AD LEGEM IULIAM DE ADULTERIIS COERCENDIS
  Ulpianus libro primo de adulteriis. Haec lex lata est a diuo Augusto. 48.5.1.pr.1
  Idem libro octauo disputationum. Ex lege Iulia seruatur, ut, cui necesse 2.1.1
est ab adultero incipere, quia mulier ante denuntiationem nupsit, non alias ad mulierem
possit peruenire, nisi reum peregerit. peregisse autem non alias quis uidetur, nisi et con-
demnauerit. Marito iure mariti accusanti illa praescriptio obicitur, si legem prodidisse 1
dicatur ob hoc, quod adgressus accusationem adulterii destitit. Lenocinii quidem crimen 2.1
lege Iulia de adulteris praescriptum est, cum sit in eum maritum poena statuta, qui de
adulterio uxoris suae quid ceperit, item in eum, qui in adulterio deprehensam retinuerit.
Ceterum qui patitur uxorem suam delinquere matrimoniumque suum contemnit quique con- 3.1
taminationi non indignatur, poena adulterum non infligitur. Qui hoc 4.1
dicit lenocinio mariti se fecisse, releuare quidem uult crimen suum, sed non est huiusmodi
compensatio admissa. ideo si maritum uelit reus adulterii lenocinii reum facere, semel de-
latus non audietur. Si publico iudicio maritus uxorem ream faciat, an lenocinii allegatio 5.1
repellat maritum ab accusatione? et putem non repellere: lenocinium igitur mariti ipsum
onerat, non mulierem excusat. Unde quaeri potest, an is, qui de adulterio cognoscit, sta- 6.1
tuere in maritum ob lenocinium possit? et puto posse. nam Claudius Gorgus uir claris-
simus uxorem accusans cum detectus est uxorem in adulterio deprehensam retinuisse, et
sine accusatore lenocinio damnatus est a diuo Seuero. Extraneus autem nequaquam leno- 7.1
cinium obiciens, posteaquam reus factus est, se releuabit, nec maritum poenae subiciet. Si 8.1
simul ad accusationem ueniant maritus et pater mulieris, quem praeferri oporteat, quae-
ritur. et magis est, ut maritus praeferatur: nam et propensiore ira et maiore dolore exe-
cuturum eum accusationem credendum est, in tantum, ut et si pater praeuenerit et libellos
inscriptionum deposuerit, marito non neglegente nec retardante, sed accusationem parante 5
et probationibus instituente atque muniente, ut facilius i<u>dicantibus de adulterio probetur,
idem erit dicendum. Sed et quotiens alii, qui post maritum et patrem accusare possunt, 9.1
ad accusandum prosiliunt, lege expressum est, ut is, cuius de ea re notio est, de iusto
accusatore constitu<a>t.
  Idem libro secundo de adulteris. Nisi igitur pater maritum infame<m> aut 3.pr.1
arguat aut doceat colludere magis cum uxore quam ex animo accusare, postponetur
marito.
  Idem libro octauo disputationum. Si maritus praeuenerit accusareque insti- 4.pr.1
tuerit, tempora non cedunt patri, quo<d> accusationem instituere non potest, sic tamen, ut,
qu<o>ad unus occupet, utrique tempora cedant, ubi uero maritus occupauit, residua tempora
ei, qui occupare non potest, non cedant. quod et in eo dici potest, qui ab adultero uel
adultera coepit: nam aduersus eum, aduersus quem non coepit, desinunt ei tempora cedere. 5
haec in maritis et patribus dicta sunt. Extraneis autem, qui accusare possunt, accusandi 1.1
facultas post maritum et patrem conceditur: nam post sexaginta dies quattuor menses ex-
traneis dantur et ipsi utiles. Si ante extraneus instituerit accusationem, an superuenient<i> 2.1
marito permittatur accusatio, quaeritur. et magis arbitror hoc quoque casu maritum audien-
dum, si non neglegentia praeuentus est. et ideo et si accusatione instituta absoluta sit
mulier extraneo accusante, tamen marito debet permitti restaurare accusationem, si idoneas
causas, allegare possit, quibus impeditus non instituit accusationem. 5
  Iulianus libro octagensimo sexto digestorum. Nuptam mihi adulterii ream 5.pr.1
postulari posse in priore matrimonio commissi dubium non est, cum aperte lege Iulia de
adulteriis coercendis caueatur, si quidem uidua sit, de cuius adulterio agetur, ut accusator
liberum arbitrium habeat, adulterum an adulteram prius accusare malit: si uero nupta sit,
ut prius adulterum peragat, tunc mulierem. 5
  Papinianus libro primo de adulteris. Inter liberas tantum personas adulte- 6.pr.1
rium stuprumue passas lex Iulia locum habet. quod autem ad seruas pertinet, et legis
Aquiliae actio facile tenebit et iniuriarum quoque competit nec erit deneganda praetoria
quoque actio de seruo corrupto: nec propter plures actiones parcendum erit in huiusmodi
crimine reo. Lex stuprum et adulterium promiscue et καταχρηϲτικώτερον appellat. sed 1.1
proprie adulterium in nupta committitur, propter partum ex altero conceptum composito
nomine: stuprum uero in uirginem uiduamue committitur, quod Graeci φθορὰν appellant.
Filius familiae maritus ab eo, qui sui iuris est, in ea lege non separatur. diuus quoque 2.1
Hadrianus Rosiano Gemino rescripsit et inuito patre filium hac lege reum facere. Maritus 3.1
etsi duo reos ex alio crimine habeat, poterit iure uiri tertium accusare, quoniam ea causa
non cedit in numerum ceterarum.
  Marcianus libro decimo institutionum. Qui pupillam suam duxit uxorem 7.pr.1
contra senatus consultum, nec matrimonium est hoc et potest adulterii accusari, qui tutor
uel curator fuit et intra uicensimum sextum annum duxit uxorem non a patre desponsam
uel destinatam uel testamento denominatam.
  In libro secundo de adulteriis Papiniani Marcianus notat. In- 8.pr.1
cesti commune crimen aduersus duos simul intentari potest.
  Idem libro secundo de adulteris. Qui domum suam, ut stuprum adulte- 9.pr.1
riumue cum aliena matre familias uel cum masculo fieret, sciens praebuerit uel quaestum
ex adulterio uxoris suae fecerit: cuiuscumque sit condicionis, quasi adulter punitur. Ap- 1.1
pellatione domus habitationem quoque significari palam est.
  Ulpianus libro quarto de adulteriis. Et si amici quis domum praebuisset, 10.pr.1
tenetur. Sed et si quis in agro balneoue stuprum fieri praebuisset, comprehendi debet. 1.1
Sed et si in domum aliquam soliti fuerint conuenire ad tractandum de adulterio, etsi eo 2.1
loci nihil fuerit admissum, uerum tamen uidetur is domum suam, ut stuprum adulteriumue
committeretur, praebuisse, quia sine colloquio illo adulterium non committeretur.
  Papinianus libro secundo de adulteriis. Mater autem familias significatur 11.pr.1
non tantum nupta, sed etiam uidua. Mulieres quoque hoc capite legis, quod domum prae- 1.1
buerunt uel pro comperto stupro aliquid acceperunt, tenentur. Mulier, quae euitandae 2.1
poenae adulterii gratia lenocinium fecerit aut operas suas in scaenam locauit, adulterii
accusari damnarique ex senatus consulto potest.
  Idem libro singulari de adulteris. Miles, qui cum adultero uxoris suae 12.pr.1
pactus est, solui sacramento deportarique debet. Militem, qui sororis filiam 1.1
in contubernio habuit, licet non in matrimonium, adulterii poena teneri rectius dice-
tur. Ea, quae inter reas adulterii recepta esset, absens defendi non potest. 2.1
Socer cum nurum adulterii accusaturum se libellis praesidi datis testatus fuis- 3.1
set, maluit accusatione desistere et lucrum ex dote magis petere. quaeritur, an huiusmodi
commentum eius admitti existimes. respondit: turpissimo exemplo is, qui nurum suam
accusare instituisset, postea desistere maluit contentus lucrum ex dote retinere tamquam
culpa mulieris dirempto matrimonio: quare non inique repelletur, qui commodum dotis uin- 5
dictae domus suae praeponere non erubuit. Adulterii reum intra quinque annos 4.1
continuos a die criminis admissi defuncta quoque muliere postulari posse palam est.
Quidam accusare uolebat adulterii mulierem et postulabat, ne sibi computarentur dies, quos 5.1
in custodiam fecisset: me hoc admittente exstitit qui mihi contradiceret: cuius opinionem
an tu probes, rogo m<atu>rius mihi scribas. respondit: opinionem tuam et uerba legis et
sententia adiuuant, cui placuit utiles dies accusatori computandos esse, id est quibus potuit
accusationis sollemnia implere. quare sine dubio dies, quibus quis in custodia fuit, extra 5
computationem utilium dierum existimanti tibi constitutos contradici non debuit. Sexaginta 6.1
dies, qui marito accusant<i> utiles computantur, feriatis quoque diebus, si modo facultatem
praesidis adeundi accusator habuit, numerari certum est, quoniam de plano quoque libellus
dari potest. quod priuilegium si amisit, non prohibetur intra ali<o>s quattuor menses que-
rellam suam apud iudicem deferre. Quaerebatur, an iure mariti possit accusare uir eam 7.1
feminam, quae, cum ei desponsa fuisse<t>, alii in matrimonium a patre fuisset tradit<a>. re-
spondit: nouam rem instituere huiusmodi accusatorem existimo, qui adulterii crimen obicere
desiderat propter hoc tantum, quod priori sibi desponsa puella a patre in matrimonium
alii fuerit tradita. 5
Defuncto marito adulterii rea mulier postulatur, 8.1
quae propter 9.1
impuberem filium uult dilationem ab accusatore impetrare: an debeat audiri? respondi:
non uidetur mihi confugere ea mulier ad iustam defensionem, quae aetatem filii praetendit
ad eludendam legitimam accusationem: nam non utique crimen adulterii, quod mulieri
obicitur, infanti praeiudicat, cum possit et illa adultera esse et impubes defunctum patrem 5
habuisse. Uolenti mihi ream adulterii postulare eam, quae post commissum adul- 10.1
terium in eodem matrimonio perseuerauerit, contradictum est. quaero, an iuste responsum
sit. respondit: ignorare non debuisti durante eo matrimonio, in quo adulterium dicitur
esse commissum, non posse mulierem ream adulterii fieri: sed nec adulterum interim ac-
cusar<i> posse. Licet ei mulier, qui in suspicione<m> adulterii incidit, nupsisse di- 11.1
catur, non ante accusari poterit, quam adulter fuerit conuictus: alioquin ad hoc uel maxime
uiri confugient uolentes bene concordatum sequens matrimonium dirimere, ut dicant cum
adultero mulierem nuptias contraxisse. Mulier cum absentem uirum audisset uita functum 12.1
esse, alii se iunxit: mox maritus reuersus est. quaero, quid aduersus eam mulierem sta-
tuendum sit. respondit tam iuris quam facti quaestionem moueri: nam si longo tempore
transacto sine ullius stupri probatione falsis rumoribus inducta, quasi soluta priore uinculo,
legitimis nuptiis secundis iuncta est, quod uerisimile est deceptam eam fuisse nihil uin- 5
dicta dignum uideri potest: quod si ficta mariti mors argumentum faciendis nuptiis pro-
babitur praestitisse, cum hoc facto pudicitia laboretur, uindicar<i> debet pro admissi cri-
minis qualitate. Ream adulterii uxorem duxi: eam damnatam mox repudiaui. quaero, an 13.1
causam discidii praestitisse uideor. respondit: cum per legem Iuliam huiusmodi uxorem
retinere prohibearis, non uideri causam te discidii praestitisse palam est. quare ita ius
tractabitur quasi culpa mulieris facto diuortio.
  Ulpianus libro primo de adulteriis. Haec uerba legis 'ne quis posthac 13.pr.1
stuprum adulterium facito sciens dolo malo' et ad eum, qui suasit, et ad eum, qui stu-
prum uel adulterium intulit, pertinent.
  Idem libro secundo de adulteris. Si uxor non fuerit in adulterio, concubina tamen fuit, 14.pr.1
iure quidem mariti accusare eam non poterit, quae uxor non fuit, iure tamen extranei ac-
cusationem instituere non prohibebitur, si modo ea sit, quae in concubinatu<m> se dando
matronae nomen non amisit, ut puta quae patroni concubina fuit. Plane siue 1.1
iusta uxor fuit siue iniusta, accusationem instituere uir poterit: nam et Sextus Caecilius
ait, haec lex ad omnia matrimonia pertinet, et illud Homericum adfert: nec enim soli,
inquit, Atridae uxores suas amant.
    οὐ μόνοι φιλέουϲ’ ἀλόχουϲ μερόπων ἀνθρώπων 5
    Ἀτρεῖδαι.
Sed et in ea uxore potest maritus adulterium uindicare, quae uolgaris fuerit, quamuis, si 2.1
uidua esset, impune in ea stuprum committeretur. Diui Seuerus et 3.1
Antoninus rescripserunt etiam in sponsa hoc idem uindicandum, quia neque matrimonium
qualecumque nec spem matrimonii uiolare permittitur. Sed et si ea sit mulier, cum qua 4.1
incestum commissum est, uel ea, quae, quamuis uxoris animo haberetur, uxor tamen esse
non potest, dicendum est iure mariti accusare eam non posse, iure extranei posse. Iudex 5.1
adulterii ante oculos habere debet et inquirere, an maritus pudice uiuens mulieri quoque
bonos mores colendi auctor fuerit: periniquum enim uidetur esse, ut pudicitiam uir ab
uxore exigat, quam ipse non exhibeat: quae res potest et uirum damnare, non rem ob
compensationem mutui criminis inter utrosque communicare. Si quis uxorem suam uelit 6.1
accusare dicatque eam adulterium commisisse antequam sibi nuberet, iure uiri accusatio-
nem instituere non poterit, quia non, cum ei nupta est, adulterium commisit. quod et in
concubina dici potest, quam uxorem quis postea habuit, uel in filia familias, cuius con-
iunctioni pater postea concessit. Si quis plane uxorem suam, cum apud hostes esset, 7.1
adulterium commisisse arguat, benignius dicetur posse eum accusare iure uiri: sed ita
demum adulterium maritus uindicabit, si uim hostium passa non est: ceterum quae uim
patitur, non est in ea causa, ut adulterii uel stupri damnetur. Si minor duodecim annis 8.1
in domum deducta adulterium commiserit, mox apud eum aetatem excesserit coeperitque
esse uxor, non poterit iure uiri accusari ex eo adulterio, quod ante aetatem nupta com-
misit, sed uel quasi sponsa poterit accusari ex rescripto diui Seueri, quod supra relatum
est. Sed et si qua repudiata, mox reducta sit non quasi eodem matrimonio durante, sed 9.1
quasi alio interposito, uidendum est, an ex delicto, quod in priore matrimonio admisit, ac-
cusari possit. et puto non posse: aboleuit enim prioris matrimonii delicta reducendo eam.
Idem dicendum est, si stupri uelit accusare eam quam postea duxit uxorem: sero enim 10.1
accusat mores, quos uxorem ducendo probauit.
  Scaeuola libro quarto regularum. Is, cuius ope consilio dolo malo factum 15.pr.1
est, ut uir feminaue in adulterio deprehensi pecunia aliaue qua pactione se redimerent,
eadem poena damnatur, quae constituta est in eos, qui lenocinii crimine damna<n>tur. Si 1.1
uir infamandae uxoris suae causa adulterum subiecerit, ut ipse deprehender<e>t, et uir et
mulier adulterii crimine tenentur ex senatus consulto de ea re facto. Marito primum, uel 2.1
p<a>tri eam filiam quam in potestate habet, intra dies sexaginta diuortii accusare permittitur
nec ulli alii intra id tempus agendi potestas datur: ultra eos dies neutrius uoluntas ex-
spectatur. Iure mariti qui accusant, calumniae periculum non euitant. 3.1
  Ulpianus libro secundo de adulteriis. Si maritus sit in magistratu, potest 16.pr.1
praeueniri a patre: atquin non oportet. et putat Pomponius debere dici, quoad maritus
magistratum gerit, patris quoque accusationem impediendam, ne praeripiatur marito ius,
quod cum eo aequale habet: igitur non cedent <s>exaginta dies patri, cum accusare non
potest. Legis Iuliae de adulteriis capite septimo ita cauetur: 'ne quis inter reos referat 1.1
eum, qui tum sine <d>etrectatione rei publicae causa aberit': neque enim aequum uisum est
absentem rei publicae causa inter reos referri, dum rei publicae operatur Necessario adi- 2.1
citur 'sine detrectatione': ceterum si quis euitandi criminis id egit, ut rei publicae causa
abesset, nihil illi commentum hoc proficiat. Quod si quis praesens sit, uice tamen absentis 3.1
habetur (ut puta qui in uigilibus uel urbanis castris militat), dicendum est deferri hunc
posse: neque enim laborare habet, ut se repraesentet. Et generaliter dicendum est eorum 4.1
demum absentiam excusatam esse, qui in alia prouincia rei publicae causa absunt, quam
in ea in qua deferuntur. proinde si quis in prouincia, in qua agit, adulterium commiserit,
accusari poterit, nisi sit ea persona, quae ad praesidis cognitionem non pertinet. Si nega- 5.1
uerint se pater et maritus accusatur<o>s intra diem sexagensimum, an statim incipiant tem-
pora extraneo cedere? et primus Pomponius putat admitti ad accusationem extraneum
posse statim atque isti negauerint. cui adsentiendum puto: fortius enim dicitur eum, qui
s<e> negauerit acturum, postea non audiendum. Lex Iulia de adulteriis specialiter quosdam 6.1
adulterii accusare prohibet, ut minorem annis uiginti quinque: nec enim uisus est idoneus
accusator, qui nondum robustae aestatis est. quod ita uerum est, si non matrimonii sui
iniuriam exequatur: ceterum si suum matrimonium uindicare uelit, quamuis iure extranei
ad accusationem ueniat, tamen audietur: nec enim ulla praescriptio obicitur suam iniuriam 5
uindicanti. sane si iuuenali facilitate ductus uel etiam feruore aetatis accensus ad accusa-
tionem prosilit, accusanti ei non facile calumniae poena irrogabitur. minorem uiginti quin-
que annis etiam eum accipimus, <qui> uicensimum quintum annum aetatis agit. Praescriptiones, 7.1
quae obici solent accusantibus adulterii, ante solent tractari, quam quis inter reos reci-
piatur: ceterum posteaquam semel receptus est, non potest praescriptionem obicere. Si 8.1
in uiduitate mulier perseuerat, in accusatoris est arbitrio, a quo uelit incipere, utrum ab
adultero an ab adultera. Si quis et adulterum et adulteram simul detulit, nihil agit poterit- 9.1
que, quasi neutrum detulerit, rursus a quo uelit initium facere, quia nihil agit prima de-
latione.
  Ulpianus libro primo de adulteriis. Qui uxori repudium miserit, po<st>ea 17.pr.1
denuntiare, ne Seio nuberet, et, si denuntiauerit, et ab ea incipere potest.
  Idem libro secundo ad legem Iuliam de adulteriis. Denuntiasse qualiter 18.pr.1
accipiamus, utrum ad iudicem an uero simpliciter? ego, etsi non denuntiauit ad iudicem,
sufficere credo, si adulterii se acturum denuntiauerit. Quid ergo, si non quidem denun- 1.1
tiauit, uerum libellos accusatorios dedit, antequam nuberet, eaque, cum id cognouisset,
nupsit, uel ignorans? puto non uideri ei denuntiatum: idcirco non posse accusatorem ab
ea incipere. Quid ergo, si tantum denuntiauit, ne nuberet, sed non addidit, quare, num 2.1
recte nupsisse uideatur? sed melius est illud sequi, ut eius denuntiatio uideatur electio-
nem accusatori reseruare, qui cr<i>men denuntiauit. omnino igitur si fecit adulterii criminis
commemorationem in denuntiatione, etsi iudicem non monstrauit, magis putamus mulierem,
quasi denuntiationem praecesserit, posse accusari. Quid tamen si specialiter, cum quo 3.1
adulterium fecerit, denuntiationi complexus est, mox uelit eam ex alterius persona accu-
sare? magis est, ut non debeat audiri: neque enim crimen quod denuntiauit obicit. Sed 4.1
et si per procuratorem denuntiauerit, puto posse eum accusationem si uelit instituere suf-
ficereque procuratoris denuntiationem. Ergo et si per actores denuntiauerit, id est per 5.1
seruum dominus denuntiauerit, rata erit denuntiatio. Quaeritur, an alius adulteram, alius 6.1
adulterum postulare possit, ut, quamuis ab eodem ambo simul postulari non possint, a
diuersis tamen singuli possint. sed non ab re est hoc probare diuersos accusatores ad-
mitti posse, dum, si ante denuntiationem nupserit, prior mulier accusari non possit.
exspectabit igitur mulier sententiam de adultero latam: si absolutus fuerit, mulier per eum 5
uincet nec ultra accusari potest: si condemnatus fuerit, mulier non est condemnata, sed
aget causam suam, fortassis et optinere uel gratia uel iustitia uel legis auxilio possit.
quid enim, si adulter inimicitiis oppressus est uel falsis argumentis testibusque subornatis
apud praesidem grauatus, qui aut noluit aut non potuit prouocare, mulier uero iudicem
religiosum sortita pudicitiam suam defendet? Sed si antequam condemnetur 7.1
  Macer libro primo de publicis iudiciis. uel antequam cum eo agi coepit, 19.pr.1
  Ulpianus libro secundo ad legem Iuliam de adulteris. adulter diem suum 20.1.1
obierit, constitutum est etiam mortuo adultero sine praescriptione mulierem posse accusari.
Sed et si non mors, sed poena alia reum subtraxerit, adhuc dicimus posse ad mulierem 1
ueniri. Si eo tempore, quo eligebatur reus, adultera nupta non fuit, quo autem absoluatur, 2.1
nupta inuenitur: dicendum est hanc absoluto quoque adultero posse accusari, quia eo tem-
pore, quo adulter eligebatur, nupta non fuit. Nupta non potest accusari, non tantum ab 3.1
eo, qui adulterum accusauit nec optinuit, sed nec ab alio quidem, si adulter absolutus est.
proinde si per collusionem cum adultero constituerit fueritque absolutus, dedit mulieri
nuptae aduersus omnes securitatem. plane si nupta esse desierit, accusari poterit: neque
enim aliam lex tuetur quam eam, quae nupta est, quamdiu nupta erit. 5
  Papinianus libro primo de adulteriis. Patri datur ius occidendi adulterum 21.pr.1
cum filia quam in potestate habet: itaque nemo alius ex patribus idem iure faciet: sed
nec filius familias pater:
  Ulpianus libro primo de adulteris. (sic eueniet, ut nec pater nec auus 22.pr.1
possint occidere) nec immerito: in sua enim potestate non uidetur habere, qui non est
suae potestatis.
  Papinianus libro primo de adulteris. Nec in ea lege naturalis ab adoptiuo 23.pr.1
pater separatur.
In accusationem uiduae filiae non habet pater ius praecipuum. 1.1
Ius oc- 2.1
cidendi patri conceditur domi suae, licet ibi filia non habitat, uel in domo gener<i>: sed
domus et pro domicilio accipienda est, ut in lege Cornelia de iniuriis. Sed qui occidere 3.1
potest adulterum, multo magis contumelia poterit iure adficere. Ideo autem patri, non 4.1
marito mulierem et omnem adulterum remissum est occidere, quod plerumque pietas pa-
terni nominis consilium pro liberis capit: ceterum mariti calor et impetus facile decernentis
fuit refrenandus.
  Ulpianus libro primo de adulteriis. Quod ait lex 'in filia adulterum de- 24.pr.1
prehenderit', non otiosum uidetur: uoluit enim ita demum hanc potestatem patri competere,
si in ipsa turpitudine filiam de adulterio deprehendat. Labeo quoque ita probat, et Pom-
ponius scripsit in ipsis rebus Ueneris deprehensum occidi: et hoc est quod Solo et Draco
dicunt ἐν ἔργῳ. Sufficit patri, si eo tempore habeat in potestate, quo occidit, non quo in 1.1
matrimonio collocauit: finge enim postea redactam in potestate<m>. Quare non, ubicumque 2.1
deprehenderit pater, permittitur ei occidere, sed domi suae generiue sui tantum, illa ratio
redditur, quod maiorem iniuriam putauit legislator, quod in domum patris aut mariti ausa
fuerit filia adult<er>um inducere. Sed si pater alibi habitet, habeat autem et aliam domum, 3.1
in qua non habitet, deprehensam illo filiam, ubi non habitat, occidere non poterit. Quod 4.1
ait lex 'in continenti filiam occidat', sic erit accipiendum, ne occiso hodie adultero reseruet
et post dies filiam occidat, uel contra: debet enim prope uno ictu et uno impetu utrumque
occidere, aequali ira aduersus utrumque sumpta. quod si non affectauit, sed, dum adul-
terum occidit, profugit filia et interpositis horis adprehensa est a patre qui perseque- 5
batur, in continenti uidebitur occidisse.
  Macer libro primo publicorum. Marito quoque adulterum uxoris suae oc- 25.pr.1
cidere permittitur, sed non quemlibet, ut patri: nam hac lege cauetur, ut liceat uiro de-
prehensum domi suae (non etiam soceri) in adulterio uxoris occidere eum, qui leno fuerit
quiue artem ludicram ante fecerit in scaenam saltandi cantandiue causa prodierit iudicioue
publico damnatus neque in integrum restitutus erit, quiue libertus eius mariti uxorisue, 5
patris matris, filii filiae utrius eorum fuerit (nec interest, proprius cuius eorum an cum alio
communis fuerit) quiue seruus erit. Et praecipitur, ut is maritus, qui horum quem occi- 1.1
derit, uxorem sine mora dimittat. Ceterum sui iuris an filius familias sit maritus, nihil 2.1
inter<esse> a plerisque dictum est. Illud in utroque ex sententia legis quaeritur, an patri 3.1
magistratum occidere liceat? item si filia ignominiosa sit aut uxor contra leges nupta, an
id ius nihilo minus pater maritusue habeat? et quid, si pater maritus leno uel aliqua
ignominia notatus est? et rectius dicetur eos ius occidendi habere, qui iure patris maritiue
accusare possunt. 5
  Ulpianus libro secundo ad legem Iuliam de adulteris. Capite 26.pr.1
quinto legis Iuliae ita cauetur, ut uiro adulterum in uxore sua deprehensum, quem aut
nolit aut non liceat occidere, retinere horas diurnas nocturnasque continuas non plus quam
uiginti testandae eius rei causa sine fraude sua iure liceat. Ego arbitror etiam in patre 1.1
id seruandum, quod in marito expressum est. Sed et si non in domo sua depre- 2.1
henderit maritus, poterit retinere.
Sed semel remissus adulter reduci non potest. 3.1
Quid 4.1
ergo si euaserit, an reductus custodiri uiginti horis possit? et putem hic magis dicendum
reductum retineri posse, testandae rei gratia. Quod adicitur 'testandae eius rei gratia', 5.1
ad hoc pertinet, ut testes inducat testimonio futuros accusatori deprehensum reum in
adulterio.
  Idem libro tertio disputationum. Constante matrimonio ab <iis>, qui extra 27.pr.1
maritum ad accusationem admittuntur, accusari mulier adulterii non potest: probatam enim
a marito uxorem et quiescens matrimonium non debet alius turbare atque inquietare, nisi
prius lenocinii maritum accusauerit. Derelictam uero a marito accusationem etiam ab alio 1.1
excitari utile est.
  Idem libro tertio de adulteriis. Si postulauerit accusator, ut 28.pr.1
quaestio hab<e>atur de seruo adulterii accusato, siue uoluit ipse interesse siue noluit, iubent
iudices eum seruum aestimari, et ubi aestimauerint, tantam pecuniam et alterum tantum
eum, qui nomen eius serui detulerit, ei ad quem ea res pertinet dare iubebunt. Sed d<i>spi- 1.1
ciamus, cui ista poena praestanda sit, quia lex eum nominauit 'ad quem ea res pertinebit'.
igitur bonae fidei emptorem, quamuis ab eo emerit qui dominus non est, recte dicemus
eum esse, ad quem ea res pertinet. Eum quoque, qui pignori, accepit, magis admittimus 2.1
in eadem causa esse, scilicet quia intererat eius quaestionem non haberi. Sed et si usus 3.1
fructus in seruo alienus sit, inter dominum et fructuarium diuidi debet aestimatio. Et si 4.1
communis plurium seruus erit, utique inter eos quoque erit aestimatio diuidenda. Si liber 5.1
homo, dum seruus existimatur, tortus sit, quia et ipse condicionem suam ignorat: magis
admittit Caecilius actionem utilem ipsi dandam aduersus eum, qui per calumniam appetit,
ne impunita sit calumnia eius ob hoc, quod liberum hominem quasi seruum deduxit in
quaestionem. Haberi quaestionem lex iubet de seruis ancillisue eius, de quo uel de qua 6.1
quaereretur, parentisue utriusque eorum, si ea mancipia ad usum ei a parentibus data sint.
diuus autem Hadrianus Cornelio Latiniano rescripsit et de exteris seruis quaestionem ha-
beri. Quaestioni interesse iubentur reus reaue et patroni eorum et qui crimen detulerit, 7.1
interrogandique facultas datur patronis. De eo quoque seruo, in quo usum fructum reus 8.1
habuit, magis est, ut quaestio haberi possit: licet enim seruus eius non fuerit, in seruitute
tamen fuisse uidetur: nec tam proprietatis causa ad quaestionem quam ministerii pertinet.
Ergo et si bona fide seruiat reo seruus alienus, admitt<e>t quis interrogari eum per quae- 9.1
stionem posse. Sed et si seruus sit, cui fideicommissa libertas debetur uel statuta spe- 10.1
ratur, torqueri eum posse magis est. Iubet lex eos homines, de quibus quaestio ita ha- 11.1
bita est, publicos esse: proinde in communi partem publicamus: in proprio, cui<us> usus
fructus alienus est, nudam proprietatem: in quo tantum usum fructum habuit reus, magis
est, ut perceptio usus fructus ad publicum incipiat pertinere: alienum seruum utique non
publicabimus. ratio autem publicandorum seruorum ea est, ut sine ullo metu uerum dicant 5
et ne, dum timeant se in reorum potestatem regressuros, obdurent in quaestione. Non 12.1
tamen prius publicantur, quam quaestio de illis habita fuerit. Sed et si negauerint, nihilo 13.1
minus publicantur: ratio enim adhuc eadem est, ne, dum hi sperant se in potestatem do-
minorum reuersuros si negaueri<n>t, spe meriti collocandi in mendacio perseuerent. Sed et 14.1
serui accusatoris, si de his quaestio habita sit, public<a>ntur: eius enim serui ne mentiantur,
merito a dominio eius recedunt. extranei uero non habent cui gratificentur. Si reus uel 15.1
rea absoluti fuerint, aestimari per iudices lex damnum uoluit, siue mortui fuerint, quantae
pecuniae ante quaestionem fuerint, siue uiuent, quantae pecuniae in his damnum datum
fuerit factumue esset. Notandum est, quod capite quidem nono cauetur, si seruus adul- 16.1
terii accusetur et accusator quaestionem in eo haberi uelit, duplum pretium domino prae-
stari lex iubet, at hic simplum.
  Marcianus libro primo de iudiciis publicis. Quod ex his causis debetur, 29.pr.1
per condictionem, quae ex lege descendit, petitur.
  Ulpianus libro quarto de adulteriis. Mariti lenocinium lex coercuit, qui 30.pr.1
deprehens<a>m uxorem in adulterio retinuit adulterumque dimisit: debuit enim uxori quoque
irasci, quae matrimonium eius uiolauit. tunc autem puniendus est maritus, cum excusare
ignorantiam suam non potest uel adumbrare patientiam praetextu incredibilitatis: idcirco
enim lex ita locuta est 'adulterum in domo deprehensum d<i>miserit', quod uoluerit in ipsa 5
turpitudine prehendentem maritum coercere. Quod ait lex, adulterii damnatam si quis 1.1
duxerit uxorem, ea lege teneri, an et ad stuprum referatur, uideamus: quod magis est.
certe si ob aliam causam ea lege sit condemnata, impune uxor ducetur. Plectitur et qui 2.1
pretium pro comperto stupro acceperit: nec interest, utrum maritus sit qui acceperit an
alius quilibet: quicumque enim ob conscientiam stupri accepit aliquid, poena erit plecten-
dus. ceterum si gratis quis remisit, ad legem non pertinet. Qui quaestum ex adulterio 3.1
uxoris suae fecerit, plectitur: nec enim mediocriter del<i>quit, qui lenocinium in uxore exer-
cuit. Quaestum autem ex adulterio uxoris facere uidetur, qui quid accepit, ut adulteretur 4.1
uxor: siue enim saepius siue semel accepit, non est eximendus: quaestum enim de adul-
terio uxoris facere proprie ille existimandus est, qui aliquid accepit, ut uxorem pateretur
adulterari meretricio quodam genere. quod si patiatur uxorem delinquere non ob quaestum,
sed neglegentiam uel culpam uel quandam patientiam uel nimiam credulitatem, extra legem 5
positus uidetur. Sex mensuum haec fit separatio, ut in nupta quidem ex die diuortii sex 5.1
menses computentur, in uidua uero ex die commissi criminis: quod significari uidetur re-
scripto ad Tertullum et Maximum consules. praeterea si ex die diuortii sexaginta dies
sint, ex die uero commissi criminis quinquennium praeteriit, debuit dici nec mulierem posse
accusari, ut, quod dantur sex menses utiles, sic sit accipiendum, ne crimen quinquennio 5
continuo sopitum excitetur. Hoc quinquennium obseruari legislator uoluit, si reo uel rea<e> 6.1
stuprum adulterium uel lenocinium obiciatur. quid ergo, si aliud crimen sit quod obiciatur,
quod ex lege Iulia descendit, ut sunt qui domum suam stupri causa praebuerunt et alii
similes? et melius est dicere omnibus admissis ex lege Iulia uenientibus quinquennium
esse praestitutum. Quinquennium autem ex eo die accipiendum est, ex quo quid admis- 7.1
sum est, et ad eum diem, quo quis postulatus postulataue est, et non ad eum diem, quo
iudicium de adulteriis exercetur. Hoc amplius senatus consulto adiectum est, ut, si 8.1
plures eundem postulauerint, eius, qui perseuerauerit reum reamue facere, postulationis
dies prima exigatur, scilicet ut qui accusat suos libellos accusatorios exspectet, non alie-
nos. Eum autem, qui per uim stuprum intulit uel mari uel feminae, sine prae- 9.1
finitione huius temporis accusari posse dubium non est, cum eum publicam uim committere
nulla dubitatio est.
  Paulus libro primo de adulteriis. Pater sine periculo calumniae non potest 31.pr.1
agere. Sexaginta dies a diuortio numerantur: in diebus autem sexaginta et ipse sexagen- 1.1
simus est.
  Idem libro secundo <de> adulteriis. Quinquennium non utile, sed continuo 32.pr.1
numerandum est. quid ergo fiet, si prior mulier rea facta sit et ideo adulter eodem tem-
pore reus fieri non potuit et diu tracta lite quinquennium transierit? quid si is, qui intra
quinquennium quem postulauerat, non peregerit aut praeuaricatus est et alius eundem re-
petere uelit et quinquennium transactum sit? aequum est computationi quinquennii eximi 5
id tempus, quod per postulationem praecedentem consumptum sit.
  Macer libro primo de publicis iudiciis. Nihil interest, adulteram filiam 33.pr.1
prius pater occiderit an non, dum utrumque occidat: nam si alterum occidit, lege Cornelia
reus erit. quod si altero occiso alter uulneratus fuerit, uerbis quidem legis non liberatur:
sed diuus Marcus et Commodus rescripserunt impunitatem ei concedi, quia, licet interempto
adultero mulier superuixerit post tam grauia uulnera, quae ei pater infixerat, magis fato 5
quam uoluntate eius seruata est: quia lex parem in eos, qui deprehensi sunt, indignatio-
nem exigit et seueritatem requirit. Cum alterum ex adulteris elegerit maritus, alterum 1.1
non ante accusare potest, quam prius iudicium finietur, quia duos simul ab eodem accu-
sari non licet. non tamen prohibetur accusator simul cum adultero uel adultera eum quo-
que accusare, qui domum suam praebuit uel consilio fuit, ut crimen redimeretur.
  Marcianus libro primo de publicis iudiciis. Si quis adulterium a seruo 34.pr.1
suo commissum dicat in eam, quam uxorem habuit, diuus Pius rescripsit accusare potius
mulierem eum debere, quam in praeiudicium eius seruum suum torquere. Si quis adul- 1.1
terum non dimiserit, sed retinuerit, forsan filium in nouerca uel etiam libertum uel seruum
in uxor<e>, ex sententia legis tenetur, quamuis uerbis non continetur. quae autem retinetur,
punitur. sed si dimissam reduxerit, uerbis non tenetur: sed tamen dicendum est, ut
teneatur, ne fraus fiat. Si uxor ex adulterio uiri praemium acceperit, lege Iulia quasi 5
adultera tenetur.
  Modestinus libro primo regularum. Stuprum committit, qui liberam mu- 35.pr.1
lierem consuetudinis causa, non matrimonii continet, excepta uidelicet concubina. Adulte- 1.1
rium in nupta admittitur: st<u>prum in uidua uel uirgine uel puero committitur.
  Idem libro octauo regularum. Accusaturus adulterii si quid circa inscriptio- 36.pr.1
nem errauerit, si tempora largiantur, emendare non prohibetur, ne causa aboleatur.
  Papinianus libro tertio quaestionum. Si minor annis adulterium commiserit, 37.pr.1
lege Iulia tenetur, quoniam tale crimen post pubertatem incipit.
  Idem libro quinto quaestionum. Filium familias publico iudicio adulterium 38.pr.1
in uxorem sine uoluntate patris arguere constitutum est: uindictam enim proprii doloris
consequitur.
  Idem libro trigensimo sexto quaestionum. Si adulterium cum incesto com- 39.pr.1
mittatur, ut puta cum priuigna nuru nouerca, mulier similiter quoque punietur: id enim
remoto etiam adulterio euenire<t>. Stuprum in sororis filiam si committatur, an adulterii 1.1
poena sufficiat mari, considerandum est. occurrit, quod hic duplex admissum est, quia
multum interest, errore matrimonium illicite contrahatur an contumacia iuris et sanguinis
contumelia concurr<a>nt. Quare mulier tunc demum eam poenam, quam mares, sustinebit, 2.1
cum incestum iure gent<i>um prohibitum admiserit: nam si sola iuris nostri obseruatio inter-
ueniet, mulier ab incesti crimine erit excusata. Nonnumquam tamen et in maribus incesti 3.1
crimina, quamquam natura grauiora sunt, humanius quam adulterii tractari solent: si modo
incestum per matrimonium illicitum contractum sit. Fratres denique imperatores Claudiae 4.1
crimen incesti propter aetatem remiserunt, sed distrahi coniunctionem illicitam iusserunt,
cum alias adulterii crimen, quod pubertate delinquitur, non excusetur aetate. nam et mu-
lieres in iure errantes incesti crimine non teneri supra dictum est, cum in adulterio com-
misso nullam habere possint excusationem. Idem imperatores rescripserunt post diuortium, 5.1
quod cum nouerca bona fide priuignus fecerit, non esse crimen admittendum incesti. Idem 6.1
Pollioni in haec uerba rescripserunt: 'Incestae nuptiae confirmari non solent: et ideo absti-
nenti tali matrimonio poenam praeteriti delicti, si nondum reus postulatus est, remittimus'.
Incestum autem, quod per illicitam matrimonii coniunctionem admittitur, excusari solet 7.1
sexu uel aetate uel etiam puniendi correctione, quae bona fide interuenit, utique si error
allegetur, et facilius, si nemo reum postulauit. Imperator Marcus Anto- 8.1
ninus et Commodus filius rescripserunt: 'Si maritus uxorem in adulterio deprehensam im-
petu tractus doloris interfecerit, non utique legis Corneliae de sicariis poenam excipiet'.
nam et diuus Pius in haec uerba rescripsit Apollonio: 'Ei, qui uxorem suam
in adulterio deprehensam occidisse se non negat, ultimum supplicium remitti potest, cum 5
sit difficillimum iustum dolorem temperare et quia plus fecerit, quam quia uindicare se
non debuerit, puniendus sit. sufficiet igitur, si humilis loci sit, in opus perpetuum eum
tradi, si qui honestior, in insulam relegari'. Liberto patroni famam lacessere 9.1
non facile conceditur: sed si iure mariti uelit adulterii accusare, permittendum est, quo-
modo si atrocem iniuriam passus esset. certe si patronum, qui sit ex eo numero, qui de-
prehensus ab alio interfici potest, in adulterio uxoris deprehenderit, deliberandum est, an
impune possit occidere. quod durum nobis esse uidetur: nam cuius famae, multo magis 5
uitae parcendum est. Si quis in honore ministerioue publico sit, reus quidem postulatur, 10.1
sed differtur eius accusatio et cautionem iudicio sistendi causa promitti<t> in finem honoris.
et hoc ita Tiberius Caesar rescripsit.
  Idem libro quinto decimo responsorum. Uim passam mulierem sententia 40.pr.1
praesidis prouinciae continebatur: in lege<m> Iulia<m> de adulteriis non commisisse respondi,
licet iniuriam suam protegendae pudicitiae causa confestim marito renuntiari prohibuit.
Nupta quoque muliere, tametsi lenocinii uir prior non postuletur, adulterii crimen contra 1.1
adulterum ab extrario poterit inferri. In matrimonio quoque defuncta uxore uir iure adul- 2.1
terum inter <r>eos recipi postulat. Nupta, priusquam adulter damnetur, adulterii non postu- 3.1
latur, si nuptias denuntiatio uel ad domum mulieris missa non praecessit. Mulierem ob 4.1
latronum societatem exulare iussam citra poenae metum in matrimonio retineri posse re-
spondi, quia non fuerat adulterii damnata. Praescriptione quinque annorum crimen incesti 5.1
coniunctum adulterio non excluditur. Duos quidem adulterii, marem et 6.1
feminam, propter commune crimen simul non iure nec a uiro postulari conuenit. cum
tamen duobus denuntiatum fuisset ab eo, qui postea desistere uolebat, abolitionem esse
necessariam in utriusque personam respondi. Incesti commune crimen aduersus 7.1
duos simul intentari potest. De seruis quaestionem in dominos incesti postulatos ita 8.1
demum habendam respondi, si per adulterium incestum esse contractum dicatur.
  Paulus libro nono decimo responsorum. Quaesitum est, an ea, quam ma- 41.pr.1
ritus adulterii crimine se accusaturum minatus est nec quicquam egit uel iure mariti uel
iure publico, nubere possit ei, quem in ea reum adulterii destinauit. Paulus respondit nihil
impedire, quo minus ei, quem suspectum marit<us> habuit, ea de qua quaeritur nubere pos-
sit. Item quaeritur, an idem maritus destitisse uideatur uel lenocinium commisisse, qui 1.1
eandem reduxit uxorem. Paulus respondit eum, qui post crimen adulteri intentatum ean-
dem uxorem reduxit, destitisse uideri et ideo ex eadem lege postea accusandi ei <i>us non
superesse.
  Idem libro primo sententiarum. In crimine adulterii nulla danda dilatio 42.pr.1
est, nisi ut personae exhibeantur, aut iudex ex qualitate negotii motus hoc causa cognita
permiserit.
  Tryphoninus libro secundo disputationum. Si is, qui ius anulorum impe- 43.pr.1
trauit, adulterium commisit in patroni uxorem aut in patronam suam, aut in eius eiue,
cuius libertus patris aut matris, filii filiaeue fuit: an ut libertus puniri debeat? et si de-
prehensus sit in adulterio, an impune occidatur? et magis probo subiciendum poena<e> liber-
tinorum, quoniam lege Iulia de adulteriis coercendis ad tuenda matrimonia pro libertinis 5
eos haber<i> placuit et deteriorem causam per istud beneficium patronorum haberi non oportet.
  Gaius libro tertio ad legem duodecim tabularum. Si ex lege repudium mis- 44.pr.1
sum non sit et idcirco mulier adhuc nupta esse uideatur, tamen si quis eam uxorem duxerit,
adulter non erit. idque Saluius Iulianus respondit, quia adulterium, inquit, sine dolo malo
non committitur: quamquam dicendum, ne is, qui sciret eam ex lege repudiatam non
esse, dolo malo committat. 5
  Papinianus libro quarto responsorum. Defuncta quoque socru gener in- 45.pr.1
cesti postulabitur, ut adulter post mortem mulieris.