DE STIPULATIONE SERUORUM
  Iulianus libro quinquagensimo secundo digestorum. Cum seruus stipuletur, 45.3.1.pr.1
nihil interest, sibi an domino an uero sine alterutra eorum adiectione dari stipuletur. Si 1.1
seruus tuus, qui mihi bona fide seruiebat, peculium habuerit, quod ad te pertineat, et ego
ex eo pecuniam Titio credidero, nummi tui manebunt, stipulando autem mihi seruus ean-
dem pecuniam nihil aget: uindicando ergo eam pecuniam tu consequi poteris. Si seruus 2.1
communis meus et tuus ex peculio, quod ad te solum pertinebat, mutuam pecuniam dederit,
obligationem tibi adquiret et, si eandem mihi nominatim stipulatus fuerit, debitorem a te
non liberabit, sed uterque nostrum habebit actionem, ego ex stipulatu, tu quod pecunia
tua numerata sit: debitor tamen me doli mali exceptione summouere poterit. Quod seruus 3.1
meus meo seruo dari stipulatur, id perinde haberi debet, ac si mihi stipuletur: item quod
tuo seruo stipulatur, perinde ac si tibi stipulatus esset, ut altera stipulatio obligationem
pariat, altera nullius momenti sit. Communis seruus duorum seruorum personam sustinet. 4.1
idcirco si proprius meus seruus communi meo et tuo seruo stipulatus fuerit, idem iuris erit
in hac una conceptione uerborum, quod futurum esset, si separatim duae stipulationes con-
ceptae fuissent, altera in personam mei serui, altera in personam tui serui: neque existi-
mare debemus partem dimidiam tantum mihi adquiri, partem nullius esse momenti, quia 5
persona serui communis eius condicionis est, ut in eo, quod alter ex dominis potest ad-
quirere, alter non potest, perinde habeatur, ac si eius solius esset, cui adquirendi facul-
tatem habeat. Si fructuarius seruus stipulatus esset fructuario aut proprietario, si quidem 5.1
ex re fructuarii stipulatus esset, inutilis est stipulatio, quia utrique ex re fructuarii actio-
nem adquirere potuisset: sed si aliud stipulatus fuisset, proprietarium petere
posse, et, si promissor fructuario soluisset, liberatur. Cum seruus communis Titii et Maeuii 6.1
stipulatur in hunc modum: 'decem kalendis Titio dare spondes? si decem kalendis Titio
non dederis, tunc Maeuio uiginti dare spondes?' duae stipulationes esse uidentur, sed si
kalendis decem data non fuerint, uterque dominus ex stipulatu agere poterit, sed in se-
cunda obligatione Maeuio commissa Titius exceptione doli summouebitur. 5
  Ulpianus libro quarto ad Sabinum. Seruus communis ipse sibi stipulari non 2.pr.1
potest, quamuis constaret eum se stipulari domino posse: non enim se domino adquirit,
sed de se obligationem.
  Idem libro quinto ad Sabinum. Si seruus rei publicae uel municipii uel co- 3.pr.1
loniae stipuletur, puto ualere stipulationem.
  Idem libro uicensimo primo ad Sabinum. Si seruus communis sibi et uni ex 4.pr.1
dominis stipuletur, perinde est, ac si omnibus dominis et uni ex his stipuletur, ueluti Titio
et Maeuio, et Titio: et probabile est, ut Titio dodrans, Maeuio quadrans debeatur.
  Idem libro quadragensimo octauo ad Sabinum. Seruus communis sic omnium 5.pr.1
est non quasi singulorum totus, sed pro partibus utique indiuisis, ut intellectu magis partes
habeant quam corpore: et ideo si quid stipulatur uel quaqua alia ratione adquirit, omnibus
adquirit pro parte, qua dominium in eo habent. licet autem ei et nominatim alicui ex do-
minis stipulari uel traditam rem accipere, ut ei soli adquirat. sed si non nominatim do- 5
mino stipuletur, sed iussu unius dominorum, hoc iure utimur, ut soli ei adquirat, cuius
iussu stipulatus est.
  Pomponius libro uicensimo sexto ad Sabinum. Ofilius recte dicebat et per 6.pr.1
traditionem accipiendo uel deponendo commodandoque posse soli ei adquiri, qui iussit: quae
sententia et Cassii et Sabini dicitur.
  Ulpianus libro quadragesimo octauo ad Sabinum. Proinde et si quattuor 7.pr.1
forte dominos habuerit et duorum iussu stipulatus sit, his solis adquiret qui iusserunt,
magisque est, ut non aequaliter, sed pro portione dominica totum eis adquiratur. idem
puto et si nominatim eis stipulatus esse proponatur: nam et si omnium iussu stipulatus
sit uel omnibus nominatim, non dubitaremus omnibus pro dominicis eum portionibus, 5
non pro uirilibus adquirere. Si seruus communis ab uno ex sociis stipulatus sit, si qui- 1.1
dem nominatim alteri socio, ei soli debetur: sin autem sine ulla adiectione pure stipu-
latus sit, reliquas partes i<s> seruus ceteris sociis praeter eam partem, ex qua promissor
dominus esset, adquiret. sed si iussu unius socii stipulatus est, idem iuris est, quod
esset, si eidem illi socio nominatim dari stipulatus esset. interdum etiamsi neque iussu 5
neque nominatim alteri ex dominis stipularetur, ei tamen soli adquirere eum Iuliano pla-
cuit: ut puta si quid forte stipuletur, quod utrique adquiri non potest. ueluti seruitutem
ad fundum Cornelianum stipulatus est, qui fundus Sempronii erat alterius ex dominis: ei
soli adquirit.
  Gaius libro singulari de casibus. Item si alter ex dominis uxorem ducturus 8.pr.1
sit et huic seruo dos promittatur.
  Ulpianus libro quadragesimo octauo ad Sabinum. Item si seruus duorum 9.pr.1
Titii et Maeuii hominem, qui Titii erat, stipulatus fuerit, ei soli adquirit, cuius non fuit.
sed si stipulatus sit Stichum sibi et 'Maeuio et Titio dari spondes?', totum eum Maeuio
adquirit: quod enim alteri ex dominis adquirere non potest, id ad eum, qui ad obligatio-
nem admittitur, pertinet. Si, cum duos dominos seruus haberet, stipulatus fuerit illi aut 1.1
illi dominis suis, quaesitum est, an consistat stipulatio. Cassius inutilem esse stipulationem
scripsit et Iulianus Cassii sententiam probat eoque iure utimur.
  Iulianus libro quinquagensimo secundo digestorum. Sed et si ita stipuletur: 10.pr.1
'Titio decem aut Maeuio fundum dare spondes?', quia incertum est, utri eorum adquisierit
actionem, idcirco inutilis stipulatio existimanda est.
  Ulpianus libro quadragensimo octauo ad Sabinum. Sed si sibi aut Primo 11.pr.1
aut Secundo dominis suis stipulatus sit, et hic tantundem erit probandum, quod Iulianus,
inutilem esse stipulationem. sed utrum adiectio inutilis est aut tota stipulatio utilis non
est? puto adiectionem solam esse inutilem: eo enim quod ait 'mihi' omnibus adquisiit ex
stipulatu actionem. an ergo in ceterorum persona solutio locum habeat exemplo extraneae 5
personae? et puto uel solui eis posse, quemadmodum cum ego mihi aut Titio stipuler.
cur ergo cum Primo aut Secundo dominis stipulatio non constitit nec solutio est? illa ratio
est, quia non inuenimus, in cuius persona stipulatio constitit, in cuius solutio.
  Paulus libro decimo quaestionum. Nam cum uterque obligationis capax sit, non in- 12.pr.1
uenimus, quis adiectus sit, quia non est, qui petere possit.
  Ulpianus libro quadragensimo octauo ad Sabinum. Cum enim stipulatur 13.pr.1
domino aut extraneo seruus, utrumque consist<e>t et in domini persona stipulatio et in ex-
tranei solutio: at hic τὸ ἰϲάζον corrumpit stipulationem et solutionem.
  Iulianus libro tertio ad Urseium Ferocem. Seruus meus cum apud furem 14.pr.1
esset, furi dari stipulatus est: negat furi deberi Sabinus, quia eo tempore, quo stipulatus
est, ei non seruiret: sed nec ego ex ea stipulatione agere potero. sed si detracta furis
persona stipulatus est, mihi quidem adquiritur actio, sed furi nec mandati nec alia actio
aduersus me dari debet. 5
  Florentinus libro octauo institutionum. Siue mihi siue sibi siue 15.pr.1
conseruo suo siue inpersonaliter dari seruus meus stipuletur, mihi adquiret.
  Paulus libro quarto regularum. Seruus hereditarius futuro heredi nomina- 16.pr.1
tim dari stipulatus nihil agit, quia stipulationis tempore heres dominus eius non fuit.
  Pomponius libro nono ad Sabinum. Si communis seruus meus et tuus uiam 17.pr.1
uel iter uel actum stipuletur sine adiectione nominis nostri, cum ego solus fundum uici-
num habeam, soli mihi eam adquirit: quod et si tu fundum habeas, mihi quoque in soli-
dum seruitus adquiritur.
  Papinianus libro uicensimo septimo quaestionum. Si seruus communis Maeuii 18.pr.1
et castrensis peculii defuncto filio familias milite, antequam adeat institutus hereditatem,
stipuletur, socio, qui solus interim dominus inuenitur, tota stipulatio quaeretur, quoniam
partem non facit hereditas eius quae nondum est. non enim, si quis heredem existere
filio familias dixerit, statim et hereditatem eius iam esse consequens erit, cum beneficium 5
principalium constitutionum in eo locum habet, ut filius familias de peculio testari possit:
quod priuilegium cessat, priusquam testamentum aditione fuerit confirmatum. Si seruus 1.1
Titii et Maeuii partem, quae Maeuii est, sibi dari stipuletur, nulla stipulatio est, cum, si
Titio dari stipulatus fuisset, Titio adquireretur. quod si simpliciter concepta est stipulatio,
ueluti: 'partem <e>am, quae Maeuii est, dare spondes?' non adiecto 'mihi', prope est, ut, quia
sine uitio concepta est stipulatio, sequatur eius personam, cuius potest. Seruus capto do- 2.1
mino ab hostibus domino dari stipulatus est. quamuis quae simpliciter stipulatur uel ab
alio accepit, etiam ad heredem captiui pertinent aliudque sit iuris in persona filii, quia nec
tunc fuit in potestate, cum stipularetur, nec postea deprehenditur (ut seruus) in hereditat<e>,
tamen in proposito potest quaeri, num ex hac stipulatione nih<i>l adquisitum heredi uidetur, 5
quomodo si seruus hereditarius defuncto aut etiam heredi futuro stipulatus fuisset. sed in
hac specie seruus filio exaequabitur: nam et si filius captiui patri suo stipulatus fuerit
dari, res i<n> pendenti erit et si pater apud hostes decesserit, nullius momenti uidebitur
fuisse stipulatio, quoniam alii, non sibi stipulatus est. Cum seruus fructuarius operas 3.1
suas locasset et eo nomine pecuniam in annos singulos dari stipulatus esset, finito fructu
domino residui temporis adquiri stipulationem Iulianus scriptum rel<i>quit. quae sententia
mihi uidetur firmissima ratione subnixa: nam si in annos forte quinque locatio facta sit,
quoniam incertum est, fructus in quem diem duraturus sit, singulorum annorum initio cuius- 5
que anni pecunia fructuario quaereretur: secundum quae non transit ad alterum stipulatio,
sed unicuique tantum adquiritur, quantum ratio iuris permittit. nam et cum idem seruus
ita stipuletur: 'quantam pecuniam tibi intra illum diem dedero, tantam dari spondes?' i<n>
pendenti est, quis ex stipulatu sit habiturus actionem: si enim ex re fructuarii uel operis
suis pecuniam dedero, fructuario, si uero aliunde, domino stipulatio quaeretur. 10
  Scaeuola libro tertio decimo quaestionum. 19.pr.1
Si alienus seruus duobus bonae fidei seruiens ex unius eorum re adquirat, ratio facit, ut
ei ex cuius re adquisiit id totum ei adquirat, siue ei soli siue quasi duobus seruiat: nam
et in ueris dominis quotiens utrique adquiritur, totiens partes adquiri: ceterum si alii non
adquiratur, alium solidum habiturum. igitur eadem ratio erit et in proposito, ut hic seruus 5
alienus, qui mihi et tibi bona fide seruit, mihi solidum ex re mea adquirat, quia tibi non
potest adquiri, quia non sit ex re tua.
  Paulus libro quinto decimo quaestionum. Liber homo bona fide mihi seruit: 20.pr.1
stipulatur ex re mea uel ex operis suis Stichum, qui ipsius est: magis est, ut mihi ad-
quirat, quia et si seruus esset meus, adquireret mihi: nec enim illud dici debet, quasi ille
quoque in peculio eius esset. sed si ex re mea Stichum, qui meus est, stipulatur, sibi
adquiret. Apud Labeonem ita scriptum est: filium et filiam in sua potestate pater in- 1.1
testatus rel<i>quit: filia eo animo fuit semper, ut existimaret nihil ad se ex hereditate patris
pertinere: deinde frater eius filiam procreauit et eam infantem rel<i>quit: tutores seruo auito
eius imperauerunt, ut ab eo, cui res aui hereditatis uendiderunt, stipularetur, quanta pe-
cunia ad eum peruenisset: ex ea stipulatio<ne> quid pupillae adquisitum sit, peto rescribas. 5
Paulus: est quidem uerum bona fide possessum seruum ex re eius cui seruit stipulantem
possessori adquirere: sed si res, quae ex hereditate aui communes fuerunt, in uenditionem
hereditatis uenerunt, non uidetur ex re pupillae totum pretium stipulari ideoque utrisque
adquirit.
  Uenuleius libro primo stipulationum. Si seruus communis ita stipuletur: 21.pr.1
'kalendis Ianuariis decem Titio aut Maeuio dominis, uter eorum tunc uiuet, dare spondes?',
inutilem esse stipulationem Iulianus scribit, quia non possit i<n> pendenti esse stipulatio nec
apparere, utri eorum sit adquisitum.
  Neratius libro secundo responsorum. Seruum fructuarium ex re domini 22.pr.1
inutiliter fructuario stipulari, domino ex re fructuarii utiliter stipulari.
  Paulus libro nono ad Plautium. Eadem de eo dicenda sunt, cui usus le- 23.pr.1
gatus est.
  Neratius libro secundo responsorum. Et si duorum usus fructus sit, quod 24.pr.1
ex operis suis alteri eorum stipulatus sit, pro ea dumtaxat parte, ex qua usus fructus eius
sit, adquiri.
  Uenuleius libro duodecimo stipulationum. Si seruus hereditarius stipulatus 25.pr.1
fuerit et fideiussores acceperit posteaque adita fuerit hereditas, dubitatur, utrum ex die
interpositae stipulationis tempus cedat an ex adita hereditate: item si seruus eius, qui apud
hostes sit, fideiussores acceperit. et Cassius existimat tempus ex eo computandum, ex quo
agi cum eis potuerit, id est ex quo adeatur hereditas aut postliminio dominus reuertatur. 5
  Paulus libro primo manualium. Usus fructus sine persona esse non 26.pr.1
potest et ideo seruus hereditarius inutiliter usum fructum stipulatur. legari autem ei posse
usum fructum dicitur, quia dies eius non cedit statim: stipulatio autem pura suspendi
non potest. quid ergo, si sub condicione stipuletur? nec hoc casu ualeat stipulatio, quia
ex praesenti uires accipit stipulatio, quamuis petitio ex ea suspensa sit. 5
  Idem libro secundo manualium. Seruus communis siue emat siue stipuletur, 27.pr.1
quamuis pecunia ex peculio detur, quod alterum ex dominis sequitur, utrique tamen ad-
quirit. diuersa causa est fructuarii serui.
  Gaius libro tertio de uerborum obligationibus. Si ex re domini domino 28.pr.1
aut fructuario seruus stipulatus fuerit, domino quidem adquiri obligationem Iulianus scrip-
sit, solui autem fructuario posse, quasi quolibet adiecto. Si seruus com- 1.1
munis ex re unius stipulatus erit, magis placuit utrique adquiri, sed eum, cuius ex re facta
est stipulatio, cum socio communi diuidundo aut societatis iudicium de parte reciperanda
recte acturum: idemque esse dicendum et si ex operis suis alteri ex dominis seruus ad-
quirit. Si ipsi domini singuli eadem decem seruo communi dari fuerint stipulati et semel 2.1
responsum secutum fuerit, duo rei stipulandi erunt, cum placeat dominum seruo dari sti-
pulari posse. Sicuti uni nominatim stipulando ei soli adquirit, ita placet et si rem emat 3.1
nomine unius ex dominis, ei soli seruum adquirere. item si credat pecuniam, ut uni ex
dominis solueretur, uel quodlibet aliud negotium gerat, posse eum nominatim exprimere,
ut uni ex dominis restituatur aut soluatur. Illud quaesitum est, an heredi futuro seruus 4.1
hereditarius stipulari possit. Proculus negauit, quia is eo tempore extraneus est. Cassius
respondit posse, quia qui postea heres extiterit, uideretur ex mortis tempore defuncto
successisse: quae ratio illo argumento commendatur, quod heredis familia ex mortis tem-
pore funesta facta intellegitur, licet post aliquod tempus heres extiterit: manifestum igitur 5
est serui stipulationem ei adquiri.
  Paulus libro septuagensimo secundo ad edictum. Si communis seruus sic 29.pr.1
stipulatus sit: 'decem illi domino, eadem decem alteri dare spondes?', dicemus duos reos
esse stipulandi.
  Idem libro primo ad Plautium. Seruus alienus alii nominatim stipulando 30.pr.1
non adquirit domino.
  Idem libro octauo ad Plautium. Si iussu fructuarii aut bonae fidei pos- 31.pr.1
sessoris seruus stipuletur, ex quibus causis non solet iis adquiri, domino adquirit. non
idem dicetur, si nomen ipsorum in stipulatione positum sit.
  Idem libro nono ad Plautium. Si, cum duorum usus fructus esset in seruo, 32.pr.1
et is seruus uni nominatim stipulatus sit ex ea re, quae ad utrosque pertinet, Sabinus
ait, quoniam soli obligatus esset, uidendum esse, quemadmodum alter usuarius partem
suam recipere possit, quoniam inter eos nulla communio iuris esset. sed uerius est util<i>
communi diuidundo iudicio inter eos agi posse. 5
  Idem libro quarto decimo ad Plautium. Si liber homo uel alienus qui bona 33.pr.1
fide seruit ex re alterius iussu possessoris stipuletur, Iulianus ait liberum quidem sibi ad-
quirere, seruum uero domino, quia iussum domino cohaereat. Si duo rei stipulandi usum 1.1
fructum in seruo habeant uel quibus bona fide seruiebat et iussu unius a debitore stipu-
letur, ei soli adquirit.
  Iauolenus libro secundo ad Plauti<um>. Si seruus testamento manumissus, 34.pr.1
cum se liberum esse ignoraret et in causa hereditaria maneret, pecuniam heredi stipulatus
est, nihil debebitur heredibus, si modo scierint eum testamento manumissum, quia non
potest uideri iustam seruitutem seruisse iis, qui illum liberum esse non ignorabant. distat
ista causa eius, qui liber emptus bona fide seruit, quia in eo et ipsius et emptoris existi- 5
matio consentit: ceterum is, qui scit hominem liberum esse, quamuis ille condicionem suam
ignoret, ne possidere quidem eum potest uideri.
  Modestinus libro septimo regularum. Seruus hereditarius et heredi futuro 35.pr.1
et hereditati recte stipulatur.
  Iauolenus libro quarto decimo epistularum. Quod seruus stipulatus est, 36.pr.1
quem dominus pro derelicto habebat, nullius est momenti, quia qui pro derelicto rem
habet, omnimodo a se reiecit nec potest eius operibus uti, quem eo iure ad se pertinere
noluit. quod si ab alio adprehensus est, stipulatione ei adquirere poterit: nam et haec
genere quodam donatio est. inter hereditarium enim seruum et eum, qui pro derelicto 5
habetur, plurimum interest, quoniam alter hereditatis iure retinetur, nec potest relictus
uideri qui uniuerso hereditatis iure continetur, alter uoluntate domini derelictus non potest
uideri ad usum eius pertinere, a quo relictus est.
  Pomponius libro tertio ad Quintum Mucium. Si communis seruus ita stipu- 37.pr.1
laretur: 'Lucio Titio et Gaio Seio dari spondes?', qui sunt domini illius, pro uirilibus par-
tibus eis ex stipulatione debetur: si uero ita: 'dominis meis dare spondes?', pro parte,
qua domini essent: si uero ita: 'Lucio Titio et Gaio Seio dominis meis dare spondes?',
dubitaretur, utrumne uiriles partes an pro dominica portione eis deberetur. et interesset, 5
quid cuius demonstrandi gratia esset adiectum et quae pars eius stipulationis principalem
causam haberet: sed cum ad nomina prius decursum est, rationabilius esse uidetur pro
uirili parte stipulationem eis adquiri, quod dominorum uocabula pro demonstratione ha-
beantur.
  Idem libro quinto ad Quintum Mucium. Si seruus meus a liberto meo 38.pr.1
'operas sibi dari' stipuletur, inutilem stipulationem esse Celsus scribit: aliter atque si non
adiecto hoc uerbo 'sibi' stipulatus fuerit.
  Idem libro uicensimo secundo ad Quintum Mucium. Cum seruus, in quo 39.pr.1
usum fructum habemus, proprietatis domino ex re fructuarii uel ex operis eius nominatim
stipuletur, adquiritur domino proprietatis: sed qua actione fructuarius reciperare possit a
domino proprietatis, requirendum est. item si seruus bona fide nobis seruiat et id, quod
nobis adquirere poterit, nominatim domino suo stipulatus fuerit, ei adquiret: sed qua 5
actione id reciperare possumus, quaeremus. et non sine ratione est, quod Gaius noster
dixit, condici id in utroque casu posse domino.
  Idem libro trigensimo tertio ad Quintum Mucium. Quidquid contraxit seruus, 40.pr.1
dum nobis seruit, etiam si stipulationem contulit in alienationem uel manu<mis>sionem suam,
tamen nobis id adquisitum erit, quia potestas eius tunc, cum id contraheret, nostra fuit.
idque est, si filius familias contrahat: namque etiam quod in emancipationis suae tempus
contulerit, nobis debebitur, si tamen dolo malo id fecerit. 5