LIBER QUADRAGESIMUS QUINTUS
DE UERBORUM OBLIGATIONIBUS
  Ulpianus libro quadragesimo octauo ad Sabinum. Stipulatio non potest 45.1.1.pr.1
confici nisi utroque loquente: et ideo neque mutus neque surdus neque infans stipulatio-
nem contrahere possunt: nec absens quidem, quoniam exaudire inuicem debent. si quis
igitur ex his uult stipulari, per seruum praesentem stipuletur, et adquiret ei ex stipulatu
actionem. item si quis obligari uelit, iubeat et erit quod iussu obligatus. Qui praesens 1.1
interrogauit, si antequam sibi responderetur discessit, inutilem efficit stipulationem: sin uero
praesens interrogauit, mox discessit et reuerso responsum est, obligat: interuallum enim
medium non uitiauit obligationem. Si quis ita interroget 'dabis?' responderit 'quid ni?', 2.1
et is utique in ea causa est, ut obligetur: contra si sine uerbis adnuisset. non
tantum autem ciuiliter, sed nec naturaliter obligatur, qui ita adnuit: et ideo recte
dictum est non obligari pro eo nec fideiussorem quidem. Si quis simpliciter interrogatus 3.1
responderit: 'si illud factum erit, dabo', non obligari eum constat: aut si ita interrogatus:
'intra kalendas quintas?' responderit: 'dabo idibus', aeque non obligatur: non enim sic
respondit, ut interrogatus est. et uersa uice si interrogatus fuerit sub condicione, respon-
derit pure, dicendum erit eum non obligari. cum adicit aliquid uel detrahit obligationi, 5
semper probandum est uitiatam esse obligationem, nisi stipulatori diuersitas responsionis
ilico placuerit: tunc enim alia stipulatio contracta esse uidetur. Si stipulanti mihi 'decem' 4.1
tu 'uiginti' respondeas, non esse contractam obligationem nisi in decem constat. ex con-
trario quoque si me 'uiginti' interrogante tu 'decem' respondeas, obligatio nisi in decem
non erit contracta: licet enim oportet congruere summam, attamen manifestissimum est
uiginti et decem inesse. Sed si mihi Pamphilum stipulanti tu Pamphilum et Stichum spo- 5.1
ponderis, Stichi adiectionem pro superuacuo habendam puto: nam si tot sunt stipulationes,
quot corpora, duae sunt quodammodo stipulationes, una utilis, alia inutilis, neque uitiatur
utilis per hanc inutilem. Eadem an alia lingua respondeatur, nihil interest. proinde si quis 6.1
Latine interrogauerit, respondeatur ei Graece, dummodo congruenter respondeatur, obligatio
constituta est: idem per contrarium. sed utrum hoc usque ad Graecum sermonem tantum
protrahimus an uero et ad alium, Poenum forte uel Assyrium uel cuius alterius linguae,
dubitari potest. et scriptura Sabini, sed et uerum patitur, ut omnis sermo contineat uer- 5
borum obligationem, ita tamen, ut uterque alterius linguam intellegat siue per se siue per
uerum interpretem.
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Stipulationum quaedam in dando, 2.pr.1
quaedam in faciendo consistunt. Et harum omnium quaedam partium praestationem re- 1.1
cipiunt, ueluti cum decem dari stipulamur: quaedam non recipiunt, ut in his, quae natura
diuisionem non admittunt, ueluti cum uiam iter actum stipulamur: quaedam partis quidem
dationem natura recipiunt, sed nisi tota dantur, stipulationi satis non fit, ueluti cum ho-
minem generaliter stipulor aut lancem aut quodlibet uas: nam si Stichi pars soluta sit, 5
nondum in ulla parte stipulationis liberatio nata est, sed aut statim repeti potest aut in
pendenti est, donec alius detur. eiusdem condicionis est haec stipulatio: 'Stichum aut Pam-
philum dari?' Ex his igitur stipulationibus ne heredes quidem pro parte soluendo liberari 2.1
possunt, quamdiu non eandem rem omnes dederint: non enim ex persona heredem con-
dicio obligationis immutatur. et ideo si diuisionem res promissa non recipit, ueluti uia,
heredes promissoris singuli in solidum tenentur: sed quo casu unus ex heredibus solidum
praestiterit, repetitionem habebit a coherede familiae erciscundae iudicio. ex quo quidem 5
accidere Pomponius ait, ut et stipulatoris uiae uel itineris heredes singuli in solidum ha-
beant actionem: sed quidam hoc casu extingui stipulationem putant, quia per singulos ad-
quiri seruitus non potest: sed non facit inutilem stipulationem difficultas praestationis. Si 3.1
tamen hominem stipulatus cum uno ex heredibus promissoris egero, pars dumtaxat cete-
rorum obligationi supererit, ut et solui potest. idemque est, si uni ex heredibus accepto
latum sit. Idemque est in ipso promissore et fideiussoribus eius, quod diximus in heredibus. 4.1
Item si in facto sit stipulatio, ueluti si ita stipulatus fuero: 'per te non fieri neque per 5.1
heredem tuum, quo minus mihi ire agere liceat?' et unus ex pluribus heredibus prohi-
buerit, tenentur quidem et coheredes eius, sed familiae erciscundae iudicio ab eo repetent
quod praestiterint. hoc et Iulianus et Pomponius probant. Contra autem si stipulator de- 6.1
cesserit, qui stipulatus erat sibi heredique suo agere licere, et unus ex heredibus eius
prohibeatur, interesse dicemus, utrum in solidum committatur stipulatio an pro parte eius,
qui prohibitus est. nam si poena stipulationi adiecta sit, in solidum committetur, sed qui
non sunt prohibiti, doli mali exceptione summouebuntur: si uero poena nulla posita sit, 5
tunc pro parte eius tantum qui prohibitus est committetur stipulatio.
  Ulpianus libro quadragensimo nono ad Sabinum. Idem iuris est et in illa 3.pr.1
stipulatione: 'mihi heredique meo habere licere?' Sed haec differentia illam habet ratio- 1.1
nem, quod, ubi unus ex heredibus prohibetur, non potest coheres ex stipulatu agere, cuius
nihil interest, nisi poena subiecta sit: nam poena subiecta efficit, ut omnibus committatur,
quia hic non quaerimus, cuius intersit. enimuero ubi unus ex heredibus prohibet, omnes
tenentur heredes: interest enim prohibiti a nemine prohiberi. 5
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Eadem dicemus et si dolum abesse 4.pr.1
a te heredeque tuo stipulatus sim et aut promissor aut stipulator pluribus heredibus relictis
decesserit. Cato libro quinto decimo scribit poena certae pecuniae promissa, si quid aliter 1.1
factum sit, mortuo promissore si ex pluribus heredibus unus contra quam cautum sit fecerit,
aut ab omnibus heredibus poenam committi pro portione hereditaria aut ab uno pro por-
tione sua: ab omnibus, si id factum, de quo cautum est, indiuiduum sit, ueluti 'iter fieri',
quia quod in partes diuidi non potest, ab omnibus quodammodo factum uideretur: at si 5
de eo cautum sit, quod diuisionem recipiat, ueluti 'amplius non agi', tum eum heredem,
qui aduersus ea fecit, pro portione sua solum poenam committere. differentiae hanc esse
rationem quod in priore casu omnes commississe uidentur, quod nisi in solidum peccari
non poterit, illam stipulationem 'per te non fieri, quo minus mihi ire agere liceat?' sed
uideamus, ne non idem hic sit, sed magis idem, quod in illa stipulatione 'Titium heredem- 10
que eius ratum habiturum': nam hac stipulatione et solus tenebitur, qui non habuerit ra-
tum, et solus aget, a quo fuerit petitum: idque et Marcello uidetur, quamuis ipse dominus
pro parte ratum habere non potest. Si is, qui duplam stipulatus est, decesserit pluribus 2.1
heredibus relictis, unusquisque ob euictionem suae partis pro portione sua habebit actio-
nem. idemque est in stipulatione quoque fructuaria et damni infecti et ex operis noui
nuntiatione: restitui tamen opus ex operis noui nuntiatione pro parte non potest. haec
utilitatis causa ex parte stipulatorum recepta sunt: ipsi autem promissori pro parte neque 5
restitutio neque defensio contingere potest.
  Pomponius libro uicensimo sexto ad Sabinum. Stipulationum aliae 5.pr.1
iudiciales sunt, aliae praetoriae, aliae conuentionales, aliae communes praetoriae et iudi-
ciales. iudiciales sunt dumtaxat, quae a mero iudicis officio proficiscuntur, ueluti
de dolo cautio: praetoriae, quae a mero praetoris officio proficiscuntur, ueluti
damni infecti. praetorias autem stipulationes sic audiri oportet, ut in his contineantur 5
etiam aediliciae: nam et hae ab iurisdictione ueniunt. conuentionales sunt, quae
ex conuentione reorum fiunt, quarum totidem genera sunt, quot paene dixerim rerum con-
trahendarum: nam et ob ipsam uerborum obligationem fiunt et pendent ex negotio con-
tracto. communes sunt stipulationes ueluti rem saluam fore pupilli: nam et prae-
tor iubet rem saluam fore pupillo caueri et interdum iudex, si aliter expediri haec res 10
non potest: item duplae stipulatio uenit ab iudice aut ab aedilis edicto. Stipulatio 1.1
autem est uerborum conceptio, quibus is qui interrogatur daturum facturumue se quod
interrogatus est responderit. Satis acceptio est stipulatio, quae ita obligat promissorem, 2.1
ut adpromissores quoque ab eo accipiantur, id est qui idem promittunt. Satis autem acci- 3.1
pere dictum est eodem modo, quo satis facere: nam quia id, quo quis contentus erat, ei
praestabatur, satis fieri dictum est: et similiter quia tales, quibus contentus quis futurus
esset, ita dabantur, ut uerbis obligarentur, satis accipi dictum est. Si sortem promiseris 3a.1
et, si ea soluta non esset, poenam: etiamsi unus ex heredibus tuis portionem suam ex
sorte soluerit, nihilo minus poenam committet, donec portio coheredis soluatur. Idemque 4.1
est de poena ex compromisso, si unus paruerit, alter non paruerit sententiae iudicis: sed
a coherede ei satisfieri debet. nec enim aliud in his stipulationibus sine iniuria stipulatoris
constitui potest.
  Ulpianus libro primo ad Sabinum. Is, cui bonis interdictum est, stipulando 6.pr.1
sibi adquirit, tradere uero non potest uel promittendo obligari: et ideo nec fideiussor pro
eo interuenire poterit, sicut nec pro furioso.
  Idem libro sexto ad Sabinum. Impossibilis condicio cum in faciendum con- 7.pr.1
cipitur, stipulationibus obstat: aliter atque si talis condicio inseratur stipulationi 'si in
caelum non ascenderit': nam utilis et praesens est et pecuniam creditam continet.
  Paulus libro secundo ad Sabinum. In illa stipulatione: 'si kalendis Stichum 8.pr.1
non dederis, decem dare spondes?' mortuo homine quaeritur, an statim ante kalendas agi
possit. Sabinus Proculus exspectandum diem actori putant, quod est uerius: tota enim
obligatio sub condicione et in diem collata est et licet ad condicionem committi uideatur,
dies tamen superest. sed cum eo, qui ita promisit: 'si intra kalendas digito caelum non 5
tetigerit', agi protinus potest. haec et Marcellus probat.
  Pomponius libro secundo ad Sabinum. Si Titius et Seius separatim ita sti- 9.pr.1
pulati essent: 'fundum illum, si illi non dederis, mihi dare spondes?', finem dandi alteri
fore, quoad iudicium acciperetur, et ideo occupantis fore actionem.
  Idem libro tertio ad Sabinum. Hoc iure utimur, ut ex hac stipulatione: 10.pr.1
'si Lucius Titius ante kalendas Maias in Italiam non uenerit, decem dare spondes?' non
ante peti quicquam possit, quam exploratum sit ante eam diem in Italiam uenire Titium
non posse neque uenisse, siue uiuo siue mortuo id acciderit.
  Paulus libro secundo ad Sabinum. Filius dum in ciuitate est si stipuletur, 11.pr.1
patri reuerso ab hostibus uidetur adquisisse.
  Pomponius libro quinto ad Sabinum. Si ita stipulatus fuero: 'decem aut 12.pr.1
quinque dari spondes?', quinque debentur: et si ita: 'kalendis Ianuariis uel Februariis
dari spondes?', perinde est, quasi 'kalendis Februariis' stipulatus sim.
  Ulpianus libro nono decimo ad Sabinum. Qui 'ante kalendas proximas' 13.pr.1
stipuletur, similis est ei, qui 'kalendis' stipulatur.
  Pomponius libro quinto ad Sabinum. Si ita stipulatus essem abs te 'domum 14.pr.1
aedificari?' uel heredem meum damnauero insulam aedificare, Celso placet non ante agi
posse ex ea causa, quam tempus praeterisset, quo insula aedificari posset: nec fideiussores
dati ante diem tenebuntur:
  Idem libro uicensimo septimo ad Sabinum. et ideo haesitatur, si aliqua pars insulae 15.pr.1
facta sit, deinde incendio consumpta sit, an integrum tempus computandum sit rursus ad
aedificandam insulam an uero reliquum dumtaxat exspectandum quod deerat. et uerius
est, ut integrum ei detur.
  Idem libro sexto ad Sabinum. Si Stichum aut Pamphilum 16.pr.1
mihi debeas et alter ex eis meus factus sit ex aliqua causa, reliquum debetur mihi a te.
Stipulatio huiusmodi 'in annos singulos' una est et incerta et perpetua, non quemadmodum 1.1
simile legatum morte legatarii finiretur.
  Ulpianus libro uicensimo octauo ad Sabinum. Stipulatio non ualet in rei 17.pr.1
promittendi arbitrium collata condicione.
  Pomponius libro decimo ad Sabinum. Qui bis idem promittit, ipso iure 18.pr.1
amplius quam semel non tenetur.
  Idem libro quinto decimo ad Sabinum. Si stipulatio facta fuerit: 19.pr.1
'si culpa tua diuortium factum fuerit, dari?', nulla stipulatio est, quia contenti esse debe-
mus poenis legum comprehensis: nisi si et stipulatio tantundem habeat poenae, quanta
lege sit comprehensa.
  Ulpianus libro trigesimo quarto ad Sabinum. Huiusmodi stipulationes non 20.pr.1
sunt inutiles: 'quod tibi Titius debet, cum debitor esse desierit, dare spondes?' nam ualet
stipulatio quasi sub quauis alia condicione concepta.
  Pomponius libro quinto decimo ad Sabinum. Si diuortio 21.pr.1
facto ea, quae nihil in dote habeat, dotis nomine centum dari stipuletur, uel quae centum
dumtaxat habeat, ducenta dotis nomine dari stipuletur: Proculus ait, si ducenta stipuletur
quae centum habeat, sine dubio centum quidem in obligationem uenire, alia autem centum
actione de dote deberi. dicendum itaque est, etiamsi nihil sit in dote, centum tamen uenire 5
in stipulatione<m>, sicuti, cum filiae uel matri uel sorori uel alii cuilibet dotis nomine lega-
retur, utile legatum esset.
  Paulus libro nono ad Sabinum. Si id quod aurum putabam, cum aes esset, 22.pr.1
stipulatus de te fuero, teneberis mihi huius aeris nomine, quoniam in corpore consenseri-
mus: sed ex doli mali clausula tecum agam, si sciens me fefelleris.
  Pomponius libro nono ad Sabinum. Si ex legati causa aut ex stipulatu 23.pr.1
hominem certum mihi debeas, non aliter post mortem eius tenearis mihi, quam si per te
steterit, quo minus uiuo eo eum mihi dares: quod ita fit, si aut interpellatus non dedisti
aut occidisti eum.
  Paulus libro nono ad Sabinum. Sed si ex stipulatu Stichum debeat pu- 24.pr.1
pillus, non uidebitur per eum mora fieri, ut mortuo eo teneatur, nisi si tutore auctore aut
solus tutor interpelletur.
  Pomponius libro uicesimo ad Sabinum. Si dari stipuler id quod mihi iam 25.pr.1
ex stipulatu debeatur, cuius stipulationis nomine exceptione tutus sit promissor, obligabitur
ex posteriore stipulatione, quia superior quasi nulla sit exceptione obstante.
  Ulpianus libro quadragesimo secundo ad Sabinum. Generaliter nouimus 26.pr.1
turpes stipulationes nullius esse momenti:
  Pomponius libro uicensimo secundo ad Sabinum. ueluti si quis homicidium 27.pr.1
uel sacrilegium se facturum promittat. sed et officio quoque praetoris continetur ex huius-
modi obligationibus actionem denegari. Si stipulatus hoc modo fuero: 'si intra biennium 1.1
Capitolium non ascenderis, dari?', non nisi praeterito biennio recte petam.
  Paulus libro decimo ad Sabinum. Si rem tradi stipulamur, non intellegi- 28.pr.1
mur proprietatem eius dari stipulatori, sed tantum tradi.
  Ulpianus libro quadragensimo sexto ad Sabinum. Scire debemus in stipu- 29.pr.1
lationibus tot esse stipulationes, quot summae sunt, totque esse stipulationes, quot species
sunt. secundum quod euenit, ut mixta una summa uel specie, quae non fuit in praece-
denti stipulatione, non fiat nouatio, sed efficit duas esse stipulationes. quamuis autem
placuerit tot esse stipulationes, quot summae, totque esse stipulationes quot res: tamen 5
si pecuniam quis, quae in conspectu est, stipulatus sit, uel aceruum pecuniae, non tot
s<u>nt stipulationes, quot nummorum corpora, sed una stipulatio: nam per singulos denarios
singulas esse stipulationes absurdum est. stipulationem quoque legatorum constat unam
esse, quamuis plura corpora sint uel plura legata. sed et familiae uel omnium seruorum
stipulatio una est. itemque quadrigae aut lecticariorum stipulatio una est. at si quis illud 10
et illud stipulatus sit, tot stipulationes sunt, quot corpora. Si a fure hominem sim stipu- 1.1
latus, quaesitum est, an stipulatio ualeat. mouet quaestionem, quod stipulatus hominem
plerumque meum uideor: non ualet autem huiusmodi stipulatio, ubi quis rem suam stipu-
latus est. et constat, si quidem ita stipulatus sim: 'quod ex causa condictionis dare
facere oportet?', stipulationem ualere: si uero hominem dari stipulatus fuero, nullius mo- 5
menti esse stipulationem. quod si postea sine mora decessisse proponatur seruus, non
teneri furem condictione Marcellus ait: quamdiu enim uiuit, condici poterit, at si decessisse
proponatur, in ea condicione est, ut euanescat condictio propter stipulationem.
  Idem libro quadragesimo septimo ad Sabinum. Sciendum est generaliter, quod si quis 30.pr.1
se scripserit fideiussisse, uideri omnia sollemniter acta.
  Pomponius libro uicesimo quarto ad Sabinum. Si rem meam sub condicione 31.pr.1
stipuler, utilis est stipulatio, si condicionis existentis tempore mea non sit.
  Ulpianus libro quadragensimo septimo ad Sabinum. Si in nomine serui, 32.pr.1
quem stipularemur dari, erratum fuisset, cum de corpore constitisset, placet stipulationem
ualere.
  Pomponius libro uicensimo quinto ad Sabinum. Si Stichus certo die dari 33.pr.1
promissus ante diem moriatur, non tenetur promissor.
  Ulpianus libro quadragensimo octauo ad Sabinum. Multum interest, utrum 34.pr.1
ego stipuler rem, cuius commercium habere non possum, an quis promittat: si stipuler
rem, cuius commercium non habeo, inutilem esse stipulationem placet: si quis promittat,
cuius non commercium habet, ipsi nocere, non mihi.
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Si stipulor, ut id fiat, quod natura 35.pr.1
fieri non concedit, non magis obligatio consistit, quam cum stipulor ut detur quod dari
non potest: nisi per quem stetit, quo minus facere id possit. Item quod leges fieri pro- 1.1
hibent, si perpetuam causam seruaturum est, cessat obligatio, ueluti si sororem nupturam
sibi aliquis stipuletur: quamquam etiamsi non sit perpetua causa, ut reccidit in sorore
adoptiua, idem dicendum sit, quia statim contra mores sit. Si in locando conducendo, 2.1
uendendo emendo ad interrogationem quis non responderit, si tamen consentitur in id,
quod responsum est, ualet quod actum est, quia hi contractus non tam uerbis quam con-
sensu confirmantur.
  Ulpianus libro quadragensimo octauo ad Sabinum. Si quis, cum aliter 36.pr.1
eum conuenisset obligari, aliter per machinationem obligatus est, erit quidem suptilitat<e>
iuris obstrictus, sed doli exceptione uti potest: quia enim per dolum obligatus est, com-
petit ei exceptio. idem est et si nullus dolus intercessit stipulantis, sed ipsa res in se do-
lum habet: cum enim quis petat ex ea stipulatione, hoc ips<o> dolo facit, quod petit. 5
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Si certos nummos, puta qui in area 37.pr.1
sint, stipulatus sim et hi sine culpa promissoris perierint, nihil nobis debetur.
  Ulpianus libro quadragensimo nono ad Sabinum. Stipulatio ista: 'habere 38.pr.1
licere spondes?' hoc continet, ut liceat habere, nec per quemquam omnino fieri, quo minus
nobis habere liceat. quae res facit, ut uideatur reus promisisse per omnes futurum, ut
tibi habere liceat: uidetur igitur alienum factum promisisse, nemo autem alienum factum
promittendo obligatur, et ita utimur. sed se obligat, ne ipse faciat, quo minus habere 5
liceat: obligatur etiam, ne heres suus faciat uel quis ceterorum successorum efficiat, ne
habere liceat. Sed si quis promittat per alium non fieri, praeter heredem suum dicendum 1.1
est inutiliter eum promittere factum alienum. At si quis uelit factum alienum promittere, 2.1
poenam uel quanti ea res sit potest promittere. sed quatenus habere licere uidebitur?
si nemo controuersiam faciat, hoc est neque ipse reus, neque heredes eius heredumue
successores. Si quis forte non de proprietate, sed de possessione nuda controuersiam 3.1
fecerit uel de usu fructu uel de usu uel de quo alio iure eius, quod distractum est, palam
est committi stipulationem: habere enim non licet ei, cui aliquid minuitur ex iure quod
habuit. Quaesitum est, utrum propriam demum rem an et alienam promittere possit 4.1
habere licere. et magis est, ut et alien<a> promitti possit: quae res ita effectum habebit,
si propria esse promissoris coeperit. quare si perseuerauerit aliena, dicendum erit stipula-
tionem non committi, nisi poena adiecta sit, cum neque per eum neque per successorem
eius quicquam factum sit. Sicut autem ex parte rei successores eius cum ipso tenentur, 5.1
ita etiam ex parte <a>ctoris committitur stipulatio ipsi stipulatori ceterisque, quicumque ei
succedunt, scilicet si rem ipsi habere non licuerit. ceterum si alii habere non licuit,
certo certius est non committi stipulationem, et nihil intererit, utrum ita stipuler 'habere
licere' an 'mihi habere licere'. Hi, qui sunt in aliena potestate, his, in quorum sunt potes- 6.1
tate, habere licere stipulari possunt ea ratione, qua cetera quoque his possunt stipulari.
sed si seruus fuerit stipulatus sibi habere, quaesitum est, an recte stipulatus uideatur.
et ait Iulianus libro quinquagensimo secundo digestorum si seruus stipuletur sibi habere
licere aut per se non fieri, quo minus habere stipulatori liceat, promittat: stipulatio, in- 5
quit, non committitur, quamuis auferri res ei et ips<e> auferre eandem possit: non enim
factum, sed ius in hac stipulatione uertitur. cum uero stipulatur per promissorem non
fieri, quo minus sibi ire agere liceat, non ius stipulationis, inquit, sed factum uersatur.
sed uidetur mihi, licet iuris uerba contineat haec stipulatio 'habere licere', tamen sic esse
accipiendam, ut in seruo et in filio familias uideatur actum esse de possessione retinenda 10
aut non auferenda et uires habeat stipulatio. Haec quoque stipulatio: 'possidere mihi 7.1
licere spondes?' utilis est: quam stipulationem seruus an possit utiliter in suam personam
concipere, uideamus. sed quamuis ciuili iure seruus non possideat, tamen ad possessionem
naturalem hoc referendum est, et ideo dubitari non oportet, quin et seruus recte ita sti-
puletur. Plane si 'tenere sibi licere' stipulatus sit seruus, utilem esse stipulationem con- 8.1
uenit: licet enim possidere ciuiliter non possint, tenere tamen eos nemo dubitat. 'Habere' 9.1
dupliciter accipitur: nam et eum habere dicimus, qui rei dominus est et eum, qui dominus
quidem non est, sed tenet: denique habere rem apud nos depositam solemus dicere.
Si quis ita stipulatus fuerit 'uti frui sibi licere', ad heredem ista stipulatio non 10.1
pertinet. Sed et si non addiderit 'sibi', non puto stipulationem de usu fructu ad heredem 11.1
transire, eoque iure utimur. Sed si quis uti frui licere sibi heredique suo stipulatus sit, 12.1
uideamus, an heres ex stipulatu agere possit. et putem posse, licet diuersi sint fructus:
nam et si ire agere stipuletur sibi heredique suo licere, idem probauerimus. Si quis do- 13.1
lum malum promissoris heredisque eius abesse uelit, sufficere 'abesse afuturumque esse'
stipulari: si uero de plurium dolo cauere uelit, necessarium esse adici: 'cui rei dolus
malus non abest, non afuerit, quanti ea res erit, tantam pecuniam dari spondes?' Suae 14.1
personae adiungere quis heredis personam potest. Sed et adoptiui patris persona coniungi 15.1
poterit. Inter incertam certamque diem discrimen esse ex eo quoque apparet, quod certa 16.1
die promissum uel statim dari potest: totum enim medium tempus ad soluendum liberum
promissori relinquitur: at qui promisit 'si aliquid factum sit' uel 'cum aliquid factum sit',
nisi cum id factum fuerit, dederit, non uidebitur fecisse quod promisit. Alteri 17.1
stipulari nemo potest, praeterquam si seruus domino, filius patri stipuletur: inuentae sunt
enim huiusmodi obligationes ad hoc, ut unusquisque sibi adquirat quo<d> sua interest: ce-
terum ut alii detur, nihil interest mea. plane si uelim hoc facere, poenam stipulari con-
ueniet, ut, si ita factum non sit, ut comprehensum est, committetur stipulatio etiam ei, 5
cuius nihil interest: poenam enim cum stipulatur quis, non illud inspicitur, quid intersit,
sed quae sit quantitas quaeque condicio stipulationis. In stipulationibus cum 18.1
quaeritur, quid actum sit, uerba contra stipulatorem interpretanda sunt. Eum, 19.1
qui dicat: 'mihi decem et Titio decem', eadem decem, non alia decem dicere credendum
est. Si stipuler alii, cum mea interesset, uideamus, an stipulatio committetur. 20.1
et ait Marcellus stipulationem ualere in specie huiusmodi. is, qui pupilli tutelam admini-
strare coeperat, cessit administratione contutori suo et stipulatus est rem pupilli saluam
fore. ait Marcellus posse defendi stipulationem ualere: interest enim stipulatoris fieri quod
stipulatus est, cum obligatus futurus esset pupillo, si aliter res cesserit. Si quis in- 21.1
sulam faciendam promiserit aut conduxerit, deinde ab aliquo insulam stipulatori fieri stipu-
latus sit: aut si quis, cum promisisset Titio fundum Maeuium daturum aut, si is non
dedisset, poenam se daturum, stipulatus a Maeuio fuerit fundum Titio datu iri: item si quis
id locauerit faciendum quod ipse conduxerit: constat habere eum utilem ex locato actio- 5
nem. Si quis ergo stipulatus fuerit, cum sua interesset ei dari, in ea erit causa, ut ualeat 22.1
stipulatio. Unde et si procuratori meo dari stipulatus sum, stipulatio uires ha- 23.1
bebit: et si creditori meo, quia interest mea, ne uel poena committatur uel praedia distra-
hantur, quae pignori data erant. Si quis ita stipulatus fuerit: 'illum sistas?', 24.1
nulla causa est, cur non obligatio constat. Aedem sacram uel locum religiosum aedificari 25.1
stipulari possumus: alioquin nec ex locato agere possumus.
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Dominus seruo stipulando sibi adquirit: sed et 39.pr.1
pater filio, secundum quod leges permittunt.
  Pomponius libro uicensimo septimo ad Sabinum. Si filius meus seruo meo 40.pr.1
stipuletur, adquiritur mihi.
  Ulpianus libro quinquagensimo ad Sabinum. Eum, qui 'kalendis Ianuariis' 41.pr.1
stipulatur, si adiciat 'primis' uel 'proximis', nullam habere dubitationem palam est: sed et
si dicat 'secundis' uel 'tertiis' uel quibus aliis, aeque dirimit quaestionem. si autem non
addat quibus Ianuariis, facti quaestionem inducere, quid forte senserit, hoc est quid inter
eos acti sit (utique enim hoc sequimur quod actum est), easque adsumemus. si autem non 5
appareat, dicendum est quod Sabinus, primas kalendas Ianuarias spectandas. plane si ipsa
die kalendarum quis stipulationem interponat, quid sequemur? et puto actum uideri de
sequentibus kalendis. Quotiens autem in obligationibus dies non ponitur, prae- 1.1
senti die pecunia debetur, nisi si locus adiectus spatium temporis inducat, quo illo possit
perueniri, uerum dies adiectus efficit, ne praesenti die pecunia debeatur: ex quo ap-
paret diei adiectionem pro reo esse, non pro stipulatore. Idem in idibus etiam et nonis 2.1
probandum est et generaliter in omnibus diebus.
  Pomponius libro uicensimo septimo ad Sabinum. Qui 'hoc anno' 42.pr.1
aut 'hoc mense' dari stipulatus sit, nisi omnibus partibus praeteritis anni uel mensis non
recte petet.
  Ulpianus libro quinquagensimo ad Sabinum. Si quis arbitratu puta Lucii 43.pr.1
Titii restitui sibi stipulatus est, deinde ipse stipulator moram fecerit, quo minus arbitretur
Titius: promissor quasi moram fecerit, non tenetur. quid ergo si ipse, qui arbitrari debuit,
moram fecerit? magis probandum est a persona non esse recedendum eius, cuius arbitrium
insertum est. 5
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. Et ideo, si omnino non arbitretur, nihil 44.pr.1
ualet stipulatio, adeo ut, etsi poena adiecta sit, ne ipsa quidem committatur.
  Ulpianus libro quinquagensimo ad Sabinum. Quodcumque stipulatur is, qui 45.pr.1
in alterius potestate est, pro eo habetur, ac si ipse esset stipulatus. Sicuti cum morietur 1.1
quis stipulari potest, ita etiam hi, qui subiecti sunt alienae potestati, cum morientur stipu-
lari possunt. Si ita quis stipulatus sit: 'post mortem meam filiae meae dari?' uel ita: 2.1
'post mortem filiae meae mihi dari?', utiliter erit stipulatus: sed primo casu filiae utilis
actio competit, licet heres ei non existat. Non solum ita stipulari possumus: 'cum morieris', 3.1
sed etiam: 'si morieris': nam sicuti inter haec nihil interest 'cum ueneris' aut 'si ueneris',
ita nec ibi interest 'si morieris' et 'cum morieris'. Filius patri dari stipulari uidetur, etsi 4.1
hoc non adiciat.
  Paulus libro duodecimo ad Sabinum. 'Centensimis kalendis dari' utiliter 46.pr.1
stipulamur, quia praesens obligatio est, in diem autem dilata solutio. Id autem, quod in 1.1
facto est, in mortis tempus conferri non potest, ueluti: 'cum morieris, Alexandriam uenire
spondes?' Si ita stipulatus fuero 'cum uolueris', quidam inutilem esse stipulationem aiunt, 2.1
alii ita inutilem, si antequam constituas, morieris, quod uerum est. Illam autem stipula- 3.1
tionem 'si uolueris, dari?' inutilem esse constat.
  Ulpianus libro quinquagensimo ad Sabinum. Qui sic stipulatur: 'quod te 47.pr.1
mihi illis kalendis dare oportet, id dare spondes?' uidetur non hodie stipulari, sed sua die,
hoc est kalendis.
  Ulpianus libro uicensimo sexto ad edictum. Si decem 'cum petiero' dari 48.pr.1
fuero stipulatus, admonitionem magis quandam, quo celerius reddantur et quasi sine mora,
quam condicionem habet stipulatio: et ideo licet decessero priusquam petiero, non uidetur
defecisse condicio.
  Paulus libro trigensimo septimo ad edictum. Cum filius familias Stichum 49.pr.1
dari spoponderit et, cum per eum staret, quo minus daret, decessit Stichus, datur in patrem
de peculio actio, quatenus maneret filius ex stipulatu obligatus. at si pater in mora fuit,
non tenebitur filius, sed utilis actio in patrem danda est. quae omnia et in fideiussoris
persona dicuntur. Si stipulatus sim 'per te non fieri, quo minus mihi ire agere liceat' et 1.1
fideiussorem accepero: si per fideiussorem steterit, neuter tenetur, si per promissorem,
uterque. In hac stipulatione: 'neque per te neque per heredem tuum fieri?' per heredem 2.1
uidetur fieri, quamuis absit et ignoret et ideo non facit, quod fieri ex stipulatu oportet.
non uidetur autem per pupillum stetisse ex huiusmodi stipulatione, si pupillus heres erit.
Si promissor hominis ante diem, in quem promisserat, interpellatus sit et seruus decesserit, 3.1
non uidetur per eum stetisse.
  Ulpianus libro quinquagensimo ad edictum. In illa stipulatione: 'per te non 50.pr.1
fieri?' non hoc significatur nihil te facturum, quo minus facere possis, sed curaturum, ut
facere possis. Item stipulatione emptae hereditatis: 'quanta pecunia ad te peruenerit do- 1.1
loue malo tuo factum est eritue, quo minus perueniat' nemo dubitabit quin teneatur, qui
id egit ne quid ad se perueniret.
  Idem libro quinquagensimo primo ad edictum. Is, qui alienum seruum pro- 51.pr.1
misit, perducto eo ad libertatem ex stipulatu actione non tenetur: sufficit enim, si dolo
culpaue careat.
  Idem libro septimo disputationum. In conuentionalibus stipulationibus con- 52.pr.1
tractui formam contrahentes dant. enimuero praetoriae stipulationes legem accipiunt de
mente praetoris qui eas proposuit: denique praetoriis stipulationibus nihil immutare licet
neque addere neque detrahere. Si quis uacuam possessionem tradi promiserit, non nudum 1.1
factum haec stipulatio continebit, sed causam bonorum.
  Iulianus libro sexto decimo digestorum. Stipulationes commodissimum est 53.pr.1
ita componere, ut, quaecumque specialiter comprehendi possint, contineantur, doli autem
clausula ad ea pertineat, quae in praesentia occurrere non possint et ad incertos casus
pertinent.
  Idem libro uicensimo secundo digestorum. In stipulationibus alias species, 54.pr.1
alias genera deducuntur. cum species stipulamur, necesse est inter dominos et inter he-
redes ita diuidi stipulationem, ut partes corporum cuique debebuntur. quotiens autem
genera stipulamur, numero fit inter eos diuisio: ueluti cum Stichum et Pamphilum quis
stipulatus duos heredes aequis partibus reliquit, necesse est utrique partem dimidiam Stichi 5
et Pamphili deberi: si idem duos homines stipulatus fuisset, singuli homines heredibus eius
deberentur. Operarum stipulatio similis est his stipulationibus, in quibus genera compre- 1.1
henduntur: et ideo diuisio eius stipulationis non in partes operarum, sed in numerum cedit.
quod si unam operam seruus communis stipulatus fuerit, necesse est utrique dominorum
partem operae tantam, quantam in seruo habuerit, petere. solutio autem eius obligationis
expeditissima est, si aestimationem operae malit libertus offerre aut si consentiant patroni, 5
ut is communiter operae edantur.
  Idem libro trigensimo sexto digestorum. Cum quis sibi aut Titio dari stipu- 55.pr.1
latus est, soli Titio, non etiam successoribus eius recte soluitur.
  Idem libro quinquagensimo secundo digestorum. Eum, qui ita stipulatur: 'mihi et Titio 56.pr.1
decem dare spondes?' uero similius est semper una decem communiter sibi et Titio stipu-
lari, sicuti qui legat Titio et Sempronio, non aliud intellegitur quam una decem commu-
niter duobus legare. 'Te et Titium heredem tuum decem da- 1.1
turum spondes?' Titii persona superuacua comprehensa est: siue enim solus heres exsti-
terit, in solidum tenebitur, siue pro parte, eodem modo, quo ceteri coheredes eius, obliga-
bitur. et quamuis conuenisse uideatur, ne ab alio herede quam a Titio peteretur,
tamen inutile pactum conuentum coheredibus eius erit. Qui sibi aut filio suo dari stipu- 2.1
latur, manifeste personam filii in hoc complectitur, ut ei recte soluatur: neque interest,
sibi aut extraneo cuilibet, an sibi aut filio suo quis stipuletur: quare uel manent<i> in pote-
state uel emancipato filio recte soluitur. neque ad rem pertinet, quod qui filio suo dari
stipulatur, sibi adquirit, quia coniuncta sua persona stipulator efficit, ut non adquirendae 5
obligationis gratia, sed solutionis causa personam filii adprehendisse intellegatur. Quod si 3.1
soli filio suo, qui in potestate sua sit, dari quis stipulatus sit, non recte filio soluetur, quia
filii persona obligationi magis quam solutioni applicatur. Qui ita stipulatur: 'decem, quoad 4.1
uiuam, dari spondes?', confestim decem recte dari petit: sed heres eius exceptione pacti
conuenti summouendus est: nam stipulatorem id egisse, ne heres eius peteret, palam est,
quemadmodum is, qui usque in kalendas dari stipulatur, potest quidem etiam post kalen-
das petere, sed exceptione pacti summouetur. nam et heres eius, cui seruitus praedii ita 5
concessa est, ut, quoad uiueret, ius eundi haberet, pacti conuenti exceptione submouebitur.
Qui ita stipulatur: 'ante kalendas proximas dari spondes?' nihil differt ab eo, qui 'kalendis 5.1
dari' stipulatur. Qui proprietatem sine usu fructu habet, recte usum fructum dari sibi 6.1
stipulatur: id enim in obligationem deducit, quod non habet, sed habere potest. Si a te 7.1
stipulatus fuero fundum Sempronianum, deinde eundem fundum detracto usu fructu ab alio
stipulor, prior stipulatio non nouabitur, quia nec soluendo fundum detracto usu fructu libe-
raberis, sed adhuc a te recte fundi usum fructum peterem. quid ergo est? cum mihi fun-
dum dederis, is quoque liberabitur, a quo detracto usu fructu fundum stipulatus fueram. 5
Si hominem, quem a Titio pure stipulatus fueram, Seius mihi sub condicione promiserit 8.1
et is pendente condicione post moram Titii decesserit, confestim cum Titio agere potero,
nec Seius existente condicione obligetur: at si Titio acceptum fecissem, Seius existente
condicione obligari potest. idcirco haec tam uarie, quod homine mortuo desinit esse res,
in quam Seius obligaretur: acceptilatione interposita superest homo, quem Seius promiserat. 5
  Idem libro quinquagensimo tertio digestorum. Si quis 'si Titius consul 57.pr.1
factus erit, decem dari' spoponderit, quamuis pendente condicione promissor moriatur, re-
linquet heredem obligatum.
  Idem libro quinquagensimo quarto digestorum. Qui usum fructum fundi 58.pr.1
stipulatur, deinde fundum, similis est ei, qui partem fundi stipulatur, deinde totum, quia
fundus dari non intellegitur, si usus fructus detrahatur. et e contrario qui fundum stipu-
latus est, deinde usum fructum, similis est ei, qui totum stipulatur, deinde partem. sed
qui actum stipulatur, deinde iter, posteriore stipulatione nihil agit, sicuti qui decem, deinde 5
quinque stipulatur, nihil agit. item si quis fructum, deinde usum stipulatus fuerit, nihil
agit. nisi in omnibus nouandi animo hoc facere specialiter expresserit: tunc enim priore
obligatione exspirante ex secunda introducitur petitio et tam iter quam usus nec non quin-
que exigi possunt.
  Idem libro octagensimo octauo digestorum. Quotiens in diem uel sub con- 59.pr.1
dicione oleum quis stipulatur, eius aestimationem eo tempore spectari oportet, quo dies
obligationis uenit: tunc enim ab eo peti potest: alioquin alias rei captio erit.
  Ulpianus libro uicensimo ad edictum. Idem erit et si Capuae certum olei 60.pr.1
pondo dari quis stipulatus sit: nam eius temporis fit aestimatio, cum peti potest: peti autem
potest, quo primum in locum perueniri potuit.
  Iulianus libro secundo ad Urseium Ferocem. Stipulatio hoc modo concepta: 61.pr.1
'si heredem me non feceris, tantum dare spondes?' inutilis est, quia contra bonos mores
est haec stipulatio.
  Idem libro secundo ex Minicio. Seruus uetante domino si pecuniam ab alio 62.pr.1
stipulatus sit, nihilo minus obligat domino promissorem.
  Africanus libro sexto quaestionum. Si ita quis stipuletur: 'siue 63.pr.1
nauis ex Asia uenerit siue Titius consul factus fuerit', utra prius condicio exstitisset,
stipulatio committetur et amplius committi non potest. sed enim cum ex duabus dis-
iunctiuis condicionibus altera defecerit, necesse est, ut ea, quae exstiterit, stipulationem
committat. 5
  Idem libro septimo quaestionum. Huiusmodi stipulatio interposita est: 'si 64.pr.1
Titius consul factus fuerit, tum ex hac die in annos singulos dena dari spondes?' post
triennium condicio exstitit: an huius temporis nomine agi possit, non immerito dubitabitur.
respondit eam stipulationem utilem esse ita, ut in ea eorum quoque annorum, qui ante
impletam condicionem intercesserint, praestatio in id tempus collata intellegatur, ut sen- 5
tentia eius sit talis: tunc cum Titius consul factus fuerit, in annos singulos, etiam prae-
teriti temporis habita ratione, dena praestentur.
  Florentinus libro octauo institutionum. Quae extrinsecus et nihil ad prae- 65.pr.1
sentem actum pertinentia adieceris stipulationi, pro superuacuis habebuntur nec uitiabunt
obligationem, ueluti si dicas: 'arma uirumque cano: spondeo', nihilo minus ualet. Sed et 1.1
si in rei quae promittitur aut personae appellatione uarietur, non obesse placet: nam stipu-
lanti denarios eiusdem quantitatis aureos spondendo obligaberis: et seruo stipulanti Lucio
domino suo, si Titio, qui idem sit, daturum te spondeas, obligaberis.
  Paulus libro tertio ad legem Aeliam Sentiam. Si minor uiginti annis a debi- 66.pr.1
tore suo stipuletur 'seruum manumissurum', non est exsecutio stipulationis danda. sed si
ipsorum uiginti annorum erit, non impedietur manumissio, quia de minore lex loquitur.
  Ulpianus libro secundo ad edictum. Illa stipulatio: 'decem milia salua fore 67.pr.1
promittis?' ualet. Eum, qui 'decem dari sibi curari' stipulatus sit, non posse decem petere, 1.1
quoniam possit promissor reum locupletem dando liberari, Labeo ait: idque
et Celsus libro sexto digestorum refert.
  Paulus libro secundo ad edictum. Si poenam stipulatus fuero, si mihi pe- 68.pr.1
cuniam non credidisses, certa est et utilis stipulatio. quod si ita stipulatus fuero: 'pecuniam
te mihi crediturum spondes?', incerta est stipulatio, quia id uenit in stipulationem, quod
mea interest.
  Ulpianus libro sexto ad edictum. Si homo mortuus sit, sisti non potest 69.pr.1
nec poena rei impossibilis committetur, quemadmodum si quis Stichum mortuum dare stipu-
latus, si datus non esset, poenam stipuletur.
  Idem libro undecimo ad edictum. Mulier, quae dotem dederat populari meo 70.pr.1
Glabrioni Isidoro, fecerat eum promittere dotem, si in matrimonio decessisset, infanti et
decesserat constante matrimonio. placebat ex stipulatu actionem non esse, quoniam qui
fari non poterat, stipulari non poterat.
  Idem libro tertio decimo ad edictum. Cum, quid ut fiat, stipulemur poenam, 71.pr.1
sic recte concipiemus: 'si ita factum non erit': cum quid ne fiat, sic: 'si aduersus id
factum sit'.
  Idem libro uicensimo ad edictum. Stipulationes non diuiduntur earum rerum, 72.pr.1
quae diuisionem non recipiunt, ueluti uiae itineris actus aquae ductus ceterarumque serui-
tutium. idem puto et si quis faciendum aliquid stipulatus sit, ut puta fundum tradi uel
fossam fodiri uel insulam fabricari, uel operas uel quid his simile: horum enim diuisio cor-
rumpit stipulationem. Celsus tamen libro trigensimo octauo digestorum refert Tuberonem 5
existimasse, ubi quid fieri stipulemur, si non fuerit factum, pecuniam dari oportere ideoque
etiam in hoc genere diuidi stipulationem: secundum quem Celsus ait posse dici iusta aesti-
matione facti dandam esse petitionem. Si quis ita stipulatus sit: 'si ante kalendas Mar- 1.1
tias primas opus perfectum non erit, tum quanti id opus erit, ta<n>tam pecuniam dari?', diem
promissionis cedere non ex quo locatum est opus, sed post kalendas Martias, quia nec con-
ueniri ante kalendas Martias reus promittendi poterat. Plane si 'insulam fulciri' quis stipu- 2.1
latus sit, non est exspectandum, ut insula ruat, si deinde agi possit: nec 'insulam fieri',
ut tantum temporis praetereat, quanto insula fabricari possit: sed ubi iam coepit mora
faciendae insulae fieri, tunc agetur diesque obligationi cedit.
  Paulus libro uicensimo quarto ad edictum. Interdum pura stipulatio ex re 73.pr.1
ipsa dilationem capit, ueluti si id quod in utero sit aut fructus futuros aut domum aedi-
ficari stipulatus sit: tunc enim incipit actio, cum ea per rerum naturam praestari potest.
sic qui Carthagini dari stipulatur, cum Romae sit, tacite tempus complecti uidetur, quo
perueniri Carthaginem potest. item si operas a liberto quis stipulatus sit, non ante dies 5
earum cedit, quam indictae fuerint nec sint praestitae. Si seruus hereditarius stipulatus 1.1
sit, nullam uim habitura <es>t stipulatio, nisi adita hereditas sit, quasi condicionem habeat.
idem est et in seruo eius qui apud hostes est. Stichi promissor post moram offerendo 2.1
purgat moram: certe enim doli mali exceptio nocebit ei, qui pecuniam oblatam accipere
noluit.
  Gaius libro octauo ad edictum prouinciale. Stipulationum quaedam certae 74.pr.1
sunt, quaedam incertae. certum est, quod ex ipsa pronuntiatione apparet quid quale quan-
tumque sit, ut ecce aurei decem, fundus Tusculanus, homo Stichus, tritici Africi optimi
modii centum, uini Campani optimi amphorae centum.
  Ulpianus libro uicensimo secundo ad edictum. Ubi autem non apparet, quid 75.pr.1
quale quantumque est in stipulatione, incertam esse stipulationem dicendum est. Ergo si 1.1
qui fundum sine propria appellatione uel hominem generaliter sine proprio nomine aut
uinum frumentumue sine qualitate dari sibi stipulatur, incertum deducit in obligationem
Usque adeo, ut, si quis ita stipulatus sit 'tritici Africi boni modios centum' 'uini Campani 2.1
boni amphoras centum', incertum uideatur stipulari, quia bono melius inueniri potest: quo
fit, ut boni appellatio non sit certae rei significatiua, cum id, quod bono melius sit, ipsum
quoque bonum sit. at cum optimum quisque stipulatur, id stipulari intellegitur, cuius bo-
nitas principalem gradum bonitatis habet: quae res efficit, ut ea appellatio certi significa- 5
tiua sit. Fundi certi si quis usum fructum stipulatus fuerit, incertum intellegitur in obliga- 3.1
tionem deduxisse: hoc enim magis iure utimur. Illud dubitationem recipit, si quis id, quod 4.1
ex Arethusa ancilla natum erit, aut fructus, qui in fundo Tusculano nati erunt, dari sibi
stipulatus sit, an certum stipulatus uideatur. sed ipsa natura manifestissimum est incerti
esse hanc stipulationem. Sed qui uinum aut oleum uel triticum, quod in horreo est, stipu- 5.1
latur, certum stipulari intellegitur. Qui uero a Titio ita stipulatur: 'quod mihi Seius debet, 6.1
dare spondes?' et qui ita stipulatur: 'quod ex testamento mihi debes, dare spondes?', in-
certum in obligationem deducit, licet Seius certum debeat uel ex testamento certum de-
beatur. quamuis istae species uix separari possint ab ea, quam proposuimus de uino uel
oleo uel tritico, quod in horreo repositum est: et adhuc occurrit, quod fideiussores certum 5
uidentur promittere, si modo et is, pro quo obligentur, certum debeat, cum alioquin ita
interrogentur: 'id fide tua esse iubes?' Qui id, quod in faciendo aut non faciendo <consistit>, 7.1
stipulatur, incertum stipulari uidetur: in faciendo, ueluti 'fossam fodiri' 'domum aedificari'
'uacuam possessionem tradi': in non faciendo, ueluti 'per te non fieri, quo minus mihi per
fundum tuum ire agere liceat' 'per te non fieri, quo minus mihi hominem Erotem habere
liceat'. Qui illud aut illud stipulatur, ueluti 'decem uel hominem Stichum', utrum certum 8.1
an incertum deducat in obligationem, non immerito quaeritur: nam et res certae designantur
et utra earum potius praestanda sit, in incerto est. sed utcumque is, qui sibi electionem
constituit adiectis his uerbis 'utrum ego uelim', potest uideri certum stipulatus, cum ei liceat
uel hominem tantum uel decem tantum intendere sibi dari oportere: qui uero sibi electio- 5
nem non constituit, incertum stipulatur. Qui sortem stipulatur et usuras quascumque, cer- 9.1
tum et incertum stipulatus uidetur et tot stipulationes sunt, quot res sunt. Haec stipu- 10.1
latio: 'fundum Tusculanum dari?' ostendit se certi esse, continetque, ut dominium omni-
modo efficiatur stipulatoris quoquo modo.
  Paulus libro octauo decimo ad edictum. Si stipulatus fuerim 'illud aut illud, 76.pr.1
quod ego uoluero', haec electio personalis est, et ideo seruo uel filio talis electio cohaeret:
in heredes tamen transit obligatio et ante electionem mortuo stipulatore. Cum stipulamur 1.1
'quidquid te dare facere oportet', id quod praesenti die dumtaxat debetur in stipulationem
deducitur, non (ut in iudiciis) etiam futurum: et ideo in stipulatione adicitur uerbum
'oportebit' uel ita 'praesens in diemue'. hoc ideo fit, quia qui stipulatur 'quidquid te dare
oportet' demonstrat eam pecuniam quae iam debetur: quod si totam demonstrare uult, 5
dicit 'oportebitue' <uel> ita 'praesens in diemue'.
  Idem libro quinquagensimo octauo ad edictum. Ad diem sub poena pe- 77.pr.1
cunia promissa et ante diem mortuo promissore committetur poena, licet non sit hereditas
eius adita.
  Idem libro sexagensimo secundo ad edictum. Si filius familias sub condi- 78.pr.1
cione stipulatus emancipatus fuerit, deinde exstiterit condicio, patri actio competit, quia
in stipulationibus id tempus spectatur quo contrahimus.
Cum fundum stipulatus sum, non ueniunt fructus, qui stipulationis tempore fuerint. 1.1
  Ulpianus libro septuagensimo ad edictum. Si procuratori praesentis fuerit 79.pr.1
cautum, ex stipulatu actionem utilem domino competere nemo ambigit.
  Idem libro septuagensimo quarto ad edictum. Quotiens in stipulationibus 80.pr.1
ambigua oratio est, commodissimum est id accipi, quo res, qua de agitur, in tuto sit.
  Idem libro septuagensimo septimo ad edictum. Quotiens quis alium sisti 81.pr.1
promittit nec adicit poenam, puta uel seruum suum uel hominem liberum, quaeritur, an
committatur stipulatio. et Celsus ait, etsi non est huic stipulationi additum 'nisi steterit,
poenam dari', in id, quanti interest sisti, contineri. et uerum est, quod Celsus ait: nam
qui alium sisti promittit, hoc promittit id se acturum, ut stet. Si procurator sisti aliquem 1.1
sine poena stipulatus sit, potest defendi non suam, sed eius, cuius negotium gessit, utili-
tatem in ea re deduxisse: idque fortius dicendum, si 'quanti ea res sit' stipulatio propo-
natur procuratoris.
  Idem libro septuagensimo octauo ad edictum. Nemo rem 82.pr.1
suam utiliter stipulatur, sed pretium rei suae non inutiliter: sane rem meam mihi restitui
recte stipulari uideor. Si post moram promissoris homo decesserit, tenetur nihilo minus, 1.1
proinde ac si homo uiueret. Et hic moram uidetur fecisse, qui litigare maluit quam restituere. 2.1
  Paulus libro septuagensimo secundo ad edictum. Inter stipulantem et pro- 83.pr.1
mittentem negotium contrahitur. itaque alius pro alio promittens daturum facturumue eum
non obligatur: nam de se quemque promittere oportet. et qui spondet 'dolum malum ab-
esse afuturumque esse', non simplex abnutiuum spondet, sed curaturum se, ut dolus malus
absit: idemque in illis stipulationibus 'habere licere' item 'neque per te neque per heredem 5
tuum fieri, quo minus fiat'. Si Stichum stipulatus de alio sentiam, tu de alio, nihil actum 1.1
erit. quod et in iudiciis Aristo existimauit: sed hic magis est, ut is petitus uideatur, de
quo actor sensit. nam stipulatio ex utriusque consensu ualet, iudicium autem etiam in
inuitum redditur et ideo actori potius credendum est: alioquin semper negabit reus se con-
sensisse. Si stipulante me Stichum aut Pamphilum tu unum daturum te spoponderis, 2.1
constat non teneri te nec ad interrogatum esse responsum. Diuersa causa est summarum, 3.1
ueluti 'decem aut uiginti dari spondes?' hic enim etsi decem spoponderis, recte respon-
sum est, quia semper in summis id, quod minus est, sponderi uidetur. Item si ego plures 4.1
res stipuler, Stichum puta et Pamphilum, licet unum spoponderis, teneris: uideris enim ad
unam ex duabus stipulationibus respondisse. Sacram uel religiosam rem uel usibus publicis 5.1
in perpetuum relictam (ut forum aut basilicam) aut hominem liberum inutiliter stipulor,
quamuis sacra profana fieri et usibus publicis relicta in priuatos usus reuerti et ex libero
seruus fieri potest. nam et cum quis rem profanam aut Stichum dari promisit, liberatur,
si sine facto eius res sacra esse coeperit aut Stichus ad libertatem peruenerit, nec reuo- 5
cantur in obligationem, si rursus lege aliqua et res sacra profana esse coeperit et Stichus
ex libero seruus effectus sit. quoniam una atque eadem causa et liberandi et obligandi
esset, quod aut dari non possit aut dari possit: nam et si nauem, quam spopondit, do-
minus dissoluit et isdem tabulis compegerit, quia eadem nauis esset, inciperet obligari.
pro quo et illud dici posse Pedius scribit: si stipulatus fuero ex fundo centum amphoras 10
uini, exspectare debeo, donec nascatur: et si natum sine culpa promissoris consumptum
sit, rursum exspectare debeam, donec iterum nascatur et dari possit: et per has uices aut
cessaturam aut ualituram stipulationem. sed haec dissimilia sunt: adeo enim, cum liber
homo promissus est, seruitutis tempus spectandum non esse, ut ne haec quidem stipulatio
de homine libero probanda sit: 'illum, cum seruus esse coeperit, dare spondes?' item 15
'eum locum, cum ex sacro religiosoue profanus esse coeperit, dari?' quia nec praesentis
temporis obligationem recipere potest et ea dumtaxat, quae natura sui possibilia sunt,
deducuntur in obligationem. uini autem non speciem, sed genus stipulari uidemur et tacite
in ea tempus continetur: homo liber certa specie continetur. et casum aduersamque for-
tunam spectari hominis liberi neque ciuile neque naturale est: nam de his rebus negotium 20
recte geremus, quae subici usibus dominioque nostro statim possunt. et nauis si hac mente
resoluta est, ut in alium usum tabulae destinarentur, licet mutato consilio perficiatur, tamen
et perempta prior nauis et haec alia dicenda est: sed si reficiendae nauis causa omnes
tabulae refixae sint, nodum intercidisse nauis uidetur et compositis rursus eadem esse
incipit: sicuti de aedibus deposita tigna ea mente, ut reponantur, aedium sunt, sed si usque 25
ad aream deposita sit, licet eadem materia restituatur, alia erit. hic tractatus etiam ad
praetorias stipulationes pertinet, quibus de re restituenda cauetur et an eadem res sit,
quaeritur. Si rem, quam ex causa lucratiua stipulatus sum, nactus fuero ex causa lucra- 6.1
tiua, euanescit stipulatio. sed si heres exstitero domino, extinguitur stipulatio. si uero a
me herede defunctus eam legauit, potest agi ex stipulatu: idemque esse et si sub condi-
cione legata sit, quia et, si ipse debitor rem sub condicione legatam dedisset, non libera-
retur: sed si condicione deficiente remanserit, petitio infirmabitur. Stichum, qui decessit, 7.1
si stipuler, si quidem condici etiam mortuus potuit, ut furi, utiliter me stipulatum Sabinus
ait: si uero ex aliis causis, inutiliter, quia et si deberetur, morte promissor liberetur.
idem ergo diceret et si mora facta defunctum stipularer. Si quis ancillam sistere se in 8.1
aliquo loco promiserit, quae praegnas erat, etsi sine partu eam sistat, in eadem causa eam
sistere intellegitur.
  Idem libro septuagensimo quarto ad edictum. Si insulam fieri stipulatus sim 84.pr.1
et transierit tempus, quo potueris facere, quamdiu litem contestatus non sim, posse te fa-
cientem liberari placet: quod si iam litem contestatus sim, nihil tibi prodesse, si aedifices.
  Idem libro septuagensimo quinto ad edictum. In exsecutione obligationis 85.pr.1
sciendum est quattuor causas esse: nam interdum est aliquid, quod a singulis heredibus
diuisum consequi possumus: aliud, quod totum peti necesse est nec diuisum praestari potest:
aliud quod pro parte petitur, sed solui nisi totum non potest: aliud, quod solidum peten-
dum est, licet in solutionem admittat secutionem. Prima species pertinet ad promissorem 1.1
pecuniae certae: nam et petitio et solutio ad portiones hereditarias spectat. Secunda ad 2.1
opus, quod testator fieri iusserit: nam singuli heredes in solidum tenentur, quia operis ef-
fectus in partes scindi non potest. Quod si stipulatus fuero: 'per te heredemue tuum non 3.1
fieri, quo minus eam agam: si aduersus ea factum sit, tantum dari?' et unus ex pluribus
heredibus promissoris me prohibeat, uerior e<s>t sententia existimantium unius facto omnes
teneri, quoniam, licet ab uno prohibeor, non tamen in partem prohibeor: sed ceteri familiae
erciscundae iudicio sarcient damnum. Pro parte autem peti, solui autem nisi totum non 4.1
potest, ueluti cum stipulatus sum hominem incertum: nam petitio eius scinditur, solui uero
nisi solidus non potest. alioquin in diuersis hominibus recte partes soluentur: quod non
potuit defunctus facere, ne<c> quod stipulatus sum consequar. idem iuris est, et si quis
decem milia aut hominem promiserit. In solidum uero agi oportet et partis solutio adfert 5.1
liberationem, cum ex causa euictionis intendimus: nam auctoris heredes in solidum de-
nuntiandi sunt omnesque debent subsistere et quolibet defugiente omnes tenebuntur, sed
unicuique pro parte hereditaria praestatio iniungitur. Item si ita stipulatio facta sit: 6.1
'si fundus Titianus datus non erit, centum dari?', nisi totus detur, poena committitur cen-
tum nec prodest partes fundi tradere cessante uno, quemadmodum non prodest ad pignus
liberandum partem creditor<i> soluere. Quicumque sub condicione obligatus curauerit, ne 7.1
condicio exsisteret, nihilo minus oblig<a>tur.
  Ulpianus libro septuagensimo nono ad edictum. Quod dicitur tot stipula- 86.pr.1
tiones esse quot res, ibi locum habet, ubi res exprimuntur stipulation<e>: ceterum si non
fuerint expressae, una est stipulatio.
  Paulus libro septuagensimo quinto ad edictum. Nemo rem suam 87.pr.1
futuram in eum casum, qu<o> sua fit, utiliter stipulatur.
  Idem libro sexto ad Plautium. Mora rei fideiussori quoque nocet. sed si 88.pr.1
fideiussor seruum obtulit et reus moram fecit, mortuo Sticho fideiussori succurrendum est.
sed si fideiussor hominem occiderit, reus liberatur, fideiussor autem ex stipulatione con-
ueniri potest.
  Idem libro nono ad Plautium. Si a colono, cui fundum in quinquennium 89.pr.1
locaueram, post tres annos ita stipulatus fuero: 'quidquid te dare facere oportet?', non
amplius in stipulationem deducitur, quam quod iam dari oportet: in stipulatione<m> enim
deducitur, quod iam dari oportet. si autem adiciatur 'oportebitue', etiam futura obligatio
deducitur. 5
  Pomponius libro tertio ex Plautio. Cum stipulati sumus pro usuris legitimis 90.pr.1
poenam in singulos menses, si sors soluta non sit, etiamsi sortis obligatio in iudicium sit
deducta, adhuc tamen poena crescit, quia uerum est solutam pecuniam non esse.
  Paulus libro septimo decimo ad Plautium. Si seruum stipulatus fuero et 91.pr.1
nulla mora intercedente seruus decesserit: si quidem occidat eum promissor, expeditum
est. sin autem neglegat infirmum, an teneri debeat promissor, considerantibus, utrum,
quemadmodum in uindicatione hominis, si neglectus a possessore fuerit, culpae huius no-
mine tenetur possessor, ita et cum dari promisit, an culpa, quod ad stipulationem attinet, 5
in faciendo accipienda sit, non in non faciendo? quod magis probandum est, quia qui dari
promisit, ad dandum, non faciendum tenetur. Sed si sit quidem res in rebus humanis, 1.1
sed dari non possit, ut fundus religiosus puta uel sacer factus uel seruus manumissus,
uel etiam ab hostibus si capiatur, culpa in hunc modum diiudicatur, ut, si quidem ipsius
promissoris res uel tempore stipulationis uel postea fuerit et quid eorum acciderit, nihilo
minus teneatur, idemque fiat et si per alium, posteaquam ab hoc alienatus sit, id cont<i-> 5
gerit. sin autem alienus fuit et ab alio tale quid accidit, non tenetur, quia nihil fecit, nisi
si posteaquam moratus est solutionem, aliquid huiusmodi acciderit: quam distinctionem et
Iulianus sequitur. item si homo, qui fuit promissoris, ex praecedenti causa ablatus ei
fuerit, quod statuliber fuit, perinde habendus sit, ac si alienum promisisset, quia sine facto
ipsius desiit eius esse. De illo quaeritur, an et is, qui nesciens se debere occiderit, tenea- 2.1
tur: quod Iulianus putat in eo, qui, cum nesciret a se petitum codicillis
ut restitueret, manumisit. Sequitur uidere de eo, quod ueteres constituerunt, quotiens 3.1
culpa interuenit debitoris, perpetuari obligationem, quemadmodum intellegendum sit. et
quidem si effecerit promissor, quo minus soluere possit, expeditum intellectum habet con-
stitutio: si uero moratus sit tantum, haesitatur, an, si postea in mora non fuerit, extin-
guatur superior mora. et Celsus adulescens scribit eum, qui moram fecit in soluendo 5
Sticho quem promiserat, posse emendare eam moram postea offerendo: esse enim hanc
quaestionem de bono et aequo: in quo genere plerumque sub auctoritate iuris scientiae
perniciose, inquit, erratur. et sane probabilis haec sententia est, quam quidem et Iulianus
sequitur: nam dum quaeritur de damno et par utriusque causa sit, quare non potentior
sit qui teneat, quam qui persequitur? Nunc uideamus, in quibus personis haec constitutio 4.1
locum habeat. quae inspectio duplex est, ut primo quaeramus, quae personae efficiant
perpetuam obligationem, deinde quibus eam producant. utique autem principalis debitor
perpetuat obligationem: accessiones an perpetuent, dubium est. Pomponio perpetuar<e> pla-
cet: quare enim facto suo fideiussor suam obligationem tollat? cuius sententia uera est: 5
itaque perpetuatur obligatio tam ipsorum quam successorum eorum. accessionibus quoque
suis, id est fideiussoribus, perpetuant obligationem, quia in totam causam spoponderunt.
An filius familias, qui iussu patris promisit, occidendo seruum producat patris obliga- 5.1
tionem, uidendum est. Pomponius producere putat, scilicet quasi accessionem intellegens
eum qui iubeat. Effectus huius constitutionis ille est, ut adhuc homo peti possit: sed et 6.1
acceptum ei posse ferr<i> creditur et fideiussorem accipi eius obligationis nomine. nouari
autem an possit haec obligatio, dubitationis est, quia neque hominem qui non est neque
pecuniam quae non debetur stipulari possumus. ego puto nouationem fieri posse, si hoc
actum inter partes sit, quod et Iuliano placet. 5
  Idem libro octauo decimo ad Plautium. Si ita stipuler: 'per te non fieri, 92.pr.1
quo minus mihi heredique meo uindemiam tollere liceat?', etiam heredi datur actio.
  Idem libro tertio ad Uitellium. Si sic stipulatus fuero: 'per te non fieri, 93.pr.1
quo minus hominem ex his, quos habes, sumam?' electio mea erit.
  Marcellus libro tertio digestorum. Triticum dare oportere stipulatus est 94.pr.1
aliquis: facti quaestio est, non iuris. igitur si de aliquo tritico cogitauerit, id est certi
generis certae quantitatis, id habebitur pro expresso: alioquin si, cum destinare genus et
modum uellet, non fecit, nihil stipulatus uidetur, igitur ne unum quidem modium.
  Idem libro quinto digestorum. Qui insulam fieri stipulatur, ita demum ad- 95.pr.1
quirit obligationem, si apparet, quo in loco fieri insulam uoluerit: si et ibi insulam fieri
interest eius.
  Idem libro duodecimo digestorum. Qui seruum mihi ex stipulatu debebat, 96.pr.1
si in facinore eum deprehenderit, impune eum occidit, nec utilis actio erit in eum con-
stituenda.
  Celsus libro uicensimo sexto digestorum. Si ita stipulatus fuero: 'te sisti? 97.pr.1
nisi steteris, hippocentaurum dari?' proinde erit, atque 'te sisti' solummodo stipulatus
essem. Possum utiliter a te ita stipulari: 'Titii nomine te soluturum?', neque enim hoc 1.1
simile est illi 'Titium daturum?': sed ex ea stipulatione, dum interest mea, agere possum,
et ideo, si locuples sit Titius, nihil ex hac stipulatione consequi possim: quid enim mea
interest id a te fieri, quod si non feceris, aeque saluam pecuniam habiturus sum? 'si tibi 2.1
nupsero, decem dari spondes?' causa cognita denegandam actionem puto, nec
raro probabilis causa eiusmodi stipulationis est. item si uir a muliere eo modo non
in dotem stipulatus est.
  Marcellus libro uicensimo digestorum. Existimo posse id quod meum 98.pr.1
est sub condicione stipulari, item uiam stipulari ad fundum posse, quamquam interim
fundus non sit meus: aut, si hoc uerum non est et alienum fundum sub condicione sti-
pulatus fuero isque ex lucratiua causa meus esse coeperit, confestim peremeretur stipulatio,
et si fundi dominus sub condicione uiam stipulatus fuerit, statim fundo alienato euanescit 5
stipulatio, et maxime secundum illorum opinionem, qui etiam ea, quae recte constiterunt,
resolui putant, cum in eum casum recciderunt, a quo non potuissent consistere. Ex hac 1.1
stipulatione: 'insulam fulciri spondes?' quan<d>o nascatur actio, quaeritur. et utique non est
exspectandum, ut ruat: nec enim nihil stipulatoris interest fultam potius esse, quam non
esse: nec tamen recte agetur, si nondum praeterierit temporis tantum, quo fulcire potuerit
redemptor. 5
  Celsus libro trigensimo octauo digestorum. Quidquid adstringendae obli- 99.pr.1
gationis est, id nisi palam uerbis exprimitur, omissum intellegendum est: ac fere secun-
dum promissorem interpretamur, quia stipulatori liberum fuit uerba late concipere. nec
rursum promissor ferendus est, si eius intererit de certis potius uasis forte aut hominibus
actum. Si stipulatus hoc modo fuero: 'si intra biennium Capitolium non ascenderis, 1.1
dari?', non nisi praeterito biennio recte petam: nam etsi ambigua uerba sunt, sic tamen
exaudiuntur, si inmutabiliter uerum fuit te Capitolium non ascendisse.
  Modestinus libro octauo regularum. Condicio in praeteritum, non tantum 100.pr.1
praesens tempus relata statim aut peremit obligationem aut omnino non differt.
  Idem libro quarto de praescriptionibus. Puberes sine curatoribus suis pos- 101.pr.1
sunt ex stipulatu obligari.
  Idem libro quinto responsorum. Uenditores emptori cauerant pro eu<i>ctione, 102.pr.1
quanti eius interesset: sed et specialiter adgnituros, si in lite mota sumptus fecisset,
emptori stipulanti promiserant. post mortem emptoris unus ex uenditoribus ad iudicium
uocauit, pretium sibi deberi dicens, heredes eius: qui sumptus in defensione causae factos,
cum probarent pretium solutum fuisse, ex stipulatione petebant. Modestinus respondit, si 5
in eas impensas uenditores promiserunt, quae ob litem de proprietate instituta<m> factae
essent, minime ex stipulatu peti posse, quod <e>rogatum est, dum alter ex uenditoribus pre-
tium, quod iam fuerat exsolutum, petit.
  Idem libro quinto pandectarum. Liber homo in stipulatum deduci non 103.pr.1
potest, quia nec dari oportere intendi nec aestimatio eius praestari potest, non magis quam
si quis dari stipulatus fuerit mortuum hominem aut fundum hostium.
  Iauolenus libro undecimo ex Cassio. Cum seruus pecuniam pro libertate 104.pr.1
pactus est et ob eam rem reum dedit: quamuis seruus ab alio manumissus est, reus
tamen recte obligabitur, quia non quaeritur, a quo manumittatur, sed ut manumittatur.
  Idem libro secundo epistularum. Stipulatus sum Damam aut Erotem seruum 105.pr.1
dari: cum Damam dares, ego quo minus acciperem, in mora fui: mortuus est Dama: an
putes me ex stipulatu actionem habere? respondit: secundum Massurii Sabini opinionem
puto te ex stipulatu agere non posse: nam is recte existimabat, si per debitorem mora
non esset, quo minus id quod debebat solueret, continuo eum debito liberari. 5
  Idem libro sexto epistularum. Qui ex pluribus fundis, quibus idem nomen 106.pr.1
impositum fuerat, unum fundum sine ulla nota demonstrationis stipuletur, incertum stipu-
latur, id est eum fundum stipulatur, quem promissor dare uoluerit. tamdiu autem uoluntas
promissoris in pendenti est, quamdiu id quod promissum est soluatur.
  Idem libro octauo epistularum. Utrum turpem talem stipulationem putes 107.pr.1
an non, quaero. pater naturalis filium, quem Titius habebat in adoptionem, heredem in-
stituit, si patria potestate liberatus esset: pater eum adoptiuus non alias emancipar<e> uoluit,
quam si ei dedisset, a quo stipularetur certam summam, si eum manumisisset: post eman-
cipationem adiit heres filius: petit nunc pecuniam pater ex stipulatione supra relata. 5
respondit: non puto turpem esse causam stipulationis, utpote cum aliter filium emancipa-
turus non fuerit: nec potest uideri iniusta causa stipulationis, si aliquid adoptiuus pater
habere uoluerit, propter quod a filio post emancipationem magis curaretur.
  Idem libro decimo epistularum. A Titio ita stipulatus sum: 'si qua mihi 108.pr.1
nupserit, decem dotis eius nomine dare spondes?' quaerebatur, an consistat talis stipulatio.
respondit: si stipulanti mihi dos ita promissa est: 'quamcumque uxorem duxero, dotis eius
nomine decem dare spondes?', nihil in causa est, quare ea pecunia condicione expleta
non debeatur: nam cum condicio etiam ex incertae personae facto parere obligationem 5
possit, ueluti 'si quis in Capitolium ascenderit, decem dare spondes?' 'si quis a me
decem petierit, tot dare spondes?', cur non idem et in dote promissa respondeatur, ratio
reddi non potest. Nulla promissio potest consistere, quae ex uoluntate promittentis 1.1
statum capit.
  Pomponius libro tertio ad Quintum Mucium. Si ita stipulatus fuero: 'decem 109.pr.1
aut quindecim dabis?', decem debentur. item si ita: 'post annum aut biennium dabis?',
post biennium debentur, quia in stipulationibus id seruatur, ut quod minus esset quodque
longius, esse uideretur in obligationem deductum.
  Idem libro quarto ad Quintum Mucium. Si mihi et Titio, in cuius pote- 110.pr.1
state non sim, stipuler decem, non tota decem, sed sola quinque mihi debentur: pars enim
aliena deducitur, ut quod extraneo inutiliter stipulatus sum, non augeat meam partem.
Si stipulatus fuero de te: 'uestem tuam, quaecumque muliebris est, dare spondes?', magis 1.1
ad mentem stipulantis quam ad mentem promittentis id referri deb<e>t, ut quid in re sit,
aestimari debeat, non quid senserit promissor. itaque si solitus fuerat promissor muliebri
quadam ueste uti, nihilo minus debetur.
  Idem libro quinto ad Quintum Mucium. Si stipulatus fuero 'per te non 111.pr.1
fieri, quo minus mihi illa domo uti liceat', an etiam, si me non prohibeas, uxorem autem
meam prohiberes, uel contra uxore mea stipulata me prohibeas, an committatur stipulatio?
et latius est haec uerba sic accipi. nam et si stipulatus fuero 'per te non fieri, quo minus
mihi uia itinere actu uti liceat', etsi non me, sed alium nomine meo ingredientem prohi- 5
beas, sciendum erit committi stipulationem.
  Idem libro quinto decimo ad Quintum Mucium. Si quis stipulatus sit Sti- 112.pr.1
chum aut Pamphilum, utrum ipse uellet: quem elegerit, petet et is erit solus in obliga-
tione. an autem mutare uoluntatem possit et ad alterius petitionem transire, quaerentibus
respiciendus erit sermo stipulationis, utrumne talis sit, 'quem uoluero' an 'quem uolam':
nam si talis fuerit 'quem uoluero', cum semel elegerit, mutare uoluntatem non poterit: si 5
uero tractum habeat sermo illius et sit talis 'quem uolam', donec iudicium dictet, mutandi
potestatem habebit. Si quis ita stipulatus fuerit: 'pro centum aureis satis dabis?' et reum 1.1
dederit in istam summam: Proculus ait semper in satisdationis stipulatione uenire, quod
interesset stipulantis, ut alias tota sors inesset, ueluti si idoneus promissor non sit, alias
minus, si in aliquid idoneus esset debitor, alias nihil, si tam locuples esset, ut nostra non
intersit satis ab eo accipere: nisi quod plerumque idonei non tam patrimonio quam fide 5
quoque aestimarentur.
  Proculus libro secundo epistularum. Cum stipulatus sim mihi, Procule, 113.pr.1
si opus arbitratu meo ante kalendas Iunias effectum non sit, poenam, et protuli diem:
putasne uere me posse dicere arbitratu meo opus effectum non esse ante kalendas Iunias,
cum ipse arbitrio meo aliam diem operi laxiorem dederim? Proculus respondit: non sine
causa distinguendum est interesse, utrum per promissorem mora non fuisset, quo minus 5
opus ante kalendas Iunias ita, uti stipulatione comprehensum erat, perficeretur, an, cum
iam opus effici non posset ante kalendas Iunias, stipulator diem in kalendis Augustis
protulisset. nam si tum diem stipulator protulit, cum iam opus ante kalendas Iunias effici
non poterat, puto poenam esse commissam nec ad rem pertinere, quod aliquod tempus
ante kalendas Iunias fuit, quo stipulator non desiderauit id ante kalendas Iunias effici, 10
id est qu<o> non est arbitratus ut fieret quod fieri non poterat. aut si hoc falsum est,
etiam si stipulator pridie kalendas Iunias mortuus esset, poena commissa non esset, quo-
niam mortuus arbitrari non potuisset et aliquod tempus post mortem eius operi perficiendo
superfuisset. et propemodum etiam si ante kalendas Iunias futurum esse coepit opus
ante eam diem effici non posse, poena commissa est. Cum uenderet aliquis, promisit 1.1
emptori fideiussores praestari et rem uenditam liberari: quae ut liberetur, nunc desiderat
emptor: in mora est is, qui ea stipulatione id futurum promisit: quaero quid iuris sit.
Proculus respondit: tanti litem aestimari oportet, quanti actoris interest.
  Ulpianus libro septimo decimo ad Sabinum. Si fundum certo die prae- 114.pr.1
stari stipuler et per promissorem steterit, quo minus ea die praestetur, consecuturum me,
quanti mea intersit moram facti non esse.
  Papinianus libro secundo quaestionum. Ita stipulatus sum: 115.pr.1
'te sisti in certo loco: si non steteris, quinquaginta aureos dari spondes?' si dies in sti-
pulatione per errorem omissus fuerit, <c>um id ageretur, ut certo die sisteres, inperfecta
erit stipulatio, non secus ac si quod pondere numero mensura continetur sine adiectione
ponderis numeri mensurae stipulatus essem, uel insulam aedificari non demonstrato loco, 5
uel fundum dari non adiecto nomine. quod si ab initio id agebatur, ut quocumque die
sisteres et, si non stetisses, pecuniam dares, quasi quaelibet stipulatio sub condicione con-
cepta uires habebit, nec ante committetur, quam fuerit declaratum reum promittendi sisti
non posse. Sed et si ita stipulatus fuero: 'si in Capitolium non ascenderis' uel 1.1
'Alexandriam non ieris, centum dari spondes?' non statim committetur stipulatio, quamuis
Capitolium ascendere uel Alexandriam peruenire potueris, sed cum certum esse coeperit
te Capitolium ascendere uel Alexandriam ire non posse. Item si quis ita stipuletur: 2.1
'si Pamphilum non dederis, centum dari spondes?' Pegasus respondit non ante committi
stipulationem, quam des<is>set posse Pamphilus dari. Sabinus autem existimabat ex sententia
contrahentium, postquam homo potuit dari, confestim agendum et tamdiu ex stipulatione
non posse agi, quamdiu per promissorem non stetit, quo minus hominem daret, idque 5
defendebat exemplo penus legatae. Mucius etenim heredem, si dare potuisset penum nec
dedisset, confestim in pecuniam legatam teneri scripsit, idque utilitatis causa receptum
est ob defuncti uoluntatem et ipsius rei natura<m>. itaque potest Sabini sententia recipi,
si stipulatio non a condicione coepit, ueluti 'si Pamphilum non dederis, tantum dare
spondes?', sed ita concepta sit stipulatio: 'Pamphilum dari spondes? si non dederis, tan- 10
tum dari spondes?' quod sine dubio uerum erit, cum id actum probatur, ut, si homo
datus non fuerit, et homo et pecunia debeatur. sed et si ita cautum sit, ut sola pecunia
non soluto homine debeatur, idem defendendum erit, quoniam fuisse uoluntas probatur,
ut homo soluatur aut pecunia petatur.
  Idem libro quarto quaestionum. Decem stipulatus a Titio postea, quanto 116.pr.1
minus ab eo consequi posses, si a Maeuio stipularis, sine dubio Maeuius uniuersi pericu-
lum potest subire. sed et si decem petieris a Titio, Maeuius non erit solutus, nisi iudi-
catum Titius fecerit. Paulus notat: non enim sunt duo rei Maeuius et Titius eiusdem
obligationis, sed Maeuius sub condicione debet, si a Titio exigi non poterit: igitur nec 5
Titio conuento Maeuius liberatur (qui an debiturus sit, incertum est) et soluente Titio non
liberatur Maeuius (qui nec tenebatur), cum condicio stipulationis deficit, nec Maeuius pen-
dente stipulationis condicione recte potest conueniri: a Maeuio enim ante Titium excussum
non recte petetur.
  Idem libro duodecimo quaestionum. Si centum homines, quos ego heresue 117.pr.1
meus el<i>gerem, stipulatus, antequam eligerem, duos heredes rel<i>quero, numero diuiditur
stipulatio: diuersum erit, si iam electis hominibus successerint.
  Idem libro uicensimo septimo quaestionum. Liber homo, qui bona fide 118.pr.1
seruit mihi, quod stipulanti mihi promittit, prope est, ut omnimodo sit utile, quamuis ex
re mea promittat: nam quid aliud dici potest, quo minus liber homo teneatur? nec tamen
ideo si stipulanti eidem ex eadem causa spondeam, tenebor: quaemadmodum etenim habe-
bit eius actionem aduersus me, quod ab alio stipulatus quaereret mihi? hoc itaque latere 5
fructuario seruo uel alieno, qui bona fide seruit, comparabitur. seruus autem fructuario
si promittat ex re ipsius uel alienus, qui bona fide seruit, emptori, nulla de peculio da-
bitur in dominum actio: nam in his causis domini esse intelleguntur. 'Decem hodie dari 1.1
spondes?' dixi posse uel eo die pecuniam peti nec uideri praematurius agi non finito sti-
pulationis die, quod in aliis temporibus iuris est (nam peti non debet, quod intra tempus
comprehensum solui potest): in proposito enim diem non differendae actionis insertum
uideri, sed quo praesens ostendatur, esse responsum. 'Decem mihi aut Titio, utrum ego 2.1
uelim, dare spondes?' ex eo, quod mihi dandum est, certi stipulatio est, ex eo, quod ill<i>
soluendum, incerti: finge mea interesse Titio potius quam mihi solui, quoniam poenam
promiseram, si Titio solutum non fuisset.
  Idem libro trigensimo sexto quaestionum. Doli clausula, quae stipulatio- 119.pr.1
nibus subicitur, non pertinet ad eas partes stipulationis, de quibus nominatim cauetur.
  Idem libro trigensimo septimo quaestionum. Si ita stipulatus fuero: 'hanc 120.pr.1
summam centum aureorum dari spondes?', etsi maxime ita exaudiatur ille sermo: 'si modo
centum aureorum est', non facit condicionem haec adiectio, quoniam si centum non sint,
stipulatio nulla est: nec placuit instar habere condicionis sermonem, qui non ad futurum,
sed ad praesens tempus refertur, etsi contrahentes rei ueritatem ignorant. 5
  Idem libro undecimo responsorum. Ex ea parte cautionis: 'dolumque 121.pr.1
malum huic rei promissionique abesse afuturumque esse stipulatus est ille, spopondit ille',
incerti agetur. Stipulationis utiliter interponendae gratia mulier ab eo, in cuius matrimo- 1.1
nium conueniebat, stipulata fuerat ducenta, si concubinae tempore matrimonii consuetu-
dinem repetisset. nihil causae esse respondi, cur ex stipulatu, quae ex bonis moribus
concepta fuerat, mulier impleta condicione pecuniam adsequi non possit. In insulam de- 2.1
portato reo promittendi stipulatio ita concepta: 'cum morieris, dari?' non nisi moriente eo
committitur. Ex facto rei promittendi doli stipulatio heredem eius tenet, sicut ex ceteris 3.1
aliis contractibus, ueluti mandati depositi.
  Scaeuola libro uicensimo octauo digestorum. Qui Romae mutuam pecu- 122.pr.1
niam acceperat sol<u>endam in longinqua prouincia per menses tres eamque ibi dari
stipulanti spopondisset, post paucos dies Romae testato creditori dixit paratum se esse
Romae eam numerare detracta ea summa, quam creditori suo usurarum nomine dederat.
quaesitum est, cum in integrum summam, qua stipulatione obligatus est, optulerit, an 5
eo loco, in quo soluenda promissa est, sua die integra peti posset. respondit posse stipu-
latorem sua die ibi, ubi soluenda<m> stipulatus est, petere. Callimachus mutuam pecuniam 1.1
nauticam accepit a Sticho seruo Seii in prouincia Syria ciuitate Beryto usque Brentesium:
idque creditum esse in omnes nauigii dies ducentos, sub pignoribus et hypothecis mercibus
a Beryto comparatis et Brentesium perferendis et quas Brentesio empturus esset et per
nauem Beryto inuecturus: conuenitque inter eos, uti, cum Callimachus Brentesium perue- 5
nisset, inde intra idus Septembres, quae tunc proximae futurae essent, aliis mercibus
emptis et in nauem mercis ipse in Syriam per nauigium proficiscatur, aut, si intra diem
supra scriptam non reparasset merces nec enauigasset de ea ciuitate, redderet uniuersam
continuo pecuniam quasi perfecto nauigio et praestaret sumptus omnes prosequentibus
eam pecuniam, ut in urbem Romam eam deportarent: eaque sic recte dari fieri fide ro- 10
ganti Sticho seruo Lucii Titii promisit Callimachus. et cum ante idus supra scriptas se-
cundum conuentionem mercibus in nauem impositis cum Erote conseruo Stichi quasi in
prouinciam Syriam peruenturus enauigauit: quaesitum est naue submersa, cum secundum
cautionem Callimachus merces debito perferendas in naue mansisset eo tempore, quo iam
pecuniam Brentesio reddere Romae perferendam deberet, an nihil prosit Erotis consensus, 15
qui cum eo missus erat, cuique nihil amplius de pecunia supra scripta post diem conuen-
tionis permissum uel mandatum erat, quam ut eam receptam Romam perferret, et nihilo
minus actione ex stipulatu Callimachus de pecunia domino Stichi teneatur. respondit se-
cundum ea quae proponerentur teneri. item quaero, si Callimacho post diem supra
scriptam nauigant<i> Eros supra scriptus seruus consenserit, an actionem domino suo semel 20
adquisitam adimere potuerit. respondit non potuisse, sed fore exceptioni locum, si seruo
arbitrium datum esset eam pecuniam quocumque tempore in quemuis locum reddi. Flauius 2.1
Hermes hominem Stichum manumissionis causa donauit et ita de eo stipulatus
est: 'Si hominem Stichum, de quo agitur, quem hac die tibi donationis causa manumis-
sionisque dedi, a te heredeque tuo manumissus uindictaque liberatus non erit, quod dolo
malo meo non fiat, poenae nomine quinquaginta dari stipulatus est Flauius Hermes, spo- 5
pondit Claudius'. quaero, an Flauius Hermes Claudium de libertate Stichi conuenire
potest. respondit nihil proponi, cur non potest. item quaero, an, si Flauii Hermetis heres
a Claudii herede poenam supra scriptam petere uoluerit, Claudii heres libertatem Sticho
praestare possit, ut poena liberetur. respondit posse. item quaero, si Flauii Hermetis heres
cum Claudii herede ex causa supra scripta nolit agere, an nihilo minus Sticho libertas ex 10
conuentione, quae fuit inter Hermetem et Claudium, ut stipulatione supra scripta osten-
ditur, ab herede Claudii praestari debeat. respondit debere. Coheredes cum praedia he- 3.1
reditaria diuiserant, unum praedium commune reliquerunt sub hoc pacto, ut, si quis eorum
partem suam alienare uoluisset, eam uel coheredi suo uel eius successori uenderet centum
uiginti quinque: quod si quis aliter fecisset, poenam centum inuicem stipulati sunt: quaero,
cum coheres mulier coheredis liberorum tutores saepius testato conuenerit et desiderauerit, 5
ut secundum conuentionem aut em<a>nt aut uend<a>nt, hique nihil tale fecerint, an, si mulier
extero uendiderit, poena ab ea centum exigi possit. respondit secundum ea quae propo-
nerentur obstaturam doli mali exceptionem. Agerius filius familias seruo Publii Maeuii 4.1
stipulanti spopondit se daturum, quidquid patrem suum Publio Maeuio debere constitisset:
quaesitum est patre defuncto, antequam constitisset, quid quantumque deberet, an, si ad-
uersus heredem eius actum fuisset aliumue successorem et de debito constitisset, Agerius
teneatur. respondit, si condicio non exstitisset, stipulationem non commissam. Seia heres 5.1
unius tutoris, cum herede pupillae transactione pacto solo facta, maiorem partem soluit,
residuam cauit: sed ilico negauit heres se transactionem seruare et apud iudicem tutelae
egit et uictus prouocauit ad competentem iudicem et ab eo quoque ad principem idem
prouocauit et iniusta haec quoque prouocatio eius pronuntiata est. quaesitum est, cum 5
per heredem pupillae mora intercesserit, quo minus pecunia in stipulationem deducta ab
herede tutoris solueretur nec umquam petierit, an ei hodie debeantur usurae ab herede
tutoris. respondit, si Seia non cessasset ex stipulatione pecuniam offerre, iure usuras non
deberi. Duo fratres hereditatem inter se diuiserunt et cauerunt sibi nihil se contra eam 6.1
diuisionem facturos et, si cont<r>a quis fecisset, poenam alter alteri promisit: pos<t> mortem
alterius qui superuixit petit ab heredibus eius hereditatem quasi ex causa fideicommissi
sibi a patre relict<i> debitam et aduersus eum pronuntiatum est, quasi de hoc quoque trans-
actum fuisset: quaesitum est, an poena commissa esset. respondit poenam secundum ea 5
quae proponuntur commissam.
  Papinianus libro primo definitionum. Si flagitii faciendi uel facti causa 123.pr.1
concepta sit stipulatio, ab initio non ualet.
  Idem libro secundo definitionum. 'Insulam intra biennium illo loco aedi- 124.pr.1
ficari spondes?' ante finem biennii stipulatio non committitur, quamuis reus promittendi
non aedificauerit et tantum residui temporis sit, quo aedificium extrui non possit: neque
enim stipulationis status, cuius dies certus in exordio fuit, ex post facto mutatur. idque
et in stipulatione iudicio sistendi causa facta placuit, scilicet ut ante diem stipulatio non 5
committatur, si certum esse coeperit parere stipulationi residuo tempore non posse.
  Paulus libro secundo quaestionum. Cum stipulamur 'quidquid te dare 125.pr.1
facere oportet', nihil aliud in stipulationem deducitur quam quod praesenti die debetur:
hoc enim solum haec stipulatio demonstrat.
  Idem libro tertio quaestionum. Si ita stipulatus fuero: 'Si Titius consul 126.pr.1
factus fuerit, tunc ex hac die in annos singulos dena dare spondes?', post triennium
condicione existente triginta peti potuerunt. Titius a Maeuio fundum detracto usu fructu 1.1
stipulatus est et ab eodem eiusdem fundi usum fructum: duae sunt stipulationes et minus
est in eo usu fructu, quem per se quis promisit, quam in eo, qui proprietatem comitatur.
denique si ille usum fructum dederit eumque stipulator non utendo amiserit, tradendo
postea fundum detracto usu fructu liberabitur. non idem contingit ei, qui fundum pleno 5
iure promisit et usum fructum dedit, deinde amisso eo proprietatem sine usu fructu tra-
didit: ille liberatus est dando usum fructum, hic nulla parte obligationis exoneratur, nisi
pleno iure fundum effecerit stipulatoris. 'Chrysogonus Flauii Candidi seruus actor scripsit, 2.1
coram subscribente et adsignante domino meo, accepisse eum a Iulio Zosa, rem agente
Iulii Quintilliani absentis, mutua denaria mille. quae dari Quintilliano herediue eius, ad
quem ea res pertinebit, kalendis Nouembribus, quae proximae sunt futurae, stipulatus est
Zosas libertus et rem agens Quintilliani, spopondit Candidus dominus meus. sub die supra 5
scripta si satis eo nomine factum non erit, tunc quo post soluetur, usurarum nomine
denarios octo praestari stipulatus est Iulius Zosas, spopondit Flauius Candidus dominus
meus.' subscrip<sit> dominus. respondi: per liberam personam, quae neque iur<i> nostro
subiecta est neque bona fide nobis seruit, obligationem nullam adquirere possumus. plane
si liber homo nostro nomine pecuniam daret uel suam uel nostram, ut nobis solueretur, 10
obligatio nobis pecuniae creditae adquireretur: sed quod libertus patrono dari stipulatus
est, inutile est, ut nec ad solutionem proficiat adiectio absentis, cui principaliter obligatio
quaerebatur. superest quaeramus, an ex numeratione ipse qui contraxit pecuniam creditam
petere possit: nam quotiens pecuniam mutuam dantes eandem stipulamur, non duae obli-
gationes nascuntur, sed una uerborum. plane si praecedat numeratio, sequatur stipulatio, 15
non est dicendum recessum a naturali obligatione. sequens stipulatio, in qua sine ad-
iectione nominis usuras stipulatus est, non eodem uitio laborat (neque enim maligne acci-
piendum est eidem stipulatum usuras, cui et sortem, uideri), ideoque in liberti persona
ualet stipulatio usurarum et cogitur eam patrono cedere. plerumque enim in stipulatio-
nibus uerba, ex quibus obligatio oritur, inspicienda sunt: raro inesse tempus uel condi- 20
cionem ex eo, quod agi apparebit, intellegendum est: numquam personam, nisi expressa
sit. Si ita stipulatus fuero te sisti et, nisi steteris, aliquid dari, quod promittenti impos- 3.1
sibile est: detracta secunda stipulatione prior manet utilis et perinde erit, ac si te sisti
stipulatus essem.
  Scaeuola libro quinto quaestionum. Si pupillus sine tutoris 127.pr.1
auctoritate Stichum promittat et fideiussorem dedit, seruus autem post moram a pupillo
factam decedat, nec fideiussor erit propter pupilli moram obligatus: nulla enim intellegitur
mora ibi fieri, ubi nulla petitio est. esse autem fideiussorem obligatum ad
hoc, ut uiuo homine conueniatur uel ex mora sua postea. 5
  Paulus libro decimo quaestionum. Si duo rei stipulandi ita extitissent, 128.pr.1
ut alter utiliter, alter inutiliter stipularetur, ei, qui non habet promissorem obligatum, non
recte soluitur, quia non alterius nomine ei soluitur, sed suae obligationis, quae nulla est.
eadem ratione qui Stichum aut Pamphilum stipulatur, si in unum constiterit obligatio,
quia alter stipulatoris erat, etiamsi desierit eius esse, non recte soluitur, quia utraque res 5
ad obligationem ponitur, non ad solutionem.
  Scaeuola libro duodecimo quaestionum. Si quis ita stipulatus fuerit: 129.pr.1
'decem aureos das, si nauis uenit et Titius consul factus est?' non alias dabitur, quam si
utrumque factum sit. idem in contrarium: 'dare spondes, si nec nauis uenit nec Titius
consul factus sit?' exigendum erit, ut neutrum factum sit. huic similis scriptura est:
'si neque nauis uenit neque Titius consul factus est?' at si sic: 'dabis, si nauis uenit 5
aut Titius consul factus sit?' sufficit unum factum. et contra: 'dabis, si nauis non uenit
aut Titius consul factus non est?' sufficit unum non factum.
  Paulus libro quinto decimo quaestionum. Quod dicitur patrem filio uti- 130.pr.1
liter stipulari, quasi sibi ille stipularetur, hoc in his uerum est, quae iuris sunt quaeque
adquiri patri possunt: alioquin si factum conferatur in personam filii, inutilis erit stipulatio,
ueluti ut tenere ei uel ire agere liceat. contra autem filius etiam ut ire patri liceat sti-
pulando adquiret ei: immo et quod in suam personam conferre non potest, hoc patri 5
adquirat.
  Scaeuola libro tertio decimo quaestionum. Iulianus scripsit, si 'neque 131.pr.1
per te neque per heredem tuum Titium fier<i>, quo minus mihi ire liceat' stipuler, non
solum Titium teneri, si prohibeat, sed etiam coheredes eius. Qui fundum sibi aut Titio 1.1
dari stipulatur, quamuis fundus Titio traditus sit, nihilo minus petere fundum potest, ut
sibi de euictione promittatur: nam interest eius, quia mandati actione fundum recepturus
sit a Titio. sed si donationis causa Titium interposuit, dicetur traditione protinus reum
liberari. 5
  Paulus libro quinto decimo quaestionum. Quidam cum filium alienum 132.pr.1
susciperet, tradenti promiserat certam pecuniae quantitatem, si eum aliter quam ut filium
obseruasset. quaero, si postmodum domo eum propulerit uel moriens nihil ei testamento
rel<i>querit, an stipulatio committetur, et quid intersit, utrum filius an alumnus uel cognatus
agentis fuerit. praeterea quaero, si filium suum quis legitime in adoptionem dederit et 5
ita, ut supra scriptum est, stipulatio intercesserit eumque pater adoptiuus exheredauerit
uel emancipauerit, an stipulatio committatur. respondi: stipulatio utilis est in utroque
casu: igitur, si contra conuentionem factum sit, committetur stipulatio. sed uideamus pri-
mum in eo, qui legitime adoptauit, an possit committi, si eum exheredauerit uel emanci-
pauerit: haec enim pater circa filium solet facere: igitur non aliter eum quam ut filium 10
obseruauit. ergo exheredatus de inofficioso agat. quid ergo dicemus, si et meruit exhe-
redari? emancipatus plane et hoc remedio carebit. quare sic debuit interponi stipulatio,
ut, si eum emancipasset uel exheredasset, certum quid promitteret. quo tamen casu com-
missa stipulatione potest quaeri, an exheredato permittendum esset dicere de inofficioso?
maxime, si patri naturali heres extitisset, an uicto deneganda est ex stipulatu actio? sed 15
si ei, qui stipulatus est, non debuit denegari uicto filio, nec ipsi deneganda erit debitae
pecuniae exsecutio. in eo autem, qui non adoptauit, quem intellectum habeat haec con-
ceptio 'si eum aliter quam ut filium obseruasset', non prospicio: an et hic exigimus ex-
heredationem uel emancipationem, res in extraneo ineptas? sed si is, qui legitime adoptauit,
nihil facit contra uerba stipulationis, cum utitur patrio iure in eo, qui haec non fecit, 20
dicit superuacuo: dici tamen poterit commissam esse stipulationem. Filius familias ita 1.1
stipulatus est: 'quantam pecuniam Titio credidero, fide tua esse iubes?' et emancipatus
credidit: patri non debebit fideiussor, quia nec reus ei tenetur.
  Scaeuola libro tertio decimo quaestionum. Si sic stipulatus sim: 'neque 133.pr.1
per te neque per heredem tuum uim fieri spondes?' et egi, quod mihi uim feceris, recte
remanere factum heredis in stipulatione. nam et ex ipsius posteriore ui potest committi
stipulatio: non enim ad unam uim pertinet. nam sicut et ipsius et heredis caput, ita
ipsius uis uel saepius facta complectitur, ut condemnetur quanti interest. aut si sic uolu- 5
mus factam esse stipulationem: 'neque per te neque per heredem tuum fieri?', ut ad
unam uim primam teneat: si uim fecerit, amplius ex heredis committi non poterit: ergo
si actum sit quasi ex ipsius ui, tota consumpta sit: quod non est uerum.
  Paulus libro quinto decimo responsorum. Titia, quae ex alio filium ha- 134.pr.1
bebat, in matrimonium coit Gaio Seio habenti filiam: et tempore matrimonii consenserunt,
ut filia Gaii Seii filio Titiae desponderetur, et interpositum est instrumentum et adiecta
poena, si quis eorum nuptiis impedimento fuisset: postea Gaius Seius constante matri-
monio diem suum obiit et filia eius noluit nubere: quaero, an Gaii Seii heredes teneantur 5
ex stipulatione. respondit ex stipulatione, quae proponeretur, cum non secundum bonos
mores interposita sit, agenti exceptionem doli mali obstaturam, quia inhonestum uisum
est uinculo poenae matrimoni<a> obstringi siue futura siue iam contracta. Idem respondit: 1.1
plerumque ea, quae praefationibus conuenisse concipiuntur, etiam in stipulationibus repe-
tita creduntur, sic tamen, ut non ex ea repetitione inutilis effici<a>tur stipulatio. Idem 2.1
respondit, cum Septicius litteris suis praestaturum se cauerit pecuniam et usuras eius se-
misses, quae apud Sempronium depositae sint: si inter praesentes actum est, intellegen-
dum etiam a parte Lucii Titii praecessisse uerba stipulationis. Idem respondit, quotiens 3.1
pluribus specialiter pactis stipulatio una omnibus subicitur, quamuis una interrogatio et
responsum unum subiciatur, tamen proinde haberi, ac si singulae species in stipulationem
deductae fuissent.
  Scaeuola libro quinto responsorum. Si ita quis promiserit: 'decem tibi 135.pr.1
dabo, qua die petieris, et eorum usuras in dies triginta', quaero, usurae utrum ex die
stipulationis an ex die, qua petita sors fuerit, debeantur. respondit secundum ea quae
proponerentur ex die stipulationis deberi, nisi aliud actum manifeste probaretur. Item 1.1
quaesitum est, quando pecuniam reddere debebo 'cum primum petierit'. respondit uerba
quae proponerentur ex die, quo stipulatio facta esset, initium capere. Seia cauit Lucio 2.1
Titio, quod mandante eo hortos emisset, cum pretium omne cum usuris ab eo recepisset,
se in eum proprietatem hortorum translaturam: deinde in continenti inter utrumque con-
uenit, ut intra kalendas Apriles primas uniuersam summam mandator numeraret et hortos
acciperet. quaeritur, cum ante kalendas Apriles non omne pretium cum usuris a Lucio 5
Titio Seiae solutum sit, interposito tamen modico tempore reliquum pretium cum usuris
Seiae Titius soluere paratus fuerit neque Seia accipere uoluit et usque in hodiernum per
Titium non stet, quo minus reliquum solueret, an nihilo minus Lucius Titius, <si> Seiae
uniuersam pecuniam soluere paratus sit, ex stipulatu agere possit. respondit posse, si non
multo post optulisset nec mulieris quicquam propter eam moram interesset: quod omne 10
ad iudicis cognitionem remittendum est. Ea lege donatum sibi esse a Seia seruum et tra- 3.1
ditum, ut ne ad fratrem eius aut filium aut uxorem aut socrum perueniret, Scripsit et
haec ita stipulante Seia spopondit Titius, qui post biennium heredes rel<i>quit Seiam et
fratrem, cui ne seruiret, expressum erat: quaeritur an Seia cum fratre et coherede ex sti-
pulatu agere possit. respondit posse in id, quod eius interest. Filia, quae de inofficioso 4.1
agere instituit et transegit postea cum heredibus stipulatione interposita et subiecta doli
clausula, apud praefectum de falso testamento egit nec probauit: quaero, an ex doli clau-
sula possit conueniri. respondi nihil ad eam stipulationem id, quod postea actum propo-
neretur, pertinere. 5
  Paulus libro quinto sententiarum. Si sub una significatione diuersis no- 136.pr.1
minibus ea res, quae in stipulatum deducitur, appellatur, non infirmat obligationem, si
alter altero uerbo utatur. Si, qui uiam ad fundum suum dari stipulatus fuerit, postea 1.1
fundum partemue eius ante constitutam seruitutem alienauerit, euanescit stipulatio.
  Uenuleius libro primo stipulationum. Continuus actus stipulantis et pro- 137.pr.1
mittentis esse debet (ut tamen aliquod momentum naturae interuenire possit) et comminus
responderi stipulanti oportet: ceterum si post interrogationem aliud acceperit, nihil prod-
erit, quamuis eadem die spopondisset. Si hominem stipulatus sim et ego de alio sensero, 1.1
tu de alio, nihil acti erit: nam stipulatio ex utriusque consensu perficitur. Cum ita sti- 2.1
pulatus sum 'Ephesi dari?' inest tempus: quod autem accipi debeat, quaeritur. et magis
est, ut totam eam rem ad iudicem, id est ad uirum bonum remittamus, qui aestimet,
quanto tempore diligens pater familias conficere possit, quod facturum se promiserit, ut
qui Ephesi daturum se spoponderit, neque duplomate diebus ac noctibus et omni tem- 5
pestate contempta iter continuar<e> cogatur neque tam delicate progredi debeat, ut repre-
hensione dignus appareat, sed habita ratione temporis aetatis sexus ualetudinis, cum id
agat, ut mature perueniat, id est eodem tempore, quo plerique eiusdem condicionis homines
solent peruenire. eoque transacto, quamuis Romae remanserit nec possit Ephesi pecuniam
dare, nihilo minus ei recte condicetur, uel quia per ipsum steterit, quo minus Ephesi daret, 10
uel quoniam per alium Ephesi possit dari uel quia ubique potest soluere: nam et quod
in diem debetur, ante solui potest, licet peti non potest. quod si duplomate usus aut felici
nauigatione maturius quam quisque peruenerit Ephesum, confestim obligatus est, quia in
eo, quod tempore atque facto finitum est, nullus est coniecturae locus. Item qui insulam 3.1
fieri spopondit, non utique conquisitis undique fabris et plurimis operis adhibitis festinare
debet nec rursus utroque aut altero contentus esse, sed modus adhibendus est secundum
rationem diligentis aedificatoris et temporum locorumque. item si non inchoetur opus, id
tantum aestimetur, quod in illo interuallo effici potuit. transactoque tempore, quo insulam 5
consummare oportuerit, si postea aedificetur, liberetur reus, sicut liberatur, qui se datu-
rum spopondit, si quandoque tradit. Illud inspiciendum est, an qui centum dari promisit 4.1
confestim teneatur an uero cesset obligatio, donec pecuniam conferre possit. quid ergo,
si neque domi habet neque inueniat creditorem? sed haec recedunt ab impedimento na-
turali et respiciunt ad facultatem dandi. est autem facultas personae commodum incom-
modumque, non rerum quae promittuntur. et alioquin si quis Stichum dari spoponderit, 5
quaeremus, ubi sit Stichus: aut si non multum referre uideatur 'Ephesi daturum se', an,
quod Ephesi sit, cum ipse Romae sit, dare spondeat: nam hoc quoque ad facultatem
dandi pertinet, quia in pecunia et in Sticho illud commune est, quod promissor in prae-
sentia dare non potest. et generaliter causa difficultatis ad incommodum promissoris, non
ad impedimentum stipulatoris pertinet, ne incipiat dici eum quoque dare non posse, qui 10
alienum seruum, quem dominus non uendat, dare promiserit. Si ab eo stipulatus sim, 5.1
qui efficere non possit, cum alio possibile sit, iure factam obligationem Sabinus scribit.
Cum quis sub hac condicione stipulatus sit, si rem sacram aut religiosam Titius uendi- 6.1
derit uel forum aut basilicam et huiusmodi res, quae publicis usibus in perpetuum relictae
sint: ubi omnino condicio iure impleri non potest uel id facere ei non liceat, nullius mo-
menti fore stipulationem, proinde ac si ea condicio, quae natura impossibilis est, inserta
esset. nec ad rem pertinet, quod ius mutari potest et id, quod nunc impossibile est, 5
postea possibile fieri: non enim secundum futuri temporis ius, sed secundum praesentis
aestimari debet stipulatio. Si ut aliquid fiat stipulemur, et usitatius et elegantius esse 7.1
Labeo ait sic subici poenam: 'si ita factum non erit': at cum quid ne fiat stipulemur,
tunc hoc modo: 'si aduersus ea factum erit': et cum alia fieri, alia non fieri coniuncte
stipulemur, sic comprehendendum: 'si non feceris, si quid aduersus ea feceris'. Praeterea 8.1
sciendum est, quod dari stipulemur, non posse nos uni ex heredibus adquiri, sed necesse
esse omnibus adquiri: at cum quid fieri stipulemur, etiam unius personam recte com-
prehendi.
  Idem libro quarto stipulationum. Eum, qui certarum nundinarum diebus 138.pr.1
dari stipuletur, primo die petere posse Sabinus ait: Proculus autem et ceteri diuersae scho-
lae auctores, quamdiu uel exiguum tempus ex nundinarum spatio superesset, peti posse
existimant. sed ego cum Proculo sentio. Cum pure stipulatus sum illud aut illud dari, 1.1
licebit tibi, quotiens uoles, mutare uoluntatem in eo quod praestaturus sis, quia diuersa
causa est uoluntatis expressae et eius quae inest.
  Idem libro sexto stipulationum. Cum ex causa duplae stipulationis aliquid 139.pr.1
intendimus, uenditoris heredes in solidum omnes conueniendi sunt omnesque debent sub-
sistere, et quolibet eorum defugiente ceteris subsistere nihil prodest, quia in solidum de-
fendenda est uenditio, cuius indiuisa natura est. sed cum uno defugiente omnes defugisse
uideantur ideoque omnes teneantur, unicuique pro parte hereditaria praestatio incumbit. 5
  Paulus libro tertio ad Neratium. Pluribus rebus praepositis, ita stipulatio 140.pr.1
facta est: 'ea omnia, quae supra scripta sunt, dari?' propius est, ut tot stipulationes, quot
res sint. De hac stipulatione: 'annua bima trima die id argentum quaque die dari?' 1.1
apud ueteres uarium fuit. Paulus: sed uerius et hic tres esse trium summarum stipula-
tiones. Etsi placeat extingui obligationem, si in eum casum inciderit, a quo incipere non 2.1
potest, non tamen hoc in omnibus uerum est. ecce stipulari uiam iter actum ad fundum
communem socius non potest, et tamen si is, qui stipulatus fuerat, duos heredes rel<i>querit,
non extinguitur stipulatio. et per partem dominorum seruitus adquiri non potest, adqui-
sita tamen conseruatur et per partem domini: hoc euenit, si pars praedii seruientis uel 5
cui seruitur alterius domini esse coeperit.
  Gaius libro secundo de uerborum obligationibus. Si seruus aut filius fami- 141.pr.1
lias ita stipulatus sit: 'illam rem aut illam, utram ego uelim?', non pater dominusue, sed
filius seruusue destinare de alterutra debet. Extranei quoque persona si comprehensa 1.1
fuerit, ueluti hoc modo: 'utram earum Titius elegerit', non aliter stipulator alterutrius pe-
tendae facultatem habet, quam si Titius elegerit. Pupillus licet ex quo fari coeperit, recte 2.1
stipulari potest, tamen, si in parentis potestate est, ne auctore quidem patre obligatur:
pubes uero, qui in potestate est, proinde ac si pater familias obligari solet. quod autem
in pupillo dicimus, idem et in filia familias impubere dicendum est. Si ita fuero stipulatus 3.1
'mihi aut Titio?' et tu mihi daturum te spondeas, secundum omnium opinionem ad inter-
rogatum te respondere, quia constat mihi soli adquiri obligationem, Titio autem dumtaxat
recte soluitur. Si inter eos, qui Romae sunt, talis fiat stipulatio: 'hodie Carthagine dare 4.1
spondes?', quidam putant non semper uideri impossibilem causam stipulationi contineri,
quia possit contingere, ut tam stipulator quam promissor ante aliquod tempus suo quisque
dispensatori notum fecerit in eum diem futuram stipulationem ac demandasset promissor
quidem suo dispensatori, ut daret, stipulator autem suo, ut acciperet: quod si ita factum 5
fuerit, poterit ualere stipulatio. Cum 'mihi aut Titio' stipulor, dicitur aliam quidem rem 5.1
in personam meam, aliam in Titii designari non posse, ueluti 'mihi decem aut Titio ho-
minem': si uero Titio ea res soluta sit, quae in eius persona designata fuerit, licet ipso
iure non liberetur promissor, per exceptionem tamen defendi possit. Tempora uero di- 6.1
uersa designari posse, ueluti 'mihi kalendis Ianuariis aut Titio kalendis Februariis?' immo
etiam c<i>teriorem diem in Titii personam conferri posse, ueluti 'mihi kalendis Februariis,
Titio kalendis Ianuariis?' quo casu talem esse stipulationem intellegemus: 'si Titio kalendis
Ianuariis non dederis, mihi kalendis Februariis dare spondes?' Sed rursus mihi quidem 7.1
pure aut Titio sub condicione stipulari possum. contra uero si mihi sub condicione aut
Titio pure, inutilis erit tota stipulatio, nisi in meam personam condicio extiterit, scilicet
quia, nisi quod ad me uim acceperit obligatio, adiectio nihil potest ualere. hoc tamen ita
demum tractari potest, si euidenter apparet pure Titii persona adiecta: alioquin cum ita 5
stipulor: 'si nauis ex Africa uenerit, mihi aut Titio dari spondes?' Titii quoque persona
sub eadem condicione adici uidetur. Ex hoc apparet, si diuersa condicio in meam per- 8.1
sonam, diuersa in Titii posita sit nec in meam personam extiterit condicio, totam stipu-
lationem nullius momenti futuram: exstante uero mea condicione, si quidem Titii quoque
condicio extiterit, poterit uel Titio solui: si uero in illius persona defecerit, quasi non
adiectus habebitur. Ex his omnibus apparet, licet alterius persona non recte adiciatur, 9.1
non ideo minus in nostra persona utiliter procedere stipulationem.