AD LEGEM IULIAM PECULATUS ET DE SACRILEGIS ET
DE RESIDUIS
  Ulpianus libro quadragensimo quarto ad Sabinum. Lege Iulia peculatus 48.13.1.pr.1
cauetur, ne quis ex pecunia sacra religiosa publicaue auferat neue intercipiat neue in rem
suam uertat neue faciat, quo quis auferat intercipiat uel in rem suam uertat, nisi cui uti-
que lege licebit: neue quis in aurum argentum aes publicum quid ind<a>t neue immisceat
neue quo quid indatur immisceatur faciat sciens dolo malo, quo id peius fiat. 5
  Paulus libro undecimo ad Sabinum. Lege Iulia de residuis tenetur, qui 2.pr.1
publicam pecuniam delegatam in usum aliquem retinuit neque in eum consumpsit.
  Ulpianus libro primo de adulteriis. Peculatus poena aquae et ignis inter- 3.pr.1
dictionem, in quam hodie successit deportatio, continet. porro qui in eum statum dedu-
citur, sicut omnia pristina iura, ita et bona amittit.
  Marcianus libro quarto decimo institutionum. Lege Iulia peculatus tenetur, 4.pr.1
qui pecuniam sacram religiosam abstulerit interceperit. Sed et si donatum deo immortali 1.1
abstulerit, peculatus poena tenetur. Mandatis autem cauetur de sacrilegiis, 2.1
ut praesides sacrilegos latrones plagiarios conquirant et ut, prout quisque deliquerit, in
eum animaduertant. et sic constitutionibus cauetur, ut sacrilegi extra ordinem digna
poena puniantur.
  Idem libro quarto decimo. Lege Iulia de residuis tenetur is, apud quem ex 5.pr.1
locatione, emptione, alimentaria ratione, ex pecunia quam accepit aliaue qua causa pe-
cunia publica resedit. Sed et qui publicam pecuniam in usu aliquo acceptam retinuerit 1.1
nec erogauerit, hac lege tenetur. Qua lege damnatus amplius tertia parte quam debet 2.1
punitur. Non fit locus religiosus, ubi thensaurus inuenitur: nam et si in monu- 3.1
mento inuentus fuerit, non quasi religiosus tollitur. quod enim sepelire quis prohibetur,
id religiosum facere non potest: at pecunia sepeliri non potest, ut et mandatis principa-
libus cauetur. Sed et si de re ciuitatis aliquid subripiat, constitutionibus principum diuo- 4.1
rum Traiani et Hadriani cauetur peculatus crimen committi: et hoc iure utimur.
  Idem libro quinto regularum. Diui Seuerus et 6.pr.1
Antoninus Cassio Festo rescripserunt, res priuatorum si in aedem sacram depositae sub-
reptae fuerint, furti actionem, non sacrilegii esse.
  Ulpianus libro septimo de officio proconsulis. Sacrilegii 7.pr.1
poenam debebit proconsul pro qualitate personae proque rei condicione et temporis et
aetatis et sexus uel seuerius uel clementius statuere. et scio multos et ad bestias damnasse
sacrilegos, nonnullos etiam uiuos exussisse, alios uero in furca suspendisse. sed moderanda
poena est usque ad bestiarum damnationem eorum, qui manu facta templum effregerunt 5
et dona dei in noctu tulerunt. ceterum si qui interdiu modicum aliquid de templo tulit,
poena metalli coercendus est, aut, si honestiore loco natus sit, deportandus in insulam est.
  Idem libro eodem. Qui, cum in moneta publica operarentur, extrinsecus 8.pr.1
sibi signant pecuniam forma publica uel signatam furantur, hi non uidentur adulterinam
monetam exercuisse, sed furtum publicae monetae fecisse, quod ad peculatus crimen ac-
cedit. Si quis ex metallis Caesarianis aurum argentumue furatus fuerit, ex edicto diui Pii 1.1
exilio uel metallo, prout dignitas personae, punitur. is autem, qui furanti sinum praebuit,
perinde habetur, atque si manifesti furti condemnatus esset, et famosus efficitur. qui autem
aurum ex metallo habuerit illicite et conflauerit, in quadruplum condemnatur.
  Uenuleius Saturninus libro secundo iudiciorum 9.pr.1
publicorum. Peculatus crimen ante quinquennium admissum obici non oportet.
  Idem ex libro tertio iudiciorum publicorum. Qui tabulam aeream legis for- 10.pr.1
mamue agrorum aut quid aliud continentem refixerit uel quid inde immutauerit, lege Iulia
peculatus tenetur. Eadem lege tenetur, qui quid in tabulis publicis deleuerit uel induxerit. 1.1
  Paulus libro singulari de iudiciis publicis. Sacrilegi capite 11.pr.1
puniuntur. Sunt autem sacrilegi, qui publica sacra compilauerunt. at qui priuata sacra 1.1
uel aediculas incustoditas temptauerunt, amplius quam fures, minus quam sacrilegi me-
rentur. quare quod sacrum quodue admissum in sacrilegii crimen cadat, diligenter con-
siderandum est. Labeo libro trigensimo octauo posteriorum peculatum definit pecuniae 2.1
publicae aut sacrae furtum non ab eo factum, cuius periculo fuit, et ideo aedituum in his,
quae ei tradita sunt, peculatum non admittere. Eodem capite inferius scribit non 3.1
solum pecuniam publicam, sed etiam priuatam crimen peculatus facere, si quis quod fisco
debetur simulans se fisci creditorem accepit, quamuis priuatam pecuniam ab<s>tulerit. Is 4.1
autem, qui pecuniam traiciendam suscepit uel quilibet alius, ad cuius periculum pecunia
pertinet, peculatum non committit. Senatus iussit lege peculatus teneri eos, qui iniussu 5.1
eius, qui ei rei praeerit, tabularum publicarum inspiciendarum describendarumque potesta-
tem feceri<n>t. Eum, qui pecuniam publicam in usus aliquos retinuerit nec erogauerit, hac 6.1
lege teneri Labeo libro trigensimo octauo posteriorum scripsit. cum eo autem,
qui, cum prouincia abiret, pecuniam, quae penes se esset, ad aerarium professus retinuerit,
non esse residuae pecuniae actionem, quia eam priuatus fisco debeat, et ideo inter debi-
tores eum ferri: eamque ab eo is, qui hoc imperio utitur, exigeret, id est pignus capiendo, 5
corpus retinendo, multam dicendo. sed eam quoque lex Iulia residuorum post annum re-
siduam esse iussit.
  Marcianus libro primo iudiciorum publicorum. Hac lege tenetur, qui in 12.pr.1
tabulis publicis minorem pecuniam, quam quid uenierit aut locauerit, scripserit aliudue
quid simile commiserit. Diuus Seuerus et Antoninus quendam clarissi- 1.1
mum iuuenem, cum inuentus esset arculam in templum ponere ibique hominem includere,
qui post clusum templum de arca exiret et de templo multa subtraheret et se in arculam
iterum referret, conuictum in insulam deportauerunt.
  Ulpianus libro sexagensimo octauo ad edictum. Qui perforauerit muros 13.pr.1
uel inde aliquid abstulerit, peculatus actione tenetur.
  Marcellus libro uicensimo quinto digestorum. Peculatus nequaquam 14.pr.1
committitur, si exigam ab eo pecuniam, qui et mihi et fisco debet: non enim pecu-
nia fisci intercipitur, quae debitori eius aufertur, scilicet quia manet debitor fisci nihilo
minus.
  Modestinus libro secundo de poenis. Is, qui praedam ab hostibus captam 15.pr.1
subripuit, lege peculatus tenetur et in quadruplum damnatur.
  Papinianus libro trigensimo sexto quaestionum. Publica iu- 16.pr.1
dicia peculatus et de residuis et repetundarum similiter aduersus heredem exercentur, nec
inmerito, cum in his quaestio principalis ablatae pecuniae moueatur.