DE PROCURATORIBUS ET DEFENSORIBUS
|
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Procurator est qui aliena negotia mandatu
|
3.3.1.pr.1
|
domini administrat. Procurator autem uel omnium rerum uel unius rei esse potest consti-
|
1.1
|
tutus uel coram uel per nuntium uel per epistulam: quamuis quidam, ut Pomponius libro
|
|
uicensimo quarto scribit, non putent unius rei mandatum suscipientem procuratorem esse:
|
|
sicuti ne is quidem, qui rem perferendam uel epistulam uel nuntium perferendum suscepit,
|
|
proprie procurator appellatur. sed uerius est eum quoque procuratorem esse qui ad unam
|
5
|
rem datus sit. Usus autem procuratoris perquam necessarius est, ut qui rebus suis ipsi
|
2.1
|
superesse uel nolunt uel non possunt, per alios possint uel agere uel conueniri. Dari autem
|
3.1
|
procurator et absens potest,
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. dummodo certus sit qui datus intellegetur
|
2.pr.1
|
et <is> ratum habuerit. furiosus non est habendus absentis loco, quia in eo animus
|
1.1
|
deest, ut ratum habere non possit.
|
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Item et ad litem futuram et in diem et sub
|
3.pr.1
|
condicione et usque ad diem dari potest
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. et in perpetuum.
|
4.pr.1
|
Ulpianus libro septimo ad edictum. Praesens habetur et qui in hortis est
|
5.1.1
|
Paulus libro sexto ad edictum. et qui in foro et qui in urbe et in continen-
|
6.1.1
|
tibus aedificiis:
|
|
Ulpianus libro septimo ad edictum. et ideo procurator eius praesenti<s> esse
|
7.1.1
|
uidetur.
|
|
Idem libro octauo ad edictum. Fili<u>s familias et ad agendum dare procurato-
|
8.1.1
|
rem potest, si qua sit actio, qua ipse experiri potest: non solum si castrense peculium
|
|
habeat, sed et quiuis filius familias: ut puta iniuriam passus dabit ad iniuriarum actionem,
|
|
si forte neque pater praesens sit nec patris procurator uelit experiri, et erit iure ab ipso
|
|
filio familias procurator datus. hoc amplius Iulianus scribit et si filio familias patri per
|
5
|
filium eius in eadem potestate manentem fiat iniuria neque auus praesens sit, posse patrem
|
|
procuratorem dare ad ulciscendam iniuriam, quam nepo<s> absentis passus est. ad defenden-
|
|
dum quoque poterit filius familias procuratorem dare. sed et filia familias poterit dare pro-
|
|
curatorem ad iniuriarum actionem. nam quod ad dotis exactionem cum patre dat procu-
|
|
ratorem, superuacuum esse Ualerius Seuerus scribit, cum sufficiat patrem dare ex filiae
|
10
|
uoluntate. sed puto, si forte pater absens <s>it uel suspectae uitae, quo casu solet filiae com-
|
|
petere de dote actio, posse eam procuratorem dare. ipse quoque filius procurator dari
|
|
poterit et ad agendum et ad defendendum. Inuitus procurator non solet dari. inuitum
|
1
|
accipere debemus non eum tantum qui contradicit, uerum eum quoque qui consensisse
|
|
non probatur. Ueterani procuratores fieri possunt: milites autem nec si uelit aduersarius
|
2.1
|
procuratores dari possunt, nisi hoc tempore litis contestatae quocumque casu praetermis-
|
|
sum est: excepto eo qui in rem suam procurator datus est, uel qui communem causam
|
|
omnis sui numeri persequatur uel suscipit, quibus talis procuratio concessa est. 'Procura-
|
3.1
|
torem ad litem suscipiendam datum, pro quo consentiente dominus iudicatum solui ex-
|
|
posuit' praetor ait 'iudicium accipere cogam'. Uerum ex causa non debebit compelli. ut
|
|
puta inimicitiae capitales interuenerunt inter ipsum procuratorem et dominum: scribit Iu-
|
|
lianus debere in procuratorem denegari actionem. item si dignitas accesserit procuratori:
|
5
|
uel rei publicae causa afuturus sit:
|
|
Gaius libro tertio ad edictum prouinciale. aut si ualetudinem aut si necessa-
|
9.pr.1
|
riam peregrinationem alleget:
|
|
Ulpianus libro octauo ad edictum. uel hereditas superueniens eum occupet:
|
10.pr.1
|
uel ex alia iusta causa. hoc amplius et si habeat praesentem dominum, non debere com-
|
|
pelli procuratorem,
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. si tamen dominus cogi possit.
|
11.pr.1
|
Gaius libro tertio ad edictum prouinciale. Sed etiam ex his causis dicitur
|
12.1.1
|
aliquando cogendum procuratorem iudicium accipere: ueluti si dominus praesens non sit
|
|
et actor adfirmet tractu temporis futurum ut res pereat.
|
|
Ulpianus libro octauo ad edictum. Sed haec neque passim admittenda sunt
|
13.1.1
|
neque destricte deneganda, sed a praetore causa cognita temperanda.
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. Si post datum procuratorem capitales ini-
|
14.1.1
|
micitiae intercesserunt, non cogendum accipere iudicium nec stipulationem ob rem non de-
|
|
fensam committi, quoniam noua causa sit.
|
|
Ulpianus libro octauo ad edictum. Si defunctus sit dominus ante litem con-
|
15.1.1
|
testatam, iudicatum solui stipulatione pro suo procuratore data, procurator compellendus
|
|
est ad iudicium accipiendum: ita tamen si hoc dominus sciente procuratore et non contra-
|
|
dicente fecit. quod si aliter actum est, inscium quidem procuratorem teneri satis inciuile
|
|
est, committitur autem ob rem non def<e>nsam stipulationis clausula. Qui ad communi diui-
|
1
|
dundo iudicium datus est, ad agendum item et ad defendendum uidebitur datus duplici
|
|
cautela interponenda.
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. Ante litem contestatam libera potestas est
|
16.pr.1
|
uel mutandi procuratoris uel ipsi domino iudicium accipiendi.
|
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Post litem autem contestatam reus qui pro-
|
17.pr.1
|
curatorem dedit mutare quidem eum uel in se litem transferre a uiuo procuratore uel in
|
|
ciuita<te> manente potest, causa tamen prius cognita. Non solum autem ipsi qui dedit pro-
|
1.1
|
curatorem hoc permittitur, sed etiam heredi eius et ceteris successoribus. In causae autem
|
2.1
|
cognitione non solum haec uersantur, quae supra diximus in procuratore non compellendo
|
|
suscipere iudicium, uerum et aetas
|
|
Modestinus libro decimo pandectarum. aut religionis beneficium.
|
18.pr.1
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Item si suspectus sit procurator aut in uin-
|
19.1.1
|
culis aut in hostium praedonumue potestate,
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. uel iudicio publico priuatoue uel ualetudine
|
20.1.1
|
uel maiore re sua distringatur
|
|
Gaius libro tertio ad edictum prouinciale. uel exilio, uel si latitet, uel inimi-
|
21.1.1
|
cus postea fiat,
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. aut adfinitate aliqua aduersario iungatur,
|
22.1.1
|
uel heres ei existat;
|
|
Ulpianus libro nono ad edictum. aut longa peregrinatio et aliae similes
|
23.1.1
|
causae impedimento sint,
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. mutari debebit uel ipso procuratore postulante.
|
24.1.1
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Quae omnia non solum ex parte rei, sed
|
25.1.1
|
etiam in persona actoris obseruabuntur. sed si aduersarius uel ipse procurator dicat do-
|
|
minum mentiri, apud praetorem haec finiri oportet. nec ferendus est procurator qui sibi
|
|
adserit procurationem: nam hoc ipso suspectus est qui operam suam ingerit inuito. nisi
|
|
forte purgare magis conuicium quam procurationem exsequi maluit. et hactenus erit audien-
|
5
|
dus, si dicat se procuratione quidem carere uelle, sed si id inlaesa existimatione sua fiat:
|
|
ceterum ferendus erit pudorem suum purgans. plane si dicat in rem suam se procurato-
|
|
rem datum et hoc probauerit, non debet carere propria lite. item si retentione aliqua pro-
|
|
curator uti uelit, non facile ab eo lis erit transferenda,
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. <nisi dominus> ei soluere paratus sit.
|
26.1.1
|
Ulpianus libro nono ad edictum. In causae cognitione etiam hoc uersabitur,
|
27.1.1
|
ut ita demum transferri a procuratore iudicium permittatur, si quis omnia iudicii ab eo
|
|
transferre paratus sit. ceterum si uelit quaedam transferre, quaedam relinquere, iuste pro-
|
|
curator hanc <in>constantiam recusabit. sed haec ita, si mandato domini procurator egit.
|
|
ceterum si mandatum non est, cum neque in iudicium quicquam deduxerit, nec tu ea com-
|
5
|
probasti: quae inuito te acta sunt tibi non praeiudicant ideoque translatio earum litium
|
|
non est tibi necessaria, ne alieno facto onereris. haec autem cognitio procuratoris mutandi
|
|
praetoris est. Si ex parte actoris litis translatio fiat, dicimus committi iudicatum solui sti-
|
1
|
pulationem a reo factam, idque et Neratius probat et Iulianus et hoc iure utimur: scilicet
|
|
si dominus satis accepit. sed et si procurator satis accepit et transferatur iudicium in do-
|
|
minum: uerius est committi et ex stipulatu actionem a procuratore in dominum transferri.
|
|
sed et si a domino uel a procuratore in procuratorem iudicium transferatur, non dubitat
|
5
|
Marcellus, quin committatur stipulatio. et haec uera sunt. et licet procuratori commissa
|
|
sit stipulatio, tamen domino erit danda utilis ex stipulatu actio, directa penitus tollenda.
|
|
Idem libro primo disputationum. Si procurator meus iudicatum solui satis ac-
|
28.pr.1
|
ceperit, mihi ex stipulatu actio utilis e<s>t, sicuti iudicati actio mihi indulgetur. sed et si egit
|
|
procurator meus ex ea stipulatione me inuito, nihilo minus tamen mihi ex stipulatu actio
|
|
tribuetur. quae res facit ut procurator meus ex stipulatu agendo exceptione debeat repelli:
|
|
sicuti cum agit iudicati non in rem suam datus nec ad eam rem procurator factus. per
|
5
|
contrarium autem si procurator meus iudicatum solui satisdederit, in me ex stipulatu actio
|
|
non datur. sed et si defensor meus satisdederit, in me ex stipulatu actio non datur, quia
|
|
nec iudicati mecum agi potest.
|
|
Idem libro nono ad edictum. Si actor malit dominum potius conuenire quam
|
29.pr.1
|
eum qui in rem suam procurator est, dicendum est ei licere.
|
|
Paulus libro primo sententiarum. Actoris procurator non in rem suam datus
|
30.pr.1
|
propter impensas quas in litem fecit potest desiderare, ut sibi ex iudicatione satisfiat, si
|
|
dominus litis soluendo non sit.
|
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Si quis, cum procuratorio nomine condemna-
|
31.pr.1
|
tus esset, heres extiterit domino litis: iudicati actionem non recte recusabit. hoc si ex asse.
|
|
sin autem ex parte heres extiterit et totum soluerit, si quidem ei mandatum est hoc quo-
|
|
que ut soluat, mandati actionem aduersus coheredes habebit: si non sit mandatum, nego-
|
|
tiorum gestorum actio datur. quod est et si heres procurator non exstiterit et soluerit.
|
5
|
Unius litis plurium personarum plures dari procuratores non est prohibitum.
|
1.1
|
Iulianus ait
|
2.1
|
eum, qui dedit diuersis temporibus procuratores duos, posteriorem dando priorem prohi-
|
|
buisse uideri.
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. Pluribus procuratoribus in solidum simul
|
32.pr.1
|
datis occupantis melior condicio erit, ut posterior non sit in eo quod prior petit procurator.
|
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Seruum quoque et filium familias procura-
|
33.pr.1
|
torem posse habere aiunt. et quantum ad filium familias uerum est: in seruo subsistimus.
|
|
et negotia quidem peculiaria serui posse gerere aliquem et hoc casu procuratorem eius
|
|
esse admittimus, quod et Labeoni uidetur: actionem autem intendere uetamus. Eum uero
|
1.1
|
qui de statu suo litigat procuratorem habere posse non dubitamus non solum in admini-
|
|
stratione rerum, sed etiam in actionibus, quae ei uel aduersus eum competant, ex posses-
|
|
sione siue seruitutis siue libertatis de suo statu litigat. ex contrario quoque eum procura-
|
|
torem dari posse manifestum est. Publice utile est absentes a quibuscumque defendi: nam
|
2.1
|
et in capitalibus iudiciis defensio datur. ubicumque itaque absens quis damnari potest, ibi
|
|
quemuis uerba pro eo facientem et innocentiam excusantem audiri aequum est et ordina-
|
|
rium admittere: quod et ex rescripto imperatoris nostri apparet. Ait praetor: 'Cuius
|
3.1
|
nomine quis actionem dari sibi postulabit, is eum uiri boni arbitratu defendat: et ei quo
|
|
nomine aget id ratum habere eum ad quem ea res pertinet, boni uiri arbitratu satisdet'.
|
|
Aequum praetori uisum est eum, qui alicuius nomine procurator experitur, eun-
|
4.1
|
dem etiam defensionem suscipere. Si quis in rem suam procurator interueniat, adhuc erit
|
5.1
|
dicendum debere eum defendere: nisi forte ex necessitate fuerit factus.
|
|
Gaius libro tertio ad edictum prouinciale. Si quis in rem suam procuratorio
|
34.pr.1
|
nomine agit, ueluti emptor hereditatis: an debeat inuicem uenditorem defendere? et placet,
|
|
si bona fide et non in fraudem eorum qui inuicem agere uellent gestum sit negotium, non
|
|
oportere eum inuicem defendere.
|
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Sed et hae personae procuratorum debebunt
|
35.pr.1
|
defendere, quibus sine mandatu agere licet: ut puta liberi, licet sint in potestate, item
|
|
parentes et fratres et adfines et liberti. Patronus libertum et per procuratorem ut in-
|
1.1
|
gratum accusare potest et libertus per procuratorem respondere. Non solum autem si actio
|
2.1
|
postuletur a procuratore, sed et <si> praeiudicium uel interdictum, uel si stipulatione lega-
|
|
torum uel damni infecti uelit caueri: debebit absentem defendere in competenti tribunali
|
|
et eadem prouincia. ceterum cogi eum etiam in prouincia de Roma abire uel e contrario
|
|
uel a prouincia in aliam prouinciam et defendere durum est. Defendere autem est id fa-
|
3.1
|
cere quod dominus in litem faceret, et cauere idonee: nec debebit durior condicio procura-
|
|
toris fieri quam est domini, praeterquam in satisdando. praeter satisdationem procurator
|
|
ita defendere uidetur, si iudicium accipiat. unde quaesitum est apud Iulianum, an com-
|
|
pellatur, an uero sufficiat ob rem non defensam stipulationem committi. et Iulianus scribit
|
5
|
libro tertio digestorum compellendum accipere iudicium: nisi et agendum causa cognita
|
|
recusauerit uel ex iusta causa remotus fuerit. defendere uidetur procurator et si in pos-
|
|
sessionem uenire patiatur, cum quis damni infecti satis uel legatorum desideret,
|
|
Paulus libro octauo ad edictum. uel in operis noui nuntiatione. sed et si
|
36.pr.1
|
seruum ex causa noxali patiatur duci, defendere uidetur: ita tamen, ut in his omnibus
|
|
ratam rem dominum habiturum caueat.
|
|
Ulpianus libro nono ad edictum. Omnium autem actionum nomine debet
|
37.pr.1
|
defendere, etiam earum quae in heredem non dantur. Unde est quaesitum: si aduersarius
|
1.1
|
plures intendat actiones et in singulas singuli existant defensores suscipere parati, uideri
|
|
eum recte defendi Iulianus ait. quo iure nos uti Pomponius scribit.
|
|
Idem libro quadragensimo ad edictum. <Non> tamen eo usque procedendum erit,
|
38.pr.1
|
ut, si decem petantur et exstant duo defensores parati in quina defendere, audiantur.
|
|
Idem libro nono ad edictum. Non solum autem in actionibus et interdictis
|
39.pr.1
|
et in stipulationibus debet dominum defendere, uerum in interrogationibus quoque, ut in
|
|
iure interrogatus ex omnibus causis respondeat, ex quibus dominus. an igitur heres sit
|
|
absens, respondere debebit et si responderit uel tacuerit, tenebitur. Qui alieno nomine
|
1.1
|
agit quamcumque actionem, id ratum habiturum eum ad quem ea res pertinebit cauere
|
|
debet. sed interdum licet suo nomine procurator experiatur, tamen de rato debebit cauere,
|
|
ut Pomponius libro uicensimo quarto scribit. ut puta iusiurandum procuratori rettulit,
|
|
iurauit absenti dari oportere: agit hoc iudicio suo nomine propter su<um> <i>usiurandum (ne-
|
5
|
que enim haec actio domino competere potuit): sed debebit de rato cauere. sed et si pro-
|
|
curatori constitutum est et ex ea causa agat: dubitandum non est quin locus sit de rato
|
|
cautioni idque Pomponius scribit. Quaeritur apud Iulianum: utrum dominum solum ratam
|
2.1
|
rem habere debet satisdare an etiam ceteros creditores? et ait dumtaxat de domino cauen-
|
|
dum nec illis uerbis 'ad quem ea res pertinet' creditores contineri: nam nec ipsi domino
|
|
haec incumbebat cautio. Si de dote agat pater, cauere debet ratam rem filiam habituram:
|
3.1
|
sed et defendere eam debet, ut et Marcellus scribit. Si pater filii nomine iniuriarum agat,
|
4.1
|
cum duae sint actiones una patris altera filii, cessat de rato cautio. Si status controuersiam
|
5.1
|
cui faciat procurator, siue ex seruitute in libertatem aduersus eum quis litiget siue ipse ex
|
|
libertate in seruitutem petat, debet cauere ratam rem dominum habiturum. et ita edicto
|
|
scriptum est, ut ex utroque latere quasi actor habeatur. Est et casus, quo quis eiusdem
|
6.1
|
actionis nomine et de rato caueat et iudicatum solui. ut puta postulata est cognitio de
|
|
in integrum restitutione, cum minor circumscriptus in uenditione diceretur: alterius pro-
|
|
curator existit: debet cauere hic procurator et ratam rem dominum habiturum, ne forte
|
|
dominus reuersus uelit quid petere, item iudicatum solui, ut si quid forte propter hanc re-
|
5
|
stitutionem in integrum praestari adulescenti debeat, hoc praestetur. et haec ita Pomponius
|
|
libro uicensimo quinto ad edictum scribit. Item ait, si suspectus tutor postuletur,
|
7.1
|
defensorem eius oportere etiam de rato cauere, ne reuersus ille uelit retractare quod actum
|
|
est. sed non facile per procuratorem quis suspectus accusabitur, quoniam famae causa
|
|
est, nisi constet ei a tutore mandatum nominatim, aut si etiam absente tutore, quasi non
|
|
defenderetur, praetor erat cogniturus.
|
5
|
Idem libro nono ad edictum. Pomponius scribit non omnes actiones per pro-
|
40.pr.1
|
curatorem posse quem instituere. denique ut liberi, qui in potestate absentis dicuntur,
|
|
ducantur, interdictum non posse desiderare ait nisi, ut Iulianus ait, causa cognita, id est
|
|
si et nominatim ei mandatum sit et pater ualetudine uel alia iusta causa impediatur. Si
|
1.1
|
stipuletur procurator damni infecti uel legatorum, debebit de rato cauere. Sed et is, qui
|
2.1
|
quasi defensor in rem actione conuenitur, praeter solitam satisdationem iudicatum solui
|
|
etiam de rato debet cauere. quid enim si in hoc iudicio rem meam esse pronuntietur, re-
|
|
uersus ille, cuius defensor extiterat, uelit fundum uindicare: nonne ratum non uidebitur
|
|
habere quod iudicatum est? denique si uerus procurator extitisset uel ipse praesens cau-
|
5
|
sam suam egisset et uictus esset: si a me uindicaret, exceptione rei iudicatae summoue-
|
|
retur, et ita Iulianus libro quinquagensimo digestorum scribit: nam cum iudicatur rem
|
|
meam esse, simul iudicatur illius non esse. Ratihabitionis autem satisdatio ante litis con-
|
3.1
|
testationem a procuratore exigitur: ceterum semel lite contestata non compelletur ad cau-
|
|
tionem. In his autem personis, in quibus mandatum non exigimus, dicendum est, si forte
|
4.1
|
euidens sit contra uoluntatem eos experiri eorum pro quibus interueniunt, debere eos re-
|
|
pelli. ergo non exigimus ut habeant uoluntatem uel mandatum, sed <ne> contraria uoluntas
|
|
probetur: quamuis de rato offerant cautionem.
|
|
Paulus libro nono ad edictum. Feminas pro parentibus agere interdum per-
|
41.pr.1
|
mittetur causa cognita, si <f>orte parentes morbus aut aetas impediat, nec quemquam qui
|
|
agat habeant.
|
|
Idem libro octauo ad edictum. Licet in popularibus procurator dari
|
42.pr.1
|
non possit, <t>amen dictum est merito eum qui de uia publica agit et priuato damno ex
|
|
pro<hi>bitione adficitur, quasi priuatae actionis dare posse procuratorem. multo magis dabit
|
|
ad sepulc<h>ri uiolati actionem is ad quem ea res pertinet. Ad actionem iniuriarum ex lege
|
1.1
|
Cornelia procurator dari potest: nam etsi pro publica utilitate exercetur, priuata tamen est.
|
|
Ea obligatio, quae inter dominum et procuratorem consistere solet, mandati actionem parit.
|
2.1
|
aliquando tamen non contrahitur obligatio mandati: sicut euenit, cum in rem suam procu-
|
|
ratorem praestamus eoque nomine iudicatum solui promittimus: nam si ex ea promissione
|
|
aliquid praestiterimus, non ma<n>dati, sed ex uendito si hereditatem uendidimus, uel ex pri-
|
|
stina causa mandati agere debemus: ut fit cum fideiussor reum procuratorem dedit. Is
|
3.1
|
cui hereditas ex Trebelliano senatus consulto restituta est heredem iure dabit procurato-
|
|
rem.
|
|
Sed et dominum pignoris creditor recte dabit procuratorem ad Seruianam.
|
4.1
|
Porro si
|
5.1
|
uni ex reis credendi constitutum sit isque alium in constitutam pecuniam det, non nega-
|
|
bimus posse dare. sed et ex duobus reis promittendi alter alterum defendendum pro-
|
|
curatorem dabit. Si plures heredes sint et familiae erciscundae aut communi diuidundo
|
6.1
|
agatur, pluribus eundem procuratorem non est permittendum dare, quoniam res expediri
|
|
non potest circa adiudicationes et condemnationes: plane permittendum dare, si uni cohe-
|
|
redi plures heredes existant. Reo latitante post litem contestatam ita demum fideiussores
|
7.1
|
eum defendere uidebuntur, si uel unus ex his eum pro solido defendat, uel omnes uel qui
|
|
ex his unum dederint in quem iudicium transferetur.
|
|
Idem libro non ad edictum. Mutus et surdus per eum modum qui procedere
|
43.pr.1
|
potest procuratorem dare non prohibe<n>tur: forsitan et ipsi dantur non quidem ad agendum,
|
|
sed ad administrandum. Cum quaeretur, an alicui procuratorem habere liceat, inspicien-
|
1.1
|
dum erit, an non prohibeatur procuratorem dare, quia hoc edictum prohibitorium est. In
|
2.1
|
popularibus actionibus, ubi quis quasi unus ex populo agit, defensionem ut procurator prae-
|
|
stare cogendus non est. Is, qui curatorem alicui praesenti petat, non aliter audietur nisi
|
3.1
|
adulto consentiente: quod si absenti, ratam rem eum habiturum necesse habet dare. Poena
|
4.1
|
non defendentis procuratoris haec est, ut denegetur ei actio. Si procurator agat et prae-
|
5.1
|
sens sit absentis seruus, Atilicinus ait seruo cauendum, non procuratori. Qui non cogitur
|
6.1
|
defendere absentem, tamen si iudicatum solui satisdedit defendendi absentis gratia, cogen-
|
|
dum procuratorem iudicium accipere, ne decipiatur is qui satis accepit: nam eos, qui non
|
|
coguntur rem defendere, post satisdationem cogi. Labeo causa cognita temperandum, et
|
|
si captio actoris si<t> propter temporis tractum, iudicium eum accipere cogendum: quod si
|
5
|
aut adfinitas dirempta sit aut inimicitiae intercesserint aut bona absentis possideri coeperint
|
|
Ulpianus libro septimo disputationum. uel si longinquo sit afuturus uel alia
|
44.pr.1
|
iusta causa interuenerit,
|
|
Paulus libro nono ad edictum. non cogendum. Sabinus autem nullas prae-
|
45.pr.1
|
toris partes esse ad compellendum defendere, sed ex stipulatu ob rem non defensam agi
|
|
posse: a<t> si iustas causas habeat, cur iudicium accipere nolit, fideiussores non teneri, quia
|
|
uir bonus arbitraturus non fuerit, ut qui iustam excusationem adferret, defendere cogeretur.
|
|
sed et si satis non dedit, sed repromittenti ei creditum est, idem statuendum est. Qui ita
|
1.1
|
de publico agunt, ut priuatum commodum defendant, causa cognita permittuntur pro-
|
|
curatorem dare, et postea alius agens exceptione repelletur. Si procuratori opus nouum
|
2.1
|
nuntiatum sit isque interdicto utatur 'ne si u<i>s fiat aedificanti', defensoris partes eum susti-
|
|
nere nec compelli cauere ratam rem dominum habiturum Iulianus ait, et si satisdederit,
|
|
non animaduerto, inquit Iulianus, quo casu stipulatio committatur.
|
|
Gaius libro tertio ad edictum prouinciale. Qui proprio nomine iudicium ac-
|
46.pr.1
|
cepisset, si uellet procuratorem dare, in quem actor transferat iudicium, audiri debet sol-
|
|
lemniterque pro iudicatum solui satisdatione cauere. Ei qui defendit eum, cuius nomine
|
1.1
|
ipse non agat, liberum est uel in unam rem defendere. Qui alium defendit, satisdare co-
|
2.1
|
gitur: nemo enim alienae litis idoneus defensor sine satisdatione intellegitur. Item quae-
|
3.1
|
ritur, si iudicum acceperit defensor et actor in integrum restitutus sit, an cogendus sit
|
|
restitutorium iudicium accipere: et magis placet cogendum. Procurator ut in ceteris quo-
|
4.1
|
que negotiis gerendis, ita et in litibus ex bona fide rationem reddere debet. itaque quod
|
|
ex lite consecutus erit siue principaliter ipsius rei nomine siue extrinsecus ob eam rem,
|
|
debet mandati iudicio restituere usque adeo, ut et si per errorem aut iniuriam iudicis non
|
|
debitum consecutus fuerit, id quoque reddere debeat. Item contra quod ob rem iudicatam
|
5.1
|
procurator soluerit, contrario mandati iudicio reciperare debet: poenam autem, quam ex
|
|
suo delicto praestitit, reciperare non debet. Litis impendia bona fide facta uel ab actoris
|
6.1
|
procuratore uel a rei debere ei restitui aequitas suadet. Si duobus mandata sit admini-
|
7.1
|
stratio negotiorum, quorum alter debitor sit mandatoris, an alter cum eo recte acturus sit?
|
|
et utique recte: non enim ob id minus procurator intellegitur, quod is quoque cum quo
|
|
agitur procurator sit.
|
|
Iulianus libro quarto ad Urseium Ferocem. Qui duos procuratores omnium
|
47.pr.1
|
rerum suarum rel<i>quit, nisi nominatim praecepit ut alter ab altero pecuniam petat, non
|
|
uidetur mandatum utrilibet eorum dedisse.
|
|
Gaius libro tertio ad edictum prouinciale. Itaque, si hoc specialiter manda-
|
48.pr.1
|
tum est, tunc excipiente eo cum quo agitur 'si non mihi mandatum sit, ut a debitoribus
|
|
peterem' actorem ita debere replicare 'aut si mihi mandatum est, ut a te peterem'.
|
|
Paulus libro quinquagensimo quarto ad edictum. Ignorantis domini condicio
|
49.pr.1
|
deterior per procuratorem fieri non debet.
|
|
Gaius libro uicensimo secundo ad edictum prouinciale. Quacumque ratione
|
50.pr.1
|
procurator tuus a me liberatus est, id tibi prodesse debet.
|
|
Ulpianus libro <s>exagensimo ad edictum. Minor uiginti quinque annis si de-
|
51.pr.1
|
fensor existat, ex quibus causis in integrum restitui possit, defensor idoneus non est, quia
|
|
et ipsi et fideiussoribus eius per in integrum restitutionem succurritur. Quoniam tamen
|
1.1
|
defendere est ea<n>dem uicem quam reus subire, defensor mariti in amplius quam maritus
|
|
facere possit non est condemnandus. Is qui suscepit defensionem, etsi locupletissimus sit,
|
2.1
|
Paulus libro quinquagensimo septimo ad edictum. etsi consularis sit,
|
52.pr.1
|
Ulpianus libro sexagensimo ad edictum. non uidetur defendere, nisi satis-
|
53.1.1
|
dare fuerit paratus.
|
|
Paulus libro quinquagensimo ad edictum. Neque femina neque miles neque
|
54.1.1
|
qui rei publicae causa afuturus est aut morbo perpetuo tenetur aut magistratum initurus
|
|
est aut inuitus iudicium pati non potest, idoneus defensor intellegitur. Tutores, qui in
|
1
|
aliquo loco administrauerunt, eodem loco et defendi debent.
|
|
Ulpianus libro sexagensimo quinto ad edictum. Procuratore in rem suam
|
55.pr.1
|
dato praeferendus non est dominus procuratori in litem mouendam uel pecuniam susci-
|
|
piendam: qui enim suo nomine utiles actiones habet, rite eas intendit.
|
|
Idem libro sexagensimo sexto ad edictum. Ad rem mobilem petendam datus
|
56.pr.1
|
procurator ad exhibendum recte aget.
|
|
Idem libro septuagensimo quarto ad edictum. Qui procuratorem dat, ut con-
|
57.pr.1
|
festim agat, is intellegendus est permittere procuratori et postea litem peragere. Si quis
|
1.1
|
remisit exceptionem procuratoriam, non poterit ex paenitentia eam opponere.
|
|
Paulus libro septuagensimo primo ad edictum. Procurator, cui
|
58.pr.1
|
generaliter libera administratio rerum commissa est, potest exigere, <nouare,> aliud pro alio
|
|
permutare.
|
|
Idem libro decimo ad Plautium. Sed et id quoque ei mandari uidetur, ut
|
59.pr.1
|
soluat creditoribus.
|
|
Idem libro quarto responsorum. Mandato generali non contineri etiam trans-
|
60.pr.1
|
actionem decidendi causa interpositam: et ideo si postea is qui mandauit transactionem
|
|
ratam non habuit, non posse eum repelli ab actionibus exercendis.
|
|
Idem libro primo ad Plautium. Plautius ait: procuratorem damna-
|
61.pr.1
|
tum non debere conueniri, nisi in rem suam datus esset aut optulisset se, cum sciret
|
|
cautum non esse, omnibus placuit. idem erit obseruandum et si defensoris loco cum satis-
|
|
datione se liti optulerit.
|
|
Pomponius libro secundo ex Plautio. Ad legatum petendum procurator datus
|
62.pr.1
|
si interdicto utatur aduersus heredem de tabulis exhibendis, procuratoria exceptio, quasi
|
|
non et hoc esset ei mandatum, non obstat.
|
|
Modestinus libro sexto differentiarum. Procurator totorum bonorum, cui
|
63.pr.1
|
res administrandae mandatae sunt, res domini neque mobiles uel immobiles neque seru<o>s
|
|
sine speciali domini mandatu alienare potest, nisi fructus aut alias res, quae facile cor-
|
|
rumpi possunt.
|
|
Idem libro tertio regularum. Is, cuius nomine defensor exstitit, si ante litem
|
64.pr.1
|
contestatam in praesentia fuerit et postulet suo nomine litem suscipere, causa cognita
|
|
audiendus est.
|
|
Idem libro singulari de heurematicis. Si procuratorem absentem dominus
|
65.pr.1
|
satisdatione releuare uelit, litteras suas ad aduersarium derigere debebit, quibus significet,
|
|
quem aduersus eum procuratorem et in qua causa fecerit, ratumque se habiturum quod
|
|
cum eo actum sit: hoc enim casu litteris eius adprobatis uelut praesentis procuratorem
|
|
interuenire intellegendum est. itaque etsi postea mutata uoluntate procuratorem esse no
|
5
|
luerit, tamen iudicium, quo quasi procurator expertus est, ratum esse debet.
|
|
Papinianus libro nono quaestionum. Si is qui Stichum uel Damam, utrum
|
66.pr.1
|
eorum ipse uellet, stipulatus est et ratum habeat, quod alterum procuratorio nomine Ti-
|
|
tius petit: facit, ut res in iudicium deducta uideatur, et stipulationem consumit.
|
|
Idem libro secundo responsorum. Procurator, qui pro euictione praediorum
|
67.pr.1
|
quae uendidit fidem suam adstrinxit, etsi negotia gerere desierit, obligationis tamen onere
|
|
praetoris auxilio non leuabitur: nam procurator, qui pro domino uinculum obliga-
|
|
tionis suscepit, onus eius frustra recusat.
|
|
Idem libro tertio responsorum. Quod procurator ex re domini mandato non
|
68.pr.1
|
refragante stipulatur, inuito procuratore dominus petere <non> potest.
|
|
Paulus libro tertio responsorum. Paulus respondit etiam eum, qui ad litem
|
69.pr.1
|
suscipiendam procuratorem dedit, causae suae adesse non prohiberi.
|
|
Scaeuola libro primo responsorum. Pater filio suo pupillo tutorem dedit Sempronium
|
70.pr.1
|
creditorem suum: is administrata tutela reliquit fratrem suum heredem, qui et ipse decessit
|
|
et per fideicommissum nomen debitoris Titio reliquit eique mandatae sunt actiones ab
|
|
heredibus: quaero, cum tam tutelae actio quam pecuniae creditae ex hereditate Sempronii
|
|
descendant, an non aliter mandata actio ei detur, quam si defendat heredes, a quibus ei
|
5
|
actiones mandatae sunt. respondi debere defendere.
|
|
Paulus libro primo sententiarum. Absens reus causas <abs>entiae <per> procura-
|
71.pr.1
|
torem reddere potest.
|
|
Idem libro primo manualium. Per procuratorem non semper adquirim<u>s actio-
|
72.pr.1
|
nes, sed retinemus: ueluti si reum conueniat intra legitimum tempus: uel si prohibeat opus
|
|
nouum fieri, ut interdictum nobis utile sit quod ui aut clam, nam et hic pristinum ius
|
|
nobis conseru<a>t.
|
|
Idem libro singulari de officio adsessorum. Si reus paratus sit ante litem
|
73.pr.1
|
contestatam pecuniam soluere, procuratore agente quid fieri oportet? nam iniquum est
|
|
cogi eum iudicium accipere. propter quod suspectus uideri potest, qui praesente domino
|
|
non optulit pecuniam? quid si tunc facultatem pecuniae non habuit, numquid cogi debeat
|
|
iudicium accipere? quid enim si et famosa sit actio? sed hoc constat, ut ante litem con-
|
5
|
testatam praeses iubeat in aede sacra pecuniam deponi: hoc enim fit et in pupillaribus
|
|
pecuniis. quod si lis contestata est, hoc omne officio iudicis dirimendum est.
|
|
Ulpianus libro quarto opinionum. Nec ciuitatis actor negotium publicum per
|
74.pr.1
|
procuratorem agere potest.
|
|
Iulianus libro tertio digestorum. Qui absentem emptorem eundemque pos-
|
75.pr.1
|
sessorem fundi defendebat et iudicium nomine eius accipiebat, postulabat a uenditore fundi,
|
|
ut ab eo defenderetur: uenditor desider<a>bat caueri sibi ratam rem emptorem habiturum:
|
|
puto eum uenditori de rato satisdare debere, quia si fundum agenti restituerit, nihil pro-
|
|
hibet dominum rem petere et cogi uenditorem rursus defendere.
|
5
|
Idem libro quinto ad Minicium. Titius cum absentem defenderet, satisdedit
|
76.pr.1
|
et prius quam iudicium acciperet desiit reus soluendo esse: quam ob causam defensor re-
|
|
cusabat iudicium in se reddi oportere. quaero, an id ei concedi oporteat. Iulianus respon-
|
|
dit: defensor cum satisdedit, domini loco habendus est. nec multum ei praestaturus est
|
|
praetor, si eum non coegerit iudicium accipere, cum ad fideiussores eius iri possit et hi
|
5
|
quidquid praestiteri<n>t a defensore consecuturi sint.
|
|
Paulus libro quinquagensimo septimo ad edictum. Omnis qui defenditur boni
|
77.pr.1
|
uiri arbitratu defendendus est.
|
|
Africanus libro sexto quaestionum. Et ideo non potest uideri boni <uiri> ar-
|
78.pr.1
|
bitratu litem defendere is, qui actorem frustrando efficiat, ne ad exitum controuersia de-
|
|
ducatur. Ad duas res petendas procurator datus si unam rem petat, exceptione non ex-
|
1.1
|
cluditur et rem in iudicium deducit.
|
|