NIHIL INNOUARI APPELLATIONE INTERPOSITA
  Ulpianus libro quarto de appellationibus. Appellatione interposita, siue ea 49.7.1.pr.1
recepta sit siue non, medio tempore nihil nouari oportet: si quidem fuerit recepta appel-
latio, quia recepta est: si uero non est recepta, ne praeiudicium fiat, quoad deliberetur,
utrum recipienda sit appellatio an non sit. Recepta autem appellatione tamdiu nihil erit 1.1
innouandum, quamdiu de appellatione fuerit pronuntiatum. Si quis ergo forte relegatus 2.1
fuit et appellauerit, non arcebitur neque in Italia neque in prouincia, qua relegatus est.
Propter eandem rationem et si quis deportatus fuit ab eo, cui deportandi ius est, uel 3.1
adnotatus, neque uincula patietur neque ullam aliam iniuriam, quam patitur, qui senten-
tiae non adquieuerat: integer enim status esse uidetur prouocatione interposita. Ergo et 4.1
si abstinere ordine iussus sit et prouocauerit, eadem ratione potest coetum participare,
cum hoc sit constitutum et sit iuris, ne quid pendente appellatione nouetur. Si quis ex 5.1
pluribus facinoribus condemnatus propter quaedam appellauit, propter quaedam non: utrum
differenda poena eius sit an non, quaeritur. et si quidem grauiora sint crimina, ob quae
appellatio interposita est, leuius autem id, propter quod non appellauit, recipienda est
omnimodo appellatio et differenda poena: si uero grauiorem sententiam meruit ex ea specie, 5
ex qua non est appellatum, omnimodo poena inponenda est.