DE IURE DOTIUM
  Paulus libro quarto decimo ad Sabinum. Dotis causa perpetua est, et cum uoto eius 23.3.1.pr.1
qui dat ita contrahitur, ut semper apud maritum sit.
  Idem libro sexagesimo ad edictum. Rei publicae interest mulieres 2.pr.1
dotes saluas habere, propter quas nubere possunt.
  Ulpianus libro sexagesimo tertio ad edictum. Dotis appellatio non refertur ad ea ma- 3.pr.1
trimonia, quae consistere non possunt: neque enim dos sine matrimonio esse potest. ubi-
cumque igitur matrimonii nomen non est, nec dos est.
  Paulus libro sexto ad Sabinum. Si proprietati nudae in dotem datae usus fructus ac- 4.pr.1
cesserit, incrementum uidetur dotis, non alia dos, quemadmodum si quid alluuione accessisset.
  Ulpianus libro trigesimo primo ad Sabinum. Profecticia dos est, quae a patre 5.pr.1
uel parente profecta est de bonis uel facto eius. Siue igitur parens dedit dotem siue pro- 1.1
curator eius siue iussit alium dare siue, cum quis dedisset negotium eius gerens, parens
ratum habuerit, profecticia dos est. Quod si quis patri donaturus dedit, Marcellus libro 2.1
sexto digestorum scripsit hanc quoque a patre profectam esse: et est uerum. Sed et si 3.1
curator furiosi uel prodigi uel cuiusuis alterius dotem dederit, similiter dicemus dotem pro-
fecticiam esse. Sed et si proponas praetorem uel praesidem decreuisse, quantum ex bonis 4.1
patris uel ab hostibus capti aut a latronibus oppressi filiae in dotem detur, haec quoque
profecticia uidetur. Si pater repudiauerit hereditatem dotis constituendae causa (forte quod 5.1
maritus erat substitutus aut qui potuit ab intestato hereditatem uindicare), dotem profecti-
ciam non esse Iulianus ait. sed et si legatum in hoc repudiauerit pater, ut apud generum
heredem remaneat dotis constituendae causa, Iulianus probat non esse profectum id de
bonis, quia nihil erogauit de suo pater, sed non adquisiuit. Si pater non quasi pater, sed 6.1
alio dotem promittente fideiussit et quasi fideiussor soluerit, Neratius ait non esse pro-
fecticiam dotem, quamuis pater seruare a reo id quod soluit non possit. Sed si pater dotem 7.1
promisit et fideiussorem uel reum pro se dedit, ego puto profecticiam esse dotem: sufficit
enim, quod pater sit obligatus siue reo siue fideiussori. Si filius familias mutuatus credi- 8.1
torem delegauit, ut daret pro filia dotem, uel etiam ipse accepit et dedit, uideri dotem ab
auo profectam Neratius ait hactenus, quatenus auus esset dotaturus neptem suam: id enim
in rem aui uideri uersum. Si quis certam quantitatem patri donauerit ita, ut hanc pro filia 9.1
daret, non esse dotem profecticiam Iulianus libro septimo decimo digestorum scripsit: ob-
strictus est enim ut det aut, si non dederit, condictione tenetur. hoc et in matre iuris esse
ait, si forte sub ea condicione uxor marito det, ut pro filia genero in dotem daret, nec
uideri uxorem marito donasse rectissime ergo ait, ut non sit interdicta donatio iure ciuili: 5
non enim ad hoc dedit, ut ipse habeat, sed ut genero pro filia expendat: denique si non
dederit, condictione tenetur. esse igitur dotem istam aduenticiam Iulianus ait: et ita utimur.
Si filius familias dotem promiserit <e>t sui iuris factus dederit, profecticiam esse dotem: non 10.1
enim pro hereditate patris aes alienum soluit, sed suum aes alienum susceptum, dum filius
familias esset, pater familias factus exonerauit. Si pater pro filia emancipata dotem dederit, 11.1
profecticiam nihilo minus dotem esse nemini dubium est, quia non ius potestatis, sed pa-
rentis nomen <do>tem profecticiam facit: sed ita demum, si ut parens dederit: ceterum si,
cum deberet filiae, uoluntate eius dedit, aduenticia dos est. Papinianus libro decimo quae- 12.1
stionum ait, cum pater curator suae filiae iuris sui effectae dotem pro ea constituisset,
magis eum quasi patrem id quam quasi curatorem fecisse uideri. Iulianus libro nono de- 13.1
cimo digestorum adoptiuum quoque patrem, si ipse dotem dedit, habere eius repetitionem
ait. Si quis pro aliena filia dotem promiserit et promissori pater heres exstiterit, Iulianus 14.1
distinguit interesse, ante nuptias pater heres exstiterit et dotem dederit an postea: si ante,
uideri dotem ab eo profectum (potuit enim nuntium remittendo resoluere dotem), quod si
post nuptias, non esse profecticiam.
  Pomponius libro quarto decimo ad Sabinum. Iure succursum est patri, ut 6.pr.1
filia amissa solacii loco cederet, si redderetur ei dos ab ipso profecta, ne et filiae amissae
et pecuniae damnum sentiret. Si pater alienum fundum bona fide emptum in dotem dedit, 1.1
ab ipso profectus intellegitur. Si in dote danda circumuentus sit alteruter, etiam maiori 2.1
annis uiginti quinque succurrendum est, quia bono et aequo non conueniat aut lucrari ali-
quem cum damno alterius aut damnum sentire per alterius lucrum.
  Ulpianus libro trigesimo primo ad Sabinum. Dotis fructum ad maritum per- 7.pr.1
tinere debere aequitas suggerit: cum enim ipse onera matrimonii subeat, aequum est eum
etiam fructus percipere. Si fructus constante matrimonio percepti sint, dotis non erunt: si 1.1
uero ante nuptias percepti fuerint, in dotem conuertuntur. nisi forte aliquid inter maritum
futurum et destinatam uxorem conuenit: tunc enim quasi donatione facta fructus non red-
duntur. Si usus fructus in dotem datus sit, uideamus, utrum fructus reddendi sunt nec 2.1
ne. et Celsus libro decimo digestorum ait interesse, quid acti sit, et nisi appareat aliud
actum, putare se ius ipsum in dote esse, non etiam fructus qui percipiuntur. Si res in 3.1
dote dentur, puto in bonis mariti fieri accessionemque temporis marito ex persona mulieris
concedendam. fiunt autem res mariti, si constante matrimonio in dotem dentur. quid ergo,
si ante matrimonium? si quidem sic dedit mulier, ut statim eius fiant, efficiuntur: enim-
uero si hac condicione dedit, ut tunc efficiantur, cum nupserit, sine dubio dicemus tunc 5
eius fieri, cum nuptiae fuerint secutae. proinde si forte nuptiae non sequantur nuntio re-
misso, si quidem sic dedit mulier, ut statim uiri res fiant, condicere eas debebit misso
nuntio: enimuero si sic dedit, ut secutis nuptiis incipiant esse, nuntio remisso statim eas
uindicabit. sed ante nu<n>tium remissum si uindicabit, exceptio poterit nocere uindicanti
aut doli aut in factum: doti enim destinata non debebunt uindicari. 10
  Callistratus libro secundo quaestionum. Sed nisi hoc euidenter actum 8.pr.1
fuerit, credendum est hoc agi, ut statim res sponsi fiant et, nisi nuptiae secutae fuerint,
reddantur.
  Ulpianus libro trigesimo primo ad Sabinum. Si ego Seiae res dedero, ut ipsa 9.pr.1
suo nomine in dotem det, efficientur eius, licet non in dotem sint datae: sed condictione
tenebitur. quod si pro ea res ego dem, si quidem ante nuptias, interest qua condicione
dedi, utrum ut statim fiant accipientis an secutis nuptiis: si statim, nuntio misso condicam:
sin uero non statim, potero uindicare, quia meae res sunt. quare et si sequi nuptiae non 5
possunt propter matrimonii interdictionem, ex posteriore casu res meae remanebunt. Si 1.1
res alicui tradidero, ut nuptiis secutis dotis efficiantur, et ante nuptias decessero, an se-
cutis nuptiis dotis esse incipiant? et uereor, ne non possint in dominio eius effici cui
datae sunt, quia post mortem incipiat dominium discedere ab eo qui dedit, quia pendet
donatio in diem nuptiarum et cum sequitur condicio nuptiarum, iam heredis dominium est, 5
a quo discedere rerum non posse dominium inuito eo fatendum est. sed benignius est
fauore dotium necessitatem imponi heredi consentire ei quod defunctus fecit aut, si distu-
lerit uel absit, etiam nolente uel absente eo dominium ad maritum ipso iure transferri, ne
mulier maneat indotata. Dotis autem causa data accipere debemus ea, quae in dotem 2.1
dantur. Ceterum si res dentur in ea, quae Graeci παράφερνα dicunt quaeque Galli pecu- 3.1
lium appellant, uideamus, an statim efficiuntur mariti. et putem, si sic dentur ut fiant,
effici mariti, et cum distractum fuerit matrimonium, non uindicari oportet, sed condici, nec
dotis actione peti, ut diuus Marcus et imperator noster cum patre rescripserunt. plane si
rerum libellus marito detur, ut Romae uolgo fieri uidemus (nam mulier res, quas solet in 5
usu habere in domo mariti neque in dotem dat, in libellum solet conferre eumque libellum
marito offerre, ut is subscribat, quasi res acceperit, et uelut chirographum eius uxor re-
tinet res quae libello contine<n>tur in domum eius se intulisse): hae igitur res an mariti fiant,
uideamus. et non puto, non quod non ei traduntur (quid enim interest, inferantur uolente
eo in domum eius an ei tradantur?), sed quia non puto hoc agi inter uirum et uxorem, 10
ut dominium ad eum transferatur, sed magis ut certum sit in domum eius illata, ne, si
quandoque separatio fiat, negetur: et plerumque custodiam earum maritus repromittit, nisi
mulieri commissae sint. uidebimus harum rerum nomine, si non reddantur, utrum rerum
amotarum an depositi an mandati mulier agere possit. et si custodia marito committitur,
depositi uel mandati agi poterit: si minus, agetur rerum amotarum, si animo amouentis 15
maritus eas retineat, aut ad exhibendum, si non amouere eas connisus est.
  Idem libro trigesimo quarto ad Sabinum. Plerumque interest uiri res non 10.pr.1
esse aestimatas idcirco, ne periculum rerum ad eum pertineat, maxime si animalia in dotem
acceperit uel uestem, qua mulier utitur: eueniet enim, si aestimata sit et ea<m> mulier ad-
triuit, ut nihilo minus maritus aestimationem eorum praestet. quotiens igitur non aestimatae
res in dotem dantur, et meliores et deteriores mulieri fiunt. Si praediis inaestimatis aliquid 1.1
accessit, hoc ad compendium mulieris pertinet: si aliquid decessit, mulieris damnum est.
si serui subolem ediderunt, mariti lucrum non est. 2.1
Sed fetus dotalium pecorum ad mari- 3.1
tum pertinent, quia fructibus computantur, sic tamen, ut suppleri proprietatem prius opor-
teat et summissis in locum mortuorum capitum ex adgnatis residuum in fructum maritus
habeat, quia fructus dotis ad eum pertineat. Si ante matrimonium aestimatae res dotales 4.1
sunt, haec aestimatio quasi sub condicione est: namque hanc habet condicionem 'si matri-
monium fuerit secutum'. secutis igitur nuptiis aestimatio rerum perficitur et fit uera uen-
ditio. Inde quaeri potest, si ante nuptias mancipia aestimata deperierint, an mulieris dam- 5.1
num sit, et hoc consequens est dicere: nam cum sit condicionalis uenditio, pendente autem
condicione mors contingens exstinguat uenditionem, consequens est dicere mulieri perisse,
quia nondum erat impleta uenditio, quia aestimatio uenditio est. Si res in dotem datae 6.1
fuerint quamuis aestimatae, uerum conuenerit, ut aut aestimatio aut res praestentur, si
quidem fuerit adiectum 'utrum mulier uelit', ipsa eliget, utrum malit petere rem aestima-
tionem: uerum si ita fuerit adiectum 'utrum maritus uelit', ipsius erit electio. aut si nihil
de electione adiciatur, electionem habebit maritus, utrum malit res offerre an pretium ea- 5
rum: nam et cum illa aut illa res promittitur, rei electio est, utram praestet. sed si res
non exstet, aestimationem omnimodo maritus praestabit.
  Paulus libro septimo ad Sabinum. Sane et deteriorem factam reddere 11.pr.1
poterit.
  Ulpianus libro trigesimo quarto ad Sabinum. Si res aestimata post contractum 12.pr.1
matrimonium donationis causa adprobetur, nulla est aestimatio, quia nec res distrahi do-
nationis causa potest, cum effectum inter uirum et uxorem non habeat: res igitur in dote
remanebit. sed si ante matrimonium, magis est, ut in matrimonii tempus collata donatio
uideatur: atque ideo non ualet. Si mulier se dicat circumuentam minoris rem aestimasse, 1.1
ut puta seruum, si quidem in hoc circumuenta est, quod seruum dedit, non tantum in hoc,
quod minoris aestimauit: in eo acturam, ut seruus sibi restitu<a>tur. enimuero si in aesti-
mationis modo circumuenta est, erit arbitrium mariti, utrum iustam aestimationem an po-
tius seruum praestet. et haec, si seruus uiuit. quod si decessit, Marcellus ait magis aesti- 5
mationem praestandam, sed non iustam, sed eam quae facta est: quia boni consulere mu-
lier debet, quod fuit aestimatus: ceterum, si simpliciter dedisset, procul dubio periculo eius
moreretur, non mariti. idemque et in minore circumuenta Marcellus probat. plane si
emptorem habuit mulier iusti pretii, tunc dicendum iustam aestimationem praestandam
idque dumtaxat uxori minori annis praestandam Marcellus scribit: Scaeuola autem in ma- 10
rito notat, si dolus eius adfuit, iustam aestimationem praestandam: et puto uerius, quod
Scaeuola ait. Si cum marito debitore mulier pacta sit, ut id quod debeat in dotem habeat, 2.1
dotis actione scilicet eam agere posse existimo: licet enim ipso iure priore debito liberatus
non sit, sed tamen exceptionem habere potest.
  Modestinus libro singulari de differentia dotis. Si mulier post diuortium, ante- 13.pr.1
quam ex stipulatu de dote agat, ad eundem uirum fuerit reuersa, constantius dicetur per
doli exceptionem inefficacem fieri ex stipulatu actionem, usque quo matrimonium durat.
  Ulpianus libro trigesimo quarto ad edictum. Si rem aestimatam mulier in 14.pr.1
dotem dederit, deinde ea moram faciente in traditione in rerum natura esse desierit, actio-
nem eam habere non puto.
  Pomponius libro quarto decimo ad Sabinum. Quod si per eam non stetisset, 15.pr.1
perinde pretium aufert ac si tradidisset, quia quod euenit emptoris periculo est.
  Ulpianus libro trigesimo quarto ad Sabinum. Quotiens res aestimata in 16.pr.1
dotem datur, euicta ea uirum ex empto contra uxorem agere et quidquid eo nomine fuerit
consecutus, dotis actione soluto matrimonio ei praestare oportet. quare et si duplum forte
ad uirum peruenerit, id quoque ad mulierem redigetur. quae sententia habet aequitatem,
quia non simplex uenditio sit, sed dotis causa, nec debeat maritus lucrari ex damno mu- 5
lieris: sufficit enim maritum indemnem praestari, non etiam lucrum sentire.
  Paulus libro septimo ad Sabinum. In rebus dotalibus uirum praestare oportet 17.pr.1
tam dolum quam culpam, quia causa sua dotem accipit: sed etiam diligentiam praestabit,
quam in suis rebus exhibet. Si re aestimata data nuptiae secutae non sint, uidendum est, 1.1
quid repeti debeat, utrum res an aestimatio. sed id agi uidetur, ut ita demum aestimatio
rata sit, si nuptiae sequantur, quia nec alia causa contrahendi fuerit, res igitur repeti de-
beat, non pretium.
  Pomponius libro quarto decimo ad Sabinum. Si mancipia in dotem aestimata 18.pr.1
accepisti et pactum conuentum factum est, ut tantidem aestimata diuortio facto redderes,
manere partum eorum apud te Labeo ait, quia et mancipia tuo peri-
culo fuerint.
  Ulpianus libro trigesimo quarto ad Sabinum. Etiamsi alii iussu mariti dos 19.pr.1
detur, nihilo minus maritus de dote obligatur.
  Paulus libro septimo ad Sabinum. Iulianus scribit ualere talem stipula- 20.pr.1
tionem: 'cum morieris, dotis nomine tot dari?' quia et pacisci soleant, ne a uiua exhibeatur.
quod non esse simile accepi: aliud est enim differre exactionem, aliud ab initio in id tem-
pus stipulari, quo matrimonium futurum non sit. idque et Aristoni et Neratio et Pom-
ponio placet. 5
  Ulpianus libro trigesimo quinto ad Sabinum. Stipulationem, quae propter 21.pr.1
causam dotis fiat, constat habere in se condicionem hanc 'si nuptiae fuerint secutae', et ita
dumum ex ea agi posse (quamuis non sit expressa condicio), si nuptiae, constat: quare
si nuntius remittatur, defecisse condicio stipulationis uidetur
  Paulus libro septimo ad Sabinum. et licet postea eidem nupserit, non con- 22.pr.1
ualescit stipulatio.
  Ulpianus libro trigesimo quinto ad Sabinum. Quia autem in stipulatione 23.pr.1
non est necessaria dotis adiectio, etiam in datione tantundem ducimus.
  Pomponius libro quinto decimo ad Sabinum. Si filia familias nuptura ex 24.pr.1
peculio, cuius administrationem habet, dotem uiro dedit, deinde, cum in eadem causa
peculium eius esset, diuortium fecerit, dos ei recte soluitur quasi a quolibet peculiari
debitore.
  Paulus libro septimo ad Sabinum. Si ei nuptura mulier, qui Stichum de- 25.pr.1
bebat, ita cum eo pacta est: 'pro Sticho, quem mihi debes, decem tibi doti erunt', secun-
dum id quod placuit rem pro re solui posse et liberatio contingit et decem in dotem erunt,
quia et permutatio dotium conuentione fieri potest.
  Modestinus libro primo regularum. Ita constante matrimonio permutari 26.pr.1
dotem posse dicimus, si hoc mulieri utile sit, si ex pecunia in rem aut ex re in pecuniam:
idque probatum est.
  Ulpianus libro trigesimo sexto ad Sabinum. Quod si fuerit factum, fundus 27.pr.1
uel res dotalis efficitur.
  Paulus libro septimo ad Sabinum. Post nuptias pater non potest deteriorem 28.pr.1
causam filiae facere, quia nec reddi ei dos inuita filia potest.
  Ulpianus libro trigesimo sexto ad Sabinum. Cum pater dotem pro filia 29.pr.1
promittit et dotem legat, si quidem marito legauit, uidendum est, an legatum ualeat, et
non puto ualere: nam cum creditori debitor legat id quod debet, nullum legatum est. quod
si filiae legauit, ualet legatum: dos enim ex promissione marito debetur, legatum filiae. et
si quidem hoc animo testatorem esse filia ostenderit, ut duplicaret ei legatum, habebit 5
utrumque, dotem quam maritus persecutus fuerit et legatum ex causa legati. quod si
alterutrum uoluit habere: si mulier legatum petat, opposita doli exceptione non alias co-
getur ei heres legatum soluere, quam si cauerit indemnem hoc nomine heredem futurum
aduersus maritum ex promissione agentem. sed si maritus agat, nihil de indemnitate eum
cauere oportebit, uerum mulier post eum agens exceptione repelletur, quia semel dos 10
praestita est.
  Paulus libro septimo ad Sabinum. Dotem, quae in prius matrimonium data 30.pr.1
est, non aliter conuerti in posterius matrimonium dicendum est, quam cum hoc agitur:
dum hoc agi semper interpretemur, nisi probetur aliud conuenisse.
  Papinianus libro quarto responsorum. Quod si non diuortium, sed iurgium 31.pr.1
fuit, dos eiusdem matrimonii manebit.
  Pomponius libro sexto decimo ad Sabinum. Si ex lapidicinis dotalis fundi 32.pr.1
lapidem uel arbores, quae fructus non essent, siue superficium aedificii dotalis uoluntate
mulieris uendiderit, nummi ex ea uenditione recepti sunt dotis.
  Ulpianus libro sexto ad Sabinum. Si extraneus sit qui dotem promisit is- 33.pr.1
que defectus sit facultatibus, imputabitur marito, cur eum non conuenerit, maxime si ex
necessitate, non ex uoluntate dotem promiserat: nam si donauit, utcumque parcendum
marito, qui eum non praecipitauit ad solutionem qui donauerat quemque in id quod facere
posset, si conuenisset, condemnauerat. hoc enim diuus Pius rescripsit eos, qui ex 5
liberalitate conueniuntur, in id quod facere possunt condemnandos. sed si uel pater uel
ipsa promiserunt, Iulianus quidem libro sexto decimo digestorum scribit
etiam si pater promisit, periculum respicere ad maritum: quod ferendum non est. debebit
igitur mulieris esse periculum: nec enim quicquam iudex propriis auribus audiet mulie-
rem dicentem, cur patrem, qui de suo dotem promisit, non urserit ad exsolutionem, multo 10
minus, cur ipsam non conuenerit. recte itaque Sabinus disposuit, ut diceret quod pater
uel ipsa mulier promisit uiri periculo non esse, quod debitor, id uiri esse, quod alius, sci-
licet donaturus, eius periculo ait, cui adquiritur: adquiri autem mulieri accipiemus, ad
qu<a>m rei commodum respicit.
  Idem libro trigesimo tertio ad Sabinum. Mater cum filiae aurum dedisset 34.pr.1
utendum, pater puellae id aurum in dotem uiro adpendit: dein mortua est mater. si inscia
inuitaue uxore uir id aurum in dotem dedisset, manet id aurum heredis matris uindicari-
que potest et eo minorem dotem uiro datam esse placuit: quia res euicta est, marito com-
petit aduersus socerum actio. 5
  Idem libro quadragesimo septimo ad Sabinum. Dotem a patre uel a quouis 35.pr.1
alio promissam si uir nouandi causa stipuletur, coepit uiri esse periculum, cum ante mu-
lieris fuisset.
  Idem libro quadragesimo octauo ad Sabinum. Debitor mulieris iussu eius 36.pr.1
pecuniam uiro expromisit, deinde uir acceptam eam iussu mulieris fecit. res mulieri perit.
hoc quomodo accipimus? utrum dotis nomine an et si alia ex causa? et uidetur de eo
debitore dictum, qui dotis nomine promisit. illud adhuc subest, utrum ante nuptias an
post nuptias id factum sit: multum enim interesse uidetur. nam si secutis nuptiis id factum 5
est, dote iam constituta maritus accepto ferendo perdit, si autem antequam nuptiae se-
querentur, nihil uidetur doti constitutum esse.
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Non enim alias perit mulieri actio, 37.pr.1
quam si nuptiae secutae fuerint: nam si secutae non sunt, manet debitor mulieri obligatus
  Ulpianus libro quadragesimo octauo ad Sabinum. Sane uidendum est, an 38.pr.1
marito mulier, quae iussit accepto ferri, obligetur. et putem obligari mandati actione et
hoc ipsum in dotem conuerti, quod mulier mandati iudicio obligata est. et quod dicitur
rem mulieri perire, consequens est: nam si coeperit uelle de dote agere, ipsa secum de-
bebit compensare iussum suum. 5
  Idem libro trigesimo tertio ad edictum. Si serua seruo quasi dotem dederit, 39.pr.1
deinde constante coniunctione ad libertatem ambo peruenerint peculio eis non adempto et
in eadem coniunctione permanserint, ita res mode<re>tur, ut, si quae ex rebus corporalibus
uelut in dotem tempore seruitutis datis exstiterint, uideantur ea tacite in dotem conuersa,
ut earum aestimatio mulieri debeatur. Si spadoni mulier nubserit, distinguendum 1.1
arbitror, castratus fuerit necne, ut in castrato dicas dotem non esse: in eo qui castratus
non est, quia est matrimonium, et dos et dotis actio est.
  Idem libro trigesimo quarto ad edictum. Diuus Seuerus rescripsit Pontio 40.pr.1
Lucriano in haec uerba: 'Si mulier, quae dotem dederat, post diuortium rursus in matri-
monium redit non reuocatis instrumentis, non dubitabit is, apud quem res agetur, secun-
dum uoluntatem mulieris, quae utique non indotata redire in matrimonium uoluit, partibus
suis fungi quasi renouata dote'. 5
  Paulus libro trigesimo quinto ad edictum. Promittendo dotem omnes obli- 41.pr.1
gantur, cuiuscumque sexus condicionisque sint. Sed si nuptiae secutae non fuerint, ex sti- 1.1
pulatu agi non potest: magis enim res quam uerba intuenda sunt. Accepti quoque latione 2.1
dos constituitur, cum debitori marito acceptum feratur dotis constituendae causa. Si a de- 3.1
bitore mulieris sub condicione dos promittatur et postea, sed antequam maritus petere
posset, debitor soluendo esse desierit, magis periculum ad mulierem pertinere placet: nec
enim uideri maritum nomen secutum eo tempore, quo exigere non poterit. quod si iam
tunc debitor, cum sub condicione promitteret, soluendo non fuerit, periculum uiri esse, quod 5
sciens tale nomen secutus uideretur, quale initio obligationis fuerit. Si debitor mulieris 4.1
dotem promiserit et mulierem heredem reliquerit, Labeo perinde habendum ait, ac si mu-
lier ipsa dotem promisisset. cuius sententiam Iulianus quoque probat: nec enim aequum
esse ait, ut ei damnetur eius pecuniae nomine, quam ipsa debeat, et satis esse acceptila-
tione eam liberari. 5
  Gaius libro undecimo ad edictum prouinciale. Res in dotem datae, quae 42.pr.1
pondere numero mensura constant, mariti periculo sunt, quia in hoc dantur, ut eas maritus
ad arbitrium suum distrahat et quandoque soluto matrimonio eiusdem generis et qualitatis
alias restituat uel ipse uel heres eius.
  Ulpianus libro tertio disputationum. Licet soleat dos per acceptilationem 43.pr.1
constitui, tamen, si ante matrimonium acceptilatio fuerit interposita nec nuptiae secutae,
Scaeuola ait matrimonii causa acceptilationem interpositam non secutis nuptiis nullam esse
atque ideo suo loco manere obligationem. quae sententia uera est. Quotiens autem ex- 1.1
traneus accepto fert debitori dotis constituendae causa, si quidem nuptiae insecutae non
fuerint, liberatio non sequetur: nisi forte sic accepto tulit, ut uelit mulieri in totum dona-
tum: tunc enim credendum est breui manu acceptum a muliere et marito datum: ceterum
mulieri per liberam personam condictio adquiri non potest. Plane secutis nuptiis mulier 2.1
soluto matrimonio dotis exactionem habebit, nisi forte sic accepto tulit extraneus, ut ipse,
quoquo modo solutum fuerit matrimonium, condictionem habeat: tunc enim non habebit
mulier actionem. secundum quae constituta dote per acceptilationem et secutis nuptiis is
effectus erit dotis exactioni, ut, si quidem pura sit obligatio quae accepto lata est, non 5
ipsa iam restituenda sit, sed soluenda dos secundum sua tempora. sin uero obligatio in
diem fuit nec ante solutum matrimonium dies obligationis praeteriit, restauranda est in
diem pristinum obligatio et, si debitum cum satisdatione fuerit, satisdatio renouanda est.
similique modo et si condicionalis fuerit obligatio quae in dotem conuersa est et pendente
obligatione diuortium fuerit secutum, uerius obligationem sub eadem condicione restitui 10
debere: sed si condicio exstiterit constante matrimonio, ex die diuortii tempora exactionis
numerantur.
  Iulianus libro sexto decimo digestorum. Si pater filiae nomine dotem pro- 44.pr.1
misisset et eam ante nuptias emancipasset, non resoluitur promissio: nam et cum ante
nuptias pater moreretur, nihilo minus heredes eius ex promissione obligati manebunt. Quae 1.1
debitorem filium familias habet, si patri eius ita dotem promiserit: quod mihi debes uel
'quod mihi filius tuus debet, doti tibi erunt', non obligatur, sed efficit, ut id, quod actione
de peculio seruari a patre poterat, in dote sit. Marcellus. Siue igitur cum filio post hac
siue cum patre agere instituerit, exceptione pacti conuenti summouebitur: actione autem 5
de dote si experietur, consequetur quod in peculio fuisse apparuerit eo tempore quo dos
promittebatur: utique si post nuptias promissa <dos est. nam dote ante nuptias promissa> eius
temporis peculium aestimari debet, quo nuptiae fierent.
  Tryphoninus libro octauo disputationum. Quod si nuptura debitori filio fa- 45.pr.1
milias actionem dumtaxat de peculio promisit, id, quod ex ea causa sibi deberetur nuptia-
rum tempore, inspicitur. Si uero alii nuptura iussit filium familias debitorem de peculio 1.1
dotem promittere, tempus inspicitur, quo dos promissa est, ut tantum in peculio esse
aestimaretur.
  Iulianus libro sexto decimo digestorum. Quemadmodum inuito domino 46.pr.1
seruus stipulatus adquirit, ita, si dotem domini nomine sibi promitti patiatur, obligatio
domino adquiritur. sed neque periculum dominus praestare debebit (si forte debitor mu-
lieris dotem promiserit) neque culpam. traditione quoque rei dotalis in persona serui uel
filii familias facta dos constituitur ita, ut neque periculum nec culpam dominus aut pater 5
praestet. igitur hanc dotem periculo mulieris esse dico, quamdiu dominus uel pater ratam
promissionem uel donationem habuerit: ideoque etiam manente matrimonio res quas tra-
diderit condictione repetituram, item incerti condictione consecuturam, ut promissione libe-
retur. Si debitori suo mulier nuptura ita dotem promississet: 'quod mihi debes aut fundus 1.1
Sempronianus doti tibi erit', utrum mulier uellet, id in dote erit: et si quidem debitum
maluisset dotis nomine apud uirum remanere, potest ea exceptione se tueri aduersus
petentem fundum: quod si fundum dedisset, pecuniam marito condicet. Pater etiamsi falso 2.1
existimans se filiae suae debitorem esse dotem promississet, obligabitur.
  Idem libro octauo decimo digestorum. Si seruo in dotem ante nuptias dato 47.pr.1
donatum aliquid uel legatum ante nuptias fuisset, ampliatur dos, sicut ex fructibus fundi,
qui ante nuptias traditus est.
  Idem libro secundo ad Urseium Ferocem. Tali facta stipulatione: 'decem in 48.pr.1
anno proximo dotis nomine dare spondes?' quaesitum est, annus ex quo tempore esset
numerandus, utrum ex die stipulationis factae an ex eo die, quo dos esse potuisset, id est
nuptiarum. et responsum est ex die nuptiarum annum esse numerandum, ne, si aliter ob-
seruaremus, si intra annum nuptiae factae non sint, uideri possit dos ex ea obligatione 5
deberi. Socer genero suo sic legauerat: 'Lucio Titio filiae meae nomine centum heres meus 1.1
damnas esto dare'. hanc pecuniam generum petere debere, exactam acceptam legatis re-
ferri, sed diuortio facto de dote action<e> mulieri reddendam Proculus respondit et nihilo
minus dotis esse factam. Iulianus notat: immo nec filiae, si uoluerit, deneganda est
huiusmodi actio. 5
  Idem libro quinto ex Minicio. Uir ab eo, qui uxori eius dotem facere uole- 49.pr.1
bat, certam pecuniam eo nomine stipulatus est, deinde acceptam eam fecit: quaerebatur,
essetne ea pecunia in dotem. respondit, si acceptam non fecisset et promissor soluendo
esse desisset, quaereremus, an culpa mariti ea pecunia exacta non esset: cum uero ac-
ceptam fecit, omnimodo periculum ad eum pertinebit: perinde enim est, ac si acceperit 5
pecuniam et eandem promissori donauerit.
  Africanus libro octauo quaestionum. Quae fundum in dote habebat, di- 50.pr.1
uortio facto cum in matrimonium rediret, pacta est cum uiro, uti decem in dotem acciperet
et fundum sibi restitueret, ac <d>atis decem, priusquam fundus ei restitueretur, in matrimonio
decessit. illud ex bona fide est et negotio contracto conuenit, ut fundus, quasi sine causa
penes maritum esse coeperit, condicatur. Et hoc euidentius circa actionem pigneraticiam 1.1
apparebit. etenim si, cum fundum Cornelianum pignoris causa tibi tradidisse<m>, postea ex
conuentione fundum Titianum in hoc tibi tradiderim, ut Cornelianum mihi restitueres: mi-
nime puto dubitandum erit, quin statim recte pigneraticia ad recipiendum Cornelianum
agere possim. 5
  Ulpianus libro secundo responsorum. Si res, quas filiae emancipatae pater 51.pr.1
donauit, ex uoluntate eius postea in dotem pro ea datae sunt, a filia dotem, non a patre
uideri datam.
  Marcianus libro tertio regularum. Non solum si aestimatus fundus, sed 52.pr.1
etiam si non aestimatus in dotem datus est et alias, cum necesse non habeat mulier du-
plum promittere, promisit: quia ipse fundus est in dote, quodcumque propter eum con-
secutus fuerit a muliere maritus, quandoque restituet mulieri de dote agenti.
  Neratius libro tertio membranarum. Cum uir uxori donare uellet, debitor 53.pr.1
mulieris qui soluendo non erat dotem ei promisit. ad id dumtaxat, ad quod soluendo fuit,
uiri periculo ea res est: et si quid debitori ad soluendum facultatis accesserit, periculum
ad eam summam quae accesserit crescet permanebitque etiam, si rursus pauperior
factus erit: quia neque tum, cum dos promitteretur, donatio facta est nisi eius pecuniae 5
quae a debitore seruari non poterat, neque cum soluendo is esse coepit, donationis
causa permaneat, cum eo loco res sit, quo esset, si tum quoque, cum promitteretur dos,
locuples fuisset.
  Gaius libro . . . ad edictum praetoris titulo de praediatoribus. Res, quae 54.pr.1
ex dotali pecunia comparatae sunt, dotales esse uidentur.
  Paulus libro primo ad Plautium. Cum dotis causa aliquid expromittitur, 55.pr.1
fideiussor eo nomine datus tenetur.
  Idem libro sexto ad Plautium. Si is qui Stichum mulieri debet in dotem de- 56.pr.1
legatus sit et antequam solueret debitor, Stichus decesserit, cum neque per debitorem ste-
tisset quo minus solueret, neque maritus in agendo moram fecisset: periculo mulieris Stichus
morietur: quamquam etiamsi moram maritus fecerit in exigendo, si tamen etiam apud ma-
ritum moriturus Stichus fuerit, actione dotis maritus non teneatur. Ibi dos esse debet, ubi 1.1
opera matrimonii sunt. Post mortem patris statim onera matrimonii filium sequuntur, sicut 2.1
liberi, sicut uxor. Quod dicitur necessarias impensas ipso iure dotem minuere, non eo 3.1
pertinet, ut, si forte fundus in dote sit, desinat aliqua ex parte dotalis esse, sed, nisi im-
pensa reddatur, aut pars fundi aut totus retineatur. sed si tantum in fundum dotalem im-
pensum sit per partes, quanti fundus est, desinere eum dotalem esse Scaeuola noster di-
cebat, nisi mulier sponte marito intra annum impensas obtulerit. si pecunia et fundus in 5
dote sint et necessariae impensae in fundum factae, Nerua ait dotem pecuniariam minui.
quid ergo si mulier impensas marito soluerit, utrum crescet dos an ex integro data uide-
bitur? cuius rei manifestior iniquitas in fundo est secundum Scaeuolae nostri sententiam:
nam si desinit dotalis esse, poterit alienari: rursus quemadmodum poterit fieri dotalis data
pecunia? an iam pecunia in dote esse uidebitur? et magis est, ut ager in causam dotis 10
reuertatur, sed interim alienatio fundi inhibeatur.
  Iauolenus libro primo ex Plautio. Nuptura filio familias si socero dotem 57.pr.1
ita promiserit: 'quod filius tuus mihi debet, id doti tibi erit', interesse puto, utrum filii ob-
ligatio an patris persecutio et in rem uersum promissioni contineatur. nam si id quod
filium dare oportet significatum est, tota pecunia, in quam filius obligatus est, promissioni
dotis continebitur: sin autem id, quod patrem de peculio uel in rem uerso praestare opor- 5
tebit, aestimare debebit quantum sit eo tempore id quod promittitur, ut ea summa dotis
esse uideatur, qua patrem eo tempore filii nomine condemnari oportebit. quod si non
euidenter apparuit, de cuius mulier obligatione sensit, praesumptionem ad filii debitum
spectare uerisimile est, nisi euidentissime contrarium adprobetur.
  Celsus libro nono decimo digestorum. Si sponsalibus nondum factis Titio 58.pr.1
dotem Seiae nomine promiseris, cum ea nubere ei nollet, tamen, si postea nupserit, dotem
debebis, nisi aliae nuptiae mediae interuenissent. Si mulier ancillam Pamphilam a Titio 1.1
stipulata, deinde ei nuptura quod is sibi debebat doti habere permisit, etiamsi non erit uiri
Pamphila, an ipsa tamen Pamphila in dote et mulieris periculo erit? an et quod ea pepererit,
reddi mulieri debebit? quia si in sua causa prior stipulatio mansisset, non redderetur. nisi
forte refert, habuerit rem quam debebat uir, quo tempore dos constituebatur, nam ita 5
poterit uideri res ipsa ad eum peruenisse: an non habuerit: nam si non habuerit, magis
est, ut liberatio obligationis potius quam res ipsa ad eum ita peruenisse uideatur ideoque
partus eius non debetur.
  Marcellus libro septimo digestorum. Si mulier ita dotem promiserit: 'decem 59.pr.1
tibi aut Titio doti erunt', hoc casu dici potest uel Titio dari posse, sed de dote uirum
teneri, quemadmodum si Titio iussisset dari. nec mirum, cum etiam promissura uiro dotem
possit delegante eo alteri promittere, etsi dici solet alii quam marito dotis nomine mulie-
rem non posse obligari. his enim casibus uiro dos quaeritur. non enim existimabimus illam 5
ita promississe, cum uel de Titii nuptiis cogitaret. Ex asse heres institutus rogatus- 1.1
que mulieri dodrantem hereditatis restituere iussu eius quod debet doti promisit marito.
uereor, non sit obligatus: nam mulieri in hoc tenetur, ut hereditatem restituendo transferat
actiones et quas habet et quibus est obstrictus, quas transfer<re> ad alium, quam cui debet
fideicommissum, non potest. aliquis dixerit incerti cum eo agi posse, fideicommissi prae- 5
stet aestimationem. huic ego consentire non possum: nam obligari mulieris debitorem ita
aequum est, si accipere id ipsum quod ei debetur uir potest. sed ne indotata mulier esse
uideatur, dicendum est ipsi mulieri ex Trebelliano restituendam esse partem hereditatis
quae ei relicta est, ut ea suo marito pro dote eam soluer<e>t, quia et ad eam fideicom-
missum et onera eius pertinent delegatione propter nimiam suptilitatem et casus necessi- 10
tatem minime optinente. Eius nomine quae libera uidebatur decem in dote 2.1
dedisti: eo casu habebis condictionem, quo habere potuisses, si mulieris liberae nomine
dedisses nec nuptiae secutae essent. si manumissa nupserit, ita demum dos erit, si ea mente
dedisti, ut quandoque secutis nuptiis dos esset. igitur si mulieri donaturus dedisti, dominus
condicet, quemadmodum si eum qui sibi donaturus esset mulier ipsam donare iussisset. 5
  Celsus libro undecimo digestorum. Quaero, quantae pecuniae dotem pro- 60.pr.1
mittenti adultae mulieri curator consensum accommodare debeat. respondit: modus ex
facultatibus et dignitate mulieris maritique statuendus est, quousque ratio patitur.
  Terentius Clemens libro tertio ad legem Iuliam et Papiam. Siue gene- 61.pr.1
ralis curator siue dotis dandae causa constitutus sit et amplius doti promissum est quam
facultates mulieris ualent, ipso iure promissio non ualet, quia lege rata non habetur aucto-
ritas dolo malo facta. quaerendum tamen est, utrum tota obligatio an quod amplius pro-
missum est, quam promitti oportuit, infirmetur? et utilius est dicere id quod superfluum 5
est tantummodo infirmare. Iste autem curator res dotis nomine tradere debet, non etiam 1.1
ut uendat cuilibet et pretium eius in dotem det. dubitari autem potest, an hoc uerum
sit: quid enim si aliter honeste nubere non possit, quam ut pecuniam in dotem det idque
ei magis expediat? atquin possunt res in dotem datae plerumque alienari et pecunia in
dotem conuerti. sed ut expediatur quaestio, si quidem res in dotem maritus accipere ma- 5
luerit, nihil amplius quaerendum est: sin autem non aliter contrahere matrimonium uir
patitur nisi pecuniis in dotem datis, tunc officium est curatoris apud eundem intrare iu-
dicem, qui eum constituit, ut iterum ei causa cognita etiam uiro absente permittat rerum
uenditione celebrata dotem constituere.
  Modestinus libro quinto responsorum. Titia cum esset minor uiginti quin- 62.pr.1
que annis, quartam hereditatis matris suae communem sibi cum fratribus mutauit et ac-
cepit pro ea parte fundum quasi emptione inter se facta: hunc fundum cum aliis rebus
doti dedit. quaero, si in integrum restituatur et partem suam accipi<a>t quartam et reddat
fundum, quid debeat maritus facere? an contentus esse debeat aliis rebus in dotem datis? 5
item quaero, si haec decesserit et heredes eius in integrum restitutionem ex persona eius
petierint et ipsi petant quartam partem et ill<i> fundum, an maritus cogatur restituere fun-
dum contentus in retentione lucri dotis ceteris rebus? Modestinus respondit nihil proponi,
cur marito dos auferenda sit: sed in <u>eram aestimationem praedii mulier uel eius heredes
condemnandi sunt in hoc tempus referendam, quo in dotem datus est. 10
  Idem libro singulari de heurematicis. Stipulatio de dote reddenda ab ex- 63.pr.1
traneo interposita facto diuortio statim committitur nec redintegrato matrimonio actio sti-
pulatori quaesita intercidit: denuo igitur consentiente stipulatore dos constituenda est, ne
sequenti matrimonio mulier indotata sit: si modo ea dos non ab ipsa profecta sit, quam
alius permissu eius stipulatus est, tunc enim consensus eius non est necessarius. 5
  Iauolenus libro quarto ex Cassio. Post diuortium mulier si de dote ma- 64.pr.1
ritus nihil cauit et, cum alii nupsisset, postea ad priorem uirum rediit, tacite dos ei
redintegratur.
  Pomponius libro quinto ad Quintum Mucium. Si legato aut hereditate ali- 65.pr.1
quid seruo dotali obuenit, quod testator noluit ad maritum pertinere, id soluto matrimonio
reddendum est mulieri.
  Idem libro octauo ad Quintum Mucium. Si usus fructus fundi, cuius proprie- 66.pr.1
tatem mulier non habebat, dotis nomine mihi a domino proprietatis detur, difficultas erit
post diuortium circa reddendum ius mulieri, quoniam diximus usum fructum a fructuario
cedi non posse nisi domino proprietatis et, si extraneo cedatur, id est ei qui proprietatem
non habeat, nihil ad eum transire, sed ad dominum proprietatis reuersurum usum fructum. 5
quidam ergo remedii loco recte putauerunt introducendum, ut uel locet hunc usum fructum
mulieri maritus uel uendat nummo uno, ut ipsum quidem ius remaneat penes maritum,
perceptio uero fructuum ad mulierem pertineat.
  Proculus libro septimo epistularum. Proculus Nepoti suo salutem. Ancilla 67.pr.1
quae nupsit dotisque nomine pecuniam uiro tradidit, siue sci<a>t se ancillam esse siue ignoret,
non poterit eam pecuniam uiri facere eaque nihilo minus mansit eius cuius fuerat ante-
quam eo nomine uiro traderetur, nisi forte usucapta est. nec postea quam apud eundem
uirum libera facta est, eius pecuniae causam mutare potuit. itaque nec facto quidem di- 5
uortio aut dotis iure aut per condictionem repetere recte potest, sed is cuius pecunia est
recte uindicat eam. quod si uir eam pecuniam pro suo possidendo usucepit, scilicet quia
existimauit mulierem liberam esse, propius est, ut existimem eum lucrifecisse, utique si,
antequam matrimonium esse inciperet, usucepit. et in eadem opinione sum, si quid ex ea
pecunia parauit, antequam ea dos fieret, ita, ut nec posside<a>t eam nec dolo fecerit, quo 10
minus eam possideret.
  Papinianus libro decimo quaestionum. Dotis promissio non ideo minus ua- 68.pr.1
lebit, quod ignorante initio patre nuptiae non fuerint, si postea consenserit, cum omnis
dotis promissio futuri matrimonii tacitam condicionem accipiat. nam et si minor annis duo-
decim ut maior deducta sit, tunc primum petetur, cum maior annis apud eundem esse
coeperit: quod enim uolgatum est dotis promissionem in primis dumtaxat nuptiis destinare 5
neque durare obligationem, si post alterius matrimonium ei nubat cui dotem promiserat,
tunc locum habet, cum intercesserunt aliae nuptiae.
  Idem libro quarto responsorum. Cum post diuortium uiro sciente mulier in 69.pr.1
possessionem praediorum quae in dotem promisit longo tempore fuerit, conuenisse tacite
uidetur, ne dos quae promissa fuerat petatur, et, si petere ea coeperit, pacti exceptione a
muliere repellitur. Mulier pecuniam sibi debitam a Seio cum usuris futuri temporis in dote 1.1
promittenda demonstrauit: eas quoque dotis portionem esse, quarum dies post nuptias
cessit, rationis est. Usuras dotis in stipulatum cum dote post diuortium deductas ex die 2.1
secundi matrimonii non esse praestandas placuit, quia nec sortis exactio locum habere
coepit: medii autem temporis debebuntur. In domum absentis uxore deducta, nullis in eam 3.1
interea ex bonis uiri sumptibus factis, ad exhibitionem uxoris promissas usuras reuersus
uir improbe petit. Gener a socero dotem arbitratu soceri certo die dari non demonstrata 4.1
re uel quantitate stipulatus fuerat: arbitrio quoque detracto stipulationem ualere placuit,
nec uideri simile, quod fundo non demonstrato nullum esse legatum uel stipulationem fundi
constaret, cum inter modum constituendae dotis <et> corpus ignotum differentia magna sit:
dotis etenim quantitas pro modo facultatium patris et dignitate mariti constitui potest. 5
Nuptiis ex uoluntate patris puellae cum filio tutoris iure contractis dos pro modo faculta- 5.1
tium et dignitat<e> natalium recte per tutorem constitui potest. Patrona dotem pro liberta 6.1
iure promissam, quod exstiterit ingrata, non retinebit. Cum res in dotem aestimatas so- 7.1
luto matrimonio reddi placuit, summa declaratur, non uenditio contrahitur: ideoque rebus
euictis, si mulier bona fide eas dederit, nulla est actio uiro: alioquin de dolo tenetur. In 8.1
dotem rebus aestimatis et traditis, quamuis eas mulier in usu habeat, uiri dominium factum
uideretur. Partum dotalium ancillarum dotis esse portionem conuenit ideoque frustra pa- 9.1
cisci uirum, ut inter uxorem et se partus communis sit.
  Paulus libro sexto quaestionum. In ambiguis pro dotibus re- 70.pr.1
spondere melius est.
  Idem libro tertio decimo quaestionum. Cum dotem mulieris nomine extra- 71.pr.1
neus promisit, mulieris periculum est: sed si maritus nomen secutus usuras ex<e>gerit, peri-
culum eius futurum respondetur.
  Idem libro octauo responsorum. Mulier bona sua omnia in dotem dedit: 72.pr.1
quaero, an maritus quasi heres oneribus respondere cogatur. Paulus respondit eum qui-
dem, qui tota ex repromissione dotis bona mulieris retinuit, a creditoribus conueniri eius
non posse, sed non plus esse in promissione bonorum quam quod superest deducto aere
alieno. Paulus respondit in rebus dotalibus etiam patrem mariti dolum et culpam prae- 1.1
stare debere. Paulus respondit, si mulier de suo dotem dedit et adhibuit matrem quae 2.1
stipularetur, potuisse eam postea instrumentum dotale mutare.
  Idem libro secundo sententiarum. Mutus surdus caecus dotis nomine obli- 73.pr.1
gantur, quia et nuptias contrahere possunt. Manente matrimonio non perditurae uxori ob 1.1
has causas dos reddi potest: ut sese suosque alat, ut fundum idoneum emat, ut in exilium
uel in insulam relegato parenti praestet alimonia, aut ut egentem uirum fratrem soro-
remue sustineat.
  Hermogenianus libro quinto epitomarum. Si sponsa dotem dederit nec 74.pr.1
nupserit uel minor duodecim annis ut uxor habeatur, exemplo dotis condictioni fauoris ra-
tione priuilegium, quod inter personales actiones uertitur, tribui placuit.
  Tryfoninus libro sexto disputationum. Quamuis in bonis mariti dos sit, 75.pr.1
mulieris tamen est, et merito placuit, ut, si in dotem fundum inaestimatum dedit, cuius
nomine duplae stipulatione cautum habuit, isque marito euictus sit, statim eam ex stipula-
tione agere posse. porro cuius interest non esse euictum quod in dote fuit quodque ipsa
euictionem pati creditur ob id, quod eum in dotem habere desiit, huius etiam constante 5
matrimonio, quamuis apud maritum dominium sit, emolumenti potestatem esse creditur,
cuius etiam matrimonii onera maritus sustinet.
  Idem libro nono disputationum. Si pater mulieris mortis suae causa dotem 76.pr.1
promiserit, ualet promissio: nam et si in tempus, quo ipse moreretur, promississet, obliga-
retur. sed si conualuerit, cur ei non remittatur obligatio per condictionem, atque si stipu-
lanti quiuis alius promisisset aut dotem alicuius nomine? nam ut corporis uel pecuniae
translatae, ita obligationis constitutae mortis causa condictio est. non idem dicendum est 5
in persona mulieris, si mulier mortis suae causa dotem promiserit, quia nisi matrimonii
oneribus seruiat, dos nulla est.
  Idem libro decimo disputationum. Si mulier debitori suo, qui sub usuris de- 77.pr.1
bebat, nuptura dotem promississet quod is sibi deberet, post contractas nuptias secuti tem-
poris usuras non esse dotales, quia illa obligatio tota tolleretur, perinde ac si solutum de-
bitum mulieri in dotem ab ea datum esset.
  Idem libro undecimo disputationum. Cum in fundo mariti habens mulier 78.pr.1
usum fructum dotis causa eum marito dedit, quamuis ab ea usus fructus decesserit, ma-
ritus tamen non usum fructum habet, sed suo fundo quasi dominus utitur, consecutus per
dotem plenam fundi proprietatem, non separatam usu fructu, nec est, quod non utendo
maritus amittat. diuortio autem facto constituet in eodem fundo usum fructum mulieri. 5
quod si in matrimonio decesserit uxor, nihil emolumenti ob dotem habere uidetur maritus,
quia et si uxorem eam non duxisset, fructuariae morte finitus usus fructus ad proprietatem
rediret: ideoque nec in funus confert mulieris. Plane si pater filiae nomine, qui in fundo 1.1
generi usum fructum habebit, dotis constituendae gratia eum dederit, et in matrimonio
mortua fuerit, habebit ex sua persona usus fructus petitionem. Quod si mulier in fundo 2.1
suo marito usum fructum dotis causa constituerit, tunc ex mariti persona erit usus fructus
proprie, qui et non utendo ipsius pereat: quod si acciderit, uideamus, an etiamnunc dotata
sit mulier. et si quidem dominium apud mulierem est fundi, ad quem reuersus est usus
fructus, nihil iam in dote habet, quod actione dotis consequatur ab eo, cui quod non 5
utendo amisit usum fructum imputari non potest, ex quo ipsa lucrum habet: ideoque in-
dotata erit. quod si alienauerit uxor proprietatem, quae sine ullo mulieris emolumento
plenior facta est: adhuc dotata est, quia dotis actione teneri debet maritus, qui quando
licuit usu fructu uti amisit eum non utendo. nam si habere perseuerasset usum fructum
ad diuortium, commodo mulieris cederet eius restitutio, quia etsi non protinus ad ipsam 10
transiret, tamen uel si pretio uel beneficio sine incommodo mulieris ad proprietatem re-
uertetur. si autem usum fructum maritus non amiserit, morte mulieris non finitur usus
fructus apud maritum. diuortio autem facto primo uideamus et in hac et in superiore
specie, an pro rata temporis eius anni diuidantur fructus: quod probandum est. ipsius
autem restitutio ita fiet, ut habenti mulieri fundum usus fructus cedatur et ita cum pro- 15
prietat<e> consolidetur. sed et si non sit fundi domina, nihilo minus competit dotis actio, ut
dimittat a se maritus usum fructum: nam uel ex empto actione adhuc, ut usum fructum
praestet, mulier tenetur, aut pretium eius consequi sperat, aut cuiuis magis gratiam prae-
stare quam relinquere apud inimicum ius ad se translatum licere ei ciuile est. Uxor uiro 3.1
usum fructum dotis nomine dedit, manente matrimonio eidem fundum uendidit: quaesitum
est, diuortio facto quid dotis iudicio reciperare debeat. dixi referre, quanti fundus uenisset:
nam si nudae proprietatis aestimatio facta fuisset, mulier dotis iudicio pretium usus fructus
reciperare debet. quid ergo est, si uir ante litem contestatam mortuus fuisset? heredes 5
eius nihil praestituros: nam etsi quilibet alius emptor proprietatis exstitisset, heres uiri
nihil mulieri praestaret scilicet usu fructu reuerso ad proprietatem. ceterum si fundus
totus uenisset, quanti debet uenire <non> detracto usu fructu, intellegi mulierem dotem ma-
nente matrimonio recepisse. Si fundus communis in dotem datus erit et socius egerit cum 4.1
marito communi diuidundo adiudicatusque fundus socio fuerit, in dote erit quantitas, qua
socius marito damnatus fuerit aut, si omissa licitatione extraneo addictus is fundus fuerit,
pretii portio, quae distracta est, sed ita, ut non uice corporis habeatur nec diuortio secuto
praesenti die quod in numero est restituatur, sed statuto tempore solui debeat. quod si 5
marito fundus fuerit adiudicatus, pars utique data in dotem dotalis manebit: diuortio autem
facto sequetur restitutionem, propter quam ad maritum peruenit, etiam altera portio, sci-
licet ut recipiat tantum pretii nomine a muliere, quantum dedit ex condemnatione socio:
nec audiri debebit alteruter eam aequitatem recusans, aut mulier in sus<cip>ienda parte al-
tera quoque aut uir in restituenda. sed an constante matrimonio non sola pars dotalis sit, 10
quae data fuit in dotem, sed etiam altera port<io>, uideamus. Iulianus de parte tantum do-
tali loquitur, et ego dixi in auditorio illam solam dotalem esse. Si marito dotis nomine 5.1
stipulanti promisit per errorem is qui exceptione tutus erat ne soluat, cogetur ei soluere
et habebit condictionem aduersus mulierem aut patrem, uter eorum delegauit, ob id quod
indebitum marito promisit aut soluit.
  Labeo libro sexto posteriorum a Iauoleno epitomatorum. Auus neptis no- 79.pr.1
mine filio natae genero dotem dedit et moritur. negat Seruius dotem ad patrem reuerti et
ego cum Seruio sentio, quia non potest uideri ab eo profecta, quia nihil ex his sui ha-
buisset. Pater filiae nomine centum doti ita promisit 'cum commodissimum esset'. Ateius 1.1
scripsit Seruium respondisse, cum primum sine turpitudine et infamia dari possit, deberi.
  Iauolenus libro sexto ex posterioribus Labeonis. Si debitor mu- 80.pr.1
lieris dotem sponso promiserit, posse mulierem ante nuptias a debitore eam pecuniam pe-
tere neque eo nomine postea debitorem uiro obligatum futurum ait Labeo. falsum est,
quia ea promissio in pendenti esset, donec obligatio in ea causa est.
  Papinianus libro octauo quaestionum. Pater filiae nomine nummos alienos, 81.pr.1
quos mutuos acceperat aut in causam crediti receperat, in dotem dedit. consumptis his
dos profecticia efficitur.
  Proculus libro quinto epistularum. Cum uxor uirum suum quam pecuniam 82.pr.1
sibi deberet in dotem filiae communis dare iusserit et id fecisse dicatur, puto animaduer-
tendum esse, utrum eam dotem suo an uxoris nomine dedit: si suo, nihilo minus uxori
eum debere pecuniam: si uxoris nomine dederit, ipsum ab uxore liberatum esse.
  Iauolenus libro sexto posteriorum Labeonis. Si debitor mulieris dotem 83.pr.1
sponso promiserit, non posse mulierem ante nuptias a debitore eam pecuniam petere, quia
ea promissio in pendenti esset, donec obligatio in ea causa est.
  Labeo libro sexto pithanon a Paulo epitomatorum. Si de dote promissa 84.pr.1
agitur, non oportet in quantum facere potest condemnari eum qui promisit. Paulus: immo
quod ad extraneum attinet, semper hoc uerum est. ceterum si manente adfinitate dotem
promissam gener a socero petit, utique in quantum facere potest socer condemnabitur. si
dirempto matrimonio petitur, ex causa et persona id tribuendum puto: quid enim si socer 5
specie futurae dotis induxerit generum et cum sciret se praestare dotem non posse, id
egerit, ut genero insidiaretur?
  Scaeuola libro octauo digestorum. Fundum filiae nomine pater in dotem 85.pr.1
dederat: huius heredi filiae ex asse creditoribus urguentibus patris utilius uidetur potius
fundum qui dotalis est distrahere, quod minus fructuosus sit, et alios hereditarios uberiore
reditu retinere: maritus consentit, si nulla in ea re captio sit futura. quaero, an ea pars
dotis, quae in hoc fundo est, mulieri manente matrimonio recte soluatur. respondit, si 5
pretium creditori soluatur, recte solutum.