LIBER TRIGESIMUS SECUNDUS
DE LEGATIS ET FIDEICOMMISSIS
  Ulpianus libro primo fideicommissorum. Si incertus quis sit, captiuus sit an 32.1.1.pr.1
a latrunculis obsessus, testamentum facere non potest. sed et si sui iuris sit ignarus
putetque se per errorem, quia a latronibus captus est, seruum esse uelut hostium, uel lega-
tus qui nihil se a captiuo differre putat, non posse fideicommittere certum est, quia nec
testari potest, qui, an liceat sibi testari, dubitat. Sed si filius familias uel seruus fidei- 1.1
commissum reliquerit, non ualet: si tamen manumissi decessisse proponantur, constanter
dicemus fideicommissum relictum uideri, quasi nunc datum, cum mors contingit, uidelicet
si durauerit uoluntas post manumissionem. haec utique nemo credet in testamentis no<s>
esse probaturos, quia nihil in testamento ualet, quotiens ipsum testamentum non ualet, sed 5
si alias fideicommissum quis reliquerit. Hi, quibus aqua et igni interdictum est, item de- 2.1
portati fideicommissum relinquere non possunt, quia nec testamenti faciendi ius habent,
cum sint ἀπόλιδεϲ. Deportatos autem eos accipere debemus, quibus princeps insulas adno- 3.1
tauit uel de quibus deportandis scripsit: ceterum prius quam factum praesidis comprobet,
nondum amississe quis ciuitatem uidetur. proinde si ante decessisset, ciuis decessisse ui-
detur et fideicommissum, quod ante reliquerat, quam sententiam pateretur, ualebit: sed et
si post sententiam, antequam imperator comprobet, ualebit quod factum est, quia certum 5
statum usque adhuc habuit. A praefectis uero praetorio uel eo, qui uice praefectis ex man- 4.1
datis principis cognoscet, item a praefecto urbis deportatos (quia ei quoque epistula diui
Seueri et imperatoris nostri ius deportandi datum est) statim amittere ciuitatem et ideo nec
testamenti faciendi ius nec fideicommittendi constat habere. Si quis plane in insulam de- 5.1
portatus codicillos ibi fecerit et indulgentia imperatoris restitutus isdem codicillis duran-
tibus decesserit, potest defendi fideicommissum ualere, si modo in eadem uoluntate durauit.
Sciendum est autem eorum fidei committi quem posse, ad quos aliquid peruenturum est 6.1
morte eius, uel dum eis datur uel dum eis non adimitur. Nec tantum proximi bonorum 7.1
possessoris, uerum inferioris quoque fidei committere possumus. Sed et eius, qui nondum 8.1
natus est, fidei committi posse, si modo natus nobis successurus sit. Illud certe indubitate 9.1
dicitur, si quis intestatus decedens ab eo, qui primo gradu ei succedere potuit, fideicom-
missum reliquerit, si illo repudiante ad sequentem gradum deuoluta sit successio, eum fidei-
commissum non debere: et ita imperator noster rescripsit. Sed et si a patrono sit re- 10.1
lictum et aliquis ex liberis eius mortuo <eo> admissus sit ad bonorum possessionem, idem
erit dicendum.
  Gaius libro primo fideicommissorum. Ex filio praeterito, licet suus heres erit, 2.pr.1
fideicommissum relinqui non potest.
  Ulpianus libro primo fideicommissorum. Si mulier dotem stipulata fuerit et 3.pr.1
accepto tulit marito in hoc dotem, ut fideicommissum det, dicendum est fideicommissum
deberi: percepisse enim aliquid a muliere uidetur. haec ita, si mortis causa donatura mu-
lier marito fecit acceptum. sed et si mortis causa auxerit marito dotem uel in matrimo-
nium eius mortis causa redierit, potest dici fideicommissum ab eo deberi. Iulianus scribit, 1.1
si seruus mihi legatus sit eumque manumittere rogatus sim, fideicommissum a me relinqui
non posse, scilicet si pure roget: nam si sub condicione uel in diem, propter fructum medii
temporis posse me obligari nec Iulianus dubitaret. Si rem quis debeat ex stipulatu ei 2.1
<c>ui rem legauerit, fidei committere eius non poterit, licet ex legato commodum sentire
uideatur, quod dominium nanciscitur statim nec exspectat ex stipulatu actionem: fortassis
quis dicat et sumptum litis, quem sustineret, si ex stipulatione litigaret, eum lucrari. sed
nequaquam dicendum est huius fidei committi posse. Sed si habenti tibi proprietatem usum 3.1
fructum mortis causa cessero, potest dici fideicommittere me posse. nec quemquam moueat,
quod usus fructus solet morte exstingui: nam medii potius temporis, quo uiuat qui donauit,
commodum cogitemus. Si autem pignus debitoris liberauero mortis causa et eius fidei 4.1
commissero, non potest ualere fideicommissum.
  Paulus libro quarto sent<ent>iarum. A patre uel domino relictum fideicommis- 4.pr.1
sum, si hereditas ei non quaeratur, ab emancipato filio uel seruo manumisso utilibus actio-
nibus postulatur: penes eos enim quaesitae hereditatis emolumentum remanet.
  Ulpianus libro primo fideicommissorum. Si fuerit municipio legatum relictum, 5.pr.1
ab his qui rem publicam gerunt fideicommissum dari potest. Si quis non ab herede uel 1.1
legatario, sed ab heredis uel legatarii herede fideicommissum reliquerit, hoc ualere be-
nignum est.
  Paulus libro primo fideicommissorum. Sed et si sic fideicommissum dedero 6.pr.1
ab herede meo: 'te rogo, Luci Titi, ut ab herede tuo petas dari Maeuio decem aureos',
utile erit fideicommissum, scilicet ut mortuo Titio ab herede eius peti possit: idque et Iu-
lianus respondit. Sic autem fideicommissum dari non poterit: 'si Stichus Seii factus iussu 1.1
eius hereditatem adierit, rogo det', quoniam qui fortuito, non iudicio testatoris consequitur
hereditatem uel legatum, non debet onerari, nec recipiendum est, ut, cui nihil dederis, eum
rogando obliges.
  Ulpianus libro primo fideicommissorum. Si deportati seruo fideicommissum 7.pr.1
fuerit adscriptum, ad fiscum pertinere dicendum est, nisi si eum deportatus uiuo testatore
alienauerit uel fuerit restitutus: tunc enim ad ipsum debebit pertinere. Si miles deportato 1.1
fideicommissum reliquerit, uerius est, quod et Marcellus probat, ca<p>ere eum posse. Si quis 2.1
creditori suo legauerit id quod debet, fidei committi eius non poterit, nisi commodum ali-
quod ex legato consequatur, forte exceptionis timore uel si quod in diem debitum fuit uel
sub condicion<e>.
  Paulus libro primo fideicommissorum. Si legatarius, a quo fideicommissum 8.pr.1
datum est, petierit legatum, id tantum, quod per iudicem exegerit, praestare fideicommis-
sario cogetur uel, si non exegerit, actione cedere: ad eum enim litis periculum spectare
iniquum est, si non culpa legatarii lis perierit. Seruo heredis fideicommissum utiliter non 1.1
relinquitur, nisi fidei <ei>us commiserit, ut seruum manumittat. Cum ita petisset testator, ut, 2.1
quidquid ex bonis eius ad patrem peruenisset, filiae suae ita restituere<t>, ut eo amplius ha-
beret, quam ex bonis patris habitura esset, diuus Pius rescripsit manifestum esse de eo
tempore sensisse testatorem, quod post mortem patris futurum esset.
  Maecianus libro primo fideicommissorum. Si ita fuerit fideicommissum re- 9.pr.1
lietum: 'ad quemcumque ex testamento meo uel ab intestato' uel ita: 'ad quemcumque
quoquo iure bona mea perueniant': hac oratione et eius, qui postea natus erit inue fami-
liam uenerit et eius, qui postea cognatus esse coeperit, fidei commissum uidetur: eius quo-
que, quae nondum nupta erit, sed postea eo casu, quo ex edicto ad uxorem bona mariti 5
intestati solent pertinere.
  Ualens libro secundo fideicommissorum. Si tibi et ei, qui ex tribus liberis 10.pr.1
meis in funus meum uenerit, centum aureos legauero, non minuitur in tua persona lega-
tum, si nemo uenit.
  Ulpianus libro secundo fideicommissorum. Fideicommissa quocumque ser- 11.pr.1
mone relinqui possunt, non solum Latina uel Graeca, sed etiam Punica uel Gallicana uel
alterius cuiuscumque gentis. Quotiens quis exemplum testamenti praeparat et prius decedat 1.1
quam testetur, non uale<n>t quasi ex codicillis quae in exemplo scripta sunt, licet uerba
fideicommissi scriptura habeat: et ita diuum Pium decreuisse Maecianus scribit. Si ita qui<s> 2.1
scripserit: 'illum tibi commendo', diuus Pius rescripsit fideicommissum non deberi: aliud
est enim personam commendare, aliud uoluntatem suam fideicommittentis heredibus insi-
nuare. Cum esset quis rogatus restituere portionem accepta certa quantitate, responsum 3.1
est ultro petere ipsum fideicommissum ab herede posse. sed utrum, si uolet, praecipiet
restituetque portionem, an uero et si noluerit, cogatur accepta quantitate portionem resti-
tuere, propriae est deliberationis. et sane cum quis rogatur accepta certa quantitate por-
tionem restituere, duplex est fideicommissum, unum, ut possit petere quantitatem paratus 5
portione cedere, aliud, ut et si non petet, tamen cogatur fideicommissario restituere parato
praestare quantitatem. Si quis ita scripserit: 'sufficiunt tibi uineae uel fundus', fideicom- 4.1
missum est, quoniam et illud fideicommissum esse arbitramur: 'contentus esto illa re'. Sic 5.1
fideicommissum relictum: 'nisi heres meus noluerit, illi decem dari uolo' quasi condicionale
fideicommissum est et primam uoluntatem exigit: ideoque post primam uoluntatem non
erit arbitrium heredis dicendi noluisse. Hoc autem 'cum uoluerit' tractum habet, quamdiu 6.1
uiuat is, a quo fideicommissum relictum est: uerum si antequam dederit, decesserit, heres
eius praestat. sed et si fideicommissarius, antequam heres constituat, decesserit, ad he-
redem suum nihil transtulisse uidetur: condicionale enim esse legatum nemini dubium est
et pendente condicione legati uideri decessisse fideicommissarium. Quamquam autem fidei- 7.1
commissum ita relictum non debeatur 'si uolueris', tamen si ita adscriptum fuerit: 'si fueris
arbitratus' 'si putaueris' 'si aestimaueris' 'si utile tibi fuerit uisum' uel 'uidebitur', debebitur:
non enim plenum arbitrium uoluntatis heredi dedit, sed quasi uiro bono commissum re-
lictum. Proinde si ita sit fideicommissum relictum: 'illi, si te meruerit', omnimodo fidei- 8.1
commissum debebitur, si modo meritum quasi apud uirum bonum collocare fideicommissa-
rius potuit: et si ita sit 'si te non offenderit', aeque debebitur: nec poterit heres causari
non esse meritum, si alius uir bonus et non infestus meritum potuit admittere. Haec uerba: 9.1
'te, fili, rogo, ut praedia, quae ad te peruenerint, pro tua diligentia diligas et curam eo-
rum agas, ut possint ad filios tuos peruenire', licet non satis exprimunt fideicommissum,
sed magis consilium quam necessitatem relinquendi, tamen ea praedia in nepotibus post
mortem patris eorum uim fideicommissi uidentur continere. Si filio a patre herede instituto 10.1
fideicommissum relictum fuerit, etsi uerbis non sit ita relictum 'cum pater moreretur', sed
intellegi hoc possit, puta quia sic relictum est 'ut relinquat filio' uel 'uolo eum habere' uel
'uolo ad eum pertinere', defendetur in id tempus fideicommissum relictum, quo sui iuris
filius efficitur. Si cui ita fuerit fideicommissum relictum: 'si morte patris sui iuris fuerit 11.1
effectus' et emancipatione sui iuris factus sit, non uideri defecisse condicionem: sed et
cum mors patri contingat, quasi exstante condicione ad fideicommissum admittetur. Si 12.1
rem suam testator legauerit eamque necessitate urguente alienauerit, fideicommissum peti
posse, nisi probetur adimere ei testatorem uoluisse: probationem autem mutatae uoluntatis
ab heredibus exigendam. Ergo et si nomen quis debitoris exegerit, quod per fideicommis- 13.1
sum reliquit, non tamen hoc animo, quasi uellet extinguere fideicommissum, poterit dici
deberi: nisi forte inter haec interest: hic enim extinguitur ipsa constantia debiti, ibi res
durat, tametsi alienata sit. cum tamen quidam nomen debitoris exegisset et pro deposito
pecuniam habuisset, putaui fideicommissi petitionem superesse, maxime quia non ipse exe- 5
gerat, sed debitor ultro pecuniam optulerat, quam offerente ipso non potuit <non> accipere.
paulatim igitur admittemus, etsi ex hac parte pecuniae rem comparauerit, quam non hoc
animo exegit, ut fideicommissarium priuaret fideicommisso, posse adhuc fideicommissi peti-
tionem superesse. Si quis illicite aedificasset, id est hoc quod dirui constitutiones iubent, 14.1
an fideicommissum relinquere ex eo quid possit, uideamus. et puto posse: cum enim dirui
necesse sit, nulla dubitatio est, quin senatus consultum impedimento non sit. Si heres ro- 15.1
gatus sit certam summam usuris certis faenori dare, utile est fideicommissum: sed Mae-
cianus putat non alias cogendum credere, quam idonee ei caueatur: sed ego procliuior
sum, ut putem cautionem non exigendam. Si seruo alieno militia relinquatur, an domino 16.1
quaeratur legatum, quaeritur. et aut scit seruum esse, et dico aestimationem deberi: aut
ignorauit, et denegari fideicommissi persecutio debet, quia, si scisset seruum, non rel<i->
quisset. Ex his apparet, cum per fideicommissum aliquid relinquitur, ipsum praestandum 17.1
quod relictum est: cum uero ipsum praestari non potest, aestimationem esse praestandam.
Si quis decem alicui per fideicommissum reliquerit et, si perdidisset id quod testamento 18.1
relictum est, rursus ei reliquerit, quaerebatur, an sequens fideicommissum ualeat uel an
exigere heres debeat cautionem salua fore decem, ne cogatur ad praestationem, et an, si
saepius perdidisset, saepius ei sarciretur fideicommissum. diuus Pius re-
scripsit neque cautionem exigendam et non amplius quam semel, postquam perdidisset, 5
praestandum: non enim onerandus est heres, ut in infinitum, quotiens perdiderit, restituere
ei tantundem debeat, sed ut per fideicommissum posterius duplicata eius legata uideantur
nec amplius ad periculum heredis pertineat, si quid postea is consumpserit exsoluto et
posteriore fideicommisso. Item si quis certam quantitatem cui reliquerit et addiderit faci- 19.1
lius hanc summam posse compensari, cum debitor sit fideicommissarius ex causa heredi-
tatis Gaii Seii, nec uelit ille hereditatem adire Gaii Seii, sed petat fideicommissum: impe-
rator noster contra uoluntatem eum testantis petere fideicommissum rescripsit, cum in fidei-
commissis praecipue spectanda seruandaque sit testatoris uoluntas. Plerumque euenit mul- 20.1
torum interesse id quod relinquitur, uerum testatorem uni uoluisse honorem habitum, et
est haec sententia Marcelli uerissima. Sic euenit, ut interdum si pluribus testator honorem 21.1
habere uoluit et de pluribus sensit, quamuis unum legatum sit, tamen ad persecutionem
eius plures admittantur. ut puta si decem fuerunt eiusdem rei stipulandi et heres uel fidei-
commissarius rogatus est, ut eis solueret: hic enim si omnium interest et de omnibus sensit
testator, fideicommissum relictum omnes petere potuerunt. sed utrum in partem agent an 5
in solidum, uideamus: et credo, prout cuiusque interest, consequentur: unus igitur qui
occupat agendo totum consequitur ita, ut caueat defensu iri aduersus ceteros fideicommis-
sarios eum qui soluit, siue socii sunt siue non. Interdum alterius nomen scribitur in testa- 22.1
mento, alteri uero fideicommissi petitio uel legati competit, ut puta si fidei heredis com-
mittatur, ut ipse publicum pro Titio praestet, fideicommissum hoc uel legatum non publi-
canus petit, licet ei sit adscriptum, sed ipse petere poterit, pro quo legatum relictum est.
multum autem interesse arbitror, cui uoluit prospectum cuiusque contemplatione testator 5
fecerit. plerumque autem intellegendum est priuati causa hoc fecisse, licet emolumentum
publicano quaeratur. Si in opere ciuitatis faciendo aliquid relictum sit, unumquemque he- 23.1
redem in solidum teneri diuus Marcus et Lucius Uerus Proculae rescrips<er>unt: tempus
tamen coheredi praestituerunt, intra quod mittat ad opus faciendum, post quod solam Pro-
culam uoluerunt facere imputaturam coheredi sumptum pro parte eius. Ergo et in statua 24.1
et in seruitute ceterisque, quae diuisionem non recipiunt, idem diuus Marcus rescripsit. Si 25.1
quis opus facere iussus paratus sit pecuniam dare rei publicae, ut ipsa faciat, cum testator
per ipsum id fieri uoluerit, non audietur: et ita diuus Marcus rescripsit.
  Ualens libro primo fideicommissorum. 'Stichus liber esto: et ut eum heres 12.pr.1
artificium doceat, unde se tueri possit, peto.' Pegasus inutile fideicommissum esse ait, quia
genus artificii adiectum non esset: sed praetor aut arbiter ex uoluntate defuncti et aetate
et condicione et natura ingenioque eius, cui relictum erit, statuet, quod <po>tissimum arti-
ficium heres docere eum sumptibus suis debeat. 5
  Maecianus libro secundo fideicommissorum. Si sic locutus erit testator: 13.pr.1
'heres meus illi fundum dato: Seio hoc amplius decem', non erit dubitandum, quin Seius
et fundi partem et decem ex testamento percipere debeat.
  Gaius libro primo fideicommissorum. Non dubium est, quin, si uxori legatum sit 'si non 14.pr.1
nupserit' idque alii restituere rogata sit, cogenda est, si nupserit, restituere. Heres 1.1
quoque, cui iurisiurandi condicio remittitur, legatum et fideicommissum debet. Sed si cui 2.1
legatum relictum est, ut alienam rem redimat uel praestet, si redimere non possit, quod
dominus non uendat uel immodico pretio uendat, iustam aestimationem inferat.
  Maecianus libro secundo fideicommissorum. Hae res testatoris legatae quae 15.pr.1
in profundo esse dicuntur, quandoque apparuerint, praestantur.
  Pomponius libro primo fideicommissorum. Saepe legatum plenius restitu<e>tur 16.pr.1
fideicommissario quam esset relictum, ueluti si alluuione ager auctus esset uel etiam in-
sulae natae.
  Maecianus libro secundo fideicommissorum. Etiam ea quae futura sunt legari 17.pr.1
possunt, ut insula uel in mare uel in fluminibus enata: Seruitus quoque seruo praedium 1.1
habenti recte legatur.
  Pomponius libro primo fideicommissorum. Si iure testamento facto fidei- 18.pr.1
commissum tibi reliquero, deinde postea aliud fecero non iure, in quo fide<i>commissum re-
lictum tibi uel aliud quam quod priore testamento uel omnino non sit relictum, uidendum
est, mens mea haec fuerit facientis postea testamentum, ut nolim ratum tibi sit priore
testamento relictum, quia nuda uoluntate fideicommissa infirmarentur. sed uix id optinere 5
potest, fortassis ideo, quod ita demum a priore testamento uelim recedi, si posterius
ualiturum sit et nunc ex posteriore testamento fideicommissum ei non debetur, etiamsi
idem heredes utroque testamento instituti ex priore exstiterunt.
  Ualens libro quinto fideicommissorum. Si tibi legatum est uel fideicommis- 19.pr.1
sum relictum, uti quid facias, etiamsi non interest heredis id fier<i>, negandam tibi actionem,
si non caueas heredi futurum, quod defunctus uoluit, Nerua et Atilicinus recte putauerunt.
  Ulpianus libro sexto fideicommissorum. Si res mihi per fideicommissum 20.pr.1
relicta eadem tibi legata uel per fideicommissum relicta sit non communicandi animo, sed
utrique in solidum, ambigendum non est, si alteri sit soluta, alterum nullum quidem ius
in ipsam rem habere, sed actionem de pretio integram eum habere.
  Paulus libro quarto sententiarum. Nutu etiam relinquitur fideicommissum, 21.pr.1
dummodo is nutu relinquat, qui et loqui potest, nisi superueniens morbus ei impedimento
sit. Fideicommissum relictum et apud eum, cui relictum est, ex causa lucratiua inuentum 1.1
extingui placuit, nisi defunctus aestimationem quoque eius praestari uoluit. Columnis aedium 2.1
uel tignis per fideicommissum relictis ea tantummodo amplissimus ordo praestari uoluit
nulla aestimationis facta mentione, quae sine domus iniuria auferri possunt.
  Hermogenianus libro quarto iuris epitomarum. Si quis in principio testa- 22.pr.1
menti adscripserit: 'cui bis legauero, semel deberi uolo', postea eodem testamento uel codi-
cillis sciens saepe eidem legauerit, suprema uoluntas potior habetur: nemo enim eam sibi
potest legem dicere, ut a priore ei rec<e>dere non liceat. sed hoc ita locum habebit, si spe-
cialiter dixerit prioris uoluntatis sibi paenituisse et uoluisse, ut legatarius plura legata ac- 5
cipiat. Miles in eum ex militari delicto capitali dicta sententia, permittente eo in ipsa 1.1
sententia qui damnauit, sicut testamenti faciendi ita fideicommissi relinquendi potestatem
consequitur. Mortis damnum per fideicommissum serui relicti, antequam mora fiat, fidei- 2.1
commissarius solus patitur, licet alienus relinquatur.
  Paulus libro quinto sententiarum. Ex imperfecto testamento legata uel fidei- 23.pr.1
commissa imperatorem uindicare inuerecundum est: decet enim tantae maiestati eas ser-
uare leges, quibus ipse solutus esse uidetur.
  Neratius libro secundo responsorum. Creditori ita potest legari, ne inde- 24.pr.1
bitum ab eo repeteretur.
  Paulus libro primo ad Neratium. 'Ille aut ille heres Seio centum dato': 25.pr.1
potest Seius ab utro uelit petere. Cum in uerbis nulla ambiguitas est, non debet a<d>mitti 1.1
uoluntatis quaestio.
  Idem libro secundo ad Neratium. Is qui fideicommissum debet post moram 26.pr.1
non tantum fructus, sed etiam omne damnum, quo adfectus est fideicommissarius, prae-
stare cogitur.
  Idem libro secundo decretorum. Paula Callinico ex parte herede instituto 27.pr.1
filiae eiusdem Iuuentianae, cum in familia nupsisset, decem testamento legauit: deinde post
tempus codicillis factis centum eidem Callinico reliquerat non adiecto 'hoc amplius'. pro-
nuntiauit utramque summam deberi, maxime cum in codicillis filiae Callinici nihil legatum
fuisset. Pompeius Hermippus filium Hermippum ex dodrante, filiam Titianam ex quadrante 1.1
heredes instituerat et praedia certa singulis praelegauerat: praeterea, si sine liberis Her-
mippus moreretur, aliam possessionem filiae dari iusserat: post testamentum factis codi-
cillis filiae certa praedia dederat eamque his contentam esse uoluit pro omni hereditate et
his, quae in testamento reliquerat: Hermippi bona ad fiscum peruenerant: Titiana soror 5
fideicommissum petebat. quaerebatur, utrum pro hereditate tantum an et pro his, quae
post mortem frater rogatus erat restituere, pater eam uoluisset accipere ea quae codicillis
reliquerat. mihi ab omni uoluntate recessum uidebatur. placuit humanius interpretari ea
sola, quae uiuente fratre acceptura erat, adempta uideri, non etiam quae post mortem eius
reliquerat, si sine liberis deceder<e>t, et ita pronuntiauit. Iulianus Seuerus decedens insti- 2.1
tutis quibusdam heredibus alumno suo quinquaginta legauerat eaque <a> Iulio Mauro colono
suo ex pensionibus fundi debitis ab eo praestari uoluerat eidemque Mauro quaedam lega-
uerat: cum de hereditate fiscus quaestionem mouisset, iussu procuratoris Maurus pecuniam
fisco soluerat: postea heres scriptus optinuerat fiscum: alumno autem mortuo heres eius 5
fideicommissum ab herede Mauri petebat. placuit imperatori non uideri eius fidei commis-
sum, sed demonstratum, unde accipere posset: et ideo heres Seueri haec praestare debet.
  Idem libro singulari ad senatus consultum Tertullianum. Si fidei meae com- 28.pr.1
mittatur, ut, quod mihi relictum fuerit supra quod capere possum, alii restituam, posse me
id capere constat.
  Labeo libro secundo posteriorum a Iauoleno epitomatorum. Qui concubi- 29.pr.1
nam habebat, ei uestem prioris concubinae utendam dederat, deinde ita legauit: 'uestem,
quae eius causa empta parata esset'. Cascellius Trebatius negant ei deberi prioris con-
cubinae causa parata, quia alia condicio esset in uxore. Labeo id non probat, quia in
eiusmodi legato non ius uxorium sequendum, sed uerborum interpretatio esset facienda 5
idemque uel in filia uel in qualibet alia persona iuris esset. Labeonis sententia uera est.
Cum ita legatum esse<t>, ut Titia uxor mea tantandem partem habeat quantulam unus heres, 1.1
si non aequales partes essent heredum, Quintus Mucius et Gallus putabant maximam par-
tem legatam esse, quia in maiore minor quoque inesset, Seruius Ofilius minimam, quia cum
heres dare damnatus esset, in potestate eius esset, quam partem daret. Labeo hoc probat
idque uerum est. Cum ita legatum esset: 'quanta pecunia ex hereditate Titii ad me per- 2.1
uenit, tantam pecuniam heres meus Seiae dato', id legatum putat Labeo, quod acceptum
in tabulis suis ex ea hereditate testator rettulisset: ceterum negat cauendum heredi a lega-
tario, si quid forte postea eius hereditatis nomine heres damnatus esset. ego contra puto,
quia non potest uideri peruenisse ad heredem, quod eius hereditatis nomine praestaturus 5
esset: idem Alfenus Uarus Seruio placuisse scribit, quod et uerum est. Si heres tibi seruo 3.1
generaliter legato Stichum tradiderit isque a te euictus fuisset, posse te ex testamento
agere Labeo scribit, quia non uidetur heres dedisse, quod ita dederat, ut habere non pos-
sis: et hoc uerum puto. sed hoc amplius ait debere te, priusquam iudicium accipiatur,
denuntiare heredi: nam si aliter feceris, agenti ex testamento opponetur tibi doli mali ex- 5
ceptio. 'Si Stichus et Dama serui mei in potestate mea erunt cum moriar, tum Stichus et 4.1
Dama liberi sunto et fundum illum sibi habento.' si alterum ex his post testamentum
factum dominus alienasset uel manumississet, neutrum liberum futurum Labeo putat: sed
Tubero eum, qui remansisset in potestate, liberum futurum et legatum habiturum putat.
Tuberonis sententiam uoluntati defuncti magis puto conuenire. 5
  Labeo libro secundo posteriorum a Iauoleno epitomatorum. Qui quattuor 30.pr.1
pocula oleaginea habebat, ita legauit: pocula oleagine<a> paria duo. respondi unum par
legatum esse, quia non ita esset: bina paria neque ita: poculorum paria duo: idem et
Trebatius. Qui hortos publicos a re publica conductos habebat, eorum hortorum fructus 1.1
usque ad lustrum, quo conducti essent, Aufidio legauerat et heredem eam conductionem
eorum hortorum ei dare damnauerat sinereque uti eum et frui. respondi heredem teneri
sinere frui: hoc amplius heredem mercedem quoque hortorum rei publicae praestaturum.
Cum testamento scriptum esset: 'Sticho seruo meo heres quinque dato et, si Stichus he- 2.1
redi meo biennium seruierit, liber esto', post biennium legatum deberi existimo, quia in id
tempus et libertas et legatum referri deberet: quod et Trebatius respondit. Si fundum 3.1
mihi uendere certo pretio damnatus es, nullum fructum eius rei ea uenditione excipere tibi
liberum erit, quia id pretium ad totam causam fundi pertinet. Qui fundum mandatu meo 4.1
in societate mihi et <s>ibi emerat, deinde eum finibus diuiserat et priusquam mihi traderet,
ita eum tibi legauerat 'fundum meum illi do'. negaui amplius partem deberi, quia ueri-
simile non esset ita testatum esse patrem familias, ut mandati heres eius damnaretur.
'Uxori meae, dum cum filio meo Capuae erit, heres meus ducenta dato': filius a matre mi- 5.1
grauit. si ambo Capuae habitassent, legatum matri debitu iri putaui, quamuis una non
habitassent: sin autem in aliud municipium transissent, unius anni tantummodo debitu iri,
quo una habitassent quantolibet tempore: Trebatius ait. uideamus, an his uerbis 'dum
cum filio Capuae erit' non condicio significetur, sed ea scriptura pro superuacuo debet 5
haberi: quod non probo. sin autem per mulierem mora non est, quo minus cum filio ha-
bitet, legata ei deberi. Si aedes alienas ut dares damnatus sis neque eas ulla condicione 6.1
emere possis, aestimare iudicem oportere Ateius scribit, quanti aedes sint, ut pretio soluto
heres liberetur. idemque iuris est et si potuisses emere, non emeres.
  Idem libro primo pithanorum a Paulo epitomatorum. Si cui aedes legatae 31.pr.1
sint, is omne habebit id aedificium, quod solum earum aedium erit. Paulus: hoc tunc
demum falsum est, cum dominus aedium binarum aliquid conclaue, quod supra concama-
rationem alterarum aedium esset, in usum alterarum conuertit atque ita his usus fuerit:
namque eo modo alteris aedibus id accedet, alteris decedet. 5
  Scaeuola libro quarto decimo digestorum. Sextiam filiam ex quadrante, ex 32.pr.1
reliquis Seium et Marcium sororis filios scripsit heredes: Sextiam substituit Marcio et Mar-
cium Sextiae, dedit autem per praeceptionem Marcio certas species: Marcius partem here-
ditatis, ex qua scriptus erat, omisit et eo intestato defuncto bona eius ad fratrem legiti-
mum Seium deuoluta sunt. quaesitum est, an Sextia ex substitutione etiam haec, quae 5
praelegata Marcio erant, iure substitutionis a legitimo herede defuncti sibi uindicare possit.
respondit secundum ea quae proponerentur Sextiam in legatis, quae Marcio data sunt, sub-
stitutam non esse.
  Idem libro quinto decimo digestorum. Uxori suae inter cetera ita legauit: 33.pr.1
'et domus eam partem, in qua morari consueuimus'. quaesitum est, cum tam testamenti
faciundi tempore quam mortis totam domum in usu habuerit nec quicquam ex ea locatum,
an ea tantummodo uidetur legasse cubicula, in quibus dormire consueuerat. respondit
eam omnem partem, in qua morari cum familia sua consueuisset. Uxori suae inter cetera 1.1
ita legauit: 'uxori meae quidquid uiuus dedi donaui usibusue eius conparaui, concedi uolo':
quaero, an quod post testamentum factum ei donatum est, id quoque concessum uideatur.
respondit uerba quae proponerentur nihil pro futuro tempore significare. Cum Seius pro 2.1
uxore centum aureos creditori soluerit et ornamentum pignori positum luerit, postea autem
testamento facto uxori suae legauit, quidquid ad eum inue stipulatum eius concessit et
hoc amplius uicenos aureos annuos: quaesitum est, an hos centum aureos heredes uiri ab
uxore uel ab heredibus eius repetant. respondit, si donationis causa creditori soluisset, 5
teneri heredes ex causa fideicommissi, si repetant, atque etiam petentes
exceptione summoueri: quod praesumptum esse debet, nisi contrarium ab herede approbetur.
  Idem libro sexto decimo digestorum. Nomen debitoris in haec uerba legauit: 34.pr.1
'Titio hoc amplius dari uolo decem aureos, quos mihi heredes Gaii Seii debent, aduersus
quos ei actionem mandari uolo eique eorundem pignora tradi'. quaero, utrum heredes tan-
tum decem dare debeant an in omne debitum, hoc est in usuras debeant mandare. re-
spondit uideri uniuersam eius nominis obligationem legatam. item quaero, cum ignorante 5
matre familias actores in prouincia adiectis sorti usuris decem stipulati sint, an ex causa
fideicommissi supra scripti etiam incrementum huius debiti ad Titium pertineat. respondit
pertinere. Filio ex parte hered<i> scripto praeceptionem dedit inter cetera his uerbis: 'Titio 1.1
filio meo nomina ex calendario, quae elegerit filius meus sibi, uiginti dare damnas sunto
sine dolo malo': eidem filio uiuus omnium rerum suarum administrationem permisit: qui
post testamentum factum ante mortem patris annis decem, quibus procurabat patri, contra
ueterem consuetudinem patris, qua calendarium exercebatur, nouos debitores amplarum 5
pecuniarum fecit et in priores, quos pater exiguarum fortunarum habebat, maius creditum
contulit ad hoc, ut uiginti nominibus prope omnis substantia kalendarii esset. quaesitum
est, an huic filio eorum nominum, quae ipse fecit, praeceptio permittenda est. respondit
ex his electionem habere, quae testamenti tempore testator in kalendario habuit. Uni ex 2.1
heredibus per praeceptionem reliquit ea, quae ex patrimonio iuri sui Arethonis ei super-
erant, eiusque fidei commissit haec eadem restituere pronepoti, cum erit annis sedecim, in
quibus haec uerba adiecit: 'item rogo, uti reliquum aes alienum, quod ex bonis Arethonis
debetur, omnibus creditoribus ex reditibus eorum bonorum soluas reddas satisque facias'. 5
quaesitum est, an, si probauerit heres non sufficere reditum bonorum ad totius debiti ex-
solutionem, nihilo minus tamen ipse debet adgnoscere onus aeris alieni. respondit mani-
feste proponi ex reditibus bonorum eorum iussum aes alienum exsoluere, non de proprio.
Pater filio et filia heredibus institutis cum singulis certa praedia et kalendaria praelegasset, 3.1
ita cauit: 'a te autem, fili carissime, peto, quaecumque legaui, praestari uolo, et si quid
euenerit aeris alieni, si quod in tempus pro mutuo acceperam et debuero. a te solui
uolo, ut quod sorori tuae reliqui, integrum ad eam pertineat'. quaesitum est, an quod ex
quacumque causa debuit pater, a filio sit praestandum. respondit posse filiam ex fidei- 5
commisso consequi ut leuaretur, quo magis integrum, quod testator dedisset, ad eam per-
uenisset.
  Idem libro septimo decimo digestorum. Patronus liberto statim tribum emi 35.pr.1
petierat: libertus diu moram ab herede patroni passus est et decedens heredem reliquit
clarissimum uirum: quaesitum est, an tribus aestimatio heredi eius debeatur. respondit
deberi. idem quaesiit, an et commoda et principales liberalitates, quas libertus ex eadem
tribu usque in diem mortis suae consecuturus fuisset, si ei ea tribus secundum uoluntatem 5
patroni sui tunc comparata esset, an uero usurae aestimationis heredi eius debeantur. re-
spondi, quidquid ipse consecuturus esset, id ad heredem suum transmittere. Sempronio ita 1.1
legauit: 'Sempronius sumito praedia <m>ea omnia, quae sunt usque ad praedium, quod uocatur
Gaas, finibus Galatiae, sub cura uilici Primi, ita ut haec omnia instructa sunt'. quaesitum
est, cum in eodem confinio praediorum unum sit praedium non Galatiae, sed Cappadociae
finibus, sub cura tamen eiusdem uilici, an etiam id praedium cum ceteris ad Sempronium 5
pertineat. respondit et hoc deberi. Libertis, quos nominauerat, ita legauit: 'fundum Tre- 2.1
batianum, qui est in regione Atellata, item fundum Satrianum, qui est in regione Niphana,
cum taberna dari uolo'. quaesitum est, cum inter fundos, quos <s>upra legauit, sit quidem
fundus uocabulo Satrianus, in regione tamen Niphana non sit, an ex causa fideicommissi
libertis debeatur. respondit, si nullus esset Satrianus in regione Niphana et de eo sensisse 5
testatorem certum sit, qui alibi esset, non idcirco minus deberi, quia in regione designanda
lapsus esset. Codicillis confirmatis ita cauit: 'Tiburtibus municipibus meis amantissimisque 3.1
scitis balineum Iulianum iunctum domui meae, ita ut publice sumptu heredum meorum
et diligentia decem mensibus totius anni praebeatur gratis'. quaesitum est, an et sumptus
refectionibus necessarios heredes praestare debeant. respondit secundum ea quae propone-
rentur uideri testatorem super calefactionis et praebitionis onus de his quoque sensisse, 5
qui ad cottidianam tutelam pertineant, quibus balineae aut instruuntur aut denique inter
solitas cessationum uices parari purgarique, ut habiles ad lauandum fierent, sint solitae.
  Apud Scaeuolam libro octauo decimo digestorum Claudius notat. Nec fideicommissa 36.pr.1
ab intestato data debentur ab eo, cuius de inofficioso testamento constit<i>sset, quia crede-
retur quasi furiosus testamentum facere non potuisse, ideoque nec aliud quid pertinens ad
suprema eius iudicia ualet.
  Scaeuola libro octauo decimo digestorum. Cum quis decedens Seiae matri 37.pr.1
fundum, qui proprius matris erat, legauerat, ab ea petierat, ut eundem cum moreretur Fla-
uiae Albinae coni<u>gi suae restitueret. post mortem testatoris mater apud magistratum pro-
fessa est nihil se aduersus uoluntatem filii sui facturam paratamque se fundum Flauiae
Albinae tradere, si sibi annua bina praestarentur redituum nomine: sed neque possessionem 5
tradidit neque annua bina accepit. quaesitum est, an iure fundum alii uendere possit. re-
spondit, si de legati iure fideique commissi quaereretur, secundum ea quae proponerentur
nec ualuisse, quod matri suum legabatur, neque onus fideicommissi processisse, si modo
nihil praeterea mater cepisset. Qui testamento heredem scripserat, Maeuio ducenta 1.1
legauit et fidei eius commisit, ut centum daret Glauce, Tyche Elpidi autem quinquaginta:
postea Maeuius uolente testatore litteras emisit ad eas secundum uoluntatem testatoris re-
stituturum: postea testator fecit codicillos, quibus et hoc praecepit, ut praeter hos codicillos
si quid aliud prolatum esset, non ualeat. quaesitum est, an Maeuius, qui ducenta accepit, 5
quia mutauit uoluntatem de ea epistula testator, a mulieribus conueniri ex causa fidei-
commissi possit. respondit secundum ea quae proponuntur frustra Maeuium conueniri, siue
ducenta siue praedium pro his accepit. Seiam et Maeuium libertos suos aequis partibus 2.1
heredes scripsit: Maeuio substituit Sempronium pupillum suum: deinde codicillos per fidei-
commissum confirmauit, quibus ita cauit: 'Lucius Titius Seiae heredi suae, quam pro
parte dimidia institui, salutem. Maeuium libertum meum, quem in testamento pro parte
dimidia heredem institui, eam parte hereditatis ueto accipere, cuius in locum partemue 5
eius Publium Sempronium dominum meum heredem esse uolo', et Maeuio, ad quem he-
reditatis portionem noluit peruenire, cum hoc elogio fideicommissum reliquit: 'Maeuio liberto
meo de me nihil merito dari uolo lagynos uini uetusti centum quinquaginta'. quaesitum
est, cum uoluntas testatoris haec fuerit, ut omnimodo perueniat portio hereditatis ad Sem-
pronium pupillum, an fideicommissum ex uerbis supra scriptis ualere intellegatur et a quo 10
Sempronius petere possit, cum ad certam personam codicillos scripserit. respondit posse
fideicommissum a Maeuio peti. Pater emancipato filio bona sua uniuersa exceptis duobus 3.1
seruis non mortis causa donauit et stipulatus est a filio in haec uerba: 'quae tibi mancipia
quaeque praedia donationis causa tradidi cessi, per te non fieri doloue malo neque per
eum ad quem ea res pertinebit, quo minus ea mancipia quaeque ex his adgnata erunt
eaque praedia cum instrumento, cum ego uolam uel cum morieris, quaequae eorum exsta- 5
bunt neque dolo malo aut fraude factoue tuo eiusque ad quem ea res pertinebit <in re>rum
natura aut in potestate esse desissent, si uiuam mihi aut cui ego uolam reddantur resti-
tuantur, stipulatus est Lucius Titius pater, spopondit Lucius Titius filius'. idem pater de-
cedens epistulam fideicommissariam ad filium suum scripsit in haec uerba: 'Lucio Titio
filio suo salutem. certus de tua pietate fidei tuae committo, uti des praestes illi et illi cer- 10
tam pecuniam: et Lucrionem seruum meum liberum esse uolo'. quaesitum est, cum filius
patris nec bonorum possessionem acceperit nec ei heres exstiterit, an ex epistula fidei-
commissa et libertatem praestare debeat. respondit, etsi neque hereditatem adisset neque
bonorum possessionem petisset et nihil ex hereditate possideret, tamen nihilo minus et ex
stipulatu ab heredibus patris et fideicommisso ab his quorum interest quasi debitorem 15
conueniri posse, maxime post constitutionem diui Pii, quae hoc induxit. Nuptura duobus 4.1
filiis suis, quos ex priore marito habebat, mandauit, ut uiginti, quae doti dabat, stipula-
rentur in omnem casum, quo solui posset matrimonium, ut etiam alterutri ex his tota dos
soluatur: constante matrimonio uno ex filiis mortuo uxor per epistulam petit a superstite
filio, uti quandoque partem dimidiam dumtaxat dotis exigeret et ea contentus erit, alte- 5
ram autem partem apud maritum eius remanere concedat. quaesitum est postea in matri-
monio muliere defuncta, an maritus, si de tota dote conueniatur a filio, doli mali exceptione
se tueri possit et an ultro ex causa fideicommissi actio ei competit, ut de parte obliga-
tionis accepto ei feratur. respondit et exceptionem utilem fore et ultro ex fideicommisso
peti posse. idem quaerit, an de reliqua dimidia parte mandati actio utilis sit heredibus 10
mulieris aduersus filium eius. respondit secundum ea quae proponerentur, maxime post
litteras ad filium scriptas non fore utilem. Claudius: quoniam in his expressit, ut con-
tentus esset partis dimidiae dotis. quibus uerbis satis fideicommissum filio relinqui placuit.
Codicillis ita scripsit: 'Βούλομαι πάντα τὰ ὑποτεταγμένα κύρια εἶναι. Μαξίμῳ τῷ κυρίῳ μου 5.1
δηνάρια μύρια πεντακιϲχίλια, ἅτινα ἔλαβον παρακαταθήκην παρὰ τοῦ θείου αὐτοῦ Ἰουλίου Μαξί-
μου, ἵνα αὐτῷ ἀνδρωθέντι ἀποδώϲω, ἃ γίνονται ϲὺν τόκῳ τρὶϲ μύρια, ἀποδοθῆναι αὐτῷ βού-
λομαι· οὕτω γὰρ τῷ θείῳ αὐτοῦ ὤμοϲα'. quaesitum est, an ad depositam pecuniam peten-
dam sufficiant uerba codicillorum, cum hanc solam nec aliam ullam probationem habeat. 5
respondi: ex his quae proponerentur, scilicet cum iusiurandum dedisse super hoc testator
adfirmauit, credenda est scriptura. Titia honestissima femina cum negotiis suis opera Cal- 6.1
limachi semper uteretur, qui ex testamento capere non poterat, testamento facto manu sua
ita cauit: 'Τιτία διεθέμην καὶ βούλομαι δοθῆναι Καλλιμάχῳ μιϲθοῦ χάριν δηνάρια μύρια': quaero,
an haec pecunia ex causa mercedis ab heredibus Titiae exigi possit. respondi non idcirco
quod scriptum est exigi posse in fraudem legis relictum. Ex his uerbis testamenti: 'omni- 7.1
bus, quos quasue manumisi manumiser<oue> siue his tabulis siue quibuscumque aliis, filios
filiasue suos omnes concedi uolo' quaesitum est, an his, quos uiuus manumississet, de-
beantur filii. respondit his quoque, quos quasue ante testamentum factum manumississet,
filios filiasue ex causa fideicommissi praestari oportere. 5
  Idem libro nono decimo digestorum. Pater filium heredem praedia alienare 38.pr.1
seu pignori ponere prohibuerat, sed conseruari liberis ex iustis nuptiis et ceteris cognatis
fideicommiserat: filius praedia, quae pater obligata reliquerat, dimisso hereditario creditore
nummis noui creditoris, a priore in sequentem creditorem pignoris hypothecaeue nomine
transtulit: quaesitum est, an pignus recte contractum esset. respondit secundum ea quae 5
proponerentur recte contractum. idem quaesiit, cum filius praedia hereditaria, ut dimitteret
hereditarios creditores, distraxisset, an emptores, qui fideicommissum ignorauerunt, bene
emerint. respondi secundum ea quae proponerentur recte contractum, si non erat aliud in
hereditate, unde debitum exsoluisset. Duobus libertis Sticho et Erote heredibus institutis 1.1
ita cauit: 'fundum Cornelianum de nomine meorum exire ueto': unus ex heredibus Stichus
ancillam Arescusam testamento liberam esse iussit eique partem suam fundi legauit: quaero,
an Eros et ceteri conliberti Stichi ex causa fideicommissi eius fundi partem ab herede Stichi
petere possint. respondit non contineri. Filiam suam heredem scripserat et ita cauerat: 2.1
'ueto autem aedificium de nomine meo exire, sed ad uernas meos, quos hoc testamento
nominaui, pertinere uolo': quaesitum est, defuncta herede et legatariis uernis an ad unum
libertum qui remansit totum fideicommissum pertineret. respondit ad eum, qui ex uernis
superesset, secundum ea quae proponerentur uirilem partem pertinere. Fundum a filio, 3.1
quoad uixerit, uetuit uenundari donari pignerari et haec uerba adiecit: 'quod si aduersus
uoluntatem meam facere uoluerit, fundum Titianum ad fiscum pertinere: ita enim fiet, ut
fundus Titianus de nomine uestro numquam exeat'. quaesitum est, cum uiuus filius eum
fundum secundum uoluntatem patris retinuerit, an defuncto eo non ad heredes scriptos 5
a filio, sed ad eos, qui de familia sunt, pertineat. respondit hoc ex uoluntate defuncti col-
ligi posse filium qu<oa>d <u>iueret alienare uel pignerare non posse, testamenti autem factio-
nem et in eo fundo in extraneos etiam heredes habiturum. Iulius 4.1
Agrippa primipilaris testamento suo cauit, ne ullo modo reliquias eius et praedium subur-
banum aut domum maiorem heres eius pigneraret aut ullo modo alienaret: filia eius heres
scripta heredem reliquit filiam suam neptem primipilaris, quae easdem res diu possedit et
decedens extraneos instituit heredes. quaesitum est, an ea praedia extraneus heres haberet 5
an uero ad Iuliam Domnam, quae habuit patruum maiorem Iulium Agrippam, pertinere<n>t.
respondi, cum hoc nudum praeceptum est, nihil proponi contra uoluntatem defuncti factum,
quo minus ad heredes pertinerent. Quindecim libertis, quos nominauerat, prae- 5.1
diolum cum taberna legauerat et adiecerat haec uerba: 'sibique eos habere possidere uolo
ea lege et condicione, ne quis eorum partem suam uendere donareue aliudue quid facere
alii uelit: quod si aduersus ea quid factum erit, tunc eas portiones praediumue cum ta-
berna ad rem publicam Tusculanorum pertinere uolo'. quidam ex his libertis uendiderunt 5
partes suas duobus conlibertis suis ex eodem corpore, emptores autem defuncti Gaium
Seium extraneum heredem reliquerunt: quaesitum est, partes quae uenierunt utrum ad
Gaium Seium an ad superstites collibertos suos, qui partes suas non uendiderunt, pertine-
rent. respondit secundum ea quae proponerentur ad Gaium Seium pertinere. idem quae-
siit, an partes uenditae ad rem publicam Tusculanorum pertinerent. respondi non pertinere. 10
Claudius: quia non possidentis persona, qui nunc extraneus est, respicienda est, sed
emptorum, qui secundum uoluntatem defunctae ex illis fuerunt, quibus permiserat testatrix
uenundari, nec condicio exstitit dati fideicommissi Tusculanis. Fidei commissit eius, cui 6.1
duo milia legauit, in haec uerba: 'a te, Petroni, peto, uti ea duo milia solidorum reddas
collegio cuiusdam templi'. quaesitum est, cum id collegium postea dissolutum sit, utrum
legatum ad Petronium pertineat an uero apud heredem remanere debeat. respondit Petro-
nium iure petere, utique si per eum non stetit parere defuncti uoluntati. Mater filios he- 7.1
redes scripserat et adiecit: 'praedia, quae ad eos ex bonis meis peruentura sunt, nulla ex
causa abalienent, sed conseruent successioni suae deque ea re inuicem sibi cauerent': ex
his uerbis quaesitum est, an praedia per fideicommissum relicta uideantur. respondit nihil
de fideicommisso proponi. Ex parte dimidia heredi instituto per prae- 8.1
ceptionem fundum legauit et ab eo ita petit: 'peto, uti uelis coheredem tibi recipere in
fundo Iuliano meo, quem hoc amplius te praecipere iussi, Clodium Uerum nepotem meum,
cognatum tuum': quaesitum est, an pars fundi ex causa fideicommissi nepoti debeatur.
respondit deberi. 5
  Idem libro uicesimo digestorum. 'Pamphilo liberto hoc amplius, quam codi- 39.pr.1
cillis reliqui, dari uolo centum. scio omnia, quae tibi, Pamphile, relinquo, ad filios meos
peruentura, cum affectionem tuam circa eos bene perspectam habeo.' quaero, an uerbis
supra scriptis Pamphili fidei commissit, ut post mortem filiis defuncti centum restituat.
respondit secundum ea quae proponerentur non uideri quidem, quantum ad uerba testa- 5
toris pertinet, fidei commissum Pamphili, ut centum restitueret: sed cum sententiam de-
functi a liberto decipi satis inhumanum est, centum ei relictos filiis testatoris debere re-
stitui, quia in simili specie et imperator noster diuus Marcus hoc constituit. Propositum 1.1
est non habentem liberos nec cognatos in discrimine uitae constitutum per infirmitatem
arcessitis amicis Gaio Seio contubernali dixisse, quod uellet ei relinquere praedia quae no-
minasset, eaque dicta in testationem Gaium Seium red<e>g<i>sse etiam ipso testatore inter-
rogato, an ea dixisset, et responso eius tali μάλιϲτα inserto: quaesitum est, an praedia, 5
quae destinata essent, ex causa fideicommissi ad Gaium Seium pertinerent. respondit
super hoc nec dubitandum esse, quin fideicommissum ualet. Duas filias aequis ex par- 2.1
tibus heredes fecerat: alteri fundum praelegauerat et ab ea petierat, ut sorori suae uiginti
daret: ab eadem filia petit, ut partem dimidiam fundi eidem sorori restitueret: quaesitum
est, an uiginti praestari non deberent. respondi non esse praestanda.
  Idem libro uicesimo primo digestorum. Post emancipationem patris suscepta a patruo 40.pr.1
ut legitimo herede petierat, ut partem hereditatis auunculo suo daret et agros duos: ad
utrumque autem ut proximum cognatum successio eius pertinuit per bonorum possessionem.
quaesitum est, cum in parte hereditatis fideicommissum non constiterit, quam suo iure
per bonorum possessionem auunculus habiturus est, an nihilo minus in partem agrorum 5
consistat, ut Titius partes agrorum duas, id est unam, quam suo iure per bonorum pos-
sessionem habeat, alteram uero partem ex causa fideicommissi petere debeat. respondit
posse petere. idem quaesiit, si ab eodem patruo fideicommissum aliis quoque dederit,
utrum in solidum, an uero pro parte ab eo praestanda sint. respondit in solidum praestari.
Seiam ex dodrante, Maeuium ex quadrante instituit heredes, fidei Seiae com- 1.1
misit in haec uerba: 'a te peto tuaeque fidei committo, quidquid ex hereditate mea ad te
peruenerit, restituas filio tuo retentis tibi hortis meis'. quaesitum est, cum generali capite
fideicommississet 'quisquis heres esset' de omnibus, ut praestarent quod cuique legasset
praestari fieriue iussisset, an, cum dodrante<m> hereditatis restituerit, hortos in assem uin- 5
dicare Seia debet. respondit etiam coheredis fidei commissum uideri, ut quandrantem, quem
in his hortis haberet, Seia<e> redderet.
  Idem libro uicesimo secundo digestorum. Uxorem et filium communem he- 41.pr.1
redes instituit et uxoris fidei commisit in haec uerba: 'peto a te, domina uxor, ne ex
fundo Titiano partem tibi uindices, cum scias me uniuersam emptionem eius fundi fecisse,
sed beneficio affectionis et pietatis, quam tibi debui, eandem emptionem, cum nummis
meis comparassem, tecum communicass<e>': quaesitum est, an eum fundum in solidum filii 5
esse uoluerit. respondit eum, de quo quaereretur, perinde rationem in fundo haberi uo-
luisse ac si uniuersus hereditarius esset, ut pro dimidia parte et uxor et filius agrum ut
hereditarium habeant. In testamento ita scriptum fuit: 'domum meam cum horto ap- 1.1
plicito libertis meis concedi uolo' et alio capite: 'Fortunio liberto meo ex domu mea,
quam libertis dedi, diaetam, in qua habitabam, item cellarium iunctum eidem diaetae ab
herede meo concedi uolo'. quaesitum est, an heres testatoris oneratus uideatur in prae-
stando legato Fortunio, quamuis domus uniuersa libertis sit praelegata. respondit non 5
esse oneratum. Codicillis confirmatis ita cauit: 'omnibus autem libertis meis et quos uiuus 2.1
et quos his codicillis manumissi uel postea manumisero, contubernales suas, item filios
filias lego, nisi si quos quasue ad uxorem meam testamento pertinere uolui uel ei nomi-
natim legaui legauero'. idem postea petiit ab heredibus suis, ut regionem Umbriae Tusciae
Piceno coheredes uxori suae restituerent cum omnibus, quae ibi erunt, et mancipiis ru- 5
sticis uel urbanis et actoribus exceptis manumissis. quaesitum est, cum Eros et Stichus
serui in diem uitae testatoris in Umbria in Piceno actum administrauerint, sint autem
Damae, quem testator uiuus manumiserat, filii naturales, utrum eidem Damae ex uerbis
codicilli ab heredibus praestandi sint, an uero ad Seiam uxorem ex uerbis epistulae per-
tineant. respondit ex codicillis ad patrem eos naturalem pietatis intuitu pertinere. Feli- 3.1
cissimo et Felicissimae, quibus libertatem dederat, fundum Gargilianum legauit cum casa,
et alio capite Titio filio, quem ex parte quarta heredem scripserat, praelegauerat in haec
uerba: 'Titi fili, hoc amplius de medio sumito legata mea, quae mihi tam pater tuus
Praesens quam Coelius Iustus frater patris reliquerunt'. quaesitum est, cum fundus Gargi- 5
lianus testatrici a marito eius, id est a patre Titii filii legatu<s> sit, cui fundus ex causa
fideicommissi debeatur, utrum Titio filio tantum an Felicissimo et Felicissimae an tribus.
respondit non esse uerisimile eam, quae nihil aliud Felicissimo et Felicissimae nisi haec
quae specialiter legauit, ad filium, cui et hereditatis suae partem reliquit, legatum generali
sermone transferre uoluisse. Testamento pueros ita legauerat: 'Publio 4.1
Maeuio dominulo meo ab heredibus meis dari uolo pueros quinque ex meis dumtaxat intra
annos septem': post annos complures, quam fecit testamentum, moritur. quaesitum
est, cuius aetatis Maeuio mancipia debeantur, utrumne quae testamenti facti tempore intra
septem annos fuerunt an quae mortis tempore intra eam aetatem inueniantur. respondit 5
eam uideri aetatem designatam, quae esset, cum a testatore relinquerentur. Concubinae 5.1
inter cetera his uerbis legauerat: 'fundum in Appia cum uilico suo et contubernali eius et
filiis dari uolo': quaesitum est, an nepotes quoque uilici et contubernalis eius testator ad
concubinam pertinere uoluit. respondit nihil proponi, cur non deberentur. Legauerat per 6.1
fideicommissum Maeuiis ita: 'et quidquid in patria Gadibus possideo': quaesitum est, an,
si quam suburbanam adiacentem possessionem haberet, haec quoque ex causa fidei-
commissi Maeuiis debeatur. respondit posse ad hanc quoque uerborum significationem ex-
tendi. item quaesitum est, an, si calendarii, quod in patria sua uel intra fines eius de- 5
functus exercuit, instrumenta in domo, quam in patria sua habebat, reliquit, an id quoque
kalendarium propter uerba supra scripta Maeuiis ex causa fideicommissi deberetur. respon-
dit non deberi. item quaesitum est, an pecunia, quae in arca domi Gadibus inuenta esset,
uel ex diuersis nominibus exacta et ibi deposita, ex fideicommisso debeatur. respondit
supra responsum. Testamento, quo filium et uxorem heredes instituerat, filiae per fidei- 7.1
commissum centum, cum in familia nuberet, legauit et adiecit ita: 'fidei tuae, filia, com-
mitto, ut, cum in familia nubas et quotienscumque nubes, patiaris ex dote tua, quam
dabis, partem dimidiam stipulari fratrem tuum et Seiam matrem tuam pro partibus dimi-
diis dari sibi, si in matrimonio eius cui nubes siue diuortio facto, priusquam dos tua 5
reddatur eoue nomine satisfactum erit, morieris nullo filio filiaue ex eo relicto'. pater uir-
ginem filiam nuptum collocauit eiusque nomine dotem dedit et post diuortium eandem
recepit et alii in matrimonium cum dote dedit et stipulatus est eam dotem sibi aut filiae
suae reddi: manente filia in matrimonio secundo mortuus est eodem testamento relicto
eique heredes exstiterunt filius et uxor: postea marito defuncto puella dote recepta nupsit 10
alii praesentibus et consentientibus fratre et matre, quae etiam dotem eius auxit, et neuter
eorum stipulati sunt dotem: mox matri filius et filia heredes exstiterunt: deinde in matri-
monio filia decessit marito herede relicto. quaesitum est, cum puella non ex causa legati
pecuniam in dotem ab heredibus patris acceperat, sed mortuo secundo marito mater fami-
lias facta dotem reciperauerat, an heres eius ex causa fideicommissi fratri defunctae tenea- 15
tur in eam pecuniam, quam percipere posset, si dotem stipulatus esset. respondit secundum
ea quae proponerentur non teneri. Eius heres uel legatarius rogatus est, ut quendam 8.1
adoptet, his uerbis adiectis: 'si alias fecerit, exheres esto' uel 'perdat legatum'. quaesitum
est, si non adoptauerit, an ei qui adoptatus non est actio quaedam ex fideicommisso com-
petit. respondit fideicommissum, quo quis rogatur ut adoptet, ratum non esse. 'Agri pla- 9.1
gam, quae est in regione illa, Maeuiis Publio et Gaio transcribi uolo, pretio facto uiri
boni arbitratu et hereditati illato, duplae euictione expromissa reliquis heredibus, ita ut
sub poena centum promittant eam agri plagam partemue eius ad Sei<u>m posterosue eius
non peruenturam quaqua ratione.' quaesitum est, an legatum ualeat, cum Publius emere 5
uelit, Gaius nolit. respondit eum, qui fideicommissum praestari sibi uelit, posse partem
dimidiam eius agri qui legatus est petere, quamuis alter persequi nolit. item quaesitum
est, cautio, quae interponi debeat secundum uoluntatem, pro quota parte cuique heredum
praestanda sit. respondit pro ea portione, quae ex fideicommisso praestatur. Sorori le- 10.1
gauit homines quos nominauit testamento eiusque fidei commissit, ut eadem mancipia filiis
suis cum obiret restitueret. quaesitum est, adgnata ex his an defuncti filii heredibus re-
stituenda sint post mortem legatariae an remaneant apud heredes eius. respondit ea, quae
postea adgnata essent, uerbis fideicommissi non contineri. Pater naturalis filiae suae ex 11.1
testamento mariti eius fideicommissi debitor, cum ea mulier alii nuberet, non mandatu
mulieris dotem marito eius dedit et sibi reddi eam stipulatus est, si sine liberis filia mo-
reretur: mulier filiam suscepit: quaesitum est, an fideicommissum a patre exigere possit.
respondit, si nec ratam habuisset dotem datam, superesse fideicommissi petitionem. idem 5
quaesiit, an, si pater accepto facere stipulationem uelit, mulieri persecutio fideicommisso-
rum deneganda sit. respondit supra responsum, eumque patrem, de quo quaereretur, si
ita dedisset, ut mulier ratum haberet, posse condicere. Seium maritum scripsit heredem 12.1
eique substituit Appiam alumnam fideique heredis commisit, ut post mortem suam heredi-
tatem eidem alumnae restitueret aut, si quid ante contigisset alumnae, tunc Ualeriano
fratris filio restitueret eandem hereditatem. quaesitum est, si Seius uiuus, quidquid ad
eum ex hereditate peruenisset, alumnae restituisset, an secundum uoluntatem defunctae id 5
fecisse uideretur: praesertim cum haec idem substituta esset. respondit, si uiuo Seio Appia
decessisset, non esse liberatum a fideicommisso Ualeriano relicto. Scaeuola respondit: 13.1
cum heres scriptus rogatus esset, cum uolet, alii restituere hereditatem, interim non est
compellendus ad fideicommissum. Claudius: post mortem enim utique creditur datum.
Heredis scripti fidei commisserat, ut Seiae uxori uniuersam restitueret hereditatem et uxoris 14.1
fidei commisit in haec uerba: 'a te, Seia, peto, ut quidquid ad te ex hereditate mea per-
uenerit, exceptis his, si qua tibi supra legaui, reliquum omne reddas restituas Maeuiae
infanti dulcissimae. a qua Seia satis exigi ueto, cum sciam eam potius rem aucturam
quam detrimento futuram'. quaesitum est, an statim Maeuia fideicommissum a Seia petere 5
possit. respondit nihil proponi, cur non possit.
  Idem libro trigesimo tertio digestorum. Titius heredes instituit Seiam uxo- 42.pr.1
rem ex parte duodecima, Maeuiam ex reliquis partibus et de monumento quod sibi ex-
strui uolebat, ita cauit: 'corpus meum uxori meae uolo tradi sepeliendum in fundo illo et
monumentum exstrui usque ad quadri<n>gentos aureos'. quaero, cum in duodecima parte
non amplius quam centum quinquaginta aurei ex bonis mariti ad uxorem perueniant, an 5
hac scriptura ab ea sola monumentum sibi testator exstrui uoluerit. respondi ab utraque
herede monumentum pro hereditariis portionibus instruendum.
  Celsus libro quinto decimo digestorum. Si filiae pater dotem arbitratu tu- 43.pr.1
torum dari iussisset, Tubero perinde hoc habendum ait ac si uiri boni arbitratu legatum
sit. Labeo quaerit, quemadmodum apparet, quantam dotem cuiusque filiae boni uiri
arbitratu constitui oportet: ait id non esse difficile ex dignitate, ex facultatibus, ex nu-
mero liberorum testamentum facientis aestimare. 5
  Pomponius libro secundo ad Sabinum. Si fundus legatus sit cum his quae 44.pr.1
ibi erunt, quae ad tempus ibi sunt non uidentur legata: et ideo pecuniae, quae faenerandi
causa ibi fuerunt, non sunt legatae.
  Ulpianus libro uicesimo secundo ad Sabinum. Hoc legatum 'uxoris causa 45.pr.1
parata' generale est et continet tam uestem quam argentum aurum ornamenta ceteraque,
quae uxoris gratia parantur. sed quae uideantur uxoris causa parari? Sabinus libris ad
Uitellium ita scripsit: quod in usu frequentissime uersatur, ut in legatis uxoris adiciatur
'quod eius causa parata sint', hanc interpretationem optinuit, quod magis uxoris causa 5
quam communis promiscuique usus causa paratum foret. neque interesse uisum est, ante
ductam uxorem id pater familias parauisset an postea an etiam ex his rebus quibus ipse
uti soleret uxori aliquid adsignauisset, dum id mulieris usibus proprie adtributum esset.
  Paulus libro secundo ad Uitellium. Ea tamen adiectio legatum alias exi- 46.pr.1
guius, alias plenius efficit. augetur, cum sic scriptum est: 'quaeque eius causa parata sunt':
id enim significat et si quid praeter ea quae dicta sunt eius causa paratum est: minuitur
detrac<ta> coniunctione, quia ex omnibus supra comprehensis ea sola definiuntur, quae eius
causa parata sunt. 5
  Ulpianus libro uicesimo secundo ad Sabinum. Si quid earum rerum ante 47.pr.1
comparauit quam uxorem duxit, si id ei ut uteretur tradidit, perinde est, quasi postea pa-
rauisset. ex eo autem legato ea pertinent ad uxorem, quae eius causa empta comparata
quaeque retenta sunt: in quibus etiam quae prioris uxoris quaeque filiae neptis uel nurus
fuerunt continentur. Inter emptum et paratum quid interest, quaeritur: et responsum est 1.1
in empto paratum inesse, in parato non continuo emptum contineri: ueluti si quis quae
prioris uxoris causa emisset, posteriori uxori tradidisset, eas res eum posterioris uxoris
causa parauisse, non emisse constat. ideoque quamuis maritus posterioris uxoris causa
nihil emerit, tamen tradendo quae prior habuerit, eius causa parata sunt. etsi ei adsignata 5
non sunt, legato cedunt: at quae prioris uxoris causa parata sunt, ita posteriori debentur,
si ei adsignata sint, quia non est ita de posteriore uxore cogitatum, cum compararentur.
  Paulus libro quarto ad Sabinum. Nam ne id quidem quod traditum est, si postea 48.pr.1
ademptum sit, legato cedet.
  Ulpianus libro uicesimo secundo ad Sabinum. Item legato continentur man- 49.pr.1
cipia, puta lecticarii, qui solam matrem familias portabant. item iumenta uel lectica uel
sella uel burdones. item mancipia alia, puellae fortassis, quas sibi comatas mulieres
exornant. Sed et si forte uirilia ei quaedam donauerit, quodammodo eius causa parata 1.1
uidebuntur. Proinde et si quaedam promiscui usus sint, solitus tamen fuerit ab ea quasi 2.1
usum mutuari, dicendum erit ipsius causa uideri parata. Item interest, ipsius causa pa- 3.1
rata sint ei legata an ipsius causa empta: paratis enim omnia continentur, quae ipsius
usibus fuerunt destinata, empta uero ea sola, quae propter eam empta fecit maritus.
unde non continebuntur emptis solis legatis, quae alia ratione pater familias adquisita ei
destinauit: utroque autem legato continebuntur et quae maritus emi mandauerat uel quae 5
emerat, necdum autem ei adsignauerat, adsignaturus si ui<x>isset. Parui autem 4.1
refert, uxori an concubinae quis leget, quae eius causa empta parata sunt: sane enim nisi
dignitate nihil interest. Si uxori aurum, quod eius causa paratum est, legatum sit 5.1
et postea sit conflatum, materia tamen maneat, ea ei debetur. Sed ut legatum ualeat, 6.1
mortis tempore uxorem esse debere Proculus scribsit et uerum est: separatio enim dis-
soluit legatum. Hoc legatum et filio et filiae relinqui potest: 'quae eius gratia parata sunt', 7.1
et seruo seruaeque: et continebuntur quae ipsi sunt adtributa uel destinata.
  Idem libro uicesimo tertio ad Sabinum. Cum filio familias ita legatur: 'cum 50.pr.1
is in tutelam suam peruenerit', pubertatis tempus significatur. et sane si impuberi filio
familias legatum sit, plerumque sentiendum est, quod Sabinus ait, ut non et pater familias
fiat, sed ut pubes. ceterum si mater, quae suspectam habuit mariti a quo diuorterat ui-
tam, filio suo quamuis impuberi leget, non uidetur sensisse de eo tempore, quo pubes 5
est, sed eo, quo et pubes et pater familias est (nam et si pubes fuit, multo magis di-
cemus de patre familias eam sensisse), ac si dixisset 'in suam tutelam et in suam po-
testatem'. Quod si quis patri familias impuberi leget, cum suae tutelae sit, de puber- 1.1
tate sensit, interdum et de uiginti quinque annis, si mens testantis appareat. nam si iam
puberi, minori tamen uiginti quinque annis legauit, procul dubio anni uiginti quinque erunt
praestituti. Item si furioso uel prodigo uel ei, cui praetor ex causa curatorem dedit, ita 2.1
sit legatum, puto et de eo sensum casu, quo curae et tutelae liberetur. Ex his et huius- 3.1
modi apparet uoluntatis quaestionem Sabinum interpretatum: et utique non dubitaret, si
puberi et multo magis maiori uiginti quinque annis ita sit legatum, de sua potestate testa-
torem sensisse. Sic autem haec scriptura uaria est et uoluntatis habet quaestionem, ut 4.1
illa quoque, si quis ita scripserit 'cum sui iuris fuerit factus' nam aliter alias accipiatur:
et plerumque potestatis liberationem continet, plerumque pubertatem uel uicesimum quin-
tum annum. Ego quidem et si quis iam puberi, minori tamen uiginti quinque annis sic 5.1
legauerit 'cum ad pubertatem peruenerit', puto de aetate eum sensisse, quae caret in in-
tegrum restitutione. Idem et si quis 'cum suae aetatis fuerit factus', utrum de pubertate 6.1
an de uiginti quinque annis sensum sit, disputari de uoluntate potest, non minus quam
si ita adscripserit 'cum iustae aetatis sit factus' uel 'cum maturae aetatis' uel 'cum ado-
leuerit'.
  Paulus libro quarto ad Sabinum. Si filiae familias ita legatum sit 'cum in 51.pr.1
tutelam suam peruenerit', tunc debebitur, cum uiripotens facta fuerit.
  Ulpianus libro uicesimo quarto ad Sabinum. Librorum appellatione conti- 52.pr.1
nentur omnia uolumina, siue in charta siue in membrana sint siue in quauis alia materia:
sed et si in philyra aut in tilia (ut nonnulli conficiunt) aut in quo alio corio, idem erit
dicendum. quod si in codicibus sint membraneis uel chartaceis uel etiam eboreis uel alte-
rius materiae uel in ceratis codicillis, an debeantur, uideamus. et Gaius Cassius scribit 5
deberi et membranas libris legatis: consequenter igitur cetera quoque debebuntur, si non
aduersetur uoluntas testatoris. Si cui centum libri sint legati, centum uolumina ei dabi- 1.1
mus, non centum, quae quis ingenio suo metitus est, qui ad libri scripturam sufficerent:
ut puta cum haberet Homerum totum in uno uolumine, non quadraginta octo libros com-
putamus, sed unum Homeri uolumen pro libro accipiendum est. Si Homeri corpus sit le- 2.1
gatum et non sit plenum, quantaecumquae rha<p>sodiae inueniantur, debentur. Libris autem 3.1
legatis bibliothecas non contineri Sabinus scribit: idem et Cassius: ait enim membranas
quae scriptae sint contineri, deinde adiecit neque armaria neque scrinia neque cetera,
in quibus libri conduntur, deberi. Quod tamen Cassius de membranis puris scripsit, ue- 4.1
rum est: nam nec chartae purae debentur libris legatis nec chartis legatis libri debebuntur,
nisi forte et hic nos urserit uoluntas: ut puta si quis forte chartas sic reliquerit 'chartas
meas uniuersas', qui nihil aliud quam libros habebat, studiosus studioso: nemo enim du-
bitabit libros deberi: nam et in usu plerique libros chartas appellant. quid ergo, si quis 5
chartas legauerit puras? membranae non continebuntur neque ceterae ad scribendum ma-
teriae, sed nec coept<i> scribi libri. Unde non male quaeritur, si libri legati sint, an con- 5.1
tineantur nondum perscripti. et non puto contineri, non magis quam uestis appellatione
nondum detexta continetur. sed perscripti libri nondum malleati uel ornati continebuntur:
proinde et nondum conglutinati uel emendati continebuntur: sed et membranae nondum
consutae continebuntur. Chartis legatis neque papyrum ad chartas paratum neque chartae 6.1
nondum perfectae continebuntur. Sed si bibliothecam legauerit, utrum armarium solum 7.1
uel armaria continebuntur an uero libri quoque contineantur, quaeritur. et eleganter Nerua
ait interesse id, quod testator senserit: nam et locum significari bibliothecam eo: alias
armarium, sicuti dicimus 'eboream bibliothecam emit': alias libros, sicuti dicimus 'biblio-
thecam emisse'. Quod igitur scribit Sabinus libros bibliothecam non sequi, non per omnia 7a.1
uerum est: nam interdum armaria quoque debentur, quae plerique bibliothecas appellant.
plane si mihi proponas adhaerentia esse membro armaria uel adfixa, sine dubio non de-
bebuntur, cum aedificii portio sint. Quod in bibliotheca tractauimus, idem Pomponius 8.1
libro sexto ex Sabino in da<c>tyliotheca legata tractat: et ait anulos quoque contineri, non
solum thecam, quae anulorum causa parata sit: hoc autem ex eo coniectat, quod ita pro-
ponitur quis legasse: 'dactyliothecam <m>eam et si quos praeterea anulos habeo' et ita La-
beonem quoque existimasse ait. Sunt tamen quaedam, quae omnimodo legatum sequuntur: 9.1
ut lectum legatum contineat et fulctra et armariis et l<o>culis claustra et claues cedunt.
  Paulus libro quarto ad Sabinum. Argento legato constat arculas ad lega- 53.pr.1
tarium non pertinere. Item anulis legatis dactyliothecae non cedunt. 1.1
  Pomponius libro septimo ad Sabinum. Si pure tibi legauero, deinde postea 54.pr.1
scripsero ita: 'hoc amplius si nauis ex Asia uenerit, heres meus ei fundum dato', uerius
est eo uerbo 'amplius' superiora repeti, sicuti dicimus 'Lucius Titius plebi quina milia
dedit, hoc amplius Seius uiscerationem', quina quoque milia Seium dedisse intellegimus
et 'Titius accepit quinque, Seius hoc amplius fundum', Seium quinque quoque accepisse 5
intellegimus.
  Ulpianus libro uicesimo quinto ad Sabinum. Ligni appellatio nomen ge- 55.pr.1
nerale est, sed sic separatur, ut sit aliquid materia, aliquid lignum. materia est, quae
ad aedificandum fulciendum necessaria est, lignum, quidquid conburendi causa paratum
est. sed utrum ita demum, si concisum sit an et si non sit? et Quintus Mucius libro se-
cundo refert, si cui ligna legata essent, quae in fundo erant, arbores quidem materiae causa 5
succisas non deberi: nec adiecit, si non comburendi gratia succisae sunt, ad eum per-
tinere, sed sic intellegi consequens est. Ofilius quoque libro quinto iuris partiti ita scripsit, 1.1
cui ligna legata sunt, ad eum omnia ligna pertinere, quae alio nomine non appellantur,
ueluti uirgae carbones nuclei oliuarum, quibus ad nullam aliam rem nisi ad
comburendum possit uti: sed et balani uel si qui alii nuclei. Idem libro secundo 2.1
negat arbores nondum concisas, nisi quae minutatim conciduntur, uideri ei legatas, cui
ligna legata sunt. ego autem arbitror hoc quoque ligni appellatione contineri, quod non-
dum minutatim fuit concisum, si iam concidendo fuit destinatum. proinde si siluam huic
rei habebat destinatam, silua quidem non cedet, deiectae autem arbores lignorum appella- 5
tione continebuntur, nisi aliud testator sensit. Lignis autem legatis quod comburendi causa 3.1
paratum est continetur, siue ad balnei calefactionem siue diaetarum hypocaustarum siue
ad calcem uel ad aliam rem coquendam solebat uti. Ofilius libro quinto iuris partiti 4.1
scripsit nec sarmenta ligni appellatione contineri: sed si uoluntas non refragatur, et uir-
gulae et gremia et sarmenta et superamenta materiarum et uitium stirpes atque radices
continebuntur. Lignorum appellatione in quibusdam regionibus, ut in Aegypto, ubi harun- 5.1
dine pro ligno utuntur, et harundines et papyrum comburitur et herbulae quaedam uel
spinae uel uepres continebuntur. quid mirum? cum ξύλον hoc et naues ξυληγὰϲ appellant,
quae haec ἀπὸ τῶν ἑλῶν deducunt. In quibusdam prouinciis et editu bubum ad hanc rem 6.1
utuntur. Si lignum sit paratum ad carbones coquendas atque conficiendas, ait Ofilius libro 7.1
quinto iuris partiti carbonum appellatione huiusmodi materiam non contineri:
sed an lignorum? et fortassis quis dicet nec lignorum: non enim lignorum gratia haec
testator habuit. sed et titiones et alia ligna cocta ne fumum faciant utrum ligno an car-
boni an suo generi adnumerabimus? et magis est, ut proprium genus habeatur. Sulpurata 8.1
quoque de ligno aeque eandem habebunt definitionem. Ad faces quoque parata non erunt 9.1
lignorum appellatione comprehensa, nisi haec fuit uoluntas. De pinu autem integri strobili 10.1
ligni appellatione continebuntur.
  Paulus libro quarto ad Sabinum. Pali et perticae in numero 56.pr.1
materiae redigendi sunt, et ideo lignorum appellatione non continentur.
  Pomponius libro trigesimo ad Sabinum. Seruius respondit, cui omnis materia 57.pr.1
legata sit, ei nec arcam nec armarium legatum esse.
  Ulpianus libro quarto disputationum. Cum uxori suae quis ea, quae eius 58.pr.1
causa parata sunt, legasset, dehinc uiuus purpuras comparasset in prouincia necdum tamen
aduexisset, rescriptum est ad mulierem purpuras pertinere.
  Iulianus libro trigesimo quarto digestorum. Qui chirographum legat, non 59.pr.1
tantum de tabulis cogitat, sed etiam de actionibus, quarum probatio tabulis continetur:
appellatione enim chirographi uti nos pro ipsis actionibus palam est, cum uenditis chiro-
graphis intellegimus nomen uenisse. quin etiam si nomen quis legauerit, id quod in actio-
nibus est legatum intellegitur. 5
  Alfenus libro secundo digestorum a Paulo epitomatorum. Cum quaere- 60.pr.1
r<e>tur, agni legati quatenus uiderentur, quidam aiebant agnum dumtaxat sex mensum
esse: sed uerius est eos legatos esse, qui minores anniculi<s> essent. Seruis et ancillis ur- 1.1
banis legatis agasonem mulionem legato non contineri respondi: eos enim solos in eo
numero haberi, quos pater familias circum se ipse sui cultus causa haberet. Lana lino 2.1
purpura uxori legatis, quae eius causa parata essent, cum multam lanam et omnis generis
reliquisset, quaerebatur, an omnis deberetur. respondit, si nihil ex ea destinasset ad usum
uxoris, sed omnis commixta esset, non dissimilem esse deliberationem, cum penus legata
esset et multas res quae penus essent reliquisset, ex quibus pater familias uendere solitus 5
esset. nam si uina diffudisset habiturus usioni ipse et heres eius, tamen omne in penu
existimari. sed cum probaretur eum qui testamentum fecisset partem penus uendere so-
litum esse, constitutum esse, ut ex eo, quod ad annum opus esset, heredes legatario darent.
sic mihi placet et in lana fieri, ut ex ea quod ad usum annuum mulieri satis esset, ea
sumeret: non enim deducto eo, quod ad uiri usum opus esset, reliquum uxori legatum 10
ess<e>, sed quod uxoris causa paratum esset. Praediis legatis et quae eorum praediorum 3.1
colendorum causa empta parataque essent, neque topiarium neque saltuarium legatum ui-
deri ait: topiarium enim ornandi, saltuarium autem tuendi et custodiendi fundi magis quam
colendi paratum esse: asinum machinarium legatum uideri: item oues, quae stercorandi
fundi causa pararentur: item opilionem, si eius generis oues curaret. 5
  Idem libro octauo digestorum a Paulo epitomatorum. Textoribus omnibus, 61.pr.1
qui sui essent cum moreretur, legatis quaesitum est, an et is, quem postea ex his ostia-
rium fecisset, legato contineretur. respondit contineri: non enim ad aliu<d> artificium, sed
ad alium usum transductum esse.
  Iulianus libro singulari de ambiguitatibus. Qui duos mulos habebat ita le- 62.pr.1
gauit: 'mulos duos, qui mei erunt cum moriar, heres dato': idem nullos mulos, sed duas
mulas reliquerat. respondit Seruius deberi legatum, quia mulorum appellatione etiam mulae
continentur, quemadmodum appellatione seruorum etiam seruae plerumque continentur. id
autem eo ueniet, quod semper sexus masculinus etiam femininum sexum continet. 5
  Idem libro primo ad Urseium Ferocem. In repetendis legatis haec uerba 63.pr.1
quae adici solent 'item dare damnas esto' et ad condiciones et ad dies legatorum easdem
repetendas referri Sabinus respondit.
  Africanus libro sexto quaestionum. Qui filium et nepotem heredem insti- 64.pr.1
tuerat, certa praedia quaeque in his mortis tempore sua essent nepoti per fideicommissum
dederat excepto kalendario: mortis tempore in ea arca, in qua instrumenta et cautiones
debitorum erant, pecunia numerata inuenta est. plerisque uidebatur uix uerosimile esse,
ut testator de pecunia numerata sensisset. ego autem illud dignum animaduersione existi- 5
mabam, cum quis kalendarium praestari alicui uoluerit, utrumne nomina dumtaxat debi-
torum praestari uoluisse intellegendus est an uero etiam pecuniam, si qua ab his exacta,
eidem tamen kalendario destinata fuerit. et magis puto, quemadmodum, si exactae pecu-
niae et rursus collocatae essent, permutatio nominum non peremeret uel minueret fidei-
commissum, ita ipsae quoque pecuniae, si adhuc kalendario, id est nominibus faciendis 10
destinatae essent, eidem fideicommisso cedere debeant. quin etiam illud quoque putem
defendi posse, ut non modo a debitoribus exactae pecuniae, sed quacumque de causa re-
dactae, eidem tamen rationi fuerint destinatae fideicommisso cedant.
  Marcianus libro septimo institutionum. Legatis seruis exceptis negotiato- 65.pr.1
ribus Labeo scripsit eos legato exceptos uideri, qui praepositi essent negotii exercendi
causa, ueluti qui ad emendum locandum conducendum praepositi essent: cubicularios autem
uel obsonatores uel eos, qui piscatoribus praepositi sunt, non uideri negotiationis appella-
tione contineri: et puto ueram esse Labeonis sententiam. Si ex officio quis ad artificium 1.1
transierit, quidam recte putant legatum exstingui, quia officium artificio mutatur: non idem
e contrario cum lecticarius cocus postea factus est. Si unus seruus plura artificia sciat 2.1
et alii coci legati fuerunt, alii textores, alii lecticarii, ei cedere seruum dicendum est, cui
legati sunt in quo artificio plerumque uersabatur. Ornatricibus legatis Celsus scribsit 3.1
eas, quae duos tantum menses apud magistrum fuerunt, legato non cedere, alii et has
cedere, ne necesse sit nullam cedere, cum omnes adhuc discere possint et omne artificium
incrementum recipit: quod magis optinere debet, quia humanae naturae congruum est. Peco- 4.1
ribus legatis Cassius scripsit quadrupedes contineri, quae gregatim pascuntur. et
sues autem pecorum appellatione continentur, quia et hi gregatim pascuntur: sic denique
et Homerus in Odyssia ait,
    δήειϲ τόν γε ϲύεϲϲι παρήμενον· αἳ δὲ νέμονται 5
    πὰρ Κόρακοϲ πέτρῃ ἐπί τε κρήνῃ Ἀρεθούϲῃ.
Iumentis legatis boues non continentur nec contra. 5.1
Equis autem legatis et equae conti- 6.1
nentur. Ouibus legatis agni non continentur: quamdiu autem agnorum loco sunt, ex usu 7.1
cuiusque loci sumendum est: nam in quibusdam locis ouium numero esse uidentur, cum
ad tonsuram uenerint.
  Paulus libro tertio sententiarum. Auibus legatis anseres pha- 66.pr.1
siani et gallinae et auiaria debebuntur: phasianarii autem et pastores anserum non con-
tinentur, nisi id testator expressit.
  Marcianus libro septimo institutionum. Qui saltum aestiuum legauit et hoc 67.pr.1
amplius etiam eas res legauerit, quae ibi esse solent, non uidetur de illis pecoribus sen-
sisse, quae hieme in hibernis aut aestate in aestiuis esse solent, sed de illis sensit, quae
perpetuo ibi sunt.
  Ulpianus libro primo responsorum. Iunianio respondit testatorem adiciendo 68.pr.1
'praedium Seianum omne' eam quoque partem fundi supra scripti quasi ad se pertinentem
uideri per fideicommissum reliquisse, quam ex causa pignoris nactus est, saluo scilicet
iure debitoris. Ex his uerbi<s>: 'curate agros attendere, et ita fiet, ut filius meus filios 1.1
uestros uobis condonet', fideicommissum peti non posse. Seruos communes a Seia ita re- 2.1
lictos 'si mei erunt cum moriar' non deberi, si modo hoc sensit testatrix, ut ita deberentur,
si in solidum eius fuissent. Praediis cum his enthecis, quae in ea possessione sunt, relictis 3.1
mancipia quoque praediorum, cum illic testamenti facti tempore fuerunt, cedent: sed et
quae postea accesserunt, si modo hoc testator manifeste expressit.
  Marcellus libro singulari responsorum. Non aliter a significatione uerbo- 69.pr.1
rum recedi oportet, quam cum manifestum est aliud sensisse testatorem. Titius codicillis 1.1
suis ita cauit: 'Publio Maeuio omnes iuuenes, quos in ministerio habeo, dari uolo': quaero,
a qua aetate iuuenes et in quam intellegi debeant. Marcellus respondit, quos uerbis quae
proponerentur demonstrare uoluerit testator, ad notionem eius, qui de ea re cogniturus
esset, pertinere: non enim in causa testamentorum ad definitionem utique descendendum 5
est, cum plerumque abusiue loquantur nec propriis nominibus ac uocabulis semper utantur.
ceterum existimari posset iuuenis is, qui adulescentis excessit aetatem,
quoad incipiat inter seniores numerari.
  Ulpianus libro uicesimo secundo ad Sabinum. Si cui lana legetur, id lega- 70.pr.1
tum uidetur quod tinctum non est, sed αὐτοφυέϲ: Siue autem facta est siue infecta, lanae 1.1
appellatione continetur. Quaesitum est, utrum lanae appellatione ea sola contineatur quae 2.1
neta non est an et ea quae neta est, ut puta stamen et subtemen: et Sabinus et netam
contineri putat, cuius sententia utimur. Lanae appellationem eatenus extendi placet, quoad 3.1
ad telam peruenisset. Et sciendum sucidam quoque contineri et lotam, si modo tincta non 4.1
sit.
Lanae appellatione tomentum non continebitur. 5.1
Sed nec ea lana, ex qua quis quasi 6.1
uestimentum fecerit ualetudinis uel deliciarum gratia, continebitur. Ne ea quidem, quae 7.1
fomentationis gratia parata sunt uel medicinae, lanarum appellatione continentur. Sed et 8.1
pelles lanatae contineantur? et hoc lanae cedere manifestum est. Lana legata etiam lepo- 9.1
rinam lanam et anserinam et caprinam credo contineri et de ligno, quam ἐριόξυλον appel-
lant.
Linum autem lana legata utique non continebitur. 10.1
Lino autem legato tam factum 11.1
quam infectum continetur quodque netum quodque in tela est, quod est nondum detextum.
ergo aliud in lino quam in lana est. et quidem si tinctum linum sit, credo lino contine-
bitur. Uersicoloribus uidendum est. et constabat apud ueteres lanae appellatione uersico- 12.1
loria non contineri, sed ea omnia uideri legata, quae tincta sunt, et neta, quae neque
detexta neque contexta sunt. proinde quaeritur, an purpura appellatione uersicolorum con-
tineatur. et ego arbitror ea, quae tincta non sunt, uersicoloribus non adnumerari et ideo
neque album neque naturaliter nigrum contineri nec alterius coloris naturalis: purpuram 5
autem et coccum, quoniam nihil natiui coloris sunt, contineri arbitror, nisi aliud sensit
testator. Purpurae autem appellatione omnis generis purpuram contineri puto: sed coccum 13.1
non continebitur, fucinum et ianthinum continebitur. purpurae appellatione etiam subtemen
factum contineri nemo dubitat: lana tinguendae purpurae causa destinata non continebitur.
  Ulpianus libro uicesimo ad Sabinum. Cum suae ancillae siue serui in testa- 71.pr.1
mento scribuntur, hi designari uidentur, quos pater familias suorum numero habuit.
  Paulus libro quarto ad Sabinum. Eadem in omnibus rebus, quas suas quis 72.pr.1
legauerit, dicenda sunt.
  Ulpianus libro uicesimo ad Sabinum. Suos autem seruos uel ancillas eos 73.pr.1
accipimus, qui sunt pleno iure testantis: inter quos fructuarii non continebuntur. Sed qui 1.1
bona fide testatori seruiunt, suorum appellatione magis est ut contineantur, si modo suo-
rum appellatione eos quos suorum numero habuit uoluit contineri. Eos uero, qu<o>s quis 2.1
pignori hypothecaeue dedit, sine dubio inter suos legasse uidebitur debitor: creditor ne-
quaquam. Proinde si quis seruos habuit proprios, sed quorum operas locabat uel pistorias 3.1
uel histrionicas uel alias similes, an seruorum appellatione etiam hos legasse uideatur?
quod et praesumi oportet, nisi contraria uoluntas testatoris appareat. Eum, qui uenalicia- 4.1
riam uitam exercebat, puto suorum numero non facile contineri uelle eiusmodi mancipia,
nisi euidens uoluntas fuit etiam de his sentientis: nam quos quis ideo comparauit, ut ilico
distraheret, mercis magis loco quam suorum habuisse credendus est. Uicarios autem ser- 5.1
uorum suorum numero non contineri Pomponius libro quinto scribit.
  Pomponius libro sexto ad Sabinum. Si quis suos seruos legauit, communes quoque con- 74.pr.1
tinentur et in quibus usus fructus alienus fuit.
  Ulpianus libro uicesimo ad Sabinum. Nummis indistincte legatis hoc receptum est, ut 75.pr.1
exiguiores legati uideantur, si neque ex consuetudine patris familiae neque ex regionis,
unde fuit, neque ex contextu testamenti possit apparere.
  Idem libro secundo ad edictum. Chartis legatis nemo dicet scriptas et libros 76.pr.1
iam factos legato cedere. hoc idem et in tabulis est.
  Iauolenus libro primo ex Plautio. Cum in subst<it>utione legata repetuntur, 77.pr.1
libertates etiam continentur.
  Paulus libro secundo ad Uitellium. quaesitum est 78.pr.1
Stichum seruum ex eo fundo ante annum mortis testatoris abductum et disciplinae tradi-
tum, postea in eum fundum non reuersum an deberetur. responsum est, si studendi causa
mississet, non quo de fundo eum aliorsum transferret, deberi. 'Maeui fili, quod 1.1
iam tibi maximam partem facultatium dederim, contentus esse debes fundo Semproniano
cum suis inhabitantibus, id est familia, et quae ibi erunt.' quaesitum est de nominibus
debitorum et nummis. eadem epistulam talem emisit: 'argentum omne et supellectilem,
quodcumque habeo, tibi dono et quidquid in praedio Semproniano habeo'. an supellex, 5
quae in aliis praediis uel domibus esset, ad Maeuium pertineret? et an serui, quos ex eo
fundo aliis legauit? responsum est nomina et nummos non uideri deberi, nisi manifeste
de his quoque legandis uoluntas defunctae adprobaretur. seruos ex isdem fundis aliis
datos deminuisse filii legatum. de argento et suppellectili quae alibi esset eum cuius notio
est aestimaturum, ut id optineat, quod testatori placuisse a legatario adprobabitur. Prae- 2.1
dia quidam reliquit adiectis uerbis: 'uti a me possessa sunt et quaecum-
que ibi erunt cum moriar': quaesitum est de mancipiis, quae in his praediis morata fuerunt
uel operis rustici causa uel alterius officii, ceterisque rebus, quae ibi fuerunt in diem mortis,
an ad legatarium pertinerent. respondit ea omnia, de quibus quaereretur, legata uideri. 5
'Peto, ut fundum meum Campanianum Genesiae alumnae meae adscribatis 3.1
ducentorum aureorum ita uti est.' quaeritur, an fundo et reliqua colonorum et mancipia,
si qua mortis tempore in eo fuerint, debeantur. respondit reliqua quidem colonorum non
legata: cetera uero uideri illis uerbis 'ita uti est' data. Illud fortasse quaesiturus 4.1
sit aliquis, cur argenti appellatione etiam factum argentum comprehendetur, cum, si mar-
mor legatum esset, nihil praeter rudem materiam demonstratum uideri posse<t>. cuius haec
ratio traditur, quippe ea, quae talis naturae sint, ut saepius in sua redigi possint initia, ea
materiae potentia uicta numquam uires eius effugiant. Coccum quod proprio nomine ap- 5.1
pellatur quin uersicoloribus cederet, nemo dubitauit. quin minus porto coracinum aut hys-
ginum aut melinum suo nomine quam coccum purpuraue designatur? Cum uir ita legasset: 6.1
'quae uxoris causa parata sunt, ei do lego', ego apud praetorem fideicommissarium pete-
bam etiam res aestimatas, quarum pretium in dotem er<a>t, nec optinui, quasi testator non
sensisset de his rebus. atquin si in usum eius datae sint, nihil interest, ab ipsa an ab alio
comparatae sunt. postea apud Aburnium Ualentem inueni ita relatum: mulier res aesti- 5
matas in dotem dederat ac deinde maritus ei legauerat his uerbis: 'quae eius causa com-
parata emptaque essent'. dixit emptorum paratorumque appellatione non contineri ea, quae
in dotem data essent, nisi si maritus eas res, posteaquam ipsius factae essent, in uxoris
usum conuertisset. Rebus quae in fundo sunt legatis accedunt etiam ea, quae tunc non 7.1
sunt, si esse solent: nec quae casu ibi fuerunt, legata existimantur.
  Celsus libro nono digestorum. Si chorus aut familia legetur, perinde est 79.pr.1
quasi singuli homines legati sint. His uerbis: 'quae ibi mobilia mea erunt, do lego' num- 1.1
mos ibi repositos, ut mutui darentur, non esse legatos Proculus ait: at eos quos praesidii
causa repositos habet, ut quidam bellis ciuilibus factitassent, eos legato contineri. et audisse
se rusticos senes ita dicentes pecuniam sine peculio fragilem esse, peculium appellantes,
quod praesidii causa seponeretur. Area legata si inaedificata medio tempore fuerit ac 2.1
rursus area sit, quamquam tunc peti non poterat, nunc tamen debetur. Seruus quoque 3.1
legatus si interim manumittatur et postea seruus factus sit, peti potest.
  Idem libro trigesimo quinto digestorum. Coniunctim heredes institui aut 80.pr.1
coniunctim legari hoc est: totam hereditatem et tota legata singulis data esse, partes autem
concursu fieri.
  Modestinus libro nono differentiarum. Seruis legatis etiam ancillas quidam 81.pr.1
deberi recte putant, quasi commune nomen utrumque sexum contineat: ancillis uero legatis
masculos non deberi nemo dubitat. sed pueris legatis etiam puellae debentur: id non
aeque in puellis pueros contineri dicendum est. Mulieribus uero legatis etiam uirgines de- 1.1
bentur, sicuti uiris legatis etiam pueros deberi respondetur. Pecudibus autem legatis et 2.1
boues et cetera iumenta continentur. Armento autem legato etiam boues contineri con- 3.1
uenit, non etiam greges ouium et caprarum. Ouibus legatis neque agnos neque arietes 4.1
contineri quidam recte existimant. Ouium uero grege legato et arietes et agnos deberi 5.1
nemo dubitat.
  Idem libro nono regularum. Seruus, qui in fundo morari solitus erat, si fu- 82.pr.1
gerit, licet post mortem testatoris adprehendatur, fundo legato, ut instructus est, etiam ipse
legato cedit.
  Idem libro decimo responsorum. Quod his uerbis relictum est: 'quidquid ex 83.pr.1
hereditate bonisue meis ad te peruenerit, cum morieris, restituas', fructus, quos heres uiuus
percepit, item quae fructuum uice sunt non uenire placuisse: nec enim quicquam proponi,
ex quo de his quoque restituendis testatricem rogasse probari potest. Idem. Testator, qui 1.1
libertis fideicommissum relinquebat, substitutione inter eos facta expressit, ut post mortem
extremi ad posteros eorum pertineret: quaero, cum nemo alius sit nisi libertus eius qui
extremo mortuus est, an is ad fideicommissum admitti debeat. respondit: posterorum ap-
pellatione liberos tantummodo, non etiam libertos eorum, quibus fideicommissum relictum 5
est, fideicommisso contineri nequaquam incertum est.
  Iauolenus libro secundo ex Cassio. Cui quae Romae essent legata sunt, 84.pr.1
ei etiam quae custodi<ae> causa in horreis extra urbem reposita sunt, debentur.
  Pomponius libro secundo ad Quintum Mucium. Nuper constitutum est a 85.pr.1
principe, ut et non adiecto hoc 'meum' si quis corpus alicui leget et ita sentiat, ut ita de-
mum praestetur, si suum sit, ita ualere legatum, ut appareat magis sententiam legantis,
non hoc uerbum 'meum' respiciendum esse. et ideo elegans est illa distinctio, ut, quotiens
certum corpus legatur, ad praesens tempus adiectum hoc uerbum '<m>eum' non faciat con- 5
dicionem, si uero incertum corpus legetur, ueluti ita 'uina mea' 'uestem meam', uideatur
pro condicione hoc uerbum esse 'mea', ut ea demum, quae illius sint, uideantur legata. quod
non puto fortiter posse defendi, sed potius et hic uestem uel uinum, quod suorum numero
habuerit, hoc legatum esse: sic enim responsum est etiam quod coa<c>uerit uinum legato
cedere, si id uini numero testator habuisset. plane in mortis tempore collatum hunc ser- 10
monem 'uestem, quae mea erit' sine dubio pro condicione accipiendum puto: sed et
'Stichum qui meus erit' puto pro condicione accipiendum nec interesse, utrum ita 'qui meus
erit' an ita 'si meus erit': utrubique condicionem eam esse. Labeo tamen scribit etiam in
futurum tempus collatum hunc sermonem 'qui meus erit' pro demonstratione accipiendum,
sed alio iure utimur. 15
  Proculus libro quinto epistularum. Si ita legatum est 'domum quaeque mea 86.pr.1
ibi erunt, cum moriar', nummos ad diem exactos a debitoribus, ut aliis nominibus colloca-
rentur, non puto legatos esse et Labeonis distinctionem ualde probo, qui scripsit nec quod
casu abesset, minus esse legatum nec quod casu ibi sit, magis esse legatum.
  Paulus libro quarto ad legem Iuliam et Papiam. Et fideicommissum et 87.pr.1
mortis causa donatio appellatione legati continetur.
  Idem libro quinto ad legem Iuliam et Papiam. Lana legata uestem, quae 88.pr.1
ex ea facta sit, deberi non placet. Sed et materia legata nauis armariumue ex ea factum 1.1
non uindicetur.
Naue autem legata dissoluta neque materia neque nauis debetur. 2.1
Massa 3.1
autem legata scyphi ex ea facti exigi possunt.
  Idem libro sexto ad legem Iuliam et Papiam. Re coniuncti uidentur, non 89.pr.1
etiam uerbis, cum duobus separatim eadem res legatur. item uerbis, non etiam re: 'Titio
et Seio fundum aequis partibus do lego', quoniam semper partes habent legatarii. prae-
fertur igitur omnimodo ceteris, qui et re et uerbis coniunctus est. quod si re tantum con-
iunctus sit, constat non esse potiorem. si uero uerbis quidem coniunctus sit, re autem non, 5
quaestionis est, an coniunctus potior sit: et magis est, ut et ipse praeferatur.
  Idem libro septimo ad legem Iuliam et Papiam. Nominatim legatum acci- 90.pr.1
piendum est, quod a quo legatum sit intellegitur, licet nomen pronuntiatum non sit.
  Papinianus libro septimo responsorum. Praediis per praeceptionem filiae 91.pr.1
datis cum reliquis actorum et colonorum ea reliqua uidentur legata, quae de reditu prae-
diorum in eadem causa manserunt: alioquin pecuniam a colonis exactam et in kalendarium
in eadem regione uersam reliquis non contineri neque colonorum neque actorum facile con-
stabit, tametsi nominatim actores ad filiam pertinere uoluit. Ex his uerbis: 'Lucio Titio 1.1
praedia mea illa cum praetorio, sicut a me in diem mortis meae possessa sunt, do' instru-
mentum rusticum et omnia, quae ibi fuerunt, quo dominus fuisset instructior, deberi con-
uenit: colonorum reliqua non debentur. Pater filio tabernam purpurariam cum seruis in- 2.1
st<it>oribus et purpuris, quae in diem mortis eius <i>bi fuerunt, legauit. neque pretia purpurae
condita neque debita neque reliqua legato contineri placuit. 'Titio Seiana praedia, sicuti 3.1
comparata sunt, do lego.' cum essent Gabiniana quoque simul uno pretio comparata, non
sufficere solum argumentum emptionis respondi, sed inspiciendum, an litteris et rationibus
appellatione Seianorum Gabiniana quoque continentur et utriusque possessionis confusi re-
ditus titulo Seianorum accepto lati essent. Balneas legatae domus esse portionem consta- 4.1
bat: quod si eas publice praebuit, ita domus esse portionem balneas, si per domum quoque
intrinsecus adirentur et in usu patris familiae uel uxoris nonnumquam fuerunt et mercedes
eius inter ceteras meritoriorum domus rationibus accepto ferebantur et uno pretio com-
paratae uel instructae communi coniunctu fuissent. Qui domum possidebat, hortum ui- 5.1
cinum aedibus comparauit ac postea domum legauit. si hortum domus causa comparauit,
ut amoeniorem domum ac salubriorem possideret, aditumque in eum per domum habuit et
aedium hort<u>s additamentum fuit, domus legato continebitur. Appellatione domus insulam 6.1
quoque iniunctam domui uideri, si uno pretio cum domu fuisset comparata et utriusque
pensiones similiter accepto latas rationibus ostenderetur.
  Paulus libro tertio decimo responsorum. 'Si mihi Maeuia et Negidia filiae 92.pr.1
meae heredes erunt, tunc Maeuia e medio sumito praec<i>pito sibique habeto fundos meos
illum et illum cum casulis et custodibus omnium horum fundorum et cum his omnibus agris,
qui ad coniunctionem cuiusque eorum fundorum emption<e> uel quolibet alio casu optigerint,
item cum omnibus mancipiis pecoribus iumentis ceterisque uniuersis speciebus, quae in 5
isdem fundis quoue eorum cum moriar erunt, uti optimi maximique sunt utique eos in
diem mortis meae possedi et, ut plenius dicam, ita uti cluduntur.' in fundo autem uno ex
his, qui praelegati sunt, tabularium est, in quo sunt et complurium mancipiorum emptiones,
sed et fundorum et uariorum contractuum instrumenta, praeterea et nomin<a> debitorum:
quaero, an instrumenta communia sint. respondi secundum ea quae proponuntur instru- 10
menta emptionum, item debitorum, quae in fundo praelegato remanserunt, non uideri legato
contineri. His uerbis domibus legatis: 'fidei heredum meorum committo, uti sinant eum 1.1
habere domus meas, in quibus habito, nullo omnino excepto cum omni instrumento et re-
positis omnibus' non uideri testatorem de pecunia numerata aut instrumentis debitorum
sensisse.
  S<c>aeuola libro tertio responsorum. Lucius Titius testa 93.pr.1
mento suo cauit, n<e> ullo modo praedium suburbanum aut domum heres alienaret: filia eius
heres scripta heredem reliquit filiam suam, quae easdem res diu possedit et decedens extra-
neos heredes instituit: quaesitum est, an praedia pertinerent ad Iuliam, quae Lucium Titium
testatorem patruum maiorem habuit. respondit nihil proponi contra uoluntatem defuncti 5
factum, quo minus ad heredem pertinere<n>t, cum hoc nudum praeceptum est. 'Semproniae 1.1
mulieri meae reddi iubeo ab heredibus meis centum aureos, quos
mutuos acceperam.' quaesitum est, si hanc pecuniam ut debitam Sempronia petens uicta
sit, an fideicommissum peti possit. respondit secundum ea quae proponerentur posse ex
causa fideicommissi peti, quod apparuisset non fuisse ex alia causa debitum. Quidam praedia 2.1
legauit libertis adiectis his uerbis: 'uti a me possessa sunt et quaecumque
ibi erunt, cum moriar': quaesitum est, an mancipia, quae in his praediis morata in diem
mortis patris familias fuerunt operis rustici causa uel alterius officii, ceteraeque res, quae
ibi fuerunt, ad legatarios pertineant. respondit pertinere. Quaesitum est, an, quod 3.1
heredes fratribus rogati essent restituere, etiam ad sorores pertineret. respondit pertinere,
nisi aliud sensisse testatorem probetur. Collegio fabrorum fundum cum siluis, quae ei ce- 4.1
dere solent, uti optimus maximusque esset, legauit. quaero, an ea quoque, quae in diem
mortis ibi fuissent, id est faenum pabulum pale<a>, item machina, uasa uinaria, id est cuppae
et dolia, quae in cella defixa sunt, item granaria legata essent. respondit non recte peti,
quod legatum non esset. Ex parte dimidia hered<i> instituto per prae- 5.1
ceptionem fundum legauit et ab eo ita petit: 'peto, uti uelis coheredem tibi recipere in
fundo Iuliano meo, quem amplius te recipere iussi, Clodium Uerum nepotem meum, cogna-
tum tuum'. quaero, an pars fundi ex causa fideicommissi nepoti deberetur. respondit deberi.
  Ualens libro secundo fideicommissorum. Is, qui complures libertos relin- 94.pr.1
quebat, tribus ex his fundum legauerat et petierat, ut curarent, ne de nomine suo exiret.
quaerebatur, ex tribus qui primus moriebatur utrum utrique uel alteri ex his, qui sibi in
legato coniuncti essent, relinquere partem suam deberet, an possit uel alii conliberto suo
eam relinquere. placuit, etsi uoluntatis quaestio esset, satis illum facturum, etsi alii reli- 5
quisset. quod si nulli dedisset, occupantis an omnium conlibertorum et num eorum tantum,
quibus pariter legatum esset, petitio fideicommissi esset, dubitabatur. et Iulianus recte
omnibus debere putauit.
  Maecianus libro secundo fideicommissorum. 'Quisquis mihi heres erit, 95.pr.1
damnas esto dare fideique eius committo, uti det, quantas summas dictauero dedero.'
Aristo res quoque corporales contineri ait, ut praedia mancipia uestem argentum, quia et
hoc uerbum 'quantas' non ad numeratam dumtaxat pecuniam referri ex dotis relegatione
et stipulationibus emptae hereditatis apparet et 'summae' appellatio similiter accipi deberet, 5
ut in his argumentis quae relata essent ostenditur. uoluntatem praeterea defuncti, quae
maxime in fideicommissis ualeret, ei sententiae suffragari: neque enim post eam praefa-
tionem adiecturum testatorem fuisse res corporales, si dumtaxat pecuniam numeratam prae-
stari uoluisset.
  Gaius libro secundo fideicommissorum. Si Titius ex parte heres rogatus 96.pr.1
sit Maeuio hereditatem restituere et rursus Titio coheres eius rogatus sit partem suam
aut partis partem restituere, an hanc quoque partem, quam a coherede ex fideicommisso
recipit, Titius restituere Maeuio debeat, diuus Antoninus consultus rescribit non debere
restituere, quia hereditatis appellatione neque legata neque fideicommissa continentur. 5
  Paulus libro secundo decretorum. Hosidius quidam instituta filia Ualeriana 97.pr.1
herede actori suo Antiocho data libertate praedia certa et peculium et reliqua relegauerat
tam sua quam colonorum: legatarius proferebat manu patris familiae reliquatum et tam
suo quam colonorum nomine: item in eadem scriptura adiectum in hunc modum: 'item
quorum rationem reddere debeat', scilicet quae in condito habuerat pater familias fru- 5
menti uini et ceterarum rerum: quae et ipsa libertus petebat et ex reliquis esse dicebat:
et apud praesidem optinuerat. ex diuerso cum diceretur reliqua colonorum ab eo non peti
nec propria, diuersam autem causam esse eorum, quae in conditio essent, imperator inter-
rogauit partem legatarii: 'quaerendi causa pone', inquit, 'in condito centiens aureorum esse,
quae in usum sumi solerent: diceres totum, quod esset relictum in arca, deberi?' et pla- 10
cuit recte appellasse. a parte legatarii suggestum est quaedam a colonis post mortem
patris familias exacta. respondit hoc, quod post mortem exactum fuisset, reddendum esse
legatario.
  Idem libro singulari de forma testamenti. Si plures gradus sint heredum 98.pr.1
et scriptum sit 'heres meus dato', ad omnes gradus hic sermo pertinet, sicuti haec uerba
'quisquis mihi heres erit'. itaque si quis uelit non omnes heredes legatorum praestatione
onerare, sed aliquos ex his, nominatim damnare debet.
  Idem libro singulari de instrumenti significatione. Seruis urbanis legatis 99.pr.1
quidam urbana mancipia non loco, sed opere separant, ut, licet in praediis rusticis sint,
tamen si opus rusticum non faciant, urbani uidentur. didendum <au>tem est, quod urbani
intellegendi sunt, quos pater familias inter urbanos adnumerare solitus sit: quod maxime
ex libellis familiae, item cibariis deprehendi poterit. Uenatores et aucupes utrum in ur- 1.1
banis an in rusticis contineantur, potest dubitari: sed dicendum est, ubi pater familias
moraretur et hos alebat, ibi eos numerari. Muliones de urbano ministerio sunt, nisi propter 2.1
opus rurestre testator eos destinatos habebat. Eum, qui natus est ex ancilla urbana et 3.1
missus in uillam nutriendus, interim in neutris esse quidam putant: uideamus, ne in urbanis
esse intellegatur, quod magis placet. Seruis lecticariis legatis si idem lecticarius sit et 4.1
cocus, accedet legato. Si alii uernae, alii cursores legati sunt, si quidam et uernae <e>t cur- 5.1
sores sint, cursoribus cedent: semper enim species generi derogat. si in specie aut in
genere utrique sint, plerumque communicabuntur.
  Iauolenus libro secundo ex posterioribus Labeonis. 'Heres meus damnas 100.pr.1
esto Lucio Titio Stichum seruum meum reddere' uel ita: 'illum seruum meum illi reddito'.
Cascellius ait deberi neque id Labeo improbat, quia qui reddere iubetur, simul et dare
iubetur. Duae statuae marmoreae cuidam nominatim, item omne marmor erat legatum: 1.1
nullam statuam marmoream praeter duas Cascellius putat deberi: Ofilius Trebatius contra.
Labeo Cascellii sententiam probat, quod uerum puto, quia duas statuas legando potest
uideri non putasse in marmore se statuas legare. 'Uxori meae uestem, mundum muliebrem, 2.1
ornamenta omnia, aurum argentum quod eius causa factum paratumque esset omne do
lego.' Trebatius haec uerba 'quod eius causa factum paratumque est', ad aurum et ar-
gentum dumtaxat referri putat, Proculus ad omnia, quod et uerum est. Cui Corinthia 3.1
uasa legata essent, ἐν βάϲειϲ quoque eorum uasorum collocandorum causa paratas deberi
Trebatius respondit. Labeo autem id non probat, si eas βάϲειϲ testator numero uasorum
habuit. Proculus uero recte ait, si aeneae quidem sint, non autem Corinthiae, non deberi.
Cui testudinea legata essent, ei lectos testudineos pedibus inargentatos deberi Labeo Tre- 4.1
batius responderunt, quod uerum est.
  Scaeuola libro sexto decimo digestorum. Qui habebat in prouincia, ex qua 101.pr.1
oriundus erat, propria praedia et alia pignori sibi data ob debita, codicillis ita scripsit:
'τῇ γλυκυτάτῃ μου πατρίδι βούλομαι εἰϲ τὰ μέρη αὐτῆϲ δοθῆναι ἀφορίζω αὐτῇ χωρία πάντα,
ὅϲα ἐν Ϲυρίᾳ κέκτημαι, ϲὺν πᾶϲιν τοῖϲ ἐνοῦϲιν βοϲκήμαϲιν δούλοιϲ καρποῖϲ ἀποθέτοιϲ κα-
ταϲκευαῖϲ πάϲαιϲ'. quaesitum est, an etiam praedia, quae pignori habuit testator, patriae 5
suae reliquisse uideatur. respondit secundum ea quae proponerentur
non uideri relicta,
si modo in proprium patrimonium (quod fere cessante debitore fit) non sint redacta.
'Peto fundum meum ita, uti est, alumnae meae dari.' quaesitum est, an 1.1
fundo et reliqua colonorum et mancipia, si qua mortis tempore in eo fundo fuerint, de-
beantur. respondit reliqua quidem colonorum non esse legata, cetera uero uideri illis uerbis
'ita uti est' data.
  Idem libro septimo decimo digestorum. His uerbis legauit: 'uxori meae late- 102.pr.1
ra<l>ia mea uiatoria et quidquid in his conditum erit, quae membranulis mea manu scriptis
continebuntur nec ea sint exacta cum moriar, licet in rationes meas translata sint et
cautiones ad actorem meum transtulerim'. hic chirographa debitorum et pecuniam, cum
esset profecturus in urbem, in lateralibus condidit et chirographis exactis quam pecunia 5
erogata reuersus in patriam post biennium alia chirographa praediorum, quae postea com-
parauerat, et pecuniam in lateralia condidit. quaesitum est, an ea tantum uideatur nomina
ei legasse, quae postea reuersus in hisdem lateralibus condidit. respondit secundum ea
quae proponerentur non deberi quae mortis tempore in his lateralibus essent et mem-
branis manu eius scriptis continerentur. idem quaesiit, an, cum emptiones praediorum in 10
hisdem lateralibus condiderat, praedia quoque legato cedant. respondit non quidem mani-
feste apparere, quid de praediis sensisset, uerum si ea mente emptiones ibi haberet, ut
his legatariae datis proprietas praediorum praestaretur, posse defendi praedia quoque deberi.
Pater familias ita legauit: 'lances numero duas leues, quas de sigillaribus emi, dari uolo': 1.1
is de sigillaribus leues quidem non emerat, lances autem emptas habebat, et dictauerat
testamentum ante triduum quam moreretur: quaesitum est, an hae lances, quas emptas
de sigillaribus habuit, legato cederent, cum nullas alias de sigillaribus emerit nec legauerit.
respondit secundum ea quae proponerentur deberi eas, quas de sigillaribus emisset. Alumno 2.1
praecepit militiam his uerbis: 'Sempronio alumno meo illud et illud: et, cum per aetatem
licebit, militiam illam cum introitu comparari uolo: huic quoque omnia integra'. quaesitum
est, si Sempronius eam militiam sibi comparauerit, an pretium eius, sed et id, quod pro
introitu erogari solet, ex causa fideicommissi ab heredibus consequi possit. respondit se- 5
cundum ea quae proponerentur posse. Idem testator liberto militiam his uerbis legauit: 3.1
'Seio liberto meo militiam do lego illam', quam militiam et testator habuit: quaesitum est,
an onera omnia et introitus militiae ab herede sint danda. respondit danda.
  Scaeuola libro singulari quaestionum publice tractatarum. Si pater exhe- 103.pr.1
redato filio substituit heredem extraneum, deinde ille extraneus hunc filium heredem in-
stituit et heres factus intra pubertatem decedat, puto a substituto ei filio omnino legata
praestar<i> non debere, quia non directo, sed per successionem ad filium hereditas patris
peruenit. Plus ego in fratre, qui, cum heres exstitisset patri, exheredatum fratrem here- 1.1
dem instituit, accepi substitutum eius legatum non debere ac ne quidem si intestato fratr<i>
successerit, quia non principaliter, sed per successionem bona fratris ad eum peruenerunt.
Si filius ex uncia heres institutus sit et <a>b eo legata data sint, habeat et substitutum, 2.1
deinde commisso edicto per alium filium accepit partis dimidiae bonorum possessionem:
substitutus eius utrum ex uncia legata praestat an uero ex semisse? et uerius est ex se-
misse sed ex uncia omnibus ex reliquis liberis et parentibus. Contra quoque si ex 3.1
dodrante institutus commisso edicto semissem acceperit bonorum possessionem, ex semisse
tantum legata substitutus debebit: quo modo enim augentur, ubi amplius est in bonorum
possessione, sic <e>t ubi minus est, deducitur.