DE RITU NUPTIARUM
  Modestinus libro primo regularum. Nuptiae sunt coniunctio maris 23.2.1.pr.1
et feminae et consortium omnis uitae, diuini et humani iuris communicatio.
  Paulus libro trigesimo quinto ad edictum. Nuptiae consistere non possunt 2.pr.1
nisi consentiant omnes, id est qui coeunt quorumque in potestate sunt.
  Idem libro primo ad Sabinum. Si nepotem ex filio et neptem ex altero filio in potestate 3.pr.1
habeam, nuptias inter eos me solo auctore contrahi posse Pomponius scribit et uerum est.
  Pomponius libro tertio ad Sabinum. Minorem annis duodecim nuptam 4.pr.1
tunc legitimam uxorem fore, cum apud uirum explesset duodecim annos.
  Idem libro quarto ad Sabinum. Mulierem absenti per litteras eius 5.pr.1
uel per nuntium posse nubere placet, si in domum eius deduceretur: eam uero quae ab-
esset ex litteris uel nuntio suo duci a marito non posse: deductione enim opus esse in
mariti, non in uxoris domum, quasi in domicilium matrimonii.
  Ulpianus libro trigesimo quinto ad Sabinum. Denique Cinna 6.pr.1
scribit: eum, qui absentem accepit uxorem, deinde rediens a cena iuxta Tiberim perisset,
ab uxore lugendum responsum est.
  Paulus libro singulari ad legem Falcidiam. Ideoque potest fieri, ut 7.pr.1
in hoc casu aliqua uirgo et dotem et de dote habeat actionem.
  Pomponius libro quinto ad Sabinum. Libertinus libertinam matrem aut sororem uxorem 8.pr.1
ducere non potest, quia hoc ius moribus, non legibus introductum est.
  Ulpianus libro uicesimo sexto ad Sabinum. Si nepos uxorem 9.pr.1
uelit ducere auo furente, omnimodo patris auctoritas erit necessaria: sed si pater furit, auus
sapiat, sufficit aui uoluntas. Is cuius pater ab hostibus captus est, si non intra trien- 1.1
nium reuertatur, uxorem ducere potest.
  Paulus libro trigesimo quinto ad edictum. Si ita pater absit, ut 10.pr.1
ignoretur ubi sit et an sit, quid faciendum est, merito dubitatur. et si triennium effluxerit,
postquam apertissime fuerit pater ignotus, ubi degit et an superstes sit, non prohibentur
liberi eius utriusque sexus matrimonium uel nuptias legitimas contrahere.
  Iulianus libro sexagesimo secundo digestorum. Si filius eius qui 11.pr.1
apud hostes est uel absit ante triennium captiuitatis uel absentiae patris uxorem duxit uel
si filia nupserit, puto recte matrimonium uel nuptias contrahi, dummodo eam filius ducat
uxorem uel filia tali nuba<t>, cuius condicionem certum sit patrem non repudiaturum.
  Ulpianus libro uicesimo sexto ad Sabinum. Si qui mihi uxor fuit, de- 12.pr.1
inde a me repudiata nupsit Seio, quem ego postea adrogaui, non sunt nuptiae incestae.
Inter me et sponsam patris mei nuptiae contrahi non possunt: quamquam no- 1.1
uerca mea non proprie dicatur. Sed et per contrarium sponsa mea patri meo nu- 2.1
bere non poterit, quamuis nurus non proprie dicatur. Si uxor mea post diuortium 3.1
alii nupserit et filiam susceperit, putat Iulianus hanc quidem priuignam non esse, uerum
nuptiis eius abstinendum. Adoptiuae sororis filiam possum uxorem ducere: cognata 4.1
enim mea non est filia eius, quia auunculus nemo fit per adoptionem et eae demum cogna-
tiones contrahuntur in adoptionibus, quae legitimae essent, id est quae adgnatorum ius
haberent. pari ratione et sororem patris mei adoptiui possum ducere, si non fuit eodem
patre nata. 5
  Idem libro trigesimo quarto ad Sabinum. Si patrona tam ignobilis sit, ut ei 13.pr.1
honestae sint uel saltem liberti sui nuptiae, officio iudicis super hoc cognoscentis hae pro-
hiberi non debent.
  Paulus libro trigesimo quinto ad edictum. Adoptiuus filius si eman- 14.pr.1
cipetur, eam quae patris adoptiui uxor fuit ducere non potest, quia nouercae locum habet.
Item si quis filium adoptauerit, uxorem eiusdem quae nurus loco est ne quidem 1.1
post emancipationem filii ducere poterit, quoniam aliquando nurus ei fuit, Ser- 2.1
uiles quoque cognationes in hoc iure obseruandae sunt. igitur suam matrem manumissus
non ducet uxorem: tantundem iuris est et in sorore et sororis filia. idem e contrario di-
cendum est, ut pater filiam non possit ducere, si ex seruitute manumissi sint, etsi dubi-
tetur patrem eum esse. unde nec uolgo quaesitam filiam pater naturalis potest 5
uxorem ducere, quoniam in contrahendis matrimoniis naturale ius et pudor inspiciendus
est: contra pudorem est autem filiam uxorem suam ducere. Idem tamen, quod in serui- 3.1
libus cognationibus constitutum est, etiam in seruilibus adfinitatibus seruandum est, ueluti
ut eam, quae in contubernio patris fuerit, quasi nouercam non possim ducere, et contra
eam, quae in contubernio filii fuerit, patrem quasi nurum non ducere: aeque nec matrem
eius, quam quis in seruitute uxorem habuit, quasi socrum. cum enim cognatio seruilis in- 5
tellegitur, quare non et adfinitas intellegatur? sed in re dubia certius et modestius est
huiusmodi nuptiis abstinere. Nunc uideamus, quomodo nouerca et 4.1
priuigna et socrus et nurus intellegantur, ut sciamus, quas non liceat ducere. quidam
nouercam per se patris uxorem et nurum filii uxorem et priuignam uxoris ex alio marito
filiam intellegunt: sed quod ad hanc causam uerius est nec aui uxorem nec proaui duci
posse. duas ergo uel plures nouercas ducere non poterit: non mirum, nam et is qui 5
adoptiuus est nec naturalis patris nec adoptiui uxorem ducere potest: sed et si plures
uxores pater habuerit, nullam earum ducere possum. itaque socrus appellatione
non tantum uxoris meae mater, sed et auia et proauia intellegitur, ut nullam earum du-
cere possim. nurus quoque appellatione non tantum filii uxor, sed et nepotis et pronepotis
continetur, licet quidam has pronurus appellant. priuigna quoque non solum ea mihi in- 10
tellegitur quae uxoris meae filia est, sed et neptis et proneptis, ut nullam earum ducere
possim. item eius matrem, quam sponsam habui, non posse me uxorem ducere. Augustus
interpretatus est: fuisse enim eam socrum.
  Papinianus libro quarto responsorum. Uxorem quondam priuigni 15.pr.1
coniungi matrimonio uitrici non oportet nec in matrimonium conuenire nouercam eius qui
priuignae maritus fuit.
  Paulus libro trigesimo quinto ad edictum. Oratione diui Marci 16.pr.1
cauetur, ut, si senatoris filia libertino nupsisset, nec nuptiae essent: quam et senatus con-
sultum secutum est. Nepote uxorem ducente et filius consentire debet: neptis uero 1.1
si nubat, uoluntas et auctoritas aui sufficiet. Furor contrahi matrimonium non 2.1
sinit, quia consensu opus est, sed recte contractum non impedit.
  Gaius libro undecimo ad edictum prouinciale. Per adoptionem quaesita fraternitas eo- 17.pr.1
usque impedit nuptias, donec manet adoptio: ideoque eam, quam pater meus adoptauit et
emancipauit, potero uxorem ducere. aeque et si me emancipato illam in potestatem reti-
nuerit, poterimus iungi matrimonio. Itaque uolenti generum adoptare suadetur, ut filiam 1.1
emanciparet: similiter suadetur ei, qui nurum uelit adoptare, ut emancipet filium. Amitam 2.1
quoque et materteram, item magnam quoque amitam et materteram magnam prohibemur
uxorem ducere, quamuis magna amita et matertera quarto gradu sint. utique autem
amitam et amitam magnam prohibemur uxorem ducere, etsi per adoptionem nobis con-
iunctae sint. 5
  Iulianus libro sexto decimo digestorum. Nuptiae inter easdem personas nisi uolen- 18.pr.1
ibus parentibus renouatae iustae non habentur.
  Marcianus libro sexto decimo institutionum. Capite trigesimo 19.pr.1
quinto legis Iuliae qui liberos quos habent in potestate iniuria prohibuerint ducere uxores
uel nubere, uel qui dotem dare non uolunt ex constitutione diuorum Seueri et Antonini,
per proconsules praesidesque prouinciarum coguntur in matrimonium collocare et dotare.
prohibere autem uidetur et qui condicionem non quaerit. 5
  Paulus libro singulari ad orationem diui Seueri et Commodi. 20.pr.1
Sciendum est ad officium curatoris <non> pertinere, nubat pupilla an non, quia officium eius
in administratione negotiorum constat: et ita Seuerus et Antoninus rescripserunt in haec
uerba: 'Ad officium curatoris administratio pupillae pertinet: nubere autem pupilla suo
arbitrio potest'. 5
  Terentius Clemens libro tertio ad legem Iuliam et Papiam. Non 21.pr.1
cogitur filius familias uxorem ducere.
  Celsus libro quinto decimo digestorum. Si patre cogente ducit uxorem, quam non 22.pr.1
duceret, si sui arbitrii esset, contraxit tamen matrimonium, quod inter inuitos non con-
trahitur: maluisse hoc uidetur.
  Idem libro trigensimo digestorum. Lege Papia cauetur omnibus ingenuis praeter sena- 23.pr.1
tores eorumque liberos libertinam uxorem habere licere.
  Modestinus libro primo regularum. In liberae mulieris consue- 24.pr.1
tudine non concubinatus, sed nuptiae intellegendae sunt, si non corpore quaestum fecerit.
  Idem libro secundo regularum. Filius emancipatus etiam sine con- 25.pr.1
sensu patris uxorem ducere potest et susceptus filius ei heres erit.
  Idem libro quinto responsorum. Respondit reas adulterii factas nec ante 26.pr.1
damnationem uidente marito uxores duci posse.
  Ulpianus libro tertio ad legem Iuliam et Papiam. Si quis in senatorio ordine agens 27.pr.1
libertinam habuerit uxorem, quamuis interim uxor non sit, attamen in ea condicione est,
ut, si amiserit dignitatem, uxor esse incipiat.
  Marcianus libro decimo institutionum. Inuitam libertam uxorem ducere 28.pr.1
patronus non potest:
  Ulpianus libro tertio ad legem Iuliam et Papiam. quod et Ateius Capito 29.pr.1
consulatu suo fertur decreuisse. hoc tamen ita obseruandum est, nisi patronus ideo eam
manumisit, ut uxorem eam ducat.
  Gaius libro secundo ad legem Iuliam et Papiam. Simulatae nuptiae nullius mo- 30.pr.1
menti sunt.
  Ulpianus libro sexto ad legem Iuliam et Papiam. Si senatori indulgentia principis fuerit 31.pr.1
permissum libertinam iustam uxorem habere, potest iusta uxor esse.
  Marcellus libro primo ad legem Iuliam et Papiam. sciendum est liberti- 32.pr.1
num, qui se ingenuo dedit adrogandum, quamuis in eius familia ingenui iura sit consecutus,
ut libertinum tamen a senatoriis nuptiis repellendum esse.
  Idem libro tertio ad legem Iuliam et Papiam. Plerique opinantur, cum eadem 33.pr.1
mulier ad eundem uirum reuertatur, id matrimonium idem esse: quibus adsentior, si non
multo tempore interposito reconciliati fuerint nec inter moras aut illa alii nupserit aut hic
aliam duxerit, maxime si nec dotem uir reddiderit.
  Papinianus libro quarto responsorum. Generali mandato quaerendi mariti 34.pr.1
filiae familias non fieri nuptias rationis est: itaque personam eius patri demonstrari, qui
matrimonio consenserit, ut nuptiae contrahantur, necesse est. Ream adulterii, quam uir iure 1.1
mariti postulauit, non prohibetur post abolitionem uxorem denuo ducere: sed et si non
iure mariti ream postulauit, iure contractum matrimonium uidebitur. Inter priuignos 2.1
contrahi nuptiae possunt, etsi fratrem communem ex nouo parentium matrimonio susceptum
habeant. Filiam senatoris nuptias libertini secutam patris casus non faciat uxo- 3.1
rem: nam quaesita dignitas liberis propter crimen patris auferenda <non> est.
  Idem libro sexto responsorum. Filius familias miles matrimonium 35.pr.1
sine patris uoluntate non contrahit.
  Paulus libro quinto quaestionum. Tutor uel curator adultam uxorem ducere 36.pr.1
non potest, nisi a patre desponsa destinataue testamentoue nominata condicione nuptiis
secuta fuerit.
  Idem libro septimo responsorum. Libertum curatoris puellae prohiberi oportet 37.pr.1
uxorem eandem ducere.
  Idem libro secundo sententiarum. Si quis officium in aliqua pro- 38.pr.1
uincia administrat, inde oriundam uel ibi domicilium habentem uxorem ducere non potest,
quamuis sponsare non prohibeatur, ita scilicet, ut si post officium depositum noluerit mu-
lier nuptias contrahere, liceat ei hoc facere arris tantummodo redditis qu<a>s acceperat.
Ueterem sponsam in prouincia, qua quis administrat, uxorem ducere potest et dos data 1.1
non fit caduca. Qui in prouincia aliquid administrat, in ea prouincia filias suas in matri- 2.1
monium collocare et dotem constituere non prohibetur.
  Paulus libro sexto ad Plautium. Sororis proneptem non possum du- 39.pr.1
cere uxorem, quoniam parentis loco ei sum. Si quis ex his, quas moribus prohi- 1.1
bemur uxores ducere, duxerit, incestum dicitur committere.
  Pomponius libro quarto ex Plautio. Aristo respondit priuignae filiam 40.pr.1
non magis uxorem duci posse quam ipsam priuignam.
  Marcellus libro uicesimo sexto digestorum. Probrum intellegitur 41.pr.1
etiam in his mulieribus esse, quae turpiter uiuerent uolgoque quaestum facerent, etiamsi
non palam. Et si qua se in concubinatu alterius quam patroni tradidisset, matris familias 1.1
honestatem non habuisse dico.
  Modestinus libro singulari de ritu nuptiarum. Semper 42.pr.1
in coniunctionibus non solum quid liceat considerandum est, sed et quid honestum sit.
Si senatoris filia neptis proneptis libertino uel qui artem ludicram exercuit cuiusue pater 1.1
materue id fecerit, nupserit, nuptiae non erunt.
  Ulpianus libro primo ad legem Iuliam et Papiam. Palam quae- 43.pr.1
stum facere dicemus non tantum eam, quae in lupanario se prostituit, uerum etiam si qua
(ut adsolet) in taberna cauponia uel qua alia pudori suo non parcit. Palam autem sic ac- 1.1
cipimus passim, hoc est sine dilectu: non si qua adulteris uel stupratoribus se committit,
sed quae uicem prostitutae sustinet. Item quod cum uno et altero pecunia accepta com- 2.1
miscuit, non uidetur palam corpore quaestum facere. Octauenus tamen rectissime ait etiam 3.1
eam, quae sine quaestu palam se pr<o>stituerit, debuisse his connumerari. Non solum 4.1
autem ea quae facit, uerum ea quoque quae fecit, etsi facere desiit, lege notatur: neque
enim aboletur turpitudo, quae postea intermissa est. Non est ignoscendum ei, quae obtentu 5.1
paupertatis turpissimam uitam egit. Lenocinium facere non minus est quam corpore 6.1
quaestum exercere.
Lenas autem eas dicimus, quae mulieres quaestuarias prostituunt. 7.1
Le- 8.1
nam accipiemus et eam, quae alterius nomine hoc uitae genus exercet. Si qua cauponam 9.1
exercens in ea corpora quaestuaria habeat (ut multae adsolent sub praetextu instrumenti
cauponii prostitutas mulieres habere), dicendum hanc quoque lenae appellatione conti-
neri. Senatus censuit non conueniens esse ulli senatori uxorem ducere aut retinere 10.1
damnatam publico iudicio, quo iudicio cuilibet ex populo experiri licet, nisi si cui lege
aliqua accusandi publico iudicio non est potestas. Si qua calumniae iudicio 11.1
damnata sit ex causa publici iudicii et quae praeuaricationis damnata est, publico iudicio
damnata esse non uidetur. Quae in adulterio deprehensa est, quasi publico iudicio 12.1
damnata est. proinde si adulterii condemnata esse proponatur, non tantum quia depre-
hensa est erit notata, sed quia et publico iudicio damnata est. quod si non sit deprehensa,
damnata autem, idcirco notetur, quia publico iudicio damnata est. at si deprehensa quidem
sit, damnata autem non sit, notata erit? ego puto, etsi absoluta sit post deprehensionem, 5
adhuc tamen notam illi obesse debere, quia uerum est eam in adulterio deprehensam, quia
factum lex, non sententiam notauerit. Non adicitur hic ut in lege Iulia de adulteriis a 13.1
quo uel ubi deprehensam: proinde siue maritus siue quis alius deprehendisse proponatur,
uidetur notata: sed et si non in domo mariti uel patris sui deprehensa sit, erit notata se-
cundum uerba legis.
  Paulus libro primo ad legem Iuliam et Papiam. Lege Iulia ita cauetur: 'Qui senator 44.pr.1
est quiue filius neposue ex filio proneposue ex filio nato cuius eorum est erit, ne quis
eorum sponsam uxoremue sciens dolo malo habeto libertinam aut eam, quae ipsa cuiusue
pater materue artem ludicram facit fecerit. neue senatoris filia neptisue ex filio proneptisue
ex nepote filio nato nata libertino eiue, qui ipse cuiusue pater materue artem ludicram 5
facit fecerit, sponsa nuptaue sciens dolo malo esto neue quis eorum dolo malo sciens
sponsam uxoremue eam habeto'. Hoc capite prohibetur senator libertinam ducere eamue, 1.1
cuius pater materue artem ludicram fecerit: item libertinus senatoris filiam ducere. Non 2.1
obest auum et auiam artem ludicram fecisse. Nec distinguitur, pater in potestate habeat 3.1
filiam nec ne: tamen iustum patrem intellegendum Octauenus ait, matrem etiam si uolgo
conceperit.
Item nihil refert, naturalis sit pater an adoptiuus. 4.1
An et is noceat, qui ante- 5.1
quam adoptaret artem ludicram fecerit? atque si naturalis pater antequam filia nasceretur
fecerit? et si huius notae homo adoptauerit, deinde emancipauerit, an non possit duci? ac
si talis pater naturalis decessisset? sed de hoc casu contrariam legis sententiam esse Pom-
ponius recte putat, ut eis non connumerentur. Si postea ingenuae uxoris pater materue 6.1
artem ludicram facere coeperit, iniquissimum est dimittere eam debere, cum nuptiae ho-
neste contractae sint et fortasse iam liberi procreati sint. Plane si ipsa artem ludicram 7.1
facere coeperit, utique dimittenda erit. Eas, quas ingenui ceteri prohibentur du- 8.1
cere uxores, senatores non ducent.
  Ulpianus libro tertio ad legem Iuliam et Papiam. In eo iure, 45.pr.1
quod dicit inuito patrono libertam, quae ei nupta est, alii nubere non posse, patronum ac-
cipimus (ut rescripto imperatoris nostri et diui patris eius continetur) et eum qui hac lege
emit, ut manumittat, quia manumissa liberta emptoris habetur. Qui autem iurauit se pa- 1.1
tronum, hoc idem non habebit. Ne si quidem debet habere, qui non suis nummis com- 2.1
parauit. Plane si filius familias miles esse proponatur, non dubitamus, si castrensis peculii 3.1
ancillam manumiserit, competere ei hoc ius: est enim patronus secundum constitutiones nec
patri eius hoc ius competit. Hoc caput ad nuptam tantum libertam pertinet, ad sponsam 4.1
non pertinet: et ideo inuito patrono nuntium sponsa liberta si miserit, cum alio conubium
habet. Deinde ait lex 'inuito patrono': inuitum accipere debemus eum, qui non consentit 5.1
ad diuortium: idcirco nec a furioso diuertendo soluit se huius legis necessitate nec si ab
ignorante diuorterit: rectius enim hic inuitus dicitur quam qui dissensit. Si ab 6.1
hostibus patronus captus esse proponatur, uereor ne possit ista conubium habere nubendo,
quemadmodum haberet, si mortuus esset. et qui Iuliani sententiam probant, dicerent non
habituram conubium: putat enim Iulianus durare eius libertae matrimonium etiam in capti-
uitate propter patroni reuerentiam. certe si in aliam seruitutem patronus sit deductus, 5
procul dubio dissolutum esset matrimonium.
  Gaius libro octauo ad legem Iuliam et Papiam. Illud dubitationis est, an et qui com- 46.pr.1
munem libertam uxorem duxerit ad hoc ius admittatur. Iauolenus negauit, quia non pro-
prie uidetur eius liberta, quae etiam alterius sit: aliis contra uisum est, quia libertam eius
esse negari non potest, licet alterius quoque sit liberta: quam sententiam plerique recte
probauerunt. 5
  Paulus libro secundo ad legem Iuliam et Papiam. Senatoris filia, quae corpore quaestum 47.pr.1
uel artem ludicram fecerit aut iudicio publico damnata fuerit, impune libertino nubit: nec
enim honos ei seruatur, quae se in tantum foedus deduxit.
  Terentius Clemens libro octauo ad legem Iuliam et Papiam. Filio patroni in libertam 48.pr.1
paternam eandemque uxorem idem iuris, quod ipsi patrono daretur, ex sententia legis ac-
commodatur. idemque dicendum erit et si alterius patroni filius uiuo altero libertam eorum
uxorem duxerit. Si ignominiosam libertam suam patronus uxorem duxerit, placet, quia 1.1
contra legem maritus sit, non habere eum hoc legis beneficium. Si uni ex filiis adsignatam 2.1
alter uxorem duxerit, non idem ius quod in patrono tribuendum: nihil enim iuris habebit,
quia senatus omne ius libertorum adsignatorum ad eum transtulit, cui id pater tribuit.
  Marcellus libro primo ad legem Iuliam et Papiam. Obseruandum est, ut inferioris 49.pr.1
gradus homines ducant uxores eas, quas hi qui altioris dignitatis sunt ducere legibus propter
dignitatem prohibentur: at contra antecedentis gradus homines non possunt eas ducere,
quas his qui inferioris dignitatis sunt ducere non licet.
  Idem libro tertio ad legem Iuliam et Papiam. Proxime constitutum di- 50.pr.1
citur, ut, cum quis libertam suam duxerit uxorem, quam ex fideicommissi causa manu-
miserit, liceat libertae inuito eo nuptias contrahere: puto, quia non erat ferendus is qui ex
necessitate manumisit, non suo arbitrio: magis enim debitam libertatem praestitit quam
ullum beneficium in mulierem contulit. 5
  Licinnius Rufinus libro primo regularum. Matrimonii causa 51.pr.1
ancilla manumissa a nullo alio uxor duci potest quam a quo manumissa est, nisi patronus
matrimonio eius renuntiauerit. Si autem filius familias matrimonii causa iussu patris an- 1.1
cillam manumiserit, Iulianus putat perinde eam haberi atque si a patre eius manumissa
esset: et ideo potest eam uxorem ducere.
  Paulus libro sexto ad Sabinum. Incestae nuptiae neque dotem habent et 52.pr.1
ideo omne quod perceptum est licet fructuum nomine auferetur.
  Gaius libro undecimo ad edictum prouinciale. Nuptiae consistere non possunt inter eas 53.pr.1
personas quae in numero parentium liberorumue sunt, siue proximi siue ulterioris gradus
sint usque ad infinitum.
  Scaeuola libro primo regularum. Et nihil interest, ex iustis nuptiis 54.pr.1
cognatio descendat an uero non: nam et uolgo quaesitam sororem quis uetatur uxorem
ducere.
  Gaius libro undecimo ad edictum prouinciale. Quin etiam nefas existi- 55.pr.1
matur eam quoque uxorem ducere, quae per adoptionem filia neptisue esse coeperit, in
tantum, ut et, si per emancipationem adoptio dissoluta sit, idem iuris maneat. Patris 1.1
adoptiui mei matrem aut materteram aut neptem ex filio uxorem ducere non possum, sci-
licet si in familia eius sim: alioquin si emancipatus fuero ab eo, sine dubio nihil impedit
nuptias, scilicet quia post emancipationem extraneus intellegor.
  Ulpianus libro tertio disputationum. Etiam si concubinam quis habuerit sororis filiam, 56.pr.1
licet libertinam, incestum committitur.
  Marcianus libro secundo institutionum. Qui in prouincia officium ali- 57.pr.1
quid gerit, prohibetur etiam consentire filio suo uxorem ducenti.
  In libro secundo de adulteriis Papiniani Marcianus notat: Diuus Marcus et 57a.pr.1
Lucius imperatores Flauiae Tertullae per mensorem libertum ita rescripserunt: 'Mouemur
et temporis diuturnitate, quo ignara iuris in matrimonio auunculi tui fuisti, et quod ab
auia tua collocata es, et numero liberorum uestrorum: idcircoque cum haec omnia in unum
concurrunt, confirmamus statum liberorum uestrorum in eo matrimonio quaesitorum, quod 5
ante annos quadraginta contractum est, perinde atque si legitime concepti fuissent'.
  Marcianus libro quarto regularum. A diuo Pio rescriptum est, si libertina senatorem 58.pr.1
deceperit quasi ingenua et ei nupta est, ad exemplum praetoris edicti dandam in eam
actionem, quia ex dote nullum lucrum habet quae nulla est.
  Paulus libro singulari de adsignatione libertorum. Se- 59.pr.1
natus consulto, quo cautum est, ne tutor pupillam uel filio suo uel sibi nuptum collocet,
etiam nepos significatur.
  Idem libro singulari ad orationem diui Antonini et Commodi. Si quis tutor 60.pr.1
quidem non sit, periculum tamen tutelae ad eum pertineat, an sententia orationis conti-
neatur? ueluti si pupilla ab hostibus capta fuerit aut falsis allegationibus a tutela se ex-
cusauerit, ut ex sacris constitutionibus periculum ad eum pertineat? et dicendum est hos
quoque ad senatus consultum pertinere: nam et huiusmodi periculum in numerum trium 5
tutelarum computari comprobatum est. Sed si propter alterius personam periculum ad eum 1.1
peruenit, uideamus ne extra sententiam senatus consulti sit: ueluti si magistratus in tutelae
periculum incidit uel fideiusserit quis pro tutore uel curatore, quia nec in numerum trium
tutelarum haec imputantur: et consequens est hoc probare. Quid ergo si honoris causa 2.1
tutor datus sit? quatenus nec huiusmodi tutela in numerum computatur, numquid idem
sit? sed ratio in contrarium ducit, quod dictum est et honorarium tutorem periculum so-
lere pati, si male passus sit administrari tutelam. Quin autem ille, qui cum datus est 3.1
tutor, cessat in administratione, pertineat ad orationem, non est dubitandum, quia perinde
tenetur ex sacris constitutionibus atque si gessisset. Quid ergo si, cum se uellet excusare 4.1
aliquo titulo nec in promptu probationes haberet, excusationis negotium fuerit dilatum et
inter moras pupilla adoleuerit, an ad senatus consultum pertineat? quaestio in eo est, an
et post pubertatem officio finito excusationem eius recipi oporteat: nam si recipitur et ex-
cusauerit, impune potest ducere: si uero non debeat recipi post officium finitum, non recte 5
ducit. et ait Papinianus libro quinto responsorum officio finito excusationem recipi non
oportere et ideo exacti temporis periculum ad eum pertinere. sed mihi hoc nequaquam
placet: iniquum enim est propter dilationem, quae forte non dolo, sed quae ex necessitate
contingit, non excusari uel nuptias impediri excusatione recepta. Quamuis uerbis orationis 5.1
cautum sit, ne uxorem tutor pupillam suam ducat, tamen intellegendum est ne desponderi
quidem posse: nam cum qua nuptiae contrahi non possunt, haec plerumque ne quidem
desponderi potest: nam quae duci potest, iure despondetur. Quid ergo si adoptiuus filius 6.1
tutoris duxerit pupillam illicite posteaque emancipatus fuerit? credendum est de adoptiuis
emancipatis senatum non sensisse, quia post emancipationem in totum adoptiuae familiae
obliuiscuntur. Naturales liberi licet in adoptionem dati fuerint, senatus consulto continentur. 7.1
Quid ergo si tutor datus prouocauit et postea heres eius uictus est? praeteriti temporis 8.1
periculum praestare debet. an uero si filius heres fuerit et uictus est, ad orationem per-
tineat? et consequens est hoc probare, quoniam rationem debet reddere.
  Papinianus libro trigensimo secundo quaestionum. Dote propter illicitum matrimonium 61.pr.1
caduca facta exceptis impensis necessariis, quae dotem ipso iure minuere solent, quod iu-
dicio de dote redditurus esset maritus soluere debet.
  Idem libro quarto responsorum. Quamquam in arbitrio matris pater esse uo- 62.pr.1
luerit, cui nuptum filia communis collocaretur, frustra tamen ab ea tutor datus eligetur:
neque enim intellegitur pater de persona tutoris cogitasse, cum ideo maxime matrem prae-
tulit, ne filiae nuptias tutori committeret. Mulier liberto uiri ac patroni 1.1
sui mala ratione coniungitur. Tutor, qui rationes curatori reddidit, 2.1
puellam suam ante constitutum tempus aetatis eius uxorem ducere nec matrem ex alio
matrimonio factam potest.
  Idem libro primo definitionum. Praefectus cohortis uel equitum aut tribunus contra 63.pr.1
interdictum eius prouinciae duxit uxorem, in qua officium gerebat: matrimonium non erit:
quae species pupillae comparanda est, cum ratio potentatus nuptias prohibuerit. sed an
huic quoque si uirgo nupsit, non sit auferendum quod testamento relictum est, deliberari
potest: exemplo tamen pupillae nuptae tutori, quod relictum est potest mulier consequi. 5
pecuniam tamen in dotem datam mulieris heredi restitui necesse est.
  Callistratus libro secundo quaestionum. Libertum eu<n>demque tutorem 64.pr.1
pupillae eo, quod in matrimonium collocata ipsi tutori suo uel filio eius est, senatus rele-
gandum censuit. Senatus consulti, quo prohibentur tutores et filii eorum pupillas suas du- 1.1
cere, puto heredem quoque tutoris extraneum sententia adprehendi, cum ideo prohibuerit
huiusmodi nuptias, ne pupillae in re familiari circumscribantur ab his, qui rationes eis
gestae tutelae reddere compelluntur. Tutor autem pupilli non prohibetur filiam suam col- 2.1
locare pupillo suo in matrimonium.
  Paulus libro septimo responsorum. Eos, qui in patria sua mili- 65.pr.1
tant, non uideri contra mandata ex eadem prouincia uxorem ducere idque etiam quibusdam
mandatis contineri. Idem eodem respondit mihi placere, etsi contra mandata con- 1.1
tractum sit matrimonium in prouincia, tamen post depositum officium, si in eadem uolun-
tate perseuerat, iustas nuptias effici: et ideo postea liberos natos ex iusto matrimonio
legitimos esse.
  Idem libro secundo sententiarum. Non est matrimonium, 66.pr.1
si tutor uel curator pupillam suam intra uicesimum et sextum annum non desponsam a
patre nec testamento destinatam ducat uxorem uel eam filio suo iungat: quo facto uterque
infamatur et pro dignitate pupillae extra ordinem coercetur. nec interest, filius sui iuris
an in patris potestate sit. Curatoris libertum eam pupillam, cuius patronus res 1.1
administrat, uxorem ducere satis inciuile est.
  Tryphoninus libro nono disputationum. Non solum uiuo tutore, sed et post 67.pr.1
mortem eius filius tutoris ducere uxorem prohibetur eam, cuius tutelae rationi obstrictus
pater fuit: nec puto interesse, exstiterit ei heres filius an abstinuerit paterna hereditate an
nec heres fuit (forte exheredatus aut praeteritus emancipatus): nam et fieri potest, ut per
fraudem in eum collocata bona patris propter tutelam reuocari oporteat. De uno du- 1.1
bitari potest, si auus tutelam gessit neptis ex filio emancipato natae, an nepoti ex altero
filio eam collocare possit siue emancipato siue manenti in potestate, quia par affectionis
causa suspicionem fraudis amouet. sed etsi senatus consultum stricto iure contra omnes
tutores nititur, attamen summae affectionis auitae intuitu huiusmodi nuptiae concedendae 5
sunt. Sed et si filius familias tutor puellae uel curator fuit, puto uel 2.1
magis patri eius non oportere eam nubere: numquid nec fratri, qui est in eiusdem potestate?
Sed uideamus, si Titii filius duxerit uxorem eam, quae tua pupilla fuit, deinde 3.1
Titium uel filium eius adoptaueris, an peremuntur nuptiae (ut in genero adoptato dictum
est) an adoptio impeditur? quod magis dicendum est et si curator, dum gerit curam,
adoptauerit maritum eius puellae, cuius curator est. nam finita iam tutela et nupta puella
alii uereor, ne longum sit adoptionem mariti eius impedire, quasi propter hoc interponatur, 5
ut ratio tutelae reddendae cohibeatur, quam causam prohibitionis nuptiarum contrahenda-
rum oratio diui Marci continet. Et si quis curator uentri bonis- 4.1
que datus sit, prohibitionem eiusdem senatus consulti inducit: nam et hic debet rationem
reddere. nec spatium administrationis mouere nos debet, quia nec in tutore nec curatore
discrimen maioris aut minoris temporis, quo in huiusmodi munere quis fuerit, habitum
esse. Si puellae tutelam Titius administrauit uel curator negotia gessit 5.1
eaque nondum recepta ratione decessit filia herede relicta, quaerenti, an eam filio suo
posset Titius collocare in matrimonium, dixi posse, quia ratio hereditaria esset et sit sim-
plex debitum: alioquin omnis debitor eam, cui obligatus esset ex aliqua ratione, prohibetur
sibi filioque suo coniungere. Sed et is, qui pupillam abstinet bonis patris sui, 6.1
rationem eius rei praestare debet et fieri potest, ut etsi inconsultius hoc fecerit, et hoc
nomine condemnari debeat. sed et si optimo consilio usus sit auxilio praetoriae iuris-
dictionis, quia non soluendo pater eius decesserat, nihilo minus tamen, quia iudicio hoc
probari oportet, impediuntur nuptiae: nam qui bene tutelam et ex fide administrauit, nihilo 5
minus prohibetur.
  Paulus libro singulari ad senatus consultum Turpillianum. Iure gentium in- 68.pr.1
cestum committit, qui ex gradu ascendentium uel descendentium uxorem duxerit. qui uero
ex latere eam duxerit quam uetatur, uel adfinem quam impeditur, si quidem palam fecerit,
leuius, si uero clam hoc commiserit, grauius punitur. cuius diuersitatis illa ratio est: circa
matrimonium quod ex latere non bene contrahitur palam delinquentes ut errantes maiore 5
poena excusantur, clam committentes ut contumaces plectuntur.