QUIBUS EX CAUSIS IN POSSESSIONEM EATUR
|
|
Ulpianus libro duodecimo ad edictum. Tres fere causae sunt, ex quibus in
|
42.4.1.pr.1
|
possessionem mitti solet: rei seruandae causa, item legatorum seruandorum gratia et uen-
|
|
tris nomine. damni enim infecti nomine si non caueatur, non in uniuersorum nomine fit
|
|
missio, sed rei tantum, de qua damnum timetur.
|
|
Idem libro quinto ad edictum. Praetor ait: 'in bona eius, qui iudicio sistendi causa
|
2.pr.1
|
fideiussorem dedit, si neque potestatem sui faciet neque defenderetur, iri iubebo'. Po-
|
1.1
|
testatem autem sui non facit, qui id agit, ne aduersarius eius copiam sui habeat: ergo
|
|
latitantis bona iubet possideri. Quid si non latitet, sed absens non defendatur? nonne
|
2.1
|
uidetur potestatem sui non facere? Defendi autem uidetur, qui per absentiam suam in
|
3.1
|
nullo deteriorem causam aduersarii faciat. Haec uerba 'defenderetur' παρατατικῶϲ scripta
|
4.1
|
sunt, ut neque sufficiat umquam defendisse, si non duret defensio, neque obsit, si nunc
|
|
offeratur.
|
|
Idem libro quinquagensimo nono ad edictum. Apud Iulianum quaeritur, si
|
3.pr.1
|
communem rem cum Titio pater pupilli habuerit et communi diuidundo iudicio pupillus
|
|
non defendatur nihilque erit, cuius nomine propter personam patris condemnatio fieri de-
|
|
beat: utrum uenire bona patris oporteat an uero rei seruandae causa possideantur. et ait
|
|
Iulianus, si quidem pater aliquos fructus percepit aut fecerit rem deteriorem, bona eius
|
5
|
uenire possunt: si uero nihil sit, propter quod patris bona ueneant, pupilli possideri. Mar-
|
|
cellus autem notat perquam iniquum esse eum, qui nihil cum pupillo contraxit, expectare
|
|
eius pubertatem. quae sententia habet rationem: ideoque cum contractus ex persona patris
|
|
descendat, dicendum erit non esse exspectandam pupilli pubertatem. Contractum cum pu-
|
1.1
|
pillo potest dici et si cum seruo eius contractum sit: competit enim aduersus eum de pe-
|
|
culio actio. unde probandum est ex omnibus causis, ex quibus aduersus pupillum actio
|
|
datur, hoc idem seruandum. et facilius erit hoc probandum in seruo, qui in rem domini
|
|
uertit aut iussu eius aut si institoria cum eo agi possit. Ego puto: et si cum tutore
|
2.1
|
eius contractum est, ex qua causa actio in pupillum datur, magis est, ut edicto locus sit,
|
|
quasi cum eo contractum sit. Si pupillus heres extiterit alicui exque ea causa legata de-
|
3.1
|
beat, uidendum est, an huic edicto locus sit: magisque est, ut Marcellus scribit, etiam
|
|
pupilli posse bona possideri esseque in arbitrio hereditariorum creditorum, quid potius eli-
|
|
gant: etenim uidetur impubes contrahere, cum adiit hereditatem.
|
|
Paulus libro quinquagensimo octauo ad edictum. Sed et is, qui miscuit se,
|
4.pr.1
|
contrahere uidetur.
|
|
Ulpianus libro quinquagensimo nono ad edictum. Haec autem locum habent,
|
5.pr.1
|
quotiens pupillus non defendatur a quocumque, siue a tutore uel curatore, siue habeat
|
|
tutorem pupillus siue non habeat: ceterum si existat aliquis, qui defendere sit paratus,
|
|
cessabit rei seruandae causa possessio. Non defendi pupillum constare debet liquereque
|
1.1
|
praetori, ut sic permittat bonorum possessionem. hoc autem constare debet sic: euocandi
|
|
sunt ad praetorem tutores pupilli, ut defenda<n>t: si autem non hab<e>t tutores, requirendi
|
|
cognati uel adfines et si qui alii forte sunt, quos uerisimile est defensionem pupilli pupillae
|
|
non omissuros uel propter necessitudinem uel propter caritatem uel qua alia ratione: liberti
|
5
|
etiam si qui sunt idonei, euocandi exquirendaque defensio. si aut negent se defendere aut
|
|
non negent, sed taceant, tunc praetor possessionem dabit, tamdiu scilicet, quoad non de-
|
|
fendatur: si defendi coeperit pupillus uel pupilla, desinet possideri. idem est et in furioso.
|
|
Ait Praetor: 'si is pupillus in suam tutelam uenerit eaue pupilla uiripotens fuerit et recte
|
2.1
|
defendetur: eos, qui bona possident, de possessione decedere iubebo'. Recte defendi quid
|
3.1
|
sit, uideamus, utrum tantum copiam sui facere et ad suscipiendum iudicium paratum ess<e>
|
|
an uero et satisdare omnimodo. et quidem non solum ipsis se defendere uolentibus hoc
|
|
edictum scriptum est, sed in rem: et 'recte defendetur' hoc est uel a se uel ab alio quo-
|
|
cumque. sed si alius defendat, erit necessaria satisdatio, si ipse, non puto necessariam
|
5
|
satisdationem. ergo oblata defensione deici poterit interdicto reddito.
|
|
Paulus libro quinquagensimo septimo ad edictum. In possessionem mitti solet
|
6.pr.1
|
creditor et si sub condicione ei pecunia promissa sit. Cum dicitur: 'et eius, cuius bona
|
1.1
|
possessa sunt a creditoribus, ueneant, praeterquam pupilli et eius, qui rei publicae causa
|
|
sine dolo malo afuit', intellegimus eius, qui dolo malo afuerit, posse uenire. Si ab hosti-
|
2.1
|
bus quis captus sit, creditores eius in possessionem mittendi sunt, ut tamen non statim
|
|
bonorum uenditio permittatur, sed interim bonis curator detur.
|
|
Ulpianus libro quinquagensimo nono ad edictum. Fulcinius existi-
|
7.pr.1
|
mat creditores rei seruandae causa missos in possessionem ex his rebus ali non debere.
|
|
Praetor ait: 'Qui fraudationis causa latitabit, si boni uiri arbitratu non defendetur,
|
1.1
|
eius bona possideri uendique iubebo'. Cum hoc edictum locum habeat, non sufficit
|
2.1
|
latitare, sed et necesse est fraudationis causa id fieri: neque quod fraudationis causa sine
|
|
latitatione fit, satis est ad possessionem et uenditionem, sed oportet fraudationis causa
|
|
latitare. et est frequentissima haec causa possessionis: nam in usu latitantium bona pos-
|
|
sidentur. Si quis possederit bona alicuius quasi latitantis, qui non latitabat, et uendiderit,
|
3.1
|
consequens erit dicere uenditionem bonorum secutam nullius momenti esse. Quid sit autem
|
4.1
|
latitare, uideamus. latitare est non, ut Cicero definit, turpis occultatio sui: potest enim
|
|
quis latitare non turpi d<e> causa, ueluti qui tyranni crudelitatem timet aut uim hostium aut
|
|
domesticas seditiones. Sed is, qui fraudationis causa latitet, non tamen propter creditores,
|
5.1
|
etsi haec latitatio creditores fraudet, in ea tamen erit causa, ne hinc possideri bona eius
|
|
possint, quia non hoc animo latitet, ut fraudet creditores: animus enim latitantis quaeritur,
|
|
quo animo latitet, ut fraudet creditores an alia ex causa. Quid ergo, si duas causas lati-
|
6.1
|
tandi habuit uel plures, inter quas etiam fraudandi creditores? an uenditio recte procedat?
|
|
et puto probandum, si plures causae sint latitationis, inter quas est et fraudationis causa,
|
|
nocere debere posseque hinc bona uendi. Quid si aduersus quosdam occultare se consilium
|
7.1
|
non est, aduersus quosdam est, quid dicemus? et rectissime Pomponius scribit non ad-
|
|
uersus omnes latitationem exigendam, sed aduersus eum, quem quis decipere et fraudare
|
|
latitatione destinat. utrum ergo omnes bona eius uendere possunt, quia latitat, hoc est
|
|
etiam hi, aduersus quos non latitat, quia uerum est eum latitare, an uero is solus, ad-
|
5
|
uersus quem latitat? et quidem uerum est eum latitare et fraudationis causa latitare, etsi
|
|
non aduersus me latitet: sed illud spectandum Pomponius putat, an aduersus me, eumque
|
|
solum posse hinc uenditionem impetrare, aduersus quem latitetur. Latitare autem est cum
|
8.1
|
tractu aliquo latere, quemadmodum factitare frequenter facere. Adeo autem latitatio ani-
|
9.1
|
mum et affectum occultantis <s>e desiderat, ut recte dictum sit furiosum hinc uenditionem
|
|
pati non posse, quia non se occultat, qui suus non est. Plane si non defendatur furiosus,
|
10.1
|
curatorem ei dandum, aut bona eius ut possideantur, nominatim permittendum est. Labeo
|
|
autem scribit, si non inueniatur curator uel defensor furiosi, sed et si curator datus eum
|
|
non defendat, tunc remouendum eum et oportere praetorem dare curatorem aliquem ex
|
|
creditoribus, ut non amplius, quam necesse est, ex bonis furiosi ueneat: eaque seruanda
|
5
|
Labeo ait, quae solent seruari, cum uenter in possessionem mittitur. Plane interdum bona
|
11.1
|
eius causa cognita uendenda erunt, si urgueat aes alienum et dilatio damnum sit allatura
|
|
creditoribus, ita autem uendenda, ut quod supersit, furioso detur, quia hominis eius status
|
|
et habitus a pupilli condicione non multum abhorret: quod quidem non est sine ratione.
|
|
Idemque et in prodigo dicendum est ceterisque, qui curatorum ope iuuantur: nec enim
|
12.1
|
quisquam proprie latitare eos dixerit. Illud sciendum est posse quem in eadem ciuitate
|
13.1
|
esse et latitare, et in alia ciuitate et non latitare. etenim qui in alia ciuitate sit copiamque
|
|
sui faciat in publico ibique pareat, an latitet, uideamus. et hodie hoc iure utimur, ut siue
|
|
quis eodem loci agat siue peregre agat, si tamen occursum creditoris euitet, latitare ui-
|
|
deatur. denique eum quoque, qui in foro eodem agat, si circa columnas aut stationes se
|
5
|
occultet, uideri latitare ueteres responderunt, et posse quem aduersus alterum latitare, ad-
|
|
uersus alterum non. constat autem, ut ipse eius possit bona uendere, aduersus quem la-
|
|
titat. Si in diem uel sub condicione debitor latitet, antequam dies uel condicio
|
14.1
|
ueniat, non possunt bona eius uenire: quid enim interest, debitor quis non sit an
|
|
nondum conueniri possit? nam et si non sit debitor, idem dicemus. idem erit dicendum
|
|
et si quis habeat quidem actionem, sed talem, quae per exceptionem repellitur. Si quis
|
15.1
|
actione de peculio filii uel serui nomine conueniri possit, si latitet, eo iure utimur, ut pos-
|
|
sint bona eius possideri et uenire, tametsi nihil fuerit in peculio, quia esse potest et rei
|
|
iudicatae tempus spectamus, utrum sit an non sit, et quod teneat actio, etiam si nihil in
|
|
peculio fuerit. Item uideamus, si quis aduersus in rem actionem latitet, an bona eius
|
16.1
|
possideri uenumque dari possint. extat Neratii sententia existimantis bona esse uendenda:
|
|
et hoc rescripto Hadriani continetur, quo iure utimur. Celsus autem Sexto respondit, si
|
17.1
|
fundum, quem petere uolo, Titius possideat neque absens defendatur, commodius se existi-
|
|
mare in fundi possessionem mittendum quam bona eius possideri. hoc adnotandum est
|
|
Celsum consultum non de latitante, sed de absente. Idem Celsus existimat, si is, a quo
|
18.1
|
hereditatem petere uelim, latitat, commodissime fieri posse, ut in possessionem mittar rerum,
|
|
quas pro herede uel pro possessore possidet: sed si dolo fecit, quo minus possideret, bona
|
|
eius possidenda et uendenda sunt. Diuus quoque Pius in persona eius, qui hereditatem
|
19.1
|
possidens copiam sui non faciebat, rescripsit in possessionem rerum hereditariarum aduer-
|
|
sarium inducendum: in quo rescript<o> et fructum percipere iussit eum, qui per nimiam
|
|
contumaciam possessoris hereditatis, ut lucro eius cedat, in possessionem inductus est re-
|
|
rum hereditariarum.
|
5
|
Idem libro sexagensimo ad edictum. Si diu incertum sit, heres extaturus nec-
|
8.pr.1
|
ne sit, causa cognita permitti oportebit bona rei seruandae causa possidere, et, si ita res
|
|
urgueat uel condicio bon<or>um, etiam hoc erit concedendum, ut curator constituatur
|
|
Paulus libro quinquagensimo septimo ad edictum. unus ex creditoribus.
|
9.pr.1
|
Si alter ex heredibus intra tempora sibi praestituta deliberet adire hereditatem, alter uero
|
1.1
|
neget se aditurum, uidendum est, quid creditoribus agendum sit. et placet interim eos in
|
|
possessionem mittendos custodiae causa, donec appareat, is qui deliberat utrum adgnoscat
|
|
partem suam an non adgnoscat.
|
|
Ulpianus libro octagensimo primo ad edictum. Si pupillus praesens sit, tu-
|
10.pr.1
|
torem autem non habeat, pro absente habendus est.
|
|
Paulus libro octauo ad Plautium. Si filio familias legatum uel fideicommis-
|
11.pr.1
|
sum sub condicione relictum sit, dicendum est tam ipsum quam patrem in possessionem
|
|
mittendos esse, quia ambo spem commodi habent.
|
|
Pomponius libro uicensimo tertio ad Quintum Mucium. Cum legatorum uel
|
12.pr.1
|
fideicommissi seruandi causa, uel quia damni infecti nobis non caueatur, bona possidere
|
|
praetor permittit, uel uentris nomine in possessionem nos mittit, non possidemus, sed magis
|
|
custodiam rerum et obseruationem nobis concedit.
|
|
Papinianus libro quarto decimo responsorum. Ad cognitionem imperatorum
|
13.pr.1
|
a praeside prouinciae remissus etsi in ceteris litibus Romae defendere se non cogitur, tamen
|
|
in prouincia defendendus est: nam et exilio temporario puniti, si defensor non existat,
|
|
bona ueneunt.
|
|
Paulus libro secundo quaestionum. Si quis creditorem prohibuerit bona
|
14.pr.1
|
debitoris ingredi, datur in eum actio, quanti ea res sit. Sed et si quis legatorum seruan-
|
1.1
|
dorum causa missus in possessionem admissus non est, si legati condicio pendeat, licet
|
|
possit deficere, aestimatur tamen id quod legatum est, quia interest eius cautum habere.
|
|
Creditore autem condicionalis in possessionem non mittitur, quia is mittitur, qui potest bona
|
2.1
|
ex edicto uendere.
|
|
Ulpianus libro sexto fideicommissorum. Is, qui rem permutatam accepit,
|
15.pr.1
|
emptori similis est: item is, qui rem in solutum accepit uel qui lite aestimata retinuit uel
|
|
ex causa stipulationis non ob liberalitatem est consecutus.
|
|