LIBER UICESIMUS SECUNDUS
DE USURIS ET FRUCTIBUS ET CAUSIS ET OMNIBUS
ACCESSIONIBUS ET MORA
  Papinianus libro secundo quaestionum. Cum iudicio bonae fidei disceptatur, 22.1.1.pr.1
arbitrio iudicis usurarum modus ex more regionis ubi contractum est constituitur, ita tamen,
ut legi non offendat. Socius si ideo condemnandus erit, quod pecuniam communem inuaserit 1.1
uel in suos usus conuerterit, omnimodo etiam mora non interueniente praestabuntur usurae.
Nec tamen iudex iudicii bonae fidei recte iubebit interponi cautiones, ut, si tardius sen- 2.1
tentiae condemnatus paruerit, futuri temporis pendantur usurae, cum in potestate sit actoris
iudicatum exigere. Paulus notat: quid enim pertinet ad officium iudicis post condemna-
tionem futuri temporis tractatus? Papinianus. Circa tutelae restitutionem pro fauore pu- 3.1
pillorum latior interpretatio facta est: nemo enim ambigit hodie, siue iudex accipiatur, in
diem sententiae, siue sine iudice tutela restituatur, in eum diem quo restituit usuras prae-
stari. plane si tutelae iudicio nolentem experiri tutor ultro conuenerit et pecuniam optu-
lerit eamque obsignatam deposuerit, ex eo tempore non praestabit usuras. 5
  Idem libro sexto quaestionum. Uolgo receptum est, ut, quamuis in personam 2.pr.1
actum sit, post litem tamen contestatam caus<a> praestetur: cuius opinionis ratio redditur,
quoniam quale est, cum petitur, tale dari debet ac propterea postea capt<o>s fructus par-
tumque editum restitui oportet.
  Idem libro uicesimo quaestionum. In fideicommissi persecutione, cum post 3.pr.1
iudicis sententiam moram fecisset heres, iussit imperator Marcus Antoninus, intermisso legi-
timo tempore quod condemnatis praestatur ut usque ad sententiam commoda fideicommis-
sarius accipiat. quod decretum ita accipi oportet, si ante iudicis sententiam mora non inter-
uenit: tametsi non facile euenire possit, ut mora non praecedente perueniatur ad iudicem: 5
sed puta legis Falcidiae rationem interuenisse. ceterum si ante, quam ad iudicem perue-
niretur, in mora heres fuit, exinde fructuum praestandorum necessitate adstrictus qua tan-
dem ratione, quoniam et sententia uictus est, legitimi temporis spatio fructibus liberabitur,
cum ea temporis intercapedo iudicato dilationem dare, non lucrum adferre debeat? In 1.1
his quoque iudiciis, quae non sunt arbitraria nec bonae fidei, post litem contestatam actori
causa praestanda est in eum diem, quo sententia dicitur: certe post rem iudicatam tempus
a fructibus dependendis immune es. Nonnumquam euenit, ut, quamquam fructus heredi- 2.1
tatis aut pecuniae usura nominatim relicta non sit, nihilo minus debeatur. ut puta si quis
rogetur post mortem suam quidquid ex bonis supererit Titio restituere: ut enim ea quae
fide bona deminuta sunt in causa fideicommissi non deprehenduntur, si pro modo cete-
rorum quoque bonorum deminuantur, ita quod ex fructibus supererit iure uoluntatis restitui 5
oportebit. Cum Pollidius a propinqua sua heres institutus rogatus fuisset filiae mulieris 3.1
quidquid ex bonis eius ad se peruenisset, cum certam aetatem puella complesset, restituere,
idque sibi mater ideo placuisse testamento comprehendisset, ne filiae tutoribus, sed potius
necessitudini res committerentur, eundemque Pollidium fundum retinere iussisset: prae-
fectis praetorii suasi fructus, qui bona fide a Pollidio ex bonis defunctae percepti essent, 5
restitui debere, siue quod fundum ei tantum praelegauerat siue quod lubrico tutelae fidei-
commissi remedium mater praetulerat. Si auro uel argento facto per fideicommissum re- 4.1
licto mora interuenerit, an usurarum aestimatio facienda sit, tractari solet. plane si mate-
riam istam ideo relinquit, ut ea distracta pecuniaque refecta fideicommissa soluerentur
aut alimenta praestarentur, non oportere frustrationem impunitam esse responderi oportet:
quod si forte ideo relinquit, ut his uasis uteretur, non sine rubore desiderabuntur usurae 5
ideoque non exigentur.
  Idem libro uicesimo septimo quaestionum. Si stipulatus sis rem dari ua- 4.pr.1
cuamque possessionem tradi, fructus postea captos actione incerti ex stipulatu propter in-
feriora uerba consecuturum te ratio suadet. an idem de partu ancillae responderi possit,
considerandum est. nam quod ad uerba superiora pertinet, siue factum rei promittendi
siue effectum per traditionem dominii transferendi continent, partus non continetur: uerum 5
si emptor a uenditore nouandi animo ita stipulatus est, factum tradendi stipulatus intelle-
gitur, quia non est uerisimile plus uenditorem promississe, quam iudicio empti praestare
compelleretur. sed tamen propter illa uerba 'uacuamque possessionem tradi' potest dici
partus quoque rationem committi incerti stipulatione: etenim ancilla tradita partum postea
editum in bonis suis reus stipulandi habere potuisset. Si post contractam emptionem ante 1.1
interpositam stipulationem partus editus aut aliquid per seruum uenditori adquisitum est,
quod ex stipulatu consequi non poterit, iudicio empti consequitur: id enim quod non trans-
fertur in causam nouationis iure pristino peti potest.
  Idem libro uicesimo octauo quaestionum. Generaliter obseruari conuenit bo- 5.pr.1
nae fidei iudicium non recipere praestationem, quae contra bonos mores desideretur.
  Idem libro uicesimo nono quaestionum. Cum de in rem uerso cum herede 6.pr.1
patris uel domini ageretur et usurarum quaestio moueretur, imperator Antoninus ideo sol-
uendas usuras iudicauit, quod eas ipse dominus uel pater longo tempore praestitisset.
Imperator quoque noster Seuerus filiae Flauii Athenagorae, cuius bona fuerant publicata, 1.1
de fisco ideo numerari decies centena dotis nomine iussit, quod ea patrem praestitisse
dotis usuras allegasset.
  Idem libro secundo responsorum. Debitor usurarius creditori pecuniam optulit 7.pr.1
et eam, cum accipere noluisset, obsignauit ac deposuit: ex eo die ratio non habebitur
usurarum. quod si postea conuentus ut solueret moram fecerit, nummi steriles ex eo tem-
pore non erunt.
  Idem libro septimo responsorum. Equis per fideicommissum relictis 8.pr.1
post moram fetus quoque praestabitur ut fructus, sed fetus secundus ut causa, sicut partus
mulieris.
  Idem libro undecimo responsorum. Pecuniae faenebris, intra diem certum de- 9.pr.1
bito non soluto, dupli stipulatum in altero tanto supra modum legitimae usurae respondi
non tenere: quare pro modo cuiuscumque temporis superfluo detracto stipulatio uires ha-
bebit. Usurarum stipulatio, quamuis debitor non conueniatur, committitur. nec inutilis 1.1
legitimae usurae stipulatio uidetur sub ea condicione concepta 'si minores ad diem solutae
non fuerint': non enim poena, sed faenus uberius iusta ratione sortis promittitur. si tamen
post mortem creditoris nemo fuit cui pecunia solueretur, eius temporis inculpatam esse
moram constitit: ideo si maiores usurae prioribus petantur, exceptio doli non inutiliter 5
opponetur.
  Paulus libro secundo quaestionum. Partum post litem contestat<a>m editum 10.pr.1
restituere possessor debet: quem non deberet restituere, si, cum mater peteretur, iam natus
fuisset, nisi specialiter et pro hoc egisset.
  Idem libro uicesimo quinto quaestionum. Gaius Seius qui rem publicam 11.pr.1
gerebat faenerauit pecuniam publicam sub usuris solitis: fuit autem consuetudo, ut intra
certa tempora non inlatis usuris grauiores infligerentur: quidam debitores cessauerunt in
soluendis usuris, quidam plus intulerunt et sic effectum est, ut omne quod usurarum no-
mine competebat etiam pro his, qui cessauerant in usuris, suppleatur. quaesitum est, an 5
illud, quod amplius ex consuetudine poena<e> nomine a quibusdam exactum est, ipsi Seio
proficere deberet an rei publicae lucro cederet. respondi, si Gaius Seius a debitoribus
usuras stipulatus esset, eas solas rei publicae praestari oportere, quae secundum formam
ab is exigi solent, etiamsi <non> omnia nomina idonea sint. Quid si seruus publicus obliga- 1.1
tionem usurarum rei publicae adquisiit? aequum est, quamuis ipso iure usurae rei publicae
debeantur, tamen pro defectis nominibus compensationem maiorum usurarum fieri, si non
sit parata res publica uniuersorum debitorum fortunam suscipere. eadem fere in tutoribus
Marcellus refert. 5
  Idem libro quarto responsorum. Seia mutuam pecuniam accepit a Septicio: 12.pr.1
de usuris ita conuenit: nisi sua quaque die usurae supra scripta<e> exsoluerentur uel post
tertium mensem, tunc in maiores usuras Seia teneretur, et deinceps per singulas pensiones,
si condicione data usurae non soluerentur, ea condicio obseruaretur, donec omnis summa
debita hoc nomine exsolueretur. quaero, an haec uerba 'et deinceps per singulas pensiones 5
condicione data usurae non soluantur, ea condicio obseruaretur' eo pertineant, ut, quamuis
commissa sit forte prima stipulatio, non tamen in ampliorem quantitatem usurarum conue-
niri possit quam eius pensionis nomine, quae egressa est diem praestitutum. Paulus respon-
dit plures condiciones continere eam stipulationem, quae de grauioribus usuris praestandis
subiecta est, id est ut per singulas pensiones condicio inspectaretur non illatarum suis tem- 10
poribus leuiorum usurarum: et ideo posse euitari poenam sequentium pensionum.
  Scaeuola libro primo responsorum. Qui semisses usuras promissit, per mul- 13.pr.1
tos annos minores praestitit: heres creditoris semisses petit. cum per debitorem non ste-
terit, quo minus minore<s> soluat, quaero an exceptio doli uel pacti obstet. respondi, si ex-
soluendis ex more usuris per tanta tempora mora per debitorem non fuit, posse secundum
ea, quae proponerentur obstare exceptionem. Quaesitum est, an iudicio negotiorum gesto- 1.1
rum uel mandati pro pecunia <o>tiosa usuras praestare debeat, cum dominus nullam pecu-
niam faenerauit. respondit, si eam pecuniam positam habuisset idque ex consuetudine
mandantis fecisset, non debere quicquam usurarum nomine praestare.
  Paulus libro quarto decimo responsorum. Respondit Paulus moram in sol- 14.pr.1
uendo fideicommisso factam partus quoque ancillarum restituendos. Heres rogatus erat 1.1
post mortem suam sine reditu hereditatem restituere: quaesitum est, an partus ancillarum
etiam uiuo herede nati restituendi essent propter uerba testamenti, quibus de reditu solo
deducendo testator sensit. Paulus respondit ante diem fideicommissi cedentem partus an-
cillarum editos fideicommisso non contineri. Neratius libro primo ita refert eum, qui simi- 5
liter rogatus esset, ut mulierem restitueret, partum eius restituere cogendum non esse,
nisi tunc editus esset, cum in fideicommisso restituendo moram fecisset. neque interesse
existimo, an ancilla specialiter an hereditas in fideicommisso sit.
  Idem libro sexto decimo responsorum. Respondit neque eorum fructuum, 15.pr.1
qui post litem contestatam officio iudicis restituendi sunt, usuras praestari oportere, neque
eorum, qui prius percept<i> quasi malae fidei possessori condicuntur.
  Idem libro primo decretorum. Liberalitatis in rem publicam factae usurae 16.pr.1
non exiguntur. Cum usurae pretii fundi ab eo qui a fisco emerat peterentur et emptor 1.1
negaret traditam sibi possessionem, imperator decreuit iniquum esse usuras ab eo exigi,
qui fructus non percepisset.
  Idem libro singulari de usuris. Cum quidam cauisset se quotannis quin- 17.pr.1
cunces usuras praestaturum et, si quo anno non soluisset, tunc totius pecuniae ex die qua
mutuatus est semisses soluturum, et redditis per aliquot annos usuris mox stipulatio com-
missa esset, diuus Marcus Fortunato ita rescripsit: 'Praesidem prouinciae adi, qui stipula-
tionem, de cuius iniquitate questus es, ad modum iustae exactionis rediget'. haec consti- 5
tutio ad finitum modum excedit: quid ergo? sic temperanda res est, ut in futurum dum-
taxat ex die cessationis crescat usura. Diuus Pius ita rescripsit: 'Parum iuste praeteritas 1.1
usuras petis, quas omisisse te longi temporis interuallum indicat, qui eas a debitore tuo,
ut gratior apud eum uidelicet esses, petendas non putasti'. In tacito fideicommisso omne 2.1
emolumentum heredi auferendum et fisco praestandum diuus Pius rescripsit. ergo et usu-
rarum emolumentum aufertur heredi. Si pupillo non habenti tutorem fideicommissum solui 3.1
non potuit, non uideri moram per heredem factam diuus Pius rescripsit. ergo nec ei de-
betur, qui quod rei publicae causa afuit uel ex alia causa iusta impeditus, ex qua restitutio
indulgetur, petere non potuit: quid enim potest imputari ei, qui soluere, etiamsi uellet,
non potuit? nec simile uideri posse, quod placuit minoribus etiam in his succurri quae 5
non adquisierunt: usurae enim non propter lucrum petentium, sed propter moram soluen-
tium infliguntur. Ex locato qui conuenitur, nisi conuenerit ut tardius pecuniae illatae 4.1
usuras deberet, non nisi ex mora usuras praestare debet. Fiscus ex suis contractibus 5.1
usuras non dat, sed ipse accipit: ut solet a foricariis, qui tardius pecuniam inferunt, item
ex uectigalibus. cum autem in loco priuati successit, etiam dare solet. Si debitores, qui 6.1
minores semissibus praestabunt usuras, fisci esse coeperunt, postquam ad fiscum transierunt,
semisses cogendi sunt praestare. Eos qui ex administratione rerum ciuitatium conueniuntur 7.1
usuris obnoxios esse satis no<tum> est. idem obseruatur in operum curatoribus, si pecunia
apud eos remansit. sed in ea quam redemptoribus commisserunt, etiamsi neglegenter de-
derint, usura eis remittitur: haec autem ita sunt, si nulla fraus arguitur: alioquin etiam
usurae adplicabuntur. Si dies non sit ab his, qui statuas uel imagines ponendas legaue- 8.1
runt, praefinitus, a praeside tempus statuendum est et nisi posuerint heredes, usuras rei
publicae usque ad tertiam centesimae pendent.
  Idem libro tertio responsorum. Euictis agris, si initio conuenit, ut 18.pr.1
uenditor pretium restituere<t>, usurae quoque post euictionem praestabuntur, quamuis emptor
post dominii litem inchoatam fructus aduersario restituit: nam incommodum medii tem-
poris emptoris damnum est. Post traditam possessionem defuncto uenditore, cui 1.1
successor incertus fuit, medii quoque temporis usurae pretii, quod in causa depositi non
fuit, praestabuntur.
  Gaius libro sexto ad legem duodecim tabularum. Uideamus, an in omnibus 19.pr.1
rebus petitis in fructus quoque condemnatur possessor. quid enim si argentum aut uesti-
mentum aliamue similem rem, quid praeterea si usum fructum aut nudam proprietatem,
cum alienus usus fructus sit, petierit? neque enim nudae proprietatis, quod ad proprietatis
nomen attinet, fructus ullus intellegi potest, neque usus fructus rursus fructus eleganter 5
computabitur. quid igitur, si nuda proprietas petita sit? ex quo perdiderit fructuarius usum
fructum, aestimabuntur in petitione fructus. item si usus fructus petitus sit, Proculus ait
in fructus perceptos condemnari. praeterea Gallus Aelius putat, si uestimenta aut scyphus
petita sint, in fructu haec numeranda esse, quod locata ea re mercedis nomine capi
potuerit. Iter quoque et actus si petitus sit, uix est ut fructus ulli possint aestimari, 1.1
nisi si quis commodum in fructibus numeraret, quod habiturus esset petitor, si statim eo
tempore quo petisset ire agere non prohiberetur: quod admittendum est.
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Usuras illicitas sorti mixtas ipsas tan- 20.pr.1
tum non deberi constat, ceterum sortem non uitiare.
  Ulpianus libro trigesimo quarto ad edictum. Sciendum est non omne, quod 21.pr.1
differendi causa optima ratione fiat, morae adnumerandum: quid enim si amicos adhibendos
debitor requirat uel expediendi debiti uel fideiussoribus rogandis? uel exceptio aliqua alle-
getur? mora facta non uidetur,
  Paulus libro trigesimo septimo ad edictum. si modo id ipsum non frau- 22.pr.1
dandi causa simuletur.
  Ulpianus libro trigesimo quarto ad edictum. Sed et si rei publicae causa 23.pr.1
abesse subito coactus sit, ut defensionem sui mandare non possit, moram facere non uide-
bitur: siue in uinculis hostiumue potestate esse coeperit. Aliquando etiam in re moram 1.1
esse decerni solet, si forte non exstat qui conueniatur.
  Paulus libro trigesimo septimo ad edictum. Si quis solutioni quidem mo- 24.pr.1
ram fecit, iudicium autem accipere paratus fuit, non uidetur fecisse moram: utique si iuste
ad iudicium prouocauit.
Cum reus moram facit, et fideiussor tenetur. 1.1
Mora uidetur cre- 2.1
ditori fieri, siue ipsi siue ei cui mandauerat siue ei qui negotia eius gerebat mora facta
sit: nec hoc casu per liberam personam adquiri uidetur, sed officium impleri, sicuti, cum
quis furtum mihi facientem deprehendit, negotium meum agens manifesti furti actionem
mihi parat: item cum procurator interpellauerit promissorem hominis, perpetuam facit 5
stipulationem.
  Iulianus libro septimo digestorum. Qui scit fundum sibi cum alio commu- 25.pr.1
nem esse, fructus, quos ex eo perceperit inuito uel ignorante socio, non maiore ex parte
suos facit quam ex qua dominus praedii est: nec refert, ipse an socius an uterque eos
seuerit, quia omnis fructus non iure seminis, sed iure soli percipitur: et quemadmodum, si
totum fundum alienum qui<s> sciens possideat, nulla ex parte fructus suos faciet, quoquo 5
modo sati fuerint, ita qui communem fundum possidet, non faciet suos fructus pro ea
parte, qua fundus ad socium eius pertinebit. In alieno fundo, quem Titius bona fide mer- 1.1
catus fuerat, frumentum seui: an Titius bonae fidei emptor perceptos fructus suos faciat?
respondi, quod fructus qui ex fundo percipiuntur intellegi debet propius ea accedere, quae
serui operis suis adquirunt, quoniam in percipiendis fructibus magis corporis ius ex quo
percipiuntur quam seminis, ex quo oriuntur aspicitur: et ideo nemo umquam dubitauit, 5
quin, si in meo fundo frumentum tuum seuerim, segetes et quod ex messibus collectum
fuerit meum fieret. porro bonae fidei possessor in percipiendis fructibus id iuris habet,
quod dominis praediorum tributum est. praeterea cum ad fructuarium pertineant fructus
a quolibet sati, quanto magis hoc in bonae fidei possessoribus recipiendum est, qui plus
iuris in percipiendis fructibus habent? cum fructuarii quidem non fiant, antequam ab eo 10
percipiantur, ad bonae fidei autem possessorem pertineant, quoquo modo a solo separati
fuerint, sicut eius qui uectigalem fundum habet fructus fiunt, simul atque solo separati sunt.
Bonae fidei emptor seuit et antequam fructus perciperet, cognouit fundum alienum esse: 2.1
an perceptione fructus suos faciat, quaeritur. respondi: bonae fidei emptor quod ad per-
cipiendos fructus intellegi debet, quamdiu euictus fundus non fuerit: nam et seruus alienus
quem bona fide emero tamdiu mihi ex re mea uel ex operis suis adquiret, quamdiu a
me euictus non fuerit. 5
  Idem libro sexto ex Minicio. Uenationem fructus fundi negauit esse, nisi 26.pr.1
fructus fundi ex uenatione constet.
  Africanus libro octauo quaestionum. Cum patri familias mora facta sit, 27.pr.1
iam in herede eius non quaeritur mora: nam tunc heredi proximo hereditario iure ea com-
pet<et> ideoque ad ceteros quoque deinceps transmittitur.
  Gaius libro secundo rerum cotidianarum. In pecudum fructu etiam 28.pr.1
fetus est sicut lac et pilus et lana: itaque agni et haedi et uituli statim pleno iure sunt
bonae fidei possessoris et fructuarii. Partus uero ancillae in fructu non est itaque ad do- 1.1
minum proprietatis pertinet: absurdum enim uidebatur hominem in fructu esse, cum omnes
fructus rerum natura hominum gratia comparauerit.
  Marcianus libro quarto decimo institutionum. Placuit, siue supra statutum 29.pr.1
modum quis usuras stipulatus fuerit siue usurarum usuras, quod illicite adiectum est pro
non adiecto haberi et licitas peti posse.
  Paulus libro singulari regularum. Etiam ex nudo pacto debentur ciuitatibus 30.pr.1
usurae creditarum ab eis pecuniarum.
  Ulpianus libro primo responsorum. Quod in stipulatione sic adiectum est: 31.pr.1
'et usuras, si quae competierint', nullius esse momenti, si modus certus non adiciatur.
  Marcianus libro quarto regularum. Mora fieri intellegitur non ex re, sed 32.pr.1
ex persona, id est, si interpellatus oportuno loco non soluerit: quod apud iudicem exami-
nabitur: nam, ut et Pomponius libro duodecimo epistularum scripsit, difficilis est huius rei
definitio. diuus quoque Pius Tullio Balbo rescripsit, an mora facta intelle-
gatur, neque constitutione ulla neque iuris auctorum quaestione decidi posse, cum sit magis 5
facti quam iuris. Et non sufficit ad probationem morae, si seruo debitoris absentis 1.1
denuntiatum est a creditore procuratoreue eius, cum etiam si ipsi, inquit, domino denun-
tiatum est, ceterum postea cum is sui potestatem faceret, omissa esset repetendi debiti in-
stantia, non protinus per debitorem mora facta intellegitur. In bonae fidei contractibus ex 2.1
mora usurae debentur. Quid ergo: si et filius familias et pater ex persona eius teneatur 3.1
(siue iussu eius contractum est siue in rem uersum est patris uel in peculium), cuius per-
sona circa moram spectabitur? et si quidem pater dumtaxat conuenietur, ex mora sua non
tenetur: in filium tamen dabitur actio in hoc, ut quod minus a patre actor consecutus est
filius praestet: quod si filius moram fecerit, tunc actor uel cum ipso in solidum uel cum 5
patre dumtaxat de peculio habebit. Sed si duo rei promittendi sint, alterius mora alteri 4.1
non nocet. Item si fideiussor solus moram fecerit, non tenetur, sicuti si Stichum promissum 5.1
occiderit: sed utilis actio in hunc dabitur.
  Ulpianus libro singulari de officio curatoris rei publicae. Si bene collocatae 33.pr.1
sunt pecuniae publicae, in sortem inquietari debitores non debent et maxime, si parient
usuras: si non parient, prospicere rei publicae securitati debet praeses prouinciae, dum-
modo non acerbum se exactorem nec contumeliosum praebeat, sed moderatum et cum
efficacia benignum et cum instantia humanum: nam inter insolentiam incuriosam et dili- 5
gentiam non ambitiosam multum interest. Praeterea prospicere debet, ne pecuniae publicae 1.1
credantur sine pignoribus idoneis uel hypothecis.
  Idem libro quinto decimo ad edictum. Usurae uicem fructuum optinent 34.pr.1
et merito non debent a fructibus separari: et ita in legatis et fideicommissis et in tutelae
actione et in ceteris iudiciis bonae fidei seruatur. hoc idem igitur in ceteris obuentionibus
dicemus.
  Paulus libro quinquagensimo septimo ad edictum. Lite contestata usurae 35.pr.1
currunt.
  Ulpianus libro sexagesimo primo ad edictum. Praediorum urbanorum pen- 36.pr.1
siones pro fructibus accipiuntur.
  Idem libro decimo ad edictum. Et in contraria negotiorum gestorum actione 37.pr.1
usurae ueniunt, si mutuatus sum pecuniam, ut creditorem tuum absoluam, quia aut in
possessionem mittendus erat bonorum tuorum aut pignora uenditurus. quid si domi habens
propter eandem causam solui? puto uerum, si liberaui ex magno incommodo, debere dici
usuras uenire, eas autem, quae in regione frequentantur, ut est in bonae fidei iudiciis con- 5
stitutum: sed si mutuatus dedi, hae uenient usurae quas ipse pendo, utique si plus tibi
praestari<m> commodi, quam usurae istae colligunt.
  Paulus libro sexto ad Plautium. Uideamus generali, quando in actione 38.pr.1
quae est in personam etiam fructus ueniant. Et quidem si fundus ob rem datus sit, ue- 1.1
luti dotis causa, et renuntiata adfinitas, fructus quoque restituendi sunt, utique hi qui per-
cepti sunt eo tempore quo sperabatur adfinitas, sed et posteriores, si in re mora fuit, ut
ab illo, qui reddere debeat, omnimodo restituendi sunt. sed et si per mulierem stetit,
quo minus nuptiae contrahantur, magis est, ut debeat fructus recipere: ratio autem haec 5
est, quod, si sponsus non conueniebatur restituere fructus, licuerat ei neglegere fundum.
Item si indebitum fundum solui et repeto, fructus quoque repetere debeo. 2.1
Idemque est, 3.1
si mortis causa fundus sit donatus et reualuerit qui donauit atque ita condictio nascatur.
In Fabiana quoque actione et Pauliana, per quam quae in fraudem creditorum alienata 4.1
sunt reuocantur, fructus quoque restituuntur: nam praetor id agit, ut perinde sint omnia,
atque si nihil alienatum esset: quod non est iniquum (nam et uerbum 'restituas', quod
in hac re praetor dixit, plenam habet significationem), ut fructus quoque restituantur. Et 5.1
ideo cum restitui praetor uult, ueluti in interdicto unde ui, etiam fructus sunt restituendi.
Item si ui metusue causa rem tradam, non aliter mihi restituisse uidetur, quam si fructus 6.1
mihi restituat: nec mora mea mihi aliquid aufert. Si actionem habeam ad id consequen- 7.1
dum quod meum non fuit, ueluti ex stipulatu, fructus non consequar, etiamsi mora facta
sit: quod si acceptum est iudicium, tunc Sabinus et Cassius ex aequitate fructus quoque
post acceptum iudicium praestandos putant, ut causa restituatur, quod puto recte dici.
Ex causa etiam emptionis fructus restituendi sunt. 8.1
Sed in societatibus fructus communi- 9.1
candi sunt. Si possessionem naturalem reuocem, proprietas mea manet, uideamus de 10.1
fructibus. et quidem in deposito et commodato fructus quoque praestandi sunt, sicut
diximus. In interdicto quoque quod ui aut clam magis est, ut omnis causa et fructus 11.1
restituantur. Ante matrimonium quoque fructus percepti dotis fiunt et cum ea resti- 12.1
tuuntur.
Eadem ratio est in fructibus praediorum urbanorum. 13.1
Item si diuidere 14.1
fundum tecum uelim, tu nolis et colam, an fructus diuidi debeant post deductionem im-
pensarum? et puto diuidendos. In ceteris quoque bonae fidei iudiciis fructus omnimodo 15.1
praestantur. Si dos praelegata fuerit, ante nuptias percepti fructus in causa legati 16.1
ueniunt.
  Modestinus libro nono differentiarum. Equis per fideicommissum legatis 39.pr.1
post moram heredis fetus quoque debentur. equitio autem legato etiamsi mora non inter-
cedat, incremento gregis fetus accedunt.
  Idem libro quarto regularum. In eum diem, quo creditor pignora distraxit, 40.pr.1
recte usurae fiet reputatio.
  Idem libro tertio responsorum. Tutor condemnatus per appellationem traxe- 41.pr.1
rat ex<secu>tionem sententiae. Herennius Modestinus respondit eum qui de appellatione
cognouit potuisse, si frustratoriam morandi causa appellationem interpositam animaduerteret,
etiam de usuris medii temporis eum condemnare. Lucius Titius cum centum et usuras 1.1
aliquanti temporis deberet, minorem pecuniam quam debebat obsignauit: quaero, an Titius
pecuniae quam obsignauit usuras praestare non debeat. Modestinus respondit, si non hac
lege mutua pecunia data est, uti liceret et particulatim quod acceptum est exsoluere, non
retardari totius debiti usurarum praestationem, si, cum creditor paratus esset totum susci- 5
pere, debitor, qui in exsolutione totius cessabat, solam partem deposuit. Ab Aulo Agerio 2.1
Gaius Seius mutuam quandam quantitatem accepit hoc chirographo: 'ille scripsi me ac-
cepisse et accepi ab illo mutuos et numeratos decem, quos ei reddam kalendis illis proxi-
mis cum suis usuris placitis inter nos': quaero, an ex eo instrumento usurae peti possint
et quae. Modestinus respondit, si non appareat de quibus usuris conuentio facta sit, peti 5
eas non posse.
  Idem libro undecimo responsorum. Herennius Modestinus respondit fructus, 42.pr.1
qui post adquisitum ex causa fideicommissi dominium ex terra percipiuntur, ad fidei-
commissarium pertinere, licet maior pars anni ante diem fideicommissi cedentem praeterisse
dicatur.
  Idem libro octauo decimo responsorum. Herennius modestinus respondit 43.pr.1
eius temporis quod cessit, postquam fiscus debitum percepit, eum, qui mandatis a fisco
actionibus experitur, usuras quae in stipulatum deductae non sunt petere <non> posse.
  Idem libro decimo pandectarum. Poenam pro usuris stipulari 44.pr.1
nemo supra modum usurarum licitum potest.
  Pomponius libro uicesimo secundo ad Quintum Mucium. Fruct<u>s percipiendo 45.pr.1
uxor uel uir ex re donata suos facit, illos tamen, quos suis operis adquisierit, ueluti serendo:
nam si pomum decerpserit uel ex silua caedit, non fit eius, sicuti nec cuiuslibet bonae
fidei possessoris, quia non ex facto eius is fructus nascitur.
  Ulpianus libro sexagesimo secundo ad edictum. Quod in fructus redigendos 46.pr.1
impensum est, non ambigitur ipsos fructus deminuere debere.
  Scaeuola libro nono digestorum. Respondit paratum iudicium accipere, si 47.pr.1
ab aduersario cessatum est, moram facere non uideri.
  Idem libro uicesimo secundo digestorum. Maritus uxori suae usum fructum 48.pr.1
tertiae partis et, cum liberos habuisset, proprietatem legauit: eam uxorem heredes falsi
testamenti et aliorum criminum accusauerunt, qua re impedita est legatorum petitio: interea
et filius ei mulieri natus est eoque condicio legati exstitit. quaesitum est, cum testamentum
falsum non esse apparuerit, an fructus etiam mulieri praestari debeant. respondit prae- 5
standos.
  Iauolenus libro tertio ex posterioribus Labeonis. Fructus rei est 49.pr.1
uel pignori dare licere.