LIBER UICESIMUS SECUNDUS
|
|
DE USURIS ET FRUCTIBUS ET CAUSIS ET OMNIBUS
|
|
ACCESSIONIBUS ET MORA
|
|
Papinianus libro secundo quaestionum. Cum iudicio bonae fidei disceptatur,
|
22.1.1.pr.1
|
arbitrio iudicis usurarum modus ex more regionis ubi contractum est constituitur, ita tamen,
|
|
ut legi non offendat. Socius si ideo condemnandus erit, quod pecuniam communem inuaserit
|
1.1
|
uel in suos usus conuerterit, omnimodo etiam mora non interueniente praestabuntur usurae.
|
|
Nec tamen iudex iudicii bonae fidei recte iubebit interponi cautiones, ut, si tardius sen-
|
2.1
|
tentiae condemnatus paruerit, futuri temporis pendantur usurae, cum in potestate sit actoris
|
|
iudicatum exigere. Paulus notat: quid enim pertinet ad officium iudicis post condemna-
|
|
tionem futuri temporis tractatus? Papinianus. Circa tutelae restitutionem pro fauore pu-
|
3.1
|
pillorum latior interpretatio facta est: nemo enim ambigit hodie, siue iudex accipiatur, in
|
|
diem sententiae, siue sine iudice tutela restituatur, in eum diem quo restituit usuras prae-
|
|
stari. plane si tutelae iudicio nolentem experiri tutor ultro conuenerit et pecuniam optu-
|
|
lerit eamque obsignatam deposuerit, ex eo tempore non praestabit usuras.
|
5
|
Idem libro sexto quaestionum. Uolgo receptum est, ut, quamuis in personam
|
2.pr.1
|
actum sit, post litem tamen contestatam caus<a> praestetur: cuius opinionis ratio redditur,
|
|
quoniam quale est, cum petitur, tale dari debet ac propterea postea capt<o>s fructus par-
|
|
tumque editum restitui oportet.
|
|
Idem libro uicesimo quaestionum. In fideicommissi persecutione, cum post
|
3.pr.1
|
iudicis sententiam moram fecisset heres, iussit imperator Marcus Antoninus, intermisso legi-
|
|
timo tempore quod condemnatis praestatur ut usque ad sententiam commoda fideicommis-
|
|
sarius accipiat. quod decretum ita accipi oportet, si ante iudicis sententiam mora non inter-
|
|
uenit: tametsi non facile euenire possit, ut mora non praecedente perueniatur ad iudicem:
|
5
|
sed puta legis Falcidiae rationem interuenisse. ceterum si ante, quam ad iudicem perue-
|
|
niretur, in mora heres fuit, exinde fructuum praestandorum necessitate adstrictus qua tan-
|
|
dem ratione, quoniam et sententia uictus est, legitimi temporis spatio fructibus liberabitur,
|
|
cum ea temporis intercapedo iudicato dilationem dare, non lucrum adferre debeat? In
|
1.1
|
his quoque iudiciis, quae non sunt arbitraria nec bonae fidei, post litem contestatam actori
|
|
causa praestanda est in eum diem, quo sententia dicitur: certe post rem iudicatam tempus
|
|
a fructibus dependendis immune es. Nonnumquam euenit, ut, quamquam fructus heredi-
|
2.1
|
tatis aut pecuniae usura nominatim relicta non sit, nihilo minus debeatur. ut puta si quis
|
|
rogetur post mortem suam quidquid ex bonis supererit Titio restituere: ut enim ea quae
|
|
fide bona deminuta sunt in causa fideicommissi non deprehenduntur, si pro modo cete-
|
|
rorum quoque bonorum deminuantur, ita quod ex fructibus supererit iure uoluntatis restitui
|
5
|
oportebit. Cum Pollidius a propinqua sua heres institutus rogatus fuisset filiae mulieris
|
3.1
|
quidquid ex bonis eius ad se peruenisset, cum certam aetatem puella complesset, restituere,
|
|
idque sibi mater ideo placuisse testamento comprehendisset, ne filiae tutoribus, sed potius
|
|
necessitudini res committerentur, eundemque Pollidium fundum retinere iussisset: prae-
|
|
fectis praetorii suasi fructus, qui bona fide a Pollidio ex bonis defunctae percepti essent,
|
5
|
restitui debere, siue quod fundum ei tantum praelegauerat siue quod lubrico tutelae fidei-
|
|
commissi remedium mater praetulerat. Si auro uel argento facto per fideicommissum re-
|
4.1
|
licto mora interuenerit, an usurarum aestimatio facienda sit, tractari solet. plane si mate-
|
|
riam istam ideo relinquit, ut ea distracta pecuniaque refecta fideicommissa soluerentur
|
|
aut alimenta praestarentur, non oportere frustrationem impunitam esse responderi oportet:
|
|
quod si forte ideo relinquit, ut his uasis uteretur, non sine rubore desiderabuntur usurae
|
5
|
ideoque non exigentur.
|
|
Idem libro uicesimo septimo quaestionum. Si stipulatus sis rem dari ua-
|
4.pr.1
|
cuamque possessionem tradi, fructus postea captos actione incerti ex stipulatu propter in-
|
|
feriora uerba consecuturum te ratio suadet. an idem de partu ancillae responderi possit,
|
|
considerandum est. nam quod ad uerba superiora pertinet, siue factum rei promittendi
|
|
siue effectum per traditionem dominii transferendi continent, partus non continetur: uerum
|
5
|
si emptor a uenditore nouandi animo ita stipulatus est, factum tradendi stipulatus intelle-
|
|
gitur, quia non est uerisimile plus uenditorem promississe, quam iudicio empti praestare
|
|
compelleretur. sed tamen propter illa uerba 'uacuamque possessionem tradi' potest dici
|
|
partus quoque rationem committi incerti stipulatione: etenim ancilla tradita partum postea
|
|
editum in bonis suis reus stipulandi habere potuisset. Si post contractam emptionem ante
|
1.1
|
interpositam stipulationem partus editus aut aliquid per seruum uenditori adquisitum est,
|
|
quod ex stipulatu consequi non poterit, iudicio empti consequitur: id enim quod non trans-
|
|
fertur in causam nouationis iure pristino peti potest.
|
|
Idem libro uicesimo octauo quaestionum. Generaliter obseruari conuenit bo-
|
5.pr.1
|
nae fidei iudicium non recipere praestationem, quae contra bonos mores desideretur.
|
|
Idem libro uicesimo nono quaestionum. Cum de in rem uerso cum herede
|
6.pr.1
|
patris uel domini ageretur et usurarum quaestio moueretur, imperator Antoninus ideo sol-
|
|
uendas usuras iudicauit, quod eas ipse dominus uel pater longo tempore praestitisset.
|
|
Imperator quoque noster Seuerus filiae Flauii Athenagorae, cuius bona fuerant publicata,
|
1.1
|
de fisco ideo numerari decies centena dotis nomine iussit, quod ea patrem praestitisse
|
|
dotis usuras allegasset.
|
|
Idem libro secundo responsorum. Debitor usurarius creditori pecuniam optulit
|
7.pr.1
|
et eam, cum accipere noluisset, obsignauit ac deposuit: ex eo die ratio non habebitur
|
|
usurarum. quod si postea conuentus ut solueret moram fecerit, nummi steriles ex eo tem-
|
|
pore non erunt.
|
|
Idem libro septimo responsorum. Equis per fideicommissum relictis
|
8.pr.1
|
post moram fetus quoque praestabitur ut fructus, sed fetus secundus ut causa, sicut partus
|
|
mulieris.
|
|
Idem libro undecimo responsorum. Pecuniae faenebris, intra diem certum de-
|
9.pr.1
|
bito non soluto, dupli stipulatum in altero tanto supra modum legitimae usurae respondi
|
|
non tenere: quare pro modo cuiuscumque temporis superfluo detracto stipulatio uires ha-
|
|
bebit. Usurarum stipulatio, quamuis debitor non conueniatur, committitur. nec inutilis
|
1.1
|
legitimae usurae stipulatio uidetur sub ea condicione concepta 'si minores ad diem solutae
|
|
non fuerint': non enim poena, sed faenus uberius iusta ratione sortis promittitur. si tamen
|
|
post mortem creditoris nemo fuit cui pecunia solueretur, eius temporis inculpatam esse
|
|
moram constitit: ideo si maiores usurae prioribus petantur, exceptio doli non inutiliter
|
5
|
opponetur.
|
|
Paulus libro secundo quaestionum. Partum post litem contestat<a>m editum
|
10.pr.1
|
restituere possessor debet: quem non deberet restituere, si, cum mater peteretur, iam natus
|
|
fuisset, nisi specialiter et pro hoc egisset.
|
|
Idem libro uicesimo quinto quaestionum. Gaius Seius qui rem publicam
|
11.pr.1
|
gerebat faenerauit pecuniam publicam sub usuris solitis: fuit autem consuetudo, ut intra
|
|
certa tempora non inlatis usuris grauiores infligerentur: quidam debitores cessauerunt in
|
|
soluendis usuris, quidam plus intulerunt et sic effectum est, ut omne quod usurarum no-
|
|
mine competebat etiam pro his, qui cessauerant in usuris, suppleatur. quaesitum est, an
|
5
|
illud, quod amplius ex consuetudine poena<e> nomine a quibusdam exactum est, ipsi Seio
|
|
proficere deberet an rei publicae lucro cederet. respondi, si Gaius Seius a debitoribus
|
|
usuras stipulatus esset, eas solas rei publicae praestari oportere, quae secundum formam
|
|
ab is exigi solent, etiamsi <non> omnia nomina idonea sint. Quid si seruus publicus obliga-
|
1.1
|
tionem usurarum rei publicae adquisiit? aequum est, quamuis ipso iure usurae rei publicae
|
|
debeantur, tamen pro defectis nominibus compensationem maiorum usurarum fieri, si non
|
|
sit parata res publica uniuersorum debitorum fortunam suscipere. eadem fere in tutoribus
|
|
Marcellus refert.
|
5
|
Idem libro quarto responsorum. Seia mutuam pecuniam accepit a Septicio:
|
12.pr.1
|
de usuris ita conuenit: nisi sua quaque die usurae supra scripta<e> exsoluerentur uel post
|
|
tertium mensem, tunc in maiores usuras Seia teneretur, et deinceps per singulas pensiones,
|
|
si condicione data usurae non soluerentur, ea condicio obseruaretur, donec omnis summa
|
|
debita hoc nomine exsolueretur. quaero, an haec uerba 'et deinceps per singulas pensiones
|
5
|
condicione data usurae non soluantur, ea condicio obseruaretur' eo pertineant, ut, quamuis
|
|
commissa sit forte prima stipulatio, non tamen in ampliorem quantitatem usurarum conue-
|
|
niri possit quam eius pensionis nomine, quae egressa est diem praestitutum. Paulus respon-
|
|
dit plures condiciones continere eam stipulationem, quae de grauioribus usuris praestandis
|
|
subiecta est, id est ut per singulas pensiones condicio inspectaretur non illatarum suis tem-
|
10
|
poribus leuiorum usurarum: et ideo posse euitari poenam sequentium pensionum.
|
|
Scaeuola libro primo responsorum. Qui semisses usuras promissit, per mul-
|
13.pr.1
|
tos annos minores praestitit: heres creditoris semisses petit. cum per debitorem non ste-
|
|
terit, quo minus minore<s> soluat, quaero an exceptio doli uel pacti obstet. respondi, si ex-
|
|
soluendis ex more usuris per tanta tempora mora per debitorem non fuit, posse secundum
|
|
ea, quae proponerentur obstare exceptionem. Quaesitum est, an iudicio negotiorum gesto-
|
1.1
|
rum uel mandati pro pecunia <o>tiosa usuras praestare debeat, cum dominus nullam pecu-
|
|
niam faenerauit. respondit, si eam pecuniam positam habuisset idque ex consuetudine
|
|
mandantis fecisset, non debere quicquam usurarum nomine praestare.
|
|
Paulus libro quarto decimo responsorum. Respondit Paulus moram in sol-
|
14.pr.1
|
uendo fideicommisso factam partus quoque ancillarum restituendos. Heres rogatus erat
|
1.1
|
post mortem suam sine reditu hereditatem restituere: quaesitum est, an partus ancillarum
|
|
etiam uiuo herede nati restituendi essent propter uerba testamenti, quibus de reditu solo
|
|
deducendo testator sensit. Paulus respondit ante diem fideicommissi cedentem partus an-
|
|
cillarum editos fideicommisso non contineri. Neratius libro primo ita refert eum, qui simi-
|
5
|
liter rogatus esset, ut mulierem restitueret, partum eius restituere cogendum non esse,
|
|
nisi tunc editus esset, cum in fideicommisso restituendo moram fecisset. neque interesse
|
|
existimo, an ancilla specialiter an hereditas in fideicommisso sit.
|
|
Idem libro sexto decimo responsorum. Respondit neque eorum fructuum,
|
15.pr.1
|
qui post litem contestatam officio iudicis restituendi sunt, usuras praestari oportere, neque
|
|
eorum, qui prius percept<i> quasi malae fidei possessori condicuntur.
|
|
Idem libro primo decretorum. Liberalitatis in rem publicam factae usurae
|
16.pr.1
|
non exiguntur. Cum usurae pretii fundi ab eo qui a fisco emerat peterentur et emptor
|
1.1
|
negaret traditam sibi possessionem, imperator decreuit iniquum esse usuras ab eo exigi,
|
|
qui fructus non percepisset.
|
|
Idem libro singulari de usuris. Cum quidam cauisset se quotannis quin-
|
17.pr.1
|
cunces usuras praestaturum et, si quo anno non soluisset, tunc totius pecuniae ex die qua
|
|
mutuatus est semisses soluturum, et redditis per aliquot annos usuris mox stipulatio com-
|
|
missa esset, diuus Marcus Fortunato ita rescripsit: 'Praesidem prouinciae adi, qui stipula-
|
|
tionem, de cuius iniquitate questus es, ad modum iustae exactionis rediget'. haec consti-
|
5
|
tutio ad finitum modum excedit: quid ergo? sic temperanda res est, ut in futurum dum-
|
|
taxat ex die cessationis crescat usura. Diuus Pius ita rescripsit: 'Parum iuste praeteritas
|
1.1
|
usuras petis, quas omisisse te longi temporis interuallum indicat, qui eas a debitore tuo,
|
|
ut gratior apud eum uidelicet esses, petendas non putasti'. In tacito fideicommisso omne
|
2.1
|
emolumentum heredi auferendum et fisco praestandum diuus Pius rescripsit. ergo et usu-
|
|
rarum emolumentum aufertur heredi. Si pupillo non habenti tutorem fideicommissum solui
|
3.1
|
non potuit, non uideri moram per heredem factam diuus Pius rescripsit. ergo nec ei de-
|
|
betur, qui quod rei publicae causa afuit uel ex alia causa iusta impeditus, ex qua restitutio
|
|
indulgetur, petere non potuit: quid enim potest imputari ei, qui soluere, etiamsi uellet,
|
|
non potuit? nec simile uideri posse, quod placuit minoribus etiam in his succurri quae
|
5
|
non adquisierunt: usurae enim non propter lucrum petentium, sed propter moram soluen-
|
|
tium infliguntur. Ex locato qui conuenitur, nisi conuenerit ut tardius pecuniae illatae
|
4.1
|
usuras deberet, non nisi ex mora usuras praestare debet. Fiscus ex suis contractibus
|
5.1
|
usuras non dat, sed ipse accipit: ut solet a foricariis, qui tardius pecuniam inferunt, item
|
|
ex uectigalibus. cum autem in loco priuati successit, etiam dare solet. Si debitores, qui
|
6.1
|
minores semissibus praestabunt usuras, fisci esse coeperunt, postquam ad fiscum transierunt,
|
|
semisses cogendi sunt praestare. Eos qui ex administratione rerum ciuitatium conueniuntur
|
7.1
|
usuris obnoxios esse satis no<tum> est. idem obseruatur in operum curatoribus, si pecunia
|
|
apud eos remansit. sed in ea quam redemptoribus commisserunt, etiamsi neglegenter de-
|
|
derint, usura eis remittitur: haec autem ita sunt, si nulla fraus arguitur: alioquin etiam
|
|
usurae adplicabuntur. Si dies non sit ab his, qui statuas uel imagines ponendas legaue-
|
8.1
|
runt, praefinitus, a praeside tempus statuendum est et nisi posuerint heredes, usuras rei
|
|
publicae usque ad tertiam centesimae pendent.
|
|
Idem libro tertio responsorum. Euictis agris, si initio conuenit, ut
|
18.pr.1
|
uenditor pretium restituere<t>, usurae quoque post euictionem praestabuntur, quamuis emptor
|
|
post dominii litem inchoatam fructus aduersario restituit: nam incommodum medii tem-
|
|
poris emptoris damnum est. Post traditam possessionem defuncto uenditore, cui
|
1.1
|
successor incertus fuit, medii quoque temporis usurae pretii, quod in causa depositi non
|
|
fuit, praestabuntur.
|
|
Gaius libro sexto ad legem duodecim tabularum. Uideamus, an in omnibus
|
19.pr.1
|
rebus petitis in fructus quoque condemnatur possessor. quid enim si argentum aut uesti-
|
|
mentum aliamue similem rem, quid praeterea si usum fructum aut nudam proprietatem,
|
|
cum alienus usus fructus sit, petierit? neque enim nudae proprietatis, quod ad proprietatis
|
|
nomen attinet, fructus ullus intellegi potest, neque usus fructus rursus fructus eleganter
|
5
|
computabitur. quid igitur, si nuda proprietas petita sit? ex quo perdiderit fructuarius usum
|
|
fructum, aestimabuntur in petitione fructus. item si usus fructus petitus sit, Proculus ait
|
|
in fructus perceptos condemnari. praeterea Gallus Aelius putat, si uestimenta aut scyphus
|
|
petita sint, in fructu haec numeranda esse, quod locata ea re mercedis nomine capi
|
|
potuerit. Iter quoque et actus si petitus sit, uix est ut fructus ulli possint aestimari,
|
1.1
|
nisi si quis commodum in fructibus numeraret, quod habiturus esset petitor, si statim eo
|
|
tempore quo petisset ire agere non prohiberetur: quod admittendum est.
|
|
Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Usuras illicitas sorti mixtas ipsas tan-
|
20.pr.1
|
tum non deberi constat, ceterum sortem non uitiare.
|
|
Ulpianus libro trigesimo quarto ad edictum. Sciendum est non omne, quod
|
21.pr.1
|
differendi causa optima ratione fiat, morae adnumerandum: quid enim si amicos adhibendos
|
|
debitor requirat uel expediendi debiti uel fideiussoribus rogandis? uel exceptio aliqua alle-
|
|
getur? mora facta non uidetur,
|
|
Paulus libro trigesimo septimo ad edictum. si modo id ipsum non frau-
|
22.pr.1
|
dandi causa simuletur.
|
|
Ulpianus libro trigesimo quarto ad edictum. Sed et si rei publicae causa
|
23.pr.1
|
abesse subito coactus sit, ut defensionem sui mandare non possit, moram facere non uide-
|
|
bitur: siue in uinculis hostiumue potestate esse coeperit. Aliquando etiam in re moram
|
1.1
|
esse decerni solet, si forte non exstat qui conueniatur.
|
|
Paulus libro trigesimo septimo ad edictum. Si quis solutioni quidem mo-
|
24.pr.1
|
ram fecit, iudicium autem accipere paratus fuit, non uidetur fecisse moram: utique si iuste
|
|
ad iudicium prouocauit.
|
|
Cum reus moram facit, et fideiussor tenetur.
|
1.1
|
Mora uidetur cre-
|
2.1
|
ditori fieri, siue ipsi siue ei cui mandauerat siue ei qui negotia eius gerebat mora facta
|
|
sit: nec hoc casu per liberam personam adquiri uidetur, sed officium impleri, sicuti, cum
|
|
quis furtum mihi facientem deprehendit, negotium meum agens manifesti furti actionem
|
|
mihi parat: item cum procurator interpellauerit promissorem hominis, perpetuam facit
|
5
|
stipulationem.
|
|
Iulianus libro septimo digestorum. Qui scit fundum sibi cum alio commu-
|
25.pr.1
|
nem esse, fructus, quos ex eo perceperit inuito uel ignorante socio, non maiore ex parte
|
|
suos facit quam ex qua dominus praedii est: nec refert, ipse an socius an uterque eos
|
|
seuerit, quia omnis fructus non iure seminis, sed iure soli percipitur: et quemadmodum, si
|
|
totum fundum alienum qui<s> sciens possideat, nulla ex parte fructus suos faciet, quoquo
|
5
|
modo sati fuerint, ita qui communem fundum possidet, non faciet suos fructus pro ea
|
|
parte, qua fundus ad socium eius pertinebit. In alieno fundo, quem Titius bona fide mer-
|
1.1
|
catus fuerat, frumentum seui: an Titius bonae fidei emptor perceptos fructus suos faciat?
|
|
respondi, quod fructus qui ex fundo percipiuntur intellegi debet propius ea accedere, quae
|
|
serui operis suis adquirunt, quoniam in percipiendis fructibus magis corporis ius ex quo
|
|
percipiuntur quam seminis, ex quo oriuntur aspicitur: et ideo nemo umquam dubitauit,
|
5
|
quin, si in meo fundo frumentum tuum seuerim, segetes et quod ex messibus collectum
|
|
fuerit meum fieret. porro bonae fidei possessor in percipiendis fructibus id iuris habet,
|
|
quod dominis praediorum tributum est. praeterea cum ad fructuarium pertineant fructus
|
|
a quolibet sati, quanto magis hoc in bonae fidei possessoribus recipiendum est, qui plus
|
|
iuris in percipiendis fructibus habent? cum fructuarii quidem non fiant, antequam ab eo
|
10
|
percipiantur, ad bonae fidei autem possessorem pertineant, quoquo modo a solo separati
|
|
fuerint, sicut eius qui uectigalem fundum habet fructus fiunt, simul atque solo separati sunt.
|
|
Bonae fidei emptor seuit et antequam fructus perciperet, cognouit fundum alienum esse:
|
2.1
|
an perceptione fructus suos faciat, quaeritur. respondi: bonae fidei emptor quod ad per-
|
|
cipiendos fructus intellegi debet, quamdiu euictus fundus non fuerit: nam et seruus alienus
|
|
quem bona fide emero tamdiu mihi ex re mea uel ex operis suis adquiret, quamdiu a
|
|
me euictus non fuerit.
|
5
|
Idem libro sexto ex Minicio. Uenationem fructus fundi negauit esse, nisi
|
26.pr.1
|
fructus fundi ex uenatione constet.
|
|
Africanus libro octauo quaestionum. Cum patri familias mora facta sit,
|
27.pr.1
|
iam in herede eius non quaeritur mora: nam tunc heredi proximo hereditario iure ea com-
|
|
pet<et> ideoque ad ceteros quoque deinceps transmittitur.
|
|
Gaius libro secundo rerum cotidianarum. In pecudum fructu etiam
|
28.pr.1
|
fetus est sicut lac et pilus et lana: itaque agni et haedi et uituli statim pleno iure sunt
|
|
bonae fidei possessoris et fructuarii. Partus uero ancillae in fructu non est itaque ad do-
|
1.1
|
minum proprietatis pertinet: absurdum enim uidebatur hominem in fructu esse, cum omnes
|
|
fructus rerum natura hominum gratia comparauerit.
|
|
Marcianus libro quarto decimo institutionum. Placuit, siue supra statutum
|
29.pr.1
|
modum quis usuras stipulatus fuerit siue usurarum usuras, quod illicite adiectum est pro
|
|
non adiecto haberi et licitas peti posse.
|
|
Paulus libro singulari regularum. Etiam ex nudo pacto debentur ciuitatibus
|
30.pr.1
|
usurae creditarum ab eis pecuniarum.
|
|
Ulpianus libro primo responsorum. Quod in stipulatione sic adiectum est:
|
31.pr.1
|
'et usuras, si quae competierint', nullius esse momenti, si modus certus non adiciatur.
|
|
Marcianus libro quarto regularum. Mora fieri intellegitur non ex re, sed
|
32.pr.1
|
ex persona, id est, si interpellatus oportuno loco non soluerit: quod apud iudicem exami-
|
|
nabitur: nam, ut et Pomponius libro duodecimo epistularum scripsit, difficilis est huius rei
|
|
definitio. diuus quoque Pius Tullio Balbo rescripsit, an mora facta intelle-
|
|
gatur, neque constitutione ulla neque iuris auctorum quaestione decidi posse, cum sit magis
|
5
|
facti quam iuris. Et non sufficit ad probationem morae, si seruo debitoris absentis
|
1.1
|
denuntiatum est a creditore procuratoreue eius, cum etiam si ipsi, inquit, domino denun-
|
|
tiatum est, ceterum postea cum is sui potestatem faceret, omissa esset repetendi debiti in-
|
|
stantia, non protinus per debitorem mora facta intellegitur. In bonae fidei contractibus ex
|
2.1
|
mora usurae debentur. Quid ergo: si et filius familias et pater ex persona eius teneatur
|
3.1
|
(siue iussu eius contractum est siue in rem uersum est patris uel in peculium), cuius per-
|
|
sona circa moram spectabitur? et si quidem pater dumtaxat conuenietur, ex mora sua non
|
|
tenetur: in filium tamen dabitur actio in hoc, ut quod minus a patre actor consecutus est
|
|
filius praestet: quod si filius moram fecerit, tunc actor uel cum ipso in solidum uel cum
|
5
|
patre dumtaxat de peculio habebit. Sed si duo rei promittendi sint, alterius mora alteri
|
4.1
|
non nocet. Item si fideiussor solus moram fecerit, non tenetur, sicuti si Stichum promissum
|
5.1
|
occiderit: sed utilis actio in hunc dabitur.
|
|
Ulpianus libro singulari de officio curatoris rei publicae. Si bene collocatae
|
33.pr.1
|
sunt pecuniae publicae, in sortem inquietari debitores non debent et maxime, si parient
|
|
usuras: si non parient, prospicere rei publicae securitati debet praeses prouinciae, dum-
|
|
modo non acerbum se exactorem nec contumeliosum praebeat, sed moderatum et cum
|
|
efficacia benignum et cum instantia humanum: nam inter insolentiam incuriosam et dili-
|
5
|
gentiam non ambitiosam multum interest. Praeterea prospicere debet, ne pecuniae publicae
|
1.1
|
credantur sine pignoribus idoneis uel hypothecis.
|
|
Idem libro quinto decimo ad edictum. Usurae uicem fructuum optinent
|
34.pr.1
|
et merito non debent a fructibus separari: et ita in legatis et fideicommissis et in tutelae
|
|
actione et in ceteris iudiciis bonae fidei seruatur. hoc idem igitur in ceteris obuentionibus
|
|
dicemus.
|
|
Paulus libro quinquagensimo septimo ad edictum. Lite contestata usurae
|
35.pr.1
|
currunt.
|
|
Ulpianus libro sexagesimo primo ad edictum. Praediorum urbanorum pen-
|
36.pr.1
|
siones pro fructibus accipiuntur.
|
|
Idem libro decimo ad edictum. Et in contraria negotiorum gestorum actione
|
37.pr.1
|
usurae ueniunt, si mutuatus sum pecuniam, ut creditorem tuum absoluam, quia aut in
|
|
possessionem mittendus erat bonorum tuorum aut pignora uenditurus. quid si domi habens
|
|
propter eandem causam solui? puto uerum, si liberaui ex magno incommodo, debere dici
|
|
usuras uenire, eas autem, quae in regione frequentantur, ut est in bonae fidei iudiciis con-
|
5
|
stitutum: sed si mutuatus dedi, hae uenient usurae quas ipse pendo, utique si plus tibi
|
|
praestari<m> commodi, quam usurae istae colligunt.
|
|
Paulus libro sexto ad Plautium. Uideamus generali, quando in actione
|
38.pr.1
|
quae est in personam etiam fructus ueniant. Et quidem si fundus ob rem datus sit, ue-
|
1.1
|
luti dotis causa, et renuntiata adfinitas, fructus quoque restituendi sunt, utique hi qui per-
|
|
cepti sunt eo tempore quo sperabatur adfinitas, sed et posteriores, si in re mora fuit, ut
|
|
ab illo, qui reddere debeat, omnimodo restituendi sunt. sed et si per mulierem stetit,
|
|
quo minus nuptiae contrahantur, magis est, ut debeat fructus recipere: ratio autem haec
|
5
|
est, quod, si sponsus non conueniebatur restituere fructus, licuerat ei neglegere fundum.
|
|
Item si indebitum fundum solui et repeto, fructus quoque repetere debeo.
|
2.1
|
Idemque est,
|
3.1
|
si mortis causa fundus sit donatus et reualuerit qui donauit atque ita condictio nascatur.
|
|
In Fabiana quoque actione et Pauliana, per quam quae in fraudem creditorum alienata
|
4.1
|
sunt reuocantur, fructus quoque restituuntur: nam praetor id agit, ut perinde sint omnia,
|
|
atque si nihil alienatum esset: quod non est iniquum (nam et uerbum 'restituas', quod
|
|
in hac re praetor dixit, plenam habet significationem), ut fructus quoque restituantur. Et
|
5.1
|
ideo cum restitui praetor uult, ueluti in interdicto unde ui, etiam fructus sunt restituendi.
|
|
Item si ui metusue causa rem tradam, non aliter mihi restituisse uidetur, quam si fructus
|
6.1
|
mihi restituat: nec mora mea mihi aliquid aufert. Si actionem habeam ad id consequen-
|
7.1
|
dum quod meum non fuit, ueluti ex stipulatu, fructus non consequar, etiamsi mora facta
|
|
sit: quod si acceptum est iudicium, tunc Sabinus et Cassius ex aequitate fructus quoque
|
|
post acceptum iudicium praestandos putant, ut causa restituatur, quod puto recte dici.
|
|
Ex causa etiam emptionis fructus restituendi sunt.
|
8.1
|
Sed in societatibus fructus communi-
|
9.1
|
candi sunt. Si possessionem naturalem reuocem, proprietas mea manet, uideamus de
|
10.1
|
fructibus. et quidem in deposito et commodato fructus quoque praestandi sunt, sicut
|
|
diximus. In interdicto quoque quod ui aut clam magis est, ut omnis causa et fructus
|
11.1
|
restituantur. Ante matrimonium quoque fructus percepti dotis fiunt et cum ea resti-
|
12.1
|
tuuntur.
|
|
Eadem ratio est in fructibus praediorum urbanorum.
|
13.1
|
Item si diuidere
|
14.1
|
fundum tecum uelim, tu nolis et colam, an fructus diuidi debeant post deductionem im-
|
|
pensarum? et puto diuidendos. In ceteris quoque bonae fidei iudiciis fructus omnimodo
|
15.1
|
praestantur. Si dos praelegata fuerit, ante nuptias percepti fructus in causa legati
|
16.1
|
ueniunt.
|
|
Modestinus libro nono differentiarum. Equis per fideicommissum legatis
|
39.pr.1
|
post moram heredis fetus quoque debentur. equitio autem legato etiamsi mora non inter-
|
|
cedat, incremento gregis fetus accedunt.
|
|
Idem libro quarto regularum. In eum diem, quo creditor pignora distraxit,
|
40.pr.1
|
recte usurae fiet reputatio.
|
|
Idem libro tertio responsorum. Tutor condemnatus per appellationem traxe-
|
41.pr.1
|
rat ex<secu>tionem sententiae. Herennius Modestinus respondit eum qui de appellatione
|
|
cognouit potuisse, si frustratoriam morandi causa appellationem interpositam animaduerteret,
|
|
etiam de usuris medii temporis eum condemnare. Lucius Titius cum centum et usuras
|
1.1
|
aliquanti temporis deberet, minorem pecuniam quam debebat obsignauit: quaero, an Titius
|
|
pecuniae quam obsignauit usuras praestare non debeat. Modestinus respondit, si non hac
|
|
lege mutua pecunia data est, uti liceret et particulatim quod acceptum est exsoluere, non
|
|
retardari totius debiti usurarum praestationem, si, cum creditor paratus esset totum susci-
|
5
|
pere, debitor, qui in exsolutione totius cessabat, solam partem deposuit. Ab Aulo Agerio
|
2.1
|
Gaius Seius mutuam quandam quantitatem accepit hoc chirographo: 'ille scripsi me ac-
|
|
cepisse et accepi ab illo mutuos et numeratos decem, quos ei reddam kalendis illis proxi-
|
|
mis cum suis usuris placitis inter nos': quaero, an ex eo instrumento usurae peti possint
|
|
et quae. Modestinus respondit, si non appareat de quibus usuris conuentio facta sit, peti
|
5
|
eas non posse.
|
|
Idem libro undecimo responsorum. Herennius Modestinus respondit fructus,
|
42.pr.1
|
qui post adquisitum ex causa fideicommissi dominium ex terra percipiuntur, ad fidei-
|
|
commissarium pertinere, licet maior pars anni ante diem fideicommissi cedentem praeterisse
|
|
dicatur.
|
|
Idem libro octauo decimo responsorum. Herennius modestinus respondit
|
43.pr.1
|
eius temporis quod cessit, postquam fiscus debitum percepit, eum, qui mandatis a fisco
|
|
actionibus experitur, usuras quae in stipulatum deductae non sunt petere <non> posse.
|
|
Idem libro decimo pandectarum. Poenam pro usuris stipulari
|
44.pr.1
|
nemo supra modum usurarum licitum potest.
|
|
Pomponius libro uicesimo secundo ad Quintum Mucium. Fruct<u>s percipiendo
|
45.pr.1
|
uxor uel uir ex re donata suos facit, illos tamen, quos suis operis adquisierit, ueluti serendo:
|
|
nam si pomum decerpserit uel ex silua caedit, non fit eius, sicuti nec cuiuslibet bonae
|
|
fidei possessoris, quia non ex facto eius is fructus nascitur.
|
|
Ulpianus libro sexagesimo secundo ad edictum. Quod in fructus redigendos
|
46.pr.1
|
impensum est, non ambigitur ipsos fructus deminuere debere.
|
|
Scaeuola libro nono digestorum. Respondit paratum iudicium accipere, si
|
47.pr.1
|
ab aduersario cessatum est, moram facere non uideri.
|
|
Idem libro uicesimo secundo digestorum. Maritus uxori suae usum fructum
|
48.pr.1
|
tertiae partis et, cum liberos habuisset, proprietatem legauit: eam uxorem heredes falsi
|
|
testamenti et aliorum criminum accusauerunt, qua re impedita est legatorum petitio: interea
|
|
et filius ei mulieri natus est eoque condicio legati exstitit. quaesitum est, cum testamentum
|
|
falsum non esse apparuerit, an fructus etiam mulieri praestari debeant. respondit prae-
|
5
|
standos.
|
|
Iauolenus libro tertio ex posterioribus Labeonis. Fructus rei est
|
49.pr.1
|
uel pignori dare licere.
|
|