DE LEGE FABIA DE PLAGIARIIS
|
|
Ulpianus libro primo regularum. Si liberum hominem emptor
|
48.15.1.pr.1
|
sciens emerit, capitale crimen aduersus eum ex lege Fabia de plagio nascitur, quo uen-
|
|
ditor quoque fit obnoxius, si sciens liberum esse uendiderit.
|
|
Idem libro nono de officio pronconsulis. Sciendum est legem Fa-
|
2.pr.1
|
biam ad eos non pertinere, qui, cum absentes seruos haberent, eos uendiderunt: aliud est
|
|
enim abesse, aliud in fuga esse. Item non pertinere ad eum, qui mandauit seruum fugi-
|
1.1
|
tiuum persequendum et distrahendum: nec enim fugam uendidit. Amplius dicendum est
|
2.1
|
et si quis Titio mandauerit seruum fugitiuum adprehendendum, ut, si adprehendisset, eum
|
|
emptum haberet, cessare senatus consultum. Hoc autem senatus consulto domini quoque
|
3.1
|
continentur, qui fugam seruorum suorum uendiderunt.
|
|
Marcianus libro primo iudiciorum publicorum. Legis Fabiae crimine sup-
|
3.pr.1
|
pressi mancipii bona fide possessor non tenetur, id est qui ignorabat seruum alienum, et
|
|
qui uoluntate domini putabat id eum agere. et ita de bona fide possessore ipsa lex scripta
|
|
est: nam adicitur 'si sciens dolo malo hoc fecerit': et saepissime a principibus Seuero et
|
|
Antonino constitutum est, ne bonae fidei possessores hac lege teneantur. Illud
|
1.1
|
non est omittendum, quod exemplo legis Aquiliae, si is, propter quem quis in Fabiam com-
|
|
misit, decesserit, adhuc accusatio et poena legis Fabiae superest, ut et diuus Seuerus et
|
|
Antoninus rescripserunt.
|
|
Gaius libro uicensimo secundo ad edictum prouinciale. Lege Fabia tenetur, qui sciens
|
4.pr.1
|
liberum hominem donauerit uel in dotem dederit, item qui ex earum qua causa sciens
|
|
liberum esse acceperit, in eadem causa haberi debeat, qua uenditor et emptor habetur.
|
|
idem et si pro eo res permutata fuerit.
|
|
Modestinus libro septimo decimo responsorum. Respondit eum, qui fugi-
|
5.pr.1
|
tiuum alienum suscepisse et celasse doceatur, ex eo, quod proprietatis quaestionem referret,
|
|
crimen, si probetur, euitare minime posse.
|
|
Callistratus libro sexto de cognitionibus. Non statim plagiarium esse,
|
6.pr.1
|
qui furti crimine ob seruos alienos interceptos tenetur, diuus Hadrianus in haec uerba
|
|
rescripsit: 'Seruos alienos qui sollicitauerit aut interceperit, crimine plagii, quod illi inten-
|
|
ditur, teneatur nec ne, facit quaestionem: et ideo non me consuli de ea re oportet, sed
|
|
quod uerissimum in re praesenti cognoscitur, sequi iudicem oportet. plane autem scire
|
5
|
debet posse aliquem furti crimine ob seruos alienos interceptos teneri nec idcirco tamen
|
|
statim plagiarium esse existimari'. Idem princeps de eadem re in haec uerba rescripsit:
|
1.1
|
'Apud quem unus aut alter fuerit fugitiuus inuentus, qui operas suas locauerint ut pasce-
|
|
rentur, et utique si idem antea apud alios opus fecerint, hunc suppressorem non iure quis
|
|
dixerit'. Lege Fabia cauetur, ut liber, qui hominem ingenuum uel libertinum inuitum
|
2.1
|
celauerit inuinctum habuerit emerit sciens dolo malo quiue in earum qua re socius erit,
|
|
quique seruo alieno seruaeue persuaserit, ut a domino dominaue fug<i>at, uel eum eamue
|
|
inuito uel insciente domino dominaue celauerit, inuinctum habuerit emerit sciens dolo
|
|
malo quiue in ea re socius erit, eius poena teneatur.
|
5
|
Hermogenianus libro quinto iuris epitomarum. Poena pecuniaria statuta
|
7.pr.1
|
lege Fabia in usu esse desiit: nam in hoc crimine detecti pro delicti modo coercentur et
|
|
plerumque in metallum damnantur.
|
|