DE PRECARIO
  Ulpianus libro primo institutionum. Precarium est, quod precibus petenti 43.26.1.pr.1
utendum conceditur tamdiu, quamdiu is qui concessit patitur. Quod genus liberali- 1.1
tatis ex iure gentium descendit. Et distat a donatione eo, quod qui donat, sic dat, ne 2.1
recipiat, at qui precario concedit, sic dat quasi tunc recepturus, cum sibi
libuerit precarium soluere. Et est simile commodato: nam et qui commodat rem, sic com- 3.1
modat, ut non faciat rem accipientis, sed ut ei uti re commodata permittat.
  Idem libro septuagensimo primo ad edictum. Ait praetor: 'Quod precario ab illo habes 2.pr.1
aut dolo malo fecisti, ut desineres habere, qua de re agitur, id illi restituas'. Hoc inter- 1.1
dictum restitutorium est. Et naturalem habet in se aequitatem, namque precarium reuocare 2.1
uolenti competit: est enim natura aequum tamdiu te liberalitate mea uti, quamdiu ego
uelim, et ut possim reuocare, cum mutauero uoluntatem. itaque cum quid precario roga-
tum est, non solum hoc interdicto uti possumus, sed etiam praescriptis uerbis actione, quae
ex bona fide oritur. Habere precario uidetur, qui possessionem uel corporis uel iuris 3.1
adeptus est ex hac solummodo causa, quod preces adhibuit et impetrauit, ut sibi possidere
aut uti liceat:
  Gaius libro uicensimo quinto ad edictum prouinciale. ueluti si me precario rogaueris, 3.pr.1
ut per fundum meum ire uel agere tibi liceat uel ut in tectum uel in aream aedium <m>ea-
rum stillicidium uel tignum in parietem immissum habeas.
  Ulpianus libro septuagensimo primo ad edictum. In rebus etiam mobilibus precarii 4.pr.1
rogatio constitit. Meminisse autem nos oportet eum, qui precario habet, etiam possidere. 1.1
Tenetur hoc interdicto non utique ille, qui precario rogauit, sed qui precario habet: etenim 2.1
fieri potest, ut quis non rogau<er>it, sed habeat precario. ut puta seruus meus rogauit: mihi
adquisiit precarium: uel quis alius, qui iuri meo subiectus est. Item si rem meam pre- 3.1
cario rogauero, rogaui quidem precario, sed non habeo precario idcirco, quia receptum est
rei suae precarium non esse. Item qui precario ad tempus rogauit, finito tempore, etiamsi 4.1
ad hoc temporis non rogauit, tamen precario possidere uidetur: intellegitur enim dominus,
cum patitur eum qui precario rogauerit possidere, rursus precario concedere.
  Pomponius libro uicensimo nono ad Sabinum. Sed si manente adhuc pre- 5.pr.1
cario tu in ulterius tempus rogasti, prorogatur precarium: nam nec mutatur causa posses-
sionis et non constituitur eo modo precarium, sed in longius tempus profertur. si uero
praeterita die rogas, propius est, ut soluta iam causa precarii non redintegretur, sed noua
constituatur. 5
  Ulpianus libro septuagensimo primo ad edictum. Certe si interim dominus 6.pr.1
furere coeperit uel decesserit, fieri non posse Marcellus ait, ut precarium redintegretur, et
hoc uerum est. Si procurator meus me mandante uel ratum habente precario rogauerit, 1.1
ego precario habere proprie dicor. Is qui rogauit, ut precario in fundo moretur, non pos- 2.1
sidet, sed possessio apud eum qui concessit remanet: nam et fructuarius, inquit, et co-
lonus et inquilinus sunt in praedio et tamen non possident. Iulianus ait eum, qui ui 3.1
alterum deiecit et ab eodem precario rogauit, desinere ui possidere et incipere precario,
neque existimare sibi ipsum causam possessionis mutare, cum uoluntate eius quem deiecit
coeperit precario possidere: nam si ab eodem emisset, incipere etiam pro emptore posse
dominium capere. Quaesitum est, si quis rem suam pignori mihi dederit et precario ro- 4.1
gauerit, an hoc interdictum locum habeat. quaestio in eo est, ut precarium consistere rei
suae possit. mihi uidetur uerius precarium consistere in pignore, cum possessionis rogetur,
non proprietatis, et est haec sententia etiam utilissima: cottidie enim precario rogantur
creditores ab his, qui pignori dederunt, et deb<e>t consistere precarium. 5
  Uenuleius libro tertio interdictorum. Sed et si eam rem, cuius possessionem 7.pr.1
per interdictum uti poss<i>d<e>tis retinere possim, quamuis futurum esset, ut tenear de pro-
prietate, precario tibi concesserim, teneberis hoc interdicto.
  Ulpianus libro septuagensimo primo ad edictum. Quaesitum est, si Titius 8.pr.1
me rogauerit, ut re Sempronii utatur, deinde ego Sempronium rogauero, ut concederet,
et ille, dum mihi uult praestitum, concesserit. Titius a me habet precario et ego cum
eo agam interdicto de precario: Sempronius autem non aget cum eo, quia haec uerba
'ab illo precario habes' ostendunt ei demum competere interdictum, a quo quis precario 5
rogauit, non cuius res est. an tamen Sempronius mecum, quasi a me rogatus, interdictum
habeat? et magis est, ne habeat, quia non habeo precario, cum non mihi, sed alii impe-
traui. mandati tamen actionem potest aduersus me habere, quia me mandante dedit tibi:
aut si quis dixerit non mandatu meo, sed magis mihi credentem hoc fecisse, dicendum
est in factum dandam actionem et aduersus me. Quod a Titio precario quis rogauit, id 1.1
etiam ab herede eius precario habere uidetur: et ita et Sabinus et Celsus scribunt eoque
iure utimur. ergo et a ceteris successoribus habere quis precario uidetur. idem et Labeo
probat et adicit, etiamsi ignoret quis heredem, tamen uideri eum ab herede precario
habere. Illud tamen uideamus quale sit, si a me precario rogaueris et ego eam rem alie- 2.1
nauero, an precarium duret re ad alium translata. et magis est, ut, si ille non reuocet,
posse interdicere quasi ab illo precario habeas, non quasi a me: et si passus est aliquo
tempore a se precario habere, recte interdicet, quasi a se precario habeas. Eum quoque 3.1
precario teneri uoluit praetor, qui dolo fecit, ut habere desineret. illud adnotatur, quod
culpam non praestat is qui precario rogauit, sed solum dolum praestat, quamquam is,
qui commodatum suscepit, non tantum dolum, sed etiam culpam praestat. nec immerito
dolum solum praestat <is> qui precario rogauit, cum totum ex liberalitate descendat eius 5
qui precario concessit et satis sit, si dolus tantum praestetur. culpam tamen dolo proxi-
mam contineri quis merito dixerit. Ex hoc interdicto restitui debet in pristinam causam: 4.1
quod si non fuerit factum, condemnatio in tantum fiet, quanti interfuit actoris ei rem re-
stitui ex eo tempore, ex quo interdictum editum est: ergo et fructus ex die interdicti
editi praestabuntur. Si seruitute usus non fuit is qui precario rogauit ac per hoc amissa 5.1
sit, uideamus, an interdicto teneatur. ego arbitror non alias, quam si dolo fecerit. Et 6.1
generaliter erit dicendum in restitutionem uenire dolum et culpam latam dumtaxat, cetera
non uenire. plane post interdictum editum oportebit et dolum et culpam et omnem cau-
sam uenire: nam ubi moram quis fecit precario, omnem causam debebit constituere.
Interdictum hoc et post annum competere Labeo scribit eoque iure utimur: cum enim non- 7.1
numquam in longum tempus precarium concedatur, absurdum est dicere interdictum locum
non habere post annum. Hoc interdicto heres eius qui precario rogauit tenetur quemad- 8.1
modum ipse, ut, siue habet siue dolo fecit quo minus haberet uel ad se perueniret, te-
neatur: ex dolo autem defuncti hactenus, quatenus ad eum peruenit.
  Gaius libro uicensimo sexto ad edictum prouinciale. Precario possessio consisti potest 9.pr.1
uel inter praesentes uel inter absentes, ueluti per epistulam uel per nuntium.
  Pomponius libro quinto ex Plautio. Quamuis ancillam quis precario roga- 10.pr.1
uerit, id actum uidetur, ut etiam quod ex ancilla natum esset in eadem causa haberetur.
  Celsus libro septimo digestorum. Si debitor rem pigneratam precario ro- 11.pr.1
gauerit, soluta pecunia precarium soluitur: quippe id actum est, ut usque eo precarium
teneret.
  Idem libro uicensimo quinto digestorum. Cum precario ali- 12.pr.1
quid datur, si conuenit, ut in kalendas Iulias precario possideat, numquid exceptione adiu-
uandus est, ne ante ei possessio auferatur? sed nulla uis est huius conuentionis, ut rem
alienam domino inuito possidere liceat. Precario rogatio et ad heredem eius qui concessit 1.1
transit: ad heredem autem eius qui precario rogauit non transit, quippe ipsi dumtaxat,
non etiam heredi concessa possessio est.
  Pomponius libro trigensimo tertio ad Quintum Mucium. Si seruus tuus tuo 13.pr.1
mandato precario rogauerit uel ratum habueris quod ille rogauit tuo nomine, teneberis,
quasi precario habeas. sed si te ignorante suo nomine uel seruus uel filius rogauerit, non
uideris tu precario habere, sed illi erit actio de peculio uel de in rem uerso.
  Paulus libro tertio decimo ad Sabinum. Interdictum de precariis merito 14.pr.1
introductum est, quia nulla eo nomine iuris ciuilis actio esset: magis enim ad donationes
et beneficii causam, quam ad negotii contracti spectat precarii condicio.
  Pomponius libro uicensimo nono ad Sabinum. Et habet summam aequi- 15.pr.1
tatem, ut eatenus quisque nostro utatur, quatenus ei tribuere uelimus. Hospites et qui 1.1
gratuitam habitationem accipiunt non intelleguntur precario habitare. Precario habere 2.1
etiam ea quae in iure consistunt possumus, ut immissa uel protecta. Cum quis de re 3.1
sibi restituenda cautum habet, precarium interdictum ei non competit. Eum, qui precario 4.1
rogauerit, ut sibi possidere liceat, nancisci possessionem non est dubium: an is quoque
possideat, qui rogatus sit, dubitatum est. placet autem penes utrumque esse eum hominem,
qui precario datus esset, penes eum qui rogasset, quia posside<a>t corpore, penes domin<u>m,
quia non discesserit animo possessione. Quo quis loco precario aut possideat aut coeperit 5.1
possidere, nihil refert, quod ad hoc interdictum pertinet.
  Idem libro trigensimo secundo ad Sabinum. Si adoptauero eum, qui precario 16.pr.1
rogauerit, ego quoque precario possidebo.
  Idem libro uicesimo tertio ad Sabinum. Qui precario fundum possidet, is 17.pr.1
interdicto uti possidetis aduersus omnes pr<ae>ter eum, quem rogauit, uti potest.
  Iulianus libro tertio decimo digestorum. Unusquisque potest rem suam, 18.pr.1
quamuis non possideat, precario dare ei qui possideat.
  Idem libro quadragensimo nono digestorum. <D>uo in so- 19.pr.1
lidum precario habere non magis possunt, quam duo in solidum ui possidere aut clam:
nam neque iustae neque iniustae possessiones duae concurrere possunt. Qui seruum 1.1
meum precario rogat, uidetur a me precario habere, si hoc ratum habuero, et ideo precario
interdicto mihi tenebitur. Cum quid precario rogatum est, non solum interdicto uti pos- 2.1
sumus, sed et incerti condictione, id est praescriptis uerbis.
  Ulpianus libro secundo responsorum. Ea, quae distracta sunt, ut precario 20.pr.1
penes emptorem essent, quoad pretium uniuersum persolueretur: si per emptorem stetit,
quo minus persolueretur, uenditorem posse consequi.
  Uenuleius libro quarto actionum. Cum precario quis rogat, ut ipsi in eo 21.pr.1
fundo morari liceat, superuacuum est adici 'ipsi suisque': nam per ipsum suis quoque per-
missum uti uidetur.
  Idem libro tertio interdictorum. Si is, qui pro possessore possideret, precario domi- 22.pr.1
num rogauerit, ut sibi retinere rem liceret, uel is, qui alienam rem emisset, dominum ro-
gauerit: apparet eos precario possidere. nec existimandos mutare sibi causam possessionis,
quibus a domino concedatur precario possidere: nam et si id quod possideas alium pre-
cario rogaueris, uideri te desinere ex prima causa possidere et incipere ex precario habere: 5
et contra si possessorem precario rogauerit qui rem auocare ei posset, teneri eum precario,
quoniam aliquid ad eum per hanc precarii rogationem peruenit, id est possessio, quae
aliena sit. Si pupillus sine tutoris auctoritate precario rogauerit, Labeo ait habere eum 1.1
precariam possessionem et hoc interdicto teneri. nam quo magis naturaliter possideretur,
nullum locum esse tutoris auctoritati: recteque dici 'quod precario habes', quia quod pos-
sideat ex ea causa possideat, ex qua rogauerit: nihilque noui <per> praetorem constituendum,
quoniam, siue habeat rem, officio iudicis teneretur, siue non habeat, non teneatur. 5