DE HEREDIBUS INSTITUENDIS
  Ulpianus libro primo ad Sabinum. Qui testat<u>r <ab> hered<is> institutione ple- 28.5.1.pr.1
rumque debet initium facere testamenti. licet etiam ab exheredatione, quam nominatim
facit: nam diuus Traianus rescripsit posse nominatim etiam ante heredis institutionem filium
exheredare. Institutum autem heredem eum quoque dicimus, qui scriptus non est, sed 1.1
solummodo nuncupatus.
Mutus et surdus recte heres institui potest. 2.1
Qui neque legaturus 3.1
quid est neque quemquam exheredaturus, quinque uerbis potest facere testamentum, ut
dicat: 'Lucius Titius mihi heres esto': haec autem scriptura pertinet ad eum qui non per
scripturam testatur. qui poterit etiam tribus uerbis testari, ut dicat: 'Lucius heres esto':
nam et 'mihi' et 'Titius' abundat. Si ex fundo fuisset aliquis solus institutus, ualet institutio 4.1
detracta fundi mentione. Si autem sic scribat: 'Lucius heres', licet non adiecerit 'esto', 5.1
credimus plus nuncupatum, minus scriptum: et si ita: 'Lucius esto', tantundem dicimus:
ergo et si ita: 'Lucius' solummodo. Marcellus non insuptiliter non putat hodie hoc pro-
cedere. diuus autem Pius, cum quidam portiones inter heredes distribuisset ita: ille ex
'parte tota, ille ex tota' nec adiecisset 'heres esto', rescripsit ualere institutionem: quod et 5
Iulianus scripsit. Item diuus Pius rescripsit 'illa uxor mea esto' institutionem ualere, licet 6.1
deesset 'heres'. Idem Iulianus 'illum heredem esse', non putauit ualere, quoniam deest ali- 7.1
quid: sed et ipsa ualebit subaudi<to> 'iubeo'.
  Idem libro secundo ad Sabinum. Circa eos, qui ita heredes instituti sint: 'ex 2.pr.1
partibus quas adscripsero', non putat Marcellus eos heredes nullis adscriptis partibus, quem-
admodum si ita essent heredes instituti: 'si eis partes adscripsero'. sed magis est, ut sic
utraque institutio accipiatur, si uoluntas defuncti non refragatur: 'ex quibus partibus ad-
scripsero, si minus, ex aequis', quasi duplici facta institutione: quam sententiam Celsus 5
libro sexto decimo digestorum probat. aliter atque probat in illa institutione: 'ex qua parte
me Titius heredem scripsit, Seius heres esto': tunc enim si non est a Titio scriptus, nec
<S>eius ab eo, nec immerito: hic enim creditur inesse condicio. sed Marcellus haec similia
putat. Potest autem interesse, utrum ita quis scribat: 'ex his partibus quas adscripsi' an 1.1
'adscripsero', ut superiori modo dicas nullis adscriptis partibus nullam esse institutionem:
quomodo in illo Marcellus: 'ex his partibus, ex quibus testamento matris scripti fuissent,
herede<s> sunto', si intestata mater decesserit, hos non esse institutos.
  Idem libro tertio ad Sabinum. Seruus alienus uel totus uel pro parte sine 3.pr.1
libertate heres institui potest. Si seruum meum pure heredem scripsero, sub condicione 1.1
liberum, differtur institutio in id tempus, quo libertas data est. Si quis ita scripserit: 'si 2.1
Titius heres erit, Seius heres esto: Titius heres esto', quasi quaeuis condicio exspectatur
Titii aditio, ut Seius heres fiat: et sane et Iuliano et Tertulliano hoc uidetur. Qui fidei- 3.1
commissam libertatem sub condicione accepit, potest ab herede pure cum
libertate heres
institui et non expectata condicione libertatem et hereditatem consequitur et erit interim
necessarius: et existente condicione uoluntarius heres efficietur, ut non desinat heres esse, 5
sed ut ius in eo mutetur successionis. Aperturae tabularum dilatio necessarii heredis ius 4.1
non mutat, ut solemus in substituto impuberis dicere: nam est relatum, si se adrogandum
dederit substitutus impuberi defuncti filius, necessarium eum fore.
  Idem libro quarto ad Sabinum. Suus quoque heres sub condicione heres pot- 4.pr.1
est institui: sed excipiendus est filius, quia non sub omni condicione institui potest. et
quidem sub ea condicione, quae est in potestate ipsius, potest: de hoc enim inter omnes
constat sed utrum ita demum institutio effectum habeat, si paruerit condicioni, an et si
non paruerit et decessit? Iulianus putat filium sub eiusmodi condicione institutum etiam, 5
si condicioni non paruerit, summotum esse, et ideo si coheredem habeat ita institutus, non
debere eum exspectare, donec condicioni pareat filius, cum et si patrem intestatum faceret
non parendo condicioni, procul dubio exspectare deberet. quae sententia probabilis mihi
uidetur, ut sub ea condicione institutus, quae in arbitrio eius sit, patrem intestatum non
faciat. Puto recte generaliter definiri: utrum in potestate fuerit condicio an non fuerit, 1.1
facti potestas est: potest enim et haec 'si Alexandriam peruenerit' non esse in arbitrio
per hiemis condicionem: potest et esse, si ei, qui a primo miliario Alexandriae agit, fuit
imposita: potest et haec 'si decem Titio dederit' esse in difficil<i>, si Titius peregrinetur lon-
ginquo itinere: propter quae ad generalem definitionem recurrendum est. Sed et si filio 2.1
sub condicione, quae in eius potestate est, herede instituto nepos sit substitutus siue ex-
traneus, puto uiuo filio non exstaturum heredem substitutum, post mortem uero exstatu-
rum, nec necessariam a substituto filii exheredationem, cum et, si fuerit facta, frustra est:
post mortem enim filii facta est, quam inutilem esse alia<s> ostendimus: opinamur igitur 5
filium, si sit institutus sub ea condicione et sit in eius potestate, non indigere exhereda-
tione a sequentibus gradibus: alioquin et a coherede indigebit.
  Apud Iulianum libro uicensimo nono digestorum Marcellus notat. 5.pr.1
Si eiusmodi sit condicio, sub qua filius heres institutus sit, ut ultimo uitae eius tempore
certum sit eam existere non posse et pendente ea decedat, intestato patri heres erit, ueluti
'si Alex<and>riam peruenerit, heres esto': quod si etiam nouissimo tempore impleri potest,
ueluti 'si decem Titio dederit, heres esto', contra puto. 5
  Ulpianus libro quarto ad Sabinum. Sed si condicioni dies sit adiectus, ut 6.pr.1
puta: 'si Capitolium i<n>t<r>a dies triginta ascenderit', tantundem potest dici: ut, si non pa-
ruerit condicioni, substitutus possit admitti filio repulso, consequens est sententiae Iuliani
et nostrae. Nepotes autem et deinceps ceteri, qui ex lege Uellea instituti non rumpunt 1.1
testamenta, sub omni condicione institui possunt, etsi redigantur ad filii condicionem. So- 2.1
lemus dicere media tempora non nocere, ut puta ciuis Romanus heres scriptus uiuo testa-
tore factus peregrinus mox ciuitatem Romanam peruenit: media tempora non nocent.
seruus alienus sub condicione heres scriptus traditus est seruus hereditario, mox usucaptus
ab extraneo: non est uitiata institutio. Si seruum communem cum libertate dominus he- 3.1
redem scripserit et eum redemerit, necessarius efficietur. sed si substitutus sit impuberi
et partem redemerit impubes, necessarius non efficietur, <ut> Iulianus scribit. Sed si sit cum 4.1
libertate institutus, an ei libertatis datio codicillis adimi possit, apud Iulianum quaeritur.
et putat in eum casum, quo necessarius fieret, ademptionem non ualere, ne a semet ipso
ei adimatur libertas: seruus enim heres institutus a semet ipso libertatem accipit. quae
sententia habet rationem: nam sicuti legari sibi non potest, ita nec a se adimi. 5
  Iulianus libro trigesimo digestorum. Si seruus communis sub condicione 7.pr.1
heres institutus uiuo testatore libertatem consecutus sit, etiam pendente condicione testa-
mentariae libertatis adire hereditatem potest. Item siue testator eum alienauerit siue heres 1.1
post mortem testatoris, iussu domini hereditatem adibit.
  Idem libro secundo ad Urseium Ferocem. Duo socii quendam seruum com- 8.pr.1
munem testamento facto heredem et liberum esse iusserant: ruina simul oppressi perierant.
plerique responderunt hoc casu duobus orcinum heredem existere, et id est uerius. Sed 1.1
et si sub eadem condicione seruum communem uterque socius liberum heredemque esse
iussisset eaque exstitisset, idem iuris erit.
  Ulpianus libro quinto ad Sabinum. Quotiens uolens alium heredem scribere 9.pr.1
alium scripserit in corpore hominis errans, ueluti 'frater meus' 'patronus meus', placet
neque eum heredem esse qui scriptus est, quoniam uoluntate deficitur, neque eum quem
uoluit, quoniam scriptus non est. Et si in re quis errauerit, ut puta dum uult lancem re- 1.1
linquere, uestem leget, neutrum debebit hoc, siue ipse scripsit siue scribendum dictauerit.
Sed si non in corpore errauit, sed in parte, puta si, cum dictasset ex semisse aliquem 2.1
scribi, ex quadrante sit scriptus, Celsus libro duodecimo quaestionum, digestorum undecimo
posse defendi ait ex semisse heredem fore, quasi plus nuncupatum sit, minus scriptu<m>:
quae sententia rescriptis adiuuatur generalibus. idemque est et si ipse testator minus
scribat, cum plus uellet adscribere. Sed si maiorem adscripserit testamentarius uel (quod 3.1
difficilius est probatione) ipse testator, ut pro quadrante semissem, Proculus putat ex qua-
drante fore heredem, quoniam inest quadrans in semisse: quam sententiam et Celsus probat.
Sed et si quis pro centum ducenta per notam scripsisset, idem iuris est: nam et ibi utrum- 4.1
que scriptum est et quod uoluit et quod adiectum est: quae sententia non est sine ratione.
Tantundem Marcellus tractat et in eo, qui condicionem destinans inserere non 5.1
addidit: nam et hunc pro non instituto putat: sed si condicionem addidit dum nollet, de-
tracta ea heredem futurum nec nuncupatum uideri quod contra uoluntatem scriptum
est: quam sententiam et ipse et nos probamus. Idem tractat et si testamentarius contra 6.1
uoluntatem testatoris condicionem detraxit uel mu<ta>uit, heredem non futurum, sed pro non
instituto habendum. Sed si, cum Primum heredem ex parte dimidia scribere destinasset, 7.1
Primum et Secundum scripsit, solus Primus scriptus heres uidebitur et solus heres existet
quasi ex parte dimidia institutus. Si quis nomen heredis quidem non dixerit, sed indubi- 8.1
tabili signo eum demonstrauerit, quod paene nihil a nomine distat, non tamen eo, quod
contumeliae causa solet addi, ualet institutio. Heres institui, nisi ut certe demonstretur, 9.1
nemo potest. Si quis ita dixerit: 'uter ex fratribus meis Titio et Maeuio Seiam uxorem 10.1
duxerit, ex dodrante, uter non duxerit, ex quadrante heres esto', hic recte factam institutio-
nem esse certum est: sed quis ex qua parte, incertum. Plane erit similis, si ita institutio 11.1
facta fuerit: 'uter ex supra scriptis fratribus meis Seiam uxorem duxerit, heres esto': sed
et hanc puto ualere institutionem quasi sub condicione factam. Heredes iuris successores 12.1
sunt et, si plures instituatur, diuidi inter eos a testatore ius oportet: quod si non fiat,
omnes aequaliter heredes sunt. Si duo sint heredes instituti, unus ex parte tertia fundi 13.1
Corneliani, alter ex besse eiusdem fundi, Celsus expeditissimam Sabini sententiam sequitur,
ut detracta fundi mentione quasi sine partibus heredes scripti hereditate potirentur, si modo
uoluntas patris familias manifestissime non refragatur. Si quis ita scripserit: 'Stichus liber 14.1
esto et, posteaquam liber erit, heres esto', Labeo, Neratius et Aristo opinantur detracto
uerbo medio 'postea' simul ei et libertatem et hereditatem competere: quae sententia mihi
quoque uera uidetur. Si quis Primum ex triente, Secundum ex triente heredem instituerit 15.1
et, si Secundus heres non erit, Tertium ex besse heredem scribat, hic Secundo repudiante
bessem habebit non solum iure substitutionis, sed et institutionis, id est trientem iure sub-
stitutionis, trientem iure institutionis, Seruus cum libertate heres institutus si sit alienatus, 16.1
iuberi adire ab eo potest, cui alienatus est: sed si redemptus sit a testatore, institutio ualet
et necessarius heres erit. Si seruus ex die libertatem acceperit et hereditatem pure, mox 17.1
sit alienatus uel manumissus, uideamus, an institutio ualeat. et quidem si alienatus non
esset, potest defendi institutionem ualere, ut die ueniente libertatis, quae hereditatem mo-
ratur, competente libertate et heres necessarius existat. Sed si in diem libertas, hereditas 18.1
autem sub condicione data sit, si condicio post diem aduenientem exstiterit, liber et heres
erit. Sed et si pure fuerit heres institutus libertate in diem data, si sit alienatus uel manu- 19.1
missus, dici debet heredem eum posse existere. Sed et si non ipse seruus sit alienatus, 20.1
sed usus fructus in eo, aeque institutio ualet, sed differtur in id tempus, quo extinguitur
usus fructus.
  Paulus libro primo ad Sabinum. Si alterius atque alterius fundi pro par- 10.pr.1
tibus quis heredes instituerit, perinde habebitur, quasi non adiectis partibus heredes scripti
essent: nec enim facile ex diuersitate pretium portiones inueniuntur: ergo expeditius est quod
Sabinus scribit, perinde habendum, ac si nec fundum nec partes nominasset.
  Iauolenus libro septimo epistularum. 'Attius fundi Corneliani heres esto 11.pr.1
mihi, duo Titii illius insulae heredes sunto.' habebunt duo Titii semissem, Attius semis-
sem idque Proculo placet: qui<d> tibi uidetur? respondit: uera est Proculi opinio.
  Paulus libro secundo ad Sabinum. Si inaequalibus partibus datis ita adiciatur: 'quos 12.pr.1
ex disparibus partibus heredes institui, aeque heredes sunto', existimandum est exaequari
eos, scilicet si hoc ante peractum testamentum scriptum sit.
  Ulpianus libro septimo ad Sabinum. Interdum haec adiectio 'aeque heredes 13.pr.1
sunto' testatoris uoluntatem exprimit, ut puta 'Primus et fratris mei filii <ae>que heredes
sunto': nam haec adiectio declarat omnes ex uirilibus partibus institutos, ut et Labeo
scripsit, qua detracta semissem fratris filii, semissem Primus haberet. Pater familias di- 1.1
stribuere hereditatem in tot partes potest quot uoluerit: sed sollemnis assis distributio in
duodecim uncias fit. Denique si minus distribuit, potestate iuris in hoc reuoluitur: ut puta 2.1
si duos heredes ex quadrante scripserit: nam hereditas eius residua accedit, ut ex semis-
sibus uideantur scripti. Sed si alter ex quadrante, alter ex semisse heredes scripti sunt, 3.1
qui accedit quadrans pro partibus hereditariis eis adcrescit. Sed si excesserit in diuisione 4.1
duodecim uncias, aeque pro rata decrescet: ut puta me ex duodecim unciis heredem, te
ex sex scripsit: ego hereditatis habeo bessem, tu trientem. Sed si duos ex asse heredes 5.1
scripserit, alios ex duodecim unciis, an aeque distributio fiat, apud Labeonem libro quarto
posteriorum quaeritur. et putat Labeo et illos ex semisse et hos, qui ex duodecim unciis
scripti sunt, ex semisse heredes fore, cui sententiae adsentiendum puto. sed si duos ex
asse heredes instituerit, tertium autem ex dimidia et sexta, eodem libro Labeo ait in ui- 5
ginti uncias assem diuidendum, octo laturum ex dimidia et sexta scriptum illos duos duo-
decim. Apud eundem refertur: 'Titius ex parte tertia', deinde asse expleto 'idem ex parte 6.1
sexta': in quattuordecim uncias hereditatem diuidendam Trebatius ait.
  Iauolenus libro primo ex Cassio. Si quis heredes ita instituit: 'Titius ex 14.pr.1
parte prima, Seius ex parte secunda, Maeuius ex parte tertia, Sulpicius ex parte quarta
heredes sunto': aequae partes hereditatis ad institutos pertinebunt, quia testator appel-
latione numeris scripturae magis ordinem, quam modum partibus imposuisse uidetur.
  Ulpianus libro septimo ad Sabinum. Iulianus quoque libro trigesimo refert, 15.pr.1
si quis ita heredem scripserit: 'Titius ex parte dimidia heres esto: Seius ex parte dimidia:
ex qua parte Seium institui, ex eadem parte Sempronius heres esto', dubitari posse, utrum
in tres semisses diuidere uoluit hereditatem an uero in unum semissem Seium et Sem-
pronium coniungere: quod est uerius, et ideo coniunctim eos uideri institutos: sic fiet, ut 5
Titius semissem, hi duo quadrantes ferant. Idem eodem libro scripsit, si Primus ex se- 1.1
misse, Secundus ex semisse, si Primus heres non erit, Tertius ex dodrante substitutus sit,
facti quidem quaestionem esse: uerum recte dicitur, si quidem Primus adierit, aequales
partes habituros, si repudiauerit, quindecim partes futuras, ex quibus nouem quidem latu-
rum Tertium, sex Secundum: 5
  Iulianus libro trigesimo digestorum. nam Tertium et instituti et substituti personam 16.pr.1
sustinere, in tres partes institut<um> uideri, in sex substitutum.
  Ulpianus libro septimo ad Sabinum. Item quod Sabinus ait, si cui pars 17.pr.1
adposita non est, excutiamus. duos ex quadrantibus heredes scripsit, tertium sine parte:
quod assi deest, feret: hoc et Labeo. Unde idem tractat, si duos ex undecim, duos sine 1.1
parte scripsit, mox unus ex his, qui sine parte fuerunt, repudiauerit, utrum omnibus se-
muncia an ad solum sine parte scriptum pertineat: et uariat. sed Seruius omnibus ad-
crescere ait, quam sententiam ueriorem puto: nam quantum ad ius adcrescendi non sunt
coniuncti, qui sine parte instituuntur: quod et Celsus libro sexto decimo digestorum probat. 5
Idemque putat et si expleto asse duos sine parte heredes scripserit, neque hos neque illos 2.1
coniunctos. Sed si asse expleto alium sine parte heredem scripserit, in alium assem ueniet. 3.1
aliter atque si ita scripsisset expleto asse: 'ex reliqua parte heres esto', quoniam, cum nihil
reliquum est, ex nulla parte heres institutus est. Sed si expleto asse duo sine partibus 4.1
scribantur, utrum in singulos asses isti duo an in unum assem coniungantur, quaeritur.
et putat Labeo, et uerius est, in unum assem uenire: nam et si unus sine parte, duo con-
iunctim sine parte instituantur, non tres trientes fieri Celsus libro sexto decimo scripsit,
sed duos semisses. Quod si quis dupundium distribuit et tertium sine parte instituit, hic 5.1
non in alium assem, sed in trientem uenit, ut Labeo quarto posterior<u>m scripsit, nec
Aristo uel Aulus (utpote probabile) notant.
  Paulus libro primo ad Uitellium. Sabinus: quaesitum est, si plus asse pater 18.pr.1
familias distribuisset et aliquem sine parte fecisset heredem, utrumne is assem habiturus
foret an id dumtaxat, quod ex dupundio deesset. et hanc esse tolerabilissimam sententiam
puto, ut eadem ratio in dupondio omnique re deinceps quae in asse seruetur. Paulus:
eadem ratio est in secundo asse quae in primo. 5
  Ulpianus libro septimo ad Sabinum. Ex facto etiam agitatum Pomponius 19.pr.1
et Arrianus referunt, si quis uacua parte relicta ita instituerit: 'si mihi Seius heres non
erit', quem non instituerat, 'Sempronius heres esto', an hic occupare possit uacantem
portionem. et Pegasus quidem existimat ad eam partem admitti: Aristo contra putat, quia
huic pars esset data, quae nulla esset: quam sententiam et Iauolenus probat et Pomponius 5
et Arrianus et hoc iure utimur.
  Paulus libro secundo ad Sabinum. Quo loco scribatur heres sine parte, 20.pr.1
utrum primo an medio uel nouissimo, nihil interest. Si iam mortuo quadrans, alii do<d>rans 1.1
datus sit et alius sine parte scriptus sit, Labeo eum, qui sine parte heres institutus sit,
alterum assem habiturum et hanc mentem esse testantis: quod et Iulianus probat et uerum
est. Quod si uiuus et mortuus ex parte dimidia coniunctim heredes instituti sunt, ex altera 2.1
alius, aequas p<a>rtes eos habituros ait, quia mortui pars pro non scripto habetur.
  Pomponius libro primo ad Sabinum. Trebatius ait sic non recte scribi: 'quis- 21.pr.1
quis mihi heres erit, Stichus liber et heres esto', liberum tamen futurum. Labeo et here-
dem eum futurum recte putat. Seruo libertatem pure, hereditatem sub condicione dari 1.1
posse uerissimum puto, ut tamen utrumque ex condicione pendeat:
  Iulianus libro trigesimo digestorum. et expleta quidem condicione liber 22.pr.1
heresque erit, quocumque loco libertas data fuerit: deficiente autem condicione perinde
habetur, ac si libertas sine hereditate data fuerit.
  Pomponius libro primo ad Sabinum. Si quis instituatur heres in diem certum 23.pr.1
uel incertum, is bonorum possessionem agnoscere potest et tamquam heres distrahere here-
ditatem. Sed si bonorum possessionem non admittat, sed condicionem trahat, cui facile 1.1
parere possit, ueluti 'si seruum quem in potestate habeat manumiserit' nec manumittat,
hic praetoris erunt partes, ut imitetur edictum suum illud, quo praefinit tempus, intra quod
adeatur hereditas. Item si condicioni heres parere non poterit, quam in sua potestate non 2.1
habebit, ueluti institutione collata in alterius factum aut quendam casum, 'si ille' puta
'consul factus fuerit', tunc postulantibus creditoribus constituet praetor, nisi intra certum
tempus hereditas optigerit aditaque fuerit, se bona defuncti creditoribus possidere iussurum
et interim quae urguebunt per procuratores distrahi iussurum. Sed si sub condicione quis 3.1
heres institutus sit et graue aes alienum sit, quod ex poena crescit, et maxime si publicum
debitum imminet: per procuratorem soluendum aes alienum, sicuti cum uenter in posses-
sione sit aut pupillus heres tutorem non habeat. Et ideo ait causae cognitionem adiectam 4.1
propter eos, qui sine dilatione peregre essent uel aegritudine uel ualitudine ita impedirentur,
ut in ius produci non possint, nec tamen defenderentur.
  Celsus libro sexto decimo digestorum. 'Titius et Seius uterue eorum uiuet 24.pr.1
heres mihi esto.' existimo, si uterque uiuat, ambo heredes esse, altero mortuo eum qui
supererit ex asse heredem fore,
  Ulpianus libro sexto regularum. quia tacita substitutio inesse uidetur institutioni: 25.pr.1
  Celsus libro sexto decimo digestorum. idque et in legato eodem modo relicto senatus 26.1.1
censuit.
  Pomponius libro tertio ad Sabinum. Si te solum ex parte dimidia pure, ex 27.1.1
altera sub condicione heredem instituero et substituero tibi, non existente condicione sub-
stitutum ex ea parte heredem fore Celsus ait: Sed si te heredem instituero et deinde 1
eundem te sub condicione instituam, nihil ualere sequentem institutionem, quia satis
plena prior fuisset. Sed si plures institutiones ex eadem parte sub diuersis con- 2.1
dicionibus fuerint factae, utra prior condicio exstiterit, id faciet quod supra diximus, si
pure et sub condicione idem instituatur.
  Ulpianus libro quinto ad Sabinum. Si ita quis institutus sit: 'Titius heres 28.pr.1
esto, si Secundus heres non erit', deinde: 'Secundus heres esto': placet primo gradu Se-
cundum esse institutum.
  Pomponius libro quinto ad Sabinum. Hoc articulo 'quisque' omnes signi- 29.pr.1
ficantur: et ideo Labeo scribit, si ita scriptum sit: 'Titius et Seius quanta quisque eorum
ex parte heredem me habuerit scriptum, heres mihi esto', nisi omnes habeant scriptum
heredem testatorem, neutrum heredem esse posse, quoniam ad omnium factum sermo
refertur: in quo puto testatoris mente<m> respiciendam. sed humanius est eum quidem, qui 5
testatorem suum heredem scripserit, in tantam partem ei heredem fore, qui autem eum
non scripserit, nec ad hereditatem eius admitti.
  Ulpianus libro uicesimo primo ad edictum. Pignori obligatum seruum ne- 30.pr.1
cessarium domino posse fieri imperator Seuerus rescripsit, ita tamen, si paratus sit prius
creditori satisfacere.
  Gaius libro septimo decimo ad edictum prouinciale. Non minus seruos quam 31.pr.1
liberos heredes instituere possumus, si modo eorum scilicet serui sint, quos ipsos heredes
instituere possumus, cum testamenti factio cum seruis ex persona dominorum introducta
est. Hereditarium seruum ante aditam hereditatem ideo placuit heredem institui posse, 1.1
quia creditum est hereditatem dominam esse defuncti locum optinere.
  Idem libro primo de testamentis ad edictum praetoris urbani. illa institutio 32.pr.1
'quos Titius uoluerit' ideo uitiosa est, quod alieno arbitrio permissa est: nam satis con-
stanter ueteres decreuerunt testamentorum iura ipsa per se firma esse oportere, non ex
alieno arbitrio pendere. Is qui apud hostes est recte heres instituitur, quia iure post- 1.1
liminii omnia iura ciuitatis in personam eius in suspenso retinentur, non abrumpuntur:
itaque si reuersus fuerit ab hostibus, adire hereditatem poterit. seruus quoque eius recte
heres instituitur et, si reuersus sit ab hostibus, potest eum iubere adire hereditatem: si
uero ibi decesserit, qui ei heres existet potest per seruum heres fieri. 5
  Idem libro secundo de testamentis ad edictum praetoris urbani. Si quis ita 33.pr.1
scripserit: 'Titius ex parte dimidia heres esto: idem Titius ex altera parte dimidia, si nauis
ex Asia uenerit, heres esto', cum ex pura institutione adierit heres, quamuis condicio alte-
rius institutionis pendeat, ex asse fit heres, scilicet etiam condicione deficiente, cum non
prosit ei condicio quicquam existens: quippe cum non dubitetur, quin, si quis ex parte 5
dimidia heres institutus sit nec praeterea quisquam alius, ipse ex asse heres institui
uideatur.
  Papinianus libro primo definitionum. Hereditas ex die uel ad diem non 34.pr.1
recte datur, sed uitio temporis sublato manet institutio.
  Ulpianus libro quarto disputationum. Ex facto proponebatur: quidam duos 35.pr.1
here<de>s scripsisset, unum rerum prouincialium, alterum rerum Italicarum, et, cum merces
in Italia<m> deuehere soleret, pecuniam misisset in prouinciam ad merces comparandas, quae
comparatae sunt uel uiuo eo uel post mortem, nondum tamen in Italiam deuectae, quae-
rebatur, merces utrum ad eum pertineant, qui rerum <I>talicarum heres scriptus erat an 5
uero ad eum, qui prouincialium. dicebam receptum esse rerum heredem institui posse nec
esse inutilem institutionem, sed ita, ut officio iudicis familiae herciscundae cognoscentis
contineatur nihil amplius eum, qui ex re institutus est, quam rem, ex qua heres scriptus
est, consequi. ita igitur res accipietur. uerbi gratia pone duos esse heredes institutos,
unum ex fundo Corneliano, alterum ex fundo Liuiano, et fundorum alterum quidem facere 10
dodrantem bonorum, alterum quadrantem: erunt quidem here<de>s ex <a>equis partibus, quasi
sine partibus instituti, uerumtamen officio iudicis tenebuntur, ut unicuique eorum fundus
qui relictus est adiudicetur uel adtribuatur. Unde scio quaesitum, aeris alieni onus pro 1.1
qua parte adgnosci debeat. et refert Papinianus, cuius sententiam ipse quoque probaui,
pro hereditariis partibus eos adgnoscere aes alienum debere, hoc est pro semisse: fundos
etenim uice praeceptionis accipiendos. quare si forte tantum sit aes alienum, ut nihil de-
tracto eo superesse possit, consequenter dicemus institutiones istas ex re factas nullius 5
esse momenti: et si forte Falcidia interueniens recisionem esset legatorum factur<a, s>ic
officio iudicis recidit praeceptiones istas, ut non plus quisque eorum habeat quam esset
habiturus, si legatum accepisset uel aliud uel etiam praeceptiones. quod si fuerit incer-
tum, an Falcidia interuentura sit, rectissime probatur officio iudicis cautiones esse inter-
ponendas. Cum haec ita sint, haec etiam institutio, de qua quaeritur, non est repel- 2.1
lenda, si alius rerum prouincialium, alius rerum Italicarum heres fuerit scriptus, officioque
iudicis adtribuentur singulis res quae adscriptae sunt, erunt tamen heredes ex aequis par-
tibus, quia nulla pars adscripta est. quae res facit, ut, si forte in aliis facultatibus plus
sit (in Italicis forte quam in prouincialibus), in aliis minus et aeris alieni ratio urguet, 5
<debe>at dici imminutionem eandem fieri quam supra ostendimus: proinde et si aliis fuerint
legata relicta, contributio admittenda erit. Rerum autem Italicarum uel prouincialium 3.1
significatione quae res accipiendae sint, uidendum est. et facit quidem totum uoluntas de-
functi: nam quid senserit, spectandum est. uerumtamen hoc intellegendum erit rerum
Italicarum significatione eas contineri, quas perpetuo quis ibi habuerit atque ita disposuit,
ut perpetuo haberet: ceteroquin si tempore in quo transtulit in alium locum, non ut ibi 5
haberet, sed ut denuo ad pristinum locum reuocaret, neque augebit quo transtulit neque
minuet unde transtulit: ut puta de Italico patrimonio quosdam seruos miserat in prouin-
ciam, forte Galliam, ad exigendum debitum uel ad merces comparandas, recursuros, si
comparassent: dubium non est, quin debeat dici ad Italicum patrimonium eos pertinere
debere. ut est apud Mucium relatum, cum fundus erat legatus uel cum instrumento uel 10
cum his quae ibi sunt: agasonem enim missum in uillam a patre familias non pertinere
ad fundi legatum Mucius ait, quia non idcirco illo erat missus, ut ibi esset. proinde si
seruus fuerit missus in uillam interim illic futurus, quia dominum offenderat, quasi ad tem-
pus relegatus, responsum est eum ad uillae legatum non pertinere. quare ne serui quidem,
qui operari in agro consuerunt, qui in alios agros reuertebantur, et quasi ab alio com- 15
modati in ea sunt condicione, ut ad legatum pertineant, quia non ita in agro fuerant,
ut ei agro uiderentur destinati. quae res in proposito quoque suggerit, ut Italicarum rerum
esse credantur hae res, quas in Italia esse testator uoluit. Proinde et si pecuniam misit 4.1
in prouinciam ad merces comparandas et necdum comparatae sint, dico pecuniam, quae
idcirco missa est, ut per eam merces in Italiam adueherentur, in Italico patrimonio ad-
iungendam: nam et si dedisset in prouincia de pecuniis, quas in Italia exercebat, ituras
et redituras, dicendum est hanc quoque Italici patrimonii esse. Rationem igitur efficere 5.1
dici, ut merces quoque istae, quae comparatae sunt ut Romam ueherentur, siue prouectae
sunt eo uiuo siue nondum, et siue scit siue ignorauit, ad eum heredem pertinere, cui
Italicae res sunt adscriptae.
  Idem libro octauo disputationum. Si quis ita scripserit heredem: 'ex qua 36.pr.1
parte codicillis Titium heredem scripsero, heres esto', etiamsi pars in codicillis non fuerit
adscripta, erit tamen heres quasi sine parte institutus.
  Iulianus libro uicesimo nono digestorum. Cum in testamento ita scribitur: 37.pr.1
'si filius meus me uiuo morietur, nepos ex eo post mortem meam natus heres esto', duo
gradus heredum sunt: nullo enim casu uterque ad hereditatem admittitur. ex quo apparet,
si nepoti Titius substitutus fuerit et filius patri heres exstiterit, non posse Titium una cum
filio heredem esse, quia non in primum, sed in secundum gradum substituitur. Haec 1.1
uerba: 'Publius Marcus Gaius inuicem substituti heredes mihi sunto' sic interpretanda sunt,
ut breuiter uideretur testator tres instituisse heredes et inuicem eos substituisse, perinde
ac si ita scripsisset: 'ille et ille et ille instituti heredes et substituti sunto'. Qui tres filios 2.1
habebat et ita scripserit: 'filii mei heredes sunto: Publius filius meus exheres esto', uideri
potest prima parte duos dumtaxat filios heredes instituisse.
  Idem libro trigesimo digestorum. qui filio impuberi exheredato Pamphi- 38.pr.1
lum legat, eundem post mortem filii ex parte heredem instituere eodem modo potest, quo
is, qui seruum Sempronio legatum, eundem post mortem Sempronii ex parte heredem
instituit. Seruus testamento heres pure scriptus, liber autem iussus esse, si intra kalendas 1.1
Decembres decem dedisset, si codicillis pure libertatem acceperit, intra kalendas quidem
neque liber neque heres erit, nisi decem dederit: si intra kalendas non dederit, liber ex
codicillis erit. Si quis seruum suum liberum sub condicione, heredem pure scripsisset 2.1
eumque uendidisset pendente condicione, iussu emptoris seruus adire hereditatem potest,
quia et constitit institutio et est qui ius imperandi habet. Quod si post defectam condi- 3.1
cionem alienatus fuisset, non potest iussu emptoris heriditatem adire, quia eo tempore ad
eum peruenisset, quo iam extincta institutio inutilis fuerat. Igitur cum seruus sub condi- 4.1
cione liber esse iubetur et legatum pure accepit, si pendente condicione manumissus uel
alienatus fuerat, legatum habebit aut domino adquiret, quamuis mortis tempore condicio
libertatis extincta fuerit: si uero post defectum condicionis manumissus aut alienatus fuerit,
legatum ad irritum recidit. Cum uenditor seruum ante traditionem ab emptore pro parte 5.1
heredem scriptum adire iubet, restituere coheredi serui necesse habet, quia lucrum facere
eius serui iure quem uendidit non debet. plane non totum quod adquisierit restituet, sed
pro ea dumtaxat parte, qua seruus coheredem habuerit,
  Marcianus libro secundo regularum. id est partem dimidiam serui et quartam here- 39.pr.1
ditatis.
  Libro trigesimo digestorum Iuliani Marcellus notat: immo et id debet praestari, quod 40.pr.1
consequi uenditor non potuisset, si prius, quam adiret seruus partem hereditatis, is tra-
ditus esset: quod est uerum.
  Iulianus libro trigesimo digestorum. Si pater familias Titium, quem 41.pr.1
ingenuum esse credebat, heredem scripserit eique, si heres non esset, Sempronium sub-
stituerit, deinde Titius, quia seruus fuerat, iussu domini adierit hereditatem: potest dici
Sempronium in partem hereditatis admitti. nam qui scit aliquem seruum esse et eum he-
redem scribit et ita substituit: 'si Stichus heres non erit, Sempronius heres esto', intelle- 5
gitur tale quod dicere: 'si Stichus neque ipse heres erit neque aliu<m> fecerit'. at qui eum,
quem liberum putat esse, heredem scripserit, hoc sermone 'si heres non erit' nihil aliud
intellegitur significare, quam si hereditatem uel sibi <non> adquisierit uel mutata condicione
alium heredem non fecerit, quae adiectio ad eos pertinet, qui patres familias heredes
scripti postea in seruitutem deducti fuerint. igitur in hoc casu semisses fient ita, ut alter 10
semis inter eum, qui dominus institu<ti> heredis fuerit, et substitutum aequis portionibus
diuidatur:
  Pomponius libro duodecimo ex uariis lectionibus. et hoc Tiberius 42.pr.1
Caesar constituit in persona Parthenii, qui tamquam ing<en>uus heres scriptus adier<a>t here-
ditatem, cum esset Caesaris seruus: nam diuisa hereditas est inter Tiberium et eum qui
Parthenio substitutus erat, ut refert Sextus Pomponius.
  Iulianus libro sexagesimo quarto digestorum. Qui soluendo non erat, duos 43.pr.1
Apollonios liberos heredesque esse iusser<a>t. altero ante apertas tabulas testamenti mortuo
non ineleganter defendi poterit eum qui supererit liberum et solum necessarium heredem
fore. quod si uterque uiuit, institutionem nullius esse momenti propter legem Aeliam
Sentiam, quae amplius quam unum necessarium heredem fieri uetat: 5
  Paulus libro primo ad legem Aeliam Sentiam. inuicem enim eos sibi obstare. 44.pr.1
  Alfenus libro quinto digestorum. Pater familias testamento duos heredes 45.1.1
instituerat: eos monumentum facere iusserat in diebus certis: deinde ita scripserat: 'qui
eorum non ita fecerit, omnes exheredes sunto': alter heres hereditatem praetermiserat,
reliquus heres consulebat, cum ipse monumentum exstruxisset, numquid minus heres esset
ob eam rem, quod coheres eius hereditatem non adisset. respondit neminem ex alterius 5
facto hereditati neque alligari neque exheredari posse, sed uti quisque condicionem im-
plesset, quamuis nemo adisset praeterea, tamen eum heredem esse.
  Idem libro secundo digestorum a Paulo epitomatorum. 'Si Maeuia mater mea 46.1.1
et Fuluia filia mea uiuent, tum mihi Lucius Titius heres esto'. Seruius respondit, si testator
filiam numquam habuerit, mater autem superuixisset, tamen Titium heredem fore, quia id,
quod inpossibile in testamento scriptum esset, nullam uim haberet.
  Africanus libro secundo quaestionum. Quidam cum filium familias heredem 47.1.1
instituere uellet, ne ad patrem eius ex ea hereditate quicquam perueniret, uoluntatem suam
exposuit filio: filius cum patris offensam uereretur, petit a testatore, ne sub condicione
'si a patre emancipatus esset' heredem eum institueret et impetrauit ab eo, ut amicum
suum heredem institueret: atque ita testamento amicus filii ignotus testatori heres institutus 5
est nec quicquam ab eo petitum est. quaerebatur, si ille amicus aut adire nollet aut aditam
nollet restituere hereditatem, an fideicommissum ab eo peti possit aut aliqua actio aduersus
eum esset et utrum patri an filio competeret. respondit, etiamsi manifestum sit scriptum
heredem fidem suam interposuisse, non tamen aliter ab eo fideicommissum peti posse quam
si et ipsum testatorem fidem eius secutum esse probaretur. si tamen, cum a filio familias 10
rogaretur, amicus et aditurum se hereditatem recepisset et restituturum patri familias facto,
non absurde dici possit mandati actionem futuram: et eam actionem patri inutilem fore,
quia non sit ex bona fide id ei restitui, quod testator ad eum peruenire noluerit: sed nec
filio uulgarem competituram, uerum utilem, sicuti dare placeret ei, qui, cum filius familias
esset, pro aliquo fideiussisset ac pater familias factus soluisset. 15
  Idem libro quarto quaestionum. Si ita scriptum fuerit: 'Titius, immo Seius 48.1.1
heres esto', Seium solum heredem fore respondit. sed et si ita: 'Titius heres esto: immo
Seius heres esto', idem erit dicendum. Quidam testamento ita heredes instituit: 'Titia 1
filia mea heres esto: si quid mihi liberorum me uiuo mortuoue nascetur, tunc qui uirilis
sexus unus pluresue nascentur, ex parte dimidia et quarta, qui feminini sexus una pluresue
natae erunt, ex parte quarta mihi heres sit': postumus ei natus est: consulebatur, quota
ex parte postumus heres esset. respondit eam hereditatem in septem partes distribuendam, 5
ex his filiam quattuor, postumum tres habituros, quia filiae totus as, postumo dodrans datus
est, ut quarta portione amplius filia quam postumus ferre debeat. ideo si postuma quoque
nata esset, tantundem sola filia, quantum uterque postumorum habituri essent. itaque in
proposito cum as filiae, dodrans postumo sit datus, uiginti unam partes fieri, ut filia duo-
decim, nouem filius habeat. In testamento ita scriptum est: 'Lucius Titius ex duabus 2.1
unciis, Gaius Attius ex parte una, Maeuius ex parte una, Seius ex partibus duabus heredes
mihi sunto': consulebatur quid iuris esset. respondit hanc scripturam illam interpretationem
accipere posse, ut Lucius Titius duas uncias habeat, ceteri autem quasi sine partibus in-
stituti ex reliquo dextante heredes sint: quem dextantem ita diuidi oportet, ut Seius quin- 5
cuncem, Attius et Maeuius alterum quincuncem habeant.
  Marcianus libro quarto institutionum. His uerbis: 'Titius hereditatis meae 49.pr.1
dominus esto', recte institutio fit. Illa institutio ualet: 'filius meus inpiissimus male de 1.1
me meritus heres esto': pure enim heres instituitur cum maledicto et omnes huiusmodi
institutiones receptae sunt. Interdum nec cum libertate utiliter seruus a do- 2.1
mina heres instituitur, ut constitutione diuorum Seueri et Antonini significatur, cuius
uerba haec sunt: 'seruum adulterii accusatum non iure testamento manumissum ante sen-
tentiam ab ea muliere uideri, quae rea fuerit eiusdem criminis postulata, rationis est'.
quare sequitur, ut in eundem a domina collata institutio nihil momenti habeat. Si in 3.1
patre uel patria uel alia simili adsumptione falsum scriptum est, dum de eo qui demon-
stratus sit constet, institutio ualet.
  Florentinus libro decimo institutionum. Si alienum seruum liberum et he- 50.pr.1
redem esse iussi et is postea meus effectus est, neutrum ualet, quia libertas alieno seruo
inutiliter data est. In extraneis heredibus illa obseruantur: ut sit cum eis testa- 1.1
menti factio, siue ips<i> heredes instituantur siue hi qui in potestate eorum sunt, et id duo-
bus temporibus inspicitur, testamenti facti, ut constiterit institutio, et mortis testatoris, ut
effectum habeat. hoc amplius et cum adibit hereditatem esse debet cum eo testamenti
factio, siue pure siue sub condicione heres institutus sit: nam ius heredis eo uel maxime 5
tempore inspiciendum est, quo adquirit hereditatem. medio autem tempore inter factum
testamentum et mortem testatoris uel condicionem institutionis exsistentem mutatio iuris
heredi non nocet, quia, ut dixi, tria tempora inspicimus.
  Ulpianus libro sexto regularum. Seruum meum heredem institutum cum 51.pr.1
libertate si uiuus uendidero ei, cum quo testamenti factio non est, posteaque eum redemero,
ex testamento mihi heres esse poterit nec medium tempus, quo apud eum fuit, uitiauit
institutionem, quia uerum est utroque tempore tam testamenti faciendi quam mortis tem-
pore meum fuisse. unde si apud eum remanserit, uitiatur institutio: uel si cum eo testa- 5
menti factio est, iussu eius adeundo adquiret ei hereditatem. Si in non faciendo impossi- 1.1
bilis condicio institutione heredis sit expressa, secundum omnium sententiam heres erit,
perinde ac si pure institutus esset. Hereditas plerumque diuiditur in duodecim 2.1
uncias, quae assis appellatione continentur. habent autem et hae partes propria nomina
ab uncia usque ad assem, puta haec: sextans quadrans triens quincunx semis septunx bes
dodrans dextans deunx as.
  Marcianus libro tertio regularum. Talem institutionem quidam ualere non 52.pr.1
putabant: 'Stichus liber esto et, si liber erit, heres esto'. sed diuus Marcus rescripsit hanc
institutionem ualere perinde atque si non erat adiectum 'si liber erit'. Si quis ita scrip- 1.1
serit: 'Stichus, si meus erit cum morior, liber et heres esto', alienatus non poterit iussu
emptoris adire hereditatem, quamuis, etsi non erat hoc expressum, non alias liber et heres
fieri poterat, quam si mansisset eius. sed si uiuus eum manumiserit, Celsus libro quinto
decimo digestorum <s>cribit fieri hunc heredem: non enim hunc casum testatorem uoluisse 5
excludere palam est neque uerba omnino repugnant: nam quamuis seruus eius non est,
at certe libertus est.
  Paulus libro secundo regularum. Seruus hereditarius heres institui potest, 53.pr.1
si modo testamenti factio fuit cum defuncto, licet cum herede instituto non sit.
  Marcellus libro singulari responsorum. Lucius Titius Seio et Sempronio 54.pr.1
ex semissibus heredibus institutis et ceteris exheredatis inuicem heredem substituit, deinde
legata et libertates dedit, postea ita subiecit: 'Cornelius et Sallustius et Uarro aequis par-
tibus heredes sunto, quos inuicem substituo': quaero, quantum uel priores duo ex semis-
sibus instituti uel posteriores habere debeant. Marcellus respondit in obscuro esse, Cor- 5
nelium et Sallustium et Uarronem primo an secundo uel tertio gradu heredes instituere
uoluerit: sed secundum scripturam testamenti, quae proponeretur, alterum assem datum
eis uideri.
  Neratius libro primo membranarum. Pater filio impuberi seruum heredem 55.pr.1
substituit liberumque esse iussit: eum pupillus uendidit Titio: Titius eum iam primo testa-
mento facto in secundo testamento liberum heredemque esse iussit. superius testamentum
Titii ruptum est, quia is seruus et heres potest esse et, ut superius testamentum rum-
patur, sufficit ita posterius factum esse, ut aliquo casu potuerit ex eo heres existere. quod 5
ad uim autem eius institutionis pertinet, ita se res habet, ut, quamdiu pupillo ex ea sub-
stitutione heres potest esse, ex Titii testamento libertatem hereditatemque consequi non
possit: si pupillus in suam tutelam peruenerit, perinde ex Titii testamento liber heresque
sit ac si pupillo substitutus non fuisset: si pupillo heres exstitit, pro<pi>us est, ut Titio quo-
que, si uelit, heres esse possit. 10
  Paulus libro primo ad legem Aeliam Sentiam. Si is qui soluendo non est 56.pr.1
primo locum Stichum, secundo eum cui ex fideicommissi causa libertatem debet liberum
et heredem instituerit, Neratius secundo loco scriptum heredem fore ait, quia non uidetur
creditorum fraudandorum causa manumissus.
  Idem libro singulari de secundis tabulis. Potest quis ita heredem instituere: 57.pr.1
'si intra annum septuagesimum decessero, ille mihi heres esto': non enim pro parte testatus
intellegi debet, sed sub condicione instituisse.
  Idem libro quinquagesimo septimo ad edictum. Si is qui soluendo non est 58.pr.1
seruum cum libertate heredem instituerit et liberum substituerit, ante incipiendum erit a
substituto: lex enim Aelia Sentia ita demum ei, qui in fraudem creditorum heres institutus
est conseruat libertatem, si nemo alius ex eo testamento heres esse potest.
  Idem libro quarto ad Uitellium. Nemo dubitat recte ita heredem nuncupari 59.pr.1
posse 'hic mihi heres esto', cum sit coram, qui ostenditur. Qui frater non est, si fraterna 1.1
caritate diligitur, recte cum nomine suo sub appellatione fratris heres instituitur.
  Celsus libro sexto decimo digestorum. Liber homo cum tibi seruiret, heres 60.pr.1
institutus iussu tuo adiit. Trebatius esse eum heredem: Labeo tunc non esse heredem, si
necessitate id fecerit, non quod alioquin uellet obligari. Si quis ita heredem instituerit: 1.1
'Titius qua ex parte mihi socius est in uectigali salinarum, pro ea parte mihi heres esto',
quidam putant, si asse descripto id ad<ie>ctum sit, ut maxime socius fuerit Titius, non esse
heredem, sed si qua pars uacua relicta fuerit, ex ea heredem esse. quod totum et in-
eptum et uitiosum est: quid enim uetat asse descripto utiliter Titium ex parte forte quarta, 5
ex qua socius erat, heredem institutum esse? 'Titius heres esto: Seius et Maeuius heredes 2.1
sunto'. uerum est quod Proculo placet duos semisses esse, quorum alter coniunctim duo-
bus datur. Cum quis ex institutis, qui non cum aliquo coniunctim institutus sit, heres 3.1
non est, pars eius omnibus pro portionibus hereditariis adcrescit, neque refert, primo loco
quis institutus an alicui substitutus heres sit. Si heres institutus scribendi testamenti 4.1
tempore ciuis Romanus fuit, deinde ei aqua et igni interdictum est, heres fit, si intra illud
tempus quo testator decessit redierit aut, si sub condicione heres institutus est, quo tem-
pore condicio exsistit. idem et in legatis et in bonorum possessionibus. 'Titius ex semisse 5.1
heres esto: Seius ex quadrante heres esto: Titius si in Capitolium ascenderit, ex alio qua-
drante heres esto'. antequam Capitolium ascendat si pro herede gerat, ex semisse heres
erit, si Capitolium ascenderit, et ex quadrante heres erit nec erit ei necesse pro herede
gerere quippe iam heredi. Si ita scriptum fuerit: 'Titius ex parte tertia, Maeuius ex parte 6.1
tertia heredes sunto: Titius, si intra tertias kalendas nauis ex Asia uenerit, ex reliqua
parte heres esto': uideamus, ne Titius statim ex semisse heres sit: nam duo heredes in-
stituti sunt, sed Titius aut ex semisse aut ex besse: ita sextans utique erit in pendenti
et, si condicio exstiterit, ex besse heres erit, si non exstiterit, ille sextans Maeuio ad- 5
crescet. sed si decesserit Titius, antequam condicio exsistat, deinde condicio exstiterit,
tamen ille sextans non Titii heredi, sed Maeuio adcrescet: nam cum adhuc dubium esset,
Titio an Maeuio is sextans datus esset, Titius decessit nec potest intellegi datus ei qui
tempore dandi in rerum natura non fuit. Si Attius Titium et Maeuium et Seium aequis 7.1
partibus heredes instituit, Titius interim solus adiit hereditatem et Seium here<dem> instituit,
poterit Seius Titii adire hereditatem, Attii uel adire uel omittere: sed Attio, antequam
adeat uel omittat eius hereditatem, ex semisse heres erit. si adierit Seius Attii heredi-
tatem, Titius ex triente dumtaxat heres erit et per hereditatem Titii triens dumtaxat ad 5
Seium perueniet, alterum trientem ex sua institutione habebit. quid ergo si ab Attio Titius
et Seius heredes instituti sunt, Titius adierit hereditatem, Titio Seius heres exstiterit?
potestne Attii hereditatem omittere an necessario ei ex asse heres est? quippe cum alius
nemo heres institutus est, quam is ipse qui ex aliqua parte iam heres est, perinde est,
quasi unus heres per Titium institutus sit. 10
  Celsus libro uicesimo nono digestorum. Qui soluendo non erat, seruum 61.pr.1
primo loco et alterum seruum secundo loco heredes scripsit. solus is qui primo loco scriptus
est hereditatem capit: nam lege Aelia Sentia ita cauetur, ut, si duo pluresue ex eadem
causa heredes scripti sint, uti quisque primus scriptus sit, heres sit.
  Modestinus libro octauo responsorum. Qui uolebat filiam exheredare, sic 62.pr.1
testamento comprehendit: 'te autem, filia, ideo exheredaui, quoniam contentam te esse dot<e>
uolui': quaero an efficaciter exheredata sit. Modestinus respondit nihil proponi, cur non
esset uoluntate testatoris exheredata.
  Idem libro secundo pandectarum. In tempus capiendae hereditatis institui 63.pr.1
heredem posse beneuolentiae est, ueluti 'Lucius Titius cum capere potuerit, heres esto':
idem et in legato. Quotiens non apparet, quis heres institutus sit, institutio non ualet 1.1
(quippe euenire potest, si testator complures amicos eodem nomine habeat et ad designa-
tionem <singulari> nomine utatur): nisi ex aliis apertissimis probationibus fuerit reuelatum,
pro qua persona testator senserit.
  Iauolenus libro primo ex Cassio. Heredes sine partibus utrum coniunctim 64.pr.1
an separatim scribantur, hoc interest, quod, si quis ex coniunctis decessit, non ad omnes,
sed ad reliquos qui coniuncti erant pertinet, sin autem ex separatis, ad omnes, qui testa-
mento eodem scripti sunt heredes, portio eius pertinet.
  Idem libro septimo epistularum. Eius seruum, qui post mortem meam natus 65.pr.1
erit, heredem institui posse Labeo frequenter scribit idque uerum esse manifesto argumento
comprobat: quia seruus hereditarius, priusquam adeatur hereditas, institui heres potest,
quamuis is testamenti facti tempore nullius sit.
  Idem libro duodecimo epistularum. Hereditas ad Statium Primum nullo iure 66.pr.1
pertinet, cum institutus heres non sit: nec quicquam ei prodest, quod ab eo aliquid lega-
tum est aut libertus ei defuncti testamento commendatus est. ex quo si manumissus non
est, seruus est.
  Pomponius libro primo ad Quintum Mucium. Si ita quis heredes instituerit: 67.pr.1
'Titius heres esto: Gaius et Maeuius aequis ex partibus heredes sunto', quamuis et syllaba
coniunctionem faciat, si quis tamen ex his decedat, non alteri soli pars adcrescit, sed et
omnibus coheredibus pro hereditariis portionibus, quia non tam coniunxisse quam celerius
dixisse uideatur. 5
  Idem libro secundo ad Quintum Mucium. Si ita scriptum fuerit: 'Tithasus si 68.pr.1
in Capitolium ascenderit, heres esto: Tithasus heres esto', secunda scriptura potior erit:
plenior est enim quam prior.
  Idem libro septimo ad Quintum Mucium. Si quis Sempronium heredem in- 69.pr.1
stituerit sub hac condicione 'si Titius in Capitolium ascenderit', quamuis non alias heres
esse possit Sempronius, nisi Titius ascendisset in Capitolium, et hoc ipsum in potestate
sit repositum Titii: quia tamen scriptura non est expressa uoluntas Titii, erit utilis ea in-
stitutio. atquin si quis ita scripserit: 'si Titius uoluerit, Sempronius heres esto', non ualet 5
institutio: quaedam enim in testamentis si exprimantur, effectum nullum habent, quando,
si uerbis tegantur, eandem significationem habeant quam haberent expressa, et momentum
aliquod habebunt. sic enim filii exheredatio cum eo ualet, si quis heres existat: et tamen
nemo dubitat, quin, si ita aliquis filium exheredauerit: 'Titius heres esto: cum heres erit
Titius, filius exheres esto', nullius momenti esse exheredationem. 10
  Proculus libro secundo epistularum. 'Cornelius et Maeuius, uter eorum 70.pr.1
uolet, heres esto': uterque uult: Trebatius neutrum fore heredem, Cartilius utrumque: tu
cui adsentiaris? Proculus: Cartilio adsentio et illam adiectionem 'uter eorum uolet' super-
uacuam puto: id enim etiam ea non adiecta futurum fuit, ut, uter uellet, heres esset, uter
nollet, heres non esset. quod si hi ex numero necessariorum heredum essent, tum id non 5
frustra adiectum esse et non solum figuram, sed uim quoque condicionis continere: dicerem
tamen, si uterque heres esse uellet, utrumque heredem esse.
  Papinianus libro sexto responsorum. Captatorias institutiones non eas senatus 71.pr.1
improbauit, quae mutuis affectionibus iudicia prouocauerunt, sed quarum condicio confertur
ad secretum alienae uoluntatis.
  Paulus libro quinto ad legem Iuliam et Papiam. Illae autem institutiones 72.pr.1
captatoriae non sunt, ueluti si ita heredem quis instituat: 'qua ex parte Titius me heredem
instituit, ex ea parte Maeuius heres esto', quia in praeteritum, non in futurum institutio
collata est. Sed illud quaeri potest, an idem seruandum sit quod senatus censuit, etiamsi 1.1
in aliam personam captionem direxerit, ueluti si ita scripserit: '<Ti>tius, si Maeuium tabulis
testamenti sui heredem a se scriptum ostenderit probaueritque, heres esto', quod in sen-
tentiam senatus consulti incidere non est dubium.
  Terentius Clemens libro quarto ad legem Iuliam et Papiam. Si quis soli- 73.pr.1
dum a lege capere non possit et ex asse sit institutus ab eo qui soluendo non est, Iu-
lianus ex asse eum heredem esse respondit: legi enim locum non esse in ea hereditate
quae soluendo non est.
  Gaius libro duodecimo ad legem Iuliam et Papiam. Sub condicione herede 74.pr.1
instituto si substituamus, nisi eandem condicionem repetemus, pure eum heredem substi-
tuere intellegimur.
  Licinnius Rufinus libro secundo regularum. Si ita quis heres institutus 75.pr.1
fuerit: 'excepto fundo, excepto usu fructu heres esto', perinde erit iure ciuili atque si sine
ea re heres institutus esset, idque auctoritate Galli Aquilii factum est.
  Papinianus libro duodecimo quaestionum. Si filius substituatur ei, a quo 76.pr.1
praeteritus est, non ut intestati patris, sed ex testamento habebit hereditatem, quoniam et
quolibet alio substituto, si fuisset ab eo exheredatus, inde testamentum inciperet, ubi filius
esset exheredatus.
  Idem libro quinto decimo quaestionum. Seruus uxori a marito mortis causa 77.pr.1
donatus mariti manet, ut et Iuliano quoque uidetur. idem si accipiat libertatem simul et
hereditatem, uiro necessarius heres erit: nec sine libertate aliquid ei legari potest.
  Idem libro septimo decimo quaestionum. Asse toto non distributo ita 78.pr.1
scriptum est: 'quem heredem codicillis fecero, heres esto': Titium codicillis heredem in-
stituit. eius quidem institutio ualet ideo, quod, licet codicillis dari hereditas non possit,
tamen haec ex testamento data uidetur: sed hoc tantum ex hereditate habebit, quantum
ex asse residuum mansit. 5
  Idem libro sexto responsorum. Qui non militabat, bonorum maternorum, 79.pr.1
quae in Pannonia possidebat, libertum heredem instituit, paternorum, quae habebat in Syria,
Titium. iure semisses ambos habere constitit, sed arbitrum diuidendae hereditatis supre-
mam uoluntatem factis adiudicationibus et interpositis propter actiones cautionibus sequi
salua Falcidia, scilicet ut, quod uice mutua praestarent, doli ratione quadranti retinendo 5
compensetur. Lucio Titio ex duabus partibus, Publio Maeuio ex quadrante scriptis here- 1.1
dibus assem in dodrantem esse diuisum respondi: modum enim duarum partium ex qua-
drante declarari: quod ueteres nummis Titio legatis nummorum specie non demonstrata
ceterorum legatorum contemplatione receperunt. Filiis heredibus aequis partibus institutis 2.1
ac postea fratris filio pro duabus unciis unum assem inter omnes uideri factum placuit et
ex eo decem uncias filios accepisse: tunc enim ex altero asse portionem intellegi relictam,
cum asse nominatim dato uel duodecim unciis distributis residua portio non inuenitur:
nihil autem interest, quo loco sine portione quis heres instituatur, quo magis assis resi- 5
duum accepisse uideatur. Seius Maeuium ex parte, quam per leges capere possit, heredem 3.1
instituit, ex reliqua Titium. si Maeuius solidum capere poterit, Titius adiectus aut sub-
stitutus heres non erit.
  Idem libro primo definitionum. Quod si non sit reliqui facta mentio, tantun- 80.pr.1
dem in altero asse habebit Maeuius quantum Titius in primo.
  Idem libro sexto responsorum. Quod si Maeuius nullius capax sit, in totum 81.pr.1
substitutus admittitur.
  Paulus libro nono quaestionum. Clemens Patronus testamento cauerat, ut, 82.pr.1
si sibi filius natus fuisset, heres esset, si duo filii, ex aequis partibus heredes essent, si
duae filiae, similiter: si filius et filia, filio duas partes, filiae tertiam dederat. duobus filiis
et filia natis quaerebatur, quemadmodum in proposita specie partes faciemus, cum filii
debeant pares esse uel etiam singuli duplo plus quam soror accipere. quinque igitur 5
partes fieri oportet, ut ex his binas masculi, unam femina accipi<a>t. Si ita scripserit testa- 1.1
tor: 'Quanta ex parte me a Titio heredem institutum recitassem, ex ea parte Sempronius
mihi heres esto', non est captatoria institutio: plane nullo recitato testamento ab ipso
testatore inanis uidebitur institutio remota suspicione captatoriae institutionis.
  Scaeuola libro quinto decimo quaestionum. Si quis ita heres instituatur: 83.pr.1
'si legitimus heres uindicare nolit hereditatem meam', puto deficere condicionem testamenti
illo uindicante.
  Idem libro octauo decimo quaestionum. Si non lex Aelia Sentia, sed alia lex 84.pr.1
uel senatus consultum aut etiam constitutio serui libertatem impediat, is necessarius fieri
non potest, etiamsi non sit soluendo testator. Temporibus diui Hadriani senatus censuit, 1.1
si testator, qui cum moritur soluendo non fuit, duobus pluribusu<e> libertatem dederit eisque
hereditatem restitui iusserit et institutus heres suspectam sibi hereditatem dixerit, ut adire
eam cogatur et ad libertatem perueniat, qui priore loco scriptus fuerit, eique hereditas
restituatur. idem seruandum in his, quibus per fideicommissum libertas data fuerit. igitur 5
si primo loco scriptus desideraret adire hereditatem, nulla difficultas erit. nam si poste-
riores quoque liberos se esse dicent et restitui hereditatem desiderent, an soluendo sit
hereditas et omnibus liberis factis restitui deberet, apud praetorem quaereretur. absente
autem primo sequens desiderans adiri hereditatem non est audiendus, quia, si primus uelit
sibi restitui hereditatem, praeferendus est et hic seruus futurus est. 10
  Paulus libro uicesimo tertio quaestionum. Si seruo fideicommissa data sit 85.pr.1
libertas, heres hunc eundem seruum cum libertate heredem reliquisset, quaesitum est, an
necessarius fiat heres. et humanius est et magis aequitatis ratione subnixum non fieri
necessarium: qui enim etiam inuito defuncto poterat libertatem extorquere, is liber esse
iussus non magnum uidetur beneficium a defuncto consequi, immo nihil commodi sensisse, 5
sed magis debitam sibi accepisse libertatem. Idem probandum erit et in illo seruo, quem 1.1
testator ea lege emerat, ut manumitteret, si heres fuerit institutus: nam et hic seposito
beneficio testatoris proprio iure poterit ad libertatem peruenire ex constitutione diui Marci.
Idem et in eo, qui propria sua data pecunia emptus est ab aliquo: nam et hic poterit ab 2.1
ipso testatore libertatem extorquere.
  Scaeuola libro secundo responsorum. Lucius Titius, qui fratrem habebat, 86.pr.1
testamento ita cauit: 'Titius frater meus ex asse mihi heres esto: si mihi Titius heres esse
noluerit aut (quod abominor) prius morietur quam meam hereditatem adierit aut filium
filiamue ex se natum natamue non habebit, tunc Stichus et Pamphilus serui mei liberi et
heredes mihi aequis partibus sunto'. quaero, cum Titius hereditatem adierit et liberos 5
aditae hereditatis tempore non habuerit, an Stichus et Pamphilus ex substitutione liberi et
heredes esse possint. item quaero, si ex substitutione neque liberi neque heredes esse
possint, an in partem hereditatis uideantur adiecti. respondit: apparet quidem non eam
mentem testatoris fuisse, ut quemquam heredem adhiberet fratri, quem aperte ex asse
heredem instituisset: igitur si frater adiit, Stichus et Pamphilus heredes non erunt: quos 10
eo amplius noluit heredes esse, si frater prius quam hereditatem adiret decessisset liberis
relictis. nam prudens consilium testantis animaduertitur: non enim fratrem solum heredem
praetulit substitutis, sed et eius liberos.
  Maecianus libro septimo fideicommissorum. Iam dubitari non potest suos 87.pr.1
quoque heredes sub hac condicione institui posse, ut, si uoluissent, heredes essent, si he-
redes non essent, alium quem uisum erit eis substituere: negatumque hoc casu necesse
esse sub contraria condicione filium exheredare, primum quia tunc tantum id exigeretur,
cum in potestate eius non esset, an heres patri existeret, exspectantis extrinsecus positae 5
condicion<i>s euentum, deinde quod, etsi quacumque posita condicione deberet filius sub
contraria condicione exheredari, in proposito ne possibilis quidem repperiri posset, certe,
si uerbis exprimeretur, inepta fieret: huic enim condicioni 'si uolet, heres esto' quae alia
uerba contraria concipi possunt quam haec 'si nolet heres esse, exheres esto'? quod quam
sit ridiculum, nulli non patet. Non ab re autem hoc loco uelut excessus hic subiungetur 1.1
suis ita heredibus institutis 'si uoluerint heredes esse' non permittendum amplius abstinere
se hereditate, cum ea condicione instituti iam non ut necessarii, sed sua sponte heredes
exstiterunt. sed et ceteris condicionibus, quae in ipsorum sunt potestate, si sui par<e>ant,
ius abstinendi adsequi non debent. 5
  Hermogenianus libro tertio iuris epitomarum. Ex unciis sex Primo herede 88.pr.1
instituto, Secundo ex octo, si Tertius ex residua parte uel nulla portionis facta mentione
heres instituatur, quinque uncias hereditatis Tertius habebit: in uiginti quattuor etenim
partes hereditate distributa Tertio ratio calculi ueluti ex decem partibus instituto quinque
uncias adsignabit. 5
  Gaius libro singulari de casibus. Ei qui soluendo non est aliquo casu euenit, 89.pr.1
ut et seruus cum libertate heres exsistat et praeterea alius heres adiciatur: ueluti si seruo
cum libertate herede instituto ita adiectum sit: 'si mihi Stichus heres erit, tunc Titius quo-
que heres esto': nam Titius, antequam Stichus ex testamento heres exstiterit, heres esse
non potest, cum autem semel heres exstiterit seruus, non potest adiectus efficere, ut qui 5
semel heres exstitit desinat heres esse.
  Paulus libro secundo manualium. Si socius heres institutus sit ex asse et 90.pr.1
seruo communi legetur pure sine libertate, hoc legatum non constitit. plane sub condicione
ei utiliter et sine libertate legabitur, quoniam et proprio seruo ab herede recte sub con-
dicione legatur. quare etiam heres institui sine libertate ut alienus socio herede scripto
poterit, quia et proprius cum domino heres institui poterit. 5
  Tryphoninus libro uicesimo primo disputationum. testamento domini seruus 91.pr.1
sub condicione cum libertate heres institutus pendente adhuc condicione necem domini
detexit eumque praetor mereri libertatem decreuit. etsi postea condicio testamenti exsti-
terit, aliunde liber est, id est ex praemio, non ex testamento: igitur non est necessarius
domino heres: licet autem ei uolenti adire. 5
  Paulus libro quinto sententiarum. Imperatorem litis causa here- 92.pr.1
dem institui inuidiosum est nec calumnia facultatem ex principali maiestate capi oportet.
  Idem imperialium sententiarum in cognitionibus prolatarum ex libris sex primo 93.pr.1
seu decretorum libro secundo. Pactumeius Androsthenes Pactumeiam Magnam filiam Pactu- 1.1
meii Magni ex asse heredem instituerat, eique patrem eius substituerat. Pactumeio Magno
occiso et rumore perlato, quasi filia quoque eius mortua, mutauit testamentum Nouiumque
Rufum heredem instituit hac praefatione: 'quia heredes, quos uolui habere mihi contingere
non potui, Nouius Rufus heres esto'. Pactumeia Magna supplicauit imperatores nostros 5
et cognitione suscepta, licet modus institutioni contineretur, quia falsus non solet obesse,
tamen ex uoluntate testantis putauit imperator ei subueniendum. igitur pronuntiauit here-
ditatem ad Magnam pertinere, sed legata ex posteriore testamento eam praestare debere,
proinde atque si in posterioribus tabulis ipsa fuisset heres scripta.