DE IURIS ET FACTI IGNORANTIA
  Paulus libro quadragesimo quarto ad edictum. Ignorantia uel facti uel iuris 22.6.1.pr.1
est. Nam si quis nesciat decessisse eum, cuius bonorum possessio defertur, non cedit ei 1.1
tempus: sed si sciat quidem defunctum esse cognatum, nesciat autem proximitatis nomine
bonorum possessionem sibi deferri, aut se sciat scriptum heredem, nesciat autem quod scriptis
heredibus bonorum possessionem praetor promittit, cedit ei tempus, quia in iure errat. idem
est, si frater consanguineus defuncti credat matrem potiorem esse. Si quis nesciat 2.1
se cognatum esse, interdum in iure, interdum in facto errat. nam si et liberum se esse et
ex quibus natus sit sciat, iura autem cognationis habere se nesciat, in iure errat: at si quis
(forte expositus) quorum parentium esset ignoret, fortasse et seruiat alicui putans se ser-
uum esse, in facto magis quam in iure errat. Item si qui<s> sciat quidem alii delatam 3.1
esse bonorum possessionem, nesciat autem ei tempus praeterisse bonorum possessionis, in
facto errat. idem est, si putet eum bonorum possessionem accepisse. sed si sciat eum non
petisse tempusque ei praeterisse, ignoret autem sibi ex successorio capite competere bo-
norum possessionem, cedet ei tempus, quia in iure errat. Idem dicemus, si ex asse heres 4.1
institutus non putet se bonorum possessionem petere posse ante apertas tabulas: quod si
nesciat esse tabulas, in facto errat.
  Neratius libro quinto membranarum. In omni parte error in iure non eodem 2.pr.1
loco quo facti ignorantia haberi debebit, cum ius finitum et possit esse et debeat, facti
interpretatio plerumque etiam prudentissimos fallat.
  Pomponius libro tertio ad Sabinum. Plurimum interest, utrum quis de alterius 3.pr.1
causa et facto non sciret an de iure suo ignorat. Sed Cassius ignorantiam Sabinum ita 1.1
accipiendam existimasse refert non deperditi et nimium securi hominis.
  Idem libro tertio decimo ad Sabinum. Iuris ignorantiam in usucapione negatur 4.pr.1
prodesse: facti uero ignorantiam prodesse constat.
  Terentius Clemens libro secundo ad legem Iuliam et Papiam. Iniquissimum 5.pr.1
uidetur cuiquam scientiam alterius quam suam nocere uel ignorantiam alterius alii profuturam.
  Ulpianus libro octauo decimo ad legem Iuliam et Papiam. Nec supina igno- 6.pr.1
rantia ferenda est factum ignorantis, ut nec scrupulosa inquisitio exigenda: scientia enim
hoc modo aestimanda est, ut neque neglegentia crassa aut nimia securitas satis expedita
sit neque delatoria curiositas exigatur.
  Papinianus libro nono decimo quaestionum. Iuris ignorantia non prodest ad- 7.pr.1
quirere uolentibus, suum uero petentibus non nocet.
  Idem libro primo definitionum. Error facti ne maribus quidem in damnis uel 8.pr.1
compendiis obest, iuris autem error nec feminis in compendiis prodest: ceterum omnibus
iuris error in damnis amittendae rei suae non nocet.
  Paulus libro singulari de iuris et facti ignorantia. Regula est iuris 9.pr.1
quidem ignorantiam cuique nocere, facti uero ignorantiam non nocere. uideamus igitur,
in quibus speciebus locum habere possit, ante praemisso quod minoribus uiginti
quinque annis ius ignorare permissum est. quod et in feminis in quibusdam causis
propter sexus infirmitatem dicitur: et ideo sicubi non est delictum, sed iuris ignorantia, 5
non laeduntur. hac ratione si minor uiginti quinque annis filio familias crediderit,
subuenitur ei, ut non uideatur filio familias credidisse. Si filius familias miles a commili- 1.1
tone heres institutus nesciat sibi etiam sine patre licere adire per constitutiones principales,
ius ignorare potest et ideo ei dies aditionis cedit. Sed facti ignorantia ita demum 2.1
cuique non nocet, si non ei summa neglegentia obiciatur: quid enim si omnes in
ciuitate sciant, quod ille solus ignorat? et recte Labeo definit scientiam neque curiosissimi
neque neglegentissimi hominis accipiendam, uerum eius, qui cum eam rem ut, diligenter
inquirendo notam habere possit. Sed iuris ignorantiam non prodesse Labeo ita accipiendum 3.1
existimat, si iuris consulti copiam haberet uel sua prudentia instructus sit, ut, cui facile
sit scire, ei detrimento sit iuris ignorantia: quod raro accipiendum est. Qui ignorauit do- 4.1
minum esse rei uenditorem, plus in re est, quam in existimatione mentis: et ideo, tametsi
existimet se non a domino emere, tamen, si a domino ei tradatur, dominus efficitur. Si 5.1
quis ius ignorans lege Falcidia usus non sit, nocere ei dicit epistula diui Pii. sed et im-
peratores Seuerus et Antoninus in haec uerba rescripserunt: 'quod ex causa fideicommissi
indebitum datum est, si non per errorem solutum est, repeti non potest. quamobrem <G>ar-
giliani heredes, qui, cum ex testamento eius pecuniam ad opus aquae ductus rei publicae 5
Cirtensium relictam soluerint, non solum cautiones non exegerunt, quae interponi solent,
ut quod amplius cepissent municipes quam per legem Falcidiam licuisset redderent, uerum
etiam stipulati sunt, ne ea summa in alios usus conuerteretur et scientes prudentesque
passi sunt eam pecuniam in opus aquae ductus impendi, frustra postulant reddi. sibi a re
publica Cirtensium, quasi plus debito dederint, cum sit utrumque iniquum pecuniam, quae 10
ad opus aquae ductus data est, repeti et rem publicam ex corpore patrimonii sui impen-
dere in id opus, quod totum alienae liberalitatis gloriam repraesentet. quod si ideo repeti-
tionem eius pecuniae habere credunt, quod imperitia lapsi legis Falcidiae beneficio usi non
sunt, sciant ignorantiam facti, non iuris prodesse nec stultis solere succurri, sed errantibus'.
Et licet municipum mentio in hac epistula fiat, tamen et in qualibet persona idem obserua- 6.1
bitur. sed nec quod in opere aquae ductus relicta esse pecunia proponitur, in hunc solum
casum cessare repetitionem dicendum est. nam initium constitutionis generale est: demon-
strat enim, si non per errorem solutum sit fideicommissum, quod indebitum fuit, non posse
repeti: item et illa pars aeque generalis est, ut qui iuris ignorantia legis Falcidiae bene- 5
ficio usi non sunt, <non> possint repetere: ut secundum hoc possit dici etiam, si pecunia,
quae per fideicommissum relicta est quaeque soluta est, non ad aliquid faciendum relicta
sit, et licet consumpta non sit, sed exstet apud eum cui soluta est, cessare repetitionem.
  Papinianus libro sexto responsorum. Impuberes sine tutore agentes nihil 10.pr.1
posse uel scire intelleguntur.