DE DIUERSIS TEMPORALIBUS PRAESCRIPTIONIBUS ET
|
|
DE ACCESSIONIBUS POSSESSIONUM
|
|
Ulpianus libro septuagensimo quarto ad edictum. Quia tractatus de utilibus
|
44.3.1.pr.1
|
diebus frequens est, uideamus, quid sit experiundi potestatem habere. et quidem in primis
|
|
exigendum est, ut sit facultas agendi. neque sufficit reo experiundi secum facere pote-
|
|
statem, uel habere eum qui se idonee defendat, nisi actor quoque nulla idonea causa im-
|
|
pediatur experiri. proinde siue apud hostes sit siue rei publicae causa absit siue in uin-
|
5
|
culis sit aut is tempestate in loco aliquo uel in regione detineatur, ut neque experiri neque
|
|
mandare possit, experiundi potestatem non habet. plane is, qui ualetudine impeditur,
|
|
ut mandare possit, in ea causa est, ut experiundi habeat potestatem. illud utique neminem
|
|
fugit experiundi potestatem non habere eum, qui praetoris copiam non habuit: proinde hi
|
|
dies cedunt, quibus ius praetor reddit.
|
10
|
Marcellus libro sexto digestorum. In tempore constituto iudicatis an inter-
|
2.pr.1
|
calaris dies proficere iudicato nec ne debeat, quaeritur. item de tempore, quo lis perit,
|
|
sic sine dubio existimandum est, ut auctum litis tempus intercalari die existimetur, ueluti
|
|
si de usucapione sit quaestio, quae tempore constituto expleri solet, aut de actionibus,
|
|
quae certo tempore finiuntur, ut aediliciae pleraeque actiones. et si quis fundum ea lege
|
5
|
uendiderit, ut, nisi in diebus triginta pretium esset solutum, inemptus esset fundus, dies
|
|
intercalaris proficiet emptori. mihi contra uidetur.
|
|
Modestinus libro sexto differentiarum. Longae possessionis praescriptionem
|
3.pr.1
|
tam in praediis quam in mancipiis locum habere manifestum est.
|
|
Iauolenus libro septimo epistularum. Si seruus hereditarius aut eius, qui
|
4.pr.1
|
in hostium potestate sit, satis acceperit, continuo dies satisdationis cedere incipiet: intueri
|
|
enim debemus, an experiundi potestas fuerit aduersus eum, qui obligatus est, non an is
|
|
agere pot<u>erit, qui rem in obligationem deduxerit: alioquin erit iniquissimum ex condicione
|
|
actorum obligationes reorum extendi, per quos nihil factum erit, quo minus cum his agi
|
5
|
possit.
|
|
Ulpianus libro tertio disputationum. An uitium auctoris uel donatoris eiusue
|
5.pr.1
|
qui mihi rem legauit mihi noceat, si forte auctor meus iustum initium possidendi non
|
|
habuit, uidendum est. et puto neque nocere neque prodesse: nam denique et usucapere
|
|
p<o>ssum, quod auctor meus usucapere non potuit. Ex facto propositum est quendam, cum
|
1.1
|
rem pignori dedisset, eandem distraxisse heredemque eius redemisse: quaeritur, an heres
|
|
aduersus pignoris persecutionem exceptione longae possessionis uti possit. dicebam hunc
|
|
heredem, qui pignus ab extraneo redemit, posse exceptione uti, quia in extranei locum
|
|
successit, non in eius qui pignori dederat, quemadmodum si ante redemisset, sic deinde
|
5
|
heres exstitisset.
|
|
Africanus libro nono quaestionum. Si duobus eandem rem sepa-
|
6.pr.1
|
ratim uendiderim, ea possessio, quae utramque uenditionem praecesserit, soli priori
|
|
emptori, cui et tradita sit, proficit. denique et si, quam rem tibi uendiderim, rursus a te
|
|
emam et Titio uendam, et meam omnem et tuam possessionem Titio accessur<a>m, uide-
|
|
licet quod et tu mihi et ego ei possessionem praestare debeamus. Uendidi tibi
|
1.1
|
seruum et conuenit, ut, nisi certa die pecunia soluta esset, inemptus esset: quod cum
|
|
euenerit, quaesitum est, quid de accessione tui temporis putares. respondit id quod ser-
|
|
uetur, cum redhibitio sit facta: hunc enim perinde haberi ac si retrorsus homo mihi ue-
|
|
nisset, ut scilicet, si uenditor possessionem postea nactus sit, et hoc ipsum tempus et
|
5
|
quod uenditionem praecesserit et amplius accessio haec ei detur cum eo, quod apud
|
|
eum fuit, a quo homo redhibitus sit.
|
|
Marcianus libro tertio institutionum. Si quisquam in fluminis publici
|
7.pr.1
|
deuerticulo solus pluribus annis piscatus sit, alterum eodem iure uti prohibet.
|
|
Ulpianus libro primo regularum. In accessione temporis et id tempus, quo
|
8.pr.1
|
in fuga sit seruus, domino eius procedere uerum est.
|
|
Marcianus libro quinto regularum. Rescriptis quibusdam diui Magni Anto-
|
9.pr.1
|
nini cauetur, ut in rebus mobilibus locus sit praescriptioni diutinae possessionis.
|
|
Papinianus libro tertio decimo responsorum. Intra quattuor annos uacan-
|
10.pr.1
|
tium bonorum delator facta denuntiatione destitit: post quattuor annos secundo delatori
|
|
uenienti prior nuntiatio, quo minus praescriptione temporis summoueatur, non proderit,
|
|
nisi prioris praeuaricatio detegetur: quo declarato praescriptio, sed et negotii quaestio
|
|
peremetur. Quadriennii tempus, quod bonis uacantibus nuntiandis praescriptum est, non
|
1.1
|
ex opinione hominum, sed de substantia uacantium bonorum dinumer<a>tur. quattuor autem
|
|
anni post irritum testamentum factum et intestati possessionem ab omnibus repudiatam,
|
|
qui gradatim petere potuerunt, uel temporis finem, quod singulis praestitu<tu>m est, com-
|
|
putabuntur.
|
5
|
Idem libro secundo definitionum. Cum heres in ius omne defuncti succedit,
|
11.pr.1
|
ignoratione sua defuncti uitia non excludit, ueluti cum sciens alienum illum illo uel pre-
|
|
cario possedit: quamuis enim precarium heredem ignorantem non teneat nec interdicto
|
|
recte conueniatur, tamen usucapere non poterit, quod defunctus non potuit. idem iuris est,
|
|
cum de longa possessione quaeritur: neque enim recte defendetur, cum exordium ei bonae
|
5
|
fidei ratio non tueatur.
|
|
Paulus libro sexto decimo responsorum. Creditor, qui praescriptione longae
|
12.pr.1
|
possessionis a possessore pignoris summoueri possit, pignus distraxit: quaero, an possessori
|
|
salua sit exceptio aduersus emptorem. Paulus respondit etiam aduersus emptorem eandem
|
|
exceptionem competere.
|
|
Hermogenianus libro sexto iuris epitomarum. In omnibus fisci quaestionibus
|
13.pr.1
|
exceptis causis, in quibus minora tempora seruari specialiter constitutum est,
|
|
uiginti anno-
|
|
rum praescriptio custoditur. Rei publicae rationes subscriptae et expunctae ad-
|
1.1
|
uersus eum quidem, qui administrauit, ultra uiginti, aduersus heredem uero ultra decem
|
|
annos retractari non possunt.
|
|
Scaeuola libro singulari quaestionum publice tractatarum. De accessionibus
|
14.pr.1
|
possessionum nihil in perpetuum neque generaliter definire possumus: consistunt enim in
|
|
sola aequitate. Plane tribuuntur his, qui in locum aliorum succedunt siue ex contractu
|
1.1
|
siue uoluntate: heredibus enim et his, qui successorum loco habentur, datur accessio testa-
|
|
toris.
|
|
Itaque si mihi uendideris seruum, utar accessione tua.
|
2.1
|
Et si mihi pignori dederis
|
3.1
|
et ego eandem rem alii pigneraui, meus creditor utetur accessione tui temporis tam ad-
|
|
uersus extraneum quam aduersus te ipsum, quamdiu pecuniam mihi non exsolueris: nam
|
|
qui me potior est, cum ego te superaturus sim, multo magis aduersus te optinere debet.
|
|
sed si pecuniam mihi solueris, hoc casu accessione tua non utetur. Item si absente te is,
|
4.1
|
qui negotia tua uidebatur administrare, seruum mihi uendiderit tuque reuersus ratum ha-
|
|
bueris, omnimodo accessione utar. Item si mihi pignori dederis et conuenerit, nisi pecu-
|
5.1
|
niam soluisses, licere ex pacto pignus uendere idque uendiderim, emptori accessio tui tem-
|
|
poris dari debebit, licet inuito te pignora distracta sint: iam enim illo in tempore, quo
|
|
contrahebas, uideri concessisse uenditioni, si pecuniam non intulisses.
|
|
Uenuleius libro quinto interdictorum. In usucapione ita seruatur, ut, etiamsi
|
15.pr.1
|
minimo momento nouissimi diei possessa sit res, nihilo minus repleatur, usucapio, nec
|
|
totus dies exigitur ad explendum constitutum tempus. Accessio possessionis fit non solum
|
1.1
|
temporis, quod apud eum fuit, unde is emit, sed et qui ei uendidit, unde tu emisti. sed
|
|
si medius aliquis ex auctoribus non possederit, praecedentium auctorum possessio non
|
|
proderit, quia coniuncta non est, sicut nec ei, qui non possidet, auctoris possessio accedere
|
|
potest. Item adiciendum est, unde emisti, aut unde is emit, cui tu emendum mandaueras,
|
2.1
|
et quod apud eum, qui uendend<u>m mandauit. quod si is quoque, cui mandatum erat, alii
|
|
uendendum mandauerit, non aliter huius, qui postea mandauerat, dandam accessionem
|
|
Labeo ait, quam si id ipsum dominus ei permiserit. Sed et si a filio uel seruo rem emero,
|
3.1
|
accessio temporis et quo apud patrem aut dominum fuit ita danda est mihi, si aut uolun-
|
|
tate patris dominiue aut cum administrationem peculii haberet uendidit. Item danda est
|
4.1
|
accessio cum eo, quod apud pupillum fuit, a cuius tutore, cum is tutelam eius admini-
|
|
straret, emisti. idemque in eo, qui a curatore pupilli furiosiue emerit, seruandum est: et
|
|
si uentris nomine aut eius, quae rei seruandae causa in possessione esset dotis suae no-
|
|
mine, deminutio facta sit: nam id quoque temporis accedit. Hae autem accessiones non
|
5.1
|
tam late accipiendae sunt quam uerba earum patent, ut etiam, si post uenditionem tra-
|
|
ditionemque rei traditae apud uenditorem res fuerit, proficiat id tempus emptori, sed
|
|
illud solum quod ante fuit, licet uenditionis tempore eam rem uenditor non habuerat. Ei,
|
6.1
|
cui heres rem hereditariam uendidit, et heredis tempus et defuncti debet accedere.
|
|
Paulus libro tertio ad Sabinum. Accessio sine nostro tempore nobis prodesse
|
16.pr.1
|
non potest.
|
|