DE UULGARI ET PUPILLARI SUBSTITUTIONE
  Modestinus libro secundo pandectarum. Heredes aut instituti dicuntur aut 28.6.1.pr.1
substituti: instituti primo gradu, substituti secundo uel tertio. Heredis substitutio duplex 1.1
est aut simplex, ueluti: 'Lucius Titius heres esto: si mihi Lucius Titius heres non erit,
tunc Seius heres mihi esto': 'si heres non erit, siue erit et intra pubertatem decesserit,
tunc Gaius Seius heres mihi esto'. Substituere liberis tam heredibus institutis quam ex- 2.1
heredatis possumus et tam eum, quem heredem nobis instituimus, quam alterum. Substi- 3.1
tuere liberis pater non potest nisi si heredem sibi instituerit: nam sine heredis institutione
nihil in testamento scriptum ualet.
  Ulpianus libro sexto ad Sabinum. Moribus introductum est, ut 2.pr.1
quis liberis impuberibus testamentum facere possit, donec masculi ad quattuordecim annos
perueniant, feminae ad duodecim. quod sic erit accipiendum, si sint in potestate: ceterum
emancipatis non possumus. postumis plane possumus. nepotibus etiam possumus et dein-
ceps, si qui non recasuri sunt in patris potestate. sed si eos patres praecedant, ita demum 5
substitui eis potest, si heredes instituti sint uel exheredati: ita enim post legem Uelleam
succedendo non rumpunt testamentum: nam si principale ruptum sit testamentum, et pu-
pillare euanuit. sed si extraneum quis impuberem heredem scripserit, poterit ei substituere,
si modo eum in locum nepotis adoptauerit uel adrogauerit filio praecedente. Quisquis 1.1
autem impuberi testamentum facit, sibi quoque debet facere: ceterum soli filio non poterit,
nisi forte miles sit. adeo autem, nisi sibi quoque fecerit, non ualet, ut, nisi adita quoque
patris hereditas sit, pupillare testamentum euanescat. plane si omissa causa principalis
testamenti ab intestato possideatur hereditas, dicendum est et pupillo substitutum seruan- 5
dum: Interdum etiam pupillaris testamenti causa compellendum heredem institutum adire 2.1
hereditatem, ut ex secundis tabulis fideicommissum conualescat: ut puta si iam pupillus
decessit: ceterum si adhuc uiuat, improbum esse Iulianus existimat eum, qui
sollicitus est de uiui hereditate. Ego etiam, si minor uiginti quinque annis adeundae here- 3.1
ditatis causa fuerit restitutus, puto proficere secundis tabulis, ut praetor utiles actiones
decernat substituto. Prius autem sibi quis debet heredem scribere, deinde filio substituere 4.1
et non conuertere ordinem scripturae: et hoc Iulianus putat prius sibi debere, deinde filio
heredem scribere: ceterum si ante filio, deinde sibi testamentum faciat, non ualere. quae
sententia rescripto imperatoris nostri ad Uirium Lupum Brittanniae praesidem comprobata
est, et merito: constat enim unum esse testamentum, licet duae sint hereditates, usque 5
adeo, ut quos quis sibi facit necessarios, eosdem etiam filio faciat et postumum suum
filio impuberi possit quis substituere. Sed si quis ita fuerit testatus: 'si filius meus intra 5.1
quartum decimum annum decesserit, Seius heres esto', deinde: 'filius heres esto', ualet
substitutio, licet conuersa scriptura filii testamentum fecerit. Sed et si ita scripserit: 6.1
'si filius mihi heres non erit, Seius heres esto: filius heres esto', secundo quidem gradu
Seius scriptus est heres et, si filius heres non exstiterit, procul dubio Seius ei heres erit:
sed et si exstiterit filius heres et in<tra> pubertatem defunctus est, Seius admittendus recte
uidetur, ut non ordo scripturae, sed ordo successionis spectetur. Quod igitur dictum est 7.1
singulis liberorum substituere licere, ideo adiectum est, ut declaretur non esse a filii testa-
mento incipiendum impuberis.
  Modestinus libro primo differentiarum. Cum filio impuberi pater ita sub- 3.pr.1
stituerit: 'quisquis mihi heres erit, idem filio impuberi heres esto', placuit ad hanc sub-
stitutionem scriptos tantummodo ad hereditatem admitti: itaque dominus, cui per seruum
hereditatis portio quaesita sit, ex substitutione impuberi heres effici non poterit, si seruus
ab eius exierit potestate. 5
  Idem libro singulari de heurematicis. Iam hoc iure utimur ex diui Marci 4.pr.1
et Ueri constitutione, ut, cum pater impuberi filio in alterum casum substituisset, in utrum-
que casum substituisse intellegatur, siue filius heres non exstiterit siue exstiterit et impubes
decesserit. Quod ius ad tertium quoque genus substitutionis tractum esse uidetur: nam 1.1
si pater duos filios impuberes heredes instituat eosque inuicem substituat, in utrumque
casum reciprocam substitutionem factam uideri diuus Pius constituit. Sed si alter pubes, 2.1
alter impubes hoc communi uerbo 'eosque inuicem substituo' sibi fuerint substituti, in uul-
garem tantummodo casum factam uideri substitutionem Seuerus et Antoninus
constituit: incongruens enim uidebatur, ut in altero duplex esset substitutio, in altero sola
uulgaris. hoc itaque casu singulis separatim pater substituere debebit, ut, si pubes heres 5
non exstiterit, impubes ei substituatur, si autem impubes heres exstiterit et intra puber-
tatem decesserit, pubes frater in portionem coheredis substituatur: quo casu in utrumque
euentum substitutus uidebitur, ne, si uulgari modo impuberi quoque substituat, uoluntatis
quaestionem relinquat, utrum de una uulgari tantummodo subsitutione in utriusque per-
sona sensisse intellegatur: ita enim in altero utraque substitutio intellegitur, si uoluntas 10
parentis non refragetur. uel certe euitandae quaestionis gratia specialiter in utrumque
casum impuberi substituat fratrem: 'siue heres non erit siue erit et intra pubertatis annos
decesserit'.
  Gaius libro tertio ad legem Iuliam et Papiam. Si in testamento heredes 5.pr.1
scripti ita alicui substituti fuerint, ut, si is heres non esset, quisquis sibi heres esset is in
parte quoque deficientis esset heres: pro qua parte quisque heres exstitisset, pro ea parte
eum in portione quoque deficientis uocari placet neque interesse, iure institutionis quisque
ex maiore parte heres factus esset an quod per legem alteram partem alicuius uindicasset. 5
  Terentius Clemens libro quarto ad legem Iuliam et Papiam. Si is, qui 6.pr.1
ex bonis testatoris solidum capere non possit, substitutus sit ab eo impuberi filio eius, so-
lidum ex ea causa capiet, quasi a pupillo capiat. sed hoc ita interpretari Iulianus noster
uidetur, ut ex bonis, quae testatoris fuerant, amplius capere non possit: quod si pupillo
aliquid praeterea adquisitum esset aut si exheredato esset substitutus, non imped<i>ri eum 5
capere, quasi a pupillo capiat.
  Papinianus libro sexto responsorum. Uerbis ciuilibus substitutionem post 7.pr.1
quartum decimum annum aetatis frusta fieri conuenit: sed qui non admittitur ut substi-
tutus, ut adiectus heres quandoque non erit, ne fiat contra uoluntatem, si filius non habeat
totum interim, quod ei testamento pater dedit.
  Ulpianus libro quarto ad Sabinum. Qui liberis impuberibus substituit, 8.pr.1
aut pure aut sub condicione solet substituere. pure sic: 'si filius meus intra pubertatem
decesserit, Seius heres esto': siue Seius iste heres institutus sit et impuberi substitutus,
nullam habet condicionem, siue solum substitutus. sub condicione autem institutum si
substituat, id est 'si mihi heres erit', non alias existet heres ex substitutione, nisi et ex 5
institutione heres fuerit. cui similis est et haec substitutio: 'quisquis mihi ex supra scriptis
heres erit': habet enim in se eandem condicionem similem superiori. Haec uerba: 1.1
'quisquis mihi heres erit, idem impuberi filio heres esto' hunc habent sensum, ut non
omnis qui patri heres exstitit, sed is qui ex testamento heres exstitit substitutus uideatur:
et ideo neque pater, qui per filium, neque dominus, qui per seruum exstitit, ad substitu-
tionem admittetur, neque heredis heres, quia non ex iudicio ueniunt. partes quoque eaedem 5
ad substitutos pertinent, quas in ipsius patris familias habuerunt hereditate.
  Labeo libro primo posteriorum a Iauoleno epitomatorum. Si pater filio im- 9.pr.1
puberi eosdem quos sibi et te unum praeterea heredem instituit, bonorum filii te dimidium,
ceteros patris heredes communiter dimidium ita habere, ut unus semis apud te maneat,
alterius semissis pro his partibus inter heredes paternos diuisio fiat, quibus ex partibus
hereditatem paternam haberent. 5
  Ulpianus libro quarto ad Sabinum. Sed si plures sint ita substituti: 'quis- 10.pr.1
quis mihi ex supra scriptis heres erit', deinde quidam ex illis, posteaquam heredes ex-
stiterint patri, obierunt, soli superstites ex substitutione heredes existent pro rata partium,
ex quibus instituti sint, nec quicquam ualebit ex persona defunctorum. Quos possum he- 1.1
redes mihi facere necessarios, possum et filio, ut seruum meum et fratrem suum, quamuis
in rebus humanis nondum sit: postumus igitur erit fratri heres necessarius. Filio impuberi 2.1
hered<i> ex asse instituto substitutus quis est: exstitit patri filius heres: an possit substitutus
separare hereditates, ut filii habeat, patris non habeat? non potest, sed aut utriusque debet
hereditatem habere aut neutrius: iuncta enim hereditas coepit esse. Idemque est, si pater 3.1
me heredem scripserit ex parte et filium ex parte et ego patris hereditatem repudiauero:
nam neque filii hereditatem habere possum. Si ex asse heres institutus, filio exheredato 4.1
substitutus repudiauerit patris hereditatem, cum non haberet substitutum, non poterit filii
adire: nec enim ualet filii testamentum, nisi patris fuerit adita hereditas: nec enim sufficit
ad secundarum tabularum uim sic esse factum testamentum, ut ex eo adiri hereditas possit.
Ad substitutos pupillares pertinent et si quae postea pupillis obuenerint: neque enim suis 5.1
bonis testator substituit, sed impuberis, cum et exheredato substituere quis possit: nisi
mihi proponas militem esse, qui substituit heredem hac mente, ut ea sola uelit ad sub-
stitutum pertinere, quae a se ad institutum peruenerunt. In adrogato quoque impubere 6.1
dicimus ad substitutum eius ab adrogatore datum non debere pertinere ea, quae haberet,
si adrogatus non esset, sed ea sola, quae ipse ei dedit adrogator: nisi forte distinguimus,
ut quartam quidem, quam omnimodo ex rescripto diui Pii debuit ei relinquere, substitutus
habere non possit, superfluum habeat. Scaeuola tamen libro decimo quaestionum putat uel 5
hoc adrogatori permittendum, quae sententia habet rationem. ego etiam amplius puto et
si quid beneficio adrogatoris adquisiit, et haec substitutum posse habere, ut puta adroga-
toris amicus uel cognatus ei aliquid reliquit. Nemo institutus et sibi substitutus sine 7.1
causae mutatione quicquam proficit, sed hoc in uno gradu: ceterum si duo sint gradus,
potest dici ualere substitutionem, ut Iulianus libro trigesimo digestorum
putat: si quidem sic sit substitutus sibi, cum haberet coheredem Titium: 'si Stichus heres
non erit, liber et heres esto', non ualere substitutionem: quod si ita: 'si Titius heres non 5
erit, tunc Stichus liber et heres et in eius partem esto', duos gradus esse atque ideo re-
pudiante Titio Stichum liberum et heredem fore.
  Paulus libro primo ad Sabinum. Si is qui heres institutus est filio sub- 11.pr.1
stitutus sit, nihil oberit ei in substitutione, si tunc capere possit, cum filius decessit. con-
tra quoque potest poenas in testamento pupilli pati, licet in patris passus non sit.
  Papinianus libro tertio quaestionum. Si filius, qui patris ac postea fratri 12.pr.1
ex secundis tabulis heres exstitit, hereditatem patris recuset, fraternam autem retinere
malit, audiri debet: iustius enim praetorem facturum existimo, si fratri separationem bo-
norum patris concesserit. etenim ius dicenti propositum est liberos oneribus hereditariis
non sponte suscept<i>s liberare, non inuitos ab hereditate remouere, praesertim quod remotis 5
tabulis secundis legitimam haberet fratris hereditatem. itaque legata dumtaxat ex secundis
tabulis praestari debent habita ratione facultatium in Falcidia non patris, ut alias solet,
sed inpuberis.
  Pomponius libro primo ad Sabinum. Quo gradu heres liberis substituatur, 13.pr.1
nihil interest.
  Idem libro secundo ad Sabinum. In pupillari substitutione licet 14.pr.1
longius tempus comprehensum fuerit, tamen finietur substitutio pubertat<e>.
  Papinianus libro sexto responsorum. Centurio filiis, si intra quintum et 15.pr.1
uicesimum annum aetatis sine liberis uita decesserint, directo substituit. intra quattuor-
decim annos etiam propria bona filio substitutus iure communi capiet, post eam autem
aetatem ex priuilegio militum patris dumtaxat cum fructibus inuentis in hereditate.
  Pomponius libro tertio ad Sabinum. Si quis eum, quem testamento suo 16.pr.1
legauit, rursus a substituto filii liberum esse iusserit, liber erit quasi legato adempto: nam
et in legato in his testamentis nouissima scriptura erit spectanda, sicut in eodem testa-
mento (uel testamento et codicillis confirmatis) obseruaretur. Si suo testa- 1.1
mento perfecto alia rursus hora pater filio testamentum fecerit adhibitis legitimis testibus,
nihilo minus id ualebit et tamen patris testamentum ratum manebit. nam et si sibi et
filio pater testamentum fecisset, deinde sibi tantum, utrumque superius rumpetur. sed si
secundum testamentum ita fecerit pater, ut sibi heredem instituat, si uiuo se filius dece- 5
dat, potest dici non rumpi superius testamentum, quia secundum non ualet, in quo filius
praeteritus sit.
  Idem libro quarto ad Sabinum. Substitui liberis is etiam potest, qui post 17.pr.1
mortem eius natus fuerit, cui substitutus heres fuerit.
  Ulpianus libro sexto decimo ad Sabinum. Si seruus communis substitutus 18.pr.1
sit impuberi cum libertate, si quidem a patre familias fuisset redemptus, erit impuberi ne-
cessarius: si uero ab impubere redemptus, non necessarius, sed uoluntarius fit heres, ut
Iulianus libro trigesimo digestorum scribit: quod si neque a patre neque a pupillo fuerit
redemptus, aequitatis ratio suggerit, ut ipse pretium partis suae domino offerens possit et 5
libertatem et hereditatem consequi. Si Titio fuerit legatus seruus, posse eum impuberi 1.1
substitui cum libertate, quemadmodum institui potuit, <et> euanescit legatum existente con-
dicione substitutionis.
  Iulianus libro trigesimo digestorum. Idem est et si post mortem legatarii seruus sub- 19.pr.1
stitutus sit.
  Ulpianus libro sexto decimo ad Sabinum. Patris et filii testamentum pro 20.pr.1
uno habetur etiam in iure praetorio: nam, ut Marcellus libro digestorum nono scribit,
sufficit tabulas esse patris signatas, etsi resignatae sint filii, et septem signa patri<s> suffi-
ciunt. Si pater sibi per scripturam, filio per nuncupationem uel contra fecerit testamentum, 1.1
ualebit.
  Ulpianus libro quadragesimo primo ad edictum. Si ita quis substituerit: 'si 21.pr.1
filius meus intra decimum annum decesserit, Seius heres esto', deinde hic ante quartum
decimum post decimum decesserit, magis est, ut non possit bonorum possessionem substi-
tutus petere: non enim uidetur in hunc casum substitutus.
  Gaius libro quinto decimo ad edictum prouinciale. Is qui contra tabulas 22.pr.1
testamenti patris bonorum possessionem petierit, si fratri impuberi substitutus sit, repellitur
a substitutione.
  Papinianus libro sexto responsorum. Qui plures heredes instituit, ita scripsit: 23.pr.1
'eosque omnes inuicem substituo'. post aditam a quibusdam ex his hereditatem uno eorum
defuncto, si condicio substitutionis exstitit alio herede partem suam repudiante, ad super-
stites tota portio pertinebit, quoniam inuicem in omnem causam singuli substit<u>i uidebuntur:
ubi enim quis heredes instituit et ita scribit: 'eosque inuicem substituo', hi substitui uide- 5
buntur, qui heredes exstiterunt.
  Ulpianus libro quarto disputationum. Si plures sint instituti ex diuersis 24.pr.1
partibus et omnes inuicem substituti, plerumque credendum et ex isdem partibus substi-
tutos, ex quibus instituti sint, ut, si forte unus ex uncia, secundus ex octo, tertius ex
quadrante sit institutus, repudiante tertio in nouem partes diuidatur quadrans feratque
octo partes qui ex besse institutus fuerat, unam partem qui ex uncia scriptus est: nisi forte 5
alia mens fuerit testatoris: quod uix credendum est, nisi euidenter fuerit expressum.
  Iulianus libro uicesimo quarto digestorum. Si pater inpuberes filios inui- 25.pr.1
cem substituerit et ei, qui nouissimus mortuus fuerit, Titium, respondendum est solos
fratres bonorum possessionem accepturos et quodammodo duos gradus huius institutionis
factos, ut primo fratres inuicem substituerentur, si illi non essent, tunc Titius uocaretur.
  Idem libro uicesimo nono digestorum. Si pater filium impuberem heredem 26.pr.1
scripserit et ei substituerit, si quis sibi post mortem natus erit, deinde uiuo fratre postu-
mus natus fuerit, testamentum rumpetur: post mortem autem fratris uiuo patre natus
solus heres patri suo existet.
  Idem libro trigesimo digestorum. Si Titius coheredi suo substitutus fuerit, 27.pr.1
deinde ei Sempronius, uerius puto in utramque partem Sempronium substitutum esse.
  Idem libro sexagesimo secundo digestorum. Lex Cornelia, quae testamenta 28.pr.1
eorum qui in hostium potestate decesserunt confirmat, non solum ad hereditatem ipsorum
qui testamenta fecerunt pertinet, sed ad omnes hereditates, quae ad quemque ex eorum
testamento pertinere potuissent, si in hostium potestatem non peruenissent. quapropter
cum pater in hostium potestate decessit filio impubere relicto in ciuitate et is intra tempus 5
pubertatis decesserit, hereditas ad substitutum pertinet, perinde ac si pater in hostium
potestatem non peruenisset. sed si pater in ciuitate decessit, filius impubes apud hostes,
si quidem mortuo patre filius in hostium potestatem peruenerit, non <in>commode dicitur
hereditatem eius ex ea lege ad substitutos pertinere: si uero uiuo patre filius in hostium
potestatem peruenerit, non existimo legi Corneliae locum esse, quia non efficitur per eam, 10
ut is, qui nulla bona in ciuitate reliquit, heredes habeat. quare etiam si pubes filius uiuo
patre captus fuerit, deinde mortuo in ciuitate patre in hostium potestate decesserit, patris
hereditas ex lege duodecim tabularum, non filii ex lege Cornelia ad adgnatum proximum
pertinet.
  Scaeuola libro quinto decimo quaestionum. Si pater captus sit ab hosti- 29.pr.1
bus, mox filius et ibi ambo decedant, quamuis prior pater decedat, lex Cornelia ad pupilli
substitutionem non pertinebit, nisi reuersus in ciuitate impubes decedat, quoniam et si
ambo in ciuitate decessissent, ueniret substitutus.
  Iulianus libro septuagesimo octauo digestorum. Quidam testamento Pro- 30.pr.1
culum ex parte quarta et Quietum ex parte dimidia et quarta heredem instituit, deinde
Quieto Florum, Proculo Sosiam heredes substituit, deinde, si neque Florus neque Sosia
heredes essent, tertio gradu ex parte dimidia et quarta coloniam Leptitanorum et ex quarta
complures heredes substituit in plures quam tres uncias: Quietus hereditatem adiit, Pro- 5
culus et Sosia uiuo testatore decesserunt: quaeritur, quadrans Proculo datus ad Quietum
an ad substitutos tertio gradu pertineat. respondi eam uideri uoluntatem patris familias
fuisse, ut tertio gradu scriptos heredes ita demum substituerit, si tota hereditas uacasset,
idque apparere euidenter ex eo, quod plures quam duodecim uncias inter eos distribuisset,
et idcirco partem quartam hereditatis de qua quaeritur ad Quietum pertinere. 10
  Idem libro singulari de ambiguitatibus. In substitutione filio ita facta: 31.pr.1
'quisquis mihi ex supra scriptis heres erit, idem filio heres esto', quaeritur, quisquis heres
quandoque fuerit intellegatur an quisquis heres tum erit, cum filius moriatur. placuit pru-
dentibus, si quandoque heres fuisset: quamuis enim uiuo pupillo heres esse desisset, forte
ex causa de inofficioso, quae pro parte mota est, futurum tamen eum heredem ex substi- 5
tutione creditum est. Non simili modo in hac specie dicendum est, si quis, cum filios duos 1.1
haberet, Gaium puberem, Lucium impuberem, ita filio substituisset: 'si Lucius filius meus
impubes decesserit neque mihi Gaius filius heres erit, tunc Seius heres esto': nam ita
prudentes hoc interpretati sunt, ut ad impuberis mortem condicio substitutionis esset
referenda. 5
  Idem libro primo ad Urseium Ferocem. Qui complures heredes ex dispa- 32.pr.1
ribus partibus instituerat et in his Attium, si Attius non adierit, ceteros ex isdem par-
tibus quibus instituerat heredes ei substituerat: deinde, si Attius non adisset, Titium co-
heredem eis qui substituti sunt adiecit. quaesitum est, quam partem is et quam ceteri
habituri essent. respondi Titium uirilem, ceteros hereditarias: ueluti si tres fuissent, Titium 5
partem quartam Attianae partis habiturum, reliquarum partium hereditarias partes, ex
quibus instituti erant, reliquos habituros esse. quod si non solum Titium, sed etiam alios
adiecisset heredes, hos quidem uiriles partes habituros: ueluti si tres puta coheredes fuis-
sent substituti, extranei duo adiecti, hos quintas partes Attianae partis, reliquos autem
coheredes hereditarias partes habituros esse dixit. 10
  Africanus libro secundo quaestionum. Si mater ita testetur, ut filium 33.pr.1
impuberem, cum erit annorum quattuordecim, heredem instituat eique pupillaribus tabulis,
si sibi heres non erit, alium substituat, ualet substitutio. Si filius et ex eo nepos postu- 1.1
mus ita heredes instituantur, ut Gallo Aquilio placuit, et nepoti, si is heres non erit, Titius
substituatur, filio herede existente Titium omnimodo, id est etiam si nepos natus non fuerit,
excludi respondit.
  Idem libro quarto quaestionum. Ex duobus impuberibus ei, qui supremus 34.pr.1
moreretur, heredem substituit. si simul morerentur, utrique heredem esse respondi, quia
supremus non is demum qui post aliquem sed etiam post quem nemo sit, intellegatur,
sicut et e contrario proximus non solum is qui ante aliquem, sed etiam is ante quem
nemo sit intellegitur. Filium impuberem et Titium heredes instituit: Titio Maeuium sub- 1.1
stituit, filio, quisquis sibi heres esset ex supra scriptis, substituit: Titio omisit hereditatem,
Maeuius adiit. mortuo deinde filio putat magis ei soli ex substitutione deferri pupilli he-
reditatem, qui patris quoque hereditatem adierit. Etiamsi contra patris tabulas bonorum 2.1
possessio petita sit, substitutio tamen pupillaris ualet, et legata omnibus praestanda sunt,
quae a substitutione data sunt.
  Idem libro quinto quaestionum. Etsi contra tabulas patris petita sit a pupillo bonorum 35.pr.1
possessio, in substitutum tamen eius actionem legati dandam esse ita, ut augeantur praeter
ea quod filius extraneis non debuerit. sic et crescere a substituto data legata, si per
bonorum possessionem plus ad filium peruenisset, quemadmodum et ipse filius plus ex-
ceptis deberet. his consequens esse existimo, ut, si impubes ex asse scriptus sit et per 5
bonorum possessionem semis ei ablatus sit, substitutus in partem legati nomine exoneretur,
ut, quemadmodum portio, quae per bonorum possessionem accesserit, auget legata, ita et
hic quae abscesserit minuat.
  Marcianus libro quarto institutionum. Potest quis in testamento 36.pr.1
plures gradus heredum facere, puta: 'si ille heres <non erit, ille heres> esto', et deinceps plures,
ut nouissimo loco in subsidium uel seruum necessarium heredem instituat. Et uel 1.1
plures in unius locum possunt substitui uel unus in plurium uel singulis singuli uel inuicem
ipsi qui heredes instituti sunt.
  Florentinus libro decimo institutionum. Uel singulis liberis <uel> 37.pr.1
qui eorum nouissimus morietur heres substitui potest, singulis, si neminem eorum intestato
decedere uelit, nouissimo, si ius legitimarum hereditatium integrum inter eos custodiri uelit.
  Paulus libro singulari de secundis tabulis. Qui plures liberos habet, potest 38.pr.1
quibusdam substituere neque utique necesse habet omnibus, sicuti potest nulli substituere.
Ergo et ad breue tempus aetatis substituere potest, ut puta 'si filius meus intra annum 1.1
decimum decesserit, Titius ei heres esto'. Itaque et si diuersos substituat post finem 2.1
aetatis, admittendum erit, ueluti 'si intra decimum annum decesserit, Titius heres esto: si
post decimum intra quartum decimum, Maeuius heres esto'. Si a patre institutus rogatus- 3.1
que hereditatem restituere coactus ex fideicommissario adierit, quamuis cetera, quae in
eodem testamento relicta sunt, per eam aditionem confirmentur, ut legata et libertates,
secundas tamen tabulas non oportere resuscitari destituto iam iure ciuili testamento Quintus
Ceruidius Scaeuola noster dicebat. sed pl<e>rique in diuersa sunt opinione, quia et pupillares 5
tabulae pars sunt prioris testamenti, quo iure utimur.
  Iauolenus libro primo ex posterioribus Labeonis. Cum ex filio quis duos 39.pr.1
nepotes impuberes habebat, sed alterum eorum in potestate, alterum non, et uellet utrum-
que ex aequis partibus heredem habere et, si quis ex his impubes decessisset, ad alterum
partem eius transferre: ex consilio Labeonis Ofilii Cascellii Trebatii eum quem in potestate
habebat solum heredem fecit et ab eo alteri dimidiam partem hereditatis, cum in suam 5
tutelam uenisset, legauit: quod si is, qui in potestate sua esset, impubes decessisset, alte-
rum heredem ei substituit. Filio impuberi in singulas causas alium et alium heredem sub- 1.1
stituere possumus, ueluti ut alius, si sibi nullus filius fuerit, et alius, si filius fuerit et im-
pubes mortuus fuerit, heres sit. Quidam quattuor heredes fecerat et omnibus heredibus 2.1
praeter unum substituerat: unus ille, cui non erat quisquam substitutus, et ex ceteris alter
uiuo patre familias decessera<n>t. partem, cui nemo erat substitutus, ad substitutum quoque
pertinere Ofilius Cascellius responderunt, quorum sententia uera est.
  Papinianus libro uicesimo nono quaestionum. Causa cognita impubes ad- 40.pr.1
rogatus decesser<a>t. quemadmodum legitimis heredibus auctoritate principali prospicitur
uinculo cautionis, ita, si forte substituit naturalis pater impuberi, succurrendum erit sub-
stituto: nam et legitimis heredibus futuris non aliae quam utiles actiones praestari possunt.
  Idem libro sexto responsorum. Coheredi substitutus priusquam hereditatem adiret aut 41.pr.1
condicio substitutionis existeret, uita decessit. ad substitutum eius, siue ante substitutio-
nem siue postea substitutus sit, utraque portio pertinebit nec intererit, prior substitutus
post institutum an ante decedat. Ex uerbis 'eosque inuicem substituo' non ad- 1.1
euntis portio scriptis heredibus pro modo sibi uel alii quaesitae portionis defertur. Cum 2.1
filiae uel nepoti, qui locum filii tenuit aut post testamentum coepit tenere, parens sub-
stituit, si quis ex his mortis quoque tempore non fuit in familia, substitutio pupillaris fit
irrita. Quod si heredem filium pater rogauerit, si impubes diem suum obierit, Titio here- 3.1
ditatem suam restituere, legitimum, heredem filii salua Falcidia cogendum patris hereditatem
ut ab impubere fideicommisso post mortem eius dato restituere placuit, nec aliud seruan-
dum, cum substitutionis condicio puberem aetatem uerbis precariis egreditur. quae ita
locum habebunt, si patris testamentum iure ualuit: alioquin si non ualuit, ea scriptura, 5
quam testamentum esse uoluit, codicillos non faciet, nisi hoc expressum est. nec fidei-
commisso propriae facultates filii tenebuntur, et ideo, si pater filium exheredauerit et ei
nihil reliquerit, nullum fideicommissum erit: alioquin, si legata uel fideicommissa filius ac-
ceperit, intra modum eorum fideicommissum hereditatis a filio datum citra Falcidiae rationem
debebitur. Qui discretas portiones coniunctis pluribus separatim dedit ac post omnem 4.1
institutionis ordinem ita scripsit: 'quos heredes meos inuicem substituo', coniunctos primo
loco uice mutua substituere uidetur: quibus institutionum partes non agnoscentibus ceteros
omnes coheredes admitti. Qui patrem et filium pro parte heredes instituerat et inuicem 5.1
substituerat, reliquis coheredibus datis post completum assem ita scripsit: 'hos omnes in-
uicem substituo'. uoluntatis fit quaestio, commemoratione omnium patrem et filium sub-
stitutioni coheredum miscuisset an eam scripturam ad ceteros omnes transtulisset: quod
magis uerisimile uidetur propter specialem inter patrem et filium substitu<ti>onem. Coheres 6.1
impuberi filio datus eidemque substitutus legata e secundis tabulis relicta perinde prae-
stabit, ac si pure partem et sub condicione partem alteram accepisset. non idem seruabitur
alio substituto: nam ille Falcidiae rationem induceret quasi plane sub condicione primis
tabulis heres institutus, tametsi maxime coheres filio datus quadrantem integrum optineret. 5
nam et cum legatum primis tabulis Titio datur, secundis autem tabulis eadem res Sem-
pronio, Sempronius quandoque Titio concurrit. Cum pater impuberi filiae, quae nouissima 7.1
diem suum obisset, tabulas secundas fecisset et impubes filia superstite sorore pubere
uita decessisset, irritam esse factam substitutionem placuit, in persona quidem prioris,
quia non nouissima decessit, in alterius uero, quia puberem aetatem compleuit. Non 8.1
uideri cum uitio factam substitutionem his uerbis placuit: 'ille filius meus si (quod abo-
minor) intra pubertatis annos decesserit, tunc in locum partemue eius Titius heres
esto', non magis quam si post demonstratam condicionem sibi heredem esse substitutum
iussisset: nam et qui certae rei heres instituitur coherede non dato, bonorum omnium 5
hereditatem optinet.
  Idem libro primo definitionum. Qui duos impuberes filios heredes reliquerat, 42.pr.1
ita substituit, si ambo mortui essent: deinde pueri post mortem patris simul perierunt:
du<ae> hereditates substituto deferuntur. sed si diuersis temporibus uita decedant, in here-
ditate nouissimi pueri eius fratris, qui ante mortuus est, hereditatem substitutus inueniet:
sed in ratione Falcidiae pueri prioris hereditas non ueniet nec substitutus amplius quam 5
sescunciam iure testamenti desiderabit: legata quoque, quae a substituto eius filii data
sunt, qui prior intestato decessit, ad irritum reccidunt.
  Paulus libro nono quaestionum. Ex facto quaeritur: qui filium habebat 43.pr.1
mutum puberem, impetrauit a principe, ut muto substituere ei liceret, et substituit Titium:
mutus duxit uxorem post mortem patris et nascitur ei filius: quaero, an rumpatur testa-
mentum. respondi: beneficia quidem principalia ipsi principes solent interpretari: uerum
uoluntatem principis inspicientibus potest dici eatenus id eum tribuere uoluisse, quatenus 5
filius eius in eadem ualetudine perseuerasset, ut, quemadmodum iure ciuili pubertate finitur
pupillare testamentum, ita princeps imitatus sit ius in eo, qui propter infirmitatem non
potest testari. nam et si furioso filio substituisset, diceremus desinere ualere testamentum,
cum resip<u>isset, quia iam posset sibi testamentum facere: etenim iniquum incipit fieri bene-
ficium principis, si adhuc id ualere dicamus: a<u>ferret enim testamenti factionem homini 10
sanae mentis. igitur etiam adgnatione sui heredis dicendum est rumpi substitutionem, quia
nihil interest, alium heredem institueret ipse filius postea an iure habere coepit suum he-
redem: nec enim aut patrem aut principem de hoc casu cogitasse uerisimile est, ut eum,
qui postea nasceretur, exheredaret. nec interest, quemadmodum beneficium principale inter-
cedat circa testamenti factionem, utrum in personam unius an complurium. Item quaero, 1.1
si ita facta proponatur substitutio: 'filius meus si intra decem annos decesserit, Titius heres
esto, si intra quattuordecim, Maeuius' filiusqu<e> octo annorum decesserit, utrum Titius solus
ex substitutione ei heres erit an et Maeuius, quia certum est et intra decem et intra quat-
tuordecim annos filium decessisse. respondi omne quidem spatium, quod est intra puber- 5
tatem, liberum esse patri ad substituendum filio, sed finis huius pubertas est: magis autem
est in utroque eorum tempus suum separatim seruari, nisi contraria uoluntas testatoris
aperte ostendatur. Lucius Titius cum haberet filios in potestate, uxorem heredem scripsit 2.1
et ei substituit filios: quaesitum est, an institutio uxoris nullius momenti sit eo, quod ab
eo gradu filii non essent exheredati. respondi eum gradum, a quo filii praeteriti sint,
nullius ess<e> momenti et ideo, cum idem substituti proponantur, ex testamento eos heredes
exstitisse uideri, scilicet quia non totum testamentum infirmant filii, sed tantum eum gra- 5
dum, qui ab initio non ualuit, sicut responsum est, si a primo sit filius praeteritus, a se-
cundo exheredatus: nihil autem interest, qua ratione secundi heredis institutio ualeat, utrum
quia ab eo filius exheredatus est an quia ipse filius substitutus est. Iulius Longinus pater 3.1
eos, quos sibi heredes instituerat, filio ita substituit 'quisquis sibi heres esset': unus ex
heredibus institutis, qui tacitam fidem accommodauerat, ut non capienti partem ex eo quod
acceperat daret, ad substitutionem impuberis admissus utrum pro ea parte, pro qua scriptus
fuit, ueniat, an uero pro ea quam cepit, ita ut augeatur eius pars in substitutione? re- 5
spondi: qui in fraudem legum fidem accommodat, adeundo heres efficitur nec desinet heres
esse, licet res quae relictae sunt auferuntur. unde et ex secundis tabulis in tantum heres
esse potest, in quantum scriptus esset: satis enim punitus est in eo, in quo fecit contra
leges. quin immo etsi desineret heres esse, idem dicerem: quemadmodum intellegendum
est in eo qui, cum scriptus esset heres, postquam adisset hereditatem in seruitutem redactus 10
est et postea libertat<e> donatus. cui permissum est ad substitutionem uenire, quae ei in
testamento fuerat relicta: licet enim hereditatem ex institutione amisit, tamen ex substi-
tutione istam portionem, quantum amisit, percepturum.
  Idem libro decimo quaestionum. Ex pupillari testamento superius principale neque ex 44.pr.1
parte neque in totum confirmari posse Maecianus scripsit.
  Idem libro duodecimo responsorum. Lucius Titius legitimum filium et alte- 45.pr.1
rum naturalem heredes instituit eosque inuicem substituit: Titianus legitimus filius, quem
pater anniculum reliquit, post patris mortem impubes decessit superstite matre et fratre
naturali, quem etiam coheredem habebat: quaero an hereditas eius ad Titium naturalem
fratrem ex causa substitutionis pertineat an uero ad matrem. respondi ad primum casum 5
non existentium heredum substitutionem de qua quaeritur pertinere, non ad sequentem, si
quis eorum postea decessisset intra pubertatem, cum in naturalis filii persona duplex sub-
stitutio locum habere non poterit: et ideo ad matrem legitimi filii hereditas ab intestato
pertinet. Paulus respondit, si omnes instituti heredes omnibus inuicem substituti essent, 1.1
eius portionem, qui quibusdam defunctis postea portionem suam repudiauit, ad eum solum,
qui eo tempore superuixit, ex substitutione pertinere.
  Idem libro tertio decimo responsorum. Pater familias primis tabulis postumo 46.pr.1
herede instituto secundis sibi uel filio, si intra pubertatem decessisset, Gaium Seium fratrem
suum substituit, deinde Titium Gaio Seio, et postea sic dixit: 'quod si Gaius Seius frater
meus primo loco substitutus heres mihi esset, tunc Titio fideicommissum relinquo'. quaero,
cum filius patri heres exstiterit eoque intra pubertatem mortuo frater testatoris ex sub- 5
stitutione heres sit, an fideicommissum debeatur, cum ita relictum sit, si Gaius Seius frater
suus sibi heres extitisset. respondi fratrem defuncti, qui in utrumque casum institutus uel
substitutus est, filio impubere defuncto ea quae testator reliquit praestare debere: nec
aduersari haec uerba 'quod si Gaius Seius mihi heres erit, tunc dari uolo', cum uerum
sit eum et testatori heredem exstitisse. 10
  Scaeuola libro secundo responsorum. Qui habebat filium et filiam im- 47.pr.1
puberes, instituto filio hered<e> filiam exheredauit et, si filius intra pubertatem decessisset,
filiam eidem substituit: sed filiae, si antequam nuberet decessisset, uxorem suam, item
sororem suam substituit. quaero, cum filia impubes prior decesserit, deinde frater eius
impubes, an filii hereditas ad uxorem et sororem testatoris iure substitutionis pertineat. 5
respondi secundum ea quae proponerentur non pertinere.
  Idem libro singulari quaestionum publice tracta<ta>rum. Seruum communem 48.pr.1
habemus: hic heres scriptus est et, si heres non sit, Maeuius illi subtitutus est: alterius
iussu dominorum adiit hereditatem, alterius non: quaeritur, an substituto locus sit an non.
et uerius est substituto locum esse. 'Titius heres esto. Stichum Maeuio do lego: Stichus 1.1
heres esto. si Stichus heres non erit, Stichus liber heresque esto.' in hac quaestione in
primis quaerendum est, utrum unus gradus sit an duo, et an causa mutata sit substitu-
tionis an eadem permaneat, et quidem in plerisque quaeritur, an ipse sibi substitui possit,
et respondetur causa institutionis mutata substitui posse. igitur si Titius heres scriptus sit 5
et, si heres non sit, idem heres iussus sit, substitutio nullius momenti erit. sed si sub
condicione quis heres scriptus sit, pure autem substitutus est, causa immutatur, quoniam
potest ex institutione defici condicio et substitutio aliquid adferre: sed si exs<ti>terit con-
dicio, duae purae sunt et ideo nullius momenti erit substitutio. contra si pur<e> quis in-
stituatur, deinde sub condicione sibi substituatur, nihil facit substitutio condicionalis nec 10
mutata intellegatur, quippe cum et si exstiterit condicio, duae purae sunt institutiones.
secundum haec proposita quaestio manifestetur: 'Titius heres esto. Stichum Maeuio do lego:
Stichus heres esto. si Stichus heres non erit. Stichus liber heresque esto'. nos didicimus,
quoniam eodem testamento et legatus sit Stichus et libertatem accepit, praeualere liber-
tatem et, si praeualet libertas, non deberi legatum et ideo iussu legatarii non posse adire 15
hereditatem, ac per hoc uerum esse Stichum heredem non esse et ex sequentibus uerbis
libertatem illi competere: cum unus gradus uidetur. quid ergo, si non adierit Titius?
incipiet substitutione Stichus liber et heres esse. porro quamdiu non adit iussu lega<ta>rii,
nec ex causa legati intellegitur legat<a>rii esse effectus, et ideo certum est illum heredem
non esse, ac per hoc ex his uerbis: 'si heres non erit, Stichus liber heresque esto', liber 20
et heres existet. hoc autem, quod sentimus, Iulianus quoque in libris suis
probat. Si pupillus substitutum sibi seruum alienauerit eumque emptor liberum heredem- 2.1
que instituerit, numquid iste in substitutione habeat substitutum uniuersum? ut, si quidem
pupillus ad pubertatem peruenerit, necessarius ex testamento emptoris heres exstitit, sin
uero intra pubertatem decesserit, ex substitutione quidem liber et heres sit et necessarius
patri pupilli, emptori autem uoluntarius heres exstitit. 5