DE DISTRACTIONE PIGNORUM ET HYPOTHECARUM
  Papinianus libro uicesimo sexto quaestionum. Creditor qui praedia pignori 20.5.1.pr.1
accepit et post alium creditorem, qui pignorum conuentionem ad bona debitoris contulit,
ipse quoque simile pactum bonorum ob alium aut eundem contractum interposuit, ante se-
cundum creditorem dimissum nullo iure cetera bona titulo pignoris uendidit. sed ob eam
rem in personam actio contra eum creditori, qui pignora sua requirit, non competit nec 5
utilis danda est: nec furti rerum mobilium gratia recte conuenietur, quia propriam causam
ordinis errore ductus persecutus uidetur, praesertim cum alter creditor furto possessionem,
quae non fuit apud eum, non amisserit. ad exhibendum quoque frustra litem excipiet, quia
neque possidet neque dolo fecit, ut desineret possidere. sequitur, ut secundus creditor
possessores interpellare debeat. 10
  Idem libro secundo responsorum. Fideiussor conuentus officio iudicis adse- 2.pr.1
cutus est, ut emptionis titulo praedium creditori pignori datum susciperet: nihilo minus
alteri creditori, qui postea sub eodem pignore contraxit, offerendae pecuniae, quam fide-
iussor dependit, cum usuris medii temporis facultas erit: nam huiusmodi uenditio trans-
ferendi pignoris causa necessitate iuris fieri solet. 5
  Idem libro tertio responsorum. Cum prior creditor pignus iure conuentionis 3.pr.1
uendidit, secundo creditori non superesse ius offe<r>endae pecuniae conuenit. Si tamen de- 1.1
bitor non interueniente creditore pignus uendiderit eiusque pretium priori creditori soluerit,
emptori poterit offerri quod <ad> alium creditorem de nummis eius peruenit et usurae medii
temporis: nihil enim interest, debitor pignus datum uendidit an denuo pignori obliget.
  Idem libro undecimo responsorum. Cum soluendae pecuniae dies pacto pro- 4.pr.1
fertur, conuenisse uidetur, ne prius uendendi pignoris potestas exerceatur.
  Marcianus libro singulari ad formulam hypothecariam. Cum secundus cre- 5.pr.1
ditor oblata priori pecunia in locum eius successerit, uenditionem ob pecuniam solutam et
creditam recte facit. Si secundus creditor uel fideiussor soluta pecunia pignora 1.1
susceperint, recte eis offertur, quamuis emptionis titulo ea tenuerunt.
  Modestinus libro octauo regularum. Cum posterior creditor a priore pignus 6.pr.1
emit, non tam adquirendi dominii quam seruandi pignoris sui causa intellegitur pecuniam
dedisse et ideo offerri ei a debitore potest.
  Marcianus libro singulari ad formulam hypothecariam. Si creditor pignus 7.pr.1
uel hypothecam uendiderit hoc pacto, ut liceat sibi reddere pecuniam et pignus reciperare:
an, si paratus sit debitor reddere pecuniam, consequi id possit? et Iulianus libro undecimo
digestorum scribit recte quidem distractum esse pignus, ceterum agi posse cum creditore,
ut, si quas actiones habeat, eas cedat debitori. sed quod Iulianus scribit in pignore, idem 5
et circa hypothecam est. Illud insp<i>ciendum est, an liceat debitori, si hypotheca uenierit, 1.1
pecunia soluta eam reciperare. et si quidem ita uenierit, ut, si intra certum tempus a de-
bitore pecunia soluta fuerit, emptio rescindatur, intra illud tempus pecunia soluta recipit
hypothecam: si uero tempus praeteriit aut si non eo pacto res uenierit, non potest rescindi
uenditio, nisi minor sit annis uiginti quinque debitor aut pupillus aut rei publicae causa 5
absens uel in aliqua earum causarum erit, ex quibus edicto succurritur. Quaeritur, si 2.1
pactum sit a creditore, ne liceat debitori hypothecam uendere uel pignus, quid iuris sit,
et an pactio nulla sit talis, quasi contra ius sit posita, ideoque ueniri possit. et certum
est nullam esse uenditionem, ut pactioni stetur.
  Modestinus libro quarto regularum. Creditoris arbitrio permittitur ex pigno- 8.pr.1
ribus sibi obligatis quibus uelit distractis ad suum commodum peruenire.
  Paulus libro tertio quaestionum. Quaesitum est, si creditor ab emptore 9.pr.1
pignoris pretium seruare non potuisset, an debitor liberatus esset. putaui, si nulla culpa
imputari creditori possit, manere debitorem obligatum, quia ex necessitate facta uenditio
non liberat debitorem nisi pecunia percepta. Pomponius autem lectionum libro secundo ita 1.1
scribsit: quod in pignoribus dandis adici solet, ut, quo minus pignus uenisset, reliquum
debitor redderet, superuacuum est, quia ipso iure ita se res habet etiam non adiecto eo.
  Idem libro sexto responsorum. Etsi is, qui lege pignoris emit, ob euictionem 10.pr.1
rei redire ad uenditorem non potest, tamen non esse audiendum creditorem qui fundum
uendidit, si uelit eiusdem rei ex alia causa quaestionem mouere.
  Scaeuola libro primo responsorum. Arbiter diuidendae here- 11.pr.1
ditatis cum corpora hereditaria diuisisset, nomina quoque communium debitorum separatim
singulis in solidum adsignauit: quaesitum est, an debitoribus cessantibus pro solido pignus
uendere quisque potest. respondi posse.
  Tryphoninus libro octauo disputationum. Rescriptum est ab im- 12.pr.1
peratore libellos agente Papiniano creditorem a debitore pignus emere posse, quia
in dom<i>nio manet debitoris. Si aliena res pignori data fuerit et creditor eam uendiderit, 1.1
uideamus, an pretium quod percepit creditor liberet debitorem personali actione pecuniae
creditae. quod uere responderetur, si ea lege uendidit, ne euictionis nomine obligaretur,
quia ex contractu et qualiquali obligatione a debitore interposita certe ex occasione eius
redactum id pretium aequius proficeret debitori, quam creditoris lucro cederet. sed quan- 5
tum quidem ad creditorem debitor liberatur: quantum uero ad dominum rei, si necdum
pignus euictum est, uel ad emptorem post euictionem ipsi debitor utili actione tenetur,
ne ex aliena iactura sibi lucrum adquirat. nam et si maiores fructus forte petens a pos-
sessore creditor abstulit, uniuersos in quantitatem debitam accepto ferre debebit: et cum
per iniuriam iudicis domino rem, quae debitoris non fuisset, abstulisset creditor quasi ob- 10
ligatam sibi, et quaereretur, an soluto debito restitui eam oporteret debitori, Scaeuola
noster restituendam probauit. quod si non ita uendidit, ut certum sit omnimodo apud eum
pretium remansurum, uerum obligatus est ad id restituendum, arbitror interim quidem
nihil a debitore peti posse, sed in suspenso haberi liberationem: uerum si actione ex empto
conuentus praestitisset creditor emptori, debitum persequi eum a debitore posse, quia ap- 15
paruit non esse liberatum.
  Paulus libro primo decretorum. Creditor, qui iure suo pignus distrahit, ius 13.pr.1
suum cedere debet et, si pignus possidet, tradere utique debet possessionem.
  Scaeuola libro sexto digestorum. Arbitri diuidundae hereditatis inter 14.pr.1
heredes cum corpora hereditaria diuisissent, nomina quoque communium debitorum sepa-
ratim diuersa singulis in solidum adsignauerunt. quaesitum est, an unusquisque eorum,
debitore sibi addicto cessante in solutione, pro sol<i>do pignus sub eo nomine obligatum
uendere possit. respondit potuisse. 5