DE QUAESTIONIBUS
|
|
Ulpianus libro octauo de officio proconsulis. In criminibus eruendis quaestio
|
48.18.1.pr.1
|
adhiberi solet. sed quando uel quatenus id faciendum sit, uideamus. et non esse a tor-
|
|
mentis incipiendum et diuus Augustus constituit neque adeo fidem quaestioni adhibendam,
|
|
sed et epistula diui Hadriani ad Sennium Sabinum continetur. Uerba rescripti ita se
|
1.1
|
habent: 'Ad tormenta seruorum ita demum ueniri oportet, cum suspectus est reus et aliis
|
|
argumentis ita probationi admouetur, ut sola confessio seruorum deesse uideatur'. Idem
|
2.1
|
diuus Hadrianus Claudio Quartino rescripsit: quo rescripto illud expressit a suspectissimo
|
|
incipiendum et a quo facillime posse uerum scire iudex crediderit. Ad quaestionem non
|
3.1
|
esse prouocandos eos, quos accusator de domo sua produxit, nec facile credendum sub-
|
|
iectam eam, quam ambo parentes dicuntur caram filiam habuisse rescripto diuorum fra-
|
|
trum ad Lucium Tiberianum emisso declaratur. Idem Cornelio proculo rescripserunt non
|
4.1
|
utique in serui unius quaestione fidem rei constituendam, sed argumentis causam exami-
|
|
nandam. Diuus Antoninus, et diuus Hadrianus Sennio Sabino, rescripserunt, cum serui
|
5.1
|
pariter cum domino aurum et argentum exportasse dicerentur, non esse de domino inter-
|
|
regandos: ne quidem, si ultro aliquid dixerint, obesse hoc domino. Diui fratres Leliano
|
6.1
|
Longino rescripserunt de seruo heredum non esse habendam quaestionem in res heredi-
|
|
tarias, quamuis suspectum fuisset, quod imaginaria uenditione dominium in eo quaesisse
|
|
heres uideretur. Seruum municipum posse in caput ciuium torqueri saepissime rescriptum
|
7.1
|
est, quia non sit illorum seruus, sed rei publicae. idemque in ceteris seruis corporum
|
|
dicendum est: nec enim plurium seruus uidetur, sed corporis. Si seruus bona fide mihi
|
8.1
|
seruiat, etiamsi dominium in eo non habui, potest dici torqueri eum in caput meum non
|
|
debere. idem est et in libero homine, qui bona fide serui<t>. Sed nec libertum torqueri in
|
9.1
|
patroni caput constitutum est. Nec fratrem quidem in fratris imperator noster cum diuo
|
10.1
|
patre suo rescripsit, addita ratione, quod in eum, in quem quis inuitus testi-
|
|
monium dicere non cogitur, in eum nec torqueri debet. Seruum mariti in caput
|
11.1
|
uxoris posse torqueri diuus Traianus Sernio Quarto rescripsit. I<d>em Mummio Lolliano
|
12.1
|
rescripsit damnati seruos, quia desierunt esse ipsius, posse in eum torqueri. Si seruus
|
13.1
|
ad hoc erit manumissus, ne torqueatur, dummodo in caput domini non torqueatur, posse
|
|
eum torqueri diuus Pius rescripsit. Sed et eum, qui cognitionis susceptae tempore alie-
|
14.1
|
nus fuit, licet postea rei sit effectus, torqueri in caput posse diui fratres rescripserunt.
|
|
Si quis dicatur nullo iure emptus, non prius torqueri poterit, quam si constiterit
|
15.1
|
uenditionem non ualuisse: et ita imperator noster cum d<i>uo patre suo rescripsit.
|
|
Item Seuerus Scipio Antigono ita rescripsit: 'Cum quaestio de seruis contra dominos ne-
|
16.1
|
que haberi debeat neque, si facta sit, dicturi sententiam consilium instruat: multo minus
|
|
indicia seruorum contra dominos admittenda sunt'. Diuus Seuerus rescripsit confessiones
|
17.1
|
reorum pro exploratis facinoribus haberi non oportere, si nulla probatio religionem cogno-
|
|
scentis instruat. Cum quidam deponere pretium serui paratus esset, ut seruus torque-
|
18.1
|
retur contra dominum, imperator noster cum diuo patre suo id non admiserunt. Si serui
|
19.1
|
quasi sceleris participes in se torqueantur deque domino aliquid fuerint confessi apud iu-
|
|
dicem: prout causa exegerit, ita pronuntiare eum debere diuus Traianus rescripsit. quo
|
|
rescripto ostenditur grauari dominos confessione seruorum. sed ab hoc rescripto recessum
|
|
constitutiones posteriores ostendunt. In causa tributorum, in quibus esse rei publicae
|
20.1
|
neruos nemini dubium est, periculi quoque ratio, quod seruo fraudis conscio capitalem
|
|
poenam denuntiat, eiusdem professionem exstruat. Qui quaestionem habiturus est, non
|
21.1
|
debet specialiter interrogare, an Lucius Titius homicidium fecerit, sed generaliter, quis id
|
|
fecerit: alterum enim magis suggerentis quam requirentis uidetur. et ita diuus Traianus
|
|
rescripsit. Diuus Hadrianus Calpurnio Celeriano in haec uerba rescripsit: 'Agricola Pom-
|
22.1
|
pei Ualentis seruus de se potest interrogari. si, dum quaestio habetur, amplius dixerit,
|
|
rei fuerit indicium, non interrogationis culpa'. Quaestioni fidem non semper nec tamen
|
23.1
|
numquam habendam constitutionibus declaratur: etenim res est fragilis et periculosa et
|
|
quae ueritatem fallat. nam plerique patientia siue duritia tormentorum ita tormenta con-
|
|
temnunt, ut exprimi eis ueritas nullo modo possit: alii tanta sunt inpatientia, ut quo<d>uis
|
|
mentiri quam pati tormenta uelint: ita fit, ut etiam uario modo fateantur, ut non tantum
|
5
|
se, uerum etiam alios criminentur. Praeterea inimicorum quaestioni fides haberi non debet,
|
24.1
|
quia facile mentiuntur. nec tamen sub praetextu inimic<i>tiarum detrahenda erit fides quae-
|
|
stionis,
|
|
causaque cognita habenda fides aut non habenda.
|
25.1
|
Cum quis latrones tradidit,
|
26.1
|
quibusdam rescriptis continetur non debere fidem haber<i> eis in eos, qui eos tradiderunt:
|
|
quibusdam uero, quae sunt pleniora, hoc cauetur, ut neque destricte non habeatur, ut
|
|
in ceterorum persona solet, sed causa cognita aestimetur, habenda fides sit nec ne. ple-
|
|
rique enim, dum metuunt, ne forte adprehensi eos nominent, prodere eos solent, scilicet
|
5
|
impunitatem sibi captantes, quia non facile eis indicantibus proditores suos creditur.
|
|
sed neque passim impunitas eis per huiusmodi proditiones concedenda est, neque trans-
|
|
mittenda allegatio dicentium idcirco se oneratos, quod eos ipsi tradidissent: neque enim
|
|
inualidum argumentum haberi debet mendacii siue calumniae in se instructae. Si quis
|
27.1
|
ultro de maleficio fateatur, non semper ei fides habenda est: nonnumquam enim aut metu
|
|
aut qua alia de causa in se confitentur. et extat epistula diuorum fratrum ad Uoconium
|
|
Saxam, qua continetur liberandum eum, qui in se fuerat confessus, cuius post damnatio-
|
|
nem de innocentia constitisset. cuius uerba hae<c> sunt: 'Prudenter et egregia ratione hu-
|
5
|
manitatis, Saxa carissime, Primitiuum seruum, qui homicidium in se confingere metu ad
|
|
dominum reuertendi suspectus esset, perseuerantem falsa demonstratione damnasti quae-
|
|
siturus de consciis, quos aeque habere se commentitus fuerat, ut ad certiorem ipsius
|
|
de se confessionem peruenires. nec frustra fuit tam prudens consilium tuum, cum in tor-
|
|
mentis constiterit neque illos ei conscios fuisse et ipsum de se temere commentum. potes
|
10
|
itaque decreti gratiam facere et eum per officium distrahi iubere, condicione addita, ne
|
|
umquam in potestatem domini reuertatur, quem pretio recepto certum habemus libenter
|
|
tali seruo cariturum'. h<a>c epistula significatur, quasi seruus damnatus, si fuisset resti-
|
|
tutus, ad eum pertinebit, cuius fuisset, antequam damnetur. sed praeses prouinciae eum
|
|
quem damnauit restituere non potest, cum nec pecuniariam sententiam suam reuocare
|
15
|
possit. quid igitur? principi eum scribere oportet, si quando ei, qui nocens uidebatur,
|
|
postea ratio innocentiae constitit.
|
|
Ulpianus libro trigensimo nono ad edictum. Hereditarii serui, quamdiu in-
|
2.pr.1
|
certum est ad quem bona pertineant, non possunt uideri in caput domini torqueri.
|
|
Idem libro quinquagensimo ad edictum. Constitutione imperatoris nostri et
|
3.pr.1
|
diui Seueri placuit plurium seruum in nullius caput torqueri posse.
|
|
Idem libro tertio disputationum. In incesto, ut Papinianus respondit et est
|
4.pr.1
|
rescriptum, seruorum tormenta cessant, quia et lex Iulia cessat de adulteriis.
|
|
Marcianus libro secundo institutionum. Si quis uiduam uel alii nuptam
|
5.pr.1
|
cognatam, cum qua nuptias contrahere non potest, corruperit, in insulam deportandus est,
|
|
quia duplex crimen est et incestum, quia cognatam uiolauit contra fas, et adulterium uel
|
|
stuprum adiungit. denique hoc casu serui in persona<m> domini torquentur.
|
|
Papinianus libro secundo de adulteriis. Patre uel marito de adulterio agente
|
6.pr.1
|
et postulantibus de seruis rei ut quaestio habeatur, si uere causa perorata testibus pro-
|
|
latis absolutio secuta fuerit, mancipiorum, quae mortua sunt, aestimatio habetur: secuta
|
|
uero damnatione quae supersunt publicantur. Cum de falso testamento quaeritur, heredi-
|
1.1
|
tarii serui possunt torqueri.
|
|
Ulpianus libro tertio de adulteriis. Quaestionis modum magis est iudices
|
7.pr.1
|
arbitrari oportere: itaque quaestionem habere oportet, ut seruus saluus sit uel innocentiae
|
|
uel supplicio.
|
|
Paulus libro secundo de adulteris. Edictum diui Augusti, quod proposuit
|
8.pr.1
|
Uibio Habito et Lucio Aproniano consulibus, in hunc modum exstat: 'Quaestiones neque
|
|
semper in omni causa et persona desiderari debere arbitror, et, cum capitalia et atrociora
|
|
maleficia non aliter explorari et inuestigari possunt quam per seruorum quaestiones, effi-
|
|
cacissimas eas esse ad requirendam ueritatem existimo et habendas censeo'. Statuliber
|
1.1
|
in adulterio postulari poterit, ut quaestio ex eo habeatur, quod seruus heredis est: sed
|
|
spem suam retinebit.
|
|
Marcianus libro secundo de iudiciis publicis. Diuus Pius rescripsit posse
|
9.pr.1
|
de seruis haberi quaestionem in pecuniaria causa, si aliter ueritas inueniri non possit.
|
|
quod et aliis rescriptis cauetur. sed hoc ita est, ut non facile in re pecuniaria quaestio
|
|
habeatur: sed si aliter ueritas inueniri non possit nisi per tormenta, licet habere quae-
|
|
stionem, ut et diuus Seuerus rescripsit. licet itaque et de seruis alienis haberi quaestio-
|
5
|
nem, si ita res suadeat. Ex quibus causis quaestio de seruis aduersus dominos haberi
|
1.1
|
non debet, ex his causis ne quidem interrogationem ualere: et multo minus indicia seruo-
|
|
rum contra dominos admittenda sunt. De eo, qui in insulam deportatus est, quaestio
|
2.1
|
habenda non est, ut diuus Pius rescripsit. Sed nec de statulibero in pecuniariis causis
|
3.1
|
quaestio habenda est nisi deficiente condicione.
|
|
Arcadius Charisius libro singulari de testibus. De minore
|
10.pr.1
|
quatt<u>ordecim annis quaestio habenda non est, ut et diuus Pius Caecilio Iuuentiano
|
|
rescripsit. Sed omnes omnino in maiestatis crimine, quod ad per-
|
1.1
|
sonas principum attinet, si ad testimonium prouocentur, cum res exigit, torquentur.
|
|
Potes quaeri, an de seruis filii castrensis peculii in caput patris quaestio haberi non
|
2.1
|
possit: nam patris non debere torqueri in filium constitutum est. et puto recte dici nec
|
|
filii seruos in caput patris esse interrogandos. Tormenta autem adhibenda sunt, non
|
3.1
|
quanta accusator postulat, sed ut moderatae rationis temperamenta desiderant. Nec debet
|
4.1
|
initium probationum de domo rei accusator sumere, dum aut libertos eius quem accusat
|
|
aut seruos in testimonium uocat. Plurimum quoque in excutienda ueritate etiam uox
|
5.1
|
ipsa et cognitionis suptilis diligentia adfert: nam et ex sermone et ex eo, qua quis con-
|
|
stantia, qua trepidatione quid diceret, uel cuius existimationis quisque in ciuitate sua est,
|
|
quaedam ad inluminandam ueritatem in lucem emergunt. In causis quoque liberalibus
|
6.1
|
non oportet per eorum tormenta, de quorum statu quaeritur, ueritatem requiri.
|
|
Paulus libro secundo de officio proconsulis. Etiamsi redhibitus fuerit ser-
|
11.pr.1
|
uus, in caput emptoris non torquebitur.
|
|
Ulpianus libro quinquagensimo quarto ad edictum. Si quis, ne quaestio
|
12.pr.1
|
de eo agatur, liberum se dicat, diuus Hadrianus <res>cripsit non esse eum ante torquendum
|
|
quam liberale iudicium experiatur.
|
|
Modestinus libro quinto regularum. Certo pretio seruum aestimatum in
|
13.pr.1
|
quaestionem dari interposita stipulatione receptum est.
|
|
Idem libro octauo regularum. Statuliber in delicto repertus sperandae
|
14.pr.1
|
libertatis praerogatiua non ut seruus ob ambiguum condicionis, sed ut liber puniendus est.
|
|
Callistratus libro quinto de cognitionibus. Ex libero homine
|
15.pr.1
|
pro testimonio non uacillante quaestionem haberi non oportet. De minore quoque
|
1.1
|
quattuordecim annis in caput alterius quaestionem habendam non esse diuus Pius Mae-
|
|
cilio rescripsit, maxime cum nullis extrinsecus argumentis accusatio im-
|
|
pleatur. nec tamen consequens esse, ut etiam sine tormentis eisdem credatur: nam aetas,
|
|
inquit, quae aduersus asperitatem quaestionis eos interim tueri uidetur, suspectiores quoque
|
5
|
eosdem facit ad me<n>tiendi fac<ili>tatem. Eum, qui uindicanti seruum cauit, domini loco
|
2.1
|
habendum et ideo in caput eius seruos torqueri non posse diuus Pius in haec uerba
|
|
rescripsit: 'Causam tuam aliis probationibus instituere debes: nam de seruis quaestio
|
|
haberi non debet, cum possessor hereditatis, qui petitori satisdedit, interim domini loco
|
|
habeatur'.
|
5
|
Modestinus libro tertio de poenis. Repeti posse quaestionem diui fratres
|
16.pr.1
|
rescripserunt. Is, qui de se confessus est, in caput aliorum non torquebitur, ut diuus Pius
|
1.1
|
rescripsit.
|
|
Papinianus libro sexto decimo responsorum. Extrario quoque accusante
|
17.pr.1
|
seruos in adulterii quaestione contra dominum interrogari placuit. quod diuus Marcus ac
|
|
postea maximus princeps iudicantes secuti sunt. Sed et in quaestione stupri serui ad-
|
1.1
|
uersus dominum non torquentur. De quaestione suppositi partus, uel si petat hereditatem,
|
2.1
|
quem ceteri filii non esse fratrem suum contendunt, quaestio de seruis hereditariis habe-
|
|
bitur, quia non contra dominos ceteros filios, sed pro successione domini defuncti quae-
|
|
ritur. quod congruit ei, quod diuus Hadrianus rescripsit: cum enim in socium caedis
|
|
socius postularetur, de communi seruo habendam quaestionem rescripsit, quod pro domino
|
5
|
fore uideretur. De seruo in metallum damnato quaestionem contra eum, qui dominus fuit,
|
3.1
|
non esse habendam respondi: nec ad rem pertinere, si ministrum se facinoris fuisse con-
|
|
fiteatur.
|
|
Paulus libro quinto sententiarum. Unius facinoris plurimi rei
|
18.pr.1
|
ita audiendi sunt, ut ab eo primum incipiatur, qui timidior est uel tenerae aetatis ui-
|
|
detur. Reus euidentioribus argumentis obpressus repeti in quaestionem potest,
|
1.1
|
maxime si in tormenta animum corpusque durauerit. In ea causa, in qua nullis reus
|
2.1
|
argumentis urguebatur, tormenta non facile adhibenda sunt, sed instandum accusatori,
|
|
ut id quod intendat comprobet atque conuincat. Testes torquendi non sunt
|
3.1
|
conuincendi mendacii aut ueritatis gratia, nisi cum facto interuenisse dicuntur.
|
|
Iudex cum de fide generis instrui non potest, poterit de seruis hereditariis
|
4.1
|
habere quaestionem. Seruo qui ultro aliquid de domino confitetur, fides non
|
5.1
|
accommodatur: neque enim oportet salutem dominorum seruorum arbitrio committi.
|
|
Seruus in caput eius domini, a quo distractus est cuique aliquando seruiuit,
|
6.1
|
in memoriam prioris dominii interrogari non potest. Seruus, nec si a domino ad
|
7.1
|
tormenta offeratur, interrogandus est. Sane quotiens quaeritur, an serui in caput domini
|
8.1
|
interrogandi sint, prius de eorum dominio oportet inquiri. Cogniturum de
|
9.1
|
criminibus praesidem oportet ante diem palam facere custodias se auditurum, ne hi, qui
|
|
defendendi sunt, subitis accusatorum criminibus obprimantur: quamuis defensionem quo-
|
|
cumque tempore postulante reo negari non oportet, adeo ut propterea et differantur et
|
|
proferantur custodiae. Custodiae non solum pro tribunali, sed et de plano audiri possunt
|
10.1
|
atque damnari.
|
|
Tryphoninus libro quarto disputationum. Is, cui fideicommissa libertas
|
19.pr.1
|
debetur, non aliter ut seruus quaestioni applicetur, nisi aliorum quaestionibus oneretur.
|
|
Paulus libro tertio decretorum. Maritus quidam heres uxoris suae petebat
|
20.pr.1
|
a Suro pecuniam, quam apud eum deposuisse defunctam se absente dicebat, et in eam
|
|
rem unum testem liberti sui filium produxerat apud procuratorem: desiderauerat et quae-
|
|
stionem haber<i> de ancilla. Surus negabat se accepisse et testimonium non oportere
|
|
unius hominis admitti nec solere a quaestionibus incipi, etsi aliena esset ancilla. procu-
|
5
|
rator quaestionem de ancilla habuerat. cum ex appellatione cognouisset imperator, pro-
|
|
nuntiauit quaestione illicite habita unius testimonio non esse credendum ideoque recte
|
|
prouocatum.
|
|
Idem libro singulari de poenis paganorum. Quaestionis habendae causa
|
21.pr.1
|
neminem esse damnandum diuus Hadrianus rescripsit.
|
|
Idem libro primo sententiarum. Qui sine accusatoribus in custodiam re-
|
22.pr.1
|
cepti sunt, quaestio de his habenda non est, nisi si aliquibus suspicionibus urgueantur.
|
|