suo in dotem aestimatum dedit. si Titio soluta sit pecunia, non ideo magis Maeuii
pignus conualescere placebat. tunc enim priore dimisso sequentis confirmatur pignus, cum
res in bonis debitoris inueniatur: in proposito autem maritus emptoris loco est: atque ideo, 5
quia neque tunc cum Maeuio obligaretur neque cum Titio solueretur in bonis mulieris
fuerit, nullum tempus inueniri, quo pignus Maeuii conualescere possit. haec tamen ita, si
bona fide in dotem aestimatum praedium maritus accepit, id est si ignorauit Maeuio obli-
gatum esse.
  Ulpianus libro primo responsorum. Si et iure iudicatum et pignus in causa 10.pr.1
iudicati ex auctoritate eius qui iubere potuit captum est, priuilegiis temporis fore potiorem
heredem eius, in cuius persona pignus constitutum est.
  Gaius libro singulari de formula hypothecaria. Potior est in pignore, qui prius 11.pr.1
credidit pecuniam et accepit hypothecam, quamuis cum alio ante conuenerat, ut, si ab eo
pecuniam acceperit, sit res obligata, licet ab hoc postea accepit: poterat enim, licet ante
conuenit, non accipere ab eo pecuniam. Uideamus, an idem dicendum sit, si sub condicione 1.1
stipulatione facta hypotheca data sit, qua pendente alius credidit pure et accepit eandem
hypothecam, tunc deinde priori<s> stipulationis exsistat condicio, ut potior sit qui postea
credidisset. sed uereor, num hic aliud sit dicendum: cum enim semel condicio exstitit,
perinde habetur, ac si illo tempore, quo stipulatio interposita est, sine condicione facta 5
esset. quod et melius est. Si colonus conuenit, ut inducta in fundum illata ibi nata pignori 2.1
essent, et antequam inducat, alii rem hypothecae nomine obligauerit, tunc deinde eam in
fundum induxerit, potior erit, qui specialiter pure accepit, quia non ex conuentione priori
obligatur, sed ex eo quod inducta res est, quod posterius factum est. Si de futura re con- 3.1
uenerit, ut hypothecae sit, sicuti est de partu, hoc quaeritur, an ancilla conuentionis tem-
pore in bonis fuit debitoris: et in fructibus, si conuenit ut sint pignori, aeque quaeritur,
an fundus uel ius utendi fruendi conuentionis tempore fuerit debitoris. Si pa- 4.1
ratus est posterior creditor priori creditori soluere quod ei debetur, uidendum est, an com-
petat ei hypothecaria actio nolente priore creditore pecuniam accipere. et dicimus priori
creditori inutilem esse actionem, cum per eum fiat, ne ei pecunia soluatur.
  Marcianus libro singulari ad formulam hypothecariam. Creditor qui prior 12.pr.1
hypothecam accepit siue possideat eam et alius uindicet hypothecaria actione, exceptio
priori utilis est 'si non mihi ante pignori hypothecaeue nomine sit res obligata': siue alio
possidente prior creditor uindicet hypothecaria actione et ille excipiat 'si non conuenit, ut
sibi res sit obligata', hic in modum supra relatum replicabit. sed si cum alio possessore 5
creditor secundus agat, recte aget et adiudicari ei poterit hypotheca, ut tamen prior cum
eo agendo auferat ei rem. Si quoniam non restituebat rem pigneratam possessor condem- 1.1
natus ex praefatis modis litis aestimationem exsoluerit, an perinde secundo creditori te-
neatur, ac si soluta sit pecunia priori creditori, quaeritur. et recte puto hoc admittendum
esse. Si primus, qui sine hypotheca credidit, post secundum, qui utrumque fecit, ipse 2.1
hypothecam accepit, sine dubio posterior in hypotheca est: unde si in diem de hypotheca
conuenit, dubium non est, quin potior sit, licet ante diem cum alio creditore pure de eadem
re conuenit. Si idem bis, id est ante secundum et post eum crediderit, in priore pecunia 3.1
potior est secundo, in posteriore tertius est. Si tecum de hypotheca paciscatur debitor, 4.1
deinde idem cum alio tua uoluntate, secundus potior erit: pecunia autem soluta secundo
an rursus teneatur tibi, recte quaeritur. erit autem facti quaestio agitanda, quid inter eos
actum sit, utrum, ut discedatur ab hypotheca in totum, prior concessit creditor alii obligari
hypothecam, an ut ordo seruetur et prior creditor secundo loco constituatur. Papinia- 5.1
nus libro undecimo respondit, si prior creditor postea nouatione facta eadem
pignora <cum> aliis accepit, in suum locum eum succedere: sed si secundus non of-
ferat pecuniam, posse priorem uendere, ut primam tantum pecuniam expensam ferat, non
etiam quam postea credidit, et quod superfluum ex anteriore credito accepit, hoc secundo 5
restituat. Sciendum est secundo creditori rem teneri etiam inuito debitore tam in suum 6.1
debitum quam in primi creditoris et in usuras suas et quas primo creditori soluit: sed
tamen usurarum, quas creditori primo soluit, usuras non consequetur:
non enim negotium alterius gessit, sed magis suum. et ita Papinianus libro tertio
responsorum scripsit, et uerum est. Si simpliciter conuenisset secundus creditor de hypo- 7.1
theca, ab omni possessore eam auferre poterit praeter priorem creditorem et qui ab eo
emit. A Titio mutuatus pactus est cum illo, ut ei praedium suum pignori hypothecaeue 8.1
esset: deinde mutuatus est pecuniam a Maeuio et pactus est cum eo, ut, si Titio desierit
praedium teneri, ei teneatur: tertius deinde aliquis dat mutuam pecuniam tibi, ut Titio
solueres, et paciscitur tecum, ut idem praedium ei pignori hypothecaeue sit et locum eius
sube<a>t: num hic medius tertio potior est, qui pactus est, ut Titio soluta pecunia impleatur 5
condicio, et tertius de sua neglegentia queri debeat? sed tamen et hic tertius creditor
secundo praeferendus est. Si tertius creditor pignora sua distrahi permittit ad hoc, ut 9.1
priori pecunia soluta in aliud pignus priori succedat, successurum eum Papinianus libro
undecimo responsorum scripsit. et omnino secundus creditor nihil aliud iuris habet, nisi
ut soluat priori et loco eius succedat. Si priori hypotheca obligata sit, nihil uero de uen- 10.1
ditione conuenerit, posterior uero de hypotheca uendenda conuenerit, uerius est priorem
potiorem esse: nam et in pignore placet, si prior conuenerit de pignore, licet posteriori
res tradatur, adhuc potiorem esse priorem.
  Paulus libro quinto ad Plautium. Insulam tibi uendidi et dixi prioris anni 13.pr.1
pensionem mihi, sequentium tibi accessuram pignorumque ab inquilino datorum ius utrum-
que secuturum. Nerua Proculus, nisi ad utramque pensionem pignora sufficerent, ius omnium
pignorum primum ad me pertinere, quia nihil aperte dictum esset, an communiter ex omni-
bus pignoribus summa pro rata seruetur: si quid superesset, ad te. Paulus: facti quaestio 5
est, sed uerisimile est id actum, ut primam quamque pensionem pignorum causa sequ<a>tur.
  Idem libro quarto decimo ad Plautium. Si non dominus duobus eandem 14.pr.1
rem diuersis temporibus pignerauerit, prior potior est, quamuis, si a diuersis non dominis
pignus accipiamus, possessor melior sit.
  Idem libro sexagesimo octauo ad edictum. Etiam superficies in alieno solo 15.pr.1
posita pignori dari potest, ita tamen, ut prior causa sit domini soli, si non soluatur ei
solarium.
  Paulus libro tertio quaestionum. Claudius Felix eundem fundum tribus ob- 16.pr.1
ligauerat, Eutychianae primum, deinde Turboni, tertio loco alii creditori: cum Eutychiana
de iure suo doceret, superata apud iudicem a tertio creditore non prouoc<a>uerat: Turbo
apud alium iudicem uictus appellauerat: quaerebatur, utrum tertius creditor etiam Tur-
bonem superare deberet, qui primam creditricem, an ea remota Turbo tertium excluderet. 5
plane cum tertius creditor primum de sua pecunia dimisit, in locum eius substituitur in
ea quantitate, quam superiori exsoluit: fuerunt igitur qui dicerent hic quoque tertium cre-
ditorem potiorem esse debere. mihi nequaquam hoc iustum esse uidebatur. pone primam
creditricem iudicio conuenisse tertium creditorem et exceptione alioue quo modo a tertio
superatam: numquid aduersus Turbonem, qui secundo loco crediderat, tertius creditor, qui 10
primam uicit, exception<e> rei iudicatae uti potest? aut contra si post primum iudicium, in
quo prima creditrix superata est a tertio creditore, secundus creditor tertium optinuerit,
poterit uti exceptione rei iudicatae aduersus primam creditricem? nullo modo, ut opinor.
igitur nec tertius creditor successit in eius locum quem exclusit, nec inter alios res iudicata
alii prodesse aut nocere solet, sed sine praeiudicio prioris sententiae totum ius alii credi- 15
tori integrum relinquitur.
  Idem libro sexto responsorum. Eum qui a debitore suo praedium obligatum 17.pr.1
comparauit, eatenus tuendum, quatenus ad priorem creditorem ex pretio pecunia peruenit.
  Scaeuola libro primo responsorum. Lucius Titius pecuniam mutuam dedit 18.pr.1
sub usuris acceptis pignoribus, eidemque debitori Maeuius sub isdem pignoribus pecuniam
dedit: quaero, an Titius non tantum sortis et earum usurarum nomine, quae accesserunt
antequam Maeuius crederet, sed etiam earum, quae postea <ac>cesserunt, potior esset. re-
spondit Lucium Titium in omne quod ei debetur potiorem esse. 5
  Idem libro quinto responsorum. Mulier in dotem dedit marito praedium 19.pr.1
pignori obligatum et testamento maritum et liberos ex eo natos, item ex alio heredes in-
stituit: creditor cum posset heredes conuenire idoneos, ad fundum uenit: quaero, an, si ei
iustus possessor offerat, compellendus sit ius nominis cedere. respondi posse uideri non
iniustum postulare. 5
  Tryphoninus libro octauo disputationum. Quaerebatur, si post primum con- 20.pr.1
tractum tuum, antequam aliam pecuniam tu crederes, eidem debitori Seius credidisset
quinquaginta et hyperocham huius rei, quae tibi pignori data esset, debitor obligasset, de-
hinc tu eidem debitori crederes forte quadraginta: quod plus est in pretio rei quam primo
credidisti utrum Seio <o>b quinquaginta an tibi in quadraginta cederet pignoris hyperocha. 5
finge Seium paratum esse offerre tibi summam primo ordine creditam. dixi consequens
esse, ut Seius potior sit in eo quod amplius est in pignore, et oblata ab eo summa primo
ordine credita usurarumque eius postponatur primus creditor in summam, quam postea
eidem, debitori credidit.
  Scaeuola libro uicesimo septimo digestorum. Titius Seiae ob summam, qua 21.pr.1
ex tutela ei condemnatus erat, obligauit pignori omnia bona sua quae habebat quaeque
habiturus esset: postea mutuatus a fisco pecuniam pignori ei res suas omnes obligauit: et
intulit Seiae partem debiti et reliquam summam nouatione facta eidem promisit, in qua
obligatione similiter ut supra de pignore conuenit. quaesitum est, an Seia praeferenda sit 5
fisco et in illis rebus, quas Titius tempore prioris obligationis habuit, item in his rebus,
quas post priorem obligationem adquisiit, donec uniuersum debitum suum consequatur.
respondit nihil proponi, cur non sit praeferenda. Negotiatori marmorum credit<u>r sub pignore 1.1
lapidum, quorum pretia uenditores ex pecunia creditoris acceperant: idem debitor conductor
horreorum Caesaris fuit, ob quorum pensiones aliquot annis non solutas procurator exactioni
praepositus ad lapidum uenditionem officium suum extendit: quaesitum est, an iure pignoris
eos creditor retinere possit. respondit secundum ea quae propone<re>ntur posse. 5