DE BONIS LIBERTORUM
  Ulpianus libro quadragensimo secundo ad edictum. Hoc edictum a praetore propositum 38.2.1.pr.1
est honoris, quem liberti patronis habere debent, moderandi gratia. namque ut Seruius
scribit, antea soliti fuerunt a libertis durissimas res exigere, scilicet ad remunerandum tam
grande beneficium, quod in libertos confertur, cum ex seruitute ad ciuitatem Romanam
perducuntur. Et quidem primus praetor Rutilius edixit se amplius non daturum patrono 1.1
quam operarum et societatis actionem, uidelicet si hoc pepigisset, ut, nisi ei obsequium
praestaret libertus, in societatem admitteretur patronus. Posteriores praetores 2.1
certae partis bonorum possessionem pollicebantur: uidelicet enim imago societatis induxit
eiusdem partis praestationem, ut, quod uiuus solebat societatis nomine praestare, id post
mortem praestaret.
  Pomponius libro quarto ad Sabinum. Si patronus a liberto praeteritus bo- 2.pr.1
norum possessionem petere potuerit contra tabulas et antequam peteret decesserit uel dies
ei bonorum possessionis agnoscendae praeterierit, liberi eius uel alterius patroni petere
poterunt ex illa parte edicti, qua, primis non petentibus aut etiam nolentibus ad se per-
tinere, sequentibus datur, atque si priores ex eo numero non essent. Sed si patronus heres 1.1
institutus uiuo liberto decessisset superstitibus liberis, quaesitum est, an illi contra tabulas
testamenti bonorum possessionem petere possint: et eo decursum est, ut mortis tempus,
quo defertur bonorum possessio, spectari debeat, an patronus non sit, ut, si sit, ex prima
parte edicti liberi eius bonorum possessionem petere non possint. Si filius emancipatus 2.1
nepotem in potestate aui reliquisset, bonorum possessionem partis dimidiae dandam ei filio
intestati liberti, quamuis iure ipso legitima hereditas ad nepotem pertineat, quia et contra
tabulas eius liberti filio potius bonorum possessio partis debitae daretur.
  Ulpianus libro quadragensimo primo ad edictum. Etiamsi ius anulorum consecutus sit 3.pr.1
libertus a principe, aduersus huius tabulas uenit patronus, ut multis rescriptis continetur:
hic enim uiuit quasi ingenuus, moritur quasi libertus. Plane si natalibus redditus sit, ces- 1.1
sat contra tabulas bonorum possessio: Idem et si a principe liberam testamenti 2.1
factionem impetrauit. Sed si hac lege emit quis, ut manumittat, ad hanc partem edicti 3.1
pertinebit. Si quis nummos accepit, ut manumitteret, non habet contra tabulas bonorum 4.1
possessionem. Ut patronus contra tabulas bonorum possessionem accipere possit, oportet 5.1
hereditatem aditam esse aut bonorum possessionem petitam: sufficit autem uel unum ex
heredibus adisse hereditatem bonorumue possessionem petisse. Patronus contra ea bona 6.1
liberti omnino non admittitur, quae in castris sunt quaesita. Si deportatus patronus resti- 7.1
tutus sit, liberti contra tabulas bonorum possessionem accipere potest. idemque et in liberto
deportato et restituto dicendum est. Si quis filius familias seruum de castrensi peculio 8.1
manumiserit, ex constitutione diui Hadriani patronus est admittique poterit ad contra ta-
bulas bonorum possessionem ut patronus. Si capitis libertum accusauerit is, cui adsignatus 9.1
est, non potest is petere contra tabulas bonorum possessionem fratribusque suis non ob-
stabit: sed hi contra tabulas bonorum possessionem petent, quemadmodum peterent, si ex
altero filio nepotes essent: libertus enim, qui alteri ex filiis adsignatur, non desinit alterius
filii libertus esse. amplius dicendum est: etiamsi omiserit frater bonorum possessionem, 5
alter frater, cui adsignatus non <est>, potest succedere et contra tabulas bonorum posses-
sionem petere. Totiens ad bonorum possessionem contra tabulas inuitatur patronus, quo- 10.1
tiens non est heres ex debita portione institutus. Si patronus sub condicione sit institutus 11.1
eaque condicio uiuo testatore extitit, contra tabulas bonorum possessionem accipere non
potest. Quid ergo, si mortis tempore pependit, extitit tamen, antequam patrono deferatur 12.1
bonorum possessio, hoc est ante aditam hereditatem, an inuitetur ex hac parte edicti? et
magis est, ut aditae hereditatis tempus spectetur: hoc enim iure utimur. Si tamen in 13.1
praeteritum collata sit condicio uel ad praesens, non uidetur sub condicione institutus: aut
enim impleta est et pure institutus est, aut non est et nec heres institutus est. Si libertus 14.1
patronum suum ita heredem scripserit: 'si filius meus me uiuo morietur, patronus heres
esto', non male uidetur testatus: nam si decesserit filius, poterit hic existente condicione
accipere bonorum possessionem. Si debita patrono portio legata sit, etsi scriptus heres 15.1
non fuerit, satis ei factum est. Sed et si institutus sit ex parte minore quam ei debetur, 16.1
residua uero pars suppleta est ei legatis siue fideicommissis, et ita satisfactum ei uidetur.
Sed et mortis causa donationibus poterit patrono debita portio suppleri: nam mortis causa 17.1
donationes uice legatorum funguntur. Sed et si non mortis causa donauit libertus patrono, 18.1
contemplatione tamen debitae portionis donata sunt, idem erit dicendum: tunc enim uel
quasi mortis causa imputabuntur uel quasi adgnita repellent patronum a contra tabulas
bonorum possessione. Si patrono condicionis implendae causa quid datum sit, in portio- 19.1
nem debitam imputari debet, si tamen de bonis sit liberti profectum. Debitam autem 20.1
partem eorum, quae cum moritur libertus habuit, patrono damus: mortis enim tempus
spectamus. sed et si dolo malo fecit, quo minus haberet, hoc quoque uoluit praetor pro
eo haberi, atque si in bonis esset.
  Paulus libro quadragensimo secundo ad edictum. Si necem domini detexerit 4.pr.1
seruus, praetor statuere solet, ut liber sit: et constat eum quasi ex senatus consulto liber-
tatem consecutum nullius esse libertum. Si libertus captus ab hostibus ibi decesserit, 1.1
quamuis liberti appellatio eum non tangat, tamen propter legem Corneliam, quae testa-
mentum sic confirmat atque si in ciuitate decesserit, patrono quoque bonorum possessio
danda erit. Si deportatus patronus sit, filio eius competit bonorum possessio in bonis 2.1
liberti nec impedimento est ei talis patronus, qui mortui loco habetur. et dissimile est, si
patronus apud hostes sit: nam propter spem postliminii obstat liberis suis. Si extraneus 3.1
a liberto heres institutus rogatus sit filio hereditatem restituere, cum ex senatus consulto
Trebelliano restituta hereditate heredis loco filius habetur, patronus summouendus est.
  Gaius libro quinto decimo ad edictum prouinciale. Libertinus, qui patronum 5.pr.1
patronique liberos habet, si patronum ex parte debita heredem instituit, liberos eius in
eandem portionem substituere debet, ut, licet patronus uiuo liberto mortuus fuerit, satis-
factum uideatur liberis eius. Si patroni filium emancipatum et nepote<m> ex eo, qui in aui 1.1
familia remansit, libertus habeat, filio tantum, non etiam nepoti satisfacere debebit libertus:
nec ad rem pertinet, quod ad parentis bona pariter uocantur.
  Ulpianus libro quadragensimo tertio ad edictum. Etsi ex modica parte insti- 6.pr.1
tuti sint liberi liberti, bonorum possessionem contra tabulas patronus petere non potest:
nam et Marcellus libro nono digestorum scripsit quantulacumque ex parte heredem insti-
tutum liberti filium patronum expellere. Cum patroni filia heres instituta 1.1
esset a liberto falsumque testamentum dictum esset, in quo scripta erat, et appellatione
interposita et pendente diem suum obisset: heredibus eius diuus Marcus subuenit, ut id
haberent, quod haberet patroni filia, si uiueret. Si filius liberti heres ab eo in- 2.1
stitutus abstinuerit, quamuis nomine sit heres, patronus admittitur. Sed et si per in in- 3.1
tegrum restitutionem is, qui mixtus est paternae hereditati uel qui adit hereditatem, ab-
stinuerit se, poterit quis patronum admittere. Patronus patronique liberi si secundum uo- 4.1
luntatem mortui liberti hereditatem adierint legatumue aut fideicommissum petere maluerint,
ad contra tabulas bonorum possessionem non admittuntur.
  Gaius libro quinto decimo ad edictum prouinciale. Nam absurdum uidetur 7.pr.1
licere eidem partim comprobare iudicium defuncti, partim euertere.
  Ulpianus libro quadragensimo tertio ad edictum. Si uero non habuit effectum 8.pr.1
petitio eius, dico non impediri, quo minus adiuuetur. quin immo et si sic adit quasi ex
debita portione institutus, mox apparuit eum minorem partem quam sperauit accepisse,
aequissimum est admitti eum ad suum auxilium. sed et si testato conuenisset heredem,
ut sibi legatum solueretur, mox paenituisset, puto eum posse adiuuari. Si patronus lega- 1.1
tum sibi relictum adgnouerit idque fuerit euictum, competit ei legitimum auxilium, quia
id, quod sperauit se habiturum, non habet. sed et si non totum euictum sit, uerum aliquo
minus habet quam putauit, erit ei subueniendum. Si seruo uel filio suo aliquid relictum 2.1
patronus adgnouerit, perinde a contra tabulas bonorum possessione repelletur atque si
adgnouisset sibi relictum. Sed et si mortis causa donationem adgnouerit, dicendum est re- 3.1
pelli eum a contra tabulas bonorum possessione, sic tamen, si post mortem liberti adgnouit.
ceterum si ei uiuus libertus donauit, ille accepit, non idcirco erit repulsus a contra tabulas
bonorum possessione, quia potest dicere sperasse quod in testamento quoque gratus circa
eum fieret, remittique ei debet ab eis decedere uel ea compensare in portionem pro rata. 5
Quare dicitur et si condicionis implendae causa quid fuerit datum patrono post mortem 4.1
liberti, repelli eum a contra tabulas bonorum possessione, quasi adgnouerit iudicium. Si 5.1
patronus minor annis uiginti quinque liberti iudicium adgnouerit, in integrum restitui eum
oportere existimamus, ut possit contra tabulas accipere.
  Paulus libro quadragensimo secundo ad edictum. Qui in seruitutem libertum 9.pr.1
paternum petierit, nec nomine liberorum bonorum possessionem accipere potest.
  Ulpianus libro quadragensimo quarto ad edictum. Si ex patronis alicui satis- 10.pr.1
factum non erit ita, ut alii amplius sua portione ex bonis liberti relinquatur: ei, cui satis-
factum non erit, ita actio dabitur, ut eius portio suppleatur ex eo, quod extraneo heredi
et quod patrono supra suam portionem relictum est. eadem ratio et in pluribus patronis
seruabitur. Iulianus ait eum, qui ab auo suo exheredatus est, a bonis libertorum, eius 1.1
summoueri, a patris uero sui libertorum bonis non excludi: quod si a patre sit exhere-
datus, ab auo non sit, non solum a libertorum paternorum bonis, uerum etiam ab aui quo-
que excludi debere, quia per patrem auitos libertos consequitur: quod si pater eius sit ab
auo exheredatus, ipse non sit, posse nepotem auitorum libertorum contra tabulas bonorum 5
possessionem petere. idem ait, si pater me exheredauit, auus meus patrem meum et prior
auus decesserit, ab utriusque libertis me repelli: sed si ante pater decessisset, postea auus,
dicendum erit nihil mihi nocere patris exheredationem ad auitorum libertorum bona.
  Iulianus libro uicensimo sexto digestorum. Quod si pater meus a patre suo 11.pr.1
sit exheredatus, ego neque a patre meo neque ab auo, mortuo quidem patre et aduersus
auitos et aduersus paternos libertos ius habebo, uiuente patre, quamdiu in potestate eius
ero, non petam contra tabulas auitorum libertorum bonorum possessionem, emancipatus
non summouebor. 5
  Ulpianus libro quadragensimo quarto ad edictum. Si patronus testamento iure mili- 12.pr.1
tari facto filium silentio exheredauerit, debebit nocere ei exheredatio: uerum est enim hunc
exheredatum esse. Si quis libertum filio suo adsignauerit eumque exheredauerit, 1.1
admitti potest ad bonorum liberti possessionem. Si quis non mala mente parentis exhere- 2.1
datus sit, sed alia ex causa, exheredatio ipsi non nocet: ut puta pone furoris causa ex-
heredatum eum uel ideo, quia impubes erat, heredemque institutum rogatum ei restituere
hereditatem. Si quis, cum esset exheredatus, pronuntiatus uel perperam sit exheredatus 3.1
non esse, non repellitur: rebus enim iudicatis standum est. Si filius patroni exheredatus 4.1
in partem optinuerit de inofficioso, in partem uictus sit, uideamus, an noceat ei exhere-
datio. et nocere arbitror, quia testamentum ualet, a quo exheredatus est. Ex testamento 5.1
autem, ex quo neque adita hereditas est neque petita bonorum possessio, liberis exhere-
datio non nocet: absurdum est enim in hoc tantum ualere testamentum, ut exheredatio
uigeat, cum alias non ualeat. Si patroni filius priore gradu sit heres scriptus, secundo 6.1
exheredatus, huic non nocet exheredatio, cum uoluntate patris uel extiterit heres uel
existere potuerit: neque enim debet uideri pater indignum existimasse filium bonis liber-
torum, quem ad hereditatem suam primum uocauerit. ac ne eum quidem existimandum
est summoueri a bonis liberti, qui a primo gradu exheredatus et idem substitutus est. 5
ergo is, qui institutus sit heres uel primo gradu uel sequenti uel alio quo gradu, licet
exheres sit eodem testamento, non est summouendus a liberti bonis. Si patroni filius 7.1
emancipatus noluerit adire hereditatem uel qui in potestate est retinere, nihilo minus liberti
bonorum possessionem habebit.
  Iulianus libro uicensimo sexto digestorum. Filius patroni exheredatus, 13.pr.1
quamuis nepos ex eo heres scriptus fuerit, bonorum possessionem contra tabulas pater-
norum libertorum accipere non potest: licet enim necessarius existat patri suo, non per
semetipsum, sed per alium ad hereditatem admittitur. et certe constat: si emancipatus
filius exheredatus fuerit et seruus eius heres scriptus, etsi iusserit seruo hereditatem adire 5
et ita patri suo heres extiterit, non habebit contra tabulas paternorum libertorum bonorum
possessionem.
  Ulpianus libro quadragensimo quinto ad edictum. Qui, cum maior natu 14.pr.1
esset quam uiginti quinque annis, libertum capitis accusauerit aut in seruitutem petierit,
remouetur a contra tabulas bonorum possessione. Si uero accusauerit minor, dicendum 1.1
est hunc non excludi, siue ipse siue tutor eius uel curator accusauerit. Sed si minor 2.1
quidem instituerit accusationem, maior autem factus sententiam acceperit, benigne erit
dicendum ignosci ei debere, quia minor coepit neque enim imputare ei possumus, cur
non deseruit accusationem uel cur abolitionem non petierit, cum, alterum si fecisset, in
Turpillianum incideret, alterum non facile impetretur. certe si abolitione publice data re- 5
petit iamiam maior, dicendum est hunc esse remouendum: maior enim factus potuit sine
timore deserere abolitam accusationem. Is demum uidetur capitis accusasse, qui tali iu- 3.1
dicio appetit, cuius poena aut supplicium habuit aut exilium, quod sit uice deportationis,
ubi ciuitas amittitur. Si tamen quis libertum eo crimine accusauerit, cuius poena non est 4.1
capitis, uerumtamen iudicanti placuit augere poenam, non obest hoc patroni filio: neque
enim imperitia aut seueritas iudicantis obesse debet patroni filio, qui crimen leuius inpor-
tauit. Sed si non accusauerit, sed testimonium in caput liberti dixit aut subiecit accusa- 5.1
torem, puto eum a contra tabulas remoueri. Si libertus maiestatis patroni filium accusauit 6.1
et patroni filius calumniae eum capitis puniri desiderauit, non debet repelli hoc edicto.
idem puto et si ab eo petitus retorsit in eum crimina: ignoscendum enim est ei, si uoluit
se ulcisci prouocatus. Si patris mortem defendere necesse habuerit, an dicendu<m> sit hic 7.1
quoque ei succurrendum, si libertum paternum propter hoc accusauit, medicum forte patris
aut cubicularium aut quem alium, qui circa patrem fuerat? et puto succurrendum, si
affectione et periculo paternae substantiae ducente necesse habuit accusationem uel ca-
lumniosam instituere. Accusasse autem eum dicimus, qui crimina obiecit et causam 8.1
perorari usque ad sententiam effecit: ceterum si ante quieuit, non accusauit: et hoc iure
utimur. sed si appellatione interposita desiit, benigne dicetur non pertulisse accusationem.
si igitur pendente appellatione decessit libertus, patroni filius admittetur ad bonorum pos-
sessionem, quia sententia<e> libertus morte subtractus est. Si patroni filius aduocationem 9.1
accusatori liberti praestitit, non est repellendus: neque enim aduocatus accusat. Si pater 10.1
testamento cauerit, ut accusaretur libertus, quasi uenenum sibi parasset aut quid aliud in
se admisisset: magis est, ut ignosci liberis deberet, qui non sponte accusauerunt. Sed 11.1
et si accusauerit libertum et probauerit crimen patroni filius posteaque hic
libertus sit restitutus, non erit repellendus: crimen enim quod intendit etiam perfecit.
  Tryphoninus libro septimo decimo disputationum. Idem est et si crimen 15.pr.1
quidem, quod in liberto probatum est, meruerat capitis poenam, benignius autem punitus
est libertus, ueluti tantum relegatus: de calumniatore enim sensit praetor.
  Ulpianus libro quadragensimo quinto ad edictum. In seruitutem petisse 16.pr.1
non is uidetur, qui ei, qui in possessione erat seruitutis, petenti se in libertatem contra-
dixit, uerum is, qui ex libertate petit in seruitutem. Sed et si quis non totum suum, sed 1.1
pro parte uel usum fructum in eo suum dicat uel quid aliud, quod habere non potest in
eo, nisi seruus sit, an repellatur quasi in seruitutem petierit? quod est uerius. Si petierit 2.1
in seruitutem et optinuerit, mox cognita ueritate passus sit in libertate morari, non debet
ei obesse, maxime si habuit iustam causam errandi. Petisse in seruitutem non uidetur, 3.1
qui ante litem contestatam destitit: sed et si post litem contestatam, dicendum est nec
id nocere debere, quia non usque ad sententiam durauit. Si patroni filius sit uel exhere- 4.1
datus uel si in seruitutem libertum paternum petiit uel capitis accusauerit libertum, non
nocet hoc liberis eius, qui in potestate non sunt: et hoc diui fratres Quintilliis rescripse-
runt. Si quis bonorum possessionem contra tabulas liberti acceperit, ab omni liberti iu- 5.1
dicio repellitur, nec tantum si ipsi liberto heres fuerit scriptus, uerum etiam si inpuberi
filio substitutus. nam et Iulianus scripsit, si post petitam bonorum possessionem adierit
impuberis filii liberti hereditatem patronus, denegari ei deber<e> actiones. Sed et si quid 6.1
codicillis fuerit patrono relictum uel mortis causa donatum, simili modo horum quoque
persecutio denegabitur. Nonnumquam plane post petitam bonorum possessionem dabitur 7.1
patron<o> legati persecutio, si nihil ad emolumentum eius peruenturum sit, quia forte ro-
gatus est alii restituere. Praeterea non tantum quod ipsis nominatim datum est, id se 8.1
praetor denegaturum ait, uerum etiam si quid proponas ad ipsos per alios peruenturum,
ut puta per subiectas personas, quod quidem sunt habituri, non restituturi. Dabimus 9.1
legati petitionem patrono, si seruo patroni dederit libertatem pretio eius patrono praele-
gato. Ei, qui substitutus erit patrono, qui contra tabulas possessionem petierit, actio eius 10.1
partis, cuius patrono possessio data erit, non datur. Si patronus sit substitutus et pa- 11.1
tronus uiuo testatore decesserit, filium patroni petentem contra tabulas bonorum posses-
sionem non solius substituti partem occupare, uerum omnibus heredibus pro parte aliquid
auferre constat.
  Idem libro quadragensimo septimo ad edictum. Liberto sine liberis mortuo 17.pr.1
in primis patronus et patrona bonorum possessionem accipere possunt et quidem simul.
sed et si patrono et patronae proximi sunt aliqui, simul admittentur.
  Paulus libro quadragensimo tertio ad edictum. Patronae quidem liberi etiam 18.pr.1
uolgo quaesiti accipient materni liberti bonorum possessionem, patroni autem non nisi iure
quaesiti.
  Ulpianus libro quarto disputationum. Si patronus ex minore parte quam 19.pr.1
legitima heres institutus falsum testamentum dixisset nec optinuisset, non est ambiguum
contra tabulas ei non deferri bonorum possessionem, eo quod facto suo perdidit heredi-
tatem, cum temere falsum dixit. Quod si ex debita parte fuerit institutus, siue adiit siue 1.1
non, a contra tabulas bonorum possessione repellitur, quasi debitam sibi portionem ac-
ceperit. nec poterit contra tabulas bonorum possessionem petere.
  Iulianus libro uicensimo quinto digestorum. Libertus sub condicione iuris- 20.pr.1
iurandi, quam praetor remittere solet, patronum instituit heredem: non puto dubitandum,
quin a bonorum possessione submoueatur: uerum est enim eum heredem factum. Si Titio 1.1
legatum fuisset eiusque fidei commissum, ut patrono restitueret, denegatur legatorum actio
Titio, si patrono pro debita parte a scripto herede fuerit satisfactum. Libertus patronum 2.1
et extraneum coniunctim ex parte dimidia heredem scripsit: quadrans, ex quo institutus
erat patronus, totus ipsi imputari debebit, residuum ex debita sibi parte omnibus heredibus
pro portione cuiusque aufert. Idem seruari conueniet in legato, quod patrono coniunctim 3.1
et Titio datum fuerit, ut pars legati in portionem debitam patrono imputetur, ex reliqua
parte tantum Titio detrahatur, quantum ab herede, pro rata portione. Si libertinus filium 4.1
emancipatum sub condicione heredem instituerit et deficiente condicione substitutus adierit,
quaero, utrum patrono aduersus substitutum in partem debitam praetor an emancipato filio
in totam hereditatem succurrere debeat. respondi, cum pater filium sub condicione primo
gradu heredem instituit, si deficiente condicione, sub qua filius heres institutus est, ad 5
secundum gradum hereditas pertinet uel adhuc pendente condicione filius decesserit, pa-
trono partis debitae bonorum possessionem aduersus substitutum competere. idemque est
et si filius uel non petierit bonorum possessionem tempore exclusus uel repudiauerit. si
uero deficiente condicione hereditas ad filium pertineat, emancipatum potius tuebitur prae-
tor aduersus substitutum. existimo autem, quotiens sub condicione heres filius scribitur, 10
alias necessariam esse exheredationem a substitutis, alias superuacuam: nam si id genus
condicionis fuerit, quae in potestate filii esset, ueluti 'cum testamentum
fecerit', puto etiam omissa condicione filium locum substitutis facere: si uero condicio non
fuerit in potestate filii, ueluti 'si Titius consul factus fuerit', tunc substitutus non admit-
titur, nisi filius ab eo nominatim exheredatus fuerit. Si libertus filium emancipatum 5.1
heredem instituerit eiusque fidei commiserit, ut totam hereditatem Sempronio restitueret,
et filius, cum suspectam sibi hereditatem diceret, iussu praetoris adierit eam et Sempronio
restituerit: non inique patrono bonorum possessio partis debitae dabitur, perinde ac si non
filius, sed is cui hereditas restituta est liberto heres exstitisset. Item cum filius hereditatem 6.1
liberti patris omiserit et coheres eius totius hereditatis onus susceperit, danda erit patrono
bonorum possessio. utroque enim casu non filio, sed extraneo pars eripitur.
  Idem libro uicensimo sexto digestorum. Ex tribus patronis uno cessante 21.pr.1
bonorum possessionem petere duo aequas partes habebunt.
  Marcianus libro primo institutionum. Si filius familias miles manumittat, 22.pr.1
secundum Iuliani quidem sententiam, quam libro uicensimo septimo digestorum probat,
patris libertum facie<t>: sed quamdiu, inquit, uiuit, praefertur filius in bona eius patri. sed
diuus Hadrianus Flauio Apro rescripsit suum libertum eum facere, non patris.
  Iulianus libro uicensimo septimo digestorum. Si libertus praeterito patrono 23.pr.1
extraneum instituerit heredem et patronus, antequam contra tabulas bonorum possessionem
petierit, in adoptionem se dederit, deinde scriptus omiserit hereditatem: patronus totorum
bonorum liberti possessionem ut legitimus petere potest. Si libertus intestato decesserit 1.1
relictis patroni filio et ex altero filio duobus nepotibus, nepotes non admittentur, quamdiu
filius esset, quia proximum quemque ad hereditatem liberti uocari manifestum est. Si 2.1
autem ex duobus patronis alter unum filium, alter duos reliquisset, dixi uiriles inter eos
partes fieri.
  Idem libro sexagensimo quinto digestorum. Communi liberto si ex duobus 24.pr.1
patronis alter iusiurandum exegerit ne uxorem ducat, uel uiuo liberto decesserit: is qui
extra hanc culpam fuerit uel superuixerit partis utrique debitae bonorum possessionem
solus habebit.
  Idem libro primo ad Urseium Ferocem. Quamdiu patrono bonorum possessio 25.pr.1
partis debitae dari potest, exceptio debitoribus datur aduersus heredem petentem: 'si non
in ea causa sit patronus, ut bonorum possessionem pro parte debita contra tabulas pe-
tere possit'.
  Africanus libro secundo quaestionum. Liberto octoginta habenti fundus 26.pr.1
quadraginta legatus est: is die cedente legati decessit extraneo herede instituto. respondit
posse patronum partem debitam uindicare: nam uideri defunctum mortis tempore amplio-
rem habuisse rem centum, cum hereditas eius propter computationem legati pluris uenire
possit. neque referre, heres institutus repudiet legatum liberto relictum nec ne: nam et si 5
de lege Falcidia quaeratur, tale legatum quamuis repudiatum in quadrantem hereditatis
imputatur legatariis.
  Idem libro quarto quaestionum. Uiuo filio si nepos exheredatur, nocebit ei 27.pr.1
exheredatio ad bona libertorum auitorum.
  Florentinus libro decimo institutionum. Si in libertinum animaduersum 28.pr.1
erit, patronis eius ius, quod in bonis eius habituri essent, si is in quem animaduersum
est sua morte decessisset, eripiendum non est. sed reliquam partem bonorum quae ad
manumissorem iure ciuili non pertineat, fisco esse uindicandam placet. Eadem seruantur 1.1
in bonis eorum qui metu accusationis mortem sibi consciuerint aut fugerint, quae in dam-
natorum bonis constituta sunt.
  Marcianus libro nono institutionum. Qui ex causa fideicommissi manu- 29.pr.1
mittitur, est quidem libertus manumissoris et tam contra tabulas quam ab intestato ad
bona eius uenire potest quasi patronus: sed operas ei imponere non potest nec impositas
ab eo petere. Sed si defunctus filio suo legauit seruum et rogauit, ut eum manumittat, ea 1.1
mente, ut plenum ius patroni habeat, defendendum est posse eum operas iure imponere.
  Gaius libro secundo ad edictum praetoris urbani titul<o> de liberali causa. Si 30.pr.1
quis libertum paternum in seruitutem ea uoluntate petierit, ut causam euictionis sibi con-
seruet, non amittit beneficium bonorum possessionis.
  Marcellus libro nono digestorum. Patrono libertus fundum, quem ab eo 31.pr.1
alienum emerat, legauit et constituit patronus ad se pertinere legatum: contra tabulas bo-
norum possessionem accipere non potest, etsi nihil profecit ei legatum, quia alienam rem
legauerit ei libertus, quia patronus ipse eum liberto uendiderat.
  Idem libro decimo digestorum. Si libertus meus in seruitutem redactus 32.pr.1
postea ab alio liberatus est et eius coeperit esse libertus, praefertur mihi in contra tabulas
bonorum possessione qui eum manumisit.
  Modestinus libro singulari de manumissionibus. Si patronus non aluerit 33.pr.1
libertum, lex Aelia Sentia adimit eius libertatis causa imposita tam ei, quam ipsi ad quem
ea res pertinet, item hereditatem ipsi et liberis eius, nisi heres institutus sit, et bonorum
possessionem praeterquam secundum tabulas.
  Iauolenus libro tertio ex Cassio. Si libertus, cum duos patronos haberet, 34.pr.1
alterum praeteriit, alterum ex semisse fecit heredem et alteri extraneo semissem dereliquit,
scriptus quidem patronus debitam sibi partem immunem habet: de cetera autem parte pa-
troni, quae supra debitum ei relicta est, et de semisse extraneo relicto alteri patrono pro
rata portione satisfieri oportet. 5
  Idem libro tertio epistularum. A liberto suo herede Seius usum fructum 35.pr.1
fundi Maeuio legauit: is libertus Maeuio herede relicto decessit: quaero, cum contra ta-
bulas testamenti petierit filius Seii aduersus Maeuium, utrum deducto usu fructu pars de-
bita ei fundi restituenda sit an solida, quia eorum bonorum acceperit possessionem, quae
liberti cum moreretur fuerunt. respondit: usum fructum in causam pristinam restituendum 5
puto. optimum itaque erit arbitrum postulare, ut arbitrio eius usus fructus in integrum
restituatur.
  Idem libro octauo epistularum. Libertus, qui soluendo non erat, praeterito 36.pr.1
patrono extrarios relinquit heredes: quaero, an possit patronus petere contra tabulas bo-
norum possessionem. respondit: cum a scriptis heredibus adita est hereditas, patronus
contra tabulas bonorum po<ss>essionem petere potest, quia soluendo hereditas est, quae
inueniat heredem. et sane absurdum est ius patroni in petenda bonorum possessione con- 5
tra tabulas aliorum computatione, non iudicio ipsius patroni aestimari auferrique patrono,
quod modicum uindicaturus est. multi enim casus interuenire possunt, quibus expediat
patrono petere bonorum possessionem, quamuis aeris alieni magnitudo, quam libertus reli-
querit, facultates patrimonii eius exced<a>t, ueluti si praedia sunt aliqua ex bonis liberti,
in quibus maiorum patroni sepulchra sint et magni aestimat patronus bonorum possessione 10
iura pro parte ea ad se pertinere, uel aliquid mancipium, quod non pretio, sed affectu
sit aestimandum. non ergo ideo minus habere debet ius petendae bonorum possessionis,
qui animo potius quam aliorum computatione bona liberti aestimat, cum eo ipso sufficere
patrimonium uideri possit, quod et heredem habeat et bonorum possessorem.
  Ulpianus libro undecimo ad legem Iuliam et Papiam. Iulianus ait, si pa- 37.pr.1
tronus libertatis causa imposita libertae reuendiderit, filium eius a bonorum possessione
summoueri, scilicet quia nec contra tabulas testamenti liberti bonorum possessionem acci-
piat, quotiens pater eius donum munus operas liberto reuendiderit. plane si patroni
filius libertatis causa imposita reuendiderit, nihilo minus familiam bonorum possessionem 5
contra tabulas liberti accipere ait, quia filius reuendendo libertatis causa imposita fratrem
suum non summouet. Si libertus heredem scripserit isque prius, quam de familia quae- 1.1
stionem haberet, adierit hereditatem, patronum ad contra tabulas bonorum possessionem
non admitti Iulianus ait: debuit enim et patronus liberti necem uindicare. quod et in pa-
trona erit dicendum.
  Terentius Clemens libro nono ad legem Iuliam et Papiam. Quaeritur, 38.pr.1
an filio exheredato etiam nepotes ex eo a bonorum possessione liberti excludantur. quod
utique sic dirimendum est, ut uiuo filio, donec in potestate eius liberi manent, non ad-
mittantur ad bonorum possessionem, ne qui suo nomine a bonorum possessione summo-
ue<n>tur per alios eam consequantur, sin autem emancipati a patre fuerint uel alio modo 5
sui iuris effecti, sine aliquo impedimento ad bonorum possessionem admittantur. Si filius 1.1
liberti omiserit patris sui hereditatem, hoc patrono proficiet.
  Idem libro decimo ad legem Iuliam et Papiam. Patroni filia si in adoptiua 39.pr.1
familia sit, ad bona libertorum paternorum admittitur.
  Idem libro duodecimo ad legem Iuliam et Papiam. Si pater exheredato 40.pr.1
filio ita cauit, ut ius in libertum saluum ei esset, nihil ei ad hanc rem nocet exheredatio.
  Papinianus libro duodecimo quaestionum. Si libertus patrono, quod ad de- 41.pr.1
bitam portionem attinet, satisfaciat, inuito tamen aliquid extorquere conetur, quid statuen-
dum est, quaeritur. quid enim, si ex parte debita instituto decem praeterea legentur et
rogetur seruum proprium, qui sit decem uel minoris pretii, manumittere? iniquum est et
legatum uelle percipere et libertatem seruo non dare: sed parte debita accepta et legato 5
temperare et libertatem imponere non cogi, ne seruum (forte de se male meritum) cogatur
manumittere. quid ergo si solo eodem herede instituto idem libertus petierit? si substitutum
habebit, aeque decreti remedium poterit procedere, ut accepta debita portione cetera pars
ad substitutum perueniat ita, ut, si forte seruus redimi potuisset, praestaretur libertas:
cessante uero substitutione patronum hereditatem liberti amplectentem praetor, qui de 10
fideicommisso cognoscit, libertatem seruo eum imponere cogat.
  Idem libro tertio decimo quaestionum. Filius, qui patri heres exstitit, fra- 42.pr.1
trem exheredatum adrogauit atque ita herede eo relicto defunctus est: bonorum posses-
sionem libertum patris naturalis exheredatus non habebit: nam cui non exheredato talis
adoptio noceret, nocere debet exheredato, quoniam poena, quae legibus aut edicto inro-
garetur, adoptionis remedio non obliteraretur. Paulus notat: ei, qui alio iure uenit quam 5
eo, quod amisit, non nocet id quod perdidit, sed prodest quod habet: sic dictum est pa-
trono eodemque patronae filio non obesse, quod quasi patronus deliquit, si ut patronae
filius uenire possit. Papinianus. Castrensium bonorum Titium libertus fecit heredem, ce- 1.1
terorum alium: adita est a Titio hereditas: magis nobis placebat nondum patronum pos-
sessionem contra tabulas petere posse. uerum illa quaestio interuenit, an omittente eo qui
reliqua bona accepit perinde Titio adcrescant, ac si partes eiusdem hereditatis accepissent.
uerius mihi uidetur intestati iure deferri bona cetera. Titius igitur heres non poterit inui- 5
tare manumissorem, cum Titio nihil auferatur, nec bonis ceteris, quae nondum ad causam
testamenti pertinent. Cum filius liberti impubes, qui subiectus dicitur, ex prima parte bo- 2.1
norum possessionem accipiat, an patronus defuncti possessionem accipere possit, quaesitum
est. et sine dubio qui sequentis gradus sunt, non admittuntur interim: cum enim prae-
cedit alia possessio, qui sequitur accipere non potest. plane si contra eum qui subiectus
dicitur fuerit iudicatum, data non intellegitur. sed et in patrono pendente controuersia 5
idem erit dicendum. plane quod ad patroni quoque personam pertinet, differri contro-
uersia debebit. Si falsum liberti testamentum ab aliis in prouincia dictum 3.1
atque ita res per appellationem extracta esset, defuncta medio tempore patroni filia, quam
libertus heredem instituerat, filio mulieris seruauit diuus Marcus eam partem bonorum,
quam filia patroni uel iure intestati, si uixisset, habere potuit.
  Idem libro quarto decimo quaestionum. Iulianus putat patronum, qui Titio 43.pr.1
pro parte dimidia hered<i> instituto substitutus eo deliberante bonorum possessionem contra
tabulas accepit, si postea Titius non adierit hereditatem, nihil ei, qui adit hereditatem,
abstulisse, non magis quam si sub condicione fuisset institutus. igitur Titio deliberante
res in incerto erit, utrumne semis ex substitutione in possessionem conuertatur an Titio 5
adeunte singulis heredibus partes debitae auferantur.
  Paulus libro quinto quaestionum. Si patronum ex debita portione heredem 44.pr.1
instituas et pure roges fundum dare eique sub condicione tantundem leges, in condicionem
fideicommissum redigitur. erit tamen et hic quod moueat: onerabitur enim patronus satis-
datione fideicommissi. sed dicendum est ab eo fideicommissario cauendum, a quo patrono
legatum est, ut undique patronus suum ius habeat imminutum. Patronus heres institutus 1.1
legato ei seruo, per quem suppleretur debita ei portio, non petet contra tabulas bonorum
possessionem, quamuis seruus clusis tabulis decessit. Si ex bonis, quae mortis tempore 2.1
fuerunt, debitam partem dedit libertus in hereditate uel legato, seruus tamen post mortem
liberti reuersus ab hostibus augeat patrimonium: non potest patronus propterea queri, quod
minus habeat in seruo, quam haberet, si ex debita portione esset institutus. idem est et
in alluuione, cum sit satisfactum ex his bonis, quae mortis tempore fuerunt. idem est et 5
si pars legati liberto relicti ab eo, cui simul datum erat, uel hereditatis nunc illis absti-
nentibus adcrescat.
  Idem libro nono quaestionum. Si patronus ex sexta et seruus eius ex reli- 45.pr.1
qua parte sit heres institutus, nec ex serui portione fideicommissum debetur: at si seruus
dumtaxat heres institutus est, puto nec hic ex debita portione praestandum.
  Idem libro tertio responsorum. Paulus respondit: patronus, qui deceptus 46.pr.1
falsum iudicium testatoris secutus est, bonorum possessionem contra tabulas testamenti
liberti petere non prohibetur.
  Idem libro undecimo responsorum. Paulus respondit exheredationem nepotis, 47.pr.1
quae non notae gratia, sed alio consilio adiecta est, nocere ei non oportere, quo minus
contra tabulas libertorum aui bonorum possessionem petere possit. Quaero, an, si Titia 1.1
patroni filia iactat Titium patrem suum, priusquam moreretur, litteras ad se fecisse, quibus
adiceret per libertos suos maleficiis appetitum easque litteras se secutam post mortem
patris libertos accusare, an aliquid ei prodesse possit haec excusatio. Paulus respondit
eam, quae ex uoluntate patris accusauit, non debere repelli a bonorum possessione contra 5
tabulas, quoniam non suum iudicium, sed alienum exsecuta est. Patroni filius epistulam 2.1
talem liberto emisit: 'Sempronius Zoilo liberto suo salutem. ob merita tua fidemque tuam,
quam mihi semper exhibuisti, concedo tibi liberam testamenti factionem'. quaero, an pa-
troni filio nihil relinquere debeat. Paulus respondit eum libertum, de quo quaeritur, libe-
ram testamenti factionem consecutum non uideri. Paulus respondit nepotem etiam post 3.1
mortem aui conceptum superstit<e> liberto bonorum possessionem contra tabulas liberti auiti
petere posse et ad hereditatem legitimam eius admitti: responsum enim Iu-
liani tantum ad hereditatem legitimam, item bonorum possessionem aui petendam perti-
nere. Paulus respondit, quamuis filii a patre milite praeteriti pro exheredatis habeantur, 4.1
tamen non eo usque silentium patris eis nocere debere, ut et a bonis libertorum auitorum
repelli debeant. idem responsum est etiam de bonis libertorum paternorum.
  Scaeuola libro secundo responsorum. Quaero de eo, qui libertum ef- 48.pr.1
f<ra>cturae crimine accusauit. respondit, si eiusmodi effracturae crimine accusatus sit, ex
quo, si probaretur, in metallum datus esset, denegandam bonorum possessionem.
  Paulus libro tertio sententiarum. Liberto per obreptionem adrogato ius 49.pr.1
suum patronus non amittit.
  Tryphoninus libro septimo decimo disputationum. Nihil interest, ipse pa- 50.pr.1
tronus scriptus heres ex minore parte adierit hereditatem an seruum suum scriptum ius-
serit adire hereditatem, quam retinet: nihilo minus enim repulsus erit a contra tabulas
bonorum possessione. Si tamen antequam iuberet liberti hereditatem adire, seruum uen- 1.1
diderit aut manumiserit et ita ipse nouus libertus aut emptor heredes extiterint, uerbis
edicti non prohibetur patronus accipere contra tabulas bonorum possessionem. Sed num- 2.1
quid praetor ei denegare possessorias actiones debeat, si fraudem edicto eius facere uoluit,
ut pretio uberiore percepto uel tacita pactione etiam hereditatis ex institutione delatae
commodum et bonorum possessionis contra tabulas haberet? faciliorque suspicio per filium
scriptum heredem quamuis emancipatum adeuntem liberti hereditatem ipsum patronum 5
habere, cum omnia, quae nostra sunt, liberis nostris ex uoto paremus. Si tamen clusis 3.1
adhuc tabulis testamenti liberti, cum ignoraret iudicium eius patronus, eorum quid, quae
supra scripta sunt, circa institutum subiectum iuri suo fecit, amota fraudis suspicione suo
iure in bonorum possessione contra tabulas utetur. Si patronus ex debita portione a liberto 4.1
scriptus rogatusque hereditatem restituere sus<p>e<c>tam dixit et compulsus adire, cum retinere
posset, restituerit, non poterit accipere contra tabulas bonorum possessionem, et quia ad-
gnouit iudicium liberti et quia spreuit et quasi damnauit eam possessionem. Longe distat 5.1
ab hoc patroni filius, quem libertus adrogauit et ex minore parte heredem scripsit, cum
nemo ex familia patroni alius esset: quamquam enim hic ipso iure, quippe suus, heres
deprehendatur, si tamen se non immiscuit hereditati ut patris, sed abstinuit, quasi patroni
tamen filius admittendus est ad contra tabulas bonorum possessionem. Si debenti patrono 6.1
certam pecuniam liberationem libertus reliquisset isque usus est aduersus heredem peten-
tem debitum doli exceptione aut acceptilatione liberatus est debito propter legatum, dicen-
dum est eum non posse accipere contra tabulas bonorum possessionem.
  Labeo libro primo pithanon a Paulo epitomatorum. Si eundem libertum 51.pr.1
et tu capitis accusasti et pater tuus manumisit, non poterit tibi eius liberti bonorum pos-
sessio ex edicto praetoris dari. Paulus: immo contra accidet, si quem seruum accusa-
ueris, deinde is patris tui fuerit factus et is postea eum manumisit.