UT LEGATORUM SEU FIDEICOMMISSORUM SERUANDORUM
CAUSA CAUEATUR
  Ulpianus libro septuagensimo nono ad edictum. Legatorum nomine satis- 36.3.1.pr.1
dari oportere praetor putauit, ut, quibus testator dari fieriue uoluit, his diebus detur uel
fiat dolumque malum afuturum stipulentur. Semper autem satisdare cogitur, cuiuscumque 1.1
sit dignitatis uel facultatium quarumcumque heres. Nec sine ratione hoc praetori uisum 2.1
est, sicuti heres incu<m>bit possessioni bonorum, ita legatarios quoque carere non debere
bonis defuncti: sed aut satisdabitur eis aut, si satis non datur, in possessionem bonorum
uenire praetor uoluit. Non solum autem omnibus legatariis satisdar<i> oportet, sed et suc- 3.1
cessoribus legatariorum satisdari debere iam constat, quamuis isti non ex iudicio defu<n>cti,
sed successionis necessitate quasi ad aes alienum admittantur. Sed et procuratoribus lega- 4.1
tariorum satisdandum est eoque iure utimur. Plane si ei qui in potestate alicuius erit lega- 5.1
tum sit, cauebitur ei cuius iuri subiectus est. Non solum autem legat<o>rum nomine heredes 6.1
cauent, sed et successores eorum. Is etiam, cui ex senatus consulto restituta est here- 7.1
ditas, nihilo minus ad cautionem compellitur. Nec non et qui per alios heredes existunt 8.1
siue honorarii successores ad satisdationem compelluntur. Plane si quis omissa stipulatione 9.1
litem de legato contestatus est, probandum est cessare debere stipulationem. Idemque 10.1
in fideicommissis quoque probandum est. Si cui ita sit legatum uel fideicommissum re- 11.1
lictum et si id perdidisset, rursus relictum, uideamus, an satis sequentis legati siue fidei-
commissi petere possit. mouet quaestionem, an fideicommissum hoc siue legatum debeatur
et quotiens debeatur et an ipse legatarius cauere debeat se non perditurum. de his omni-
bus extat rescript<um> diui Pii ad Iunium Mauricum tale: 'Clodio Fructulo 5
secundum ea, quae epistula continentur, legata siue fideicommissa ex testamento Clodii
Felicis praestari debent citra necessitatem cauendi nihil ex is deminuturum se. nam quod
fidei heredis ab eodem testatore commissum est, ut, si Fructulus perdidisset quod ei in
testamento relictum est, rursus heres ei id rest<it>ueret, non eo pertinet, ut aut Fructulo
priorum legatorum nomine satisdatio iniungenda aut onerandus sit heres in infinito, ut, 10
quotiens is perdiderit, restituere ei tantumdem debeat, sed ut per fideicommissum poste-
rius duplicata legata eius uideantur nec amplius ad periculum heredis pertineat, si quid
postea is consumpsit exsoluto ei posteriore fideicommisso'. rescripto ergo ostensum lega-
tarium heredi non debere cauere se non perditurum. uersa uice an heres de sequenti
legato siue fideicommisso cauere debeat, quaeritur. et putem non oportere ei caueri, cum 15
in suo arbitrio habeat, ne perdat id quod sibi relictum est, quamuis si quis inspexerit,
quod sub condicione relictum est, dicere debeat satisdationem exigendam. Certe siue ex 12.1
asse siue ex parte quis legatum debeat, cauere debet, siue institutus sit heres siue sub-
stitutus. Bellissime quaeritur, an haec stipulatio incr<e>mentum ex fructibus uel usuris sen- 13.1
tiat. et recte placuit ex mora incrementum habituram stipulationem, <ut> id quod oportebit
conprehendat. Si quis sub condicione legatum stipulatus pendente condicione decesserit, 14.1
stipulatio euanescit, quia ne<c> legat<um> transmittitur. huic stipulationi easdem causa<s> et
condiciones ines<s>e sciendum est: proinde si qua sit exceptio, quae <pet>enti legatum opponi
solet, eandem ex stipulatu quoque agenti opponendam esse placet. Procuratori eius, qui 15.1
absens esse dicitur, si stipulanti legati nomine spondeat heres, Ofilius ait ita cauere de-
bere, si is, cuius nomine caueat, uiuat, uidelicet ne teneatur illo ant<e> defuncto. Item 16.1
quaeritur, in hanc stipulationem utrum ipsae res ueniant quae legatae sunt an uero pretia
earum. et est uerius in hanc stipulationem res uel pretia deduci. Si decem quae in arca 17.1
erant mihi legata sint, tibi eorum usus fructus legatus sit, si pure utrique legatum sit
relictum, is cui proprietas legata est ipso iure decem uindicabit, fructuarium autem ex
senatus consulto acturum et quinque usum fructum petiturum constat. sed cum decem
uindicat proprietarius, per exceptionem doli repelli, qua fructuarius de restituendis quinque 5
heredi cauit. plane si decem aureorum possessionem legatarius habeat, Marcellus ait dan-
dam uel heredi uel fructuario utilem actionem in legatarium, si modo ei caueatur. sed si
sub condicione ei decem legata sint, fructuarium interim decem oblata cautione habiturum,
legatario uero, cui proprietas relicta est, interim legatorum stipulatio praestanda est. sed
si omiserit stipulationem, existente condicione ad exhibendum eum posse agere Marcellus 10
ait. sed si ignorans heres legatum decem fructuario dedit, ad exhibendum eum non teneri
palam est: succurrendum tamen legatario aduersus fructuarium Marcellus ait. Si ad 18.1
fiscum portio hereditatis peruenerit, cessabit ista stipulatio, quia nec solet
fiscus satisdare. Qui minorem partem hereditatis possidet, cum ex maiore parte heres sit, 19.1
si quidem ipso iure minuatur portio hereditatis, securior erit heres: neque enim ex ma-
iore parte ex <s>tipulatu tenetur legatariis, quam ex qua heres est: si uero nomen quidem
heredis apud eos integrum maneat, uerumtamen eff<e>ctu minus habeant hereditatis et ca-
uerint legatorum nomine, uidentur onerari, quia ipso iure pro ea parte legata debent, pro 5
qua heredes sint. sed enim aequissimum est non maiorem partem legatariis soluere, quam
cuius habent emolumentum. hoc autem euenit, cum hereditas pro aliqua parte ex Tre-
belliano restituitur: nam pro rata exonerandi sunt heredes eius partis nomine, cuius emo-
lumentum sibi ablatum est. Si ei, qui in alterius potestate erit, incerta die legatum fuerit, 20.1
cauebitur ei, qui habet eum in potestate, non praecise, sed sub condicione 's<i>, cum eius
legati dies cedit, in potestate sit'. ceterum si sui iuris inueniatur, iniquum esse uisum
est patri cautum esse, cum alii legatum debeatur, quamquam etsi sine hac adiectione ca-
ueretur, uerum tamen exception<e> patrem uel dominum submoueremus, si existentis con- 5
dicionis tempore non haberent eos in potestate. euenit tamen secundum hoc, ut in casum
non sit de l<eg>ato cautum: nam si existentis condicionis tempore sui iuris sunt, non erit
cautum.
  Papinianus libro uicensimo octauo quaestionum. Nec si forte uelit pater cauere ne- 2.pr.1
minem amplius petiturum, compellendus erit heres legatum, quod iam filius petere potest,
alii qua<m> cui debetur exsoluere.
  Ulpianus libro septuagensimo nono ad edictum. Sed et ipsis, qui sunt in potestate, 3.pr.1
c<a>uendum est, quemadmodum solet caueri, si eadem res duobus sub diuersis uel contrariis
condicionibus relicta sit: duobus enim satisdatur, sed in utroque casu isdem personis
satisdationem subituris.
  Idem libro quinto decimo ad edictum. Si ex causa fideicommissi sit apud 4.pr.1
aliquem hereditas ne<c> legatorum satis<dat>, in possessionem aduersus eum legatarius mittitur.
  Papinianus libro uicensimo octauo quaestionum. Postquam heres ab hosti- 5.pr.1
bus captus est, condicio legati, cuius nomine proposita stipulatione cautum fuerat, extitit:
fideiussores interi<m> teneri negaui, quia neque ius neque persona esset, ad quam uerba
stipulationis derigi possint. Imperator Marcus Antoninus Iulio Balbo rescripsit eum, a 1.1
quo res fideicommissae petebantur, cum appellasset, cauere uel, si caueat <aduersarius, ad>
aduersarium transferri possessionem debere. recte placuit principi post prouocationem
quoque fideicommissi cautionem interponi: quod enim ante sententiam, si petitionis dies
moraretur, fieri debuit, amitti post uictoriam dilata petitione non oportuit. sed quare non 5
cauerat de fideicommisso qui prouocauerit, si caueret aduersarius, ad eum possessionem
esse transferendam rescripsit, cum alia sit edicti condicio? non enim exigitur a legatario
uice mutua cautum, sed uicaria custodiae gratia possessio datur et qui optinuit in pos-
sessionem per praetorem aut praesidem inducitur. sed praetor quidem in omnium rerum
possessione, quae in causa hereditaria permanent omnimodo, fideicommissi seruandi gratia 10
esse permittit: princeps autem earum rerum nomine, de quibus fuerat iudicatum, mutuas
admisit cautiones: sicuti, cum de bonis suis conferendis filius accepta possessione cauere
non potest, quia denegamus ei actiones, defertur condicio cauendi fratribus ex f<o>rma iuris-
dictionis, quod ex portione f<r>atris fuerint consecuti, cum bona propria conferre coeperit,
se restituturos. sed si nec ips<i> cauere possint, utiliter probatum est uirum bonum ab 15
utraque parte eligendum, apud quem ut sequestrem fructus deponantur quique utiles
actiones a praetore datas exerceat. possessio autem ex rescripto supra relato non aliter
ad eum, qui fideicommissum petit, transfertur, quam si cauerit, tame<t>si maxime aduersa-
rius non per inopiam, sed per contumaciam cauere noluerit: sed si is qui ui<c>it non possit
cauere, uel res deponenda uel iurisdictio restituenda erit. Si dies aut condicio legati fidei 2.1
commissi petitionem actionemue differre dicatur et ideo satisdatio desideretur, heres autem
per calumniam postulari contendat et relictum neget, non aliter audiendus erit qui cauere
postulat, quam si scripturam, qua relict<u>m adfirmet, exhibuerit. Cum quaerebatur, ubi 3.1
fideicommissi seruandi causa caueri oporteat, imperator Titus Antoninus rescripsit, si do-
mi<ci>lium Romae non haberet heres et omnis hereditas in prouincia esset, ad satisdationem
fideicommissi nomine in prouincia<m> fideicommissarium remittendum esse. quare si heres
in eum locum cauendi gratia remitti desideret, ubi domicillium habet, legatarius autem 5
ibi caueri postulet, ubi est hereditas, non erit heres remittendus. idque imperator Titus
Antoninus rescripsit. Quibus litteris adiectum et si bona iam distracta sunt uel testatoris 4.1
permissu uel concedente legatario, pretium eorum fideicommissi seruandi causa in deposito
habendum.
  Ulpianus libro sexto fideicommissorum. Si quando incerta summa est fidei- 6.pr.1
commissi, qui cognoscit taxationem quoque fideiussores petuntur. Admonendi autem sumus 1.1
rebus publicis remitti solere satisdationem fideicommissorum etiam si quando necessitas
dandi intercedat: repromissio plane exigenda est uoluntati defuncti statu <i>ri.
  Paulus libro secundo manualium. Filio uel seruo sub condicione a patre 7.pr.1
dominoue herede instituto legatum est. huius legati satis petere non possunt: sed pendente
condicione emancipatus uel manumissus si satis petant, quaeritur, an audiendi sint, ne
beneficium patris dominiue ipsi<s> onerosum sit, an sibi imputare deberent, qui dederunt eis
postulandi aduersus se facultatem. sed melius est per m<e>diocritatem causam dirimere, ut 5
cautioni tantum cum hypotheca suarum rerum committantur.
  Ulpianus libro quadragensimo octauo ad Sabinum. Cum legatorum nomine 8.pr.1
satisdatum est, simul dies legatorum cessit, protinus isdem diebus etiam ex stipulatione
debentur,
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. non tamen ut statim peti possint: 9.pr.1
deberi enim dicimus et quod die certa <legata>rio praestari oportet, licet dies nondum uenerit.
  Pomponius libro uicensimo sexto ad Sabinum. Si a te herede legatum mihi 10.pr.1
sit sub condicione tuque, postquam adieris hereditatem, satisdederi<s> legatorum et post mor-
tem tuam ante aditam tuam hereditatem condicio legati extiterit, Sabinus ait fideiussores
mihi teneri, quia omnimodo dari oportet legatum et in rem esset concepta stipulatio.
  Gaius libro tertio decimo ad edictum prouinciale. Si legat<a>riis, <qui> aduersus 11.pr.1
me <in> possessionem legatorum seruandorum causa missi sunt, procurator uel quis alius
meo nomine caueri<t>, perinde mihi praetor accommodat interdictum, quo iubeantur disce-
dere legatarii possessione, ac si ego cauissem.
  Marcianus libro septimo institutionum. Licet, ut non petatur cautio, con- 12.pr.1
dicio testamento scripta fuerit, non uidetur condicio: et ideo licet desiderauerit quis caueri
sibi, non uidetur condicione def<e>ctus, quia postquam remitti talem cautionem iure public<o>
placuit, nec onus cautionis sequitur ne<c> quidem condicio intellegitur.
  Neratius libro septimo membranarum. Ei quoque, <cui> legatorum actio 13.pr.1
datur in eum, qui praetermissa institutione ab intestato possidet hereditatem, legatorum
satisdatur et, nisi satisdabitur, in possessione<m> legatorum seruandorum causa mittitur: nam
haec quoque praetor per<in>de salua esse uult atque ea quae iure ciuil<i> debentur. idem
Aristo<n>i placet. 5
  Ulpianus libro septuagensimo nono ad edictum. Haec stipulatio et in fidei- 14.pr.1
commissis locum habet, si<ue> pure fideicommissum sit relictum siue ex di<e certa uel in>certa
uel sub condicione, siue res aliqua siue hereditas siue ius aliquod relictum est. Diuus
quoque Pius rescripsit, quotiens euidens res e<s>t, ut certum sit nullo modo
fideicommisso locum esse, perquam iniquum esse superuacua cautione onerari heredem. 5
  Paulus libro septuagensimo quinto ad edictum. Etiam de praesenti legato 15.pr.1
locum habet haec satisdati<o>, quoniam nonnullas moras exercitio iudicii habet. Si et ab 1.1
herede instituto legatorum satis acceperit legatarius et a Trebelliano fideicommissario, utra-
que quidem stipulatio committetur, sed exceptione se tuebitur heres, quia cauere non de-
buerit. sed si pars hereditatis restituta sit, ab utroque cauendum est. Etiam si ab intestato 2.1
debeatur fideicommissum, locum habet haec stipulatio.
  Gaius libro uicensimo septimo ad edictum prouinciale. Si duo eiusdem 16.pr.1
nominis <de> legato contendant, utrisque sa<tisda>tur: <n>ec onerari heredem, cum possit eosdem
fideiussores ad utramque stipulationem adhibere, qui et ipsi n<on> onerantur, cum futurum
sit, ut uni tenerentur.
  Paulus libro quadragensimo octauo ad edictum. Si ab uno ex heredibus 17.pr.1
legatorum satis accipimus, cum ab omnibus heredibus <n>obis legatum esset: si pa<rs> cohe-
redis adcrescat promissori, in totum fideiussores tene<n>tur, si solidum <l>e<g>atum is coeperit
deber<e>.
  Scaeuola libro uicensimo nono digestorum. Quae filium legitimum relin- 18.pr.1
quebat, patrem eundemque collibertum ex asse scripsit hered<e>m fideique eius commisit, ut,
quidquid ad eum ex hereditate eius peruenisset, cum moreretur, restitueret filio testatricis
nepoti suo, et ha<e>c uerba adiecit: 'satis a Seio patre meo exigi ueto'. quaesitum est, cum
iste <S>eius substantiam suam dissipa<t> et ueretur pater fideicommissarii, ne inane fideicom- 5
missum constituatur, an ad satisdationem fideicommissi nomine patrem defunctae compel-
lere possit. respondit secundum ea quae proponerentur non compellendum cauere. Idem 1.1
quaesiit: testatricem apud maritum suum, ex quo filium reliquerat, res deposuisse non ex-
acta cautione depositionis: an ea res patri heredi restitui debeat? an uero quoniam emolu-
mentum totius hereditatis ad filium defunctae reuerti deberet, apud maritum remaneret,
apud quem dos remansisset? respondit, quod mulieris mansisset nec in dote fuisset, resti- 5
tuendum esse heredi. Tutor, qui et coheres pupilli erat, absente pupillo, cum admonuerunt 2.1
eum legatarii, fideicommissi nomine in solidum ipse cauit. quaesitum est, an in pupillum
adultum factum danda sit utilis actio. respondit dandam.