QUOD QUISQUE IURIS IN ALTERUM STATUERIT, UT IPSE
EODEM IURE UTATUR
  Ulpianus libro tertio ad edictum. Hoc edictum summam habet aequitatem, 2.2.1.pr.1
et sine cuiusquam indignatione iusta: quis enim aspernabitur idem ius sibi dici, quod ipse
aliis dixit uel dici effecit? 'Qui magistratum potestatemue habebit, si quid in aliquem noui 1.1
iuris statuerit, ipse quandoque aduersario postulante eodem iure uti debet. si qui<s> apud
eum, qui magistratum potestatemque habebit, aliquid noui iuris optinuerit, quandoque
postea aduersario eius postulante eodem iure aduersus eum decernetur': scilicet ut quod
ipse quis in alterius persona aequum esse credidisset, id in ipsius quoque persona ualere 5
patiatur. Haec autem uerba: 'quod statuerit qui iurisdictioni praeest' cum effectu accipi- 2.1
mus, non uerbo tenus: et ideo si, cum uellet statuere, prohibitus sit nec effectum decretum
habuit, cessat edictum. nam statuit uerbum rem perfectam significat et consummatam in-
iuriam, non coeptam. et ideo si inter eos quis dixerit ius, inter quos iurisdictionem non
habuit, quoniam pro nullo hoc habetur nec est ulla sententia, cessare edictum putamus: 5
quid enim offuit conatus, cum iniuria nullum habuerit effectum?
  Paulus libro tertio ad edictum. Hoc edicto dolus debet ius dicentis puniri: 2.pr.1
nam si adsessoris imprudentia ius aliter dictum sit quam oportuit, non debet hoc magistratui
officere, sed ipsi adsessori.
  Ulpianus libro tertio ad edictum. Si quis <iniquum> ius aduersus aliquem 3.pr.1
impe<t>rauit, eo iure utatur ita demum, si per postulationem eius hoc uenerit: ceterum si
ipso non postulante, non coercetur. <sed> si impetrauit, siue usus est iure aliquo, siue im-
petrauit ut uteretur licet usus non sit, hoc edicto puniatur. Si procurator meus postulauit, 1.1
quaeritur quis eodem iure utatur: et putat Pomponius me solum, utique si hoc ei specia-
liter mandaui uel ratum habui. si tamen tutor uel curator furiosi postulauerit uel adu-
lescentis, ipse hoc edicto coercetur. item aduersus procuratorem id obseruandum est, si
in rem suam fuerit datus. Haec poena aduersus omnem statuitur, qui in edictum incidit, 2.1
non solum eo postulante qui ab eo laesus est, sed omni, qui quandoque experitur. Si is 3.1
pro quo spopondisti impetrauerit, ne aliquis debitor ipsius aduersus eum exceptione utatur,
deinde tu in negotio, in quo spopondisti, uelis exceptione uti: nec te nec ipsum oportet
hoc impetrare, etsi interdum patiaris iniuriam, si soluendo debitor non sit. sed si tu inci-
disti in edictum, reus quidem utetur exceptione, tu non utaris: nec poena tua ad reum 5
promittendi pertinebit: et ideo mandati actionem non habebis. Si filius meus in magistratu 4.1
in hoc edictum incidit, an in his actionibus, quas ex persona eius intendo, hoc edicto locus
sit? et non puto, ne mea condicio deterior fiat. Quod autem ait praetor, ut is eodem iure 5.1
utatur, an etiam ad heredem haec poena transmittatur? et scribit Iulianus non solum ipsi
denegari actionem, sed etiam heredi eius. Illud quoque non sine ratione scribit non solum 6.1
in his actionibus pati eum poenam edicti, quas tunc habuit cum incideret in edictum, ue-
rum si quae postea ei adquirentur. Ex hac causa solutum repeti non posse 7.1
Iulianus putat: superesse enim naturalem causam, quae inhibet repetitionem.
  Gaius libro primo ad edictum prouinciale. Illud eleganter praetor excipit: 4.pr.1
'praeterquam si quis eorum contra eum fecerit, qui ipse eorum quid fecisset': et recte, ne
scilicet uel magistratus, dum studet hoc edictum defendere, uel litigator, dum uult bene-
ficio huius edicti uti, ipse in poenam ipsius edicti committat.