DE TESTIBUS
  Arcadius qui et Charisius libro singulari de testibus. Testimoniorum usus 22.5.1.pr.1
frequens ac necessarius est et ab his praecipue exigendus, quorum fides non uacillat. Ad- 1.1
hiberi quoque testes possunt non solum in criminalibus causis, sed etiam in pecuniariis
litibus sicubi res postulat, e<x> his quibus non interdicitur testimonium nec ulla lege a di-
cendo testimonio excusantur. Quamquam quibusdam legibus amplissimus numerus testium 2.1
definitus sit, tamen ex constitutionibus principum haec licentia ad sufficientem numerum
testium coartatur, ut iudices moderentur et eum solum numerum testium, quem necessa-
rium esse putauerint, euocari patiantur, ne effrenata potestate ad uexandos homines super-
flua multitudo testium protrahatur. 5
  Modestinus libro octauo regularum. In testimoniis autem dignitas fides mo- 2.pr.1
res grauitas examinanda est: et ideo testes, qui aduersus fidem sua<e> testationis uacillant,
audiendi non sunt.
  Callistratus libro quarto de cognitionibus. Testium fides diligenter 3.pr.1
examinanda est. ideoque in persona eorum exploranda erunt in primis condicio cuiusque,
utrum quis decurio an plebeius sit: et an honestae et inculpatae uitae an uero notatus quis
et reprehensibilis: an locuples uel egens sit, ut lucri causa quid facile admittat: uel an
inimicus ei sit, aduersus quem testimonium fert, uel amicus ei sit, pro quo testimonium 5
dat. nam si careat suspicione testimonium uel propter personam a qua fertur (quod honesta
sit) uel propter causam (quod neque lucri neque gratia<e> neque inimicitiae causa fit), ad-
mittendus est. Ideoque diuus Hadrianus Uibio Uaro legato prouinciae Ciliciae rescripsit eum 1.1
qui iudicat magis posse scire, quanta fides habenda sit testibus. uerba epistulae haec sunt:
'Tu magis scire potes, quanta fides habenda sit testibus, qui et cuius dignitatis et cuius
existimationis sint, et qui simpliciter uisi sint dicere utrum unum eundemque meditatum
sermonem attulerint an ad ea quae interrogaueras ex tempore uerisimilia responderint'. 5
Eiusdem quoque principis exstat rescriptum ad Ualerium Uerum de excutienda fide testium 2.1
in haec uerba: 'Quae argumenta ad quem modum probandae cuique rei sufficiant, nullo
certo modo satis definiri potest. sicut non semper, ita saepe sine publicis monumentis
cuiusque rei ueritas <d>eprehenditur. alias numerus testium, alias dignitas et auctoritas, alias
ueluti consentiens fama confirmat rei de qua quaeritur fidem. hoc ergo solum tibi rescri- 5
bere possum summatim non utique ad unam probationis speciem cognitionem statim alli-
gari debere, sed ex sententia animi tui te aestimare oportere, quid aut credas aut parum
probatum tibi opinaris'. Idem diuus Hadrianus Iunio Rufino proconsuli Macedo- 3.1
niae rescripsit testibus se, non testimoniis crediturum. uerba epistulae ad hanc partem
pertinentia haec sunt: 'Quod crimina obiecerit apud me Alexander Apro et quia non pro-
babat nec testes producebat, sed testimoniis uti uolebat, quibus apud me locus non est
(nam ipsos interrogare soleo), quem remissi ad prouinciae praesidem, ut is de fide testium 5
quaereret et nisi implesset quod intenderat, relegaretur'. Gabinio quoque Ma- 4.1
ximo idem princeps in haec uerba rescripsit: 'Alia est auctoritas praesentium testium, alia
testimoniorum quae recitari solent: tecum ergo delibera, ut, si retinere eos uelis, des eis
impendia'. Lege Iulia de ui cauetur, ne hac lege in reum testi- 5.1
monium dicere liceret, qui se ab eo parenteue eius liberauerit, quiue impuberes erunt, qui-
que iudicio publico damnatus erit qui eorum in integrum restitutus non erit, quiue in
uinculis custodiaue publica erit, quiue ad bestias ut depugnaret se locauerit, quaeue palam
quaestum faciet feceritue, quiue ob testimonium dicendum uel non dicendum pecuniam ac- 5
cepisse iudicatus uel conuictus erit. nam quidam propter reuerentiam persona-
rum, quidam propter lubricum consilii sui, alii uero propter notam et infamiam uitae suae
admittendi non sunt ad testimonii fidem. Testes non temere euocandi sunt per longum 6.1
iter et multo minus milites auocandi sunt a signis uel muneribus perhibendi testimonii
causa, idque diuus Hadrianus rescripsit. sed et diui fratres rescripserunt: 'Quod ad testes
euocandos pertinet, diligentiae iudicantis est explorare, quae consuetudo in ea prouincia,
in quam iudicat, fuerit'. nam si probabitur saepe in aliam ciuitatem testimonii gratia ple- 5
rosque euocatos, non esse dubitandum, quin euocandi sint, quos necessarios in ipsa cogni-
tione deprehenderit qui iudicat.
  Paulus libro secundo ad legem Iuliam et Papiam. Lege Iulia iudiciorum 4.pr.1
publicorum cauetur, ne inuito denuntietur, ut testimonium litis dicat aduersus socerum ge-
nerum, uitricum priuignum, sobrinum sobrinam, sobrino <sobrina> natum, eosue qui priore
gradu sint, item ne liberto ipsius, liberorum eius, parentium, uiri uxoris, item
patroni patronae: et ut ne patroni patronae aduersus libertos neque liberti aduersus pa- 5
tronum cogantur testimonium dicere.
  Gaius libro quarto ad legem Iuliam et Papiam. In legibus, quibus excipitur, 5.pr.1
ne gener aut socer inuitus testimonium dicere cogeretur, generi appellatione sponsum quo-
que filiae contineri placet: item soceri sponsae patrem.
  Licinius Rufinus libro secundo regularum. Idonei non uidentur esse testes, 6.pr.1
quibus imperari potest ut testes fiant.
  Modestinus libro tertio regularum. Serui responso tunc credendum est, cum alia pro- 7.pr.1
batio ad eruendam ueritatem non est.
  Scaeuola libro quarto regularum. Inuiti testimonium dicere non coguntur 8.pr.1
senes ualetudinarii uel milites uel qui cum magistratu rei publicae causa absunt uel quibus
uenire non licet.
  Paulus libro primo ad Sabinum. Testis idoneus pater filio aut filius 9.pr.1
patri non est.
  Pomponius libro primo ad Sabinum. Nullus idoneus testis in re sua 10.pr.1
intellegitur.
  Idem libro trigesimo tertio ad Sabinum. Ad fidem rei gestae faciendam 11.pr.1
etiam non rogatus testis intellegitur.
  Ulpianus libro trigesimo septimo ad edictum. Ubi numerus testium non 12.pr.1
adicitur, etiam duo sufficient: pluralis enim elocutio duorum numero contenta est.
  Papinianus libro primo de adulteriis. quaesitum scio, an in publicis iudiciis 13.pr.1
calumniae damnati testimonium iudicio publico perhibere possunt. sed neque lege Remmia
prohibentur et Iulia lex de ui et repetendarum et peculatus eos homines testimonium di-
cere non uetuerunt. uerumtamen quod legibus omissum est, non omittetur religione iudi-
cantium ad quorum officium pertinet eius quoque testimonii fidem, quod integrae frontis 5
homo dixerit, perpendere.
  Idem libro singulari de adulteriis. Scio quidem tractatum esse, an ad testa- 14.pr.1
mentum faciendum adhiberi possit adulterii damnatus: et sane iuste testimonii officio ei
interdicetur. existimo ergo neque iure ciuili testamentum ualere, ad quod huiusmodi testis
processit, neque iure praetorio, quod ius ciuile subsequitur, ut neque hereditas adiri neque
bonorum possessio dari possit. 5
  Paulus libro tertio sententiarum. Repetundarum damnatus nec ad testamen- 15.pr.1
tum nec ad testimonium adhiberi potest. Hermaphroditus an ad testamentum 1.1
adhiberi possit, qualitas sexus incalescentis ostendit.
  Idem libro quinto sententiarum. Qui falso uel uarie 16.pr.1
testimonia dixerunt uel utrique parti prodiderunt, a iudicibus competenter puniuntur.
  Ulpianus libro singulari regularum. Pater et 17.pr.1
filius qui in potestate eius est, item duo fratres qui in eiusdem patris potestate sunt testes
utrique in eodem testamento uel eodem negotio fieri possunt, quoniam nihil nocet ex
una domo plures testes alieno negotio adhiberi.
  Paulus libro secundo de adulteriis. Ex eo, quod prohibet lex Iulia de adul- 18.pr.1
teriis testimonium dicere condemnatam mulierem, colligitur etiam mulieres testimonii in
iudicio dicendi ius habere.
  Ulpianus libro octauo de officio proconsulis. Inuiti testimonium non dicunt 19.pr.1
publicani, item is qui non detractandi testimonii causa aberit, item is qui quid exercitui
praebendum conduxerit. Sed nec pupillis testimonium denuntiari potest. 1.1
  Uenuleius libro secundo de iudiciis publicis. In testimonium accusator ci- 20.pr.1
tare non debet eum, qui iudicio publico reus erit aut qui minor uiginti annis erit.
  Arcadius qui et Charisius libro singulari de testibus. Ob carmen famosum 21.pr.1
damnatus intestabilis fit. Illud quoque incunctabile est, ut, si res exigat, non tantum pri- 1.1
uati, sed etiam magistratus, si in praesenti sint, testimonium dicant. item senatus censuit
praetorem testimonium dare debere in iudicio adulterii causa. Si ea rei condicio 2.1
sit, ubi harenarium testem uel similem personam admittere cogimur, sine tormentis testi-
monio eius credendum non est. Si testes omnes eiusdem honestatis et existimationis 3.1
sint et negotii qualitas ac iudicis motus cum his concurrit, sequenda sunt omnia testimonia:
si uero ex his quidam eorum aliud dixerint, licet impari numero, credendum est <i>d quod
naturae negotii conuenit et quod inimicitiae aut gratiae suspicione caret, confirmabitque
iudex motum animi sui ex argumentis et testimoniis et quae rei aptiora et uero proximiora 5
esse compererit: non enim ad multitudinem respici oportet, sed ad sinceram testimoniorum
fidem et testimonia, quibus potius lux ueritatis adsistit.
  Uenuleius libro secundo de officio proconsulis. Curent magistratus cuius- 22.pr.1
que loci testari uolentibus et se ipsos et alios testes uel signatores praebere, quo facilius
negotia explicentur et probatio rerum salua sit.
  Idem libro primo de iudiciis publicis. Produci testis is non 23.pr.1
potest, qui ante in eum reum testimonium dixit.
  Paulus libro quinto sententiarum. Testes eos, quos ac- 24.pr.1
cusator de domo produxerit, interrogari non placuit.
  Arcadius qui et Charisius libro singulari de testibus. Mandatis 25.pr.1
cauetur, ut praesides attendant, ne patroni in causa cui patrocinium praestiterunt testimo-
nium dicant. quod et in exsecutoribus negotiorum obseruandum est.