AD LEGEM IULIAM DE ADULTERIIS COERCENDIS
|
|
Ulpianus libro primo de adulteriis. Haec lex lata est a diuo Augusto.
|
48.5.1.pr.1
|
Idem libro octauo disputationum. Ex lege Iulia seruatur, ut, cui necesse
|
2.1.1
|
est ab adultero incipere, quia mulier ante denuntiationem nupsit, non alias ad mulierem
|
|
possit peruenire, nisi reum peregerit. peregisse autem non alias quis uidetur, nisi et con-
|
|
demnauerit. Marito iure mariti accusanti illa praescriptio obicitur, si legem prodidisse
|
1
|
dicatur ob hoc, quod adgressus accusationem adulterii destitit. Lenocinii quidem crimen
|
2.1
|
lege Iulia de adulteris praescriptum est, cum sit in eum maritum poena statuta, qui de
|
|
adulterio uxoris suae quid ceperit, item in eum, qui in adulterio deprehensam retinuerit.
|
|
Ceterum qui patitur uxorem suam delinquere matrimoniumque suum contemnit quique con-
|
3.1
|
taminationi non indignatur, poena adulterum non infligitur. Qui hoc
|
4.1
|
dicit lenocinio mariti se fecisse, releuare quidem uult crimen suum, sed non est huiusmodi
|
|
compensatio admissa. ideo si maritum uelit reus adulterii lenocinii reum facere, semel de-
|
|
latus non audietur. Si publico iudicio maritus uxorem ream faciat, an lenocinii allegatio
|
5.1
|
repellat maritum ab accusatione? et putem non repellere: lenocinium igitur mariti ipsum
|
|
onerat, non mulierem excusat. Unde quaeri potest, an is, qui de adulterio cognoscit, sta-
|
6.1
|
tuere in maritum ob lenocinium possit? et puto posse. nam Claudius Gorgus uir claris-
|
|
simus uxorem accusans cum detectus est uxorem in adulterio deprehensam retinuisse, et
|
|
sine accusatore lenocinio damnatus est a diuo Seuero. Extraneus autem nequaquam leno-
|
7.1
|
cinium obiciens, posteaquam reus factus est, se releuabit, nec maritum poenae subiciet. Si
|
8.1
|
simul ad accusationem ueniant maritus et pater mulieris, quem praeferri oporteat, quae-
|
|
ritur. et magis est, ut maritus praeferatur: nam et propensiore ira et maiore dolore exe-
|
|
cuturum eum accusationem credendum est, in tantum, ut et si pater praeuenerit et libellos
|
|
inscriptionum deposuerit, marito non neglegente nec retardante, sed accusationem parante
|
5
|
et probationibus instituente atque muniente, ut facilius i<u>dicantibus de adulterio probetur,
|
|
idem erit dicendum. Sed et quotiens alii, qui post maritum et patrem accusare possunt,
|
9.1
|
ad accusandum prosiliunt, lege expressum est, ut is, cuius de ea re notio est, de iusto
|
|
accusatore constitu<a>t.
|
|
Idem libro secundo de adulteris. Nisi igitur pater maritum infame<m> aut
|
3.pr.1
|
arguat aut doceat colludere magis cum uxore quam ex animo accusare, postponetur
|
|
marito.
|
|
Idem libro octauo disputationum. Si maritus praeuenerit accusareque insti-
|
4.pr.1
|
tuerit, tempora non cedunt patri, quo<d> accusationem instituere non potest, sic tamen, ut,
|
|
qu<o>ad unus occupet, utrique tempora cedant, ubi uero maritus occupauit, residua tempora
|
|
ei, qui occupare non potest, non cedant. quod et in eo dici potest, qui ab adultero uel
|
|
adultera coepit: nam aduersus eum, aduersus quem non coepit, desinunt ei tempora cedere.
|
5
|
haec in maritis et patribus dicta sunt. Extraneis autem, qui accusare possunt, accusandi
|
1.1
|
facultas post maritum et patrem conceditur: nam post sexaginta dies quattuor menses ex-
|
|
traneis dantur et ipsi utiles. Si ante extraneus instituerit accusationem, an superuenient<i>
|
2.1
|
marito permittatur accusatio, quaeritur. et magis arbitror hoc quoque casu maritum audien-
|
|
dum, si non neglegentia praeuentus est. et ideo et si accusatione instituta absoluta sit
|
|
mulier extraneo accusante, tamen marito debet permitti restaurare accusationem, si idoneas
|
|
causas, allegare possit, quibus impeditus non instituit accusationem.
|
5
|
Iulianus libro octagensimo sexto digestorum. Nuptam mihi adulterii ream
|
5.pr.1
|
postulari posse in priore matrimonio commissi dubium non est, cum aperte lege Iulia de
|
|
adulteriis coercendis caueatur, si quidem uidua sit, de cuius adulterio agetur, ut accusator
|
|
liberum arbitrium habeat, adulterum an adulteram prius accusare malit: si uero nupta sit,
|
|
ut prius adulterum peragat, tunc mulierem.
|
5
|
Papinianus libro primo de adulteris. Inter liberas tantum personas adulte-
|
6.pr.1
|
rium stuprumue passas lex Iulia locum habet. quod autem ad seruas pertinet, et legis
|
|
Aquiliae actio facile tenebit et iniuriarum quoque competit nec erit deneganda praetoria
|
|
quoque actio de seruo corrupto: nec propter plures actiones parcendum erit in huiusmodi
|
|
crimine reo. Lex stuprum et adulterium promiscue et καταχρηϲτικώτερον appellat. sed
|
1.1
|
proprie adulterium in nupta committitur, propter partum ex altero conceptum composito
|
|
nomine: stuprum uero in uirginem uiduamue committitur, quod Graeci φθορὰν appellant.
|
|
Filius familiae maritus ab eo, qui sui iuris est, in ea lege non separatur. diuus quoque
|
2.1
|
Hadrianus Rosiano Gemino rescripsit et inuito patre filium hac lege reum facere. Maritus
|
3.1
|
etsi duo reos ex alio crimine habeat, poterit iure uiri tertium accusare, quoniam ea causa
|
|
non cedit in numerum ceterarum.
|
|
Marcianus libro decimo institutionum. Qui pupillam suam duxit uxorem
|
7.pr.1
|
contra senatus consultum, nec matrimonium est hoc et potest adulterii accusari, qui tutor
|
|
uel curator fuit et intra uicensimum sextum annum duxit uxorem non a patre desponsam
|
|
uel destinatam uel testamento denominatam.
|
|
In libro secundo de adulteriis Papiniani Marcianus notat. In-
|
8.pr.1
|
cesti commune crimen aduersus duos simul intentari potest.
|
|
Idem libro secundo de adulteris. Qui domum suam, ut stuprum adulte-
|
9.pr.1
|
riumue cum aliena matre familias uel cum masculo fieret, sciens praebuerit uel quaestum
|
|
ex adulterio uxoris suae fecerit: cuiuscumque sit condicionis, quasi adulter punitur. Ap-
|
1.1
|
pellatione domus habitationem quoque significari palam est.
|
|
Ulpianus libro quarto de adulteriis. Et si amici quis domum praebuisset,
|
10.pr.1
|
tenetur. Sed et si quis in agro balneoue stuprum fieri praebuisset, comprehendi debet.
|
1.1
|
Sed et si in domum aliquam soliti fuerint conuenire ad tractandum de adulterio, etsi eo
|
2.1
|
loci nihil fuerit admissum, uerum tamen uidetur is domum suam, ut stuprum adulteriumue
|
|
committeretur, praebuisse, quia sine colloquio illo adulterium non committeretur.
|
|
Papinianus libro secundo de adulteriis. Mater autem familias significatur
|
11.pr.1
|
non tantum nupta, sed etiam uidua. Mulieres quoque hoc capite legis, quod domum prae-
|
1.1
|
buerunt uel pro comperto stupro aliquid acceperunt, tenentur. Mulier, quae euitandae
|
2.1
|
poenae adulterii gratia lenocinium fecerit aut operas suas in scaenam locauit, adulterii
|
|
accusari damnarique ex senatus consulto potest.
|
|
Idem libro singulari de adulteris. Miles, qui cum adultero uxoris suae
|
12.pr.1
|
pactus est, solui sacramento deportarique debet. Militem, qui sororis filiam
|
1.1
|
in contubernio habuit, licet non in matrimonium, adulterii poena teneri rectius dice-
|
|
tur. Ea, quae inter reas adulterii recepta esset, absens defendi non potest.
|
2.1
|
Socer cum nurum adulterii accusaturum se libellis praesidi datis testatus fuis-
|
3.1
|
set, maluit accusatione desistere et lucrum ex dote magis petere. quaeritur, an huiusmodi
|
|
commentum eius admitti existimes. respondit: turpissimo exemplo is, qui nurum suam
|
|
accusare instituisset, postea desistere maluit contentus lucrum ex dote retinere tamquam
|
|
culpa mulieris dirempto matrimonio: quare non inique repelletur, qui commodum dotis uin-
|
5
|
dictae domus suae praeponere non erubuit. Adulterii reum intra quinque annos
|
4.1
|
continuos a die criminis admissi defuncta quoque muliere postulari posse palam est.
|
|
Quidam accusare uolebat adulterii mulierem et postulabat, ne sibi computarentur dies, quos
|
5.1
|
in custodiam fecisset: me hoc admittente exstitit qui mihi contradiceret: cuius opinionem
|
|
an tu probes, rogo m<atu>rius mihi scribas. respondit: opinionem tuam et uerba legis et
|
|
sententia adiuuant, cui placuit utiles dies accusatori computandos esse, id est quibus potuit
|
|
accusationis sollemnia implere. quare sine dubio dies, quibus quis in custodia fuit, extra
|
5
|
computationem utilium dierum existimanti tibi constitutos contradici non debuit. Sexaginta
|
6.1
|
dies, qui marito accusant<i> utiles computantur, feriatis quoque diebus, si modo facultatem
|
|
praesidis adeundi accusator habuit, numerari certum est, quoniam de plano quoque libellus
|
|
dari potest. quod priuilegium si amisit, non prohibetur intra ali<o>s quattuor menses que-
|
|
rellam suam apud iudicem deferre. Quaerebatur, an iure mariti possit accusare uir eam
|
7.1
|
feminam, quae, cum ei desponsa fuisse<t>, alii in matrimonium a patre fuisset tradit<a>. re-
|
|
spondit: nouam rem instituere huiusmodi accusatorem existimo, qui adulterii crimen obicere
|
|
desiderat propter hoc tantum, quod priori sibi desponsa puella a patre in matrimonium
|
|
alii fuerit tradita.
|
5
|
Defuncto marito adulterii rea mulier postulatur,
|
8.1
|
quae propter
|
9.1
|
impuberem filium uult dilationem ab accusatore impetrare: an debeat audiri? respondi:
|
|
non uidetur mihi confugere ea mulier ad iustam defensionem, quae aetatem filii praetendit
|
|
ad eludendam legitimam accusationem: nam non utique crimen adulterii, quod mulieri
|
|
obicitur, infanti praeiudicat, cum possit et illa adultera esse et impubes defunctum patrem
|
5
|
habuisse. Uolenti mihi ream adulterii postulare eam, quae post commissum adul-
|
10.1
|
terium in eodem matrimonio perseuerauerit, contradictum est. quaero, an iuste responsum
|
|
sit. respondit: ignorare non debuisti durante eo matrimonio, in quo adulterium dicitur
|
|
esse commissum, non posse mulierem ream adulterii fieri: sed nec adulterum interim ac-
|
|
cusar<i> posse. Licet ei mulier, qui in suspicione<m> adulterii incidit, nupsisse di-
|
11.1
|
catur, non ante accusari poterit, quam adulter fuerit conuictus: alioquin ad hoc uel maxime
|
|
uiri confugient uolentes bene concordatum sequens matrimonium dirimere, ut dicant cum
|
|
adultero mulierem nuptias contraxisse. Mulier cum absentem uirum audisset uita functum
|
12.1
|
esse, alii se iunxit: mox maritus reuersus est. quaero, quid aduersus eam mulierem sta-
|
|
tuendum sit. respondit tam iuris quam facti quaestionem moueri: nam si longo tempore
|
|
transacto sine ullius stupri probatione falsis rumoribus inducta, quasi soluta priore uinculo,
|
|
legitimis nuptiis secundis iuncta est, quod uerisimile est deceptam eam fuisse nihil uin-
|
5
|
dicta dignum uideri potest: quod si ficta mariti mors argumentum faciendis nuptiis pro-
|
|
babitur praestitisse, cum hoc facto pudicitia laboretur, uindicar<i> debet pro admissi cri-
|
|
minis qualitate. Ream adulterii uxorem duxi: eam damnatam mox repudiaui. quaero, an
|
13.1
|
causam discidii praestitisse uideor. respondit: cum per legem Iuliam huiusmodi uxorem
|
|
retinere prohibearis, non uideri causam te discidii praestitisse palam est. quare ita ius
|
|
tractabitur quasi culpa mulieris facto diuortio.
|
|
Ulpianus libro primo de adulteriis. Haec uerba legis 'ne quis posthac
|
13.pr.1
|
stuprum adulterium facito sciens dolo malo' et ad eum, qui suasit, et ad eum, qui stu-
|
|
prum uel adulterium intulit, pertinent.
|
|
Idem libro secundo de adulteris. Si uxor non fuerit in adulterio, concubina tamen fuit,
|
14.pr.1
|
iure quidem mariti accusare eam non poterit, quae uxor non fuit, iure tamen extranei ac-
|
|
cusationem instituere non prohibebitur, si modo ea sit, quae in concubinatu<m> se dando
|
|
matronae nomen non amisit, ut puta quae patroni concubina fuit. Plane siue
|
1.1
|
iusta uxor fuit siue iniusta, accusationem instituere uir poterit: nam et Sextus Caecilius
|
|
ait, haec lex ad omnia matrimonia pertinet, et illud Homericum adfert: nec enim soli,
|
|
inquit, Atridae uxores suas amant.
|
|
οὐ μόνοι φιλέουϲ’ ἀλόχουϲ μερόπων ἀνθρώπων
|
5
|
Ἀτρεῖδαι.
|
|
Sed et in ea uxore potest maritus adulterium uindicare, quae uolgaris fuerit, quamuis, si
|
2.1
|
uidua esset, impune in ea stuprum committeretur. Diui Seuerus et
|
3.1
|
Antoninus rescripserunt etiam in sponsa hoc idem uindicandum, quia neque matrimonium
|
|
qualecumque nec spem matrimonii uiolare permittitur. Sed et si ea sit mulier, cum qua
|
4.1
|
incestum commissum est, uel ea, quae, quamuis uxoris animo haberetur, uxor tamen esse
|
|
non potest, dicendum est iure mariti accusare eam non posse, iure extranei posse. Iudex
|
5.1
|
adulterii ante oculos habere debet et inquirere, an maritus pudice uiuens mulieri quoque
|
|
bonos mores colendi auctor fuerit: periniquum enim uidetur esse, ut pudicitiam uir ab
|
|
uxore exigat, quam ipse non exhibeat: quae res potest et uirum damnare, non rem ob
|
|
compensationem mutui criminis inter utrosque communicare. Si quis uxorem suam uelit
|
6.1
|
accusare dicatque eam adulterium commisisse antequam sibi nuberet, iure uiri accusatio-
|
|
nem instituere non poterit, quia non, cum ei nupta est, adulterium commisit. quod et in
|
|
concubina dici potest, quam uxorem quis postea habuit, uel in filia familias, cuius con-
|
|
iunctioni pater postea concessit. Si quis plane uxorem suam, cum apud hostes esset,
|
7.1
|
adulterium commisisse arguat, benignius dicetur posse eum accusare iure uiri: sed ita
|
|
demum adulterium maritus uindicabit, si uim hostium passa non est: ceterum quae uim
|
|
patitur, non est in ea causa, ut adulterii uel stupri damnetur. Si minor duodecim annis
|
8.1
|
in domum deducta adulterium commiserit, mox apud eum aetatem excesserit coeperitque
|
|
esse uxor, non poterit iure uiri accusari ex eo adulterio, quod ante aetatem nupta com-
|
|
misit, sed uel quasi sponsa poterit accusari ex rescripto diui Seueri, quod supra relatum
|
|
est. Sed et si qua repudiata, mox reducta sit non quasi eodem matrimonio durante, sed
|
9.1
|
quasi alio interposito, uidendum est, an ex delicto, quod in priore matrimonio admisit, ac-
|
|
cusari possit. et puto non posse: aboleuit enim prioris matrimonii delicta reducendo eam.
|
|
Idem dicendum est, si stupri uelit accusare eam quam postea duxit uxorem: sero enim
|
10.1
|
accusat mores, quos uxorem ducendo probauit.
|
|
Scaeuola libro quarto regularum. Is, cuius ope consilio dolo malo factum
|
15.pr.1
|
est, ut uir feminaue in adulterio deprehensi pecunia aliaue qua pactione se redimerent,
|
|
eadem poena damnatur, quae constituta est in eos, qui lenocinii crimine damna<n>tur. Si
|
1.1
|
uir infamandae uxoris suae causa adulterum subiecerit, ut ipse deprehender<e>t, et uir et
|
|
mulier adulterii crimine tenentur ex senatus consulto de ea re facto. Marito primum, uel
|
2.1
|
p<a>tri eam filiam quam in potestate habet, intra dies sexaginta diuortii accusare permittitur
|
|
nec ulli alii intra id tempus agendi potestas datur: ultra eos dies neutrius uoluntas ex-
|
|
spectatur. Iure mariti qui accusant, calumniae periculum non euitant.
|
3.1
|
Ulpianus libro secundo de adulteriis. Si maritus sit in magistratu, potest
|
16.pr.1
|
praeueniri a patre: atquin non oportet. et putat Pomponius debere dici, quoad maritus
|
|
magistratum gerit, patris quoque accusationem impediendam, ne praeripiatur marito ius,
|
|
quod cum eo aequale habet: igitur non cedent <s>exaginta dies patri, cum accusare non
|
|
potest. Legis Iuliae de adulteriis capite septimo ita cauetur: 'ne quis inter reos referat
|
1.1
|
eum, qui tum sine <d>etrectatione rei publicae causa aberit': neque enim aequum uisum est
|
|
absentem rei publicae causa inter reos referri, dum rei publicae operatur Necessario adi-
|
2.1
|
citur 'sine detrectatione': ceterum si quis euitandi criminis id egit, ut rei publicae causa
|
|
abesset, nihil illi commentum hoc proficiat. Quod si quis praesens sit, uice tamen absentis
|
3.1
|
habetur (ut puta qui in uigilibus uel urbanis castris militat), dicendum est deferri hunc
|
|
posse: neque enim laborare habet, ut se repraesentet. Et generaliter dicendum est eorum
|
4.1
|
demum absentiam excusatam esse, qui in alia prouincia rei publicae causa absunt, quam
|
|
in ea in qua deferuntur. proinde si quis in prouincia, in qua agit, adulterium commiserit,
|
|
accusari poterit, nisi sit ea persona, quae ad praesidis cognitionem non pertinet. Si nega-
|
5.1
|
uerint se pater et maritus accusatur<o>s intra diem sexagensimum, an statim incipiant tem-
|
|
pora extraneo cedere? et primus Pomponius putat admitti ad accusationem extraneum
|
|
posse statim atque isti negauerint. cui adsentiendum puto: fortius enim dicitur eum, qui
|
|
s<e> negauerit acturum, postea non audiendum. Lex Iulia de adulteriis specialiter quosdam
|
6.1
|
adulterii accusare prohibet, ut minorem annis uiginti quinque: nec enim uisus est idoneus
|
|
accusator, qui nondum robustae aestatis est. quod ita uerum est, si non matrimonii sui
|
|
iniuriam exequatur: ceterum si suum matrimonium uindicare uelit, quamuis iure extranei
|
|
ad accusationem ueniat, tamen audietur: nec enim ulla praescriptio obicitur suam iniuriam
|
5
|
uindicanti. sane si iuuenali facilitate ductus uel etiam feruore aetatis accensus ad accusa-
|
|
tionem prosilit, accusanti ei non facile calumniae poena irrogabitur. minorem uiginti quin-
|
|
que annis etiam eum accipimus, <qui> uicensimum quintum annum aetatis agit. Praescriptiones,
|
7.1
|
quae obici solent accusantibus adulterii, ante solent tractari, quam quis inter reos reci-
|
|
piatur: ceterum posteaquam semel receptus est, non potest praescriptionem obicere. Si
|
8.1
|
in uiduitate mulier perseuerat, in accusatoris est arbitrio, a quo uelit incipere, utrum ab
|
|
adultero an ab adultera. Si quis et adulterum et adulteram simul detulit, nihil agit poterit-
|
9.1
|
que, quasi neutrum detulerit, rursus a quo uelit initium facere, quia nihil agit prima de-
|
|
latione.
|
|
Ulpianus libro primo de adulteriis. Qui uxori repudium miserit, po<st>ea
|
17.pr.1
|
denuntiare, ne Seio nuberet, et, si denuntiauerit, et ab ea incipere potest.
|
|
Idem libro secundo ad legem Iuliam de adulteriis. Denuntiasse qualiter
|
18.pr.1
|
accipiamus, utrum ad iudicem an uero simpliciter? ego, etsi non denuntiauit ad iudicem,
|
|
sufficere credo, si adulterii se acturum denuntiauerit. Quid ergo, si non quidem denun-
|
1.1
|
tiauit, uerum libellos accusatorios dedit, antequam nuberet, eaque, cum id cognouisset,
|
|
nupsit, uel ignorans? puto non uideri ei denuntiatum: idcirco non posse accusatorem ab
|
|
ea incipere. Quid ergo, si tantum denuntiauit, ne nuberet, sed non addidit, quare, num
|
2.1
|
recte nupsisse uideatur? sed melius est illud sequi, ut eius denuntiatio uideatur electio-
|
|
nem accusatori reseruare, qui cr<i>men denuntiauit. omnino igitur si fecit adulterii criminis
|
|
commemorationem in denuntiatione, etsi iudicem non monstrauit, magis putamus mulierem,
|
|
quasi denuntiationem praecesserit, posse accusari. Quid tamen si specialiter, cum quo
|
3.1
|
adulterium fecerit, denuntiationi complexus est, mox uelit eam ex alterius persona accu-
|
|
sare? magis est, ut non debeat audiri: neque enim crimen quod denuntiauit obicit. Sed
|
4.1
|
et si per procuratorem denuntiauerit, puto posse eum accusationem si uelit instituere suf-
|
|
ficereque procuratoris denuntiationem. Ergo et si per actores denuntiauerit, id est per
|
5.1
|
seruum dominus denuntiauerit, rata erit denuntiatio. Quaeritur, an alius adulteram, alius
|
6.1
|
adulterum postulare possit, ut, quamuis ab eodem ambo simul postulari non possint, a
|
|
diuersis tamen singuli possint. sed non ab re est hoc probare diuersos accusatores ad-
|
|
mitti posse, dum, si ante denuntiationem nupserit, prior mulier accusari non possit.
|
|
exspectabit igitur mulier sententiam de adultero latam: si absolutus fuerit, mulier per eum
|
5
|
uincet nec ultra accusari potest: si condemnatus fuerit, mulier non est condemnata, sed
|
|
aget causam suam, fortassis et optinere uel gratia uel iustitia uel legis auxilio possit.
|
|
quid enim, si adulter inimicitiis oppressus est uel falsis argumentis testibusque subornatis
|
|
apud praesidem grauatus, qui aut noluit aut non potuit prouocare, mulier uero iudicem
|
|
religiosum sortita pudicitiam suam defendet? Sed si antequam condemnetur
|
7.1
|
Macer libro primo de publicis iudiciis. uel antequam cum eo agi coepit,
|
19.pr.1
|
Ulpianus libro secundo ad legem Iuliam de adulteris. adulter diem suum
|
20.1.1
|
obierit, constitutum est etiam mortuo adultero sine praescriptione mulierem posse accusari.
|
|
Sed et si non mors, sed poena alia reum subtraxerit, adhuc dicimus posse ad mulierem
|
1
|
ueniri. Si eo tempore, quo eligebatur reus, adultera nupta non fuit, quo autem absoluatur,
|
2.1
|
nupta inuenitur: dicendum est hanc absoluto quoque adultero posse accusari, quia eo tem-
|
|
pore, quo adulter eligebatur, nupta non fuit. Nupta non potest accusari, non tantum ab
|
3.1
|
eo, qui adulterum accusauit nec optinuit, sed nec ab alio quidem, si adulter absolutus est.
|
|
proinde si per collusionem cum adultero constituerit fueritque absolutus, dedit mulieri
|
|
nuptae aduersus omnes securitatem. plane si nupta esse desierit, accusari poterit: neque
|
|
enim aliam lex tuetur quam eam, quae nupta est, quamdiu nupta erit.
|
5
|
Papinianus libro primo de adulteriis. Patri datur ius occidendi adulterum
|
21.pr.1
|
cum filia quam in potestate habet: itaque nemo alius ex patribus idem iure faciet: sed
|
|
nec filius familias pater:
|
|
Ulpianus libro primo de adulteris. (sic eueniet, ut nec pater nec auus
|
22.pr.1
|
possint occidere) nec immerito: in sua enim potestate non uidetur habere, qui non est
|
|
suae potestatis.
|
|
Papinianus libro primo de adulteris. Nec in ea lege naturalis ab adoptiuo
|
23.pr.1
|
pater separatur.
|
|
In accusationem uiduae filiae non habet pater ius praecipuum.
|
1.1
|
Ius oc-
|
2.1
|
cidendi patri conceditur domi suae, licet ibi filia non habitat, uel in domo gener<i>: sed
|
|
domus et pro domicilio accipienda est, ut in lege Cornelia de iniuriis. Sed qui occidere
|
3.1
|
potest adulterum, multo magis contumelia poterit iure adficere. Ideo autem patri, non
|
4.1
|
marito mulierem et omnem adulterum remissum est occidere, quod plerumque pietas pa-
|
|
terni nominis consilium pro liberis capit: ceterum mariti calor et impetus facile decernentis
|
|
fuit refrenandus.
|
|
Ulpianus libro primo de adulteriis. Quod ait lex 'in filia adulterum de-
|
24.pr.1
|
prehenderit', non otiosum uidetur: uoluit enim ita demum hanc potestatem patri competere,
|
|
si in ipsa turpitudine filiam de adulterio deprehendat. Labeo quoque ita probat, et Pom-
|
|
ponius scripsit in ipsis rebus Ueneris deprehensum occidi: et hoc est quod Solo et Draco
|
|
dicunt ἐν ἔργῳ. Sufficit patri, si eo tempore habeat in potestate, quo occidit, non quo in
|
1.1
|
matrimonio collocauit: finge enim postea redactam in potestate<m>. Quare non, ubicumque
|
2.1
|
deprehenderit pater, permittitur ei occidere, sed domi suae generiue sui tantum, illa ratio
|
|
redditur, quod maiorem iniuriam putauit legislator, quod in domum patris aut mariti ausa
|
|
fuerit filia adult<er>um inducere. Sed si pater alibi habitet, habeat autem et aliam domum,
|
3.1
|
in qua non habitet, deprehensam illo filiam, ubi non habitat, occidere non poterit. Quod
|
4.1
|
ait lex 'in continenti filiam occidat', sic erit accipiendum, ne occiso hodie adultero reseruet
|
|
et post dies filiam occidat, uel contra: debet enim prope uno ictu et uno impetu utrumque
|
|
occidere, aequali ira aduersus utrumque sumpta. quod si non affectauit, sed, dum adul-
|
|
terum occidit, profugit filia et interpositis horis adprehensa est a patre qui perseque-
|
5
|
batur, in continenti uidebitur occidisse.
|
|
Macer libro primo publicorum. Marito quoque adulterum uxoris suae oc-
|
25.pr.1
|
cidere permittitur, sed non quemlibet, ut patri: nam hac lege cauetur, ut liceat uiro de-
|
|
prehensum domi suae (non etiam soceri) in adulterio uxoris occidere eum, qui leno fuerit
|
|
quiue artem ludicram ante fecerit in scaenam saltandi cantandiue causa prodierit iudicioue
|
|
publico damnatus neque in integrum restitutus erit, quiue libertus eius mariti uxorisue,
|
5
|
patris matris, filii filiae utrius eorum fuerit (nec interest, proprius cuius eorum an cum alio
|
|
communis fuerit) quiue seruus erit. Et praecipitur, ut is maritus, qui horum quem occi-
|
1.1
|
derit, uxorem sine mora dimittat. Ceterum sui iuris an filius familias sit maritus, nihil
|
2.1
|
inter<esse> a plerisque dictum est. Illud in utroque ex sententia legis quaeritur, an patri
|
3.1
|
magistratum occidere liceat? item si filia ignominiosa sit aut uxor contra leges nupta, an
|
|
id ius nihilo minus pater maritusue habeat? et quid, si pater maritus leno uel aliqua
|
|
ignominia notatus est? et rectius dicetur eos ius occidendi habere, qui iure patris maritiue
|
|
accusare possunt.
|
5
|
Ulpianus libro secundo ad legem Iuliam de adulteris. Capite
|
26.pr.1
|
quinto legis Iuliae ita cauetur, ut uiro adulterum in uxore sua deprehensum, quem aut
|
|
nolit aut non liceat occidere, retinere horas diurnas nocturnasque continuas non plus quam
|
|
uiginti testandae eius rei causa sine fraude sua iure liceat. Ego arbitror etiam in patre
|
1.1
|
id seruandum, quod in marito expressum est. Sed et si non in domo sua depre-
|
2.1
|
henderit maritus, poterit retinere.
|
|
Sed semel remissus adulter reduci non potest.
|
3.1
|
Quid
|
4.1
|
ergo si euaserit, an reductus custodiri uiginti horis possit? et putem hic magis dicendum
|
|
reductum retineri posse, testandae rei gratia. Quod adicitur 'testandae eius rei gratia',
|
5.1
|
ad hoc pertinet, ut testes inducat testimonio futuros accusatori deprehensum reum in
|
|
adulterio.
|
|
Idem libro tertio disputationum. Constante matrimonio ab <iis>, qui extra
|
27.pr.1
|
maritum ad accusationem admittuntur, accusari mulier adulterii non potest: probatam enim
|
|
a marito uxorem et quiescens matrimonium non debet alius turbare atque inquietare, nisi
|
|
prius lenocinii maritum accusauerit. Derelictam uero a marito accusationem etiam ab alio
|
1.1
|
excitari utile est.
|
|
Idem libro tertio de adulteriis. Si postulauerit accusator, ut
|
28.pr.1
|
quaestio hab<e>atur de seruo adulterii accusato, siue uoluit ipse interesse siue noluit, iubent
|
|
iudices eum seruum aestimari, et ubi aestimauerint, tantam pecuniam et alterum tantum
|
|
eum, qui nomen eius serui detulerit, ei ad quem ea res pertinet dare iubebunt. Sed d<i>spi-
|
1.1
|
ciamus, cui ista poena praestanda sit, quia lex eum nominauit 'ad quem ea res pertinebit'.
|
|
igitur bonae fidei emptorem, quamuis ab eo emerit qui dominus non est, recte dicemus
|
|
eum esse, ad quem ea res pertinet. Eum quoque, qui pignori, accepit, magis admittimus
|
2.1
|
in eadem causa esse, scilicet quia intererat eius quaestionem non haberi. Sed et si usus
|
3.1
|
fructus in seruo alienus sit, inter dominum et fructuarium diuidi debet aestimatio. Et si
|
4.1
|
communis plurium seruus erit, utique inter eos quoque erit aestimatio diuidenda. Si liber
|
5.1
|
homo, dum seruus existimatur, tortus sit, quia et ipse condicionem suam ignorat: magis
|
|
admittit Caecilius actionem utilem ipsi dandam aduersus eum, qui per calumniam appetit,
|
|
ne impunita sit calumnia eius ob hoc, quod liberum hominem quasi seruum deduxit in
|
|
quaestionem. Haberi quaestionem lex iubet de seruis ancillisue eius, de quo uel de qua
|
6.1
|
quaereretur, parentisue utriusque eorum, si ea mancipia ad usum ei a parentibus data sint.
|
|
diuus autem Hadrianus Cornelio Latiniano rescripsit et de exteris seruis quaestionem ha-
|
|
beri. Quaestioni interesse iubentur reus reaue et patroni eorum et qui crimen detulerit,
|
7.1
|
interrogandique facultas datur patronis. De eo quoque seruo, in quo usum fructum reus
|
8.1
|
habuit, magis est, ut quaestio haberi possit: licet enim seruus eius non fuerit, in seruitute
|
|
tamen fuisse uidetur: nec tam proprietatis causa ad quaestionem quam ministerii pertinet.
|
|
Ergo et si bona fide seruiat reo seruus alienus, admitt<e>t quis interrogari eum per quae-
|
9.1
|
stionem posse. Sed et si seruus sit, cui fideicommissa libertas debetur uel statuta spe-
|
10.1
|
ratur, torqueri eum posse magis est. Iubet lex eos homines, de quibus quaestio ita ha-
|
11.1
|
bita est, publicos esse: proinde in communi partem publicamus: in proprio, cui<us> usus
|
|
fructus alienus est, nudam proprietatem: in quo tantum usum fructum habuit reus, magis
|
|
est, ut perceptio usus fructus ad publicum incipiat pertinere: alienum seruum utique non
|
|
publicabimus. ratio autem publicandorum seruorum ea est, ut sine ullo metu uerum dicant
|
5
|
et ne, dum timeant se in reorum potestatem regressuros, obdurent in quaestione. Non
|
12.1
|
tamen prius publicantur, quam quaestio de illis habita fuerit. Sed et si negauerint, nihilo
|
13.1
|
minus publicantur: ratio enim adhuc eadem est, ne, dum hi sperant se in potestatem do-
|
|
minorum reuersuros si negaueri<n>t, spe meriti collocandi in mendacio perseuerent. Sed et
|
14.1
|
serui accusatoris, si de his quaestio habita sit, public<a>ntur: eius enim serui ne mentiantur,
|
|
merito a dominio eius recedunt. extranei uero non habent cui gratificentur. Si reus uel
|
15.1
|
rea absoluti fuerint, aestimari per iudices lex damnum uoluit, siue mortui fuerint, quantae
|
|
pecuniae ante quaestionem fuerint, siue uiuent, quantae pecuniae in his damnum datum
|
|
fuerit factumue esset. Notandum est, quod capite quidem nono cauetur, si seruus adul-
|
16.1
|
terii accusetur et accusator quaestionem in eo haberi uelit, duplum pretium domino prae-
|
|
stari lex iubet, at hic simplum.
|
|
Marcianus libro primo de iudiciis publicis. Quod ex his causis debetur,
|
29.pr.1
|
per condictionem, quae ex lege descendit, petitur.
|
|
Ulpianus libro quarto de adulteriis. Mariti lenocinium lex coercuit, qui
|
30.pr.1
|
deprehens<a>m uxorem in adulterio retinuit adulterumque dimisit: debuit enim uxori quoque
|
|
irasci, quae matrimonium eius uiolauit. tunc autem puniendus est maritus, cum excusare
|
|
ignorantiam suam non potest uel adumbrare patientiam praetextu incredibilitatis: idcirco
|
|
enim lex ita locuta est 'adulterum in domo deprehensum d<i>miserit', quod uoluerit in ipsa
|
5
|
turpitudine prehendentem maritum coercere. Quod ait lex, adulterii damnatam si quis
|
1.1
|
duxerit uxorem, ea lege teneri, an et ad stuprum referatur, uideamus: quod magis est.
|
|
certe si ob aliam causam ea lege sit condemnata, impune uxor ducetur. Plectitur et qui
|
2.1
|
pretium pro comperto stupro acceperit: nec interest, utrum maritus sit qui acceperit an
|
|
alius quilibet: quicumque enim ob conscientiam stupri accepit aliquid, poena erit plecten-
|
|
dus. ceterum si gratis quis remisit, ad legem non pertinet. Qui quaestum ex adulterio
|
3.1
|
uxoris suae fecerit, plectitur: nec enim mediocriter del<i>quit, qui lenocinium in uxore exer-
|
|
cuit. Quaestum autem ex adulterio uxoris facere uidetur, qui quid accepit, ut adulteretur
|
4.1
|
uxor: siue enim saepius siue semel accepit, non est eximendus: quaestum enim de adul-
|
|
terio uxoris facere proprie ille existimandus est, qui aliquid accepit, ut uxorem pateretur
|
|
adulterari meretricio quodam genere. quod si patiatur uxorem delinquere non ob quaestum,
|
|
sed neglegentiam uel culpam uel quandam patientiam uel nimiam credulitatem, extra legem
|
5
|
positus uidetur. Sex mensuum haec fit separatio, ut in nupta quidem ex die diuortii sex
|
5.1
|
menses computentur, in uidua uero ex die commissi criminis: quod significari uidetur re-
|
|
scripto ad Tertullum et Maximum consules. praeterea si ex die diuortii sexaginta dies
|
|
sint, ex die uero commissi criminis quinquennium praeteriit, debuit dici nec mulierem posse
|
|
accusari, ut, quod dantur sex menses utiles, sic sit accipiendum, ne crimen quinquennio
|
5
|
continuo sopitum excitetur. Hoc quinquennium obseruari legislator uoluit, si reo uel rea<e>
|
6.1
|
stuprum adulterium uel lenocinium obiciatur. quid ergo, si aliud crimen sit quod obiciatur,
|
|
quod ex lege Iulia descendit, ut sunt qui domum suam stupri causa praebuerunt et alii
|
|
similes? et melius est dicere omnibus admissis ex lege Iulia uenientibus quinquennium
|
|
esse praestitutum. Quinquennium autem ex eo die accipiendum est, ex quo quid admis-
|
7.1
|
sum est, et ad eum diem, quo quis postulatus postulataue est, et non ad eum diem, quo
|
|
iudicium de adulteriis exercetur. Hoc amplius senatus consulto adiectum est, ut, si
|
8.1
|
plures eundem postulauerint, eius, qui perseuerauerit reum reamue facere, postulationis
|
|
dies prima exigatur, scilicet ut qui accusat suos libellos accusatorios exspectet, non alie-
|
|
nos. Eum autem, qui per uim stuprum intulit uel mari uel feminae, sine prae-
|
9.1
|
finitione huius temporis accusari posse dubium non est, cum eum publicam uim committere
|
|
nulla dubitatio est.
|
|
Paulus libro primo de adulteriis. Pater sine periculo calumniae non potest
|
31.pr.1
|
agere. Sexaginta dies a diuortio numerantur: in diebus autem sexaginta et ipse sexagen-
|
1.1
|
simus est.
|
|
Idem libro secundo <de> adulteriis. Quinquennium non utile, sed continuo
|
32.pr.1
|
numerandum est. quid ergo fiet, si prior mulier rea facta sit et ideo adulter eodem tem-
|
|
pore reus fieri non potuit et diu tracta lite quinquennium transierit? quid si is, qui intra
|
|
quinquennium quem postulauerat, non peregerit aut praeuaricatus est et alius eundem re-
|
|
petere uelit et quinquennium transactum sit? aequum est computationi quinquennii eximi
|
5
|
id tempus, quod per postulationem praecedentem consumptum sit.
|
|
Macer libro primo de publicis iudiciis. Nihil interest, adulteram filiam
|
33.pr.1
|
prius pater occiderit an non, dum utrumque occidat: nam si alterum occidit, lege Cornelia
|
|
reus erit. quod si altero occiso alter uulneratus fuerit, uerbis quidem legis non liberatur:
|
|
sed diuus Marcus et Commodus rescripserunt impunitatem ei concedi, quia, licet interempto
|
|
adultero mulier superuixerit post tam grauia uulnera, quae ei pater infixerat, magis fato
|
5
|
quam uoluntate eius seruata est: quia lex parem in eos, qui deprehensi sunt, indignatio-
|
|
nem exigit et seueritatem requirit. Cum alterum ex adulteris elegerit maritus, alterum
|
1.1
|
non ante accusare potest, quam prius iudicium finietur, quia duos simul ab eodem accu-
|
|
sari non licet. non tamen prohibetur accusator simul cum adultero uel adultera eum quo-
|
|
que accusare, qui domum suam praebuit uel consilio fuit, ut crimen redimeretur.
|
|
Marcianus libro primo de publicis iudiciis. Si quis adulterium a seruo
|
34.pr.1
|
suo commissum dicat in eam, quam uxorem habuit, diuus Pius rescripsit accusare potius
|
|
mulierem eum debere, quam in praeiudicium eius seruum suum torquere. Si quis adul-
|
1.1
|
terum non dimiserit, sed retinuerit, forsan filium in nouerca uel etiam libertum uel seruum
|
|
in uxor<e>, ex sententia legis tenetur, quamuis uerbis non continetur. quae autem retinetur,
|
|
punitur. sed si dimissam reduxerit, uerbis non tenetur: sed tamen dicendum est, ut
|
|
teneatur, ne fraus fiat. Si uxor ex adulterio uiri praemium acceperit, lege Iulia quasi
|
5
|
adultera tenetur.
|
|
Modestinus libro primo regularum. Stuprum committit, qui liberam mu-
|
35.pr.1
|
lierem consuetudinis causa, non matrimonii continet, excepta uidelicet concubina. Adulte-
|
1.1
|
rium in nupta admittitur: st<u>prum in uidua uel uirgine uel puero committitur.
|
|
Idem libro octauo regularum. Accusaturus adulterii si quid circa inscriptio-
|
36.pr.1
|
nem errauerit, si tempora largiantur, emendare non prohibetur, ne causa aboleatur.
|
|
Papinianus libro tertio quaestionum. Si minor annis adulterium commiserit,
|
37.pr.1
|
lege Iulia tenetur, quoniam tale crimen post pubertatem incipit.
|
|
Idem libro quinto quaestionum. Filium familias publico iudicio adulterium
|
38.pr.1
|
in uxorem sine uoluntate patris arguere constitutum est: uindictam enim proprii doloris
|
|
consequitur.
|
|
Idem libro trigensimo sexto quaestionum. Si adulterium cum incesto com-
|
39.pr.1
|
mittatur, ut puta cum priuigna nuru nouerca, mulier similiter quoque punietur: id enim
|
|
remoto etiam adulterio euenire<t>. Stuprum in sororis filiam si committatur, an adulterii
|
1.1
|
poena sufficiat mari, considerandum est. occurrit, quod hic duplex admissum est, quia
|
|
multum interest, errore matrimonium illicite contrahatur an contumacia iuris et sanguinis
|
|
contumelia concurr<a>nt. Quare mulier tunc demum eam poenam, quam mares, sustinebit,
|
2.1
|
cum incestum iure gent<i>um prohibitum admiserit: nam si sola iuris nostri obseruatio inter-
|
|
ueniet, mulier ab incesti crimine erit excusata. Nonnumquam tamen et in maribus incesti
|
3.1
|
crimina, quamquam natura grauiora sunt, humanius quam adulterii tractari solent: si modo
|
|
incestum per matrimonium illicitum contractum sit. Fratres denique imperatores Claudiae
|
4.1
|
crimen incesti propter aetatem remiserunt, sed distrahi coniunctionem illicitam iusserunt,
|
|
cum alias adulterii crimen, quod pubertate delinquitur, non excusetur aetate. nam et mu-
|
|
lieres in iure errantes incesti crimine non teneri supra dictum est, cum in adulterio com-
|
|
misso nullam habere possint excusationem. Idem imperatores rescripserunt post diuortium,
|
5.1
|
quod cum nouerca bona fide priuignus fecerit, non esse crimen admittendum incesti. Idem
|
6.1
|
Pollioni in haec uerba rescripserunt: 'Incestae nuptiae confirmari non solent: et ideo absti-
|
|
nenti tali matrimonio poenam praeteriti delicti, si nondum reus postulatus est, remittimus'.
|
|
Incestum autem, quod per illicitam matrimonii coniunctionem admittitur, excusari solet
|
7.1
|
sexu uel aetate uel etiam puniendi correctione, quae bona fide interuenit, utique si error
|
|
allegetur, et facilius, si nemo reum postulauit. Imperator Marcus Anto-
|
8.1
|
ninus et Commodus filius rescripserunt: 'Si maritus uxorem in adulterio deprehensam im-
|
|
petu tractus doloris interfecerit, non utique legis Corneliae de sicariis poenam excipiet'.
|
|
nam et diuus Pius in haec uerba rescripsit Apollonio: 'Ei, qui uxorem suam
|
|
in adulterio deprehensam occidisse se non negat, ultimum supplicium remitti potest, cum
|
5
|
sit difficillimum iustum dolorem temperare et quia plus fecerit, quam quia uindicare se
|
|
non debuerit, puniendus sit. sufficiet igitur, si humilis loci sit, in opus perpetuum eum
|
|
tradi, si qui honestior, in insulam relegari'. Liberto patroni famam lacessere
|
9.1
|
non facile conceditur: sed si iure mariti uelit adulterii accusare, permittendum est, quo-
|
|
modo si atrocem iniuriam passus esset. certe si patronum, qui sit ex eo numero, qui de-
|
|
prehensus ab alio interfici potest, in adulterio uxoris deprehenderit, deliberandum est, an
|
|
impune possit occidere. quod durum nobis esse uidetur: nam cuius famae, multo magis
|
5
|
uitae parcendum est. Si quis in honore ministerioue publico sit, reus quidem postulatur,
|
10.1
|
sed differtur eius accusatio et cautionem iudicio sistendi causa promitti<t> in finem honoris.
|
|
et hoc ita Tiberius Caesar rescripsit.
|
|
Idem libro quinto decimo responsorum. Uim passam mulierem sententia
|
40.pr.1
|
praesidis prouinciae continebatur: in lege<m> Iulia<m> de adulteriis non commisisse respondi,
|
|
licet iniuriam suam protegendae pudicitiae causa confestim marito renuntiari prohibuit.
|
|
Nupta quoque muliere, tametsi lenocinii uir prior non postuletur, adulterii crimen contra
|
1.1
|
adulterum ab extrario poterit inferri. In matrimonio quoque defuncta uxore uir iure adul-
|
2.1
|
terum inter <r>eos recipi postulat. Nupta, priusquam adulter damnetur, adulterii non postu-
|
3.1
|
latur, si nuptias denuntiatio uel ad domum mulieris missa non praecessit. Mulierem ob
|
4.1
|
latronum societatem exulare iussam citra poenae metum in matrimonio retineri posse re-
|
|
spondi, quia non fuerat adulterii damnata. Praescriptione quinque annorum crimen incesti
|
5.1
|
coniunctum adulterio non excluditur. Duos quidem adulterii, marem et
|
6.1
|
feminam, propter commune crimen simul non iure nec a uiro postulari conuenit. cum
|
|
tamen duobus denuntiatum fuisset ab eo, qui postea desistere uolebat, abolitionem esse
|
|
necessariam in utriusque personam respondi. Incesti commune crimen aduersus
|
7.1
|
duos simul intentari potest. De seruis quaestionem in dominos incesti postulatos ita
|
8.1
|
demum habendam respondi, si per adulterium incestum esse contractum dicatur.
|
|
Paulus libro nono decimo responsorum. Quaesitum est, an ea, quam ma-
|
41.pr.1
|
ritus adulterii crimine se accusaturum minatus est nec quicquam egit uel iure mariti uel
|
|
iure publico, nubere possit ei, quem in ea reum adulterii destinauit. Paulus respondit nihil
|
|
impedire, quo minus ei, quem suspectum marit<us> habuit, ea de qua quaeritur nubere pos-
|
|
sit. Item quaeritur, an idem maritus destitisse uideatur uel lenocinium commisisse, qui
|
1.1
|
eandem reduxit uxorem. Paulus respondit eum, qui post crimen adulteri intentatum ean-
|
|
dem uxorem reduxit, destitisse uideri et ideo ex eadem lege postea accusandi ei <i>us non
|
|
superesse.
|
|
Idem libro primo sententiarum. In crimine adulterii nulla danda dilatio
|
42.pr.1
|
est, nisi ut personae exhibeantur, aut iudex ex qualitate negotii motus hoc causa cognita
|
|
permiserit.
|
|
Tryphoninus libro secundo disputationum. Si is, qui ius anulorum impe-
|
43.pr.1
|
trauit, adulterium commisit in patroni uxorem aut in patronam suam, aut in eius eiue,
|
|
cuius libertus patris aut matris, filii filiaeue fuit: an ut libertus puniri debeat? et si de-
|
|
prehensus sit in adulterio, an impune occidatur? et magis probo subiciendum poena<e> liber-
|
|
tinorum, quoniam lege Iulia de adulteriis coercendis ad tuenda matrimonia pro libertinis
|
5
|
eos haber<i> placuit et deteriorem causam per istud beneficium patronorum haberi non oportet.
|
|
Gaius libro tertio ad legem duodecim tabularum. Si ex lege repudium mis-
|
44.pr.1
|
sum non sit et idcirco mulier adhuc nupta esse uideatur, tamen si quis eam uxorem duxerit,
|
|
adulter non erit. idque Saluius Iulianus respondit, quia adulterium, inquit, sine dolo malo
|
|
non committitur: quamquam dicendum, ne is, qui sciret eam ex lege repudiatam non
|
|
esse, dolo malo committat.
|
5
|
Papinianus libro quarto responsorum. Defuncta quoque socru gener in-
|
45.pr.1
|
cesti postulabitur, ut adulter post mortem mulieris.
|
|