DE DAMNO INFECTO ET DE SUGGRUNDIS ET PRO-
<I>ECTIONIBUS
  Ulpianus libro primo ad edictum. Cum res damni infecti celeritatem desiderat et peri- 39.2.1.pr.1
culosa dilatio praetori uidetur, si ex hac causa sibi iurisdictionem reseruaret, magistratibus
municipalibus delegandum hoc recte putauit.
  <G>aius libro uicensimo octauo ad edictum prouinciale. Damnum infectum est damnum 2.pr.1
nondum factum, quod futurum ueremur.
  Paulus libro quadragensimo septimo ad edictum. Damnum et damnatio ab 3.pr.1
ademptione et quasi demin<u>tione patrimonii dicta sunt.
  Ulpianus libro primo ad edictum. Dies cautioni praestitutus si finietur, praetoris uel 4.pr.1
praesidis officium erit ex causa uel reum notare uel protelare eum et, si hoc localem exigit
inquisitionem, ad magistratus municipales hoc remittere. Si intra diem a praetore consti- 1.1
tuendum non caueatur, in possessionem eius rei mittendus est. 'eius rei' sic accipe, siue
tota res sit siue pars sit rei. An tamen is, qui non admittit, etiam pignoribus a magistra- 2.1
tibus coerceatur? non puto, sed in factum actione tenebitur: nam et si a praetore missus
non admittatur, eadem actione utendum est. Duas ergo res magistratibus municipalibus 3.1
praetor uel praeses iniunxit, cautionem et possessionem, cetera suae iurisdictioni reseruauit.
Si forte duretur non caueri, ut possidere liceat (quod causa cognita fieri solet) non duum- 4.1
uiros, sed praetorem uel praesidem permissuros: item ut ex causa decedatur de possessione.
Praetor ait: 'dum ei, qui aberit, prius domum denuntiari iubeam'. abesse autem uidetur 5.1
et qui in iure non est: quod et Pomponius probat: uerecunde autem praetorem denuntiari
iubere, non extrahi de domo sua. sed 'domum, in quam degit denuntiari' sic accipere
debemus, ut et si in aliena domo habitet, ibi ei denuntietur. quod si nec habitationem
habeat, ad ipsum praedium erit denuntiandum uel procuratori eius uel certe inquilinis. 5
Totiens autem praetorem exigere denuntiationem intellegendum est, si sit cui denuntietur: 6.1
ceterum si non sit, ueluti quod hereditaria insula est nec dum hereditas adita, uel si heres
non exstet nec inhabitetur, cessat haec pars edicti. est tamen tutius libellum ad ipsas aedes
proponere: fieri enim potest, ut ita monitus defensor existat. In eum, qui quid eorum quae 7.1
supra scripta sunt non curauerit, quanti ea res est, cuius damni <i>nfecti nomine cautum non
erit, iudicium datur: quod non ad quantitatem refertur, sed ad id quod interest, et ad utili-
tatem uenit, non ad poenam. Hoc autem iudicium certam condicionem habet, si postula- 8.1
tum est: ceterum qui non postulauit, experiri non potest. postulare autem proprie hoc
dicimus pro tribunali petere, non alibi. Si tam uicinum urbi municipium sit, ut magistratu 9.1
se non interponente potuerit praetor uel praeses adiri, potest dici cessare hanc actionem
aduersus magistratus, quasi nihil intersit, cum in tua potestate fuerit a praetore uel prae-
side desiderare in possessionem mitti. Haec autem actio cum rei habeat persecutionem, 10.1
et heredi et in heredem et perpetuo dabitur.
  Paulus libro primo ad edictum. Praetoris officium est, ut missus in possessionem etiam 5.pr.1
eam per longi temporis spatium in suum dominium capere possit. Si plures sint domini, 1.1
qui cauere debent, et aliquis non caueat, in portionem eius mittetur. et contra si aliquot
sint, qui caueri sibi desiderant, et alius pretiosiores, alius uiliores habeat aedes, siue unius
domus plures habeant dispares partes: tamen non magnitudine dominii quisque, sed aequa-
liter mittentur omnes in possessionem. Si et dominus proprietatis et fructuarius 2.1
desideret sibi caueri damni infecti, uterque audiendus est: nec enim iniuriam sentiet pro-
missor, non plus cuique praestaturus, quam quod eius intersit.
  Gaius libro primo ad edictum prouinciale. Euenit, ut nonnumquam damno 6.pr.1
dato nulla nobis competat actio non interposita antea cautione, ueluti si uicini aedes rui-
nosae in meas aedes ceciderint: adeo ut plerisque placuerit nec cogi quidem eum posse,
ut rudera tollat, si modo omnia quae iaceant pro derelicto habeat.
  Ulpianus libro quinquagensimo tertio ad edictum. Praetor ait: 'damni in- 7.pr.1
fecti suo nomine promitti, alieno satisdari iubebo ei, qui iurauerit non calumniae causa
id se postulare eumue cuius nomine aget postulaturum fuisse, in eam diem, quam causa
cognita statuero, si controuersia erit, dominus sit nec ne qui cauebit, sub exceptione
satisdari iubebo. de eo opere, quod in flumine publico ripaue eius fiet, in annos 5
decem satisdari iubebo. eum, cui ita non cauebitur, in possessionem eius rei, cuius
nomine ut caueatur postulabitur, ire et, cum iusta causa esse uidebitur, etiam possidere
iube<b>o. in eum, qui neque cauerit neque in possessione esse neque possidere passus erit,
iudicium dabo, ut tantum praestet, quantum praestare eum oporteret, si de ea re ex de-
creto meo eiusue, cuius de ea re iurisdictio fuit quae mea est, cautum fuisset. eius rei 10
nomine in cuius possessionem misero, si ab eo, qui in possessione erit, d<a>mni infecti no-
mine satisdabitur, eum, cui non satisdabitur, simul in possessione esse iubebo'. Hoc 1.1
edictum prospicit d<a>mno nondum facto, cum ceterae actiones ad damna, quae contigerunt,
sarcienda pertineant, ut in legis Aquiliae actione et aliis. de damno uero facto nihil edicto
cauetur: cum enim animalia, quae noxam commiserunt, non ultra nos solent onerare, quam
ut noxae ea dedamus, multo magis ea, quae anima carent, ultra nos non deberent onerare, 5
praesertim cum res quidem animales, quae damnum dederint, ipsae extent, aedes autem,
si ruina sua damnum dederunt, desierint extare. Unde quaeritur, si ante, quam caueretur, 2.1
aedes deciderunt neque dominus rudera uelit egerere eaque derelinquat, an sit aliqua ad-
uersus eum actio. et Iulianus consultus, si prius, quam damni infecti stipulatio interpone-
retur, aedes uitiosae corruissent, quid facere deberet is, in cuius aedes rudera decidissent,
ut damnum sarciretur, respondit, si dominus aedium, quae ruerunt, uellet tollere, non aliter 5
permittendum, quam ut omnia, id est et quae inutilia essent, auferret, nec solum de futuro
sed et de praeterito damno cauere eum debere: quod si dominus aedium, quae deciderunt,
nihil facit, interdictum reddendum ei, in cuius aedes rudera decidissent, per quod uicinus
compelletur aut tollere aut totas aedes pro derelicto habere.
  Gaius ad edictum praetoris urbani titulo de damno infecto. Quod forte tunc recte di- 8.pr.1
cetur, cum non ipsius neglegentia, sed propter aliquod impedimentum sibi non prospexit.
  Ulpianus libro quinquagensimo tertio ad edictum. Hoc amplius Iulianus 9.pr.1
posse dici compellendum eum, ut etiam de praeterito damno caueret: quod enim re integra
custoditur, hoc non inique etiam post ruinam aedium praestabitur. integra autem re unus-
quisque cogitur aut de damno infecto cauere, aut aedibus carere quas non defendit. deni-
que, inquit, si quis propter angustias temporis aut qu<i>a rei publicae causa aberat non 5
potuerit damni infecti stipulari, non inique praetorem curaturum, ut dominus uitiosarum
aedium aut damnum sarciat aut aedibus careat. sententiam Iuliani utilitas comprobat. De 1.1
his autem, quae ui fluminis importata sunt, an interdictum dari possit, quaeritur. Trebatius
refert, cum Tiberis abundasset et res multas multorum in aliena aedificia detulisset, inter-
dictum a praetore datum, ne uis fieret dominis, quo minus sua tollerent aufer<r>ent, si modo
damni infecti repromitte<re>nt. Alfenus quoque scribit, si ex fundo tuo crusta lapsa sit in 2.1
meum fundum eamque petas, dandum in te iudicium de damno iam facto, idque Labeo
probat: nam arbitrio iudicis, apud quem res prolapsae petentur, damnum, quod ante sensi,
non contineri, nec aliter dandam actionem, quam ut omnia tollantur, quae sunt prolapsa.
ita demum autem crustam uindicari posse idem Alfenus, ait, si non coaluerit nec unitatem 5
cum terra mea fecerit. nec arbor potest uindicari a te, quae translata in agrum meum
cum terra mea coaluit. sed nec ego potero te<c>um agere ius ti<b>i non esse ita crustam ha-
bere, si iam cum terra mea coaluit, quia mea facta est. Neratius autem scribit, si ratis in 3.1
agrum meum ui fluminis delata sit, non aliter tibi potestatem tollendi faciendam, quam si
de praeterito quoque damno mihi cauisses. Quaesitum est, si solum sit alterius, super- 4.1
ficies alterius, superficiarius utrum repromittere damni infecti an satisdare debeat. et Iu-
lianus scribit, quotiens superficiaria insula uitiosa est, dominum et de soli et de aedificii
uitio repromittere aut eum, ad quem superficies pertinet, de utroque satisdare: quod si
uterque cesset, uicinum in possessionem mittendum. Celsus certe scribit, si aedium tua- 5.1
rum usus fructus Titiae est, damni infecti aut dominum repromittere aut Titiam satisdare
debere. quod si in possessionem missus fuerit is, cui damni infecti cauendum fuit, Titiam
uti frui prohibebit. idem ait eum quoque fructuarium, qui non reficit, a domino uti frui
prohibendum: ergo et si de damno infecto non cauet dominusque compulsus est repro- 5
mittere, prohiberi debet frui.
  Paulus libro quadragensimo <o>ctauo ad edictum. Quamuis alienus usus fructus 10.pr.1
sit, dominum promittere oportere Cassius ait. nisi proprietarius in totum repromittat uel
fructuarius satisdat, mitti oportet in possessionem eum, cui non caueatur. sed nisi proprie-
tario repromittenti fructuarius caueat, denegandam ei fructus petitionem Iulianus scribit.
sed si fructuarius de soli uitio quid praestiterit, ius domini ad eum transferri oportet. 5
  Ulpianus libro quinquagensimo tertio ad edictum. Quid de creditore dice- 11.pr.1
mus, qui pignus accepit? utrum repromittere, quia suum ius tuetur, an satisdare, quia do-
minus non est, debebit? quae species est in contrario latere apud Marcellum agitata, an
creditori pigneraticio damni infecti caueri debeat. et ait Marcellus inutiliter
ei caueri: idemque etiam de eo cauendum qui non a domino emit: nam nec in huius per- 5
sona committi stipulationem. aequissimum tamen puto huic prospiciendum, id est credi-
tori, per stipulationem.
  Paulus libro quadragensimo octauo ad edictum. His qui pignori rem acceperunt potior 12.pr.1
est is, cui damni infecti non cauetur, si possidere et per longum tempus rem capere ei
permissum fuerit.
  Ulpianus libro quinquagensimo tertio ad edictum. Qui bona fide a non domino emit, 13.pr.1
uidendum est, numquid repromittat, non etiam satisdet. quod quibusdam uidetur: habet
autem rationem, ut magis repromittat quam satisdet: suo enim nomine id facit. Siue cor- 1.1
poris dominus siue is qui ius habet (ut puta seruitutem) de damno infecto caueat, puto
eum repromittere debere, non satisdare, quia suo nomin<e> id facit, non alieno. Cum inter 2.1
aedes meas et tuas sint aliae aedes non uitiosae, uidendum est, ut<r>um tu solus mihi cauere
debeas an uero et is, cuius aedes uitiosae non sunt, an ille solus, an ambo. et magis est,
ut ambo cauere debeant, quia fieri potest, ut aedes uitiosae in aedes non uitiosas inci-
dentes damnum mihi dent. quamuis possit quis dicere non uitio incolumium aedium hoc 5
factum, si aliae in eas incidentes damni causam praebuerunt: sed cum prospicere sibi po-
tuerit damni infecti cautionem, non prospexerit, merito conuenietur. Qui damni infecti 3.1
caueri sibi postulat, prius de calumnia iurare debet: quisquis igitur iurauerit de calumnia,
admittitur ad stipulationem, et non inquiretur, utrum intersit eius an non, uicinas aedes
habeat an non habeat. totum tamen hoc iurisdictioni praetoriae subiciendum, cui cauen-
dum sit, cui non. Ceterum neque ei qui in meo deambulet neque ei qui in meo lauet uel 4.1
in mea taberna deuertat, caueri debet. Uicinis plane inquilinisque eorum et inquilinorum 5.1
uxoribus cauendum esse ait Labeo, item his qui cum his morentur. De illo quaeritur, an 6.1
inquilinis suis dominus aedium cauere possit. et Sabinus ait inquilinis non esse cauendum:
aut enim ab initio uitiosas aedes conduxerunt et habent quod sibi imputent, aut in uitium
aedes inciderunt et possunt ex conducto experiri: quae sententia uerior est. Si quis iuxta 7.1
monumentum aedificauerit uel iuxta aedificium suum monumentum fieri passus sit, de
damno infecto ei postea cauendum non erit, quia rem illicitam admisit: alias autem si
monumento aedificium noceat, in quo nihil sit, quod imputari possit ei, ad quem ius monu-
menti pertinet, cauendum est ei, ad quem ius monumenti pertinet. Superficia- 8.1
rium et fructuarium damni infecti utiliter stipulari hodie constat. Sed ei, qui bona fide a 9.1
non domino emit, damni infecti stipulationem non competere Marcellus ait. Si quis opus 10.1
nouum nuntiauerit, an nihilo minus damni infecti ei caueri debeat, Iulianus tractat. et
magis probat caueri oportere: nam et ei, qui egerit ius aduersario non esse altius tollere
aedificium, caueri debere. item eum, aduersus quem interdictum quod ui aut clam com-
petit, cauere debere Iulianus ait, quia non est cautum neque de uitio aedium neque de 5
damno operis. Si quis, quia sibi non cauebatur, in possessionem aedium missus fuerit, 11.1
deinde is cuius aedes fuerunt, cum praeterea alias aedes haberet, desideret ab eo, qui in
possessionem missus est, ut sibi damni infecti harum aedium nomine, quarum in posses-
sionem missus est, caueret, an sit audiendus, uideamus. et Iulianus scribit: is qui uitiosis
aedibus cesserit, si integras retinuerit, numquid improbe ab eo, qui uitiosas aedes coepit 5
possidere, cautionem exigit, cum ideo possessionem amiserit, quia ipse damni infecti satis
non dederat? et sane parum probe postulat ab eo caueri sibi earum aedium nomine, qua-
rum ipse cauere supersedit: quae sententia uera est. Si quis stipulaturus iurauerit nec fuerit 12.1
stipulatus, an postea ei stipulari uolenti iurandum sit, uideamus. et puto iterum iurandum,
quia possit fieri, ut aut tunc aut modo calumnietur. Si alieno nomine caueri mihi damni 13.1
infecti postulem, iurare debeo non calumniae causa id eum, cuius nomine cautum postulo,
fuisse postulaturum. Sed si eius nomine postulem, qui, si ipse postularet, iurare non com- 14.1
pelleretur, ueluti patronus uel parens, dicendum est locum iuriiurando non esse: de quo
enim ille non iuraret, nec qui uice eius postulat in hac stipulatione debet iurare. Huic 15.1
stipulationi debet dies esse insertus, intra quem si quid damni contigerit, cautio locum
habet: neque enim in infinitum obligatus esse debet stipulatione. ipse igitur praetor diem
dabit stipulationi, aestimatione habita ex causa et ex qualitate eius damni, quod contin-
gere speratur. 5
  Paulus libro quadragensimo octauo ad edictum. In causae cognitione etiam longin- 14.pr.1
quitas soli et operis magnitudo spectanda est.
  Ulpianus libro quinquagensimo tertio ad edictum. Si finita <s>it dies statuta in cautione, 15.pr.1
iterum arbitratu praetoris ex integro erit cauendum. Si uero sine adiectione 1.1
diei stipulatio fuerit interposita, si quidem ex conuentione, quandoque fuerit commissa, ex
stipulatu agitur, si uero per errorem, magis est illud dicendum finito die, in quem alioquin
caueri solet, desiderandum esse a praetore, ut liberetur. Deinde ait praetor: 'de 2.1
eo opere, quod in flumine publico ripaue eius fiet, in annos decem satisdari iubebo'.
hic exigitur satisdatio et tempus stipulationi praestituit idcirco, quia in publico fit: cum
autem in alien<o f>iat, satisdationem praetor iniungit. Notandum, quod non etiam de loci 3.1
uitio, sed de operis tantum cauetur, quamuis, si in priuato fiat, et de loci et de operis uitio
caueatur: sed cum locus publicus sit, non erat necesse ibidem opus facienti de alio uitio
quam operis satisdare damni infecti. Si quid igitur damni intra decem annos acciderit, id 4.1
stipulatione continetur. Et quod ait praetor 'deo eo opere', sic accipe de eo damno, quod 5.1
ex opere fiet.
Si quid in uia publica fiat, quia in alieno fit, satisdandum est. 6.1
Sed praetor 7.1
causa cognita tempus pro condicione operis determinabit. Siue autem quis muniat uiam 8.1
siue quid aliud in uia publica faciat, debebit cautio locum habere, ne per hoc damno pri-
uati contingantur. De ceteris locis publicis nihil specialiter cauetur, uerum ex generali 9.1
sermone, quasi in alieno fiat, satisdari debebit damni infecti. Si publicus locus publice 10.1
reficiatur, rectissime Labeo scribit, eoque iure utimur, de damno infecto non esse cauen-
dum, si quid uitio loci aut operis fiat: certe legem dandam operis talem, ne quid noceat
uicinis damniue detur. Ex hoc edicto si non caueatur, mittitur in possessionem a praetore 11.1
in eam partem, quae ruinosa esse uidetur. An uero in totas aedes missio locum habeat, 12.1
uideamus. et extat Sabini sententia in totas aedes mittendum: alioquin si ex superficie,
inquit, damnum timeatur, non habebit res exitum, nec profuturum in possessionem eius
rei mitti, quam quis possidere non possit aut ei non expediat: et uerior est Sabini sen-
tentia. Sed si in plures partes diuisa domus sit, utrum in partem an in totam domum 13.1
possidendam mitti quis debeat, uideamus. si tam ampla domus sit, ut et spatia inter ui-
tiosam partem intercedant et eam quae uitium non facit, dicendum in eam solam partem
mitti: si uero unita sit contextu aedificiorum, in totam. itaque et in spatiosis domibus
melius dicetur in eam partem domus mittendum, quae uitiosae parti unita est. ceterum 5
si modica portiuncula aedium amplissimarum uitium faceret, quale erat dicere totas aedes
iubendum possidere eum, cui damni infecti non caueretur, cum sint amplissimae? Item 14.1
quid dicemus, si insula adiacens domui uitium faciat, utrum in insulae possessionem an
uero in totius domus possessionem mittendum sit? et magis est, ut non in domus posses-
sionem, sed in insulae mittatur. Si plures sunt, qui postulent ut caueatur, omnes mitti in 15.1
possessionem solent. idemque Labeo probat et si prius quis in possessionem missus sit et
alius mitti desideret: nam non spectabimus ordinem, sed habebunt ambo possessionem.
quod si iam prior possidere iussus sit et alius damni infecti caueri desideret, tunc nisi ca-
uetur, mittetur in possessionem posterior. Iulianus scribit eum, qui in possessionem damni 16.1
infecti nomine mittitur, non prius incipere per longum tempus dominium capere, quam
secundo decreto a praetore dominus constituatur. Si ante hoc decretum alius quoque in 17.1
possessionem missus fuerit, aequaliter ambo aedium fiunt domini, scilicet cum iussi fuerint
possidere. si uero iam constituto domino eo, qui primus in possessionem missus est, Titius
damni infecti sibi caueri desiderabit, cessante primo cauere solus Titius erit in possessione.
Cum autem plures mittuntur in possessionem, aequaliter mittuntur, non pro rata damni, 18.1
quod unumquemque contingeret, et merito: nam et cum unus mittitur, non pro portione
damni mittitur, sed in totum: cum igitur plures mittuntur, aequaliter omnes quasi in totum
missi concursu partes habebunt. Sed si quis eorum missus in possessionem sumptum fecerit, 19.1
deinde iubeatur possidere, an su<m>ptum consequi possit is qui fecit et quo iudicio? et placet
communi diuidundo iudicio, consequi eum poss<e>. Si quis autem in possessionem missus, 20.1
nondum possidere iussus sit, an dominus decedere possessione debeat, uideamus. et ait
Labeo non decedere, sicuti nec cum creditores uel legatarii mittuntur: idque est uerius.
Non autem statim ubi misit praetor in possessionem, etiam possidere iubet, sed tunc de- 21.1
mum, cum iusta causa uidebitur (ergo interuallum aliquod debebit intercedere), quod aut
pro derelicto aedes longo silentio dominus uideatur habuisse aut emisso in possessionem
et aliquamdiu immorato nemo caueat. Si forte dominus rei publicae causa abest aut ex 22.1
alia iusta causa aut in ea sit aetate cui subueniri solet, probandum est non debere prae-
torem festinare ad decernendum, ut iubeat possidere. sed etsi <d>ecreuerit, nemo dubitat
in integrum restitutionem indulturum. Ubi autem quis possidere iussus est, dominus 23.1
deiciendus erit possessione. Si qua sint iura debita his, qui potuerunt de damno infecto 24.1
satisdare, deneganda erit eorum persecutio aduersus eum, qui in possessionem missus est:
et ita Labeo probat. Item quaeritur in pigneraticio creditore, an pignoris persecutio dene- 25.1
getur aduersus eum, qui iussus sit possidere. et magis est, ut, si neque debitor repromisit
neque creditor satisdedit, pignoris persecutio denegetur. quod et in fructuario recte Celsus
scribit. Si de uectigalibus aedibus non caueatur, mittendum in possessionem dicemus nec 26.1
iubendum possidere (nec enim dominium capere possidendo potest), sed decernendum, ut
eodem iure esset, quo foret is qui non cauerat: post quod decretum uectigali actione uti
poterit. Sed in uectigali praedio si municipes non cauerint, dicendum est dominium per 27.1
longum tempus adquiri. Eleganter quaeritur, si, dum praetor de danda stipulatione de- 28.1
liberat, damnum contigerit, an sarciri possit. et missio quidem cessabit: praetor tamen
decernere debet, quidquid damni contigerit, ut de eo quoque caueatur, aut, si putat, quod
utiliter actionem daturus sit, decernat. Si pupillus tutorem non habeat, quo auctore 29.1
damni infecti promittat, quasi non defendatur, missio in possessionem locum habebit. Si 30.1
quis damni infecti in possessionem missus sit, fulcire eum et reficere insulam debere sunt
qui putent eamque culpam praestare exemplo eius, qui pignori accepit. sed alio iure uti-
mur: cum enim ob hoc tantum missus sit, ut uice cautionis in possessione sit, nihil ei
imputari, si non refecerit. Item uideamus, si ei cautio offeratur, posteaquam missus est, 31.1
an non prius decedere debeat, quam si ei caueatur etiam de eo damno, quod contigit,
posteaquam missus est in possessionem? quod quidem magis probatur: repetita igitur die
promittendum erit. hoc amplius de impensis quoque, si quas fecerit, erit ei cauendum.
Illud quaeritur, ex quo tempore damni ratio habeatur, utrum ex quo in possessionem uen- 32.1
tum est an uero ex quo praetor decreuit, ut eatur in possessionem. Labeo, ex quo de-
cretum est: Sabinus, ex quo uentum est in possessionem: ego puto causa cognita modo
hanc modo illam sententiam probandam. plerumque enim subuenitur etiam ei, qui missus
in possessionem aliqua ex causa aut non uenit aut tardius uenit in possessionem. Postea- 33.1
quam autem quis possidere iure dominii a praetore iussus est, nequaqua<m> locus erit cau-
tionis oblationi: et ita Labeo: ceterum nullus, inquit, finis rei inuenietur: et est hoc ueris-
simum seposito eo, quod quibusdam uel aetate uel qua alia iusta causa subuenitur. Si iam 34.1
ruerunt aedes, an in possessionem ruinae uel areae mittendus sit nihilo minus is, cui cau-
tum non est, uideamus. et magis est, ut mitti debeat, et ita Labeo: sed adicit, si, postea-
quam decreuerit praetor eum in possessionem mittendum, tunc aedes deciderint: et puto
Labeonis sententiam ueram. proinde et si refecit aliquid, erit probandum non prius eum 5
discessurum, quam si ei sarciatur et de praeterito caueatur. potest autem et in factum
actione reciperare hoc quod impendit, sed non amplius, quam quod boni uiri arbitratu
factum sit: idem est et si alius iussu rogatuue meo eorum quid sine dolo malo fecerit et
eo nomine condemnatus sim aut dederim sine dolo malo. Si quis metu ruinae decesserit 35.1
possessione, si quidem, cum adiuuare rem non posset, id fecit, Labeo scribit integrum ius
eum habere, perinde ac si in possessione perseuerasset: quod si, cum posset succurrere,
maluit relinquere, amississe eum praetoris beneficium neque, si postea succurri sibi uelit,
audiendum eum. Cassius autem ait, si metu ruinae recesserit, non hoc animo, ut aedificia 5
derelinqueret, restituendum in possessionem: eum tamen, qui missus in possessionem non
accesserit, si aedificia ruerint, beneficium praetoris amississe scribit. hoc ita accipiendum
erit, si uenire in possessionem neglexit, non si dum uenit ruerunt. Si quis ex hoc edicto 36.1
a praetore in possessionem missus non est admissus, in factum actione uti poterit, ut tan-
tum praestetur ei, quantum praestari ei oporteret, si de ea re cautum fuisset: extenditur
enim actio in id tempus, quo damnum committitur.
  Paulus libro quadragensimo octauo ad edictum. Antequam damnum detur, 16.pr.1
impunitum est factum eius, qui neque promisit neque admisit in possessionem, si tamen
ante damnum datum uel cauit uel possessione cessit.
  Ulpianus libro quinquagensimo tertio ad edictum. Si quis missum in pos- 17.pr.1
sessionem, cum esset in aliena potestate, non admiserit, plerique putant noxalem actionem
eo nomine competere. Quid deinde, si procurator prohibuerit, utrum in ipsum an in do- 1.1
minum dabimus? sed uerius est in ipsum dandam. Sed et in actore municipum tutore 2.1
ceterisque, qui pro aliis interueniunt, idem erit dicendum. Actio ista, quae in factum est, 3.1
perpetuo dabitur, et heredi et in heredem ceterasque itemque ceteris personis. Iudex, 4.1
qui de damno infecto cognoscit, etiam alienato praedio ab eo, cum quo actum fuerit,
damnum aestimare solet omne, quodcumque ante iudicium contigit.
  Paulus libro quadragensimo octauo ad edictum. Damni infecti stipulatio 18.pr.1
competit non tantum ei, cuius in bonis res est, sed etiam cuius periculo res est. Quod 1.1
opere facto consecutus sit dominii capione promissor, non teneri eum eo nomine Pompo-
nius ait, quia nec loci nec operis uitio, sed publico iure id consecutus sit. Ei, cuius usus 2.1
fructus aedium est, de uitio earundem aedium caueri non oportet, etsi alias uicinas habeat,
quia reficiendi habet facultatem: nam qui uiri boni arbitratu uti deberet, reficiendi quoque
potestatem consequitur. ergo nec proprietarius audiri debet, si uelit sibi caueri a fructuario
aedium nomine, quas uicinas fructuario habeat, quia habet cum fructuario actionem, ut 5
uiri boni arbitratu is fruatur. Sed inquilino meo, si uicinas aedes habeat, cauere debebo 3.1
damni infecti propter eas aedes. Ei, qui in conducto solo superficiem imposuit, dominus 4.1
soli, quod uitio soli damnum futurum sit, cauere non debebit nec soli domino superficia-
rius, quia inuicem ex conducto et locato habent actiones: in quas tamen actiones ultra
culpam nihil uenit. plus autem in stipulationem uenit dam<n>i infecti, quod quidem uitium
eius esse dicitur. Si is, qui unas aedes habebat, stipulatus fuerit, deinde uicinas com- 5.1
parauerit, an earum quoque nomine, quas post interpositam stipulationem comparasset,
promissorem obligaret, quaesitum est. Iulianus scribit uidendum, ne earum dumtaxat no-
mine cautum habeat, de quibus inter eum et promissorem initio actum fuerit. cui con-
sequens uideri posse, ut et, cum aedium communium nomine duo socii stipulentur, de eo 5
dumtaxat damno caueri uideatur, quod in parte aedium cuique socio datum fuerit. siue
ergo redemerit alteram partem quis ex his siue adiudicata fuerit, non augeri promissionis
obligationem. Pomponius relata Iuliani scriptura dicit non se improbare. Si autem res 6.1
aliquas post stipulationem interpositam in domo habere coeperit stipulator, quae ex ruina
uicinarum aedium perierint, agere ex stipulatu potest, licet tunc, cum stipularetur, hae res
non fuerint. Emptor praedii si ante traditionem stipulatus sit, cautum habebit de eo 7.1
damno, quod post traditionem factum erit. Uenditorem autem aedium prius, quam posses- 8.1
sionem tradat, stipulari oportet, quia huius quoque rei culpam praestat. Sed quid fiet, si 9.1
uenditor sine culpa stipulari non potuerit et ob hoc emptor stipulatus fuerit? nonne dam-
num patitur? an hoc damnum in aliena re acciderit, reuoluitur autem ad emptorem, quia
actionem ex empto non habet? sed nihil in hac causa proficit stipulatio, nisi in id, quod
post traditionem accidit, quia, dum uenditoris custodia est, is stipulari debet omnemque 5
diligentiam emptori praestare: et quod alia actione quaeri potest, id in stipulationem damni
infecti omnino non deducitur. Sed si uenditor interposuerit stipulationem, etiam id damnum 10.1
continebit, quod post traditionem emptori contigerit. quod esse iniquissimum Aristo ait,
quoniam, si emptor quoque damni infecti stipulatus esset, duobus promissor eiusdem no-
mine obligaretur: nisi forte id contra se habeat, quia in hoc fit stipulatio, quanti ea res
erit: ut possit uideri nihil interesse iam uenditori<s>. Stipulatione damni infecti interposita 11.1
Sabini sententia uera est existimantis, ut, si, dum aedificatur intra diem stipulationi com-
prehensum, supra parietem meum domus deciderit eumque uitiauerit, licet post diem sti-
pulationis paries decidat, possim agere, quia damnum iam tunc acceperim, cum paries
uitiosus factus sit. nec quicquam obstare, quo minus etiam antequam decidat agi possit: 5
et, si ita concussus sit paries, ut nulla ratione recipi possit ideoque deponendus est, non
minoris litem aestimandam, quam si decidisset. Si uicinas aedes habeamus et inuicem 12.1
desideremus damni infecti caueri, nihil obstabit, quo minus et ego in tuarum aedium pos-
sessionem mittar et tu in mearum. Si pupillus prohibuit iri in possessionem damni in- 13.1
fecti, placet in eum non iniuste competere hanc in factum actionem. Si mandatu meo 14.1
alius prohibuerit, in me haec actio competit. Non solum autem eum punit praetor, qui 15.1
in possessione esse, sed etiam eum, qui possidere <p>assus non fuerit, cum alioquin, si is,
qui iussu praetoris coeperat possidere et possidendo dominium capere, aut non admissus
aut eiectus inde fuerit, utile interdictum unde ui uel Publicianam actionem habere potest.
sed si in factum actione egerit, his actionibus experiri non potest, cum praetor id agat, 5
ne damnum faciat actor, non ut in lucro uersetur. Si procurator meus damni infecti sti- 16.1
pulatus sit, causa cognita mihi ex ea stipulatione actio competit.
  Gaius ad edictum praetoris urbani titulo de damno infecto. 19.pr.1
Eorum, qui bona fide absunt, in stipulatione damni infecti ius non corrumpitur, s<ed> re-
uersis cauendi ex bono et aequo potestas datur, siue domini sint siue aliquid in ea re
ius habeant, qualis est creditor et fructuarius et superficiarius. Siue aedium uitio siue 1.1
operis, quod uel in aedibus uel in loco urbano aut rustico, priuato publicoue fiat, damni
aliquid futurum sit, curat praetor, ut timenti damnum caueatur.
  Idem libro nono decimo ad edictum prouinciale. Inter fructuarium et do- 20.pr.1
minum proprietatis ita damni infecti cautio locum habet, si fructuarius quidem de soli
uitio caueri sibi desideret, dominus uero proprietatis de operis uitio, si quid fructuarius
aedificet: nam de ruina aedium neuter ab altero cautionem desiderare potest, fructuarius
ideo, quia refectio aedium ad eius ipsius onus non pertinet, proprietarius ideo, quia usi- 5
tata stipulatio, qua de re <re>stituenda fructuarius cauet, ad hunc quoque casum porrigitur.
  Paulus libro octauo ad Plautium. Si filius familias inquilinus sit, uidea- 21.pr.1
mus, an damni infecti nomine in possessionem aedium uicinarum mittendus sit (quaeritur
enim, an filius familias non uidetur damnum pati, si res peculiares sint) et pater possit
stipulari, si quid ei damni fiat. et placet utrumque eorum in possessionem mitti, nisi sic
filius conduxerat, ut eius periculo aedes essent: tunc enim, quia solus tenetur ex locato, 5
recte dicetur ipsum mittendum in possessionem, nisi ei caueatur.
  Idem libro decimo ad Plautium. Si proprietarius de damno infecto repro- 22.pr.1
mississet uel forte aliquid praestitisset aut contra fructuarius aliquid praestitit, iniquum
est alterum sine damno uti aedibus aut aedes habere. et si optulerit proprietarius aliquid,
non est fructuario permittendum uti, nisi contulerit: idemque fructuario praestandum est,
ut proprietarius cogatur ei conferre. ergo et solum retinebit fructuarius, si aedes cecide- 5
rint, donec praestetur ei damnum, ut, quod haberet uicinus missus in possessionem, id
fructuarius habeat, qui damnum uicino sarciit. eadem erunt et si minimum damnum detur.
Plautius. Si ab eo, quem dominum esse negarem uellem sub hac exceptione 'si dominus 1.1
non esset' satisdari, ab eo uero, quem dominum esse dicerem, pure rep<r>omitti, constitit
non debere me impetrare, sed debere me eligere, a quo uelim mihi caueri.
  Ulpianus libro sexagensimo tertio ad edictum. In stipulatione damni in- 23.pr.1
fecti, quae aedium nomine interponitur, nisi in solidum fuerit cautum, mittetur in pos-
sessionem.
  Idem libro octogensimo primo ad edictum. Fluminum publicorum communis 24.pr.1
est usus, sicuti uiarum publicarum et litorum. in his igitur publice licet cuilibet aedificare
et destruere, dum tamen hoc sine incommodo cuiusquam fiat. propter quod operis dum-
taxat nomine cum satisdatione cauetur, de uitio loci nihil cauetur, hoc est operis, quod
quis facit. ceterum si ex loci uitio damnum timeatur, minime dicendum est damni infecti 5
stipulationem interponi oportere: quis enim dubitat neminem esse, a quo stipuletur, cum
nemine nihil fa<ci>ente locus ipse publicus damnum inferat sui natura? ad ea igitur opera
stipulatio pertinet, quaecumque priuatim fiant. quid ergo, si publice opus fiat, de uitio
eius quid faciemus? et plane uel princeps adeundus est uel, si in prouincia fiat, praeses
prouinciae. sed quod dictum est 'operis uitio' sic accipiendum est, etiam si proponas 10
non tantum tempore, quo opus fit, sed etiam si postea contingat: quid enim si ideo, quia
male aedificatum erat, corruit? Adicitur in hac stipulatione et heredum nomen uel suc- 1.1
cessorum eorumque, ad quos ea res pertinet. successores autem non solum qui in uniuersa
bona succedunt, sed et hi, qui in rei tantum dominium successerint, his uerbis conti-
nentur. Sed ut ne quid aedium loci operisue uitio damnum factum sit, stipulatio inter- 2.1
ponitur de eo sine satisdatione: quae non solum ad totas aedes, sed etiam ad partem
aedium pertinet. uitium autem aedium et loci esse Labeo ait, quod accidens extrinsecus
infirmiores eas facit: denique nemo dixit palustris loci uel harenosi nomine quasi uitiosi
committi stipulationem, quia naturale uitium est: et ideo nec ea stipulatio interponitur 5
neque interposita committetur. Haec stipulatio utrum id solum damnum contineat, quod 3.1
iniuria fit, an uero omne damnum, quod extrinsecus contingat? et Labeo quidem scribit
de damno dato non posse agi, si quid forte terrae motu aut ui fluminis alioue quo ca<su>
fortuito acciderit. Seruius quoque putat, si ex aedibus promissoris uento tegulae deiectae 4.1
damnum uicino dederint, ita eum teneri, si aedificii uitio id acciderit, non si uiolentia
uentorum uel qua alia ratione, quae uim habet diuinam. Labeo et rationem adicit, quo,
si hoc non admittatur, iniquum erit: quo enim tam firmum aedificium est, ut fluminis
aut maris aut tempestatis aut ruinae incendii aut terrae motus uim sustinere possit? 5
Idem Seruius putat, si controuersia aquae insulam subuerterit, deinde stipulatoris aedificia 5.1
ceciderint, nihil eum ex stipulatu consecuturum, quia id nec operis nec loci uitio factum
est. si autem aqua uitiet fundamenta et sic aedificium ruisset, committi stipulationem
ait: multum enim interesse, quod erat alioquin firmum, ui fluminis lapsum sit protinus,
an uero ante sit uitiatum, deinde sic deciderit. et ita Labeo probat: etenim multum in- 5
teresse, quod ad Aquiliam pertinet, sanum quis hominem occidat an uero factum inbecil-
liorem. Quamquam autem stipulatio committitur, cum uitio operis damnum factum sit, 6.1
tamen, si opus factum est ab eo, quem promissor prohibere non potui<t>, stipulatio non
committetur. plane si prohibere potuit, committetur. sed si quis promissoris nomine fe-
cerit uel eius pro quo promissum est aut alius, qui prohiberi potuerit, stipulatio ista com-
mittetur. Praeterea si furni nomine damni infecti fuerit cautum, deinde furnarii culpa 7.1
damnum datum fuerit, non uenire in hanc stipulationem plerisque uidetur. Cassius quoque 8.1
scribit, quod contra ea damnum datum est, cui nulla ope occurri poterit, stipulationem
non tenere. Item apud Uiuianum relatum est, si ex agro uicini arbores ui tempestatis 9.1
confractae in meum agrum deciderint eoque facto uitibus meis uel segetibus nocent uel
aedificia demoliunt, stipulationem istam, in qua haec comprehenduntur 'si quid arborum
lociue uitio acciderit', non esse utilem, quia non arborum uitio, sed ui uentorum damnum
mihi datum est. plane si uetustate arborum hoc fiebat, possumus dicere uitio arborum 5
dam<n>um mihi dari. Idem ait, si damni infecti aedium mearum nomine tibi promisero, 10.1
deinde hae aedes ui tempestatis in tua aedificia ceciderint eaque diruerint, nihil ex ea
stipulatione praestari, quia nullum damnum uitio mearum aedium <t>i<b>i contingit: nisi forte
ita uitiosae meae aedes fuerint, ut qualibet uel minima tempestate ruerint. haec omnia
uera sunt. Sed et quod Labeo putat uerum est, referre, utrum impulsu fluminis ruit aedi- 11.1
ficium an deterius ante factum postea ceciderit. Item uideamus, quando damn<u>m dari 12.1
uideatur: stipulatio enim hoc continet, quod uitio aedium loci operis damnum fit. ut puta
in domo mea puteum aperio, quo aperto uenae putei praecisae sunt: an tenear? ait Tre-
batius non teneri me damni infecti: neque enim existimari operis mei uitio damnum tibi
dari in ea re, in qua iure meo usus sum. si tamen tam alte fodiam in meo, ut paries 5
tuus stare non possit, damni infecti stipulatio committetur.
  Paulus libro septuagensimo octauo ad edictum. Trebatius ait etiam eum 25.pr.1
accipere damnum, cuius aedium luminibus officiatur.
  Ulpianus libro octogensimo primo ad edictum. Proculus ait, cum quis 26.pr.1
iure quid in suo faceret, quamuis promississet damni infecti uicino, non tamen eum teneri
ea stipulatione: ueluti si iuxta mea aedificia habeas aedificia aeque iure tuo altius tollas,
aut si in uicino tuo agro cuniculo uel fossa aquam meam auoces: quamuis enim et hic
aquam mihi abducas et illic luminibus officias, tamen ex ea stipulatione actionem mihi 5
non competere, scilicet quia non debeat uideri is damnum facere, qui eo ueluti lucro, quo
adhuc utebatur, prohibetur, multumque interesse, utrum damnum quis faciat, an lucro, quod
adhuc faciebat, uti prohibeatur. mihi uidetur uera esse Proculi sententia.
  Paulus libro septuagensimo octauo ad edictum. Plures earumdem aedium 27.pr.1
domini singuli stipulari debent sine adiectione partis, quia de suo quisque damno stipu-
lat<u>r: quin immo pars adiecta partis partem faciet. contra si plures domini sint uitio-
sarum aedium, pro sua quisque parte promittere debet, ne singuli in solidum obligentur.
  Ulpianus libro octogensimo primo ad edictum. In hac stipulatione uenit, quanti ea 28.pr.1
res erit. et ideo Cassius scribit eum, qui damni infecti stipulatus est, si propter metum
ruinae ea aedificia, quorum nomine sibi cauit, fulsit, impensas eius rei ex stipulatu con-
sequi posse: idemque iuris esse, cum propter uitium communis parietis qui cauit sibi
damni infecti, onerum eorum releuandorum gratia, quae in pa<r>ietem incumbunt, aedificia 5
sua fulsit. in eadem causa est detrimentum, quoque propter emigrationem inquilinorum,
quod ex iusto metu factum est. Aristo autem non male adicit, sicuti hic exigit Cassius,
ut si iustus metus migran<d>i causam praebuerit, ita in eius personam qui fulsit eadem
Cassium dicere debuisse, si <i>usto metu ruinae fulcire coactus est.
  Gaius libro uicensimo octauo ad edictum prouinciale. Sed et si conducere 29.pr.1
hospitium nemo uelit propter uitium aedium, idem erit dicendum.
  Ulpianus libro octogensimo primo ad edictum. Damni infecti stipulatio 30.pr.1
pertinet etiam, si quid eius operis, quod in fundo meo aquae ducendae causa <fit>, uitio
damnum mihi contigerit: solet enim opus in alieno fieri, cum iure seruitutis, quam quis
habet alieno agro impositam, opus in alieno faciat. Utrum autem de hoc opere promittere 1.1
an satisdare debeat, uideamus. mouet, quod in alieno facit: qui autem de alieno cauet,
satisdare debet, qui de suo, repromittere. unde Labeo putabat eum, qui modulorum aut
riui faciendi causa opus faceret, etiam satisdare debere, quia in alieno solo faceret. sed
cum de opere, quod faciet, exigatur stipulatio, consequens erit dicere sufficere repromis- 5
sionem: quodam modo enim de re sua cauet. Quod dictum est 'aquae ducendae causa', 2.1
exempli gratia scriptum est: ceterum ad omnia opera stipulatio accommodabitur.
  Paulus libro septuagensimo octauo ad edictum. Qui uias publicas muniunt, 31.pr.1
sine damno uicinorum id facere debent. Si controuersia sit, dominus sit nec ne is, a quo 1.1
cautio exigitur, sub exceptione satisdare iubetur.
  Gaius libro uicensimo octauo ad edictum prouinciale. Si aedibus meis proxi- 32.pr.1
mae sint aedes meae et tuae, quaeritur, an, si hae uitium mihi faciant, cauere mihi debeas
pro damno propriarum mearum aedium, scilicet pro qua parte dominus existes. et hoc
plerisque placet: sed mouet me, quod ipse meas aedes reficere possim et impensas pro
socio aut communi diuidundo iudicio pro parte consequi. nam et si unas aedes communes 5
tecum habui eaeque uitium faciant et circa refectionem earum cessare uidearis, nostri
praeceptores negant cauere te debere, quia ipse reficere possim recepturus pro parte,
quod impenderim, iudicio societatis aut communi diuidundo: ideo et interpositam cau-
tionem minus utilem futuram, quia alia ratione damnum mihi posset sarciri. et est plane
nostrorum praeceptorum haec sententia, ut credamus inutilem esse damni infecti stipu- 10
lationem, quo casu damnum alia actione sarciri possit: quod et in superiore casu intelle-
gendum est.
  Ulpianus libro quadragensimo secundo ad Sabinum. Inquilino no<n> datur 33.pr.1
damni infecti actio, quia possit ex conducto agere, si dominus eum migrare prohiberet:
  Paulus libro decimo ad Sabinum. utique si pro praeterita pensione satisfacere pa- 34.pr.1
ratus fuit: alioquin iusta retentio pignoris domino fieri uideretur. sed et si quasi pignora
retinuerit et ea interierint ruina uicinarum aedium, potest dici etiam pigneraticia actione
locatorem teneri, si poterat eas res in locum tutiorem transferre.
  Ulpianus libro quadragensimo secundo ad Sabinum. In parietis communis 35.pr.1
demolitione ea quaeri oportet, satis aptus fuerit oneribus ferendis an non fuerit aptus.
  Paulus libro decimo ad Sabinum. Sed ita idoneum esse plerique dixe- 36.pr.1
runt, ut utrarumque aedium onera, quae modo iure imponantur, communis paries sustinere
possit.
  Ulpianus libro quadragensimo secundo ad Sabinum. Nam si non fuit, 37.pr.1
utique demolire eum oportuit nec debet, si quid damni ex hac causa attigit, is qui de-
molitus est teneri, nisi sumptuose aut parum bonus nouus paries sit restitutus. quod si
fuerit idoneus paries, qui demolitus est, in actionem damni infecti uenit id, quanti inter-
fuit actoris eum parietem stare: merito, nam si non debuit demoliri, restituere eum debet 5
proprio sumptu. sed et si qui reditus ob demolitionem a<m>issus est, consequenter restitui
eum Sabinus uoluit. si forte habitatores migrauerunt aut non tam commode habitare pos-
sunt, imputari id aedificatori potest.
  Paulus libro decimo ad Sabinum. Emptor aedium ante traditam sibi pos- 38.pr.1
sessionem ideo inutiliter stipulatur, quia uenditor omnem diligentiam ei praestare debet.
tunc certe utiliter stipulatur, cum omnis culpa a uenditore aberit, ueluti si precario emptori
in his aedibus esse pe<rm>isit custodiamque ei afuturus tradidit. Si agri nomine non ca- 1.1
ueatur, in eam partem agri mittendum est, ex qua periculum timeatur: eiusque rei ratio
haec est, quod in aedificiis partes quoque reliquae a uitiosa parte traherentur, at in agris
non idem est. sed dicendum est, ut in domibus quoque maioribus interdum causa cognita
praetor statuere debeat, in cuius part<i>s possessionem is, cui non caueatur, mitti debeat. 5
Deducto ueteris parietis pretio, si quid amplius sit, aestimari debet, et si quid ex ueteri 2.1
in nouum coniectum sit, deduci ex aestimatione oportet.
  Pomponius libro uicensimo prim<o> ad Sabinum. Inter quos paries communis 39.pr.1
est, aedificiorum nomine, quae quisque propria habet, stipulari damni infecti sole<n>t: sed
tunc ea cautio necessaria est, cum aut alter solus aedificat et uitium ex opere futurum
est, aut alter pretiosiora aedificia habet et plus damni sensurus sit decidente pariete: alio-
quin si aequale periculum est, quantum quis uicino praestat, tantum ab eo consequitur. 5
Si domus in controuersia sit, dicendum est damni infecti onus possessoris esse, cum id 1.1
quod praestiterit imputare domino praedii possit: quod si non caueat, possessionem ad
petitorem, qui cauer<i> damni infecti sibi uelit, transferant: nam iniquum est stipulatorem
compelli relicto praedio, ex quo damnum uereatur, dominum quaerere. Damni infecti sti- 2.1
pulatio latius patet. et ideo et ei, qui superficiariam insulam habet, utilis est ea stipulatio,
si quid in superficie damnum datum fuerit, et nihilo minus et soli domino utilis est, si
solo damnum datum fuerit, ut t<o>ta superficies tolleretur: fraudabitur enim dominus soli
in pensione percipienda. Alieno nomine stipulari ita licet, ut quod damnum domino da- 3.1
tum sit, comprehend<a>tur: cauere autem debebit is qui stipulabitur dominum ratam rem
habiturum exceptioque procuratoria stipulationi inserenda erit, sicut in stipulatione lega-
torum: quod si ei non cauebitur, mittendus est in possessionem procurator omnimodo, ut
ei exceptio procuratoria non noceat. In aestimando nouo pariete ratio haberi debet eius 4.1
impensae, quae modum probabilem non excedet in uetere eius cultus, non qui non ad-
grauet.
  Ulpianus libro quadragensimo tertio ad Sabinum. Ex damni infecti stipu- 40.pr.1
latione non oportet infinitam uel inmoderatam aestimationem fieri, ut puta ob tectoria et
ob picturas: licet enim in haec magna erogatio facta est, attamen ex damni infecti stipu-
latione moderatam aestimationem faciendam, quia honestus modus seruandus est, non im-
moderata cuiusque luxuria subsequenda. Quotiens communis parietis uitio quid accidit, 1.1
socius socio nihil praestare debet, cum communis rei uitio contigerit. quod si, quia alter
eum presserat uel onerauerat, idcirco damnum contigit, consequens est dicere detrimentum
hoc, quod beneficio eius contingit, ipsum sarcire debere. quod si aequaliter utriusque one-
ribus pressus decidit, rectissime Sabinus scripsit, par<em> utriusque causam esse. sed 5
alter plures uel pretiosiores res amiserit, melius est dicere, quia ambo onera imposuerunt,
neutri aduersus alterum competere actionem. Quotiens ex damni infecti plures agunt, 2.1
quia in eadem re damnum passi sunt, id est in aedibus, non debet unusquisque eorum
in solidum agere, sed in partem experiri: neque enim damnum, quod pluribus datum est,
unicuique in solidum datum est, sed in partem datum esse uidetur. et ideo unicuique in
partem competere actionem Iulianus scripsit. Item si plurium sint aedes, quae damnosae 3.1
imminent, utrum aduersus unumquemque dominorum in solidum competit an in partem?
et scripsit Iulianus, quod et Sabinus probat, pro dominicis partibus conueniri eos oportere.
Si plures domini sint aedium, qui damni infecti sibi prospicere uolunt, nec quisquam eis 4.1
damni infecti caueat, mittendi omnes in possessionem erunt et quidem aequalibus partibus,
quamuis diuersas portiones dominii habuerint: et ita Pomponius scribit.
  Pomponius libro uicensimo primo ad Sabinum. In reficiendo communi pa- 41.pr.1
riete ei potius facultas aedificandi praestatur, qui magis idonee reficere parietem uelit.
idemque dicendum est et si de eodem itinere riuoue reficiendo inter duos uel plures
quaeratur.
  Iulianus libro quinquagensimo octauo dig<e>storum. Si seruus communis 42.pr.1
damni infecti stipulatus fuisset, perinde habetur, ac si ipsi domini sua uoce pro partibus
stipularentur.
  Alfenus Uarus libro secundo digestorum. Damni infecti quidam uicino 43.pr.1
repromisserat: ex eius aedificio tegulae uento deiectae ceciderant in uicini tegulas easque
fregerant: quaesitum est, an aliquid praestari oportet. respondit, si uitio aedificii et in-
firmitate factum esset, debere praestari: sed si tanta uis uenti fuisset, ut quamuis firma
aedificia conuelleret, non debere. et quod in stipulatione est 'siue quid ibi ruet', non uideri 5
sibi ruere, quod aut uento aut omnino aliqua ui extrinsecus admota caderet, sed quod
ipsum per se concideret. Cum parietem communem aedificare quis cum uicino uellet, 1.1
priusquam ueterem demoliret, damni infecti uicino repromisit adeoque restipulatus est:
posteaquam paries sublatus esset <et> habitatores ex uicinis cenaculis emigrassent, uicinus
ab eo mercedem, quam habitatores non redderent, petere uult: quaesitum est, an recte
petet. respondit non oportuisse eos, cum communem parietem aedificarent, inter se repro- 5
mittere neque ullo modo alterum ab altero cogi potuisse: sed si maxime repromitterent,
tamen non oportuisse amplius quam partis dimidiae, quo amplius ne extrario quidem quis-
quam, cum parietem communem aedificaret, repromittere deberet. sed quoniam iam in
totum repromisissent, omne, quod detrimenti ex mercede uicinus fecisset, praestaturum.
Idem consulebat, possetne, quod ob eam rem dedisset, rursus repetere, quoniam restipu- 2.1
latus esset a uicino, si quid ob eam rem, quod ibi aedificatum esset, sibi damnum datum
esset, id reddi, cum et ipsam hanc pecuniam, quam daret, propter illud opus perderet.
respondit non posse propterea quia non operis uitio, sed ex stipulatione id amitteret.
  Africanus libro nono quaestionum. Cum postulassem, ut mihi damni in- 44.pr.1
fecti promitteres, noluisti et priusquam praetor adiretur, aedes tuae corruerunt et damnum
mihi dederunt: potius esse ait, ut nihil noui praetor constituere debeat et mea culpa
damnum sim passus, qui tardius experiri coeperim. at si cum praetor ut promitteres de-
creuisset et te non promittente ire me in possessionem iussisset et prius, quam eo uenis- 5
sem, corruerunt, perinde omnia seruanda esse existimauit, atque si posteaquam in posses-
sionem uenissem damnum datum esset. Damni infecti nomine in possessionem missus 1.1
possidendo dominium cepit, deinde creditor eas aedes pignori sibi obligatas persequi uu<lt>.
non sine ratione dicetur, nisi impensas, quas in refectionem fecerim, mihi praestare sit
paratus, inhibendam aduersus me persecutionem. cur ergo non emptori quoque id tribuen-
dum est, si forte quis insulam pigneratam emerit? non recte haec inter se comparabuntur, 5
quando is qui emit sua uoluntate negotium gerat ideoque diligentius a uenditore sibi
cauere et possit et debeat: quod non aeque et de eo, cui damni <i>nfecti non promittatur,
dici potest.
  Scaeuola libro duodecimo quaestionum a quo fundus petetur si rem nolit. Aedifica- 45.pr.1
tum habes: ago tibi ius non esse habere: non defendis. ad me possessio transferenda
est, non quidem ut protinus destruatur opus (iniquum enim est demolitionem protinus fieri),
sed ut id fiat, nisi intra certum tempus egeris ius tibi esse aedificatum habere.
  Paulus libro primo sententiarum. Ad curatoris rei publicae officium spe<c>tat, ut dirutae 46.pr.1
domus a dominis ex<t>ruantur. Domum sumptu publico exstructam, si dominus ad tempus 1.1
pec<u>niam impensam cum usuris restituere noluerit, iure eam res publica distrahit.
  Neratius libro sexto membranarum. Quod conclaue binarum aedium do- 47.pr.1
minus ex aliis aedibus in aliarum usum conuertit, non solum si contignatio, qua id susti-
nebitur, orietur ex parte earum aedium, in quarum usum conuersum erit, earum fiet, sed
etiam si transuersa contignatio tota in aliarum aedium parietibus sedebit. sed et Labeo
in libris posteriorum scribit binarum aedium dominum utr<i>sque porticum superposuisse in- 5
que eam aditu ex alteris aedibus dato alteras aedes seruitute oneris porticus seruandae
imposita uendidisse: totam porticum earum aedium esse, quas retinuisset, cum per longi-
tudinem utriusque domus extensa esset transuersae contignationi, quae ab utraque parte
parietibus domus, quae uenisset, sustineretur. nec tamen consequens est, ut superior pars
aedificii, quae nulli coniuncta sit neque aditum aliunde habeat, alterius sit, quam cuius est 10
id cui superposita est.
  Marcianus libro singulari de delatoribus. Si quis ad demolien- 48.pr.1
dum negotiandi causa uendidisse domum partemue domus fuerit conuictus: ut emptor et
uenditor singuli pretium, quo domus distracta est, praestent, constitutum est. ad opus
autem publicum si transferat marmora uel columnas, licito iure facit.