| QUI PETANT TUTORES UEL CURATORES ET UBI | |
| PETANTUR | |
| Modestinus libro septimo differentiarum. Matris sollicitudo in petendis filio | 26.6.1.pr.1 |
| tutoribus, non etiam curatoribus obseruatur, nisi quo casu impuberi curator petendus est. | |
| Idem libro primo excusationum. Ἐὰν οἱ ἀφήλικεϲ μὴ ἔχωϲι τοὺϲ ἐκ τῶν νόμων | 2.pr.1 |
| κηδεμόναϲ, ἐὰν μὲν ἐπιτρόπων δέωνται διὰ τὴν ἡλικίαν, δύνανται αἰτῆϲαι αὐτοῖϲ ἐπιτρόπουϲ | |
| καταϲταθῆναι οἵ τε ϲυγγενεῖϲ καὶ οἱ κατ’ ἐπιγαμίαν οἰκεῖοι γονέων ἀρρένων τε καὶ θηλειῶν· δύ- | |
| νανται καὶ φίλοι τῶν γονέων καὶ τροφεῖϲ αὐτῶν τῶν παίδων τοῦτο αἰτῆϲαι. Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι | 1.1 |
| ἐκ προαιρέϲεωϲ αἰτοῦϲιν ἐπιτρόπουϲ· εἰϲὶ δέ τινεϲ οἷϲ ἐπάναγκέϲ ἐϲτιν αἰτεῖν ἐπιτρόπουϲ, οἷον | |
| μήτηρ καὶ ἀπελεύθεροι· ἐκ τούτων γὰρ αἳ μὲν ζημιοῦνται, οἳ δὲ καὶ κολάζονται, ἐὰν μὴ αἰτήϲωϲι | |
| τοὺϲ ἐκ τῶν νόμων κηδεμόναϲ. ἡ μὲν γὰρ μήτηρ ἐξελαύνεται τῆϲ τοῦ παιδὸϲ νομίμου κληρονο- | |
| μίαϲ, ὡϲ οὖϲα ἀναξία λαβεῖν κλῆρον νόμιμον, μὴ φροντίϲαϲα αὐτῷ καταϲταθῆναι ἐπίτροπον. καὶ | 5 |
| οὐ μόνον ἐὰν μὴ αἰτήϲῃ, ἀλλὰ καί, ὃν ἂν αἰτήϲῃ, ὁϲίαϲ χάριν αἰτήϲῃ τὸν ἀφεθῆναι δυνάμενον, | |
| εἶτα ἀφεθέντοϲ αὐτοῦ ἢ καὶ ἀποβληθέντοϲ ἄλλον μὴ αἰτήϲῃ πάλιν, ἢ ἐξεπίτηδεϲ κακοὺϲ αἰτήϲῃ. | |
| ἀπελεύθεροι δὲ ἐκ τούτων τῶν αἰτιῶν κατηγορηθέντεϲ ἐπὶ τοῦ ἡγουμένου κολάζονται ἐπιϲτρεφῶϲ, | |
| ἐὰν φαίνωνται ἢ δι’ ἀμέλειαν ἢ διὰ κακίαν μὴ ᾐτηκότεϲ. Τὰ δὲ περὶ τῆϲ μητρὸϲ προειρη- | 2.1 |
| μένα δηλοῦται ἐν ἐπιϲτολῇ Ϲεβήρου, ἧϲ τὰ ῥήματα ὑποτέτακται. 'Diuus Seuerus Cuspio Rufino. | |
| Omnem me rationem adhibere subueniendis pupillis, cum ad curam publicam pertineat, | |
| liquere omnibus uolo. et ideo quae mater uel non petierit tutores | |
| idoneos filiis suis uel prioribus excusatis reiectisue non confestim aliorum nomina dederit, | 5 |
| ius non habeat uindicandorum sibi bonorum intestatorum filiorum'. Ἐὰν μέντοι τιϲ ἢ δα- | 3.1 |
| νειϲτὴϲ ἢ λεγατάριοϲ ἢ ἂλλην ἀναγκαίαν ἔχῃ πρὸϲ τὸν ὀρφανὸν ϲύϲταϲιν, αὐτὸϲ μὲν οὐκ αἰτήϲει | |
| ἐπίτροπον τῷ ὀρφανῷ, ἀλλὰ τοὺϲ αἰτεῖν δυναμένουϲ ἀξιώϲει αἰτῆϲαι, ἢ ἐὰν οὗτοι ἀποκνήϲωϲι, | |
| τότε προϲελθὼν τῷ ἡγουμένῳ αὐτὸ τοῦτο ἐρεῖ, ἵνα καταϲταθέντοϲ ἐπιτρόπου νομίμου ἡ πρὸϲ | |
| τὸν ὀρφανὸν γένηται ϲύϲταϲιϲ. Ταῦτα μὲν περὶ ἐπιτρόπων· κουράτοραϲ δὲ ἑαυτοῖϲ αἰτήϲουϲιν | 4.1 |
| οἱ ἀφήλικεϲ, ἐὰν μὲν παρῶϲι, δι’ ἑαυτῶν· ἐὰν δὲ ἀποδημῇ τιϲ αὐτῶν, αἰτήϲει διὰ φροντιϲτοῦ. | |
| Εἰ δὲ ἄλλοϲ αἰτῆϲαι κουράτορα δύναται τῷ ἀφήλικι, ἐζητήθη. καὶ Οὐλπιανὸϲ ὁ κράτιϲτοϲ οὕτωϲ | 5.1 |
| γράφει, ὡϲ δέον ἄλλον αὐτῷ μὴ αἰτεῖν, ἀλλὰ αὐτὸν ἑαυτῷ, et apud Paulum libro nono respon- | |
| sorum ita relatum est curatorem ignorante nec mandante pupilla non recte ei a tutore | |
| petitum uideri periculumque eorum, quae curator non iure datus gessit, non sine ratione | |
| eum qui petit cogendum agnoscere. et alia parte eiusdem libri ita respondit, si matris | 5 |
| iudicium princeps secutus curatores filiae eius dedit, periculum administrationis eorum eam | |
| respicere debere. Οἱ ὁπωϲοῦν ἀφεθέντεϲ δι’ excusationos τῆϲ ἐπιτροπῆϲ ἀνάγκην οὐκ ἔχουϲιν | 6.1 |
| αἰτεῖν τοῖϲ ὀρφανοῖϲ ἐπίτροπον, ὥϲ φηϲι Ϲεβήρου καὶ Ἀντωνίνου διάταξιϲ. | |
| Paulus libro decimo responsurum. Decreto decurionum et ipsum magistratum cura- | 3.pr.1 |
| torem dari potuisse respondi. | |
| Tryphoninus libro tertio decimo disputationum. Credendum est et eam | 4.pr.1 |
| matrem constitutione contineri, quae a patre non legitime tutores testamento uel condicillis | |
| datos filiis impuberibus non postulauit decreto confirmari. Sin autem idoneis datis tuto- | 1.1 |
| ribus pluribus unus eorum uel decessit uel temporalem excusationem accepit, mater, quae | |
| propterea in loco illius alium non petit, quia numerus reliquorum administrationi tutelae | |
| sufficiebat, incidit quidem in uerba constitutionis, sed sententia excusatur. Sed si suspecto | 2.1 |
| tutore pupilli accusato decretum erit ei adiungi alios, mater eos quoque petere debet et, | |
| si non petit, incidet in sententiam constitutionis. Haec autem mater ab omni quidem bo- | 3.1 |
| norum uindicatione intestatorum filiorum repellitur. si uero maritus ei fideicommissum a | |
| filio rel<i>querit, cui mulier non petit tutorem, 'si sine liberis decesserit', uel sub hac ipsa | |
| condicione 'si intestatus mortuus erit', fideicommissi petitio, quae ex alieno iudicio descen- | |
| dit, non est perempta. Quae autem suspectum tutorem non fecit, nec uerbis nec sen- | 4.1 |
| t<ent>ia constitutionis in poenam incidit, quod eiusmodi facta diiudicare et aestimare uirilis | |
| animi est et potest etiam delicta ignorare mater, satisque est eam petisse talem, qui in- | |
| quisitione per praetorem habita idoneus apparuit. et ideo nec iudicium eius sufficit ad | |
| eligendos tutores, sed inquisitio fit, etiamsi maxime in bona propria liberis suis testamento | 5 |
| tutores dederit. |