LIBER SECUNDUS
|
|
DE IURISDICTIONE
|
|
Ulpianus libro primo regularum. Ius dicentis officium latissimum est: nam
|
2.1.1.pr.1
|
et bonorum possessionem dare potest et in possessionem mittere, pupillis non habentibus
|
|
tutores constituere, iudices litigantibus dare.
|
|
Iauolenus libro sexto ex Cassio. Cui iurisdictio data est, ea quoque concessa
|
2.pr.1
|
esse uidentur, sine quibus iurisdictio explicari non potuit.
|
|
Ulpianus libro secundo de officio quaestoris. Imperium aut merum aut mixtum
|
3.pr.1
|
est. merum est imperium habere gladii potestatem ad animaduertendum facinorosos ho-
|
|
mines, quod etiam potestas appellatur. mixtum est imperium, cui etiam iurisdictio inest,
|
|
quod in danda bonorum possessione consistit. iurisdictio est etiam iudicis dandi licentia.
|
|
Idem libro primo ad edictum. Iubere caueri praetoria stipulatione et in pos-
|
4.pr.1
|
sessionem mittere imperii magis est quam iurisdictionis.
|
|
Iulianus libro primo digestorum. More maiorum ita comparatum est, ut is
|
5.pr.1
|
demum iurisdictionem mandare possit, qui eam suo iure, non alieno beneficio habet:
|
|
Paulus libro secundo ad edictum. et quia nec principaliter ei iurisdictio data
|
6.pr.1
|
est nec ipsa lex defert, sed confirmat mandatam iurisdictionem. ideoque si is, qui mandauit
|
|
iurisdictionem, decesserit, antequam res ab eo, cui mandata est iurisdictio, geri coeperit,
|
|
solui mandatum Labeo ait, sicut in reliquis causis.
|
|
Ulpianus libro tertio ad edictum. Si quis id, quod iurisdictionis perpetuae
|
7.pr.1
|
causa, non quod prout res incidit, in albo uel in charta uel in alia materia propositum
|
|
erit, dolo malo corruperit: datur in eum quingentorum aureorum iudicium, quod populare
|
|
est. Serui quoque et filii familias uerbis edicti continentur: sed et utrumque sexum praetor
|
1.1
|
complexus est. Quod si dum proponitur uel ante propositionem quis corruperit, edicti
|
2.1
|
quidem uerba cessabunt, Pomponius autem ait sententiam edicti porrigendam esse ad haec.
|
|
In seruos autem, si non defenduntur a dominis, et eos qui inopia laborant corpus
|
3.1
|
torquendum est. Doli mali autem ideo in uerbis edicti fit mentio, quod si per imperitiam
|
4.1
|
uel rusticitatem uel ab ipso praetore iussus uel casu aliquis fecerit, non tenetur. Hoc uero
|
5.1
|
edicto tenetur et qui tollit, quamuis non corruperit: item et qui suis manibus facit et qui
|
|
alii mandat. sed si alius sine dolo malo fecit, alius dolo malo mandauit, qui mandauit tene-
|
|
bitur: si uterque dolo malo fecerit, ambo tenebuntur: nam et si plures fecerint uel corru-
|
|
perint uel mandauerint, omnes tenebuntur:
|
5
|
Gaius libro primo ad edictum prouinciale. adeo quidem, ut non sufficiat
|
8.pr.1
|
unum eorum poenam luere.
|
|
Paulus libro tertio ad edictum. Si familia alicuius album corruperit, non si-
|
9.pr.1
|
militer hic edicitur ut in furto, ne in reliquos actio detur, si tantum dominus, cum defen-
|
|
dere uoluit, unius nomine praestiterit, quantum liber praestaret: fortasse quia hic et con-
|
|
tempta maiestas praetoris uindicatur et plura facta intelleguntur: quemadmodum cum plu-
|
|
res serui iniuriam fecerunt uel damnum dederunt, quia plura facta sunt, non ut in furto
|
5
|
unum. Octauenus hic quoque domino succurrendum ait: sed hoc potest dici, si dolo malo
|
|
curauerint, ut ab alio album corrumperetur, quia tunc unum consilium sit, non plura facta.
|
|
idem Pomponius libro decimo notat.
|
|
Ulpianus libro tertio ad edictum. Qui iurisdictioni praeest, neque sibi ius
|
10.pr.1
|
dicere debet neque uxori uel liberis suis neque libertis uel ceteris, quos secum habet.
|
|
Gaius libro primo ad edictum prouinciale. Si idem cum eodem pluribus actio-
|
11.pr.1
|
nibus agat, quarum singularum quantitas intra iurisdictionem iudicantis sit, coaceruatio uero
|
|
omnium excedat modum iurisdictionis eius: apud eum agi posse Sabino Cassio Proculo
|
|
placuit: quae sententia rescripto imperatoris Antonini confirmata est. Sed et si mutuae sunt
|
1.1
|
actiones et alter minorem quantitatem, alter maiorem petat, apud eundem iudicem agen-
|
|
dum est ei qui quantitatem minorem petit, ne in potestate calumniosa aduersarii mei sit,
|
|
an apud eum litigare possim. Si una actio communis sit plurium personarum, ueluti fami-
|
2.1
|
liae herciscundae, communi diuidundo, finium regundorum, utrum singulae partes spectandae
|
|
sunt circa iurisdictionem eius qui cognoscit, quod Ofilio et Proculo placet, quia unusquisque
|
|
de parte sua litigat: an potius tota res, quia et tota res in iudicium ue<n>it et uel uni ad-
|
|
iu<di>cari potest, quod Cassio et Pegaso placet: et sane eorum sententia probabilis est.
|
5
|
Ulpianus libro octauo decimo ad edictum. Magistratibus municipalibus sup-
|
12.pr.1
|
plicium a seruo sumere non licet, modica autem castigatio eis non est deneganda.
|
|
Idem libro quinquagensimo primo ad Sabinum. Eum qui iudicare iubet ma-
|
13.pr.1
|
gistratum esse oportet. Magistratus autem uel is qui in potestate aliqua sit, ut puta pro-
|
1.1
|
consul uel praetor uel alii qui prouincias regunt, iudicare iubere eo die, quo priuati futuri
|
|
essent, non possunt.
|
|
Idem libro trigensimo nono ad edictum. Est receptum eoque iure utimur, ut
|
14.pr.1
|
si quis maior uel aequalis subiciat se iurisdictioni alterius, possit ei et aduersus eum ius dici.
|
|
Idem libro secundo de omnibus tribunalibus. Si per errorem alius pro alio
|
15.pr.1
|
praetor fuerit aditus, nihil ualebit quod actum est. nec enim ferendus est qui dicat con-
|
|
sensisse eos in praesidem, cum, ut Iulianus scribit, non consentiant qui errent: quid enim
|
|
tam contrarium consensui est quam error, qui imperitiam detegit?
|
|
Idem libro tertio de omnibus tribunalibus. Solet praetor iurisdictionem man-
|
16.pr.1
|
dare: et aut omnem mandat aut speciem unam: et is cui mandata iurisdictio est fungetur
|
|
uice eius qui mandauit, non sua.
|
|
Idem libro primo opinionum. Praetor sicut uniuersam iurisdictionem
|
17.pr.1
|
mandare alii potest, ita et in personas certas uel de una specie potest, maxime cum iustam
|
|
causam susceptae ante magistratum aduocationis alterius partis habuerat.
|
|
Africanus libro septimo quaestionum. Si conuenerit, ut alius praetor, quam
|
18.pr.1
|
cuius iurisdictio esset, ius diceret et priusquam adiretur mutata uoluntas fuerit, procul
|
|
dubio nemo compelletur eiusmodi conuentioni stare.
|
|
Ulpianus libro sexto fideicommissorum. Cum quaedam puella apud compe-
|
19.pr.1
|
tentem iudicem litem susceperat, deinde condemnata erat, posteaque ad uiri matrimonium
|
|
alii iurisdictioni subiecti peruenerat, quaerebatur, an prioris iudicis sententia exsequi possit.
|
|
dixi posse, quia ante fuerat sententia dicta: sed et si post susceptam cognitionem ante
|
|
sententiam hoc eueniet, idem putarem, sententiaque a priore iudice recte fertur. quod ge-
|
5
|
neraliter et in omnibus huiuscemodi casibus obseruandum est. Quotiens <de> quantitate ad
|
1.1
|
iurisdictionem pertinente quaeritur, semper quantum petatur quaerendum est, non quantum
|
|
debeatur.
|
|
Paulus libro primo ad edictum. Extra territorium ius dicenti impune non
|
20.pr.1
|
paretur. idem est, et si supra iurisdictionem suam uelit ius dicere.
|
|