DE CURATORIBUS FURIOSO ET ALIIS EXTRA MINORES
DANDIS
  Ulpianus libro primo ad Sabinum. Lege duodecim tabularum prodigo inter- 27.10.1.pr.1
dicitur bonorum suorum administratio, quod moribus quidem ab initio introductum est. sed
solent hodie praetores uel praesides, si talem hominem inuenerint, qui neque tempus neque
finem expensarum habet, sed bona sua dilacerando et dissipando profudit, curatorem e<i>
dare exemplo furiosi: et tamdiu erunt ambo in curatione, quamdiu uel furiosus sanitatem 5
uel ille sanos mores receperit: quod si euenerit, ipso iure desinunt esse in potestate cura-
torum. Curatio autem eius, cui bonis interdicitur, filio negabatur permittenda: sed extat 1.1
diui Pii rescriptum filio potius curationem permittendam in patre furioso, si tam probus sit.
  Paulus libro primo de officio proconsulis. Sed et aliis dabit proconsul cu- 2.pr.1
ratores, qui rebus suis superesse non possunt, uel dari iubebit, nec dubitabit filium quoque
patri curatorem dari.
  Ulpianus libro trigesimo primo ad Sabinum. Dum deliberant heredes in- 3.pr.1
stituti adire, bonis a praetore curator datur.
  Idem libro trigesimo octauo ad Sabinum. Furiosae matris curatio ad filium 4.pr.1
pertinet: pietas enim parentibus, etsi inaequalis est eorum potestas, aequa debebitur.
  Gaius libro nono ad edictum prouinciale. Curator ex senatus consulto con- 5.pr.1
stituitur, cum clara persona, ueluti senatoris uel uxoris eius, in ea causa sit, ut eius bona
uenire debe<a>nt: nam ut honestius ex bonis eius quantum potest creditoribus solueretur,
curator constituitur distrahendorum bonorum gratia uel a praetore uel in prouinciis a praeside.
  Ulpianus libro primo de omnibus tribunalibus. Obseruare praetorem opor- 6.pr.1
tebit, ne cui temere citra causae cognitionem plenissimum curatorem det, quoniam pleri-
que uel furorem uel dementiam fingunt, quo magis curatore accepto onera ciuilia detrectent.
  Iulianus libro uicesimo primo digestorum. Consilio et opera curatoris tueri 7.pr.1
debet non solum patrimonium, sed et corpus ac salus furiosi. Curator dementi datus de- 1.1
creto interposito, uti satisdaret, non cauit et tamen quasdam res de bonis eius legitimo
modo alienauit. si heredes dementis easdem res uindicent, quas curator alienauit, et ex-
ceptio opponetur 'si non curator uendiderit', replicatio dari debet 'aut si satisdatione inter-
posita secundum decretum uendiderit'. quod si pretio accepto curator creditores furiosi di- 5
misit, triplicatio doli tutos possessores praestabit. Cum dementis curatorem, quia satis non 2.1
dederat et res male administraret, proconsul remouerit a bonis aliumque loco eius sub-
stituerit curatorem, et hic posterior, cum nec ipse satisdedisset, egerit cum remoto nego-
tiorum gestorum, posteaque heredes dementis cum eodem negotiorum gestorum agant et
is exceptione rei iudicatae inter se et curatorem utatur: heredibus replicatio danda erit: 5
'aut si is qui egit satisdederat'. sed an replicatio curatori profutura esset, iudex aestimabit:
nam si curator sequens pecuniam, quam ex condemnatione consecutus fuerat, in rem furiosi
uertisset, doli triplicatio obstabit. Quaesitum est, an alteri ex curatoribus furiosi recte 3.1
soluetur uel an unus rem furiosi alienare possit. respondi recte solui. eum quoque, qui
ab altero ex curatoribus fundum furiosi legitime mercaretur, usucapturum, quia solutio
uenditio traditio facti magis quam iuris sunt ideoque sufficit unius ex curatoribus persona,
quia intellegitur alter consentire: denique si praesens sit et uetet solui, uetet uenire uel 5
tradi, neque debitor liberabitur neque emptor usucapiet.
  Ulpianus libro sexto de officio proconsulis. Bonorum uentris nomine cura- 8.pr.1
torem dari oportet eumque rem saluam fore uiri boni arbitratu satisdare proconsul iubet:
sed hoc, si non ex inquisitione detur: nam si ex inquisitione, cessat satisdatio.
  Neratius libro primo membranarum. Cuius bonis distrahendis curatores 9.pr.1
facere senatus permisit, eius bona creditoribus uendere non permisit, quamuis creditores
post id beneficium bona uendere mallent: sicut enim integra re potestas ipsorum est utrum
uelint eligendi, ita cum alterum elegerint, altero abstinere debent. multoque magis id ser-
uari aequum est, si etiam factus est curator, per quem bona distraherentur, quamuis non- 5
dum explicato eo negotio decesserit. nam et tunc ex integro alius curator faciendus est
neque heres prioris curatoris onerandus, cum accidere possit, ut negotio uel propter sexus
uel propter aetatis infirmitatem uel propter dignitatem maiorem minoremue, quam in prior<e>
curatore spectata erat, habilis non sit, possint etiam plures heredes ei existere neque aut
per omnes id negotium administrari expediat aut quicquam dici possit, cur unus aliquis 10
ex his potissimum onerandus sit.
  Ulpianus libro sexto decimo ad edictum. Iulianus scribit eos, quibus per 10.pr.1
praetorem bonis interdictum est, nihil transferre posse ad aliquem, quia in bonis non ha-
beant, cum eis deminutio sit interdicta. Curator furiosi rem quidem suam quasi furiosi 1.1
tradere poterit et dominium transferre: rem uero furiosi si quasi suam tradat, dicendum,
ut non transferat dominium, quia non furiosi negotium gerens tradidit.
  Paulus libro septimo ad Plautium. Pignus a curatore furiosi datum ualet, 11.pr.1
si utilitate furiosi exigente id fecit.
  Marcellus libro primo digestorum. Ab adgnato uel alio curatore furiosi 12.pr.1
rem furiosi dedicari non posse constat: adgnato enim furiosi non usquequaque competit
rerum eius alienatio, sed quatenus negotiorum exigit administratio.
  Gaius libro tertio ad edictum prouinciale. Saepe ad alium e lege duodecim 13.pr.1
tabularum curatio furiosi aut prodigi pertinet, alii praetor administrationem dat, scilicet cum
ille legitimus inhabilis ad eam rem uideatur.
  Papinianus libro quinto responsorum. Uirum uxori mente captae curato- 14.pr.1
rem dari non oportet.
  Paulus libro tertio sententiarum. Et mulieri, quae luxoriose 15.pr.1
uiuit, bonis interdici potest. In bonis curatoris priuilegium furiosi furiosaeue ser- 1.1
uatur: prodigus et omnes omnino, etiamsi in edicto non fit eorum mentio, in bonis cura-
toris decreto priuilegium consequuntur.
  Tryphoninus libro tertio decimo disputationum. Si furioso puberi quam- 16.pr.1
quam maiori annorum uiginti quinque curatorem pater testamento dederit, eum praetor
dare debet secutus patris uoluntatem: manet enim ea datio curatoris apud praetorem, ut
rescripto diui Marci continetur. His consequens est, ut et si prodigo curatorem dederit 1.1
pater, uoluntatem eius sequi debeat praetor eumque dare curatorem. sed utrum omnimodo,
an ita, si futurum esset, ut, nisi pater aliquid testamento cauisset, praetor ei bonis inter-
dicturus esset? et maxime si filios habeat iste prodigus? Potuit tamen pater et alias pro- 2.1
uidere nepotibus suis, si eos iussisset heredes esse et exheredasset filium eique quod suf-
ficeret alimentorum nomine ab eis certum legasset addita causa necessitateque iudicii sui:
aut si non habuit in potestate nepotes, quoniam emancipato iam filio nati fuissent, sub
condicione eos heredes instituere, ut emanciparentur a patre prodigo. Sed quid si nec ad 3.1
hoc consensurus esset prodigus? sed per omnia iudicium testatoris sequendum est, ne,
quem pater uero consilio prodigum credidit, eum magistratus propter aliquid forte suum
uitium idoneum putauerit.
  Gaius libro primo de manumissionibus. Curator furiosi nullo modo liber- 17.pr.1
tatem praestare potest, quod ea res ex administratione non est: nam in tradendo ita res
furiosi alienat, si id ad administrationem negotiorum pertineat: et id<eo> si donandi causa
alienet, neque traditio quicquam ualebit, nisi ex magna utilitate furiosi hoc cognitione iu-
dicis faciat. 5