LIBER QUADRAGESIMUS OCTAUUS
|
|
DE PUBLICIS IUDICIIS
|
|
Macer libro primo de publicis iudiciis. Non omnia iudicia, in quibus cri-
|
48.1.1.pr.1
|
men uertitur, et publica sunt, sed ea tantum, quae ex legibus iudiciorum publicorum ue-
|
|
niunt, ut Iulia maiestatis, Iulia de adulteriis, Cornelia de sicariis et ueneficis, Pompeia
|
|
parricidii, Iulia peculatus, Cornelia de testamentis, Iulia de ui priuata, Iulia de ui publica,
|
|
Iulia ambitus, Iulia repetundarum, Iulia de annona.
|
5
|
Paulus libro quinto decimo ad edictum praetoris. Publicorum iudiciorum
|
2.pr.1
|
quaedam capitalia sunt, quaedam non capitalia. capitalia sunt, ex quibus poena mors aut
|
|
exilium est, hoc est aquae et ignis interdictio: per has enim poenas eximitur caput de
|
|
ciuitate. nam cetera non exilia, sed relegationes proprie dicuntur: tunc enim ciuitas reti-
|
|
netur, non capitalia sunt, ex quibus pecuniaria aut in corpus aliqua coercitio poena est.
|
5
|
Ulpianus libro trigensimo quinto ad Sabinum. Publica accusatio reo uel
|
3.pr.1
|
rea ante defunctis permittitur.
|
|
Paulus libro trigensimo septimo ad edictum. Interdum euenit, ut praeiu-
|
4.pr.1
|
dicium iudicio publico fiat, sicut in actione legis Aquiliae et furti et ui bonorum rapto-
|
|
rum et interdicto unde ui et de tabulis testamenti exhibendis: nam in his de re familiari
|
|
agitur.
|
|
Ulpianus libro octauo disputationum. Is qui reus factus est purgare se
|
5.pr.1
|
debet nec ante potest accusare, quam fuerit excusatus: constitutionibus enim obseruatur,
|
|
ut non relatione criminum, sed innocentia reus purgetur. Illud incertum est, utrum ita
|
1.1
|
demum accusare potest, si fuerit liberatus, an et si poenam subierit: est enim constitutum
|
|
ab imperatore nostro et diuo patre eius post damnationem accusationem quem inchoare
|
|
non posse. sed hoc puto ad eos demum pertinere, qui uel ciuitatem uel libertatem ami-
|
|
serunt. Inchoatas plane delationes ante damnationem implere eis et post damnationem
|
2.1
|
permissum est.
|
|
Marcianus libro quarto decimo institutionum. Defuncto eo, qui reus fuit
|
6.pr.1
|
criminis, et poena extincta in quacumque causa criminis extincti debet is cognoscere,
|
|
cuius de pecuniaria re cognitio est.
|
|
Macer libro secundo iudiciorum publicorum. Infamem non ex omni crimine
|
7.pr.1
|
sententia facit, sed ex eo, quod iudicii publici causam habuit. itaque ex eo crimine, quod
|
|
iudicii publici non fuit, damnatum infamia non sequetur, nisi id crimen ex ea actione fuit,
|
|
quae etiam in priuato iudicio infamiam condemnato inportat, ueluti furti, ui bonorum
|
|
raptorum, iniuriarum.
|
5
|
Paulus libro singulari de iudiciis publicis. Ordo exercendorum publicorum
|
8.pr.1
|
capitalium in usu esse desiit, durante tamen poena legum, cum extra ordinem crimina
|
|
probantur.
|
|
Marcianus libro primo de iudiciis publicis. Sciendum est, si in capitali
|
9.pr.1
|
causa suum seruum reum crimine factum quis non defenderit, non eum pro derelicto ha-
|
|
beri, et ideo, si absolutus fuerit, non liberum fieri, sed manere domini.
|
|
Papinianus libro secundo definitionum. Inter accusatorem et reum cogni-
|
10.pr.1
|
tione suscepta excusatio pro absente iustis rationibus admittitur: nec per triduum per sin-
|
|
gulos dies ter citatus reus damnetur uel de accusatoris absentis praesente reo calumnia
|
|
pronuntietur.
|
|
Maecianus libro decimo de iudiciis publicis. Seruus per procuratorem do-
|
11.pr.1
|
mini aeque ac per dominum defendi potest.
|
|
Modestinus libro tertio de poenis. Custodias audituru<s> tam clarissimos
|
12.pr.1
|
uiros quam patronos causarum, si omnes in ciuitate prouinciae quam regit agunt, adhiber<e>
|
|
debet. Et feriatis diebus custodias audiri posse rescriptum est, ita ut innoxios dimittat et
|
1.1
|
nocentes, qui duriorem animaduersionem indigent, differat.
|
|
Papinianus libro quinto decimo responsorum. Accusatore defuncto res ab
|
13.pr.1
|
alio, iudicante praeside prouinciae, peragi potest. Ad crimen iudicii publici persequendum
|
1.1
|
frustra procurator interuenit, multoque magis ad defendendum: sed excusationes absentium
|
|
ex senatus consulto iudicibus allegantur et, si iustam rationem habeant, sententia differtur.
|
|
Idem libro sexto decimo responsorum. Generi seruis a socero ueneficii ac-
|
14.pr.1
|
cusatis praeses prouinciae patrem calumniam intulisse pronuntiauerat. inter infames patrem
|
|
defunctae non habendum respondi, quoniam et si publicum iudicium inter liberos de morte
|
|
filiae constitisset, citra periculum pater uindicaretur.
|
|