DE DIUERSIS TEMPORALIBUS PRAESCRIPTIONIBUS ET
DE ACCESSIONIBUS POSSESSIONUM
  Ulpianus libro septuagensimo quarto ad edictum. Quia tractatus de utilibus 44.3.1.pr.1
diebus frequens est, uideamus, quid sit experiundi potestatem habere. et quidem in primis
exigendum est, ut sit facultas agendi. neque sufficit reo experiundi secum facere pote-
statem, uel habere eum qui se idonee defendat, nisi actor quoque nulla idonea causa im-
pediatur experiri. proinde siue apud hostes sit siue rei publicae causa absit siue in uin- 5
culis sit aut is tempestate in loco aliquo uel in regione detineatur, ut neque experiri neque
mandare possit, experiundi potestatem non habet. plane is, qui ualetudine impeditur,
ut mandare possit, in ea causa est, ut experiundi habeat potestatem. illud utique neminem
fugit experiundi potestatem non habere eum, qui praetoris copiam non habuit: proinde hi
dies cedunt, quibus ius praetor reddit. 10
  Marcellus libro sexto digestorum. In tempore constituto iudicatis an inter- 2.pr.1
calaris dies proficere iudicato nec ne debeat, quaeritur. item de tempore, quo lis perit,
sic sine dubio existimandum est, ut auctum litis tempus intercalari die existimetur, ueluti
si de usucapione sit quaestio, quae tempore constituto expleri solet, aut de actionibus,
quae certo tempore finiuntur, ut aediliciae pleraeque actiones. et si quis fundum ea lege 5
uendiderit, ut, nisi in diebus triginta pretium esset solutum, inemptus esset fundus, dies
intercalaris proficiet emptori. mihi contra uidetur.
  Modestinus libro sexto differentiarum. Longae possessionis praescriptionem 3.pr.1
tam in praediis quam in mancipiis locum habere manifestum est.
  Iauolenus libro septimo epistularum. Si seruus hereditarius aut eius, qui 4.pr.1
in hostium potestate sit, satis acceperit, continuo dies satisdationis cedere incipiet: intueri
enim debemus, an experiundi potestas fuerit aduersus eum, qui obligatus est, non an is
agere pot<u>erit, qui rem in obligationem deduxerit: alioquin erit iniquissimum ex condicione
actorum obligationes reorum extendi, per quos nihil factum erit, quo minus cum his agi 5
possit.
  Ulpianus libro tertio disputationum. An uitium auctoris uel donatoris eiusue 5.pr.1
qui mihi rem legauit mihi noceat, si forte auctor meus iustum initium possidendi non
habuit, uidendum est. et puto neque nocere neque prodesse: nam denique et usucapere
p<o>ssum, quod auctor meus usucapere non potuit. Ex facto propositum est quendam, cum 1.1
rem pignori dedisset, eandem distraxisse heredemque eius redemisse: quaeritur, an heres
aduersus pignoris persecutionem exceptione longae possessionis uti possit. dicebam hunc
heredem, qui pignus ab extraneo redemit, posse exceptione uti, quia in extranei locum
successit, non in eius qui pignori dederat, quemadmodum si ante redemisset, sic deinde 5
heres exstitisset.
  Africanus libro nono quaestionum. Si duobus eandem rem sepa- 6.pr.1
ratim uendiderim, ea possessio, quae utramque uenditionem praecesserit, soli priori
emptori, cui et tradita sit, proficit. denique et si, quam rem tibi uendiderim, rursus a te
emam et Titio uendam, et meam omnem et tuam possessionem Titio accessur<a>m, uide-
licet quod et tu mihi et ego ei possessionem praestare debeamus. Uendidi tibi 1.1
seruum et conuenit, ut, nisi certa die pecunia soluta esset, inemptus esset: quod cum
euenerit, quaesitum est, quid de accessione tui temporis putares. respondit id quod ser-
uetur, cum redhibitio sit facta: hunc enim perinde haberi ac si retrorsus homo mihi ue-
nisset, ut scilicet, si uenditor possessionem postea nactus sit, et hoc ipsum tempus et 5
quod uenditionem praecesserit et amplius accessio haec ei detur cum eo, quod apud
eum fuit, a quo homo redhibitus sit.
  Marcianus libro tertio institutionum. Si quisquam in fluminis publici 7.pr.1
deuerticulo solus pluribus annis piscatus sit, alterum eodem iure uti prohibet.
  Ulpianus libro primo regularum. In accessione temporis et id tempus, quo 8.pr.1
in fuga sit seruus, domino eius procedere uerum est.
  Marcianus libro quinto regularum. Rescriptis quibusdam diui Magni Anto- 9.pr.1
nini cauetur, ut in rebus mobilibus locus sit praescriptioni diutinae possessionis.
  Papinianus libro tertio decimo responsorum. Intra quattuor annos uacan- 10.pr.1
tium bonorum delator facta denuntiatione destitit: post quattuor annos secundo delatori
uenienti prior nuntiatio, quo minus praescriptione temporis summoueatur, non proderit,
nisi prioris praeuaricatio detegetur: quo declarato praescriptio, sed et negotii quaestio
peremetur. Quadriennii tempus, quod bonis uacantibus nuntiandis praescriptum est, non 1.1
ex opinione hominum, sed de substantia uacantium bonorum dinumer<a>tur. quattuor autem
anni post irritum testamentum factum et intestati possessionem ab omnibus repudiatam,
qui gradatim petere potuerunt, uel temporis finem, quod singulis praestitu<tu>m est, com-
putabuntur. 5
  Idem libro secundo definitionum. Cum heres in ius omne defuncti succedit, 11.pr.1
ignoratione sua defuncti uitia non excludit, ueluti cum sciens alienum illum illo uel pre-
cario possedit: quamuis enim precarium heredem ignorantem non teneat nec interdicto
recte conueniatur, tamen usucapere non poterit, quod defunctus non potuit. idem iuris est,
cum de longa possessione quaeritur: neque enim recte defendetur, cum exordium ei bonae 5
fidei ratio non tueatur.
  Paulus libro sexto decimo responsorum. Creditor, qui praescriptione longae 12.pr.1
possessionis a possessore pignoris summoueri possit, pignus distraxit: quaero, an possessori
salua sit exceptio aduersus emptorem. Paulus respondit etiam aduersus emptorem eandem
exceptionem competere.
  Hermogenianus libro sexto iuris epitomarum. In omnibus fisci quaestionibus 13.pr.1
exceptis causis, in quibus minora tempora seruari specialiter constitutum est,
uiginti anno-
rum praescriptio custoditur. Rei publicae rationes subscriptae et expunctae ad- 1.1
uersus eum quidem, qui administrauit, ultra uiginti, aduersus heredem uero ultra decem
annos retractari non possunt.
  Scaeuola libro singulari quaestionum publice tractatarum. De accessionibus 14.pr.1
possessionum nihil in perpetuum neque generaliter definire possumus: consistunt enim in
sola aequitate. Plane tribuuntur his, qui in locum aliorum succedunt siue ex contractu 1.1
siue uoluntate: heredibus enim et his, qui successorum loco habentur, datur accessio testa-
toris.
Itaque si mihi uendideris seruum, utar accessione tua. 2.1
Et si mihi pignori dederis 3.1
et ego eandem rem alii pigneraui, meus creditor utetur accessione tui temporis tam ad-
uersus extraneum quam aduersus te ipsum, quamdiu pecuniam mihi non exsolueris: nam
qui me potior est, cum ego te superaturus sim, multo magis aduersus te optinere debet.
sed si pecuniam mihi solueris, hoc casu accessione tua non utetur. Item si absente te is, 4.1
qui negotia tua uidebatur administrare, seruum mihi uendiderit tuque reuersus ratum ha-
bueris, omnimodo accessione utar. Item si mihi pignori dederis et conuenerit, nisi pecu- 5.1
niam soluisses, licere ex pacto pignus uendere idque uendiderim, emptori accessio tui tem-
poris dari debebit, licet inuito te pignora distracta sint: iam enim illo in tempore, quo
contrahebas, uideri concessisse uenditioni, si pecuniam non intulisses.
  Uenuleius libro quinto interdictorum. In usucapione ita seruatur, ut, etiamsi 15.pr.1
minimo momento nouissimi diei possessa sit res, nihilo minus repleatur, usucapio, nec
totus dies exigitur ad explendum constitutum tempus. Accessio possessionis fit non solum 1.1
temporis, quod apud eum fuit, unde is emit, sed et qui ei uendidit, unde tu emisti. sed
si medius aliquis ex auctoribus non possederit, praecedentium auctorum possessio non
proderit, quia coniuncta non est, sicut nec ei, qui non possidet, auctoris possessio accedere
potest. Item adiciendum est, unde emisti, aut unde is emit, cui tu emendum mandaueras, 2.1
et quod apud eum, qui uendend<u>m mandauit. quod si is quoque, cui mandatum erat, alii
uendendum mandauerit, non aliter huius, qui postea mandauerat, dandam accessionem
Labeo ait, quam si id ipsum dominus ei permiserit. Sed et si a filio uel seruo rem emero, 3.1
accessio temporis et quo apud patrem aut dominum fuit ita danda est mihi, si aut uolun-
tate patris dominiue aut cum administrationem peculii haberet uendidit. Item danda est 4.1
accessio cum eo, quod apud pupillum fuit, a cuius tutore, cum is tutelam eius admini-
straret, emisti. idemque in eo, qui a curatore pupilli furiosiue emerit, seruandum est: et
si uentris nomine aut eius, quae rei seruandae causa in possessione esset dotis suae no-
mine, deminutio facta sit: nam id quoque temporis accedit. Hae autem accessiones non 5.1
tam late accipiendae sunt quam uerba earum patent, ut etiam, si post uenditionem tra-
ditionemque rei traditae apud uenditorem res fuerit, proficiat id tempus emptori, sed
illud solum quod ante fuit, licet uenditionis tempore eam rem uenditor non habuerat. Ei, 6.1
cui heres rem hereditariam uendidit, et heredis tempus et defuncti debet accedere.
  Paulus libro tertio ad Sabinum. Accessio sine nostro tempore nobis prodesse 16.pr.1
non potest.