DE ADMINISTRATIONE ET PERICULO TUTORUM ET CU-
RATORUM QUI GESSERINT UEL NON ET DE AGENTIBUS
UEL CONUENIENDIS UNO UEL PLURIBUS
  Ulpianus libro trigesimo quinto ad edictum. Gerere atque administrare tu- 26.7.1.pr.1
telam extra ordinem tutor cogi solet. Ex quo scit se tutorem datum si cesset tutor, suo 1.1
periculo cessat: id enim a diuo Marco constitutum est, ut, qui scit se tutorem datum nec
excusationem si quam habet allegat intra tempora praestituta, suo periculo cesset. Sufficit 2.1
tutoribus ad plenam defensionem, siue ipsi iudicium suscipiant siue pupillus ipsis aucto-
ribus, nec cogendi sunt tutores cauere. ut defensores solent, licentia igitur erit, utrum
malint ipsi suscipere iudicium an pupillum exhibere, ut ipsis auctoribus iudicium susci-
piatur: ita tamen, ut pro his, qui fari non possunt uel absint, ipsi tutores iudicium susci- 5
piant, pro his autem, qui supra septimum annum aetatis sunt et praesto fuerint,
auctoritatem praestent. In causis autem adultorum licentia erit agentibus uel ipsum 3.1
adultum praesentem in iudicium uocare, ut consensu curatoris conueniatur, uel contra
curatorem agere, ut ipse litem suscipiat. in absentibus autem adultis omnimodo contra
curatorem agendum. Non denegari autem neque tutoribus neque curatoribus etiam debi- 4.1
tores pupillorum uel adultorum ex persona sua prospectu officii in iudicium uocare uel eis
hoc facientibus suum accommodare consensum.
  Idem libro nono ad edictum. Si tutor condemnauit siue ipse condemnatus 2.pr.1
est, pupillo et in pupillum potius actio iudicati datur et maxime, si non se liti optulit,
sed cum non posset uel propter absentiam pupilli uel propter infantiam auctor ei esse ad
accipiendum iudicium. et hoc etiam diuus Pius rescripsit et exinde multis rescriptis de-
claratum est in pupillum dandam actionem iudicati semper tutore condemnato, nisi absti- 5
neatur: tunc enim nec in tutorem nec in pupillum. nec pignora tutoris capienda esse saepe
rescriptum est. Amplius Marcellus libro uicesimo primo digestorum scribit et si satis- 1.1
dedit tutor, mox abstinuit pupillus, fideiussoribus quoque eius debere subueniri: sed et si
pupillus non abstinuit, quemadmodum ipsi, ita et fideiussoribus eius subueniri, maxime si
pro absente pupillo uel pro infante satisdedit.
  Idem libro trigesimo quinto ad edictum. Si plures curatores dati sunt, Pom- 3.pr.1
ponius libro sexagesimo octauo ad edictum scripsit ratum haberi debere etiam quod per
unum gestum est: nam et in furiosi curatoribus, ne utilitates furiosi impediantur, praetor
uni eorum curationem decernet ratumque habebit, quod per eum sine dolo malo gestum
est. Si parens uel pater qui in potestate habet destinauerit testamento, quis tutorum 1.1
tutelam gerat, illum debere gerere praetor putauit, meritoque parentis statur uoluntati, qui
utique recte filio prospexit. tantundem praetor facit et de his, quos parens destinauit testa-
mento, ipse autem confirmauit, ut, si parens declarauit, quem uelit tutelam administrare,
ille solus administret. Ceteri igitur tutores non administrabunt, sed erunt hi, quos uulgo 2.1
honorarios appellamus. nec quisquam putet ad hos periculum nullum redundare: constat
enim hos quoque, excussis prius facultatibus eius qui gesserit, conueniri oportere: dati sunt
enim quasi obseruatores actus eius et custodes, imputabiturque eis quandoque, cur, si male
eum conuersari uidebant, suspectum eum non fecerunt. adsidue igitur et rationem ab eo 5
exigere eos oportet et sollicite curare, qualiter conuersetur, et si pecunia sit, quae deponi
possit, curare, ut deponatur ad praediorum comparationem: blandiuntur enim sibi, qui
putant honorarios tutores omnino non teneri: tenentur enim secundum ea quae supra
ostendimus. Quamuis autem ei potissimum se tutelam commissurum praetor dicat, cui 3.1
testator delegauit, attamen nonnumquam ab hoc recedet, ut puta si pater minus penso
consilio hoc fecit, forte minor uiginti quinque annis, uel eo tempore fecit, quo iste tutor
bonae uitae uel frugi uidebatur, deinde postea idem coepit male conuersari ignorante testa-
tore, uel si contemplatione facultatium eius res ei commissa est, quibus postea exutus est. 5
Nam et si unum pater dederit tutorem, nonnumquam ei adiunguntur curatores: nam impe- 4.1
rator noster cum patre rescripsit, cum duos quis libertos suos tutores dedisset, unum rerum
Italicarum, alium rerum Africanarum, curatores eis adiungendos, nec patris secuti sunt
uoluntatem. Quod in tutoribus scriptum est, et in curatoribus erit obseruandum, quos 5.1
pater testamento destinauit a praetore confirmandos. Apparet igitur praetori curae fuisse, 6.1
ne tutela per plures administretur, quippe etsi pater non destinauerit quis gerere debeat,
attamen id agit, ut per unum administretur: sane enim facilius unus tutor et actiones
exercet et excipit. Ne per multos tutela spargatur, si non erit a testatore electus 7.1
tutor aut gerere nolet, tum is gerat, cui maior pars tutorum tutelam decreuerit: praetor
igitur iubebit eos conuocari aut, si non coibunt aut coacti non decernent, causa cognita
ipse statuet, quis tutelam geret. Plane si non consentiant tutores praetori, sed uelint 8.1
omnes gerere, quia fidem non habeant electo nec patiuntur succedanei esse alieni periculi,
dicendum est praetorem permittere eis omnibus gerere. Item si diuidi inter se tutelam 9.1
uelint tutores, audiendi sunt, ut distribuatur inter eos administratio
  Idem libro nono ad edictum. uel in partes uel in regiones, et si ita fuerit diuisa, 4.pr.1
unusquisque exceptione summouebitur pro ea parte uel regione, quam non administrat.
  Idem libro trigesimo quinto ad edictum. Ita autem depositioni pecuniarum 5.pr.1
locus est, si ea summa corradi, id est colligi possit, ut comparari ager possit: si enim
tam exiguam esse tutelam facile probatur, ut ex nummo refecto praedium puero comparari
non possit, depositio cessat. quae ergo tutelae quantitas depositionem inducat, uideamus.
et cum causa depositionis exprimatur, ut praedia pupillis comparentur, manifestum est, ut 5
ad minimas summas non uideatur pertinere: quibus modus praefiniri generaliter non potest,
cum facilius causa cognita per singulos possit examinari. nec tamen auferenda facultas
est etiam minores summas interdum deponi postulare, si suspecti tutores esse uideantur.
Gessisse autem uidetur tutor, qui quid omnino pupillare attigit etiamsi modicum, ces- 1.1
santque partes eorum, qui solent cessantes cogere administrare. Quod si posteaquam gessit, 2.1
tunc se gestu abstinuit, etiam suspecti postulatio succedit. Quod si quis tutelam manda- 3.1
uerit gerendam gestaque fuerit ab eo cui mandatum est, locus erit tutelae actioni: uidetur
enim gessisse qui per alium gessit. quod si non accessit is cui mandatum est, utili
actione conuenitur. Debitor patris, qui tutelam administrauit filii, tutelae iudicio tenebitur 4.1
etiam ob id quod patri debuit. Si tutor pupillum suum puberem factum non admonuerit, 5.1
ut sibi curatores peteret (sacris enim constitutionibus hoc facere iubetur qui tutelam ad-
ministrauit), an tutelae iudicio teneatur? et magis puto sufficere tutelae iudicium, quasi
conexum sit hoc tutelae officio, quamuis post pubertatem admittatur. Post completum ui- 6.1
cesimum quintum annum aetatis si nondum rationes redditae sunt nec ad causam instru-
menta pertinentia, fidei ac uerecundiae curatorum conuenit, ut consilio suo coeptam litem
perficiant. si igitur cessent in his quae constituta sunt faciendis, magis puto sufficere ne-
gotiorum gestorum iudicium etiam <si iam> actum est, si tamen huius rei ratio reddita non est. 5
Iulianus libro uicesimo primo digestorum huiusmodi speciem proponit: quidam decedens 7.1
filiis suis dederat tutores et adiecerat: 'eosque aneclogistos esse uolo'. et ait Iulianus
tutores, nisi bonam fidem in administratione praestiterint, damnari debere, quamuis testa-
mento comprehensum sit, ut aneclogisti essent: nec eo nomine ex causa fideicommissi
quicquam consequi debebunt, ut ait Iulianus, et est uera ista sententia: nemo enim ius 5
publicum remittere potest huiusmodi cautionibus nec mutare formam antiquitus constitutam.
damnum uero, quodcumque ex tutela quis senserit, et legari et per fideicommissum ei re-
linqui potest. Papinianus libro quinto responsorum ita scribit: Pater tutelam filiorum 8.1
consilio matris geri mandauit et eo nomine tutores liberauit. non idcirco minus officium
tutorum integrum erit, sed uiris bonis conueniet salubre consilium matris admittere, ta-
metsi neque liberatio tutoris neque uoluntas patris aut intercessio matris tutoris officium
infringat. Usque adeo autem licet tutoribus patris praeceptum neglegere, ut, si pater 9.1
cauer<i>t, ne quid rei suae distraheretur uel ne mancipia distrahantur uel ne uestis uel
ne domus uel ne aliae res periculo subiectae, liceat eis contemnere hanc patris uolun-
tatem. Ex quo innotuit tutor<i> se tutorem esse, scire debet periculum tutelae ad eum per- 10.1
tinere. innotescere autem qualiterqualiter sufficit, non utique testato eum conueniri: nam
etsi citra testationem, scilicet undecumque cognouit, nulla dubitatio est, quin debeat peri-
culum ad ipsum respicere.
  Idem libro trigesimo sexto ad edictum. Hoc autem, quod cognouit tutor, pu- 6.pr.1
pillus probare debebit.
  Idem libro trigesimo quinto ad edictum. Tutor, qui repertorium non fecit, 7.pr.1
quod uulgo inuentarium appellatur, dolo fecisse uidetur, nisi forte aliqua necessaria et
iustissima causa allegari possit, cur id factum non sit. si quis igitur dolo inuentarium non
fecerit, in ea condicione est, ut teneatur in id quod pupilli interest, quod ex iureiurando
in litem aestimatur. nihil itaque gerere ante inuentarium factum eum oportet, nisi id quod 5
dilationem nec modicam exspectare possit. Si tutor cessauerit in distractione earum rerum 1.1
quae tempore depereunt, suum periculum facit: debuit enim confestim officio suo fungi.
quid si contutores exspectabat uel differentes uel etiam uolentes se excusare, an ei
ignoscatur? et non facile ignoscetur: debuit enim partibus suis fungi non quidem prae-
cipiti festinatione, sed nec moratoria cunctatione. Competet aduersus tutores tutelae actio, 2.1
si male contraxerint, hoc est si praedia comparauerint non idonea per sordes aut gratiam.
quid ergo si neque sordide neque gratiose, sed non bonam condicionem elegerint? recte
quis dixerit solam latam neclegentiam eos praestare in hac parte debere. Si post depo- 3.1
sitionem pecuniae comparare praedia tutores neglexerunt, incipient in usuras conueniri:
quamquam enim a praetore cogi eos oportet ad comparandum, tamen, si cessent, etiam
usuris plectendi sunt tarditatis gratia, nisi si per eos factum non est quo minus compa-
rarent. Pecuniae, quam in usus suos conuerterunt tutores, legitimas usuras praestant, sed 4.1
hoc ita demum, si euidenter doceantur pecuniam in usus suos conuertisse: ceterum non
utique qui non faenerauit uel non deposuit, in suos usus uertit, et ita
diuus Seuerus decreuit. doceri igitur debet in usus suos pecuniam uertisse. Uertisse 5.1
in suos usus non accipimus eum, qui debitor patris pupilli fuit, deinde ipse sibi non soluit:
hic enim eas usuras praestabit, quas patri promiserat. Si tutor pecuniam pupillarem 6.1
suo nomine faenerauit, ita demum cogetur usuras quas percepit praestare, si suscipiat
pupillus ceterorum nominum periculum. Si deponi oporteat pecunias ad praediorum com- 7.1
parationem, si quidem factum est, usurae non current: sin uero factum non est, si quidem
nec praeceptum est, ut deponantur, pupillares praestabuntur, si praeceptum est et ne-
glectum, de modo usurarum uidendum est. et solent praetores comminari, ut, si non fiat
depositio uel quanto tardius fiat, legitimae usurae praestentur: si igitur comminatio inter- 5
cessit, iudex qui quandoque cognoscet, decretum praetoris sequetur. Idem solent facere 8.1
praetores etiam circa eos tutores, qui negant habere ad alendos pupillos penes se aliquid,
ut quidquid constiterit penes eos esse, eius grauissima usura pendatur: et hoc persequi
oportere iudicem palam est cum et alia poenae adiectione. Residuarum autem summarum 9.1
pupillares usuras pendi oportet. Quae autem sunt pupillares usurae, uidendum est. et 10.1
apparet hanc esse formam usurarum, ut eius quidem pecuniae, quam quis in usus suos
conuertit, legitimam usuram praestet. sed et si negauit apud se esse pecuniam et praetor
pronuntiauit contra eum, legitimas soluere debebit, uel si moram depositioni fecit et praetor
irrogauit ei legitimas. sed et si, dum negat aliquam quantitatem penes se esse, pupillis 5
ad onera sua expedienda imposuit necessitatem mutuam pecuniam legitimis usuris acci-
piendi, tenebitur in legitimas. item si a debitoribus legitimas exegit. ex ceteris causis
secundum morem prouinciae praestabit usuras aut quincunces aut trientes aut si quae aliae
leuiores in prouincia frequentantur. Usurae a tutoribus non statim exiguntur, 11.1
sed interiecto tempore ad exigendum et ad collocandum duum mensum, idque in iudicio
tutelae seruari solet: quod spatium seu laxamentum temporis tribui non oportet his, qui
nummos impuberum uel adulescentium in suos usus conuerterunt. Si usuras exactas 12.1
tutor uel curator usibus suis retinuerint, earum usuras agnoscere eos oportet: sane enim
parui refert, utrum sortem pupillarem an usuras in usus suos conuerterint. Pecuniae, quae 13.1
in arca fuit, etiam heredes curatoris tamdiu usuras praestabunt, quamdiu non interpellaue-
rint, ut loco defuncti curator constituatur. Si tutor pro contutore condemnetur, an etiam in 14.1
usuras condemnandus sit, quaeritur. et placet, ut multis rescriptis continetur et Papinianus
libro duodecimo quaestionum ait, etiam in usuras eum condemnandum, si suspectum facere
supersedit, et quidem eas demum usuras cogendum praestare, quas etiam suae admini-
strationis cogitur. Sciendum est tutorem et post officium finitum usuras debere in diem, 15.1
quo tutelam restituit.
  Idem libro uicesimo tertio ad edictum. Si tutelae agat is, cuius tutela ad- 8.pr.1
ministrata est, dicendum est nonnumquam diem creditae pecuniae exspectandam, si forte
tutor pecunias crediderit pupilli nomine, quarum exigendarum dies nondum uenit. sane
quod ad pecunias attinet, ita demum uerum est, si potuit et debuit credere: ceterum si
non debet credere, non exspectabitur. 5
  Idem libro trigesimo sexto ad edictum. Quotiens tutor pecuniam pupillarem 9.pr.1
faenori dat, stipulatio hoc ordine facienda est. stipulari enim debet aut pupillus aut
seruus pupilli: quod si neque pupillus eius aetatis erit, ut stipulari possit, neque seruum
habebit, tunc ipse tutor quiue in eius potestate erit, quo casu Iulianus saepissime scripsit
utilem actionem pupillo dandam. sed et si absens sit pupillus, oportere tutorem suo no- 5
mine stipulari nequaquam ambigendum est. Si pater familias eum, pro quo fideiussit, 1.1
tutorem dederit filio suo, officio tutoris conuenit, ut, cum dies pecuniae praeterierit, cre-
ditori debitum soluat: et ideo cessante eo si pupillus suae tutelae factus soluerit ex causa
fideiussoria, non solum mandati, sed etiam tutelae agere poterit: hoc enim ei impu-
tatur, cur pro se non soluerit. quod si in diem debitor fuit iste tutor, quibusdam uidetur 5
non uenire in tutelae iudicium, si modo is dies post tutelam finitam superuenit: quod si
dies adhuc durante tutela uenit, putant omnimodo deuolui in tutelae iudicium. ego et hoc
et superius ita uerum puto, si facultatibus labi tutor coepit: ceterum si idoneus tutor fuit,
nihil uenire in tutelae iudicio. nec quisquam putet nullum effectum hoc habere: namque
si quis dixerit in tutelae iudicium deuolui, et priuilegio locus est et fideiussores tenebuntur, 10
si rem saluam fore cautum est. Item si temporali actione fuit obligatus tutor, dicendum 2.1
est locum esse tutelae iudicio, ut perpetua actio sit. Et generaliter quod aduersus alium 3.1
praestare debuit pupillo suo, id aduersus se quoque praestare debet, fortassis et plus:
aduersus alios enim experiri sine actione non potuit, aduersus se potuit. Sed si sub usuris 4.1
grauioribus patri pupilli pecuniam debuit quam sint pupillares, uidendum est, an ei aliquid
imputetur. et si quidem soluit, nihil est quod ei imputetur: potuit enim soluere nec one-
rare se usuris: si uero non soluit, usuras cogendus est agnoscere, quas a se exigere debuit.
Sicut autem soluere tutor quod debet, ita et exigere quod sibi debetur potest, si creditor 5.1
fuit patris pupilli: nam et sibi soluere potest, si modo fuit pecunia unde soluat, et si
usurae fuerunt grauiores quae ei debebantur, releuabitur eis pupillus, quia tutor se potuit
liberare, sicut aliis quoque soluere et potuit et debuit. Nec utique necesse habet, si con- 6.1
ueniatur, per iudicem soluere, idcircoque si mala causa pupillaris est, denuntiare sibi
uerum debet. denique imperator Antoninus cum patre etiam honoraria eos imputare pu-
pillo prohibuit, si superuacaneam litem instituissent, cum conuenirentur a uero creditore:
nec enim prohibentur tutores bonam fidem agnoscere. Non tantum autem sibi soluere 7.1
tutor, uerum etiam sibi creditam pecuniam scribere potest, ut Marcellus libro octauo
digestorum scribsit, seque mutua pecunia poterit obligare sibi mutuam proscribendo.
Constat eum, qui ad augmentum datur, ut puta ad bona materna quae postea 8.1
accesserunt uel ad quid aliud augmentum, administrare bona pristina non solere. si autem
suspectum facere priorem tutorem supersedit uel satis ab eo exigere, plectetur. Per con- 9.1
trarium autem qui datus est simpliciter tutor pupillo uel curator, si quid postea augmenti
accesserit, periculo tenetur, quamuis soleat ad augmentum dari curator: quae res non facit,
ut ipsa augmenta non pertineant ad curam priorum, ad quos omnis utilitas pupillorum
debet pertinere. siue igitur datus est, communicatur periculum cum prioribus, siue datus 5
non est, tenetur administrationis necessitate is qui antea erat datus.
  Idem libro quadragesimo nono ad edictum. Generaliter quotienscumque non 10.pr.1
fit nomine pupilli quod quiuis pater familias idoneus facit, non uidetur defendi: siue igitur
solutionem siue iudicium siue stipulationem detrectat, defendi non uidetur.
  Idem libro trigesimo tertio ad edictum. Circa pupillum, cuius tutor seruus 11.pr.1
erat pronuntiatus, diuus Pius rescripsit in rebus, quas ex pecunia pupilli seruus compa-
rauerat, dominum non posse uti praerogatiua deductionis. quod et in curatore obser-
uandum est.
  Paulus libro trigesimo octauo ad edictum. Cum plures tu- 12.pr.1
telam gerunt, nulli eorum in contutorem actio pupilli nomine datur. Quae bona fide a 1.1
tutore gesta sunt, rata habentur etiam ex rescriptis Traiani et Hadriani: et ideo pupillus
rem a tutore legitime distractam uindicare non potest: nam et inutile est pupillis, si ad-
ministratio eorum non seruatur, nemine scilicet emente. nec interest, tutor soluendo fuerit
nec ne, cum, si bona fide res gesta sit, seruanda sit, si mala fide, alienatio non ualet. 5
Nimium est licere tutori respectu existimationis pupilli erogare ex bonis eius, quod ex 2.1
suis non honestissime fuisset erogaturus. Cum tutor non rebus dumtaxat, sed etiam mo- 3.1
ribus pupilli praeponatur, inprimis mercedes praeceptoribus, non quas minimas poterit,
sed pro facultate patrimonii, pro dignitate natalium constituet, alimenta seruis libertisque,
nonnumquam etiam exteris, si hoc pupillo expediet, praestabit, sollemnia munera paren-
tibus cognatisque mittet. sed non dabit dotem sorori alio patre natae, etiamsi aliter ea 5
nubere non potuit: nam etsi honeste, ex liberalitate tamen fit, quae seruanda arbitrio pu-
pilli est. Si tutor pecuniam pupillarem credere non potuit, quod non erat cui crederet, 4.1
pupillo uacabit.
  Gaius libro duodecimo ad edictum prouinciale. Tutor secundum dignitatem 13.pr.1
facultatesque pupilli modum seruorum aestimare debet, qui circa eum futuri sunt. Non 1.1
est audiendus tutor, cum dicat ideo cessasse pupillarem pecuniam, quod idonea nomina
non inueniret, si arguatur eo tempore suam pecuniam bene collocasse. In soluendis legatis 2.1
et fideicommissis attendere debet tutor, ne cui non debitum soluat, nec nuptiale munus
matri pupilli uel sorori mittere. aliu<d> est, si matri forte aut sorori pupilli tutor ea quae
ad uictum necessaria sunt praestiterit, cum semet ipsa sustinere non possit: nam ratum id
habendum est: nec enim eadem causa est eius, quod in eam rem impenditur et quod mu- 5
neris legatorumue nomine erogatur.
  Paulus libro octauo breuium. Etiam contutoris factum imputatur collegae, 14.pr.1
si potuit et debuit suspectum facere: interdum et si debuit satis petere: nam si idoneus
subito lapsus est, nihil collegae imputari potest.
  Idem libro secundo sententiarum. Si tutor constitutus quos inuenerit debi- 15.pr.1
tores non conuenerit ac per hoc minus idonei efficiantur, uel intra sex primos
menses pupillares pecunias non collocauerit, ipse in debitam pecuniam et in usuras eius
pecuniae quam non faenerauit conuenitur.
  Idem libro sexto ad Sabinum. Cum quaeritur iudicio tutelae, quae nomina 16.pr.1
a tutore facta agnoscere pupillus debeat, Marcellus putabat, si tutor pecuniam pupilli mu-
tuam dedisset et suo nomine stipulatus esset, posse dici nomina integra pupillo salua esse,
deperdita et male contracta ad tutorem pertinere. sed uerius se putare posse tutorem eam
condicionem adulescenti deferre, ut id quod gessisset tutor in contrahendis nominibus aut 5
in totum agnoscere aut a toto recedere, ita ut perinde esset ac si tutor sibi negotium
gessisset. idem est et si pupilli nomine credidisset.
  Pomponius libro septimo decimo ad Sabinum. Qui iussus est ab eo, qui ius 17.pr.1
iubendi habet, tutelam gerere, si cessasset, ex quo iussus est indemnem pupillum prae-
stare debebit, non ex quo tutor esse coepit.
  Iulianus libro uicesimo primo digestorum. Qui tutor negotia pupilli gessit, 18.pr.1
quamuis in nulla re auctor pupillo fuerit, quin tutelae iudicio teneatur, dubitari non oportet:
quid enim prohibet ita patrimonium pupilli compositum esse, ut nihil gerere necesse sit,
in quo tutoris auctoritas interponi debeat? Ex duobus tutoribus si cum altero actum 1.1
fuerit, alter non liberabitur.
  Ulpianus libro primo responsorum. Actus sui rationem concuratori reddere 19.pr.1
non esse compellendum: sed nisi cum eo administrationem communicet aut si non ex fide
curam gerat, suspectum postulari posse.
  Idem libro quinto de officio proconsulis. Tutor uel curator, cuius iniusta 20.pr.1
appellatio pronuntiata erit cuiusue excusatio recepta non sit, ex quo accedere ad admini-
strationem debuit erit obligatus.
  Marcellus libro singulari responsorum. Lucius Titius Gaium Seium filium 21.pr.1
familias testamento filio suo tutorem dedit: Gaius Seius sciente et consentiente patre
tutelam administrauit: quaero, an defuncto Gaio Seio actio tutelae aduersus patrem eius
et in quantum competat. Marcellus respondit secundum ea quae proposita essent actione
de peculio et de in rem uerso patrem teneri: nec multum uideri in hoc casu facere patris 5
scientiam et consensum ad obligandum eum in solidum, nisi forte contutore uel alio quo
uolente eum facere suspectum intercessit et quasi in se periculum recepit.
  Paulus libro tertio ad edictum. Tutor ad utilitatem pupilli et nouare et rem 22.pr.1
in iudicium deducere potest: donationes autem ab eo factae pupillo non nocent.
  Ulpianus libro nono ad edictum. Uulgo obseruatur, ne tutor caueat ratam 23.pr.1
rem pupillum habiturum, quia rem in iudicium deducit. quid tamen si dubitetur, an tutor
sit uel an duret tutor uel an gestus illi commissus sit? aequum est aduersarium non de-
cipi. idem et in curatore est, ut Iulianus scribsit.
  Paulus libro nono ad edictum. Decreto praetoris actor constitui periculo 24.pr.1
tutoris solet, quotiensque aut diffusa negotia sint aut dignitas uel aetas aut ualetudo
tutoris id postulet: si tamen nondum fari pupillus potest, ut procuratorem facere possit,
aut absens sit, tunc actor necessario constituendus est. Si duobus simul tutela gerenda 1.1
permissa est uel a parente uel a contutoribus uel a magistratibus, benigne accipiendum
est etiam uni agere permissum, quia duo simul agere non possunt.
  Ulpianus libro tertio decimo ad edictum. Si minoris actum fuerit cum tu- 25.pr.1
toribus adsistentibus curatoribus et pupillus ob hoc egerit cum curatoribus et ei sint con-
demnati in id quod sua intererat minoris tutores culpa eorum condemnatos non esse: an
restitutio aduersus tutores cesset? et Papinianus responsorum libro secundo ait nihilo
minus posse restitui et idcirco curatores, si nondum iudicatum fecerunt, posse prouocantes 5
per exceptionem doli consequi, ut eis mandentur aduersus tutores actiones. quid tamen
si iam fecerunt iudicatum curatores? proderit hoc tutoribus, quoniam nihil minori abest,
qui de praeda magis quam de damno sollicitus est, nisi forte mandare actiones paratus
sit curatoribus.
  Paulus libro uicesimo quarto ad edictum. <Cum> curatore et pro tutore etiam 26.pr.1
manente administratione agi potest.
  Idem libro septimo ad Plautium. Tutor, qui tutelam gerit, quantum ad pro- 27.pr.1
uidentiam pupillarem domini loco haberi debet.
  Marcellus libro octauo digestorum. Tutor pro pupillo in iudicium uocatus sollemniter 28.pr.1
cauit: si inter moras puer ad pubertatem peruenit, non est cogendus accipere iudicium.
Tutor, qui post pubertatem pupilli negotiorum eius administratione abstinuit, 1.1
usuras praestare non debet ex quo optulit pecuniam: quin etiam iustius mihi uidetur
eum per quem non stetit, quo minus conuentus restitueret tutelam, ad praestationem usu-
rarum non compelli. Ulpianus notat: non sufficit optulisse, nisi et deposuit obsignatam
tuto in loco. 5
  Marcellus libro octauo digestorum. maximeque heredem tutoris: nam perini- 29.pr.1
quum est eum, cui forte post uiginti annos uel amplius in mentem uenit tutelam reposcere,
etiam usuras postulare.
  Idem libro uicesimo primo digestorum. Tutoris praecipuum est officium, ne 30.pr.1
indefensum pupillum relinquat.
  Modestinus libro primo excusationum. Diui Seuerus et Antoninus Augusti 31.pr.1
Sergio Iuliano. 'Forma, qua singuli tutores, prout quisque gessit tutelam, nonnunquam in
solidum tenentur, dumtaxat intra pubertatis tempora locum habet, non etiam si post pu-
bertatem administrauerint'.
  Idem libro sexto responsorum. Sine herede tutor decessit: quaero, an cu- 32.pr.1
rator pupillo datus, cum neque inuentaria neque alia instrumenta a fideiussore tutoris ex-
hibeantur, possit eundem fideiussorem conuenire ex stipulatione, quanti pupilli interest.
Modestinus respondit in id quod tutor conueniri potuit, fideiussorem quoque conueniri
posse. Modestinus respondit damnum si quod accidit eo, quia cautiones soluti uectigalis 1.1
inuentae non sunt, ad tutorem, cuius nulla culpa admissa proponitur, minime pertinere.
Modestinus respondit tutorem eorum redituum nomine rationem pupillae reddere debere, 2.1
qui ex fundo bona fide percipi potuerunt. Item respondit, si minus a seruo tutor percepit, 3.1
quam bona fide ex fundo percipi potuit, ex eo, de quo pupillae sit obstrictus, quantum
ex peculio serui seruari possit, eidem tutori proficere debere, scilicet si non perdituro
seruo administrationem credidit. Interposito curatore adulescens fundum Titio uendidit: 4.1
postea adgnita fraude in integrum restitutus in possessionem induci iussus est: quaero, an,
cum ex hac uenditione melior factus non est neque in rem suam quicquam uersum pro-
betur, pretium emptori restituere non debeat. Modestinus respondit pretium fundi ab adu-
lescente uenumdati, si rationibus eius non profuit nec quicquam de eo <a> iudicante de in 5
integrum restitutione statutum est, emptorem frustra postulare. Item respondit sumptibus 5.1
uoluptatis causa ab emptore factis adulescentem onerandum non esse: qui tamen ab eodem
aedificio ita auferri possunt, ut in facie pristina, id est quae fuit ante uenditionem, aedi-
ficium esse possit, emptori auferre permitti oportere. Lucius Titius coheres et curator 6.1
sororis suae, cum esset ex ciuitate, in qua usitatum erat ipsos dominos praediorum, non
conductores onera annonarum et contributionum temporari<ar>um sustinere, morem hunc et
consuetudinem semper obseruatam secutus et ipse pro communi et indiuidua hereditate
annonas praestitit: quaero, an in rationibus dandis opponi curatori possit, quia non recte 5
pro parte sororis tales impensas fecerat. Modestinus respondit in id demum curatorem
adultae reputare ex causa de qua quaeritur posse, quod ipsa, si rem suam administraret,
erogare compelleretur. Tutores duo post uenditionem pupillarium rerum factam pecuniam 7.1
inter se diuiserant, post quam diuisionem alter eorum in exilium datus est durante tutela:
quaerebatur, an actore constituto contutor eius partem pupillaris pecuniae petere ab eo
poterit. Modestinus respondit: si hoc quaeritur, an contutore relegato contutor eius tutelae
actionem exercere possit, non posse respondi. 5
  Callistratus libro quarto de cognitionibus. A tutoribus et curatoribus 33.pr.1
pupillorum eadem diligentia exigenda est circa administrationem rerum pupillarium, quam
pater familias rebus suis ex bona fide praebere debet. Officium tutorum curatoribus con- 1.1
stitutis finem accipit ideoque omnia negotia, quae inita sunt, ad fidem curatorum pertinent:
idque etiam diuus Marcus cum filio suo Commodo rescripsit. Heredibus quoque pupillorum 2.1
electio eadem aduersus tutores, in quo potissimum consistere uelint, competit, quae ipsis
quorum tutela administrata sit, principalibus constitutionibus declaratur. sumptuum, qui 3.1
bona fide in tutelam, non qui in ipsos tutores fiunt, ratio haberi solet, nisi ab eo qui eum
dat certum solacium ei constitutum est.
  Iulius Aquila libro responsorum. Respondit ad instruendam diligentiam 34.pr.1
iudicantis et pupillorum utilitatem admittendam seruos quoque eorum interrogari posse.
  Papinianus libro secundo quaestionum. Tutor siue curator nomina, quae 35.pr.1
iuste putat non esse idonea, a priore tutore uel curatore suscipere quidem cogitur, non
tamen exactionem periculo suo facere.
  Idem libro tertio quaestionum. Inter tutores diuisa tutela est: aequitas, 36.pr.1
quae merum ius compensationis inducit, propter officium et personam agentis tutoris non
differtur: nam diuisio tutelae, quae non iuris, sed iurisdictionis est, modum administrationi
facit et inter ipsos locum habet nec experiri cum pupillo uolentibus obstare debet.
  Idem libro undecimo quaestionum. Tutorem, qui tutelam gerit, Sabinus et Cassius, 37.pr.1
prout gerit, in singulas res per tempora uelut ex pluribus causis obligari putauerunt.
Secundum quam sententiam seruus institor dominicae mercis uel praepositus 1.1
debitis exigendis si liber factus in eodem actu perseueret, quamuis tempore seruitutis
obligari non potuerit, praeteriti temporis nomine actione negotiorum gestorum non inuti-
liter conuenietur, earum scilicet rerum, quae conexam rationem cum his, quae postea gesta
sunt, habuerunt: sic enim et tutelae iudicium earum quoque rerum causa tenere placuit, 5
quae post pubertatem administrantur, si posterior actus priori cohaereat neque diuisus pro-
priam rationem habet. Inde descendit quaestio, quae uolgo circa filium familias tractata 2.1
est, qui tutor testamento datus post tutelam gestam emancipatus in eodem officio per-
seuerauit. et secundum Sabini et Cassii sententiam eueniet, ut de eo quidem, quod post
emancipationem gestum est, in solidum conueniri possit, de praeterito autem, siue peculium
non sit ademptum siue ademptum sit, in id quod facere possit. quod si superioris tem- 5
poris nomine patrem de peculio pupillus conuenire maluerit (annus enim utilis ex quo
tutela agi posse coepit computabitur): ne capiatur pater inducta totius temporis causa,
tempus, quo filius familias tutelam gessit, comprehendendum erit.
  Idem libro duodecimo quaestionum. Si plures tutelam non administrauerint 38.pr.1
et omnes soluendo sint, utrum, quia nullae partes administrationis inueniuntur, electioni
locus erit an ut eiusdem pecuniae debitores excipere debebunt periculi societatem? quod
magis ratio suadet. Si quidam ex his idonei non sint, onerabuntur sine dubio ceteri, nec 1.1
inique, cum singulorum contumacia pupillo damnum in solidum dederit. Unde quaerendum 2.1
est, an actiones pupillus ei, qui solus conuenitur, in alterum pro parte scilicet praestare
debeat. sed cum propria cuiusque contumacia puniatur, qua fronte poterit hoc desiderari?
  Idem libro quinto responsorum. Tutores, qui post finem tutelae per er- 39.pr.1
rorem officii durantes rerum administrationem retinuerunt, nominum paternorum periculum,
quae post pubertatem adulescentis idonea fuerunt, praestare cogendi non erunt, cum
actionem inferre non potuerunt. Curator a patre testamento datus impuberis negotiis se 1.1
per errorem immiscuit: postea a praetore tutoribus aliis datis periculum futuri temporis
ille, qui postea nihil gessit, non praestabit. Qui se negotiis impuberis non iure tutor datus 2.1
secundum patris uoluntatem immiscuit, errore comperto tutorem a praetore constitui con-
sultius petet, ne forte, si rem coeptam deseruerit, fraudis uel culpae causa condemnetur.
non idem seruatur, si quis ultro negotium alienum gesserit, cum satis abundeque sufficiat
uel in una specie per amici laborem domino consuli. Heres institutus, qui non habuit 3.1
substitutum, priusquam hereditatem adiret, quam impuberi restituere debuit, uita decessit:
cum hereditas in Italia esset, scriptus autem heres in prouincia uita decessisset, tutores
prouincialium rerum culpae nomine condemnandos existimaui, si causam testamenti non
ignorantes utilitatem impuberis deseruerunt: nam hereditatis in prouincia fideicommisso 5
restituto causam quidem iuris expediri potuisse, rerum autem administrationem ad eos
recidere debuisse, qui tutelam in Italia suscepissent. Aduersus tutorem, qui pupillum he- 4.1
reditat<e> patris abstinuit, actionem denegari non oportet creditori, qui cum ipso tutore con-
traxit, quamuis tutor pecuniam in rem impuberis uerteret. Curatores adulescentis mutui 5.1
periculi gratia cautionem inuicem sibi praebuerunt et in eam rem pignora dederunt: cum
officio deposito soluendo fuissent, irritam cautionem esse factam et pignoris uinculum so-
lutum apparuit. Tutor datus aduersus ipsam creationem prouocauit: heres eius postea 6.1
uictus praeteriti temporis periculum praestabit, quia non uidetur leuis culpa contra iuris
auctoritatem mandatum tutelae officium detrectare. Rerum prouincialium tutores in urbe 7.1
causas appellationis impuberum agentes, rerum Italicarum curatores ut impuberibus con-
stituantur, ad officium suum reuocare debent: alioquin si prius in prouinciam redierint,
dolum aut culpam eorum in ea quoque parte recte iudex conueniet. Patruus testamento 8.1
fratris filio tutor datus cum in Italia domicilium haberet, tam Italicarum rerum quam pro-
uincialium administrationem suscepit atque ita pecuniam ex uenditionibus Romae refectam
in prouinciam traiecit et in calendarium pupilli conuertit: tutor in locum eius Romae sub-
stitutus administrationem pecuniae, quae non pertinet ad tutelam suam, suscipere non 5
cogitur. Curatores testamento uel tutores inutiliter dati neque decreto praetoris confirmati 9.1
negotia gesserunt. uice mutua periculum praestare coguntur, cum officium sponte citra
iuris adminiculum in<i>uerint et qui fuit idoneus, decretum praetoris curatores uel tutores
constituentis implorare debuerit. Tutoribus idoneis diem functis uice mutua periculum ad 10.1
heredes eorum non redundat, quod non habuit locum officio tutelae manente. In eum, 11.1
qui tutelam gerere noluit, post ceteros qui gesserunt actionem utilem tutelae dari placuit.
quod tamen ex tutela non peruenit ad eos, qui se negotiis miscuerunt, sed communi ne-
glegentia perit, citra substitutionis ordinem aequaliter omnium periculum spectat. Tutores 12.1
pubere pupillo constituto litem appellationis inchoatam iussu consulum ob notitiam rei per-
fecerunt: cum iudicatum persequi non potuerunt, periculo culpae non subiciuntur. Ab eo, 13.1
qui restitutionis auxilio non iuuatur, quaestio culpae tutorum conuentione remitti potest,
nec donatum, sed transactum uidetur. Neglegentiae tutorum periculo nominum, quae pater 14.1
usuris maioribus fecit, adscripto pupilla quidem actionem calendarii praestare cogitur,
exactas autem usuras tutelae tempore citra ullam compensationem retinet. Adulescens 15.1
tutoribus conuentis, a quibus totum seruari non potuit, aduersus curatores, qui tutelam
ad se neglegentia non transtulerunt, integram actionem retinet: neque enim tutelae iudicio
consumptum uidetur, quod alterius officii querellam habuit. Tutor, qui tutoris idoneum 16.1
heredem conuenire pupilli nomine noluit, damni uicarius substituitur, ut is, qui non ido-
neum tutelae tempore suspectum facere supersedit. Tutelae iudicium ideo differri non 17.1
oportet, quod fratris et coheredis impuberis idem tutelam sustineat. Quod de peculio serui 18.1
actoris, quem adulescens postquam res suas administrare coepit manumisit, <ret>inuit aut re-
tinere potuit, in ratione reddenda curatori per iudicem accepto feretur.
  Idem libro sexto responsorum. Impuberi filio centurio curatorem dedit. 40.pr.1
decreto praetoris non secuto si nihil curator datus administret, periculo contumaciae uel
neglegentiae non adstringetur: nam priuilegium militum ad alienam iniuriam porrigi non
oportet nec in aliis circa supremam uoluntatem imperitiae uenia datur quam in bonis mi-
litum, filii uero tutela iure patriae potestatis, non militiae praemio mandatur. 5
  Idem libro septimo responsorum. Qui plures tutores habuit, unum qui sol- 41.pr.1
uendo non fuit, rationem actus sui uetuit reddere. quoniam eius liberatio, quod ex tutela
percepit aut dolo contraxit, non est relicta, contutores, qui suspectum facere neglexerunt,
ex culpa recte conueniuntur: tutor enim legatarius ex culpa, quae testamento remissa est,
non tenetur. 5
  Idem libro primo definitionum. Ex pluribus tutoribus in solidum unum tu- 42.pr.1
torem iudex condemnauit. in rem suam iudicatus procurator datus priuilegium pupilli non
habebit, quod nec heredi pupilli datur: non enim causae, sed personae succurritur, quae
meruit praecipuum fauorem.
  Paulus libro septimo quaestionum. Cum post mortem pupilli desinit esse 43.pr.1
nomen idoneum, tutor periculo eximitur. Qui, cum esset fratris sui filiae curator, qua- 1.1
dringenta dotis nomine marito eius se daturum promisit: quaero, an succurrendum sit ei,
cum postea aere alieno emergente supra uires patrimonii eius dos promissa sit, quoniam
in instrumento ita scriptum sit 'ille patruus et curator stipulanti spopondit'. mouet quae-
stionem, quod non ut de suo dotem daret, sed cum crederet rationem pupillarem sufficere, 5
promisit. praeterea et illud hic potest tractari, ut, si sciens curator non sufficere promi-
serit, uel donasse uideatur uel, quoniam dolo fecit, non illi succurratur. respondi: curator
cum officium suum egressus sponte se obligauerit, non puto ei a praetore subueniri debere,
non magis quam si creditori puellae pecuniam se daturum spopondisset: sed is de quo
tractamus si non donandi animo, sed negotii gerendi causa dotem promisit, habet mulierem 10
obligatam et poterit dici etiam manente matrimonio eam teneri (quia habet dotem sic ut
in collatione bonorum dicitur) uel certe post diuortium (siue exacta sit dos siue maneat
nomen), quia potest efficere, ut ei accepto feratur. quod si mulier suum curatorem adim-
plere id, quod supra uires patrimonii eius in dotem dare promisit, non queat, curatorem
quidem in hoc, quod superfluum est, per exceptionem releuari: mulier uero cautionem in 15
maritum exponere debet, quod, si quandoque locupletior constante matrimonio facta fuerit,
dotis reliquum marito seruat.
  Idem libro tertio decimo quaestionum. Qui nominibus a curatoribus prio- 44.pr.1
ribus susceptis siue tutoribus nomina adgnouerunt, periculum in se transferunt. Sed 1.1
si pupillus post pubertatem rationibus a tutore acceptis reliquationem eius secutus usuras
acceptauerit, priuilegium suum non amittit in bonis tutor<is> uenditis: praetor enim priuile-
gium ei seruare debet.
  Idem libro quarto decimo quaestionum. Si pupillus alterum ex tutoribus 45.pr.1
post pubertatem liberasset, improbe alterum illius nomine conabitur interpellare. idemque
dicemus in duobus magistratibus collegis, quorum alterum res publica conuenit. sed
haec in magistratibus tractaui, quasi duo rei eiusdem debiti essent omnimodo: quod non
ita est. nam si uterque idoneus est, electio locum non habet: is autem, qui tempore libe- 5
ratus est, non ei similis est qui nihil habet, sed ei qui satisfecit: habet enim quod obiciat
petitori.
  Idem libro nono responsorum. Lucius Titius curator Gaii Seii tempore curae 46.pr.1
fundum Cornelianum locauit Sempronio, qui Sempronius reliqua traxit: pupillus aetate pro-
bata eundem quondam colonum Sempronium fecit procuratorem: quaero, an ex eo, quod
ille ut procurator egit, omne debitum adulescens agnouisse uideatur eoque nomine cu-
ratorem suum liberasset. Paulus respondit non ex eo, quod adultus eum, qui praedia 5
eius coluit, procuratorem habere uoluit, debitum, quod ex conductione reliquatus est, adgno-
uisse eum uideri. Sempronii, qui ex pollicitatione debitor patriae suae exstiterat, bona 1.1
res publica iussu praesidis possedit: quorum bonorum magistratus rei publicae tres cura-
tores constituerunt, qui apud Graecos ἐπιμεληταὶ uocantur, qui postea inter se sine consensu
rei publicae administrationem bonorum Sempronii diuiserunt: ex quibus quidam, cum re-
liqua traherent, idonei in ipso tempore administrationis esse desierunt: postea pupillus he- 5
res Sempronii, qui abstentus erat, ab imperatore impetrauit, ut bona paterna ei restitue-
rentur: quaero, an ex bonis eorum, qui idonei sunt, indemnitati pupilli prospici debeat,
cum indiuiduum his officium curae a magistratibus iniunctum sit. Paulus respondit, si
pupillo in curatores bonorum actiones decerni placuerit, pro eius portion<e>, qui idoneus non
sit, magistratus conueniri oportere: alia enim causa est tutorum, alia eorum, qui rei publi- 10
cae negotia administrant. Tutorem, qui pecuniam pupillarem quamuis suo nomine faene- 2.1
rauit, non uideri contra constitutiones fecisse, quae prohibent pecuniam pupillarem in usus
suos conuertere. Quaesitum est, an eius pecuniae, qua tutor usus est, post finitam quoque 3.1
tutelam in diem iudicii accepti easdem usuras praestare debeat. Paulus respondit finita ad-
ministratione eas usuras debere computari, quae in tutelae iudicio computantur. Paulus 4.1
respondit propter ea, quae post pubertatem nulla necessitate cogente, sed ex uoluntate
sua tutor administrauit, fideiussorem, qui saluam rem fore cauit, non teneri. Tutelae iudicio 5.1
tutor conuentus edidit librum rationum et secundum eum condemnatus soluit: postea <cum>
a debitoribus paternis, quorum nomina libro rationum non inerant, exigere uellet pupillus,
<prolatae> sunt ab his apochae tutoris: quaesitum est, utrum aduersus tutorem an aduersus
debitores actio ei competat. Paulus respondit, si tempore administrandae tutelae tutori 5
tutelam gerenti debitores soluissent, liberatos eos ipso iure a pupillo: sed si cum tutore
actum esset, posse eundem adulescentem propter eam causam tutelae experiri et aduersus
exceptionem rei iudicatae doli mali uti replicatione. Cum testamento duo tutores dati 6.1
essent pupillo et alter ex his uita defunctus fuisset, in locum eius petente matre ex prae-
sidis prouinciae praecepto a magistratibus alius tutor datus est, a quo magistratus satis
exegerunt rem saluam fore: tutor testamento datus postea datum suspectum fecit: quae-
situm est, in quantum teneatur. Paulus respondit tutorem testamento datum pro ea parte 5
conueniri oportere, pro qua parte administrauit: pro contutoris autem portione prius eos
conueniri debere, qui pro eo se obligauerunt uel magistratus qui eum dederunt: tunc si
solidum pupillus consequi non potuerit, de officio contutoris quaerendum, an suspectum
facere debuerit, praesertim cum suspectum quoque eum postulasse dicatur. alias quidem
cum magistratus plures tutores dant, non prius ad eos reuerti pupillus potest, quam omnes 10
tutores excus<si> fuerint: in proposito cum unus a magistratibus datus proponeretur, non
est uisum prius collegam conueniendum, qui et suspectum fecit et testamento datus est,
perindeque habendos singulos, ac si in partes dimidias tutores dati essent. Tutoribus 7.1
concessum est a debitoribus pupilli pecuniam exigere, ut ipso iure liberentur, non etiam
donare uel etiam deminuendi causa cum iis transigere: et ideo eum, qui minus tutori sol-
uit, a pupillo in reliquum conueniri posse.
  Scaeuola libro secundo responsorum. Titium et Maeuium tutores quis 47.pr.1
dedit et cauit: βούλομαι καὶ παρακαλῶ πάνταϲ γίνεϲθαι μετὰ τῆϲ Μαιβίου τοῦ ἀδελφοῦ μου
γνώμηϲ, καὶ δίχα αὐτοῦ τὸ γινόμενον ἄκυρον ἔϲτω. Titius solus a debitoribus exegit: an
liberati essent? respondi, si et administrationem Maeuio dedisset, non recte solutum.
'Quantum autem filio meo diurnum sufficiat, Marina et Ianuaria aestimabunt': quaero, an 1.1
contenti esse debeant tutores arbitrio mulierum. respondi sumptum boni uiri arbitrio fa-
ciendum. Tutores dati ad res Italicas instrumenta Romae repper<e>runt debitorum prouin- 2.1
cialium, ut pecunia Romae aut ubicumque petitum fuerit soluatur: quaero, cum neque de-
bitores in Italia essent neque eorum praedia, an haec exactio ad Italicae rei tutores per-
tineat. respondi, si prouincialis contractus esset, non pertinere, respicere tamen ad officium
eorum, ne instrumentorum ignorantia contractus eos, ad quos administratio pertineret, 5
lateret. A matre datus testamento tutor cum putaret se tutorem esse, distraxit bona ma- 3.1
terna et paterna pupillorum et decessit non soluendo: quaeritur, an pupillus res possit
uindicare. respondi, si manent res pupilli, uindicari ab eo posse. Praefectus legionis ita 4.1
testamento cauit: 'uolo, ut sit in arbitrio tutorum filii mei, si uoluerint, huius summae
uncias inferre usurarum nomine ita, ne nummi dispargantur'; quaero, si apparuerit pecunia
faenerata a tutoribus, iudicio tutelae uncias usuras an uero eas quas stipulati sunt prae-
stare debeant. respondi, si secundum uoluntatem defuncti elegissent usurarum praesta- 5
tionem neque pupilli nomine in faenus dedissent, id praestatur, quod testator uoluisset.
Lucius Titius mutuam pecuniam a tutore accepit et rem hereditariam pignori ei dedit: 5.1
post triennium iam puberibus his, quorum tutela administrata est, fisco bona defuncti ad-
iudicata sunt, quia mortem eius heres non est ultus: quaeritur, an id nomen pupillus recu-
sare possit. respondi secundum ea quae proponuntur id nomen ad onus tutorum non per-
tinere. Altero ex duobus fratribus sociis bonorum et negotiationis defuncto, herede filio, 6.1
patruus tutor uenditis omnibus communis negotiationis mercibus et sibi redemptis nego-
tium suo nomine exercuit: quaesitum est, utrum compendium negotii an usuras pecuniae
praestare debeat. respondi secundum ea quae proponuntur pupillo usuram, non compen-
dium praestandum. Tutor rerum Italicarum conuentus a creditore prouinciali, ubi rem 7.1
pupillus habuit, soluit: quaesitum est, an id tutelae iudicio reputari potest. respondi nihil
proponi, cur non possit.
  Hermogenianus libro primo iuris epitomarum. Inter bonorum uen- 48.pr.1
trisque curatorem et inter curatorem furiosi itemque prodigi pupilliue magna est differentia,
quippe cum illis quidem plane rerum administratio, duobus autem superioribus sola cu-
stodia et rerum, quae deteriores futurae sunt, uenditio committitur.
  Paulus libro secundo sententiarum. Ob faenus pupillaris pecuniae per con- 49.pr.1
tumaciam non exercitum aut fundorum omissam comparationem tutor, si non ad damnum
resarciendum idoneus est, extra ordinem coercebitur.
  Hermogenianus libro secundo iuris epitomarum. Si res pupillaris incursu 50.pr.1
latronum pereat uel argentarius, cui tutor pecuniam dedit, cum fuisset celeberrimus, so-
lidum reddere non possit, nihil eo nomine tutor praestare cogitur.
  Uenuleius libro sexto stipulationum. Si duo pluresue tutores tutelam ad- 51.pr.1
ministrent, in fideiussorem quidem in solidum per quemlibet eorum committitur stipulatio:
at si inter eos diuisa sit tutela regionibus, quod plerumque fit, et alius urbica negotia,
alius peregrina administraret, tunc ex substantia cuiusque rei aut committi contra fide-
iussorem stipulationem aut non committi dicemus: nam licet omnes tutores sint et tutelam 5
gera<n>t, tamen cum quis de ea re, quae extra suam regionem erit, experiri uel ad iudicium
uocari coeperit, perinde non committitur stipulatio, atque si ei administratio tutelae per-
missa non esset: quantum enim facit in totum denegata, tantundem ualet, si in ea re de
qua agitur denegata sit.
  Neratius libro primo responsorum. Curator pro minore non tantum dotem 52.pr.1
dare debet, sed etiam impendia, quae ad nuptias facienda sunt.
  Paulus libro secundo decretorum. Aemilius Dexter magistratus sui tempore 53.pr.1
datis tutoribus cessauerat in exigenda satisdatione, deind<e> quibusdam excusatis a sequen-
tibus magistratibus Dexter tutor adsumptus fuerat: creatus conueniebatur in solidum du-
plici ratione, quod cum magistratus esset et tutores dedisset satisdationem non exegisset.
ex diuerso dictum est, licet satis exactum non esset, tamen in diem tutelae finitae idoneos 5
fuisse tutores neque cessationem curatorum obesse tutoribus debere. pronuntiauit, si in
diem finitae tutelae idonei permansissent tutores, licet et satis non esset exactum, cura-
torum esse periculum, si minus, tutorum et magistratuum: hoc est tunc esse periculum
eius, qui suspectum non fecisset aut satis non exegisset, cum finita tutela non inueniretur
idoneus fuisse. 10
  Tryphoninus libro disputationum. Non existimo maximis usuris 54.pr.1
subiciendum eum, qui a contutoribus suis mutuam pecuniam pupilli accepit et cauit cer-
tasque usuras promisit, quas et alii debitores pupillo dependunt, quia hic sibi non con-
sumpsit nec clam nec quasi sua pecunia licenter abutitur et, nisi his usuris a contutore
mutuum ei daretur, aliunde accepisset: et multum refert, palam aperteque debitorem se 5
ut extraneum et quemlibet faceret pupillo an sub administratione tutelae pupillique utilitate
latente sua commoda pupilli pecunia iuuaret.
  Idem libro quarto decimo disputationum. Tres tutores pupillo dati sunt, 55.pr.1
unus tutelam gessit et soluendo non est, secundus Titio gerendam mandauit et Titius
quaedam administrauit, tertius nihil omnino gessit: quaesitum est, quatenus quisque eorum
teneatur. et tutorum quidem periculum commune est in administratione tutelae et in so-
lidum uniuersi tenentur. plane si pecunia numerata pupilli inter eos distributa est, non 5
in maiorem summam quisque eorum quam accepit tenetur. Sed si ipsi tutores rem pupilli 1.1
furati sunt, uideamus, an ea actione, quae proponitur ex lege duodecim tabularum ad-
uersus tutorem in duplum, singuli in solidum teneantur et, quamuis unus duplum prae-
stiterit, nihilo minus etiam alii teneantur: nam in aliis furibus eiusdem rei pluribus non
est propterea ceteris poenae deprecatio, quod ab uno iam exacta est. sed tutores propter 5
admissam administrationem non tam inuito domino contrectare eam uidentur quam perfide
agere: nemo denique dicet unum tutorem et duplum hac actione praestare et quasi specie
condictionis aut ipsam rem aut eius aestimationem. Non solum ergo gessisse tutelam is 2.1
creditur, qui alii gerendam mandauit, sed et qui satis a contutore accepit rem saluam pu-
pillo futuram eique permisit administrationem totius tutelae, nec potest se defendere con-
stitutionibus, quae iubent ante conueniri eum qui gessit. Item in eo quod nemo gessit 3.1
non utique eius periculum est, qui quaedam gessit, sed communiter omnium: exigi autem
ab eo solo periculum ob alia quae non gessit non oportet, nisi si qua talia sunt, quae uel
consummationem coeptorum ab eo desiderabant uel ita coniuncta fuerunt, ut separari non
debuerunt. Quod autem dicitur de<s>isse soluendo esse uel non esse contutores praestare 4.1
debere, uideamus, qualem intellectum habet, id est utrum sufficit nihil deminutum esse
de facultatibus contutoris, ex quo tempore datus est, sed eandem faciem patrimonii per-
mansisse, an, etsi nihil post accidit, quod palam faciat deminutionem patrimonii, debet
tamen contutor inquirere fortunas contutoris. sed hoc et ex personae qualitate et ex tem- 5
poris intercapedine, quo testamentum factum est, usque ad mortem patris aliam aestima-
tionem accipere debet: nam aperte prodigo uel cuius bona uenierunt (licet obreptum fuerit
praetori, qui decreto eum dedit) permittere contutori administrationem non debet, et potuit
aliquid pater eorum post testamentum factum accidens ignorasse aut, cum destinatum
haberet mutare testamentum, id non fecisse. 10
  Scaeuola libro quarto digestorum. Tutor rerum et animalium pupilli uen- 56.pr.1
ditionem fecit, sed quaedam animalia emptoribus pretium non soluentibus retinuit et apud
se habuit, pretium idem rationibus pupilli accepto tulit: ex his aliquot nata sunt: defuncto
tutore heres eius eandem tutelam administrauit et animalia annis plurimis possedit: quae-
situm est, an, cum is cuius tutela administrata est annis uiginti quattuor esset, iure ani- 5
malia uindicaret. respondit secundum ea quae proponerentur pupillum ea uindicare non
posse.
  Idem libro decimo digestorum. Chirographis debitorum incendio exustis 57.pr.1
cum ex inuentario tutores conuenire eos possent ad soluendam pecuniam aut nouationem
faciendam cogere, cum idem circa priores debitores propter eundem casum fecissent, id
omisissent circa debitores pupillorum, an, si quid propter hanc cessationem eorem pupilli
damnum contraxerunt, iudicio tutelae consequantur? respondit, si adprobatum fuerit eos 5
tutores hoc per dolum uel culpam praetermississe, praestari ab his hoc deber<e>. Ab 1.1
eo, qui sententia praesidis bonis ademptis relegatus erat, cum ex permissu principis appel-
latio eius recepta sit, quam is qui pronuntiauerat non receperat, fundum emerat pupillus
interuenientibus tutoribus et appellatione iniusta pronuntiata fundus ei ablatus est: quae-
situm est, an tutelae iudicio pretium fundi pupillus consequi a tutoribus possit. respondit, 5
si scientes emerunt ab eo, qui in ea causa esset, ut obnoxius sententiae priori esset,
tutelae iudicio eos teneri.
  Idem libro undecimo digestorum. Qui negotiationem per Pamphilum et Di- 58.pr.1
philum prius seruos, postea libertos exercebat, suo testamento eos tutores reliquit et cauit,
ut negotium eodem more exerceretur, quo se uiuo exercebatur: hique tutelam administra-
uerunt non tantum, cum impubes patroni filius fuisset, sed etiam post pubertatem eius.
sed Diphilus quidem cum incremento negotiationis rationes optulit, Pamphilus autem pu- 5
tauit reddere oportere non ad incrementum negotiationis, sed ad computationem usurarum,
ut in tutelae iudicio solet. quaesitum est, an secundum uoluntatem defuncti exemplo
Diphili Pamphilus quoque rationem reddere debeat. respondit debere. Claudius Trypho-
ninus: quia lucrum facere ex tutela non debet. Ex duobus tutoribus pupilli altero 1.1
defuncto adhuc impubere pupillo, qui supererat ex persona pupilli sui iudice accepto
consecutus est cum usuris, quantum ex tutela ad tutorem defunctum peruenerat: quae-
situm est, iudicio tutelae, quo experitur pubes factus, utrum eius tantum portionis, quae
ab initio quod ex tutelae ratione peruenerat ad defunctum contutorem, usurae ueniant, 5
an etiam eius summae, quae ex sortis usuris pupillo aucta post mortem eius ad super-
stitem aeque cum sorte translata sit aut transferri debuit. respondit, si eam pecuniam in
se uertisset, omnium pecuniarum usuras praestandas: quod si pecunia mansisset in ratio-
nibus pupilli, praestandum, quod bona fide percepisset aut percipere potuisset, sed, faenori
dare cum potuisset, neglexisset, cum id, quod ab alio debitore nomine usurarum cum sorte 10
datur, ei qui accipit totum sortis uice fungitur uel fungi debet. Testamento dati tutores, 2.1
quod ruptum uidebatur, cessauerunt in administratione tutelae et a praeside tutor datus
est pupillo, iussi autem sunt etiam hi, qui dati erant testamento tutores, tutelam admini-
strare coniuncto eo, qui a praeside datus coeperat administrare: quaesitum est, ex testa-
mento datos periculum antecedentis temporis administrationis utrum ex apertis tabulis, 5
an ex quo iussi sunt, pertineat ad eos. respondit ad eos de quibus quaereretur nullum
antecedentis temporis periculum pertinere. Pupillo herede instituto filiae exheredatae duo 3.1
milia nummorum aureorum legauit eosdemque tutores utrisque dedit: quaesitum est, an
ex eo die, quo duo milia potuerunt a substantia hereditatis et in nomina collocare ne-
glexerint, usurarum nomine pupillae tutelae iudicio teneantur. respondit teneri. Quae- 4.1
situm est, an usurae pupillaris pecuniae, quas tutores debuerunt, cum ad curatorem trans-
feruntur, in sortem computantur et uniuersae summae usuras debere curatores incipia<n>t.
respondit omnis pecuniae, quae ad curatores transit, parem causam esse, quia omnis sors
efficitur. 5
  Idem libro uicesimo sexto digestorum. Cum hereditas patris aere alieno 59.pr.1
grauaretur et res in eo statu uideretur, ut pupilla ab hereditate paterna abstineretur, unus
ex tutoribus cum plerisque creditoribus ita decidit, ut certa crediti portione contenti essent
acciperentque: idem curatores iam uiripotenti accepti cum plerisque creditoribus decide-
runt: quaesitum est, an, si aliquis tutorum creditor patris pupillae solidam pecuniam ex- 5
pensam sibi ex re pupillae cum usuris fecerit, reuocari a curatoribus pupillae ad portiones
eas possit, quas ceteri quoque creditores acceperunt. respondit eum tutorem, qui ceteros
ad portionem uocaret, eadem parte contentum esse debere.
  Pomponius libro octauo epistularum. Si tutoris heres exsecutus est quae 60.pr.1
tutor inchoauit, tutelae etiam eo nomine tenetur.
  Idem libro uicesimo epistularum. Apud Aristonem ita scriptum est: quod 61.pr.1
culpa tutoris pupillus ex hereditate desiit possidere, eius aestimatio in petitione hereditatis
sine ulla dubitatione fieri debebit ita, si pupillo de hereditate cautum sit: cautum autem
esse uidetur etiam si tutor erit idoneus, a quo seruari possit id, quod pupillus ex litis
aestimatione subierit. sed si tutor soluendo non est, uidendum erit, utrum calamitas pupilli 5
an detrimentum petitoris esse debeat perindeque haberi debet, ac si res fortuito casu
interisset, similiter atque ipse pupillus expers culpae quid ex hereditate deminuisset cor-
rupisset perdidisset. de possessore quoque furioso quaeri potest, si quid ne in rerum na-
tura esset, per furorem eius accidisset. tu quid putas? Pomponius: puto eum uere dicere.
sed quare cunctatus es, si soluendo non sit tutor, cuius damnum esse debeat? cum alio- 10
quin elegantius dicere poterit actiones dumtaxat, quas haberet cum tutore pupillus, uen-
ditori hereditatis praestandas esse, sicuti heres uel bonorum possessor si nihil culpa eius
factum sit (ueluti si fundo hereditario ui deiectus sit aut seruus hereditarius uulneratus
ab aliquo sit sine culpa possessoris), nihil plus quam actiones, quas eo nomine habet, prae-
stare debeat. idem dicendum est et si per curatorem furiosi culpa uel dolo quid amissum 15
fuerit, quemadmodum si quid stipulatus tutor uel curator fuisset aut uendidisset rem here-
ditariam. impune autem puto admittendum, quod per furorem alicuius accidit, quo modo
si casu aliquo sine facto personae id accidisset.